JAN DE LICHTE KLEURRIJKE
FOLKLORE DOOR EEN STERK K.LV.
KRIS DE BRUYNE EN ZIJN BALLERINA'S
IN DE LEEUWERIK
NIEUWE
KREATIE
VAN DE
BENDE
VLAAMS CENTRUM
TE MERE:
DENIJS
DE BACKER
28 - 9-12-1977 - De Voorpost
Na een tweetal weken verpozing aan het muziekfront
brengt Vlaanderens mooiste, Kris De Bruyne samen met
zijn groep ook zijn nieuwe chansons in stelling. Dat ge
beurt op 17 december in jeugdklub «De Leeuwerik» te Lede.
De vrijdag daarop (23/12) is een oud-favoriet van onderge
tekende, Simon Schrimpton Smith, te gast in 't Fabriek-
sken.
Dit week-einde (10 decem
ber) kan u evenwel eerst
naar Folkkroeg Parnassos,
steenweg op Ninove 145 te
Denderleeuw. Daar is Vin
Garbutt vriend aan huis en
omdat ie verleden jaar zelf
de tijd zo'n prachtkonsert
gaf in de knusse keet,
moest hij als Britse bard te
rug. Het zal dus weer al tin
whistle en gitaar zijn dat de
klok slaat. Je mag Vin Gar
butt niet enggeestig be
schrijven als een grapjas
want naast de hartige hu
mor die er alvast bij is, zijn
er ook de meer gevoelige
dingen uit onder meer de
elpee «King Gooden». Vin
Garbutt behoort tot de top
klasse van de folksien.
(Aanbevolen!)
SILLY SIMON
De vrijdag daarop is Simon
Schrimpton Smith in 't Fa-
brieksken. Schrimpton
Smith, een naam die u wel
licht onbekend in de oren
klinkt. De man is echter niet
voor het eerst in onze kon-
treien. Het moet zowat vijf
jaar geleden zijn dat onder
getekende vastgekluisterd
aan de radio dagelijks van
King-Kong-presentator
Marc Moulin een portie «Al
lan en Simonkreeg. Het
plaatje heette «Easy it in the
morning», ex-Wallace Co-
lection Silvain Van Holmen
verdiende er zijn eerste spo
ren als producer en zelfs
Roel Van Bambost (van
Mieke en Roel, inderdaad)
inviteerde het tweetal uit
om in zijn televisie-pro
gramma te komen spelen
vóór Plainsong met Ian Mat
thews. Er werden echter
amper enkele honderden
eksemplaren van het ding
verkocht en na een tweede
single «Sweet Valentine»
gaven Simon Schrimpton
Smith en Carl Allan Teller
samen een laatste konsert
tijdens een benefiet-avond
te Leuven. Voor de petite-
histoire: het was een toffe
avond toen met het Luk Te-
genbos Ensemble, Freaka-
del, Lamp en Lazarus en...
ene Livinius, bij nader vra
gen Lieven Coppieters ge
naamd; een zachte troeba-
doer met Engelse teksten
die in sokken kwam aan
gewandeld. Treesje zal zich
dat nog wel herinneren. La
ter zou Lieven onder zijn
voornaam één van Vlaan
derens mooiste popplaten
maken: «Jus d'Orange».
Marc Moulin ondertekende
daar de arrangementen
voor. De wereld is klein, zal
u zeggen.
Simon zijn we niet uit het
oog verloren toen. Zijn café
«De Keet» was een thuis
haven na de doorworsteling
van Keynes en Ricardo. Ar-
mand dronk er zijn pintje,
en groot was de lol toen de
ze Lejvenaar als Big Bill
Krakebaas samen metde
Sock en Soul Band (waar
onder Simon als elektrisch
gitarist) op de podia van
Alma of Psikootje de gi-
taarsnoer in de versterker
stak. Simon swingde lekker
mee op dè vrolijke noten
van Fats Domino en andere
rockers. Later speelde Si
mon ook in Spring Season
(een akoestisch trio op z'n
Crosby-Stills-Nashss) en
later in Steel Machine die
twee geflopte singles uit
bracht.
We zagen hem terug in Ter-
linden te Aalst. Kris De
Bruyne was nog een heel
eind verwijderd van zijn el
pee «Ook voor jou».
De doorbraak stond nog
niet vastberaden voor de
deur, maar om «Ook omdat
Brussel stinkt» te horen zin
gen, waren heel wat van de
vroege fans toen wel komen
opdagen. Simon begeleidde
op zijn Fender; hij soleerde
zelfs. Hij vertelde ons dat
hij als Engelsman ons land
was binnengestapt als de
ene helft van het contempo
rary folk duo Transition.
Simon speelde later als
studiomuzikant voor onder
meer Demsey en Dover,
Two Man Sound (waaron
der Silvain Van Holmen),
Transit (voor hun recente
elpee), Lamp en Lazarus en
Miek en Roei (elpee «in de
tijd van de rock'n roll»).
Het wordt een gezellige
avond, die 23ste december.
Simon is niet de man om
zwaar te tillen aan het
showgebeuren; 't wordt
eenvoudig, gezellig, met
tussendoor een frats in zijn
gebroken Vlaams en daarbij
een repertoire fijne songs.
Simon Schrimpton Smith:
naast Tucker Zimmerman,
Deroll Adams en Dave
Evans een andere Engelsta
lige buitenlander die in Bel
gië is komen wonen en zich
hier goed voelt.
DE BALLERINA EN KRIS
Op 17 december komt Kris
De Bruyne naar jeugdklub
Leeuwerik te Lede. U komt
best op tijd want de kans
er dik in dat het een stoi
loop wordt om dl
mooierd in levende lijve
komen aanhoren. Kris
Bruyne is de man van
voor jou», elpee die h
eindelijk de doorbraak
waar hij al jaren aan tjmd
merde. U zal weten dat yj
eerste muzikale stapj
werden gezet als derde
van Lamp, Lazarus en K
d^t later bij Vogue een
solo elpee werd opgenon
(dè plaat werd uit de kat. ms'
gus geschrapt toen bli;S°
dat de verkoop niet den 5161
rend was geweesttoen
ter «Ook voor jou» een be£e p
seller werd, bracht Voi
die eersteling in allerijl v/
uit voor een prikprijsje
fr.) en onlangs opnieuw
Philips de flauwe el|
Ballerina's». Maar goed,
Bruyne is, nu Verminnen
Van Het Groenwoud het
een andere boeg gooi
kunnen opklimmen tot
top-of-the-bills. Dit suk
is hem gegund. Veel m
hoeft hier over hem niet
teld; u kent hem wel
doende.
René De W
Vanaf zaterdag 10 december organiseert het Vlaams Centrum te
Mere een tentoonstelling van grafische kunsten, met uitschieter
Denijs De Backer uit Temse.
De expositie loopt tot 18 december. Men kan er de werken bezich
tigen op de zondagen van 10 tot 12 uur en van 14 tot 20 uur; op de
weekdagen (behalve 's maandags) van 14 tot 20 uur.
Tijdens de vooropening op vrijdag a.s. 9 december te 20 uur zal
licentiaat Roger Geerts het werk van Denijs De Backer toelichten.
(wh)
Louis Paul Boon publiceerde in 1957 zijn roman «De bende van Jan de LichteDe Vlaamse
toneelauteur Pieter De Prins schreef naar dit werk het gelijknamig stuk dat al eens eerder
door het Mechels Miniatuurteater opgevoerd werd. Kunst Licht en Vrijheid kwam nu in een
nog eens bewerkte vorm met enkele taferelen uit het boek in premiere voor Aalst. Het werd
een realistisch volkse brok toneel, met zang en spel, met een glimlach en een vloek, een avond
die in de analen van het Aalsters amateurstoneel gegrift zal blijven, een gouden bladzijde in de
boeken van Kunst Licht en Vrijheid.
Kopstukken van de bende die de streek tussen Aalst en Ninove onveilig maakte JM
Folteringen, een schrijnend feit in een tijd van verdrukking (JM)
Een waarachtige bedscène (JM)
Dit is het jaar van grote nood, dit is het jaar van hongersnood.een lied op muziek van John Lundström(JM)
We schrijven anno 1750, een tijd
van verdrukking en honger onder
de bezetting van Oostenrijkers en
Fransen, waar de schrijnende
tegenstelling tussen arm en rijk tot
bandatisme leidt. Uit deze miserie
ontstaat verzet, benden worden
gevormd en met aan het hoofd Jan
de Lichte uit Velzeke, zijn plun
deringen, 'rooftochten, vechtpar
tijen en overvallen troef. De bende
maakt de streek tussen Aalst en
Ninove onveilig, strooit kwistig
terreur in hogere kringen en de fi
guur van Jan de Lichte, wordt tus
sen zijn eigen volk, de armsten,
een begrip, een sociaal voelende
revolutionaire bandiet, die de buit
onder bedelaars en dieven ver
deelt. Maar machtstrijd in de ben
de leidt tenslotte tot verraad en
men slaagt erin Jan de Lichte en
een deel van zijn aanhang te exe-
kuteren.
KLV zette zijn Jan de Lichte als
een hedendaagse figuur op de
planken aanknopend met de aktua-
liteit. Regissuer Anton Cogen
geeft in zijn voorwoord ondermeer
volgende toelichting: Een regis
seur kan moeilijk aan de verlei
ding weerstaan een link te leggen
met de aktualiteit, de terreur van
onze dagen. Ik niet. Is Jan de
Lichte geen Andreas Baader,
avant la lettre, Vagenende geen
Raspe, Mie Gendarm misschien
Gudrun Enslin. Natuurlijk voor
zien van hun eigen historische
stoffering. Dit koncept verdedigt
geen pro of kontra, het roept alleen
op voor genuanceerde menselijk
heid bij de beoordeling der feiten
en eist absolute aandacht voor de
grote sociale aanmaak. Niets
nieuws onder de zon. Door de tij
den heen hebben allerlei mensen
geprobeerd met ge
weld een einde te maken aan de
heersende wantoestanden. Mis
schien omdat de rede gefaald
heeft,-misschien omdat het geweld
van anderen komt. Of misschien
omdat wij het zelf gekreëerd heb
ben met onze onpersoonlijke
strukturen, onze diskriminerende
levenswijze, onze zelfgenoeg
zaamheid, onze lafheid, onze dier
lijke angst voor repressie. Dit stuk
is 't corpus deliciti van de niets
ontziende anarchie. Gelieve er in
geweten over te oordelen».
De voorstelling was er een van de
bovenste plank. Een homogene
ploeg KLV -ers heeft aan dit, al
lerminst eenvoudig stuk hard ge
werkt. De sterke hand van regis
seur Anton Cogen is elk moment
voelbaar, evengoed in de taferelen
van uitbundig volksvermaak als in
de statische momenten als een ge
sprek in de postkoets.
De vele personnages, sommigen
steken in verschillende, bleven
voortdurend op scène met voor het
publiek zichtbare verkleding. Ook
de verandering van zetstukken om
andere situaties te schetsen ge
beurde zeer vlot en dode momen
ten kende het stuk niet.
De geestdriftige inzet van de ganse
ploeg kan niet genoeg geprezen
worden. Enkele figuren kwamen
hierbij bijzonder professioneel
naar voor. De vertolking van Ro
nald Schollaert als Jan de Lichte
was hard en realistisch, op hoog
niveau. Ook Odilon Mortier, in
verschillende rollen slaagde er uit
stekend in zijn veelzijdig talent te
demonstreren. Hierbij dient op
gemerkt zijn uitstekende vertol
king van de vader van Jan de
Lichte. William Boulembercq,
Dolf Sedeyn, Luc De Blieck en
Jozef Ledegen leverden fel opge
merkte prestaties. Wat de vrouwe
lijke bezetting betreft, door de au
teur minder in de verf gezet, moe
ten we vooral Hilde Wauters, Gra-
Een gesprek in de postkoets, even voor de overval (JM)
cienne Van Nieuwenborgh en Ca
role Jonckheere vermelden.
We kunnen echter moeilijk spre
ken van beter en minder goed,
omdat hier 't geheel van de ben
de sterk overkomt. Gerrit Buys,
Gerrit De Geest, Ghislaine De
Groot, Ronald Maesschalck, Jan
Pottie, Peggy Scholliers, Maria
Van Goethem waren onmisbare
schakels in dit stuk kleurrijke fol
klore, van de harde Vlaamse so
ciale geschiedenis.
De taal, het eigen dialekt van de
spelers gaf een aparte charme aan
het volks stuk. En hebben sommi
gen aanstoot genomen aan de ruwe
woorden, de vloeken en de rauwe
taal, dan bedenken ze maar dat
andersom de echtheid van
brok leven geparodieerd zou
den. De strijdliedjes
van John Lundström. Degel
door enkele blokfluitnoten eJ
rake slagen van een trommq
zetten het publiek tot meezit!
aan.
Besluitend, KLV heeft mei
stuk bewezen een volwaardigi
neelavond te kunnen brengenl
belangstelling voor alle voon
lingen was zeer groot, een I
diend sukses. We vernamen d
kontakten bestaan voor opvoi
gen buiten de Aalsterse grenl
Voor wie Jan de Lichte in 1
versie gemist heeft een i
kans.
SIMON IN CSV EN GARBUTT IN PARNASSOS
