WIENERABEND MET DE POSTHARMONIE
VEREREMERKTEN BIJ
DE POSTHARMONIE
PROVINCIALE P.V.V. FEDERATIE
AKADEMIE UIT
IVOREN TOREN
OOST-VLAANDEREN
DRIEKONINGENSOTTER-
NIJE TE MELDERT
e4
12 - 16-12-1977 - De Voorpost
A s. zondag lh december gaat 't 19e Ceciliafeest van de Post
harmonie door.
Gestart wordt voor een wandelkonsert aan het lokaal «Drie Ko
ningen' op het Keizerlijk Plein. Na een bezoek aan leden
herbergiers volgt dan de uitreiking der aanwezigheidspremies en
een banket met feestvergadering. Hier worden dan verdienste
lijke muzikanten en leden vereremerkt
Ex suo pro merito: meer dan 15 jaar muzikant: Walter Vereecken;
meer dan 15 jaar bestuurslid: Jean-Pierre De Coninck en Lucien
Ruyssinck
In veterani nororem:
meer dan 35 j. muzikant: Leon Herregods
meer dan 45 j. muzikant: Edgard Branckaert
meer dan 50 j. muzikant: Jozef Coppens, Arthur Troch, Maurice
De Bock, Henri Beiren, voorzitter.
Te 17.30 u volgt dan een gezellig samenzijn met tombola.
L.H.
JEANNINE MARTONY ALS NACHTEGAAL
Ter gelegenheid van haar twintigjaar bestaan hieid de Aal-
sterse PostharmonleTn de feestzaal van het Stadhuis een fel
bijgewoon, Ceciliakonsert. Een staande ovatie bewees dat dit
optreden naar waarde werd geschat.
Met nauwelijks één dagje verschil was het vrijdag 8 december
juist twintig jaar geleden dat werd gespeeld, nl. op 7 decem
ber 1957 en zulks op het «Bal van de Postmannen uit het
Aalsterse».
Historiek:
Op voorstel van de heren Theofiel
Vermoesen uit Moorsel en Gustaaf
Paerewijck werd de «Aalsterse
Postharmonie» als onderafdeling
van de Aalsterse Vriendenkring der
Postmannen over de doopvont ge
houden.
De heer Beirens, de hukige voor
zitter, werd dadelijk bereid gevon
den zonder enige vergoeding als
kapelmeester op te treden. Talrijke
postmannenmuzikanten uit het
Aalsterse traden toe, met eigen in
strument, Frans NuelantuitMeldert
werd aangesteld als onderkapel
meester en de kogel was door de
kerk.
De eerste herhaHng had plaats in
café Atlanta, Lange Zoutstraat te
Aalstop 19 november 1957 met als
bestuur voorzitter Gustaaf Pae
rewijck, sekretaris Edmond Neet-
ens, kapelmeester Henri Beirens,
onderkapelmeester Frans Nuelant
(de latere Meldertse schepen) en
ekonoom Remi Ghijsens. In het
begin werden de herhalingen beur
telings te Meldert en te Aalst ge
houden en deed ieder de verplaat
sing op eigen kracht. Eerste optre
den gebeurde dan zoals reeds ge
meld op 7 december 1957 en zulks
met 26 muzikanten in de zaal Rink.
(Roll-Skating)
Ook in een «harmonie» kan wel
eens «disharmonie» heersen en na
allerhande trtoulaties werd de Post
harmonie zelfstandig alhoewel
toch met de Vriendenkring der
Postmannen nauw samenwer
kend. Ondanks haar jeugdige leef
tijd moest de Harmonie reeds een
en ander doorstaan en innerlijke
moeilijkheden en verdeeldheid in
de schoot van het bestuur waren er
oorzaak van dat het aantal muzi
kanten verminderde. Dank zij het
kordaat optreden echter van Henri
Beirens, Clement Van Impe, Lu
cien Ruyssinck, Frans Amant,
Marcel Pots en anderen werd een
algemene hervorming doorge
voerd.
Nieuw bestuur:
Een nieuw bestuur werd dan ook
gevormd met voorzitter Henri Be
irens, sekretaris Lucien Ruyssinck,
schatbewaarder Clement Van
Impe, ondervoorzitter Frans
Amant, adjunkt-sekretaris Marcel
Pots, ekonoom Jean-Pierre De
Coninck, bibliotekaris Edmond
Neetens public-relations Benoit Ta
lier, voorzitter van de «Vriendenk
ring» Hugo Mathijs, Marcel Van
Keymolen. Walter Vereecken en
(Srigent Edgard Branckaert.
Ook kwam, teken des tijds, een ma-
jorettenkorps tot stand onder de
leiding van mw Trongon-Thienpont
zodat de Harmonie nu beschikt
over ruim 50 muzikanten en acht
tien majoretten, een heel korps
dus.
Is het inderdaad een «Postharmo
nie»? Een «harmonie» is het, qua
bezetting alleszins niettegen
staande voor de hand liggende
leemten en het slechts, ook voor
een harmonie toch te weinig, be
schikken over één enkele bugel.
Van de «post» is dé harmonie wel.
dan toch in een groot gedeelte al
hoewel we er wel verschillende
spelers in zagen die met de post
niet meer te stellen hebben dan dat
de «fakteur» ook bij hen aan de
deur komt. Dat het korps voor de
gelegenheid ook wel terdege werd
versterkt met zelfs een geurtje van
Ninovieters is een trend die stilaan
ingang vindt doch van de huidige
maatschappijen wel een vals,
enigszins geflatteerd beeld geeft.
Eksperiment!
Op haar Ceciüakonsert onder het
motto «Weense Operettenavond»
waagde de harmonie zich aan een
eksperiment. Men zou inderdaad
een reeks uittreksels uit populaire
operettes brengen wat de smaak
van het pubBek alleszins zou stre-
Ten en van de muzkanten toch wef,
ookaldoordevelegrilige maat-en
toonveranderingen, een hele
gamma inspanningen zou vergen.
Bezwaarlijk kan men zich echter
een W ienerabend indenken zonder
vokale prestaties en hiertoe had de
Harmonie beroep gedaan op nie
mand minder dan Jeannine Mar-
tony, opérëttediva, lievelinge van
het Gentse Operettepubliek, die
ook reeds met Rudoiï Schock op
trad.
Mooie verschijning had ze niet al
leen vestilentair maar ook artistiek
en vokaal vele pijlen op haar boog
en wist het publiek inderdaad voor
zich in te nemen, zulks met haar
zacht, welluidend orgaan, haar
doorvoelde interpretatie en haar
zwierigheid in 't optreden zoals" het
een échte operettesopraan past.
Men liet Jeannine Martony dan
enkele schlagers, waarover verder
meer, ten gehore brengen begeleid
door pianist Piet Kieckens die zulks
voortreffelijk voor mekaar bracht.
Als «boeket» van beide delen
bracht men echter een mengel
moes van Robert Stolz-iederen
bege leid door de hele blazersgroep
en dit werd dan wel te veel begelei
ding, vooral té luide. Wel had men
zich aan het eksperiment gewaagd
de zangeres te laten optreden voor
de mkro waarbij haar stemgeluid
wel enigszins domineerde maar
ook een deel van de blazers kwam
met zijn geluid in het veld van de
mikro terwijl de rest eerder «flou»
werd. Onevenwichtigheid, gebrek
aan natuurlijkheid waren hierbij
dan de niet te ontgane gevolgen
waarbij men zich, d^ocjen dicht,
eerder "in een Vlaamse-
Kermistent dan in een stadsfeest
zaal zou hebben gedacht.
De bedoeling was alleszins goed,
het sukses was er zeker doch velen
zullen toch wel hebben gedacht dat
een sopraan begeleiden met een
veertigtal blazers die op geen deci
bel kijken steeds een waagstuk
blijft. Persoonlijk verkozen wij ver,
alhoewel dan minder spektakulair,
de begeleiding van de heer Kiec
kens die door de diva herhaaldelijk
om zijn aandeel in haar sukses
voor het voetlicht werd meege
troond.
Avond in Wenen!
Met de ouverture van Gri-Gri, ope
rette van Paul Lincke die eerst in
1911 in Darmstadt werd opge
voerd, werd de avond ingezet
waarmee we via de operette in een
droomwereld komen die de men
sen althans voor een wijle gelukkig
maakt.
Kwam dan Jeannine Martony, cfie
eerder toevallig wegens 'n medewer
king aan 'n lyrisch optreden in
de muziekwereld verzeild, een
reuetaak op de schouders
kreeg, 'n Hele reeks melodieën,
waarvan geen enxeie gespeeno
was van ook technisch gezien vo
kale moeilijkheden, zou ze deze
avond te vertolken krijgen en ze
deed het niet alleen met inne
mende charme maar tevens met
gepast zwier. Leerlinge van Ka-
rel Locufier is ze te Gent bvb Christl
in «De Vogelhandejaar», Michaele
in ^Carmen» en «bva» in hef ge
lijknamig werk. Van operettekoning
Franz Lehar die het voor het eerst
aandurfde een operette te schrij
ven zonder happy-end brengt ze,
begeleid door Piet Kieckens aan de
vleugel die in de hoge oktaaf wel
enigszins aan stemmen toe was,
«Einer wird kommen» uit «DerZa-
rewitch» waarmede ze stante pede
de luisteraars in haar netten vangt.
Ook Nico Dostal, vertegenwoordi
ger van de nieuwe operette die m
studiën in dé rechten de kerkmu-
ziekkompositie verliet voor moder
nere operetteritmen en zien hierbij
een gans eigen stijl wist te kreëren
komt aan de beurt met «Ich bin ver-
liebt» uit «Clivia», operette die al
leen reeds in Berin meer dan 25C
opvoeringen kende. Begeleid mei
o.a. typische kwint- en kwartmotie
ven ontboezemt Jeannine zich
zoals de hele avond in de «Deut
sche Sprache», alhoewel soms
vóór een hoge noot enigszins te
rughoudend, op prachtige wijze in
deze mooie melodie. Waarschijn
lijk wordt ook reedseen deel van de
zaai «veriebt».
Van Johan Strauss, wereldbe
roemd c.a. met zijn «Blauwe Dc-
nau», «Wiener Blut» en «Kaiser-
walser» brengt de harmonie nu,
onder leiding van haar dnamische
dirigent Edgard Branckaert, een in
termezzo «1001 Nacht» uit «Könia
Manifestaties van leerlingen
van deze Akademie zullen in 't
vervolg meer in de openbaar
heid geschieden, ook later in de
deelgemeenten, Schepen van
Kuituur Herman Roels en voor
zitter Martin Hutsebaut zullen
trachten tot samenwerking met
kulturele verenigingen van al
lerlei slag te komen.
Niet alleen worden vanaf
Nieuwjaar te Moorsel en te Gij-
zegem doch ook met de presta
ties van de leerlingen zal wor
den uitgepakt. Hierbij komt dan
de vorming van eigen ensem
bles als in simfonisch schoolor-
kest, een éigen harmonie, een
jongerengroep en een groep
voor kamermuziek.
Op maandag 5 december trad
in dit verband het simfonisch
schoolorkest voor de eerste
maal op in het stadhuis en wer
den ook de regeringsmedailles
van het voorbije schooljaar uit
gereikt.
Op 23 januari verleent dan de
Akademie haar medewerking
aan de proklamatie van de Dirk
Martensprijs en op 30 januari
volgt een eerste optreden van
de schoolharmonie.
Op 21 april komen de toneel
klassen aan bod in een poëzi-
eavond en op 28 april volgt dan
een balletavond.
Voorlopig gebeurt alles te Aalst
wegens het ontbreken van de
gepaste zaal-akkomodatie in
de deelgemeenten.
Met de Aalsterse toneelvereni
gingen zal worden nagegaan of
een regiekursus gewenst is en
ook met de idee jeugdtoneel
komt men op de proppen. Tens-
lotte zullen ook de afgestu
deerden, die met de Akademie
geen relaties meer onderhiel
den, bij de akties betrokken
worden.
L.H.
Er was grote belangstelling, de belfortkelder liep vol, voor de uitreiking van de provinciale prijs
schilderkunst (SJ)
Indigo». Strauss die, zelf niet kun
nende dansen toch jaren Wiener
Hofbals speelde en 15 operettes
schreef waarvan «Die Fleder-
maus» wel de meest bekende zal
zijn wordt hier eer aangedaan al
hoewel het ons nogmaals van het
hart moet dat fanfare- en harmo-
niemuziek beter geschikt lijken op
te worden vertolkt in openlucht dan
in een konsertzaai waar ae minste
fout van toch amateuristische spe
lende post- en andere lui ook voor
de leek hoorbaar wordt.
Eranz Lehar die de operette nieuw
leven inblies behaalde met zijn
«Graaf van Luxemburg» en vooral
zijn «Lustige Witwe» die in 1910
reeds 18000 vertoningen kende in
tien verschillende talen zorgde hier
ook voor de prachtige, door ieder
een gekende song «Vilja-Lied».
Subliem gebracht met pianobege
leiding bracht ze de zaal in vervoe
ring, niet in het minst met haar su
perhoge re als slot.
Met «Funf-Uhr-Tee bei Robert
Stolz» zou het eerste deel worden
besloten. Als twaalfde kind van een
vader Musfedirektor en een moe
der konsertpianiste schreef «der
Robert» reeds op elfjarige ouder
dom zijn «Valse Brillante» en werd
als operettedirigent in het «Teater
an der Wien» nauw betrokken bij de
wedergeboorte van het genre dat
hij tot op Broadway wist te laten aan
bod komen. Hij zorgde ook voor de
muziek bij de kJsrevues en ontviel
ons, vóór een paar jaar, op 95-
jarige leeftijd.
Met Jeannine Martony aan de mi
kro en de harmonie als begeleiding
met de reeds genoemde bezwaren
werd heteen vuurwerk van beliebte
melodieën als «lm Prater blühn
wieder die Baüme», «Auch Du
wirds! ir einmal betrugen auch Du»,
en een ganse schlagerfolge. Het
romantisch trompet in sourdine
zinnetje leek ons wel nogal pro
zaïsch gebracht, zonder charme.
Nadat bij «Frühling in Wien» enig
misverstand was gerezen tussen
zangeres en orkest, waarschijnlijk
wegens gebrek aan samen herha
len, war «das Lied aus» en kon men
aangenaam verpozen en even na
genieten.
Deel II verliep volgens nagenoeg
hetzelfde schema met om te "be
ginnen een waarschijnlijk onvol
doende gerepeteerde of ingestu
deerde potpourri van wijsjes van
«Gr3in Maritza» van de Hon
gaarse komponist Emmerich Kal
man, ook bekend wegens zijn
«Czardasvorstin». Soms minder
gepaste fiorituren, onnodig over
bodige zwellingen en minder ge
slaagde overgangen ontsierden
hierbij wel enigszins het geheel.
Laat het ons als schoonheidsfou
tjes aanzien want in zijn geheel ge
zien was het toch een werkelijke
prestatie. Plots ophouden kan wel
gevaarlijk zijn zal Edgard Brackaert
hierbij wel hebben ondervonden.
Niet iedereen hangt vast «aan de
stok». Een czardasritme volgen
scheen evenmin aan iedereen ge
geven en eenmaal te meer bleek
het spelen van breeknoten wel een
gedragen ritmisch gevoel te veron
derstellen wil met het met Schwung
kunnen doen.
Van Carl Millöcker, een andere ster
aan het operettefirmament, die in
zijn werk de volksaard van Wiea
dichtst benadert bracht Jeannine
Martiny «Ich schenk mein Herz»,
niet haar beste vertolking van de
avond.
Twintig jaar Aalsterse Postharmonie met de medewerking van de aan de opera van Gent verbonden sop
Jeannine Martony (SJ)
Met «Strahlender Mond» stónd zij
er weer in een melodie uifde «Vet
ter aus Dingsda» ook in onze taal
gespeeld onder de titel «De Neef uit
het Oosten» van Eduard Künneke.
Zonder «c» in zijn naam want om
dat die er eens stond op de affiche
weigerde Künneke te dirigeren. Ge
lukkig was Künneke verleden don
derdag niet in Aalst want daar was
zijn naam eveneens verkeerd ver
meld, naast een paar anders sto
rende taalfouten. «Masker in blau»
was dan weer een instrumentaal
nummer van Friedrich Wessely,
alias Fred Raymond en In «Spiel
mir das Lied» uit de «Hongarische
Hochzeit» van Nico Dostal her
leefde weer de melancholie uit de
poeszta. Besloten werd dan met
een tweede potpourri van werken
van Robert Stolz waarbij de sax
afdeling bij het «kijken van een
mooie vrouw in haar ogen» nogal
scherp uitviel. De eeuwige Stolz
mag wel de belichaming van de
Weense charme worden genoemd
in zijn vlotte, romantische en gerit
meerde melodieën.
Als U hetons vraagt, een hele pres
tatie van de Postharmonie die, en
kele onvermijdelijke tekortkomin
gen niet te na gesproken een schit
terende avond bracht waarbij
Jeannine Martony uiteraard
het leeuwenaandeel van het
ses ging lopen.
Edgard Branckaert haalt eer
zijn werk en wist in een zo I
tijdspanne een heel te
programma voor mekaar te b
gen. Ook Piet Kieckens genool
belangrijk deel in het verdiend
ses.
Ons inziens werd de show ei
gestolen door een briljante, g<
te, spirituele kommentator di<
gerechten gepast presenteerd
zorgde voor het pjkante détail,
land Van Ghderachtér.
De audities van leerlingen van de Aalsterse Akademie voor
Muziek, Toneel en Ballet zullen niet meer uitsluitend binnen
de eigen lokalen en bestemd voor een klein, gespecialiseerd
publiek, gehouden worden.
De beide laureaten van de provinciale prijs, Eric De Smet en Lucas De Vuyst mochten naast felicitaties ooi
andere herinneringen mee naar huis nemen (SJ)
Het dagelijks bestuur van de
P.V.V .-federatie Oost-
Vlaanderen kwam zopas in
vergadering samen onder
voorzitterschp van de h. Louis
Lion, en in aanwezigheid van
de Oost-Vlaamse P.V.V -
parlementairen en provincie
raadsleden.
Na een aanpassing van de sta
tuten ingevolge de beslissin
gen van het recente statutaire
kongres van de partij, besprak
het de politieke toestand. Het
De Meldertse Kulturele Kring, reeds meer dan een decennia
begaan met al wat kultureel is en daarvoor ook steeds op
de bres, wil ook de plaatseliike folklore in ere houden of in
eer herstellen.
Zo deed ze reeds met de
«Graaf van Halfvasten», de
tegenhanger van St.-Maar
ten en St.-Niklaas, met de
gebruiken i.v.m. de hoppe-
pluken nu ook, op zaterdag
14 januari e.k., met een
«Driekoningensotternije»
vanaf 19.30 uur in het Paro
chiecentrum.
Volgens de suksesrijke for
mule van reeds een paar
jaar geleden komen ook
«koningengroepen» uit de
omgeving aan bod en zo is
de deelname van de Moor-
selse V.O.K., liefst met
twee groepen, reeds een
certitude en hebben andere
groepen zich eveneens
reeds gemeld.
Het wordt een avond vol hu
mor, met sportliederen en
typische uitbeeldingen, dan
zowel «in 't vroede, in 't
sotte als in 't amoereuze».
Verder is er de Verkiezing
van de mooist verklede ko-
ningengroep, graag met een
zeer gevarieerd gevolg. Ook
prins Bob, die hier met zijn
aktie «Lachend Geven» een
opgemerkt sukses beleefde
met een omhaling die niet
minder dan 85.500 fr. ople
verde, is vast en zeker van
de partij en, wie hem reeds
bezig hoorde en zag, weet
dat hij ook nog andere pij
len op zijn boog heeft en
dat zijn aanwezigheid borg
staat voor een humoris
tische avond van de bo
venste plank.
Liefst verkleed wordt U er
allen verwacht en we kun
nen U alvast beloven dat U
het zich niet zal berouwen.
Komt U ook?
deed een oproep tot alle partij
leden voltallig deel te nemen
aan de Provinciale ontmoe
tingsdag te Gent, in het hotel
Britannia op 28 januari 1978. Zij
vullen daar rechtstreeks kun
nen kennis maken met de
voorzitter van de partij, oud
minister Willy De Clercq en de
Oost-Vlaamse P.V.V.-
mandatarissen.
Het bestuur gaf uitdrukkelijk
opdracht aan de betrokken
streekparlementairen, provin
cieraadsleden, gemeente
raadsleden en bestuursleden
om de evolutie van de open
bare werken aan de dijken,
sluizen en polders zeer nabij te
volaen.
Zij dienen er nauwgezet over te
waken dat alle kredieten voor
deze werken worden besteed
tijdens de voorziene perioden
en geen enkele achterstand
dienaangaande te dulden.
Vermits de dijken van de
Schelde en haar bijrivieren op
sommige plaatsen nog zeer
zwak zijn, moet bij alle be
voegde instanties de nodige
prioriteit geëist worden voor de
onmiddellijke versteviging van
deze zwakke punten.
Het bestuur was ook tenzeer-
ste bezorgd over de aange
kondigde regeringsmaatregelen
tegenover de kleinere bednj-
ven. Het vreest dat bijkomende
kontrolemaatreglen een n|
lottige weerslag zullen heli
up ane Dearijfsleiders, die
reeds een te zware fiskale j
troledruk moeten onderga!
Geen enkele hulpmaatrj
aan deze bedrijven zal e|
baat kunnen brengen tot oq
sing van het prangende wj
loosheidsprobleem, indien
van deze bedrijven zoij
moeten sluiten door allerhaj
ondraaglijke administrat!
kontroles.
