MOORD, ZELFMOORD EN BIJNA 1
MILJOEN FRANK VERBRAND
ZIJPBEEKSTRAAT:
ENIGE STRAAT IN AALST
ZONDER VERHARD WEGDEK?
JONG CVP ERPE-MERE
FAMILIE DE VIS TE MELDERT
VOLGENS G. PERMENTIER
KLOPJACHT
6- 21-10-1977 - De Voorpost
Een grote klopjacht werd gehouden op hel domein van 'De Meersman-De jagers poseren met een\
deel van hun buit JM
Zaterdagmiddag vond Karei Van der Gucht, wonende te Tervuren zijn ouders dood
in hun woning aan de Wapenstraat (vroegere Broekstraat) te Erpe. Zijn moeder was
de schedel ingeslagen en zijn vader had zich verhangen. In de ganse woning was
heel wat vernield. Spaarcenten ten belope van 900.000 fr. waren in de kachel ver
brand.
Sedert 1934 woonden Frans
Van der Gucht, 86 jaar, afkom
stig uit Hof stade en zijn echt
genote Maria Verhulst, 81 jaar,
geboren te Aalst in een zelfge
bouwde woning aan de Broek
straat. Maar de woning was
veel te groot geworden voor de
bejaarden, die niet meer zo
best te been waren. Daarom
Karei Van der Gucht voor het ouderlijk huis, waar hij weinige ogenblikken
voordien zijn beide ouders dood vond (SJ)
ook woonden ze in een klein
gebouw in de tuin en gingen
slechts naar het grote huis om
er te slapen. Moeder en zoon
waren het eens dat het onder
houdswerk voor die grote wo
ning te zwaar geworden was en
dat verhuizen naar een kleinere
woning de ideale oplossing zou
zijn. MaarvaderVanderGucht,
die slechts leefde voor zijn huis
en tuin, er groenten kweekte,
met de buren af en toe een
praatje maakte, was er niet
voor te vinden. De gepensio
neerde spoorwegbediende
meende dat die plannen niel
ernstig moesten genomen
worden, was er helemaal niel
voor te vinden alles wat hem liel
was te verlaten.
Toen zoon Karei hen samen
met zijn echtgenote kwam ha
len, om zaterdag naar de
openbare verkoping van een
bungalow te Lede te rijden
vond hij nog alles gesloten. Hij
klom over het hek en ver
schafte zich met geweld toe
gang tot de woning. Het was
een afschuwelijk toneel. Alles
was er verwoest, porseleinen
serviezen lagen gebroken op
de grond, waardevolle schilde
rijen, de trots van vader Van der
Gucht, werden doorkerfd. Alle
meubels waren stukgeslagen
en van de ganse huisraad viel
niet veel meer te bespeuren.
Op de verdieping vond de zoon
in de ene kamer zijn vader, hij
had zich verhangen. In de ka-
De Zijpbeekstraat (grens Hofstade) is een straat waar het
bijzonder aangenaam en groen is en rustig om wonen. Is het
daarom misschien dat de stad er voor de rest geen aandacht
meer aan besteed heeft?
Sedert meer dan tien jaar vra
gen de inwoners aan het
stadsbestuur een verhard
wegdek. Momenteel ligt er nog
altijd een soort geel zand met
steentjes erin, dat in de zomer
evenwel een stofwolk doet op
waaien. Telkens wanneer een
auto er doorheen rijdt, en in de
winter of in het nat sei
zoenvoor verzopen auto's
zorgt. Er zijn reeds verschil
lende petitie's naar het stads
bestuur gegaan. Maar telkens
zonder gevolg. De straat ein
digt op een pijpekop. Deze was
vroeger grondgebied van Hof-
stade. En hierachter stak Aalst
zich weg om niet te moeten in
grijpen, Hofstade is nu evenwel
Aaist geworden. En nog ge
beurt er niets. En dit terwijl hier
nog niet eens een verhard
wegdek is aangebracht, terwijl
men op andere plaatsen mil
joenen uitgeeft om een be
staand wegdek zomaar te wij
zigen.
Gezien de lange duur zonder
positief resultaat, de dwin
gende noodzaak (straks is het
weer winter) en de ongemak
ken die de bewoners ondervin
den, vroegen we schepen De
Neve hoever het met de plan
nen staat omtrent deze straat.
Naar hij ons antwoordde heeft
men vroeger nogal lichtvaardig
bouwvergunningen afgeleverd
zonder dat er een straat was.
en levert men dus nu geen ver
gunningen meer af vooraleer
de straat er ligt.
De straat staat evenwel om zo
te zeggen dichtgebouwd, en
men is er zelfs nog aan een
woning bezig. Het lijkt ons dus
nuttig met deze realiteit reke
ning te houden, en teorie ach
terwege te laten. De Schepen
zei ons evenwel dat de straat in
het volgend vijfjarenplan is op
genomen. Vijf jaar is evenwel
een lange tijd. De schepen ver
zekerde ons echter dat de
straat in het eerstkomend half
jaar zou kunnen aangelegd
worden. De moeilijkheden zijn
echter gerezen, zei hij ons,
wanneer de straat moest wor
den aangelegd. De pijpekop
was immers grondgebied van
Hofstade. Intussen is Hofstade
Aalst geworden en die pijpekop
dus ook. Een paar honderd me
ter asfelt zal er hopelijk ook wel
afkunnen. Er wordt immers zo
veel met grote bedragen om
gesprongen op Openbare
Werken. En hier zou het inder
daad aan een dringende be-
noefte voidoen. We nouden de
zaak in de gaten
Wilfried Lissens
De Zijpbeekstraat, in slechte toestand (EL)
Vorige zaterdag heeft de jong CVP van Erpe-Mere zijn prijzen
uitgedeeld. De ingezonden foto's werden in de zaal Pax te
Erpe tentoon gesteld en de dia's waren doorlopend te bezich
tigen. Het geheel verliep eerder bescheiden, alhoewel de mi
nisters D'Hoore en De Backer hun jonge discipelen met ere
prijzen bedachten.
In het totaal zijn er 267 inzendingen
binnen gekomen op het sekretari-
aat te Erondegem, waaruit blijkt dat
Erpe-Mere toch talrijke fotoliefheb
bers kent. Bovendien werden twee
groepsprijzen uitgereikt: aan Chiro
de Belhamel. Erondegem,
Ottergem-Vlekkem (je weet wel. de
groep die voor een paar weken het
wereldrekord haasje-over in de
wacht sleepte), ging ook hier met
de eerste prijs lopen. VTB-VAB-
Mere kwam op de tweede plaats.
Een bijzondere prijs voor de
jongste deelnemer ging naar Bart
De Craecker uit Erpe (hij is vijfjaar).
Het draagbaar TV-toestel ging
naar de eerste uit de individuele
reeks: Albert De Coensel uit Burst
met een dia, die de zonsondergang
te Burst toont. De verdere uitslag:
Jos Mussche, Erondegem
Kris Van Den Einde, Erpe
Piet Van Damme, Erpe
Jozef Van Den Einde, Erpè
Hugo De Saedeleer en Kris De
Bruycker, Erondegem
Frans Redant, Ottergem
Henri Roman, Aaigem
Herman De Backer, Erpe
Patrick Rydant, Ottergem
w.h.
mer daarnaast lag zijn moeder
met ingeslagen schedel.
900.000 fr. die in de woning van
het bejaarde paar aanwezig
was en moest dienen als voor
schot op de aankoop van het
nieuwe huis waren in een Leu
vense kachel nagenoeg volle
dig verbrand.
Wat er zich die vrijdagnacht in
het huis afgespeeld heeft zal
niemand wel met zekerheid
kunnen zeggen. Blijkbaar wou
de oude man niet verhuizen,
oude bomen worden niet graag
verplant. Hij had er trouwens
nooit over gesproken met zijn
buren en met niemand.
Onderzoeksrechter Tas en
substituut Van Waesberghe
zochten de drijfveer in deze
moord en zelfmoord in het feit
dat de man niet wilde scheiden
van zijn oude vertrouwde op
geving. Roofmoord was im
mers uitgesloten.
Roel Van de Plas
ln deze woning, die zij binnenkort zouden verlaten werd het bejaard t
vermoordde zijn vrouw en pleegde achteraf zelfmoord (SJ)
- dood aangetroffen. De jch(
irdc
De eerste die men aantreft te Meldert is Arnoldus De Vis
geboren in 1628 en overleden 29-4-1650. Gehuwd met Catha-
rina Van Mulders.
Jan Baptist De Vis waarover de schrijver spreekt in zijn artikel
is geboren de 17 september 1778 als vierde zoon van Judocus
De Vis en Anna Maria Van den Houtte. Gehuwd met Joanna
Benedikta De Witte op 20 juni 1808. Dus na dat de Franse
bezetter de molen, die zijn vader Judocus huurde van de Abdij
van Affligem, verkocht had.
kocht het, na de oorlog, aan
Mejuffer Josepha De Vis, doch
ter van Burgemeester Arthur
De Vis.
gefungeerd wat trouwi
niet het opzet was m
en ons antwoord.
De watermolen, eigendom van
de Abdij van Affligem, werd
verkocht:
1. «de 14 Floreal jear 6 aen
Ferdinand Heyndrickx tot Gend
voor 220.000 franck welke hij
niet en heeft betaeld.»
2. «Den 17 Februarius 1804
ofte 27 Pluviose jaer 12 is den
watermeulen verkocht voor
den Prefekt van het Departe
ment van de Schelde tot Gend
en is verbleven aen F.E. Van
den Hecke voor 16.400 Fr.»
3. «Den 31 Julius 1817 is er
gedwongen ontgoedinge ach
tervolgt door Mijnheer Rollier
ten laste van M. Van den Hecke
op den tribunael tot Dender-
monde verkocht circa 57 bun
deren land, meersch ende den
Watermeulen van Meldert aen
den geseyden Rentheffer voor
een capitalesomme van
26.000,0,0. neeriands ofte wis
selgeld. ende alnoch voor
onkosten van tribunaal enregi-
strement etc 12 ten honderd.»
Later was de watermolen ei
gendom van de heer de For-
manoir de la Cazerie te Gent.
Door huwelijk kwam hij in het
bezit van de heer Van Caloen
de Basseghem te Varsenare.
Na de oorlog werd hij aange
kocht door de Heer Van Gin-
derachter
De historiek van de watermolen
om te bewijzen dat geen De Vis
kloostergoed kocht.
De ongefungeerde en uit de
lucht gegrepen veronderstel
lingen worden ook vernietigd
door het feit dat ten huize van
Judocus De Vis een Pater Ka
pucijn ondergedoken was: Pa
ter Paschalis Kint van Tielt.
Deze bleef er nadat de fransen
weg waren, tot zijn dood.De
gouden kelk waarmee de Pater
de H. Mis opdroeg werd door
de nakomelingen aan de Kerk
van Meldert geschonken. Daar
berust hij nog. Stond ten an
dere in 19Ó8 te Brussel in de
tentoonstelling in de religieuse
kunst.
In het Huis van Joanna Be
nedikta De Witte te Hekelgem,
verbleef gedurende de franse
bezetting Dom Regaus van Af
fligem.
Joannes De Vis 19-1-1699 en
27-8-1768, de grootvader van
Jan Baptist de Vis, was een
zeer vermogend man. Dit blijkt
uit de akten getekend door de
greffier van de Abdij van Affli
gem, van voor de franse bezet
ting.
Jan Baptist De Vis had vijf kin
deren:
1 Catharina Paula De Vis ge
huwd met dokter Van Balen,
geneesheer te Moorsel
2. Benedictus Emmanuel De
Vis
3. Charles-Louis De Vis
4. Petrus-Paulus De Vis
5. Isidorius Hubertus De Vis.
Foto 2 De mooie molen geci
teerd «en nadien in het bezit
van de Familie De Vis». Dit is
voldoende weerlegd met de
historiek.
Begin van kolom twee «Deze
was nog in het bezit van Bur
gemeester Arthur De Vis
Hier spreekt de schrijver over
de water en windmolen.
«In 't jaer 1788 de windmeulen
gemaeckt, den 5 Februarius
heeft hij den eerste keer ge
draaid»
Burgemeester Arthur De Vis is
zelf geen Familie van De Vis
«Smoiljers». Na de dood van
het dertiende kind van
Isidorius-Hubertus De Vis,
Gustaaf De Vis, overleden te
Meldert de 25 juni 1940, is het
hof verkocht, in openbare ver
koping aan de HeerGheyssens
van Erembodegem. Deze ver-
Wij danken de heer Permen-
tier voor zijn historisch sterk
gestoffeerde aanvulling van
het «Meldertse» onderdeel
van onze «Familie De Vis»
geschiedenis.
Daar waar hij echter stelt dat
wij de voorouders van de
Familie De Vis in discrediet
wilden brengen laten wij zijn
konklusie geheel voor zijn
rekening.
Als er onwaarheden werden
verteld over de Meldertse pe
riode dan gebeurde dit ge
heel ongewild. Wat hierover
door ons werd geschreven
was inderdaad niet
historisch-wetenschappelijk
was wel gefungeerd op \H.V
halen welke ons door [ges
stammelingen van deze fajvoc
lie werden verteld. lani
Wij hebben hierbij alleenlri II
bedoeling gehad in grote^on
nen de herkomst van j ge'
Aalsterse familie De Vis tejers
tueren. [ran
De reaktie van dhr. GasPRI
Permentier, die, zoals bl ve
uit de informatie welke pn v
hierin verstrekt, buiteneen
woon gedokumenteerd Iker:
over de Meldertse Familielhiei
Vis, is vanuit streng hide C
risch oogpunt overigens (lals
heel begrijpelijk. pnde
Wij vragen niets liever <|luti<
dat een eventueel verkee>ani
voorstelling of verkeerd jver
interpreteerde gegevAnde
worden rechtgezet. t is,
E.A. Van der Ej He
f-stc
De bladeren vallen, de herfst is aan, de geweren knallen, het wild eraan (JM)
