4
,i
1.547 INRICHTINGEN
IN GROOT-AALST
SPIJZEN RMZ KAS
WATERIG
EILANDZONNETJE
AANPASSING IDENTITEITSKAARTEN
TE ERPE-MERE
DAVIDSF0NDS HOFSTADE
ORGANISEERDE KUNSTK0NSER
-
-
'ra
lit
VOCATION: EEN GOED «BAL-ORKEST»
DAT NOG IETS MEER BIEDT
8 - 21-10-1977 - De Voorpost
Volgens recente tellingen zijn In de negen gefusioneerde gemeenten
van Groot-Aalst niet minder dan 1.547 Inrichtingen (grote bedrijven, K
M.O., éénmanszaken en dies meer) die onderworpen zijn aan de
R.M.Z. In totaal wordt daardoor werkgelegenheid geschapen voor
24.050 mensen, hetgeen een gemiddelde betekent van 15,5 personen
per inrichting.
Uit het uitvoerig cijfermateriaal hebben we de belangrijkste gegevens
gepikt en hebben ter uwer dokumentatie volgende tabel opgesteld.
De 24.050 werknemers in
Groot-Aalst zijn als volgt ver
deeld:
aantal mannelijke hand
arbeiders: 9.010
Aantal vrouwelijke handar
beiders: 5.079
Aantal mannelijke hoofdar
beiders 5.719
Aantal vrouwelijke hoofd
arbeiders: 4.242
U zal opgemerkt hebben dat de
grootste tewerkstellingscijfers
benevens Aalst geboekt wor
dendoor Erembodegem
(3.569), Gijzegem (1.320) en
Hofstade (712). Dit heeft na
tuurlijk te maken met de aan
wezigheid van industrieter
reinen aldaar.
De bewerkende err verwer
kende industrie scheert nog
Op zaterdag 8 oktober laatstleden pakte de toneelvereniging
Nieuw Leven uit met de eendagsproduktie van «Eilandzon»,
een toneelstuk dat geschreven werd door Paul Coppens, lid
van Nieuw Leven.
Een verdienstelijke, vrij behoorlijke produktie waaraan echter
nog veel kon geschaafd worden.
EILANDZON
Eilandzon is de ontroerende
geschiedenis van Peter Cassi-
lin, een jonge man die zich na
zijn slecht verleden heeft ont
popt tot iemand vol goede
voornemens en die aldus een
mooie toekomst tegemoet
gaat. De wereld stort echter
voor hem in elkaar wanneer hij
naar een psychiatrische instel
ling wordt venwezen, nadat hij
in eenvlaag van waanzin zijn
vier maande no ude baby heeft
vermoord.
Twee jaar zit Peter reeds op
gesloten. Voor hem bestaat
nog slechts één ding: voor zich
uitstaren en dromen, leven met
de herinneringen, met zijn ver
leden. Door zijn leven met de
andere geestesgestoorden die
hem omringen en door de als
maar doorbijtende wroeging
welke onophoudelijk aan zijn
geweten knaagt, gaat Petervol-
ledig ten onder.
Zijn vrou, Jenny, heeft hij gedu
rende die twee jaar niet meer
gezien. Misschien heeft ze hem
verlaten na datgene wat hij
haar heeft aangedaan...
Doch op een dag krijgt Peter
een brief van haar Zal ze
hem komen opzoeken om hem
vergiffenis te schenken?
CAST
De toneelregie van dit twee be
drijven Tellende stuk van Paul
Coppens was in handen van
Roger De Cock. De vergeten
teksten werden ingefluisterd
doorGermaine De Bruyn terwijl
Murielle D'Hondt er voor
zorgde dat de spejers tijdig op
'het podium verschenen. De
bandmo ntage en de klank werd
verzorgd door Francois De
Cock. Tijdens de gesprekken
tussen Peter Cassilin (Eddy
Veeckman) en de dokter (Jozef
De Cock), in de tuin van de
psychiatrische instelling, vol
gen wij in Peters herinneringen
de beelden uit het verleden.
Beelden van onder andere
huiselijke tafereeltjes met
Jenny (Daniella Jacob), zijn
vrouw. De journaliste (Rita
Janssens) roept grotendeels
deze herinneringen bij hem
wakker.
Het gehele stuk werd geprodu
ceerd in samenwerking met de
K.W.B. -K.A.V., de Chirojon
gens, A.C.W. en voetbalklub
Spokuon. De opbrengst van
deze ene voorstelling ging in
tegraal naar de kas van de pa
rochiale werken.
EIGEN TONEEL
De grootste verdienste van
deze opvoering ligt bij het feit
dat het hem ging om een to
neelstuk van, voor en door
mensen van Nieuw Leven. Dat
men het aandurft in eigen mid
den toneei te schrijven en te
vertonen.
Als parochietoneel, gebracht
door liefhebbers, hadden wij
't gehéel als vrij goed kunnen
bestempelen. Wanneer echter
een vereniging als «Nieuw Le
ven», die toch al een ruime
plankenvastheid zou moeten
bezitten, tekent voor deze op
voering moeten wij onze ge
estdrift temperen. Er konden
vele elementaire zaken bijge
schaafd worden.
De tekst van het toneelstuk en
zijn inhoud waren buiten ver
wachting behoorlijk. Men heeft
steeds hoge toppen wat betreft
de relatieve tewerkstelling voor
de gefusineeerde stad. In Aalst
zelf bvb. vertegenwoordigt
deze groep ruim6.200 werk
nemers tegenover 5.032 een
heden voor de laatste kategorie
in de tabel, nl. de «overige
dienstverlening», die de
tweede werkverschaffer is van
klein-Aalst. In andere gemeen
ten ligt deze verhouding veel
hoger. Zo bijvoorbeeld in
Erembodegem waar op de
3.569 loon- en weddetrekken-
den 2.081 werknemers in de be
en verwerkende industrie
dienst doen. In Gijzegem is de
respektievelijke verhouding
1.320 tegenover 1.070
Tot slot zal V opmerken dat er
in de verdeling van het aantal
inrichtingen voer de diverse
sektoren over een zekere ver
scheidenheid (differentiatie)
mag gesproken worden.
R.D.W.
GROOT-AALST:
Totale tewerkstelling - Statiestiek van de bedrijven onderworpen aan de R.M.A.
Aantal inrichtingen onderworpen aan de
R.MZ. (1)
Aantal tewerkgestelden (2)
Gemiddeld per bedrijf (1)/(2)
AANTAL BEDRIJVEN IN
Landbouw, jacht, bosbouw, visserij
Energie en waterhuishouding
Winning en verwerking van niet-
energetische delfstoffen en hun derivaten;
chemische industrie
Metaalverwerkende ind., fijnmechanisat-
sche en optische ind.
Andere be- en verwerkenden ind.
Bouwnijverheid
Handel, hotels, restaurants en cafés, repa
ratiebedrijven
Vervoer en verkeer
Bank- en verzekeringswezen, dienstverle
ning ten behoeve van ondernemingen en
verhuur
Overige dienstverlening
1.037
27
191
38
34
66
27
61
66
16.531
107
3.569
1.320
682
712
184
348
597
15,9
3,9
18,6
34,7
20,0
10,7
6,8
5,7
9,0
2
2
2
8
2
13
1
8
1
2
1
29
1
13
2
2
2
2
3
170
3
38
7
8
11
7
7
13
106
10
34
7
8
16
7
9
23
352
4
51
7
4
14
17
10
24
1
1
1
4
5
2
2
lun
#9'
Ier
-j ez
5 °k
ebl
S
24.05C,,
15.5om
are
■1 .r
14 ore
2 iaa
oor
evï
en
leel
26
85
254
11
35
3
12
2
13
ver
264
Sn10"
220 le V
'OOI
"Voeding, textiel, ledernijverheid, schoenen kledingnijverheid, papierindustrie, rubber, sierraden, foto- en filmlaboratoria
ai
echter een kans laten voorbij
gaan om de rollen te schrijven
op het lijf van de ter beschik
baar zijnde akteurs en aktrices.
De teksten die vrij natuurlijk wa
ren kwamen via de interpretatie
van de akteurs gekunsteld
over. De gedachtengangen
van het hoofdpersonage bij het
begin van het stuk waren nogal
aan de lange kant. Een van de
toneel- en filmvuistregels is: de
aandacht en de interesse van
de toeschouwer moet gewekt
worden de eerste zeven minu
ten van een voorstelling. Hier
was dit blijkbaar niet het geval.
DEKOR
Spijtig was het ook dat het
reeds zo kleine dekor van de
Zaal De Kring nogeens in twee
delen was verdeeld. Gelukkig
een klein aantal spelers (4),
maar toch. Aangezien men nu
toch al met een vrij neutrale
achtergrond speelde had men
beter met losse zetstukken
kunnen werken die tijdens de
black outs aan of afgevoerd
werden. Nu zat men echt
schrap. Wat groen en zes ro
zen moesten de tuin voorstel
len. Ben wit hekwerk de opge
slotenheid, 'n witte tuinbank
op buizenstel de rustplaats in
de tuin.
In de flat een tegen de muur
aangedrukte divan. Een ditto
leunstoel en tafeltje, 20° eeuw,
naast een gesmede middel
eeuwse kapstok. Kortom niet
bij elkaar passende dekorele-
menten zodanig opgesteld dat
toeschouwers die op de bui
tenste stoelen zaten dikwijls
moeite hadden om het spel van
de akteurs te kunnen volgen.
Ook de lichtregie kreeg het niet
gemakkelijk. De beperktheid
van het podium en het langs de
wanden spelen van de akteurs
bracht heel wat schaduwen
aan tegen de wanden. Storend!
Misschien hebben Herman
Nieuwlandt en Louis Kelders
niet de nodige financies gekre
gen voor deze eendagsproduk-
De gesprekken met de doktor roepen oude herinneringen op (SJ)
tie, maar eenvoudig is geen sy
noniem van duur.
LICHT
Met de belichting halen wij te
rug een oud zeer aan van
Nieuw Leven, een zeer dat nog
niet schijnt genezen te zijn. Ook
Eddie Poep en Patrick Van
Droogenbroeck maakten de
klassieke fouten. Om een per
soon op een normale wijze uit
te lichten gebruikt men ge
woonlijk drie lichtbronnen, een
achtergrondbelichting (back
light) een hoofdlicht (key-light)
en een temperend licht (filler-
light). In principe dienen dieze
lichtbronnen zo hoog mogelijk
te worden opgesteld om het
zonnelichteffek 'te ~bekomen.
De dienst burgerlijke stand van de gemeente Erpe-Mere start
volgende week met de regeling van de identiteitskaarten. De
oude moeten immers aangepast worden aan de fusiegemeen
te. Alle inwoners worden opgeroepen om zo vlug mogelijk
deze administratieve kwestie te laten regelen. Men hoeft al
leen de identiteitskaart en het inschrijvingsbewijs van de auto
mee te nemen.
Personen die in de loop van het jaar een nieuw paspoort
ontvangen hebben, moeten zich niet opnieuw aanbieden.
ERPE: in de gemeenteschool
(Centrum) op donderdag 3 novem
ber van 14u30 tot 17 uur en van
17u30 tot 20 uur
AAIGEM: op maandag 7 november
in de gemeenteschool van 14u30
tot 17 uur en van 17u30 tot 20 uur
w.h.
Om de hele administratieve opera
tie vlot te laten verlopen organi
seert het gemeentebestuur enkele
bijzondere zitdagen in alle deelge
meenten, op het vroeger gemeen
tehuis, telkens tussen 18en20uur.
AAIGEM: maandag 24, dinsdag
25. woensdag 26 en donderdag 27
oktober.
DAMBRUGGE: van maandag 7
november tot donderdag 10 no
vember
BURST: van maandag 14 novem
ber tot donderdag 17 november
ERONDEGEM: van maandag 21
november tot donderdag 24 no
vember
ERPE: van maandag 28 november
tot vrijdag 2 december
MERE: van maandag 5 december
tot vrijdag 9 december
OTTERGEM: op maandag 12 en
dinsdan 13 december
VLEKKEM: op woensdag 14 en
donderdag it> december
Preventief longonderzoek
Het gemeentebestuur van Erpe-
Mere roept ook de bevolking op
deel te nemen aan het geplande
preventief longonderzoek. Ook zij,
die vroeger hieraan reeds deelna
men, kunnen zich opnieuw aanbie
den.
Men kan ervoor terecht op vol
gende plaats en data:
BAMBRUGGE: In de gemeente
school op maandag 31 oktober
tussen 14u30 en 17 uur en van
17u30 tot 20 uur
De keys en de fillers waren er in
min of meerdere mate, maar de
back-lichten ontbraken volledig
en hiermee ook de derde di
mensie. De akteurs werden be
licht volgens een flash-effekt,
alle licht van voor.
Convex-lenzen geven een
scherpe aftekening op de muur
en een hard regenboogeffekt.
Freznellenzen geven een meer
geleidelijke overgang en een
minder hard regenboogeffekt.
Bij de belichting meestal con-
vexlenzen en daarbij af en toe
ook nog op de wand zichtbare
gloeidraadaftekeningen. Sto
rend! Een gebrek aan prakti
sche kennis wat betreft belich
tingsopstelling?
S.J.
Er was eens Dit lijkt misschien
het begin van een sprookje, doch
het is gewoon de wordingsge
schiedenis van -VOCATION»,
een orkest dat sedert korte tijd de
zalen en dancings van de streek
teistert met hun muziek.
Er was eens, in de streek van
Aalst, een popgroep die JUST
BORN noemde. Tussen 1966 en
1972 waren ze één van de meest
bekende Aalsterse popformaties,
niet alleen bekend in de streek,
doch nationaal bekend via radio,
T.V., pers en vooral via hun pla
ten, die keer op keer de hit-parade
haalden.
Titels als «Ruby Ruby», -You're
lying», «Moving», «Green
Marmelade» doen de vroegere
fans waarschijnlijk nu nog water
tanden. Toen kwam er een kink in
de kabel: zanger John Woolley,
bassist Willy Van de Velde en gi
tarist Luk Ardijns stopten ermee.
Willy Marckx, Hedwig Van der
Veken en Jeff Van den Steen, de
«leader of the gang», werden op
non-actief gesteld.
Er was eens, in de streek
Ninove-Geraardsbergen, een dan-
sorkest dat RINGO BOYS
noemde. Tot 1976 luisterden ze
bals en feestelijkheden op. De
groep, die grotendeels een fami
liebedrijf was, heeft er nooit aan
gedacht platen op te nemen. Ze
hadden het veel te druk met repete
ren, liedjes instuderen en optre-
it—
mmm
den. Ook daar kwam de reeds eer
der vermelde «kink in de kabel».
Enkele van de broers gaven, om
uiteenlopend redenen, de pijp aan
maarten en gitarist Willy Janua-
rius, zanger Eddy en zijn broer
orgelist-accordionist Freddy Ver-
haegen bleven eenzaam en verla
ten over.
En toen kwam de fusie: neem één
helft van Just Bom en één helft van
de Ringo Boys goed schudden
en daar komt VOCATK
voorschijn. Van de Ringo
erfden ze de smartlappen,
lestons, de walsen, de cl
cha's; van Just Born de m<
muziek, de samenzang, de s
gitaar- en ritmesectie. Voeg
bij het droog komiek present
lent van de «Jeff» en iederee
gemakkelijk raden dat een
met VOCATION een bel<
moet zijn.
Op donderdag 13 oktober laatstleden ging in de parochiekerk
te Hofstade een kunstkonsertdoor, ingericht door de plaatse
lijke afdeling van het Davidsfonds. Verleenden eveneens hun
medewerking aan deze manifestatie: 't Sint Jan Berch-
manskoor van Hofstade, de Koninklijke Fanfare Sint Ceci
lia, de toneelbond «Vast als een eik». Het konsert ging door
onder de auspiciën van het Ministerie van Nationale Opvoe
ding en Nederlandse Kuituur, Bestuur van Volksontwikke
ling. Gasten voor de avond waren het Brussels Kamerorkést
onder leiding van Maurits Bonnaerens, en het Hofstaadse
Sint Jan Berchmanskoor onder de leiding van Jef Van der
Vurst. Als solisten traden op: Flor de Hauwere, trompet, Ja
nos Maté, viool en Bernard Duvillers, klarinet.
Het inrichten van dergelijke kul-
turele manifestaties pleit voor
het inrichtend komitee. Ook zij
zullen geweten hebben dat het
brengen van ernstige muziek
steeds een groot risiko betref
fende de publieke opkomst met
zich meebrengt. In Hofstade
echter schijnt weinig drempel
vrees te bestaan want de paro
chiekerk zat nagenoeg vol. In
dit opzicht: een sukses. Wat
minder suksesvol bleek te zijn
was de kwaliteit in uitvoering.
Van het Sint Jan Berchmans
koor. dat tenslotte louter ama
teuristische bedoelingen heeft
kunnen we gemakkelijk aan
vaarden dat de tonaliteit ge
weld wordt aangedaan het
Ave Maria was zeer zwak en
dat de stemkultuur weinig ont
wikkeld is. Een beroepsen
semble als het Brussels Ka
merorkest ging even heftig'te
keer tegen de goede toon: het
langzame gedeelte uit Benja
min Brittens «Simple Sympho
ny» klonk onaanvaardbaar.
Toch bevatte het konsert mooie
momenten. Trompettist Flor de
Hauwere kon, ondanks het feit
dat hij een flink stuk te laat aan
kwam, ons in het Concerto voor
Trompet en snaren in D van To-
relli zeer bekoreji. Naar we
menen maakt Flor de nauwere
ook deel uit van het Koperen
semble Theo Mertens. Violist
Janos Maté wist op bepaalde
ogenblikken te bekoren, maar
in het geheelhij speelde «De
Winter» uit Vivaldi's Vier Jaar
getijden leek zijn interpreta
tie ons niet op peil te staan.
Bernard Duvillers, klarinettist,
speelde de «Sonata Appasio-
nata» van Maurits Bonnaerens
himself. Vooreerst felicitaties
aan het adres van de kompo-
nist: het schrijven van een
klarinet-monoloog is niet be
paald gemakkelijk. Nergens
leed het werk aan spanning
loosheid. Duvillers verdedigde
het werk met overtuiging in een
zeer verzorgde uitvoering. Het
steeds populaire Divertimento
KV 136 van Wolfgang Ama-
deus Mozart klonk overtuigend,
hoewel de authentieke
Weense (klassieke) charme to
taal ontbrak. Het orkest toonde
zich langs zijn beste zijde in de
eerste twee delen van Brittens
Simple Symphonie.
Een konsert met ups en downs.
Ons inziens is het Brussels
Kamerorkest naar Hofstade
gekomen om «wat te gaan spe
len». De onverschillighek
van de aangezichten dei
sici duidelijk af te lezen.
Welke de ware kwaliteite
het Brussels Kamerorkei
kunnen we niet zeggi
zouden hen daarvoor m<
horen in een optreden d
zelf ernstig opnemen. Ine
val, het dankbare applaut
het publiek zette Bonnai
er toe aan een bis-numn
weg te geven en dan no(
de serenade uit het striikkv
van Haydn, een aer iel
versnaperingen van de t
«Muziek voor Miljoenen».r* v
uitvoering alles behalve, rj
toch entoesist onthaald
het publiek.
Dirigent Maurits Bonnae
kan ongetwijfeld veel mee
reiken met zijn musici. Al
had hij als Hofstadenaar -
werd er geboren in 1931
geboortedorp meer eer kul
aandoen.
André De Gr<
ra/u i
