if VAN WAAR KOMEN DE GILLES? De Voorpost - 13-1-1978 - 15 UTCHOUKEN altijd de dertiende of de veer tiende. Ik was niet in de wieg geiegd om te studeren, bij mij zat e- meer de commergant in. En daarvoor moet ge niet zo geleerd zijn, als ge maar 'n goeie muil hebt. Als ik veertien jaar was moest ik van mijn va der schrijnwerker worden zoals hij en nog anderen in de familie. Daarover heb ik met hem een woordeken gehad omdat ik van ,hem niet mocht beginnen met direkt de machines te leren, uit schrik dat ik ongelukken zou gemaakt hebben. Zo ben ik dan maar in de firma Catala gaan werken, als tuitenmaker. Er was in die tijd veel werkloos heid. Bij ons thuis waren er zes meisjes, allemaal werkloos. Maar elke zaterdag en zondag was ik bij Pierre De Winter, vuurwerk helpen maken en al les gereedzetten voor feeste lijkheden en zo. Met wat ik ver diende moest ik echter thuis mijn kosten kopen en ik gaf dan nog soms wat af ook er boven op. Daarna ben ik in de schoenmakerij geweest tot ik soldaat moest worden. Na mijn soldaten-tijd ben ik direkt be gonnen bij een schilder, in de lichtreklames. Ik heb echter nooit als leerjongen of als halve gast gewerkt, ik ging me aan stonds aangeve n als volle gast. Ik had daar gelukkiglijk een oude rat in het vak die me van alles op de hoogte heeft ge steld. Maar ik moest wel goed oppassen en in een schrijf boeksken alles opschrijven wat hij me wijsmaakte. Óver de samenstelling van de verschil1 lende soorten verven en zo. Juist alsof ik nog naar school ging. Ik had wel vier jaar aka- demie gedaan, maar dan voor schnjnwerker. En zo ben ik in de schildersstiel gebleven tot nu, tot ik In mijn pre-pensioen ben gegaan na een ongeval waarbij ik gekwetst geraakte aan de ruggegraat. Nu ben ik zo goed en zo kwaad als het gaat opgeknapt, maar soms, als 't verandering van weer gaat worden, kan ik nog wel pijn hebben, maar bij mij zullen ze dat aan mijn gezicht niet zien. V.P.: Moest ik je nu vragen wat je deze middag 't liefst zou eten, wat zou je dan kie zen? Bert: Wat Ik liefst eet, wel luis ter: rauw witloof met witte boon tjes, mayonnaise en gebakken V.P.: En dan op Hogevesten-kermis, die pel- lepatatten met haring? Bert: Och ja, spijtig, ik heb zo 'n rare maag. Ik zal daar mee van eten, maar ik moet er erg mee oppassen. Ik ben echter niet gelijk die vroegere Burgemees ter die hier ook op onze kermis kwam, maar nog niet eens zijn teljoor vuil maakte. «Maar me neer de Burgemeester, zei ik, pak een stuksken haring en snij dat kapot. Ge moet het daarom nog niet opeten, maar doe als of...» «ja Beir, antwoordde hij, moest ge nu eens andere vis gereedmaken, dan zou ik wel eten.»«Luister, zei ik, als ge ons ne keer een schone zending vis uit de vismijn laat brengen, zullen we die voor u gereedmaken...» En als ge dan bedenkt dat hij hier midden in zijn kiezers zat... Maar ikzelf zal eerder pellepatatten met kop eten, maar ik zal daarom niet laten toch ook eens van die haring te proeven. V.P.: Om nog eens terug te komen op die eerste Prin senverkiezing, hoe zat dat nu feitelijk in mekaar? Bert: Ja. 'k heb u al gezegd dat Fransky verkozen werd niet waar, alhoewel hij volgens mij op dat ogenblik daartoe niet in aanmerking kon komen, hij is afkomstig uit Denderleeuw. Maar ja, de Karnaval was in stand gehouden door de libera len hé. Met Fred Kelders. Die heeft er toch voor gezorgd dat Karnaval weer opgekomen is. En zo zal er wel een beetje poli tiek achtergezeten hebben. Ik moet eerlijk bekennen dat het een tijdje gewrongen heeft tus sen Fransk en mij, maar ja dat is overgegaan. Hij moest het vooral hebben van de steun van Charel Fantasie, Charel was ook een goeie vriend van mij. Om terug te komen op Fred Kelders, voor de oorlog was ik zinnens van hier op de Hoge- vesten ook een karnavalgroep te stichten en ik was al tot een groep van tweeendertig man gekomen die allemaal wilden meedoen. Ik bij Fred Kelders, 'k Zeg: «Meneer Alfred, wij zou den ook een groep willen op richten om mee te doen aan de stoet. De Hogevesten zouden ook iets willen presteren. Mo gen wij op een beetje steun re kenen?» Raad eens, twee honderdvijftig frank subsidie konden we krijgen. We moes ten zelf onze kostuums kopen, we hadden een reus gemaakt, maar de mannen die deze reus moesten dragen moesten daarvoor elk honderd frank krijgen...ge kunt gaan denken dat onze groep er niet gekomen is, nietwaar. Maar ja, dat was in die tijd zo, ge moest dat uitslui- .tend en alleen doen voor Aalst en ge mocht daar niet veel steun vocrontvangen. Dat is nu allemaal toch gelukkiglijk ver beterd. V.P.: Maar heb ik niet eens horen vertellen dat er op een Catchouken doet zijn karnavaldans voor de woning van Wintjerken karnavalkwis eens de vraag gesteld is: wie is de Ajui- boer? Bert: Ja dat is juist, dat was op de kwis in 't Volkshuis op de Houtmarkt. Daar werd de naam en de voornaam van de «Ajuin- boer» gevraagd. Ja, ze wisten allemaal te zeggen dat die ajuinboer en 't caoutchouken dezelfde waren en Beir dat wis ten ze ook, maar dat mijn naam Verbestel is, daar kwam nie mand op. V.P.: Wat denk je over het voorstel om in Aalst een Kar- navalmuseum op te richten? Bert: Dat zou interessant zijn! Zo is er eens een karnavalten- toonstelling geweest in de Mi- kisklub. Wel, daar heb ik een hele stand van mij alleen gehad en dat is zeer in de smaak ge vallen. Maar dat museum, dat zou er moeten komen. Ik ben altijd bereid om daar aan mee te werken. Ik wil direkt een ajuinboerenkostuum van mij en een ajuinboer-hoed afstaan. Later misschien zelfs mijn ver zameling van kleine karnaval- affichen en -vaandeltjes en sluitzegels. Want daar heb ik allemaal een hele verzameling van. En dat is allemaal gekomen door Pierre De Winter, die is er de oorzaak van geweest dat ik zo heel mijn leven een ver stokte Karnavalist ben ge weest. V.P.: En wat denkt ge nu over de Voorpost? Bert: De Voorpost is een blad dat buitengewoon goed is voor Aalst. Zo bijvoorbeeld voor de sport. Er staan verschillende bladzijden sport in, maar dan over de sport hier in de streek, iets wat ge anders in de andere gazetten niet leest. En dat is een steun voor die jongens uit onze streek. En dan al die arti kels over de Karnaval...en het toneel en zo...daarvoor is de Voorpost echt interessant. Echt, ge vindt er van alles in en altijd iets speciaals. Voor het nieuws van alle dagen hebt ge toch de dagbladen nietwaar... V.P.: Dank je Bert...en ne ple zierige Karnaval! Postscriptum: Lisken: Ge moet niet alles te zwaar oppakken wat hij zegt, zulle. Als mijn man ergens in Aalst een vlag ziet uithangen, denkt hij dat het voor hem is... A.B. Albert Verbestel ajuinboer (JM) Show op 10 januari Op vrijdag 20 januari bij de verkiezing van Prins Karnaval waarvoor vijf kandidaten in aanmerking komen willen de «Aalsterse Gilles», in het kader van de 50e kavalkade, een show brengen die de evolutie van het gillespersonage wil rekontrueren. Niet minder dan 5 thema's zullen er worden uitgebeeld, vijf groepen die invloed hadden op deze evolutie. toverij: dansers droegen amu- 1. De Primitieven Van oudsher waren onze voor ouders aan dans en muziek gehecht. Hun rituele feesten zijn hiervan het beste bewijs. In een ritmische gang bewogen ze zich voort op het lichaam slaande of klappend in de han den. Rituelen met betrekking tot de vruchtbaarheid van de grond hebben deze dans ge meen: in een obsederende on veranderlijke kadans bewerken ze als het ware de grond. Deze kadans werd bij feestelijke ver eringen als deze die de lente aankondigt voorai door tam tams aangegeven. Dit ritme werd door de eeuwen heen nooit beïnvloed en we vinden het nog enkel bij primitieve vol keren terug. De eerste muziekinstrumenten maakten ook deel uit van de letten om pols en enkels, hals en middel om het ritme nog meer te aksentueren. Soms droegen ze ook maskers als nabootsing van dieren. Deze primitieven hebben alles zins invloed uitgeoefend op onze Gilles. Het slagwerk dat de tam-tam vervangt zorgt voor de hoofdkadans met een onve randerlijk ritme. De typische «stomping dance» óf de «dans met het gebogen been» wordt eveneens aan onze voorou ders toegeschreven. Tenslotte worden de amuletten vervan gen door de gillesbellen. 2. De Inca's Het feest van de zon was een der grote offerfeesten van de Inca's. In Cuzco verschenen hoogwaardigheidsbekleders in pronkgewaden vergezeld van een karavaan beladen met ge schenken voor de zonnegod. Na de gebruikelijke ceremonie waarbij enkel hoogwaardig heidsbekleders, priesters en zonnemaagden de tempel mochten betreden volgden ne gen dagen dans en zang, gastmalen en drinkgelagen. De offergewoonte heeft de gille overgenomen. Zoals destijds werd geofferd aan de zonne god werpt de gille zijn appel sienen naar de gemeenschap. Ook de sierlijke houding, de praal heeft de gille overgeno men. De vergulde korenaren en sterren op de gilleshoed en de in het kostuum verwerkte gouddraad doen denken aan de grote goudbezittingen van het rijk der Inca's.. Vooral de Indiaanse inboorlingen bij de Inca's met hun prachtige plui- mendracht en haartooi inspi reerden bij de kreatie van de gilleshoed. Tot slot worden de Zonne maagden opnieuw in leven ge roepen door de dans met de lichtgevende linten. king overgenomen, evolueerde door de eeuwen heen en werd door de gilles voortgezet. 4. De Heksen In de middeleeuwen waren er regelmatig heksen-sabbats. Twee maal 's jaars hielden de heksen ceremoniën om de rondwarende geesten aan wie epidemiën werden toege schreven uit te bannen. Onder getrommel veegden ze volgens een bepaald ritueel onder bevel van een ceremoniemeester de grond. De bochel van de gille herin nert aan de misvorming van vele heksen en de heksenbe- zem of rijsbos van de gille doet dienst om vóór karnaval de boze machten te verdrijven. Wanneer 'n gille zonder goed of in uitgangskledij opstapt draagt hij zijn heksenbezem. 5. Da Gilles in Aalst De Ajuingilles. Deze in 1927 gestichte groep droeg een lijn waden kostuum bekleed met zwarte en rode leeuwen en sterren en op de linkerborst het schild van Aalst. De kraag uit rode stof was met wit omzoomd en deze kleuren (de Aalsterse!) werden ook aan de mouwen en broekspijpen verwerkt. De vrouwen droegen een lange rok en rode klompen. De ajuin- vormige muts liep uit op een punt en vanaf 1930 kwam daarop een rood-witte pluim. De Ware Gilles. Reeds in 1926 had Gust De Man met zijn ver eniging de «Gilles van Binche» uitgebeeld. In 1930 werd dan besloten door «Door Eendracht veel vermaak» de «Ware Gil les» op te richten. 10 struisve ren hoeden werden in Binche aangekocht en de rest werd gemaakt uit papier. Ook de kos tuums werden gemaakt. Op haar hoogtepunt kende deze groep 60 leden en bezat hij 15 struisveren hoeden in eigen dom. In 1970 bloedde deze groep, bij gebrek aan jongr krachten, dood. De Aalsterse Gilles. Onde impuls van Gustaaf De Stobbe lei r en Bert Van Hooriek werden in 1971 de «Aalsterse Gilles» opgericht. Door de technische hulp van hoeden- en kleerma kers van Binche beschikt deze groep telkenjare over smette loze kledij en prachtige hoe den. In 1973 brachten ze de eerste dans met de heksenbezem en tijdens de laatste Aalsterse avond voerden ze voor het eerst de dans der zonnemaag den op. Ook reeds twee plaatsjes brachten ze op de markt: «Lied van de Aalsterse Gilles» van Odilon Mortier en «De Gilles, de Gilles, de Guiles van Aalst» van Harry Pinky. De groepering die in 1972 voor het eerst opstapte in de stoet met 18 gilles en 13 muzikanten is ondertussen uitgegroeid tot 30 gilles, 22 muzikanten en een 20-tal andere medewerkers. Op zondag 5 februari stappen ze mee op in de Kavalkade en gooien 20.000 appelsienen te grabbel. Op maandag 6 fe bruari is er dan te 14 u de rond gang rond cfe foor, te 16 u deel name aan de rondgang van de Aalsterse groepen en te 20.30 u op de Grote Markt de Ron dedans met massale sinaas appelworp onder een sprook jesachtige verlichting. L.H. 3. De Indianen De Indianen waren o.m. zeer sterk in de verenkunst, hielden van muziek en rituele dansen en waren opmerkelijk gekleed en gemaskerd. Het lijnwaden kostuum van de gille vertoont veel gelijkenis met de geweven stoffen gedra gen door de Indianen. De ver schillende tekens op het gilles kostuum vervangen de tatoe ëringen bij de Indianen. Ter ge legenheid van grandioze fees ten werden gevangen geno men autochtonen aan keizer Karei voorgesteld. De unieke nenrold'ater^doodde bet!o\- 0ck d' jeu8d ingeschakeld hij de .Aalsierse Gilles. (JM)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1978 | | pagina 15