JÊi DOOR RENE DE WITTE BOONE EN DE BIG BAND KOZEN HUN OKTAAF Johnny JORPAAN «Actif Club» Jean-Claude stSE^V. - Het dansorkest Octaaf Boone in april '55 in het stadhuis Un spectacle grandiose agrémenté par des SURPRISES PROGRAMME DE LUXE offert gracieusement par Ie BASKET CLUB OE KOEKELBERG pour son Gala Dansant du 10"' Anniversaire Samedi 15 mars 1958 Salie VICTORIA A Koekelberg Samedi 15 mars 1958 et la toute Grande Vedette de la chanson flamande L'orchestre Le dynamique, la -spltant- dc la T V. Beige ot dc 1*1. N R. Un aniinatour Un c préaenlateur en !l l<?ORl Viw. kri t n Cfen H 1 combo naar Noorwe- een reeks konserten ijn jaar later wanneer Breek moet worden ondergaat de bezet- grondige wijziging. (Odilon, Alex en Oc- tn terwijl Jef D'Haese lonoré Verstraeten lomain DeSmedt gi- bPierre Smeyers die al 'ordt vervangen door IHeyndrickx, aanslui- men naar Casa- :,jnet de VTB en werkt Jef Burm en Jos Ondertussen gaat ichellinck, die de Actif mi van dat jaar verlaat, met Gaston Bergh- later met Henk vntfoort. De jaren verstrijken, een tijd lang werkt het dansorkest vast met de zangeres Christly uit Welle. Volgend hoogtepunt wordt evenwel Gonda, het zangeresje uit Nieuwerkerken dat twee jaar ervaring opdoet bij de Actif Club om later als Cindy regelmatig hoog in onze nationale hitlijsten te prijken. Op 31 december 1973 spelen Frangois De Cock en Octaaf Boone voorde allerlaatste keer mee. De Smet gaat ook weg. In Gavere wordt een bladzijde uit de geschiedenis van de roem rijke groep omgedraaid... De grote reünie Odilon Mortier neemt het roer evenwel in handen en mede met drummer Fred, orgelist Jef, Alex Mortier, zijn zoon Patrick (ook een verbluffend talentvolle trompetist!) en gitarist Kamiel Geets blijft de Actif Club tot op heden één van onze beste dansorkesten. Het is al lang geen eigenlijke big band meer, Miller boet niets aan rijkelijk heid in maar staat in het ver geetboek geschreven. De revival staat evenwel voor de deur. Passadinia Roof Or chestra e.a. komen op de beeldbuis, d'oudste opnamen van het orkest van Miller gaan weer als zoetekoek over de toog van de platenboer en Gas ton Schellinck droomt in alle stilte van de grote «réunie». Twee, drie jaar lang, tot hij Oc taaf Boone bij de arm neemt, 14 van die vroegere speelmakkers «optrommelt» en er half juni '76 in siaagt een eerste repetitie in café De Klok uit te lokken. De Aalsterse Big Band is gebo ren... Het klinkt «tenderly», Stan Kenton, Bert Page maar vooral Glen Miller zijn weer aan de eer. Een eerste optreden ligt in het vooruitzicht met het Driekonin genfeest, maar Frangois De Cock gaat op sneeuwvakantie en de première wordt uitgesteld tot de prinsenverkiezing '77. Heuglijke avond is dat, de Aal- stenaars zijn «in the mood», in de zevenste hemel. De stad trekt zijn ogen open. Het is al lemaal nog niet feilloos ge bracht, dat klinkt nog 'n beet je als een omnibus maar de trein komt op dreef en op het Colinetplein (juni, ter gelegen heid van de braderij aldaar) wordt het grootse «moonlight serenade». Ook zanger Al- brick Franck - Frangois Steenhout volgens de burger lijke stand - maakt een sterke indruk. Men neemt zich voor niet meer dan vijf keer per jaar op te treden. Volgen nog de bloemenfeeverkiezing, het bal van Mare Galle en een paar dagen terug, een meesterlijke apoteose in het stadhuis. Dat zijn er vijf. Dat er kontakten zijn buiten de stad (Geraardsber- gen en wellicht Erembodegem) moet nog een geheim blijven, maar wat zeker is: het punt ach ter dit verhaal is maar een or gelpunt. De tonen worden aan gehouden... De Actif Club nu muziek te Aalst fo Je Buren >E V ori 3Cl M ng 50 nd an Vi Ja An De trombonisten, jong talent onder hen (SJ) 21 oktober, een nokvolle feestzaal in het stadhuis. Het is ongezellig warm binnen en de Big Band laat op zich wachten. Aalsters uur, het 20-koppige gezelschap komt uit de zijkamer, zo langs de vleugel heen om achter evenveel pupiters plaats te nemen. lang aan de eer. «Moonlight Serenade», «Pennysylvania 65000». het rustige «At last»... je hoort zulks niet vaak in het stadhuis. Applaus dan wan neer de zwoele «In the mood» wordt ingezet, we zijn met zijn allen in de zevenste hemel en wanneer met «Moonlight Sere nade» een einde komt aan de gebeurtenis vindt iedereen dat spijtig. Maar buiten schijnt de maan, en de Zwarte Man drukt een nieuwe bladzijde in zijn boek over de mooie muzikale evenementen in onze stad. R.D.W. De Big Band voor de bloemenfeeverkiezing dit jaar (JM) «Tune B.B.' staat op het blaadje van dirigent arrangeur-pianist Octaaf Boone en meteen breken de kojDers het ijs dat de organize- rende Kulturele Centrale graag rap gesmolten zag. (Hopsakee, falderiedera). Het begint met «Trumpeters Holiday». Inder daad, noteert schrijver dezes in zijn notaboekje Er is een nieuw gezicht in de band, trompettist Wolfgang Van Impe, wellicht niet van Impe maar dan toch evenmin van gisteren. Niemand trou wens, want al gaan enkel Odi lon en Alex Mortier respektieve- lijk op de tenor-sax en de trom pet, alsook Frangois De Cock die zelfs de klarinet aan de lip pen zal brengen in een Miller- stuk, soleren, klinkt het geheel solied aan mekaar gerijgd en dat zal wel impliceren dat ie dereen flink speelt. Wat de oudere adepten plezier zal doen is dat ook jonge krach ten interesse blijken te hebben voor het genre. We onthouden bievoorbeeld Jean Van der Scheuren, leraar klassieke gi taar, oud-lid van de in de rok- wereld roemrijke groep Irish Coffee, die de riffs in een hels tempo brodeert in de ritme- sektie. Octaaf Boone zet zich aan de piano en er volgt een hommage aan de Belg Bert Paige, later het bekende «Saxorama» en de parlando coca-coca-cola. de «Basie's Count», «Broad way Bossa-Nova»... kortom, een geschetter en getromjset- ter waarbij zovele voetjes in de zaal de maat willen van aange- yen. Albrick Franck praat die num mers allemaal aaneen, maar in teressant wordt zijn bijdrage vooral wanneer hij aan het zin gen gaat. «I'vé got you under my skin» klinkt Cole Parteri- aans. «The lady is a tramp» moet Irvin Berlin plezier heb ben gedaan. Abondance wordt het voor de toehoorders pas wanneer de zelfde «The D.B.» de pauze stopt. Glen Miller, hoe kon het anders, is dan ruim een halfuur The Hot Club-afdeling Aalst

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1977 | | pagina 17