H
Achter De
Hoelissen
•SCHUDDEN AAN DE
KAUWG0MBALLENB00M VAN ELLY EN
EEN BUIL OP HET HOOFD
EDUARD0 DEL PUEY0:
DIEPZINNIG
BEETH0VENVERT0LKER
CLAERHAEGSE TONEELFEESTEN
D0MM0DESTUSVAN
ASSCHE WORDT
TE EREMB0DEGEM
HERDACHT
1
28 - 21-10-1977 - De Voorpost
De Baardgemse toneelkring «Hoop in de Toekomst» komtl
met «Boefje» op de planken van de zaal Ons Huis. Mare De F
is druk bezig de jonge Patrick De Troye de rol van Boefje te L
helpen inoefenen. Ze spelen begin november, kaarten kun-r
nen bekomen worden bij Maria Spinoy, Hoogstraat 25r|
Baardegem, tel. 052-35.72.96 elke werkdag van 18 tot 20
uur. L
De v.z.w. Noordstarfonds. kulturele stichting van de
Vlaamse verzekeringsmaatschappij «De Noordstar en
Boerhaave» schreef een wedstrijd uit tot bevordering
van het liefhebberstoneel. Al de mededingende vereni
gingen vertoonden één en hetzelfde stuk «Klacht tegem
onbekende» door Eddy de Vries. De toneelgilde Hogeri
Op behaalde de derde prijs ter waarde van 20.000 fr.
Als eerste stuk van het seizoen brengt Arbeid en Kunst ditl
week-end «Harten twee, harten drie» van Paul Rodenko 'n^f(l
Cn h-
een regie van Walter Bom. 1n een plezierige improvisatie doei
de natuur ons een originele oplossing aan de hand om de
dagelijkse sleur van het huwelijksleven te doorbreken. Te
gelijkertijd gunt hij ons een kijkje achter de schermen van
het toneelbedrijf. 21.22.23 en 24 oktober Medewerkers:
Oscar Callebout, Francine De Bolle, Guido Delplace, André
Hendrickx. Hubert Janssens, Ronald Schollaert, Hubert
Van Geert, Maggie Van Hoorde en Rik Van Hoorde.
De voorstellingen in de stadsschouwburg beginnen om
20 uur. Voor de laatkomers of diegene van het laatste
nippertje nog vlug een tip. Er is geen parkeermogelijk-
heid meer op de koer van de school. Het stadsbestuur!
gaf formeel verbod. De poort zal gesloten en in de
omgeving van het Vredeplein je auto kwijt raken is nog
altijd geen klein bierZoeken maar, een tip geven wij
niet, die houden wij voor ons zelf.
De Schakel, nog niet helemaal bekomen van het sukses
van «De Paus» denkt reeds ernstig aan het tweede stuk. g
Het wordt wel een uitdaging. «Een dag uit de dood van Piet
Snot» is een zwaar psychologisch stuk van Peter Nichols,
dat handelt over een spastisch kind. Ella Looman zal deze
rol voor haar rekening nemen. De gekende regisseur Roger leze
De Wilde, ook leraar van de toneelschool van de Akademie.
voert de regie. Verdere medewerkers zijn Dolf Sedeyn.
Chris Verhoeven, Marie-Rose Daelman en Ulrik De Boitse-
lier. fem
De heer Albert Waegeman is tot ere-voorzitter van het 'olv'
gezelschap «Voor Taal en Vrijheid» benoemd. De
nieuwe voorzitter is Paul Sonck. Niet zonder enige
moeilijkheden zet Jo Beeckman het stuk «Viermaal an
ders van Barillet en Gredy, op te voeren op 6 en 7
november op zijn poten.
Hubert Janssens, de man van het licht, doet nog altijd
verder hopend dat jongere mensen in de toekomst zijn taak
zullen kunnen overnemen.
En Jan De Lichte, KLV werkt met man en macht. In de
hoofdrol Ronald Schollaert.
Roel Van de Plas eek
in
heil
ccc
0<
laai
loor
io rd
én
ng
let;
de
oer
laar
zullen zandtapijten met het motief
van «Het Jaar van het Dorp» wor
den gelegd en met het Streuvels-
motief en komen ook werktuigen
i.v.m. de vlasbewerking vroeger
alsmede werken van plaatselijke
kunstenaars en dokunienten van
Stijn Streuvels aan bod.
Verder zijn geleide bezoeken aan
de abdij Affligem voorzien op 13,
15, 20 en 27 augustus en zulks in
de namiddag.
Op zondag 13 en dinsdag 15 oogst
is er van 11 tot 14 en van 18 tot 22
u mogelijkheid tot dineren in het
Kultureel Centrum Affligem.
Op het dankfeest werd hoofdver
tolker Arnold Van de Perre gehul
digd wegens het feit dat hij reeds
25 jaar op de planken staat. Zijn
eerste optreden was als «Kindcke
Jezus» in «Naar waar de ster bleef
stille staan».
L.H.
ELLY EN RIKKERT EN TJENS-COUTER TE AALST
Eduardo Del Puevo te gast in de stadsfeestzaal (SJ)
Verleden week-einde was een lange wandeling in de herfstige wereld
van de pop, zeg maar rock want pop is goed voor Abba en de
crooners, de rock dus van Tjens-Couter en Abigail. Verder ook een
uitstapje in het vlinder- en bloemenrijk hemeltje van de geestelijke
liederen van Elly Nieman en Rikkert Zuiderveld. (Wie zegt daar
«geestige liederen»?)
nou dan had ik m'n eerste vriendje
(ze kijkt poeslief de zaal in), ik
bleef weg uit de kerk, met Rikkert
zochtlk, in de Oosterse filosofie
in drugs (zoiets mag natuurlijk
daar zelf hun geloof hebben uit
gedistilleerd. We willen niet bru
taal zijn maar met een aureooltje
bij zagen we de heilige maagd Ma
ria.
Het begon allemaal op vrijdaga
vond in zaal Madelon. Cedo Nulli
was er de gastheer in een nipt ge
vulde zaal waar de akoestiek nog
steeds de vijand nummer één zal
blijven van de zovele rocker. Om
het allegaartje kijkers te boeien,
drie namen op de affiche.
Om de hoop al wat in te deuken
kwamen eerst de Pointer Bro
thers zich op het te breken ijs be
geven om vrij vlug uit te slibberen
in een goedkope parodie op hun
gelijknamige Sisters. Weinig ter
zaaks en natuurlijk, het weze ge
zegd, een publiek dat het tweetal
op het podium niet gemakkelijk
maakt door een hier te Aalst al
jaren gekende onbeleefde kletse-
rijGeen aandacht dus en voor de
broertjes Hans Lengeleer en Lode-
Caudron een «Frustratie 264
bis». Toch wel één leuk moment
wanneer in een stuiptrekking van
het non-sensikale, Caudron door
zijn kollega in de armen wordt ge
nomen en wordt afgevoerd naar de
vloer. Nadien weer even kriebelen
en dan lachen.
De verwachtingen waren hoog-
gesponnen aan de koude bomen
toen de heimatgroep Abigail de
eerste noten van -Feel the music-
uit de boksen spuwde. Dat was
dan ook niet te vroeg want na het
ellenlange knoeiwerk van de man
die zich in plaats van eigenaar
Marc Bonner achter het mengpa
neel had gesteld en daarbij ver
schillende mensen daarbij een uit
kijk op het podiumgebeuren ont
nam, werd het publiek nerveus.
«Feel the music». Inderdaad, het
voelde lekker, warm funky zoals
we het van streekgenoten nog niet
hadden gehoord. Daarbij een vo-
kaal alsmaar beter wordende Luc
Coppens die zijn vingers daarbij
vlot over de syntesizer, de piano
en het orgel weet te bewegen, gita
rist Jean Van der Scheuren die
misschien wel te veel soli voor
zich opeist en bij momenten beter
de niet zo sterke ritmiek van de
slaggitarist (met een goeie stem
overigens) had onderlijnd, een
niet onaardige bas, een nieuwe en
jonge drummer die het uit zijn hart
laat komen en die een belofte
wordt als hij er een vleugje bere
deneerdheid weet aan toe te voe
gen.
Silly People» moet in ideale om
standigheden uitgevoerd een
beeldschone blues zijn en met
Gotta eet out of the circle» moet
het als slotnummer helemaal a-
bondance op tafel zijn. Of beter
nog, op de dansvloer.
Het minste dat van de slot-act, de
ruwe, ongepolijste Tjens en Cou-
ter kan gezegd worden is dat ze
alsmaar de fans de benen weten te
'laten uitstrekken om ze als tollen
over de vloer te laten bollen. Be-
grijpe wie begrijpen kan. Muzi
kaal is het een lolbroekerij van je
welste, het drie-akkoorden
patroontje past voor elke muzikale
omkleding en daarmee is al meer
dan genoeg gezegd over het twee
tal en hun begeleiders.
Elly Nieman kwam op zaterdag
om samen met haar levensgenoot
4 Rikkert Zuiderveld een punt te
maken van de akoestische gitaar
begeleiding en een verbrave zang.
Ruim duizend kijkers (men
spreekt van 1100 aanwezigen) wa
ren voor hen afgezakt naar de Sint
Annakerk waar Jebron (jeugd naar
de bron) er een flinke stuiver ging
opsteken. Een zeer heterogeen
publiek was dat, kinderen, jong-
^adolesenten. zusters, paters, ou
ders, jongeren.allemaal gezellig
samen in de knusse kerk.
Nou ja. Elly en Rikkert. Allemaal
erg lief wat ze brengen maar of dat
wel zo geloofwaardig gebracht
wordt als hun geloof dat ze tot
vervelens toe in hun bondteksten
betuigen, si een ander paar mou
wen.
Maar waarom zo'n massale be
langstelling en zo'n sukses?
Waarom de koude rilling over de
rug wanneer «De zilveren trein»,
«Kinderen kom naar huis», -De
weg, de waarheid en het leven»,
-Levend Water» of nog De
kauwgomballenboom- wordt in
gezet?
Elly en Rikkert zijn diep gelovig
(«we zijn geen lid van de Jezus
People» zei Elly Nieman) en dat ze
dat zouden komen bezingen zal
wel de bedoeling geweest zijn.
Niet dat we ze ervan verdenken,
maar het is te mooi om waar te
zijn, te progessioneel spontaan»
om echt te zijn. Het duo lijkt het
gezegende evenbeeld te zijn van
het perfekte paar, een streefdoel
dus en daar mag bijgevolg een
Er bestaan klaviervituozen en er bestaan kunstenaars achter 't klavier. Er muziekmakers en er z
muzikanten, talenten en genieën. Vele pianisten kunnen «Beethoven» spelen, weinigen echter kunr
spelenderwijs- de ware inhoud van Beethovens muziek tastbaar maken; slechts uitzonderlijk begaal
interpreten kunnen van Beethovens muziek een klinkend universum maken. Wat Otto Kleperer wist
bereiken met Beethovens symfonieën is tot nog toe ongeëvenaard. Nog lang zullen we moeten wacht
vooraleer een tweede Wilhelm Furtwangler ten tonele verschijnt.
Eduardo del Pueyo behoort tot die zeldzame klasse. Aalst -gelukkig Aalst- was op dinsdag 2 oktober in
gelegenheid om deze man in levende lijve te aanhoren, en dan nog wel in een volledig Beethovi
programma. Een hoogtepunt, een absoluut hoogtepunt in het Aalsters muziekleven.
Niet minder dan vier pianosonates dezelfde spanning mede. Del
stonden op het programma: uit Pueyo weet verdraaid goed wat
opus 31 de nummers 2 (Der tussen de noten staat en weet deze
Sturm) en 3, de Waldstehisonate ongeschreven muziek op unieke
en het opus 110 in As. Interpreta
tief laat del Pueyo zich slechts met
enkelen vergelijken; we dachten
aan Svjatoslav Richter en Wilhelm
Kempff. Vooral dan van met deze
laatste valt een grote verwant
schap te onderkennen. Kempff en
del Pueyo laten beiden een zeer
verinnerlijkte Beethoven horen.
Kempff is voor alles een aceet; del
Pueyo besteigt dezelfde desolate
hoogtes maar lijkt ons meer mens
te blijven. Enkel reeds daarom
verkiezen we del Pueyo boven
Kempff. Men hoeft, bij wijze van
proef, maar eens een vergelijk te
maken tussen de opnames die bei
den maakten van Beethovens opus
106, de «Hammerklaviersonate».
wijze op de toehoorder over te
brengen. Del Pueyo neemt relatief
brede tempi. Nergens is hij er op
uit zijn pianistieke kwaliteiten ten
toon te spreiden. Geen spektaku-
laire snelheden, geen overdonder
ende fortissimi en geen fijn gere
gistreerde trekjes in het hoger re
gister. Del Pueyo's handen doen
niets anders dan de toetsen aan
spreken. Drie jaar terug hadden
we dezelfde gewaarwordingen
toen hij in de kerk van de Jezuïeten
Beethovens Hammerklavierso
nate speelde. Het is ook onze vu
rigste wens deze tweeënzeventig-
jarige kunstenaar nogmaals in le
vende lijve te ontmoeten.
Hoe ongenaakbaar als kunstenaar
hij ook is, als mens blijft hij n
zaam en eenvoudig. Toen
Arte-mensen hem na afloop vr
gen wat hij dacht over het feit
na opus 31 nummer 2 (Der Stu
niet geapplaudiseerd werd - de
nate eindigt zacht en niemand
dat 't gedaan was -, gaf hij
étaient toujours dans la mi
que...» als antwoord. De ovei
bleven luisteraars drukte hij na
loop van het konsert een voor
de hand en verdween net also
niets gebeurd was.
Wat ons en vele andere aanwi
gen betreft: dank aan Pro A
voor de organisatie van dit uni
gebeuren. Een konsert dat nog
ren lang in het geheugen zal
yen. Eén der allermpoiste herin
ringen aan 't haast voorbije B<
hovenjaar 1977.
André De Gro
Beiden zijn geweldige pianisten,
zodanig virtuos dat men het niet
meer merkt. Ze laten de muziek
boven het stoffelijke uitstralen.
Hun techniek is zodanig perfekt en
komt zo natuurlijk en vanzelfspre
kend over dat de luisteraar nauwe
lijks beseft wat deze mensen in de
vingers zitten hebben.
Het is. dank zij hun unieke techni
sche perfektie dat deze klavierreu
zen alle aandacht kunnen konsen-
trcren op de innerlijke waarde.
Vladimir Ashkenazy laat een he
melbestormer horen. De Beetho
ven van Wilhelm Kempff is reeds
in de hemel. De Beethoven van
Eduardo del Pueyo staat tussen
beide; richt een moeizame blik
naar boven maar staat nog steeds
met beide voeten op de aarde.
Deze Beethoven lijkt ons de meest
menselijke, de meest aanvaard
bare en de meest geloofwaardige.
Del Pueyo konsentreert zich
enorm en de toehoorder beleeft
Alfons Van Assche werd op 18 mei 1891 le Erembodegem
geboren en was op hel einde van zijn leven Abt van de St.
Pieters abdij te Steenbrugge.
In 1913 werd hij tot priester gewijd en was tijdens de Eerste
Wereldoorlog eerst brankardier en later aalmoezenier. In
1923 stichtte hij het «Liturgisch Parochieblad» (later Kerk en
Volk tot 1944). In 1932 werd hij abt te Steenbrugge en was
een der promotors der Liturgische Beweging. Hij was aktief
Vlaamsgezind en werd, vals beschuldigd van Kollaboratie
en verraad, in 1944 geïnterneerd.
Door de onmenselijke behandeling en wellicht meer nog
door het psychische leed dat hem werd aangedaan stierf hij
op30 oktober 1945. Op23 juli 1961 werd te Erembodegem
een standbeeld voor hem opgericht (werk van Jef Tinei).
Eerst kreeg het monument een plaats naast de
O.L.Vrouw-Kerk op het dorpsplein. Nu bijna twee jaar gele
den werd het standbeeld verplaatst naar de St. Amandus-
kerk.
Het is in deze St. Amanduskerk dat op zaterdag 29 oktober
e.k. Dom Modestus opnieuw wordt herdacht. e.V.
Elly en Rikkert Zuiderveld plukken van de kauwgomballenboom JM
Tjens Couter en de T.C. Band (SJ)
vleugje moraal bij. We geven u
daar een staaltje van. Elly over
haar jeugd: ik ben gedoopt, ge
vormd ben bij de nonnetjes
geweest (hihihi. zegt het publiek),
niet ontbreken in een ontroerend
verhaal) maar nergens, nergens
vonden we de oplossing. Volgt
dan het eerste kontakt met de Jezus
People en de manier waarop ze
Nou ja, ieder zijn zeg en de 1099
overige toeschouwers zullen nu
wel boos zijn.
Rene De Witte
In het kader van het «Jaar van het Dorp» stelde de «Claerhaegse
Comedie» verleden zaterdag bij een etentje als dankfeest voor haar
talrijke medewerkers haar programma voor.
Centraal staan hierbij de opvoer
ingen van «De Vlaschaard»,
drama in vier bedrijven naar het
bock van Stijn Streuvels in een
toneelbewerking van Fons De Ko-
ninck. De première van dit aan
grijpend boerendrama vindt plaats
op zaterdag 5 augustus te 19 u op
de binnenkoer van de Brabantse
hoeve «Van Cauwclacrt», Nie-
veldriesweg 26 te Meldert - Aalst.
Dit stuk is een eigen kreatie van de
«Claerhaegse Comedie».
Na de première op 5 oogst volgt
dan te 23 u een etentje door het
bestuur aangeboden aan de erven
van Stijn Streuvels, aan het sche
penkollege en aan de medewer
kers in de «Mooie Molen». Te 24
u is er dan nog een vuurwerk van
een half uur boven Meldert-
Vijver.
Verdere opvoeringen van «De
Vlaschaard» gaan door op zondag
6 augustus voor gehandikapten en
bejaarden te 15 u en daarna op
zaterdag 12 augustus (20 u), zon
dag 13 augustus (15 u), maandag
14 augustus (20 u) en dinsdag 15
augustus (15 u).
Op vrijdag 18 augustus te 20 u is er
een kleinkunstavond met een ve
dette te kiezen uit Willem Ver-
mandere. Urbanus van Anus, De
Elcgasten. Jan De Wilde, Rob De
Nijs of «Stamjjen en Dagen» en
zulks in openlucht.
In het Kultureel Centrum Affli
gem loopt van 11 tot 27 oogst een
tentoonstelling «Inde vlastijd van
Stijn Streuvels» met plechtige
opening op vrijdag 11 oogst in bij
zijn van prominenten, o.a. André
Demedts. Op deze tentoonstel line
Marc De Bie en Boefje. Patrick De Troye samen de hoofdrol instuderen.
