K
J
\U
lL
1
Vrije Tribune
tl
tl
BEHOEFTE AAN BLOEDGEVERS
KRUISLICHT
ADVENTSDROOM
2 - 25-11-1977 -De Voorpost
De redaktie behoudt zich het recht voor de tekst te
bekorten. Publikatie betekent niet dat de redaktie
achter de inhoud staat.
ACTUELE ECONOMISCHE
POLITIEK: WAARHEEN?
Om verschillende redenen zijn
we blij, dat U naar AALST ge
komen bent om er het woord te
voeren. Voor mij is het in de
eerste plaats een goede gele
genheid om U als verantwoor
delijk minister enkele van onze
problemen mee te delen.
Enkele maanden geleden, toen
de regering Tindemans I nog
aan het bewind was, kwam ook
Staatssecretaris Mare Eyskens
hier in Aalst, maar hij heeft ons
in het ongewisse gelaten over
de toekomstmogelijkheden van
ons gewest. Nadien is ook se
nator Van Waterschoot ons
komen vertellen welke de pro
blemen zijn in de textielsector
van ons gewest. We stellen dus
wel vast, dat er voor de streek
Aalst veel belangstelling be
staat maar uiteindelijk werd
weinig of niets ondernomen.
Tijdens het jongste Congres
van de socialisten in Spa en
ook elders heb ik mijn hoop in U
gesteld. Ik heb er in het alge
meen voorgesteld, dat een
herstructureringstoelage aan
sommige bedrijven zou gege
ven worden, ik heb gevraagd,
dat onze BTW-tarieven die
geldig zijn yoor de snijbloemen
teelt, met die van Nederland en
Frankrijk zouden worden ge
lijkgeschakeld, wat onze con
currentiemogelijkheden weer
normaal zou maken, enz... Ik
weet, Mijnheer de Minister, dat
velen aan uw deur komen klop
pen maar het is U zeker ook
duidelijk, dat we in de streek
Aalst voor een dramatische si
tuatie staan.
De arbeidsbalans is er syste
matisch negatief. Het pendel
volume stijgt nog met de jaren.
In ons arrondissement zijn er
35.000 pendelaars. De werk
loosheid groeit maar door,
vandaag zijn er werklozen.
Sector na sector verdwijnt. De
voor ons zo belangrijke textiel
sector brokkelt zienderogen af.
Er is bij ons eigenlijk slechts
één groot textielbedrijf meer,
dat de moed en de mogelijkhe-
den heeft om nieuwe initiatie
ven te nemen en aan herstruc
turering te doen.
In Spa heb ik onomwonden ge
sproken over het failliet van het
regionale beleid in ons land. De
toestand in onze streek is hier
van een triestig bewijs.
Onze streek is uitmuntend ge
legen. Een infrastructuur werd
ter beschikking gesteld;ook zijn
er industriële terreinen. Maar
wat we niet hebben gekregen,
Mijnheer de Minister, en dat
had tijdens de groeijaren van
1960 gekund dat zijn bedrij
ven die deze infrastructuur ge
bruiken.
Ook Bert van Hoorick heeft dik
wijls ter gelegenheid van
federale en andere congressen
en in de Kamer— gevraagd,
grote en weinig conjunctuurge
voelige bedrijven in die indus
triële zones in te planten. Maar
er zijn geen grote bedrijven ge
komen naar de «ideale» streek
met ruime mogelijkheden op
het gebied van infrastructuur
en met ruime arbeidsreserves.
Voorlopig verwachten we
evenmin heil van dat regionaal
beleid. Daarom heb ik in Spa
gevraagd, dat de Minister van
Economische zaken en nie
mand anders het textieldossier
zou-behandelen.
Wij veroorloven ons nu te vra
gen aan de Minister van Eco
nomische Zaken of hij al actie
plannen heeft voor onze streek.
Wellicht kan hij hierop nog
geen volledig antwoord geven.
We hebben het volste begrip.
We verklaren ons hier graag
bereid om samen met hem en
met enkele verantwoordelijken
uit zijn kabinet, die problemen
nader te onderzoeken.
Ook voorde uitwerking van het
Plan Spitaels heb ik mijn zorg
uitgesproken. Hoeveel tewerk
stelling zal dit voor ons gewest
opleveren? Wij zelf zijn niet op
timistisch omdat één van de
voorwaarden niet is vervuld,
namelijk: er werd geen begin
gemaakt met de decentralisatie
van een aantal openbare dien
sten, die dicht bij de bevolking
dienen te staan. Nog altijd en
meer dan ooit vragen wij dat
Aalst bij die decentralisatie niet
zou worden vergeten want
wanneer wij over geen derge
lijke diensten beschikken, kun
nen we er ook geen werklozen
in tewerkstellen.
Wat wij dringend nodig hebben,
is een concreet actieplan voor
3 streek van Aalst. Wij moeten
dan ook de huidige mogelijk
heden ten volle benutten.
Uiteraard zijn in de eerste
plaats de socialisten bekom
merd om de sociaal-
economische problemen. De
Gemeenschappelijke Actie kan
bij de voorbereiding van een
dergelijk actieplan nuttig werk
verrichten. Ook de gemeente
lijke mandatarissen, en we
zijn bijna overal in de gemeen
ten van het arrondissement be
trokken bij het bestuur kun
nen hier een bijdrage leveren.
In de onmiddellijke toekomst
zullen we ookdeG.O.M.-Oost-
Vlaanderen vragen na te gaan
welke initiatieven zij voor onze
streek kan nemen.
Mijnheer de Minister, wij weten
dat het in deze tijd niet gemak
kelijk is Minister van Economi
sche Zaken te zijn. 't Interes
seert echter toch onze bevol
king te weten, welke uw opvat
ting is over de huidige econo
mische problemen in het alge
meen en welke uw beleidsvisie
is ten aanzien van ons pro
bleemgebied.
Daarom hebben wij U uitgeno
digd en we zijn U zeer dank
baar omdat U op die uitnodi
ging bent ingegaan.
WEDUWEN, INVALIDEN,
GEPENSIONEERDEN,
WEZEN EN LANGDURIGE
ZIEKEN: SLACHTOFFERS
VAN DE REGERING
TINDEMANS II
In tegenstelling tot haar
vroegere verklaringen, heeft
de Regering de staatstus-
senkomst ten voordele van
de gezondheidszorg toch
verminderd.
Inderdaad, de huidige be-
windsploeg, met als basis
spelers de C.V.P. en de B.
S.P., hebben voor vele
personen de kosteloze ziek
teverzekering afgeschaft.
Het ging allemaal verande
ren met deze Regering. Het
verandert zelfs zodanig dat
vanaf volgend jaar een bij
drage wordt gevorderd van
de W.I.G.W.'s (weduwen,
invaliden, gepensioneerden
en wezen), «die het zich
kunnen veroorloven». Zij
zullen samen met de zoge
naamde «niet-beschermde
personen», als o.m. Mi
nisters, parlementsleden,
beheerders en diplomaten
een financiële inspanning
moeten leveren om de put
van de ziekteverzekering te
helpen vullen.
Blijkens de eerste voorzich
tige berekeningen zou een
maandelijkse bijdrage van
200 fr. worden gevorderd
van de W.I.G.W.'s met een
inkomen van meer dan 209.
253 fr. te verhogen met 40.
582 fr. per persoon ten
laste. Naar verluidt zou de
ze bijdrage van 200 fr. later
nog verhoogd worden, re
kening houdend met het
volledige inkomen.
Daarenboven blijft het meer
dan waarschijnlijk niet bij
deze ene onpopulaire maat
regel. In regeringskringen
zou men niet ontkennen dat
er ook gedacht wordt aan
een verhoging van de lig-
dagprijs in de ziekenhuizen
Het is vrijwel zeker dat de
maatregel zal neerkomen op
een persoonlijke tussen
komst van 75 fr. na 41 da
gen verblijf in het zieken
huis - terwijl dit bedrag
wordt verhoogd tot 190 fr.
per dag voor zieken die
meer dan 3 maand opgeno
men zijn.
Het is meer dan bedroevend
te constateren dat een rege
ring die bij haar formatie
«het sociale bij uitstel» in
haar regeringsverklaring in
schreef, een aanslag pleegt
op de sociale verworvenhe
den van een deel van de so
ciale bevolking.
Zij die het in het leven reeds
zo hard te verduren hebben,
de weduwen, de invaliden,
de gepensioneerden, de we
zen en de langdurige zie
ken, worden door de heer
Eerste Minister en zijn for
matie vriendelijk verzocht te
betalen! Diane D'Haeseleer
HET IS VANDAAG
MEER DAN DAT,
GHIS.
Zijn we op de goede weg
Gaan onze wensen in vervul
ling en krijgen we vanwege de
hoogste verkozenenen ook
de andere in ons arrondis
sement een primerende be
langstelling voor de belangrijk
ste problemen van het moment
CVP-volksvertegenwoordiger
Ghis Willems haakte vorige
week dan toch op één van onze
bijdragen in de vrije tribune van
«De Voorpost» in. Beter laat
dan nooit, beter iets dan niets,
en we willen hem dus op die
weg aanmoedigen, want tot
nog toe blijft hij jammer genoeg
onder de maat van een man
daat als het zijne.
Het verwiizen naar 'n artikel
van Paul Stockman met elekto-
ralistische verwijten aan het ad
res van de Aalsterse be-
stuursmeerderheid, nemen we
niet «au sérieux». Dat is het
niet. En daarmee bedoelen we
dan niet dat het stadsbestuur
lof verdient. Het is waar dat het
verduiveld lang duurt vooraleer
vanwege het D'Haenseleer-
team ook op 'dat preciese ter
rein iets van de grond komt.
Maar vooraanstaanden van
een partij als de CVP kunnen
zich niet veroorloven alleen
maar kritiek uit te brengen. Ze
moeten er iets tegenover kun
nen stellen.
Tweede deel an 't artikel van
Ghis Willems: de werkzaam
heden van het ACV. Hij begint
wel met te zeggen dat hij «uit
eraard de CVP niet vereenzel
vigt met het ACV», maar hij ei
gent zich dan toch maar een
deel van de verdiensten van
het ACV-kongres toe. Al was
het maar omdat hij «nu een
paar jaren geleden» een wets
voorstel in dezelfde geest heeft
ingediend, nl. omtrent de over
plaatsing van overheidsdien
sten naar Aalst.
Kijk, we moeten met het pro
bleem dat ons bezighoudt, nl.
de werkloosheid, toch ernstig
zijn. Het IS waar dat het arr.
Aalst bijzonder getroffen wordt
omdat het verregaande indus
trieel ontmanteld werd. De eis
van deconcentratie van be
paalde openbare diensten KAN
terecht vanuit het arr. Aalst ge
steld worden. Maar is dat nu DE
oplossing in de huidige om-
standighedén
Ook Van Hoorick pakte daar
reeds mee uit, vroeger en nog
onalngs doorheen een motie in
de gemeenteraad. Mare Galle
liet onlangs een dergelijke mo
tie stemmen door de BSP-
Aalst. En zij staan met hun
voorstel niet alleen, en het da
teert niet van gisteren. Alle be
staande partijen en vakbonden
zullen het onderschrijven en
men zal god weet wanneer
aan enkele tientallen en hope
lijk aan enkele honderden be
dienden van het arrondissment
een weliswaar goede dienst
hebben bewezen. Absoluut ak
koord, maar hoe groot is dat
stuk van het gehele probleem
Heel klein, natuurlijk. Over dat
«wisseleffekt tussen openbare
diensten en priveenijverheid
dat zozeer ten gunste van
Brussel heeft gewerkt», en
waarvan G. Willems zoveel
schijn te verwachten, moeten
wij ons in die verhouding na
tuurlijk geen illusies maken. In
dien hij ons bijvorbeeld over de
voorrang had gesproken die
groeipolen als Brussel en Ant
werpen steeds genoten heb
ben terwijl de Denderstreek
achteruitboerde, dan ware dit
reeds heel wat interessanter
geweest!
Maar zelfs daarbij kunnen we
ons vandaag niet beperken.
Het probleem is niet langer al
leen de achteruitstelling van
het arr. Aalst. Het is de krisis
zoals hij zich algemeen stelt,
PLUS de bijzonder nadelige
gevolgen voor een arrondis
sement als het onze. De vraag
is vandaag niet vooral HOE
minder werkforenzen en méér
werk in eigen streek, maar hoe
MINDER WERKLOZEN Het
is niet een kwestie van strek
kingen in de gevoerde ekono-
mische politiek, maar van de
algemene politiek die gevoerd
wordt om de gevolgen van de
krisis in te dijken en de krisis te
bestrijden.
Het is dus geen specifiek pro
bleem voor de vakbonden. Het
is ook een politiek probleem,
waarbij elk politiek mandataris
uit zijn schelp moet komen en
omtrent het geheel ervan, OOK
DE PRIVEESEKTOR, stelling
moet nemen en zo mogelijk
met voorstellen moet uitpak
ken.
De regering doet dat. Wij, die
het met haar niet eens zijn, ook.
Heeft Ghis Willems daar niets
over te vertellen of heeft hij
geen eigen voorstellen te for
muleren
Wat denkt hij bijv. over ons
«Plan 3000»
Ray DE SMET
ONBEZOLDIGDE DONORS... MAAR KOSTELIJK BLOEI
Aan bloedgevers is er 'n steeds groeiende behoefte. Het aantal
regelmatige donors moet kunnen worden opgevoerd, zeggen ons alle
bloedtransfusiediensten. Waarom?
OVERHEIDS
INVESTERINGEN
Meerdere industriële sekto
ren verkeren de laatste jaren
in moeilijkheden. Er werden
dan ook heel wat overheids
gelden besteed in het kader
van de hulp aan het mijnwe
zen, de textielsector de
staalindustrie enz...Noch
tans is van een echte herop
leving in deze sektoren. tot
dusver geen sprake. Het is
dan ook belangrijk genoeg
even onze aandacht te vesti
gen op de moeilijkheden die
de bouwsector vandaag
kent. Op 11 november
laatstleden publiceerde De
Bouwkroniek een artikel
met titel: «Statistieken wij
zen op een groeiende ane
mie in de bouwsector».
Overheidsinvesteringen
moeten redding brengen,
aldus de N.C.B.
Om die reden wil ik dan ook
het belang beklemtonen van
een politiek van openbare
werken op gemeentelijk
vlak.
Want het is nu precies via
overheidsinvesteringen dat
de economische en techno
logische strukturen van het
land of van de steden aan
gepast, gemoderniseerd en
geörienteerd worden. Het is
een kwestie van infrastruk-
tuur: verkeersmogelijkhe-
den, investeringen tot ver
betering van het leefmilieu
en tot bevordering van de
kulturele en ekonomische
expansie. Een struktuurbe-
leid moet derhalve het kli
maat scheppen om een aan
vaardbare sociale en eko
nomische vooruitgang te
verzekeren. Een basispro
gramma voor de uitvoering
van openbare werken is dan
ook steeds een noodzaak.
Dergelijke planning is het
uitgangspunt voor een ge
ordende evolutie. Het be
stuur van de stad Aalst
heeft in de voorbije weken
de nodige aandacht besteed
aan het ontwerpen van een
vijfjarenplan openbare wer
ken. Aangezien het plan
eerlang aan de gemeente
raad zal voorgelegd worden
acht ik het nog niet gepast
dit plan in detail toe te lich
ten. Wel vind ik het belang
rijk de grote lijnen van het
plan voor te stellen: 1. er
wordt een bijzondere aan
dacht besteed aan de stads
en dorpsherwaardering
2. het plan houdt waarbor
gen in om definitief met een
sociaal woningbouwbeleid
van en door de stad te star
ten.
3. Het aanleggen en herstel
len van voetpaden en het in
richten van fietspaden ten
behoeve van nuts- en re
creatiefietsers;
4. het voorzien van diverse
gebouwen en terreinen in
functie van sport, recreatie
en kuituur;
5. tenslotte komt in dit plan
eveneens het streven tot ui
ting om nieuwe schaarsten
weg te werken zoals bv. zui
ver water.
Als lokale overheid willen
wij impulsen geven aan de
partikuliere sektor om in
de huidige sociaal-ekono-
mische malaise een kente
ring op gang te brengen.
Nochtans zijn wij bij het op
stellen van een vijfjarenplan
uitgegaan van de eis dat ie
dere voorziening met een
werkelijke behoefte moet
overeenstemmen opdat een
optimale aanwending van
de beschikbare middelen
zou verzekerd zijn. De pro-
duktiviteitseis geldt immers
ook voor overheidsdiensten
en overheidsinvesteringen.
Meer dan ooit moet elke
overheid, hetzij op centraal
hetzij op lokaal niveau,
voorzorgen nemen om te
voorkomen dat te hoge fi
nanciële lasten bezwarend
zouden werken voor het na
geslacht.
De efficiënte uitwerking van
een programma openbare
werken wordt bepaald door
een optimale middelenaan
wending en is gekonditio-
neerd door de financiële
mogelijkheden waarover
onze stad beschikt.
1Door het voortdurend stijgend
aantal bloedtransfusies, gevolg
veelal van verkeersongevallen, is
de behoefte aan bloed gevoelig ge
stegen.
2. Hoe langer hoe meer zijn er
speciale bloedsoorten nodig.
Opeenvolgende wetenschappe
lijke ontdekkingen hebben aange
toond dat het soms niet voldoet
rekening te houden met de bloed
groepen en de Rhesusfaktór maar
tevens met verschillende andere
soorten groepen als bvb. Cc, Ec,
K, Fy, Sk, en andere.
3. Transfusiediensten dienen
steeds klaar te staan in geval van
ramp. Dadelijk moet aan massale
aanvraag van bloed en plasma
kunnen worden voldaan. Dit bloed
moet meestal kunnen worden be
zorgd zonder een voorafgaande
bloedinzameling in de nabijheid
van de ramp.
4. Sommige donors dienen te
worden vervangen wegens allerlei
redenen: persoonlijke aangele
genheden, overschrijden van de
eeftijdsgrens, vertrek naar het
auitenland, ziekte.
KOSTELIJK BLOED VAN
ONBEZOLDIGDE DONORS?
Het verwondert velen dat bloed
moet worden betaald alhoewel het
kosteloos door de donor werd af
gestaan.
Daarbij dient evenwel rekening te
worden gehouden met kosten van
afnemen, de analyse, de bewa
ring, gebeurlijke omzetting en
verdeling van het bloed over het
hele land.
Tenslotte wens ik nog de
nadruk te leggen op het feit
dat de regering dringend
een herverdelingsbeleid
tussen de verschillende ge
westen moet uitstippelen.
Een objectieve herverdeling
van de overheidsuitgaven
ten behoeve van de ver
waarloosde regio's zou niet
in het minst het gewest
Aalst ten goede komen.
Jan De Neve
Schepen
De gefaktureerde som vertegen
woordigt dan ook een tussenkomst
in uitgaven als
laboratoriumanalyses en
kontrool teneinde noodlottige ver
gissingen uit te sluiten;
uitrusting van de transfusie-
centra met onmisbare maar dure
installaties;
tewerkstellen van bevoeg
neeskundig en technisch zee
schoold jjersoneel;
afnamemateriaal als fle
afname darmpjes, naalden
-werkingsonkosten nodig
behandelingen als bewarin
vervoer.
Hierbij dienen dan nog te wdoette
gevoegd de propaganda-onk mr,
voor het aanwerven van niit
donors.
r Ve
ndis
kroc
n or
crzii
WELDADEN WAAR
WU NIET
OM VRAGEN
Nu denkt het schepencollege er
aan luchtfoto's van Aalst te laten
maken. Het ontwerp werd goed
gekeurd door de gemeenteraad, na
omzeggens eensgezind verzet van
de C.V.P.-oppositie. Voorde stad
dus een nieuwe uitgave van zo
maar 1 miljoen 380.000 fr. voor
foto's waarvan het nut niet bewe
zen is.
Bij navraag blijkt dat de lucht
foto's moeten dienen om ontwer
pers van struktuurplanncn vlotter
te laten werken. Maar welke struk-
tuurplannen? Er bestaat toch
slechts één struktuurplan, name
lijk dat van het centrum van
Klein-Aalst (BPA nr. 12 en 5) en
luchtfotois van deze beperkte op
pervlakte kosten toch niet zoveel?
Dan komt de aap uit de mouw:
«wij zijn zinnen van een struk
tuurplan te laten opstellen voor het
ganse grondgebied van Aalst».
Heeft het schepencollege eigenlijk
al beslist of er een struktuurplan
komt voor het ganse grondgebied?
Waarom onderwerpt zij die beslis
sing dan voorafgaandelijk niet, op
een open manier, aan de gemeen
teraad vooraleer beslissingen over
de uitvoering uit te lokken?
Dat gelijkt eigenlijk op het kindje
dat aan zijn moeder vraagt:
moeke, krijg ik centjes, waarop
moeder dan antwoordt: ja zeker,
en mag ik nu vragen waarvoor ze
gaan dienen.
De C.V.P. fractie is van mening
dat eerst over de wenselijkheid
van struktuurplanncn voor het
ganse grondgebied van Groot-
Aalst moet gepraat worden Het is
bv een onderzoek waard of in
zuiver landelijke gedeelten van
Aalst de hoge kost van een struk
tuurplan opweegt tegen zijn wer
kelijke belang. En of luchtfoto's
voor 1,5 miljoen frank werden be
steld bij de goedkoopste is ook al
een vraag. Levert het leger niet
goedkoper?
Als men als mens van een buiten
gemeente vaststelt hoe in Aalst op
losse wijze met grote uitgaven
omgesprongen wordt, dan komt
toch de goesting naar boven om te
zeggen met de man op de straat: de
fusiebelastingen vallen ons zwaar,
maar wisten wij maar dat ze goed
besteed worden!
WILLEM WILLEMS
gemeenteraadslid
Hij stond op de hoek, schamel en stil
sjofel gekleed en zijn handen beefden.
Maar lichtreklames hebben ons geboeid
en glimmende auto's, elegante dames.
Zij keek door het raam, haar ogen hadden geschreid
ze leunde 't oude hoofd even tegen de ruiten.
We zijn niet binnengegaan,
ieder heeft zo zijn eigen problemen-
Hij lag langs de weg naast zijn fiets
zijn kleren gescheurd, hij bloedde wat.
«Dronkelap, zuiper, krepeer
Zij stond in de rij, vóór 't stempellokaal,
treurig en klein. Ge kent ze wel:
de man trok eruit, haar werk raakte ze kwijt,
ze leeft nog alleen voor de kinderen.
Wie draagt hier de schuld? Is 't zij of hij
Hij lag te sterven, moe en alleen...
Dagen later doorzocht men zijn huis naar antiek-
Gebrekkig kind, met je grote ogen,
hunkerend naar spel en speelkameraadjes
We kijken over je heen: gegeneerd en wat bang
wat kunnen we doen
Hij ging door de straat, krachtig en flink
een lach op 't gezicht en ieder was blij met zijn groet.
Hij heeft de oude man naar huis geleid
en is een uurtje blijven praten
Er scheen veel zon na dit bezoek,
ook bij de vrouw, die schreiend aan 't venster zat
en die geluisterd heeft toen hij er was.
Hoe kan het woord een wonder zijn
als 't zo gesproken wordt.
De zatte vent heeft later als een kind geschreid
als hij vertelde hoe hij werd opgeraapt,
verzorgd en thuisgebracht zonder verwijt.
Dat zacht gebaar, die ogen en die stem:
vergeten zou hij nooit
en «drinken is voorgoed gedaan».
Kleine moeder loopt blij door de straat,
aan iedere hand een taterend kind
een brief in haar tas, ze heeft werk
en haar man komt terug.
Er is een wonder gebeurd.
Die aan het sterven was, stierf niet alleen.
Hij heeft een warme hand gevoeld,
een stille, verre stem heeft toen gezegd
wat hij niet zeggen kon;
dan sliep hij rustig in, en voor altijd.
Kind dat nog nooit had gespeeld
bevindt zich opeens in 't midden van 't spel
Een grote vriend, met kinderen rond hem
verklaart nu het spel: de kleine,
op zijn stoel in 't hoofdkwartier,
zal seinen met de vlag,
als om de hoek de vijand komt.
Men brengt de buit dan. stuk voor stuk,
in deze appelsienenkist, in 't magazijn, bij hem.
tn de zon speelt mee met haar licht.
De jonge man ging nadien dromend weg.
In tempels, waar men 't geld aanbad,
sloeg hij de ruiten stuk en gooide tafels om
Hij heeft dan iets geschreeuwd en iedereen bleef stil.
en ook de teietoon...
Hij is toen langs een zaal gegaan,
een zaal vol licht en glazen op de tafel.
't Was daar dat men beslissen kon
wie macht zou krijgen en wie niet,
wie buigen moest, of breken..
Messias, neen Niet doen
Ook nu nog zal men aan het kruis u slaan
als gij wat zegt of doet
en gij riskeert dat, net als toen,
de vrienden in de steek u laten.
Want na die vele eeuwen is de weg voor hem
maar half gereed...
nog zoekt de mens zichzelf,
en macht en geld en roem
De kleine is nog klein, al voelt hij zich soms groot,
wie rijk is, wil 't graag blijven
en velen nog verkopen 't eigen, eerlijk hart
voor goud en goed.
En weldra is het jaar voorbij
we kijken even om en zien onszelf,
ons daden en 't gebrek aan moed...
en hoe 't zou kunnen zijn,
als de Messias wordt aanvaard
met heel zijn grote hart,
zijn liefde en zijn medelij,
zijn zorg om zieken en die treurig zijn.
We zijn nog verre van gereed,
maar kom, Messias, kom
Fr. Moyersoons.
evr
te1
uwn
beti
-vo
her
instt
er ne
kda
het
indf
rs
UW r
lar
idrul
hokl
heri
be
idig<
Indk
Aal
erl I
igsh
Pa
rmd
ook
tOs
nd e
stg<
b
WERKTEN MEE AAN DIT NUMMER:
Dolf Boel
Willy Hostens
Peter Dauwe
Eddy Lamin
Mon De Ghendt
Wilfried Lissens
André De Groeve
Mare Marcel
René De Witte
Jan Muylaert
Roger D'Hondt
Jan Strickx
Lieve Haverals
Erich Van der Eist
Ghisleen Henderickx
Jef Van Hove
Eindredaktie; Roel Van de Plas
