Fred De Bruyne gaat en komt Lucien Van Impe nodeloos opgejaagd naar d'AIpe D'Huez? HET JAAR WAS GOED Wilfried Wesemael: kleine man, grote daden HERMAN VRIJDERS OP DE VALREEP EDDY PEELMAN van pechjaar '77 naar suksesvol '78? Eddy Peelman poch jaar. Wilfried Wesemaël derde ill Milaan San Item» zeer goed presteerde. Ktienne Van der Helst die vorig seizoen <C> „Hij heeft gegokt en verloren", zegde Rene Dillen, de trouwe ploegmaat van Lucien Van Impe na de dramatische tocht van de Merenaar op die voor hem .alles of niets"-dinsdagnamiddag in juli 1977- Van Impe had op de Glandon en zonder het onderste uit de „reservehak" te halen, de kloof geslagen. Toch konden de tijdsverschillen niet liegen anderhalve minuut waren de „anderen" achterop geraakt- Op tien kilometer van de finish hadden Thévenet, Kuiper en Zoetemelk zelfs twee minuten vijf en veertig sekonden goed te maken- Het Leek een bijna "onmoge lijke opdracht" voor de ach tervolgers. En toch gebeur de het. Op ZIJN domein, op de "col van de 21 boch ten" stokte Luciens tempo plots. Met horten en stoten ging het. Gegokt en verloren... Inder daad. Doch wie waren de "brains" achter 'Lucien Van dan nog een "proloog" was- Achter Lucien "zat" Henri Anglade. Zelf nooit een Tourwinnaar. Maar een man met ervaring. Anglade moest voor zijn koereur denken. Hem opjutten waar het moest. En eventueel remmen. Heeft Anglade talktisch ge blunderd Moest ih'ij zijn pou- Geen gele trui te Parijs in 1977 voor Lucien Van Impe, doch in 1978 start hij opnieuw als kanshebber (C) Impe, een Van Impe die in de vallei die naar de laatste col leidde, op volle snelheid was doorgegaan Anglade? Je zou inderdaad "ja" kun nen antwoorden op die vraag. Van Impe deed wat hij meen de de goede taktiiek te zijn. Hij maakte de etappe, maak te de Tour. Doch verloor ze. Allebei. Over winst en ver lies werd in 1 race over 184 km beslist. Een etappe, waarvan de eerste 120 km lain niet tot kalmte hebben aangemaand op weg van Le Verney naar La Paute en Le Ribot Als Lucien Van Impe, die eerder bewezen had van de anderen te kun nen wegklauteren waar en wanneer hij dat goed vond. had gerekupereerd in de vlakte, de anderen laten bijkomen, zou het. dan geen doordeweeks klusje zijn ge weest weer ongenadig toe te slaan in de laatste klim van de dag Waarschijnlijk wel. Mis schien bad hij zelfs volile 3' voorsprong kunnen nemen op zijn felste rivalen... Lucien zal wellicht tiental len, honderden keren die "koninginnerit" (in gedach ten) hebben overgedaan. Dooh dait heeft geen zin... VOLGWAGEN Een losgebroken Thévenet, het gelaat verwrongen als iemand die de felste pijnen lijdt, gaat in de .tegenaanval. Nadert. Wint terrein. Maar Van Impe plooit, doch breekt niet. En dan gebeurt het drama met volgwagen. Van Impe wordt door de auto aangereden, wordt te gen het wegdelk gegooid. Hij kruipt weer op de fiets. Doch die tweewieler blijkt achteraf defekt. Een paar 100 m verder laat Lucien zich uit het zadel zakken. Waar is Anglade die het reservemateriaal meesjouwt? Hennie Kuiper, achter de rug van de zwoegende, lij dende Thevenet weggespron gen, rijdt Van Impe voorbij. Die heeft de Nederlander niét eens gezien. Het duurt een poos vooraleer Anglade hulp kan bieden: na de val was de sportbestuurder wat achterop geraakt. Thévenet komt naast Lucien Van Impe. Lucien draait niet op volle toeren, heeft zijn tempo nog niet 'gevonden. Erop en erover. Thévenet gaat Kuiper achterna. Zon der omkijken. De ongrijpba re schim is ver. oneindig ver. Twee minuten en zes sekonden later dan etappe- winnaar Hennie Kuiper, één minuut 25 sekonden na Ber nard Thévenet bereikt Lu- ciert Van Impe de op de Al pe d'Huez getrokken eind streep. Een droom ligt aan scherven. Voor Lucien Van Impe is de Tour 1977 redde loos verloren. IK ZAT KAPOT... "Ik zat kapot", vertelde Lu cien Van Impe achteraf. Maar hij geloofde niet dat zonder het "ongeval" Thé venet hem nog zou gegre pen hebben "Ik vloog 2 m hoog en dacht dat het met mij afgelopen was. Ik werd langs achter aangereden en voelde plots een vreselijke pijn in de leden Anglade was er als de bliksem bij, doch 200 m verder stond ik me,t een lekke band. Kuiper inlopen zat or op dat mo ment niet meer in- Ook Thévenet was intussen gaan., vliegen". Hoe dan ook niemand zal ooit met zekerheid kunnen zeggen hoe het zou afgelo pen zijn. Wel -weten we dat de uitslag van de etappe door de dubbele tegenslag van Lucien Van Impe gron dig vervalst werd. Het afgelopen jaar was goed. Het was een coektail van zuur en zoet. Lucien Van Impe won de Tour niet. Mltar KON dat wel, mocht dat wel Er is veel te doen geweest over doping en nog wat, er is gefluis terd, geïnsinueerd, door sommigen georakeld dat Lucien, nadat de "wereldschokkende" resultaten van «Ie kontroles aan de openbaarheid prijs zouden zijn gegeven, als de ware Tourlaureaat zou worden gevierd. Het is allemaal gekoeld zonder blazen. Er is ook geïnsinueerd dat Van Impe WIST dat hij de Ronde van Frankrijk 1977 niet winnen mocht en dat hij uitgerekend DAAROM zijn aandacht toespitste op de "bollekestrui". Laat het ons allemaal vergeten en aan morgen denken. Het afgelopen jfiar was goed voor Eendracht Aalst. De voetbalklub uit de Keizerlijke Stede promoveerde naar Twèede Nationale, na een lange nek aan nek met Izegem dat het in de beslissende slotfaze liet afweten. Het jaar was goed voor Johny De Nul, die voor de tweede keer zegekoning bij de amateurs werd, doch door de wielrijdersbond opvallend werd genegeerd voor de wereldkampioenschappen. Ook voor Dirk Heirweg, wielrenner en intellektueel uit Zele, was het afgelopen wielerseizoen uitstekend soldaat in Haasdonk vond hij de tijd en de wilskracht om door te stoten ifaar de elite van ons amatcurskorps. Hij vloog naar San Cristobal, wad bankzitter toon de regenl>oogwegrit op gang schoot, maar was HET trekpaard van de vierkoppige "trein" die België naar een onverhoopte ereplaats in de 100-kiIometertijdrace bolde. Er zaten ook schaduwvlekjes aan 1977 Mare Heymans moest voor streekprof Herman Vrijders "knokken". Als dat niet gebeurde kreeg de Buggenhoutsc prof geen plaatsje in het kriterium te Dendermonde, een rondjesdrsuiierij die hij nochtans zegevierend had afgerond in 1976. Het iu>r was goed. Maar in het jaaroverzicht kunnen we niet uitweiden over alle details. Een vademecum wordf het dus niet- Doch gewoon een greep flash backs die we uit al het voorbije distilleerden, deze week over een paar sportdisciplines, volgende week over andere. Als je ooit met Jan Raas praat, je weet wel de „keeskop" die de Belgen en de Italianen in 1977 (on eigen bodem dan nog) meer dan één keertje voor schut zette in de klassiekers, zeg dan nooit een kwaad woord over Wilfried Wesemael. Raas weet wat het l>etekent «lie „kleine man" als schutsengel mee te hebben. Wilfried is een koereur die weet wat team work is- Een werker, iemand die de stiel kent, zichzelf vergeet en zijn kopman „groot" maakt- Wesemael is, na de laatste koers, niet op bedeltocht moe ten gaan Post nam Raas onder dak. Maar de ex-kam pioen van Nederland wi'.de geen kontrakt ondertekenen als er geen plaats was voor een kraan als de Gijzegem- naar Hij schitterde in do voor jaarsklassiekers, Wilfried Dat hij naar de Tour zou gaan. leek vanzelfsprekend. In de vlakke aanloop vocht hij als een leeuwtje voor een etap pezege Hij mikte een paar keer bijna raak, maar de begeerde plaats op het win naar;, schavotje stak er jam mer genoeg niet in Klimmen kan Wilfried We semael als het echt moet- In een ééndagswedstrijd. Een «Tour» is een totaal andere opdracht düèrin heeft iede reen een specifieke taak die past in het «werkschema» van de ploeg. ALPE D'HUEZ Op weg naar Alpe d'Huez lie- .en de niet-klimmers de «berg geiten» betijen Ze mengden zich niet in het debat Kon den dat trouwens niet. Met 31 arriveerden ze één uur later dan de «groten». Was het een komplot Wilfried «Die dag kon ik gewoon niet beter Ik reed op een fiets met vierkante wielen, doch ik was de enige niet. Minstens 27 van de 31 zaten met het «beestje» Wat wil je Toch moesten we allemaal onze valiezen maken. Uitgesloten noemde de direktie dat...» Al hield de «baas» geen re kening met enige verzachten de omstandigheid, toch be greep Wesemael het «ver dikt» Al na al had hij het tot dan uitstekend voor me kaar gebracht hij hielp Jan Raas aan een ritzege en fi nishte zelf enkele keren in de kop» In de tijdrace fietste hij sneller dan sommige «vas te waarden». «Een paar dagen sukkelde ik met de bloeddruk», zegde We semael over zijn (te vroeg afgelopen) Tour, maar die ellende was spoedig voorbij. Met Wilfried gingen ook Ser- cu en Van Linden in de boot Het reglement werd naar de letter toegepast Zou dat ook gebeurd zijn als een zekere Jacques Esclassan toevallig met dezelfde «bus» op de Alpe d'Huez arriveerde 9 Herman Vrijders («een grote naam. Wel de betere van doorsneekoereurs. Allesbehalve een meeloper. Een man die zich kan toespitsen op één of andere wedstrijd die in zijn In-reik ligt- Een kermiskoers. Een semi-klassieker bievoorbeeld- Een renner met wie je als kandidaat winnaar rekening moet honden omdat hij met een late demarrage of zijn niet te versmaden spurtcrskapaciteiten alle pronostieken kan onder stehoven gooien- Je moet hem dubbel in het oog houden. Of er voor zor gen dat hij je een handje toe steekt Vrijders Een man die om den brode fietst en alle kon- sekwenties kent Een koe reur die meer waard is dan zijn aantal overwinningen laat veronderstellen. Heel even werd het land van Aalst en Dendermonde opge schrikt toen bleek dat de naam Herman Vrijders op de lijst van de gekontrakteerden voor het profkriterium te Dendermonde «vergeten» was. Niemand begreep het hoe en het hoe en het waarom. Of deed alsof Herman had nochtans in '76 het «nummer» gewonnen Konden er geen paar bankjes van duizend af voor een prof die dan toch al een paar over winningen had behaald en bo vendien als regionaal een aan tal fans zou aantrekken In een frontpaginastuk (de Voorpost van 5 augustus '77) luidde Mare Heymans de alarmbel en speurde naar de oorzaken -van de «vergetel heid». De Voorpost bereikte een schokeffekt er werden dan toch centen gevonden voor Vrijders' kontrakt. Her man kwam er al na al niet berooid uit van verscheidene kanten daagden fans op met een aanmoedigingspremie. Het kriterium zelf Gode- froodt won Herman Vrijders nochtans met de goeie ont snapping mee, kwam, nadat in een bocht een bandje van de velg sloeg, in. het stro terecht. Voor hem was het meteen afgelopen Herman Vrijders of weet je het nog «le Buggenhoutcnaar werd ditmaal geen kampioen van Vlaanderen doch liet zich niet onbetuigd. (ARCH) Fred De Bruyne eerst reporter, nu sportdirekteur- (V) Fred De Bruyne kon nog een poosje bij de BRT blij ven De Berlairenaar is steeds een doorzetter ge weest. en uitgerekend daar om zocht hij een andere baan nadat de "top" besliste dat hij moest gaan. Of nog ooit iemand gevonden wordt die de wielrennerij zo des kundig verslaat terwijl we naar de teeveebeelden zitten te kijken, blijft intussen een vraagteken zo groot als de Dom van Keulen. Akkoord het Nederlands van Fred was niet dat van een diktieleraar. Maar wat doe je met een improvize- rende voordrachtkunstenaar die Merckx met Maertens verwart, of ahn een buur man moet vragen of Kuiper in de verte afkomt of Jean- Luc Van dien Broucke. Hoe dan ook wat Rik De 9ae- deleer voor een voetbalre portage is. was De Bruyne voor het verslaan van een koers. En nu maar hopen dat de BRT een witte raaf ontdekt. Of zou Mare Stas- sijns, een expert in zijn vak, worden geknipoogd Ten slotte is het ons pro bleem niet. Alhoewel. We hebben recht op goede ver slaggeving; ten slotte beta len we toch kijkgeld Intussen is Fred De Bruyne gegaan en gekomen: hij ar riveerde als sportdirekteur bij het team Freddy Maer tens. Er lopen geruchten over strubbelingen met bïi- chel BoUentier, 'het kleine mannetje met 'bet grote ta lent. dat naar een Italiaanse ploeg wil. Een prof is een profdie man moet er het maximum uit puren. Dus !-* Voor Johny De Nul en Dirk Heirweg, de twee neoprofs uit ons gewest, is het intus sen een uitstekende zaak te mogen debuteren bij direk- teur De Bruyne. Hij heeft vertrouwen in het duo la- beu rpaarden en hard fietsers. En is bovendien een kerel met «brains». Hij zal zijn discipelen wei wegwijs ma ken in het aparte wereldje dat ze binnentreden. Zowel De Bruyne als Jbiiny en Dirk hadden slechter kun nen kiezen.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1977 | | pagina 23