KLOOSTERGEMEENSCHAP HOSPITAAL
NOG NIET DADELIJK ONDER NIEUW DAK
AKTUELE TOESTAND IN HET O.C.M.W.
DOM MODEST VAN ASSCHE
INTIEME HULDE
UITREIKING DIPLOMA'S
LAUREAAT VAN DE ARBEID
VTI-DANSFESTIJN
jtr.
V
18 - 4-10-1977 - De Voorpost
Bij het stadsbestuur werd een aanvraag ingediend om het
kloosterpand dat vorig jaar afbrandde te slopen. De plannen
voor de nieuwbouw liggen wachtensklaar. Dit wil echter nog
niet zeggen dat men nu dadelijk met de werkzaamheden gaat
beginnen. Er heeft zich een hanengevecht afgespeeld tussen
restaurateurs en nieuwbouwers. Wat lang te voorzien was
(ook al gezien de technische expertises) zal nu toch gebeu
ren: nieuwbouw. Intussen is een zee van tijd weggestroomd,
en heeft men al die tijd de kloostergemeenschap voor kop van
jut gezet. Omwille van het zicht bovenaan de Gasthuisstraat
(zo heette het) heeft men echter die hele kloostergemeen
schap al zo lang in de meest onkomfortabele omstandighe
den ondergebracht. We hebben er nog over geschreven, en
herhalen: het is nu stilaan wel geweest.
Historiek
De vorige OCMW (lees COO)
schreef na de brand de stad, de
architekten, de gemeentedien
sten en het ministerie aan om
met het heropbouwen van een
nieuw kloosterpand te kunnen
beginnen. Er werd besloten ar-
chitekt De Saedeleer te gelas
ten met het tekenen van de
plannen.
Men dacht toen aan het bou
wen van een klooster achter in
de hof van het ziekenhuis, en
een administratief gebouw op
te richten op de plaats van het
afgebrand klooster. Hierin zou
den de geneesheren meer
ruimte krijgen, de onthaaldienst
ondergebracht worden en uit
breiding mogelijk zijn voor de
administratieve staf. Gezien
het feit dat de COO toen zoals
nu, uit politieke partijen is sa
mengesteld, kon men architekt
Cammu gelasten met de
nieuwbouw in de tuin. Men was
dus tot een sluitende oplossing
gekomen die iedereen kon be
vredigen.
Het vorig schepenkollege vond
deze oplossing evenwel te
duur. Men drong er van be
paalde zijde ook op aan om het
verloren gegane uitzicht bo
venaan de Gasthuisstraat te
herstellen. Men opteerde dus
voor het bouwen van klooster
(1ste verdieping) én admini
stratief gébouw (gelijkvloers)
op de plaats van het afge
brande pand.
Een vlugge rekensom: (de ver
zekering had 42 miljoen frank
toegewezen) oplossing 1: voor
de twee gebouwen: 70 miljoen,
min 42 van de verzekering 28
miljoen waarvoor de stad
moest opdraaien. Hier was
evenwel nog subsidie mogelijk
(konsultatie, 900-dienst enz.)
en kon men de ligdagprijs in het
ziekenhuis laten bijdragen in
het dekken van de kosten. Op
lossing II: 35 miljoen (en even
eens 42 miljoen van de verze
kering). Men zou er dus nog
-aan overhouden (op papier
tenminste). Op langere termijn
dacht men hier evenwel anders
over. Wanneer het klooster ge
bouw zou verlaten zijn (zusters
naar het nieuw hospitaal op de
Siesegemkouter), zou dit ge
bouw als rusthuis kunnen fun
geren, en zouden de genees
heren met konsultatie, verga
derzalen, dienst 900 en ont
haaldienst ruimer zitten dan nu
het geval zal zijn. Er moet bo
vendien ook een semipublieke
kapel ingebouwd worden. De
geneesheren zijn momenteel
trouwens wel enigszins ont
goocheld. In bepaalde kringen
stond men oplossing I voor.
Toestand nu: bouw nog niet
voor morgen
Enige tijd geleden is er nog een
vergadering doorgegaan met
brandweer, stedebouw, pro
vinciale technische dienst,
volksgezondheid, dienst
Openbare werken en uiteraard
ook OCMW. Voor Stedebouw
en Volksgezondheid zullen er
waarschijnlijk geen problemen
meer rijzen. De architekt moet
nu echter alles volledig vast
leggen. De prijs moet vastge
legd worden, en de bouwver
gunning en slopingsvergun-
ning moeten nog afgeleverd
worden. En dan rest er ook nog
de aanbesteding. Wat men de
kloostergemeenschap ook
heeft beloofd (men zou reeds
vóór het verlof met bouwen be
gonnen zijn), dit is allemaal een
pleister op een houten been
geweest. Ook nu staat het licht
weer op groen, maar het blijft
nog zeer de vraag of men snel
zal doorrijden.
Nieuw hospitaal Siesegem
kouter
Half november zal hierover nog
een vergadering doorgaan met
de «Gemeentediensten». Over
dit architektenbureau was men
hier niet bijzonder tevreden.
Tot senator Van Ackere zelf
twee vergaderingen is komen
bijwonen. Afwachten nu wat de
presentie van de senator zelf
zal opleveren.
Het definitief ontwerp zal klaar
zijn in maart van volgend jaar.
Daarna krijgt men nog zes
maanden voor de technische
uitwerking (verschillende zie
kenhuisdiensten uittekenen en
op punt stellen) De ene dienst
zal evenwel niet op de andere
moeten wachten. De goedkeu
ring van de plannen kan in
schijven gebeuren, wat de
snelheid ten goede zal komen
waarmee het definitief ontwerp
zal kunnen worden goedge
keurd.
Toch zal het ten vroegste 1979
zijn, vooraleer men met bou
wen kan beginnen. De aanbe
steding moet dan immers nog
worden aangeschreven en on
derzocht. Met de subsidies van
het Ministerie van Volksge
zondheid blijken er geen moei
lijkheden te bestaan. Het hele
projekt kan ineens worden ge
financierd.
Wilfried Lissens
In zijn gezellig bureel in het «Hospitaal» ontvangt de joviale
O.C.M.W.-voorzitter Martin Van der Speeten ons bij een borrel
en overloopt de werking van het O.C.M.W. in de voorbije zes
maanden want pas vanaf 1 april is deze nieuwe ploeg gestart.
AFGEBRANDE GEBOUWEN
De plannen voor de op 27 au
gustus 1976 afgebrande ge
bouwen (kloosterpand en ka
pel) zijn goegekeurd en aan
vaard en volgen de gewone pro
cedure om te komen tot afbraak
en nieuwbouw. Het gelijkvloers
van het nieuw op te richten ge
bouw komt ten dienste van het
ziekenhuis met polyvalente
ruimten en eerste en tweede
niveau worden ter beschikking
van de kloostergemeenschap
gesteld.
Zo er geen kink in de admini
stratieve kabel komt en de mo
len niet te langzaam maalt be
ginnen de werken in de ko
mende lente, een volgens de
Voorzitter haalbare streefda
tum.
NIEUW STEDELIJK
ZIEKENHUIS
Het nieuw op de Siesegemkou
ter op te richten stedelijk zie
kenhuis met een oppervlakte
van ruim 17 ha waarvan 13.000
rn2 bebouwd zou, zonder on
verwachte tegenslagen, nog in
78 in aan
besteding kunnen gaan.
DIENST VOOR
INTENSIEVE ZORGEN
Tussen zalen 1 en 2 is men
voor 't ogenblik, druk bezig aan
het nieuw gebouw voor inten
sieve zorgen. De funderingen
zijn klaar en men komt nu reeds
boven de grond. Het dossier is
in orde en de financiële midde
len zijn voorhanden. Deze
noodzakelijke harlbewakings-
apparatuur is reeds besteld en
de dienst zal over acht bedden
beschikken. Om vlugger te
gaan wil men werken met eigen
personeel wat voor werken be
neden het miljoen mogelijk is.
Zoniet zou men de voog
dijoverheid moeten om toela
ting en goedkeuring vragen wat
weer een heel tijdverlies zou
betekenen.
Tegen de lente hoopt men deze
dienst operationeel te kunnen
mak6n.
SOCIALE DIENST
Na de fusie heeft deze dienst
de zorg over een bevolking van
83.000 personen en dringt een
uitbreiding van deze dienst zich
cp wat meer beschikbare
ruimte voor het personeel im
pliceert. Bovendien moet dit
gebouw gemakkelijk toeganke
lijk zijn voor gehandikapten en
bejaarden. Teneinde tijd en
geld te besparen zal dit ge
bouw, op te trekken achter de
nieuwbouw, opgericht worden
in samenwerking met de Rijks
dienst voor Arbeidsvoorzie
ning, al dan niet met eigen per
soneel.
Momenteel is deze dienst, die
over een diensthoofd en zes
maatschappelijke assistenten
beschikt, gehuisvest in de in
gang van het Moederhuis. Be
doeling is te komen tot een de
gelijke installatie voor het per
soneel om te komen tot een ra
tionele werking en te kunnen
voldoen aan alle wettelijke ver
plichtingen van het OCMW
Men wil geraken tot een opti
male werking, funktioneel en
operationeel voor gans de be
volking van Groot-Aalst. Infor
matie over het «bestaansmini
mum» aan de hele bevolking is
absoluut noodzakelijk maar
met het huidige personeel kan
men die taken niet aan. De wet
van 8.7.76 zegt klaar en duide
lijk dat «elke persoon recht
heeft op maatschappelijke
dienstverlening» en hieraan wil
het OCMW trachten te voldoen.
PERSONEEL
Grootste probleem vormt voor
ons het onvoldoende perso
neelskader. Het is inderdaad,
voor de erbij gekomen taken,
onderbezet en anderzijds is er
de ermee in kontradiktie zijnde
blokkeringswet waarbij binnen
de drie jaar geen nieuw perso
neel kan worden aangeworven.
Zo is er voor de sociale diensl
een verdubbeling van het per
soneel aangevraagd maar tot
hiertoe zonder gevolg. Men zou
er inderdaad moeten kunnen
toekomen dat, ook voor de
mensen van de randgemeen
ten waarbij misschien verplaat
singsmoeilijkheden en enige
drempelvrees optreden, bij
gewoon signaleren van een of
ander bedroevend geval de
dienst zelf naar de mensen kan
gaan en in hun eigen milieu ge
zamenlijk de problemen be
spreken.
HOPPERANK
Rustoord «Hopperank» van
Erembodegem voor valide be
jaarden wordt ingeschakeld in
het geheel met St.-Job en St.-
Lieven (in het stedelijk zieken
huis zelf). De bewoners worden
er volledig gelijkgeschakeld
met die van de andere rusthui
zen. Als tussenkomst in de on
derhoudskosten betalen ze er
3/ 4 van hun inkomsten en ge
nieten daarenboven van een
gewaarborgd zakgeld van
1.500 F. Ook genieten de
«Hopperankers» van alle bij
komende voordelen zoals die
in de andere twee rustoorden
bestaan. Het gemeenschaps-
en ontspanningsleven is er vol
ledig gelijkgeschakeld met die
van de andere rustoorden zo
dat het aantal aktiviteiten in be-
langrijké mate zal toenemen.
VROEGER PERSONEEL
Bij de vroegere C.O.O.'s waren
sekretaris en ontvanger bezol
digde posten die, uitgezonderd
voor Erembodegem met een
full-time-job, als bijtaken wer
den aangezien. Door de fusie
kwamen deze mensen op
non-aktief maar bleven hun
wedde genieten. Ze nu, als het
ware maar voor 'n klein deelln-
schakelen in de administratie
van
het O.C.M.W. dat inderdaad
nood heeft aan personeel lijkt
niet mogelijk alhoewel dit ook
wel een enigszins absurde si
tuatie is.
L.H.
Na een plechtige eucharistieviering in de Sint-Amanduskerk
ging buiten in een mistig herfstlandschap een intieme huide
plechtigheid door voor het monument van een van Erembo-
degems grootste mannen, Dom Modest Van Assche.
DOM MODEST VAN ASSCHE
Dom' Modest Van Assche, abt
van de Sint-Pietersabdij van
Steenbrugge, werd op 18 mei
1891 te Erembodegem gebo
ren.
Cver deze figuur zei Paul Daels
voorzitter van de Vlaamse
Volksbeweging, tijdens een
Akademische zitting in 1970.
naar aanleiding van het vijfen-
twintigjarig afsterven van deze
man het volgende.
«loen uom Moaest van As
sche stierf (1945) was ik 24
jaar. Mijn persoonlijke getuige
nis kan dus niet steunen op een
wezenlijke persoonlijke erva
ring.
Toch heb ik aanvaard hier te
spreken:
Ik kon niet weigeren als mens;
Dom Modest Van Assche - Va
der Abt zoals gans Vlaanderen
hem ging noemen in een ge
voel van reële familiale gene
genheid was een té goede
vriend van mijn ouders en van
ons gezin geweest.
Ik meende dat ik het ook als
Vlaming moest aanvaarden,
aandurven, over hem te spre
ken.
Ik zie hem nog bij ons thuis in
de huiskamer binnentreden: de
zon kwam binnen Een stra
lende en verwarmende zon.
Voor ieder lid van het gezin had
hij een aangepast woord. Ook
voor de kleinste kinderen, die
na een korte aarzeling hem nu
kinderlijk vertrouwen schon
ken. Mag ik nogmaals persoon
lijk zijn: in de zwarte oorlogsja
ren kon niemand mijn goede
moeder troosten zoals hij. Hij
was echter veel meer dan een
trooster van bedrukten, hij
bracht licht en zon voor de dag,
kracht voor het leven.
Op jonge mensen maakte hij
een onuitwisbare indruk. Zijn
ganse verschijnen straalde
Vorige zaterdag ging in de Keizershallen te Aalst het jaarlijks VTI-bal door. Dit jaar, met t
samensmelting van scholen, was ook een afvaardiging van de direktie van KIHO, de Katoliek#
Industriële Hogeschool van Oost-Vlaanderen aanwezig in de personen van de heren Van Schonen]
berghe en Guns.
Van de kant van het VTI waren aanwezig: de hr. Van Haver, algemeen direkteur, de hr. Wouters
direkteur VTI, de hr. Leon, technisch Direkteur, de hr. Coppens, prefekt en de hr. Van Cauenbergh]
direkteur a.i, van de avondschool.
Alhoewel de stoelen bijlange niet volzet waren zoals de vorige jaren wist de Sonnorband mej
zangeres Inge Summerland er toch de stemming in te houden zodat het geheel uitliep tot in (f
vroege uurtjes.
Ook het echtpaar D'haeseleer en Bourlon kwam vanwege de stad eens een kijkje nemen op hei
dansfestijn. Ambtshalve konden zij echter niet blijven zodat het bleef bij een blitzbezoek var
ongeveer een goed half uur, echter lang genoeg om de gezellige sfeer op te snuiven? (SJ)
Deze plechtigheid had plaats op donderdag 3 november om
18u30 in de trouwzaal van het stadhuis. Het stadsbestuur en
de gemeenteraad waren erop aanwezig. In afwachting van
een verslag over deze plechtigheid hier alvast de lijst der
gelauwerden:
Den Eynde, Vrijheidsstrafia t
Servaas Van de Voorde, P 9
destraat 48, Erembodeo
Aalst; Karei Van Esscherv
beidstraat 76; Leopold Ptm!
1. LAUREATEN
Gouden Erekenteken:
Jan Bogaert, Boudewijnlaan
41; Jozef Nerinckx, Naarstig
heidstraat 119; Gaston Van
Den Steen, Ten Bios 16;
Erembodegem-Aalst; Petrus
Van Landuyt. Bredestraat 293;
Kamiel Verdoodt, Koolstraat
61; Gaston Ysebaert, Sint-
Annalaan 128.
Zilveren Ereteken:
Constant Arts, Naarstigheid
straat 172; Jean Baeyens,
Snoekstraat 18; Willy De Bruy-
ne, Guido Gezellestraat 18;
Hofstade-Aalst; Jozef Putte-
man, Grote Baan 236,
Herdersem-Aalst (overleden);
Paul De Waen, Kattestraat 15;
Joseph Fruithof, Koningshof-
baan 14, Hofstade-Aalst; Gus-
taaf Van Geert, Hageveld 10.
Erembodegem-Aast.
Bronzen ERETEKEN:
Gaston De Pero, Leopoldstraat
9. Hofstade-Aalst; Etienne
Hooghe. Leuvestraat 11,
Erembodegem-Aalst; Lucien
Petit, Drie Sleutelsstraat 37; Pe
trus Schellaert, Gentsesteen
weg 530; Louis Van den Bos
sche, Kasteelstraat 35,
Hofstade-Aalst; Gaston Van
hofstadt, Langestraat 16C
zef Witzoreck, Welvaarts
it één
budst
e zijn
log
Jende
fetreeh
Ping
e krc
Cadet van de Arbeid
Gulden Ster
Karei De Brouwer,
Apolloniastraat 4.
Cadet van de Arbeid
Bronzen Ster
Marcel Auwelaert. HoogJLe
93, Baardegem-Aalst.
date
Ie
'in
«h
2. ERETEKENS:
Frans Nuel, Geldhofstraaf;
Leon Van Den Broeck, Zo^
straat 59; Camille Buys, Li
veldstraat 1, Hofstade-AalPe n£
dieze
ojeyde
Boni
naast goedheid, kracht uit, ge
zag en veroverde energie.
Uit zijn leven als aalmoezenier
had hij iets van de officier over
gehouden. Daarnaast was hi
een man van dialoog. Wanneei
hij op de Ijzerbedevaart 193C
het woord voerde was het nie
zozeer in funktie van de Front
beweging waaraan hij nauwe
lijks had kunnen deelnemen
maar wel als groot pacifist.
Dom Modest Van Assche hac
een radikale Vlaamse overtui
ging. Een Vlaamse overtuiging,
van zeer goede huize: kwam
erger
Ct Vé
'l Kapelleken, dekor voor de tentoonstelling van vrije tijdsprodukten (JM)
Laat de kcllabcratie een ver
gissing geweest zijn. Zij was
voor de meesten die er in ston
den geen verraad, maar voor
zovelen een moreel drama.
En dat drama heeft Van Assche
meegeleden. Met zijn scherp
inzicht doorzag hij al spoedig
het Duitse spel, met zijn be-
Een ultieme hulde voor hel gedenkteken van Vlaander ens groten (SJ)
De oorlog, de bezetting, de kcl-
laboratie en de weerstand, de
bloedige broedertwisten, het
was een zware tijd voor Vader
Abt.
van Assche niet uit Erembode
gem, uit het Land van Aalst, de
bakermat van het Daensisme
Het Daensisme is ongetwijfeld
uit Dom Van Assche's geeste
lijke achtergrond niet weg te
denken.
Hij plaatste de Vlaamse bewe
ging in een ruim menselijk per-
spektief en beleefde intens al
wat in de wijde wereld gebeur
de. want zijn Vlaanderen lag
voor hem niet op een eiland
maar was integraal deel van de
grote gemeenschap.
Op het ogenblik dat de oorlog
40-45 reeds woedde sprak
deze man op aangrijpende
wijze over de vredestaat van de
kleine volkeren.
kommerd hart zag hij wat ge
beuren zou.
Dat hij zelf zou voorgaan in de
beproeving, dat had hij niet
voorzien.
Een zaak kan men niet verge
ten: het schandaal van zijn
tweede aanhouding; hij, de
doodzieke man, aan wiens on
schuld zelfs de bevoegde ma
gistraten niet twijfelden, werd
toen behandeld als de grootste
misdadiger. In de regering
bleef slechts één man
hem opkomen, de so>
Herman Vos; zwakheid e
heid van regeerders en 1
aanstaanden, konstanten
Vlaamse beweging, blevei
Vader Abt niet be
Ik geloof dat Vader Abt d<
standige jongeren van nu
begrepen hebben in hun v<
tegen een wereld die plan
verovert, maar bommen
regenen op weerloze vroi
en kinderen. Ik durf gelove
hij met Helder Camara
zeggen over deze jongi
«Excessies Het is nor
dat die hier e n daar voorkoi
De dag waarop onze j
gematigd, voorzichtig en
wedt zoals de ouden van
gen, zal 't land sterven
verveling.»
HULDE
Deze' man, 'n symbool tiji
de oorlogsjaren, waar
naar opkeek. Een figuur i
Vlaamse Beweging, deze
werd vorige zaterdag in
gehuldigd. Een eenvou
bloemenkrans, weinig w
den, maar twee passende
deren gezongen door
Sint-Amanduskcortje w
galmden over de Vlaamse
velden: «Vaarwel mijn b
der», «MIIJN SCHILT EN
VERTROUWEN».
Jan
tewie)
