BLOKJE PER BLOKJE BOUWEN
AAN EEN WERELDVREDE
MINDER PREMIE
T0EN WAS ERPE
NOG SCHOON? i
VOOR VIJFDE KIND
GEHANDIKAPTEN
BIJ DE KERSTBOOM
4 - 30-12-1977 - De Voorpost
Gedurende ze
Naar jaarlijkse gewoonte organizeert ook nu de Dominique Pire-
stichting haar nationale campagne ten voordele van de Vredeseilan-
den. Voor wie niet mocht vertrouwd zijn met dit initiatief volgende
verduidelijking: Dominique Pire was Vredesnobelprijswinnaar in
1958. Zijn hele leven heeft hij gewijd aan het bestrijden van onrecht
vaardigheid door verschillende volkeren en rassen met elkaar in
kontakt te brengen. Zijn streefdoel was door een broederlijke dia
loog, los van etnische, godsdienstige en filosofische verschillen, de
mensen dichter bij elkaar te brengen. Hij is de stichter geweest van
talrijke initiatieven, zoals «hulp aan verplaatste personen-, «Dienst
gezinshulp-, Vredesuniversiteit en «Vredeseilanden». Over deze
laatste stichting gaan we het meer in het bijzonder hebben.
De tweevoudige werking van de vredesblokjes: hulpverlening aan Tom-
hoe ktoe en speelgoed voor de kinderen
Een vredeseiland
Voor velen is het wellicht een
verre droom te weten dat er in
werkelijkheid - vredeseilanden -
bestaan. Het zijn in feite ontwik
kel ingsprojektcn die voor een
uitzonderjijk-misdeelde streek in
de wfrcld werden uitgewerkt en
die hoofdzakelijk gebazeerd zijn
op het «help yourself- principe.
De basis ervan wordt gelegd door
een beperkt Europees team dat on
geveer 6 jaar ter plaatse aanwezig
is en ervoor zorgt dat de funda
menten van het opzet voldoende
stevig om hef geheel te schra
gen. Het team staat ook in voor de
vorming van plaatselijke verant
woordelijken. Na die voorberei
dingsperiode is een Vredeseiland
in staat zichzelf te behelpen. Meer
nog. het kan vooruitgaan, zonder
de hulp van buitcnuit.
Momenteel bestaan er drie derge
lijke Vredeseilanden: Gohira. Ka-
lakad en Tomboektoc.
Voor zijn eerste Vredeseiland had
pater Pire in feite geen meer mis
deelde streek kunnen uitkiezen dat
Gohira. gelegen in Bangladesj
Het land werd geen enkele ramp
gespaard (oqylogcn. cyclonen,
cholera, hongersnood, overstro
mingen, epidemieën) Gojira heeft
al deze beproevingen doorstaan en
is er veel groter uit te voorschiin
gekomen: overal rijzen de koöpe-
ratieven er uit de grond, de toe
gepaste metfldes Werpen hun
vruchten af en de bevolking weet
nu beter het hoofd te bieden aan de
tegenspoed.
Het tweede vredeseiland Kalakad
in Indie heeft sedert 1975 zijn
ekonomische zelfstandigheid be
komen. Het heeft dus niet langer
meer behoefte aan financiële hulp
van de Dominique Pire-stichting.
Het eiland is volledig verindischt.
De irrigatiekoöperatieve kent er
een permanente uitbreiding.
Ook is het mogelijk dat door een
energieke aktie van de nieuwe re
gering eelt oude droom in vervul
ling zal gaan. nl. de bouw van
gemeenschappelijke waterputten
die door het Vredeseiland zullen
worden beheerd
Tomboektoe
De jongste stichting van de vre-
deswerkers is Tomboektoc. als het
ware gelegen aan het einde van de
wereld, in Mali. In dit land is de
dr<x>gte een bestendig probleem
Tomboektoc is voor sommigen
wel een vertrouwde naam gewor
den. maar velen weten niet wa'dr
deze stad precies is gelegen.
Tomboektoc was van de I Ie tot de
15e eeuw een gekende en welva
rende stad. die haar bloei te dan
ken had aan het feit dat zc een
schakel was tussen blank en zwart
Afrika. Karavanen die van Ma
rokko kwamen of naar dat land
trokken, deden de stad aan. In Eu
ropa was Tomboektoc bekend om
zijn universiteit. Ze was een voor
aanstaand islamielisch centrum
met drie prachtige moskeeën in
een zuivere stijl: nu nog de stille
getuigen van deze gouden eeuw
De bevolking bestaat er uit ver
schillende rassen: Toerages (ber
bers). Songhoïs, Moren. Peuh-
len. enz. De stad is gelegen in wat
men noemt de zesde streek, een
geweldig gebied dat twee derde
van Mali omvat. De streek telt
amper 600.000 inwoners. De be
volking van de stad moet ergens
tussen de 12.000 en 15.000
schommelen. De vele nomaden
stammen maken een preciese tel
ling onmogelijk. De streek is zo
goed als volledig afgezonderd van
de rest van Mali en ook van de
wereld
De campagne
De nationale campagne «Vredes
eilanden- zal plaatshebben op
13. 14 en 15 januari. Duizenden
onbaatzuchtige verkopers zullen de
vredesblokjes te koop aanbieden.
De opbrengst van de campagne
gaat naar het Derde Vredeseiland
dat verder moet worden uitge
bouwd. Sinds september 1975 is
daar een Belgisch team aan het
werk. Het bestaat uit een agro
noom en een maatschappelijk
werkster en naargelang de om
standigheden is er ook 'n werf-
opzichtcr. een hoofdmecanicien
en een tweede agronoom die ge
specialiseerd is in irrigatieproble
men. De Europeanen leven er ge
durende een periode van ten hoog
ste zes jaar ter plaatse Dan neemt
de plaatselijke bevolking, die op
haar taak wordt voorbereid, het
opzet over. Het hele projekt van
Tomboektoe draait rond de bouw
van een pompstation dat de water
stand van de Niger zal regelen en
zodoende zal verhinderen dat de
zaaisels vernietigd en de oogsten
•worden verwoest. De bouw van
hel pompstation verschaft voedsel
aan tientallen arbeiders en dus aan
honderden vrouwen en kinderen
In minder dan twee jaar is het team
erin geslaagd verbeteringen door
te voeren op diverse domeinen:
aanwending van dieren als trek
kracht (tot dusver ongekend in de
streek), verscheidenheid van de
teelten, aanplanting van scha-
duwbomen. aanleg van boom
kwekerijen. aanmoediging van de
veeteelt, graven van putten voor
de nomaden, oprichten van een
werkplaats voor onderhoud van de
machines en werktuigen, kom-
mercializeringsplannen voor de
vis die in de Niger wordt gevan
gen. renteloze leningen voor de
aankoop van vismateriaal. enz...
Op sanitair gebied wordt er geij
verd voor de ambulante dispensa
ria, die zelfs de meest afgelegen
gebieden kunnen bereiken, die
vrouwen kunnen raadgevcn voor
de gezondheid en hugiëne van het
kin
deren. om uit te leggen hoe essen
tiële geneesmiddelen moeten
worden gebruikt, hoc babies moe
ten worden gespeend, hoe water
dient gefilterd, hoe voor een ge
zondere voeding kan worden ge
zorgd Verder worden plaatselijke
helners ooeclcid om inlirhlimvn
Onder dit symbool gaat de Vredes
campagne schuil
door te spelen in de taal van de
verschillende bevolkingsgroepen.
Er zijn reeds twee kindertuinen
opgericht, die bijdragen tot een be
tere sanitaire voeding van de pril
ste jeugd af.
De Vredesblokjes
De nationale campagne «Vredes
eilanden- geraakt steeds beter
bekend bij het publiek. Vaak
wordt ze ook «blokjescampagne»
genoemd omdat er bij die gele
genheid «vredesblokjes» worden
verkocht om het nodige geld in te
zamelen dat nodig is voor de reali
satie van het aan de gang zijnde
projekt. Vorig jaar kende de cam
pagne een overweldigend sukses.
Ze leverde immers meer dan 19
miljoen frank op. Dat betekende
voor Tomboektoe meteen een
goede start.
De «vredesblokjes» kosten 20 fr
per stuk. Ze kunnen per stuk of per
zakje van 5 (100 fr) worden aan
gekocht. Uiteraard hebben ze een
symbolische waarde, maar ze
vormen toch ook een leuk speel
goed.
Wie meer informatie wil over de
vredeseilanden. kan altijd een
briefje sturen naar volgend adres:
Vredeseilanden. Leopoldstraat 40
te 3000 Leuven of telefoneren naar
het nummer 016-22.25.53.
sd
In de -Kring- aan de Meuleschettestraat vierden een honderdtal
gehandicapten, zo mentale als phyzische, vrolijk kerstfeest onder de
auspiciën van de KVG. de Katolieke Vereniging voor Gehandicap
ten. De ongeveer 120 leden komen niet alleen uit Aalst-Stad maar
ook uit deelgemeenten als Herdersem. Erembodegem. Nïeuwerker-
ken en Gijzegem.
Niet alleen zorgt de vereniging er
voor. door haar menigvuldige
kontakten met provinciale en na
tionale instanties, dat de leden
administratief gezien in orde ko
men en blijven, maar bovendien
houdt ze regelmatig feestjes zo bv.
met Pasen en met Kerstmis, vooral
dan om de leden, waarvan een deel
toch in instituten als de Maricollen
te Lede verblijft, wat huiselijke
gezelligheid te bezorgen bij een
tas koffie en gebak.
Ook een lentewandeling met de
rolstoel in samenwerking met
«Levensvreugde» en niet minder
dan 10 km lang stond verleden jaar
op het programma. Dit jaar wil
men de afstand tot de helft herlei
den maar erbij trachten het volle
dig op hun eentje te laten doen.
Het trajekt zal daarvoor wel zeer
speciaal onder de loupe moeten
worden genomen.
Voor het kerstfeest, waarop prins
Bob. door ziekte weerhouden, die
voor de humoristische noot zou
zorgen ontbrak, hadden zich een
stel vrijwilligers als chauffeur ge
meld want de leden werden opge
haald en teruggebracht.
Ook een jaarlijkse reis. liefst met
kulturclc inslag, staat elk jaar op
het programma. Zo werd reeds,
met een gids. de haven van Ant
werpen bezochttrok men naar het
Provinciaal Domein van Bokrijk
en kwamen de kinderen, want die
zijn er ook als lid. aan hun trekken
op de safari te Bellewaarde.
Veel moeilijkheden hebben de ge
handicapten nog omdat bij het
bouwen van allerlei voorzieningen
met hen geen rekening werd ge
houden. Qua feestzaal zelf zijn ze
bvb. gckonditioncerd door het feit
of de toegang met of zonder trap
pen is. Wensen van hen zijn ook
dat de voetpaden meer begaanbaar
voor hen zouden worden gemaakt,
dat openbare gebouwen als bvb.
de post niet zoveel trappen hebben
w aar men niet op geraakt en niet af
durft te komen. Ook de ingang van
het politiekommissariaat bezorgt
hen veel moeilijkheden. Onze ge
handicapten hopen alvast dat daar
iets wordt aan gedaan en dat bij
verdere realizaties mik aan hen
eens wordt gedacht.
Vermelden we tenslotte nog de le
den van het bestuur die zich Voor
deze mensen met ganser harte in
zetten. Voorzitster is mw, Ann
Matthijs. sekretaris-
penningmecstcr (om praktische
redenen in één persoon geccntrali-
zeerd) Constant Staels en proost
E. Pater Van Looy. Verder zijn er
de bestuursleden Rob Liebrecht.
Hugo Van de Voorde. Elisabeth
Rousseau. Clementine De Wit.
Agnes De Gols. Angclc Mcire-
sonne. Petrus Troch en Gaby
Cacstecker.
LH.
Om het hopelijk gezegende nieuwe jaar in te zetten met een
zeer aparte en met veel zin voor humor en ironie gemaakte
westerns, is niets beters aan te raden dan een bezoekje aan de
Katolieke Filmliga.
Op 5 januari 1978 speelt die in de collegezaal aan de Pont
straat de meer dan bekende prent van George Roy Hill
Butch Cassidy and the Sundance Kid». Aanvang 20 uur.
De film venclt hoe Butch Cassidy (Paul Newman) en Sundance Kid
(Robert Redford). twee legendarische wildwcstverhalcn die indertijd in
de USA, stad en land onveilig maakten. Butch doet het denkwerk. Kid is
uiterst snel met zijn revolver. Het duo overvalt bank op bank en heeft zó®
naam in de Verenigde Staten dat geen enkele autoriteit stappen tegen hel
duo en hun bende durft ondernemen.
Zij zijn dan ook zeer verbaasd wanneer er toch een grootscheepse jacht op
hen gehouden wordt. Na een barre tocht zien de heren- kans de dans tc
ontspringen. Met hun vriendinnetje (Katharina Ross in de rol van Ftti
Place) trekken zij naar Bolivië waar zij in korte tijd hun «bank» praktijken
wederom hervatten en overbekend worden. Weer moeten zij vo<
overheid vluchten Tenslotte blijkt dat het tweetal nimmer een rustige
toekomst is gegund, zij sterven dan ook een moedige dood. duizenden ini
kogels doorzeven hun lichamen, kogels afgevuurd dooreen heel regiment ilt£
Boliviaanse politiemannen.
De petite-histoire dus die u wellicht al kent.
c-en woordje nog over de regisseur George Roy Hill. Hij is
deerd aan de universiteit van Yale waar hij muziek studeerde. Later
hij specialisatielesscn in muziek en literatuur aan het Trinity
Dublin. Tijdens de tweede wereldoorlog nam hij als Amerikaanse
deel aan de operatics in het zuiden van de Stille Oceaan
jaar bleef hij vliegen en na de oorlog van Korea (de stukken die
intussen daarover maakte verkocht hij aan de televisie
biliseerd als kommandant Hij werd toen scenarioschrijver voor
Krafttclevision teatrc Daarna ging hij over op regie, zowel voor
televisie als voor het teatcr Zijn filmdebuut maakt hij in Hollywood
schrijven 1962. Een jaar later regisseerde hij de filmversie van -
tnc Attic-
Tc New York stichtte hij dan. samen met de producer Jerry Hcllman.
eigen produktiemaatschappij. waarvoor hij de kommedie -The world
Henry Orient- (1964) regisseerde
Voor United Artists maakte hij dan de superpmduktie -Hawaii-
waarin een interessant thema, namelijk dat van het conflict lussen conscn
vatie en progressief christendom, werd uitgewerkt Tijdens 't
van de film gaf hij omwille van meningsverschillen over de
éénmaal zijn ontslag en werd hij tweemaal ontslagen, de laatste maal juist
voor de definitieve vormgeving van de film
Later maakt hij «Thorloughy Modern Millie- (1967). 'n musical. Hi
beëindigde de opnamen, maar werd weer ontslagen na meningsverschil
len over de montage, vóór de definitieve vormgeving en de sonorisatie
van de film.
Maar geluk kende hij bij 20th Century Inc. voor wie hij zonder moeilijk
heden en met volle medewerking van de studio - Butch Cassidy and the
Sundance Kid- maakte (1968).
Opnieuw een ander genre - namelijk de anti-oorlogsfilm - bewerkte hij
eerst als scenario voor -Patton- en werkte hij dan zelf uit in -Slaughter
house 5- 1971
Hill heeft ook bijgedragen tot de krcatic en de uitwerking van een
programma voor filmstudies aan de Universiteit van Yale. In 1973 leidde
hij er samen met Arthur Penn en Milos Forman, een hogere Studiecursu:
Zijn film «The Sting - 1973 - zijn laatste grote succes tot nu toe) werd één
der hoogtepunten uit de nostalgia-rage.
Zijn laatste twee films: «The great Waldo Pepper- 1975) en -Slap Shot-
(1977) kennen minder succes
GENERIEK
Regie: George Roy Hill
Scenario: William Goldman
Fotografie: Conrad Hall. Panavision. DcLuw Color
Montage: John Howard. Richard Meyer
Muziek Burt Bacharaeh
Vertolking: Paul Newman. Robert Redford. Katharine Ross
Produktie: Hill-Paul Monash. Campanillc
Duur: 112 minuten.
USA 1969.
Vervolg van biz. 1
Ook de huwelijkspremies worden
veranderd: voortaan 500 frank per
persoon en dit. niet langer gekop
peld aan het al dan niet voorhuwe
lijkssparen.
Groot protest van raadslid Henri
Van der Veken (CVP) die zich af
vraagt waarom men van de pro
gressieve premies zou afstappen.
Ook vraagt hij zich af waarom
men niet meer spreekt van de 1200
frank premie voor elk gehandikapt
kind: «Tijdens de vorige legisla
tuur is dat ingevoerd op voorstel
van de BSP en nu wil u dat weet
afschaffen-.
Schepen De Neve ontlokt dan een
polemiek: We mogen niet aan
demagogie doen. Trouwens, wie
zal van een boreling zeggen of het
gehandikapt is of niet Waarom
Hooghuys het advies van raadslid
P.J. Van der Bcke (VU) vraagt.
Het mentaal gehandikapt zijn kan
je helemaal niet zien, zegt hij. en
wat betreft de fysisch gehandikap-
ten kan je dat in 75 9c van de geval
len tijdens de eerste levensmaan
den niet zien.
De Turck: «Ik begrijp niet waarom
men nu van zienswijze veran
dert». Schepen De Maght: «Zeg,
alstublieft hé
Van Van der Veken (BSP): «Wij
.hebben dat inderdaad vroeger
voorgesteld, maar er zijn geen er
ger dwazen dan die die hun me
ning niet willen herzien,
Van Hoorick stelt voor zo'n be
langrijke zaak in de kommissie
wat rustiger aan te bespreken en
eventueel later op de avond, tij
dens de bespreking van de begro
ting te zien of niets voor de gehan-
dikapten kan gedaan worden. De
voorzitter sluit zich daar bij aan.
Henri Van der Veken voelt zich in
het verkeerde keelgat geschoten.
Tribune Eendracht
Dat zou in een van de latere punten
zo zijn. Meer bepaald bij de goed
keuring door de gemeenteraad van
het ontwerp van de nieuwe tribu
nes van het Pierre Cornel isstad ion
(uitgaven geraamd op 7 miljoen
frank zonder BTW).
Henri Van der Veken: «Als de stad
wat wil doen voor het voetbal, dan
mogen ook de andere sporttakken
niet worden vergeten».
De interpellant vraagt dat een in
ventaris zou worden gemaakt van
het viswater in het Aaisterse.
D'haeseleer: «Wat heeft voetbal te
maken met vissen
Remi Van Vaerenbergh (CVP)
mag bij zo'n agendapunt niet on
gehoord blijven: «Ik'weet dat u
voor de kleintjes bent. SK Aalst,
SK Erembodegem... ook zij heb
ben een opvoedkundige taak voor
onze kinderen. Er zou voor hen
toch een kleine subsidie moeten
afkunnen».
Schepen Eddy Monsieur: «We
zullen er oog voor hebben».
Nachtlawaai
Wanneer de konscssiekontrakten
over standplaatsen voor auto
scooter op de winterfoor van
Aalst-centruni eventjes ten berde
komen, maakt de burgemeester
van de gelegenheid gebruik om het
te hebben over het nachtlawaai
met arnaval. Het politiereglement
voorziet nu een afwijking voor de
maandag en dinsdag van karnaval
Er mag dan tot 23 uur lawaai ge
maakt worden.
Hetgeen betekent dat de «vrij
heidsstrijders voor het gevoelige
oor» in teorie met één enkel tele
foontje naar de politie moeten
kunnen bekomen dat op karna
val maandag honderden mensen
eventjes na 23 uur de muziek ho
ren afzetten en al fluisterend
«schol» zeggen. Waarmee wc
maar bedoelen dat dit reglement
wel een reglement zal zijn om het
reglement
René De Witte
Vervolg van blz. 1
De gemeentelijke en politieke ge
schiedenis dank zij een portretten-
reeks van de verschillende burge
meesters voorzover de beelden
nog beschikbaar zijn de paro
chiegeestelijkheid aan de hand van
foto's en overlijdensbeeldjes,
kunstwerken van Jozef De Somer;
het verenigingsleven en de reli
gieuze volksbcleving met vlaggen
en devote doeken; over het am-
bachtslcven. het onderwijs en
dorpsbeeld hingen er talrijke
foto's; (zodat we hier en daar
hoorden fluisteren: dat is mijn
tante, of mijn grootvader) ook ka-
feespelen en muziekinstrumenten
uit den goeie ouden tijd waren er
opgesteld; aankondigingen van
dorpszangcr Remi De Smet. die
geen liedjes zong «tegen de zeden
of tegen de wet».
HET NIEUWE BOEK
Enkele jaren geleden verscheen bij
de Heemkundige Kring een foto
boek over Mere: postkaarten uit de
tijd van opa werden door de ijve
rige voorzitter Albert D'Hoker ver
zameld. geklasseerd en uitgege
ven. Het sukses van dit prenten
boek was de aanzet voor een
tweede over Erpe. Het boekje,
waarin een 80-tal foto's bijeenge
bracht werden, is een levendige
geschiedenisboek van het volkse
leven te Erpe. Het kwam onlangs
van de pers, zodat het publiek nu
Renaat Van Der Linden en voorzitter van de Heemkundige Kring van Erpe-Mere openen de tentoonstelling
een terugblik is op Erpe-Mere lussen 1890 en 1940 JM
reeds een eksemplaar kon kopen.
De kombinatie van de tentoonstel
ling met de publikatie van het
boekje is geslaagd, want vele Er-
penaren hadden er bijna 400 F
voor over.
DE EERSTE KEER
Het is de eerste maal dat de heel
kundige kring zijn vertrouwde
omgeving van het Hof ten Dale
verliet om buiten Mere een ten
toonstelling op te zetten. Tot nu
toe bleef de Erpse medewerking
beperkt tot de publikatie van en
kele boeken en artikels door o.m.
Dirk De Bocck. Raymond De Mol
en Paul Stuyver. De geschriften
verdienen onze waardering, ei
zeer als de realisatie van de
toonstelling.
Tenslotte vermelden we nog
medewerking van de K.W,
Erpe, die de praktische uitwerk
voor zijn rekening nam.
Willy Hosi
