AMYLUMS ZUUR Eli ZOET
door Erich Van der Eist
VAN CALLEBAUT
FRERES TOT
GLUCOSERIES
REÜNIES
DECIBELS DE BEL AAN
HOE HET GROEIDE!
AUTOSTRADE
De Voorpost - 2-12-1977 - 15
Ruim 100 jaar geleden, om precies te zijn, op 7 mei 1873, werd
te Aalst het bedrijf Callebaut Frères et Lejeune geregistreerd
welke de voorganger zou zijn van het huidige G.R. AMYLUM
N.V.
De gebroeders Philemon Cal
lebaut, handelaar te Aalst
Edouard en Felix Callebaut, bei
den zonder beroep, en Jo
seph Lejeune, handelaar te
Lede. beslisten toen om samen
een bedrijf op te richten voor
het vervaardigen van glucose,
stroop en kleurmiddelen en an
dere verwante produkten. Het
«Fabrique de Glucoses» zoals
het bedrijf werd genoemd, ging
van start voor een voorziene
periode van 10 jaar en kende
alleszins het verwachte sukses
aangezien de magazijnruimte
reeds diende uitgebreid in die
periode. Deze eerste «fabri
que» bevond zich aan de oude
Dender nu Burchtotraat
op het «eiland sjiepka». Op
7.1884 werd aan de gebroe
ders Callebaut een bouwtoela-
ting verleend door «La Direc
tion Générale des Ponts et
Chaussées» voor het optrek
ken van een nieuw nijverheids
gebouw langs de linkeroever
van de gekanaliseerde Dender
aan de hoek van de Iweinstraat
straat welk nu geheel wordt in
genomen door Amylum. Sedert
dien is er, eigenaardig genoeg,
van de Leedse Joseph Lejeune
nergens nog een spoor terug te
vinden, en het bedrijf groeide
verder onder de naam «Calle
baut Frères». Zonder over kon-
krete gegevens te beschikken
voor de periode tussen 1888 en
1914 kan men aan de latere
beschikbare stukken uitmaken
dat het bedrijf gedurende deze
periode verder was uitgegroeid
zowel wat de fabrikatie en de
verkoop betreft als de opper
vlakte en de omvang ervan. In
1914 werd het bedrijf omge
vormd tot een naamloze ven
nootschap onder de naam N.V.
PRO DUMA. De namen van
zowel Philemon als Edouard en
Felix Callebaut verdwenen en
een jongere broer, Prosper Cal
lebaut. treedt op een verras
sende wijze als eigenaar van
het bedrijf naar voor. Tussen
1914 en 1926 kwam het dan tot
een nauwe samenwerking tus
sen de «N.V. PRODUMA» en
een gelijkaardig bedrijf te Sint-
Jans -Molenbeek de «S.A. La
Glucose». Mede onder de druk
van de aanzettende krisis op
het einde der twintiger jaren
verenigden beide bedrijven
zich onder de naam «S.A. Glu-
coseries Réunies». Het maat
schappelijk kapitaal bedroeg
toen 5 000.000 F BF. en was in
handen van de zonen van
Prosper Callebaut: Luc, Mar
cel, en Jean, en de zoon van de
vroegere eigenaar van de
S.A. La Glucose» Charles
Blieck.
GLUCOSERIES REÜNIES
GROEIT VERDER
In het jaar 1935 werd een be
langrijke participatie genomen
in het Engelse bedrijf «TUN
NEL GLUCOSE REFINERIES
LTD te Greenwich waardoor
het Aalsterse bedrijf een eerste
buitenlandse armslag kreeg
welke de aanzet zou zijn voor
een verdere doorbraak op de
internationale markt. Over de
periode 1940-1945 zijn weinig
gegevens voor handen zodat
wij ons direkt terugvinden in
1950, jaar waarin het bedrijf er
in slaagde om ca. 55.000 Ton
maïs te verwerken met 'n per
soneelsbezetting van 331 man.
Reeds 25 30 van de pro-
duktie was toen reeds voor de
eksport bestemd. Vanaf het tot
stand komen van de E.E.G. in
1958 kwam ook een nog groter
afzetgebied binnen bereik en
de toenemende eksport zorgde
w.r een stijgende produktie.
In 1960 echter zag aandeel
houder André Blieck, zoon van
Charles Blieck, blijkbaar geen
brood meer in het zetmeel en
verkocht hij zijn aandelen aan
de Amerikaanse zetmeelreus
A.E. STALEY MEG. CO. TE
DECATUR, ILLINOIS. Dit be
tekende echter geen verzwak
king voor de «Glucoseries
Réunies», welintegendeel, dit
bleek uiteindelijk een verstevi
ging van de uitgangspositie
vooral op het vlak van het on
derzoek, de zgn. «research»
waarin de Noord-Amerikanen
zeer ver gevorderd waren. Bo
vendien bleef het bestuur van
het bedrijf in handen van het
beheer te Aalst. Vanaf 1960
tracht de «G.R.» vaste voet te
krijgen in de merkprodukten-
markt echter met wisselend
sukses. Wat wel van doorsag-
gevende betekenis werd was
de samenwerking met de grote
Nederlandse
aardappelzetmeel-producent
AVEBE waardoor een aanzien
lijke uitbreiding op dit terrein
mogelijk was.
«T EILAND SJIEPKA»
WORDT OPGEKOCHT
In de loop van de jaren werden
praktisch alle bedrijven, ge
bouwen, privé-woningen en
zelfs straten, tussen de vroe
gere oude Dender (Burcht
straat) en de gekanalizeerde
Dender (Van Wambeke kaai)
verwon/en door de «Glucose
ries Réunies». Volgende be
drijven verdwenen aldus in de
loop der jaren of gingen zich
elders vestigen: Brouwerij Bur-
ny, Mouterij Camu, Wolwasse
rij Kelders, Scheuremans -
Sasa en de bouwbedrijven
Rombout en Peynsaert. Ook
het oude openluchtzwembad
van de Stad Aalst, aan de Den-
derkaai. werd aangekocht voor
het oprichten van magazijn
ruimte Net even vooraleer de
«S.A. Glucoseries Réunies»
zijn 50-jarig bestaan zou gaan
vieren wordt het bedrijf op
nieuw omgevormd tot N.V.
G.R. AMYLUM. Dit gebeurde
gelijktijdig met nog verdere ge
biedsuitbreiding toen de ge
bouwen van de brouwerij ZEE
BERG vrij kwamen in 1975-76.
Het is o.m. in deze nieuw ver
worven ruimte dal de afdeling
kon worden ondergebracht
waar de produktie diende aan
gevat van het nieuwe produkt
HFGS, dat het resultaat was
van een suksesrijk vorsings-
werk van de eigen proeflabora-
toria. Dit produkt kwam dan on
der de naam ISOWEET op de
markt en kende sindsdien
reeds een zeer bewogen en
besproken bestaan door zijn
konkurrentiële positie t.a.v. de
gewone suiker evenals door de
polemiek naderhand toen de
«gevestigde zoetmakers» het
klaar speelden dit vervelende
konkurrentie produkt ekstra te
doen belasten door de Euro
pese Landbouw Kommissie
Hierover zullen wij het bij gele
genheid echter in de nabije
toekomst nog hebben.
Tot slot kunnen wij nog de as
sociatie van de «N.V. G.R.
AMYLUM» vermelden met het
Engelse bedrijf «TATE and LY-
LE». Deze meer dan 100 jaar
evolutie resulteerde uiteindelijk
in een doolhof van gebouwen
welke zich over de historische
kern van de stad Aalst uitstrek-,
ken van aan de Zeebergbrug
tot aan de St.-Annabrug en
waar men zonder deskundige
begeleiding zonder moeite in
verdwalen kan. Er gaat zelfs
het verhaal dat men bij Amy-
Aalst van op Amylum gezien (JM)
partijen begrip wensten op te
brengen voor eikaars situatie.
Beider samenleven moet mo
gelijk worden gemaakt en een
inspanning terzake dient in de
eerste plaats van AMYLUM zelf
te komen.
Dit scheen, aan de houding van
de AMYLUM direktie af te lei
den, zeker mogelijk te zijn. Bo
vendien zou door dit bedrijf ai
heel wat zijn gerealiseerd in de
loop der voorbije jaren om
vooral de geluidshinder te ver
minderen. Daarnaast staan er
voor de direktie en de verdere
toekomst heel wat projekten op
het getouw welke zowel
geluids- en geurhinder als de
lucht en waterbezoedeling tot
een strukt en niet hinderlijk
minimum zullen kunnen her
leiden. Om hierover uiteindelijk
wat meer konkrete informatie te
bekomen en om daarnaast te
kunnen nagaan in hoeverre
beweringen overeenstemmen
met de werkelijkheid was een
soort «werkbezoek» de meest
aangewezen werkwijze. Vanaf
9 uur tot 13.30 u. hebben wij
ons in het bedrijf zelf, van de
toestand kunnen vergewissen
en werd ons al de gevraagde
informatie en toelichtingen ver
strekt. Naar ons gevoel is de
AMYLUM directie zich niet al
leen bewust van haar zware
verantwoordelijkheid tegen
over de inwoners van Aalst
maar worden daarnaast zeer
belangrijke inspanningen gele
verd om aan de veroorzaakte
hinder te verhelpen. Vanuit dit
bewustzijn en door deie in
spanningen zou, redelijkerwij
ze, een spoedige gezondma
king van het «klimaat» rondom
Amylum zeker mogelijk moeten
zijn. Wij zijn ons welbewust dat
dit echter toch zal afhangen,
voor het grootste gedeelte al
thans, van naar buitenuit tast
bare resultaten, en duidelijk
waar te nemen veranderingen.
Dit lijkt ons op dit ogenblik,
meer dan ooit tevoren, reëel
mogelijk te zijn.
E.V.
lum, bij de aanwerving van per
soneel. de kandidaten ergens
in het bedrijf leidt en tenslotte
diegenen aanwerft welke bin
nen het eerstvolgende etmaal
de weg terug hebbèn gevon
den, sommigen werden, naar
het schijnt, nooit meer terug
gezien!
Maar alle gekheid op een stok
je, heden ten dagen vinden zo
wat een goeie 800 mensen hun
emplooi bij AMYLUM, en dit is
zeker geen onbelanghrijk feit
voor de tewerkstelling te Aalst.
Daarbij dient dan nog het per
soneel gerekend van de vele
toeleveringsbedrijven waarop
AMYLUM eveneens perma
nent beroep dient te doen.
FEITEN ZIJN NU
EENMAAL FEITEN
Dit zijn de historische en ak-
tuele feitelijkheden waar men
niet meer onderuit kan. Men
kan inderdaad betreuren dat
het oude stadscentrum op deze
wijze werd getransformeerd tot
één groot industrieel kompleks
maar dit veranderd niets meer
aan de huidige toestand. Men
mag trouwens niet vergeten
dat, door de kanalisatie van de
Dender, deze plek sindsdien
een belangrijke industriële
funktie heeft gehad en van
meetaf aan diverse bedrijven
heeft aangetrokken. De mees
ten dezer bedrijven verdwenen
of konden zich elders vestigen.
AMYLUM daarentegen bleef
en breidde zich verder uit langs
de aldus vrijgekomen bedrijfs
ruimte. Meteen raakten) edWför
ook, in de euforie van de eko-
nomische ekspansie en de te
werkstelling, de oude inwoners
van de Eilandstraat, de
Burchtstraat en de Iweinstraat,
in de verdrukking en was hun
verdwijning alleen nog een
kwestie van tijd.
Bedenken wij echter hierbij,
dat, ook in niet industrieel be
laste stadskernen, de oor-
psornkelijke bewoners meestal
de niet meer zó komfortabele
oude woningen verlaten voor
nieuwbouw elders.
Blijft niettemin de enorme over
last welke dergelijke mastodont
bezorgt, aan de nabije omwo
nenden en aan de ganse
stadskern.
Bij de jongste konfrontatie
AMYLUM - Bevolking, op initia
tief van het departement Leef
milieu, bleek duidelijk dat beide
In een beslissing van de Provinciale Raad van Oost-
Vlaanderen, op 11-02-1977, worden aan de N.V. Gr. Amylum
nieuwe eksploitatievoorwaarden opgelegd met betrekking tot
geluid en trillingen.
Hiermede worden de eksploita
tievoorwaarden, ven/at in het
besluit van 2-8-1968, vervan
gen.
Wat het geluid betreft luidt par.
2, van de voorwaarden als
volgt: «In ieder geval zal het
equivalent geluidsniveau ge
meten in de nabijheid van qe-
en die gewoonlijk door mensen
bezet zijn:
a) de hiernavolgende waarden
in db(A), gemeten over min
stens één uur, niet overtreffen:
Dag: 60 dbA
Avond: 60 dbA
Nacht: 50 dbA
ty tea gèftwi&SPiK
veau van het achtergrondge
luid, gemeten over minstens
één uur, met niet meer dan 10
dbA overdag en 5 dbA 's
avonds en 's nachts overtref
fen.
Tegen deze nieuwe voorwaar
den heeft de N.V. Amylum be
roep aangetekend bij de hoog
ste instantie.
Amylum stelt dat deze wijziging
veeleer neerkomt op een feite
lijk infrefcfctn van d« tksploita-
ftevergunntfi^, -èSfUifèite* de
■gelegde
niet haalbaar zijn.
De opgelegde normen liggen,
aldus Amylum die naar eigen
metingen refereert, onder het
gemeten achtergrond geluid,
bij volledige stilstand van de fa
briek en zonder verkeer op de
openbare weg in de nabijheid.
Om een reëel beeld te krijgen
van wat deze decibel cijfers in
werkelijkheid betekenen ver-
wijran wij naar nevenstaande
tat»L
E.V.
