llLLE TELEVISIEUITZENDING OVER GOUDEN
lARNAVALSTOET
schatkist is let
d door Jawadde JM
Ledulr
Iwachtc
luldig als een kind dat op zijn verjaardagsgeschenk zit
iwachten, hebben wij met groeiende spanning uitgekeken
ar de televisieuitzending over de gouden karnavalstoet van
1st. We vonden het meer dan tof dat de BRT wilde tegemoet
nen aan de wens van velen, te weten 's lands meest be-
esiti#nde kavalkade ook aan het brede publiek te tonen. Ge
ldig e annen> °P het puntje van een ongemakkelijke stoel hielden
Moe met ons rechteroog de tergend traag voorbijdraaiende
in wei jzers van onze staanklok in de gaten, terwijl ons linkeroog,
practnde schijn te redden, ronddwaalde in een prentjesboek.
<e w tt voor het grote uur draai- de uitzending ergens in de be-
He ei uwe de knop van ons toestel eldbuis was blijven steken,
ten hf. De eerste beelden van Nooit is de gloed die er op de
gouden ajuinenstoet Aalsterse Grote Markt heerste
ok he lakten ons echter een desil-
n ve rijker Een flets bloeme-
in to fcehang als achtergrond van
3n hi dekor dat nog model heeft
staan voor een toneelstuk uit
nerkifQ vervlogen tijden, een
iebb< teefgezakte schemerlamp
wjj g tt roze kap, een raamkozijn
(jnjj Ivoor de gelegenheid uit de
s. rgaathoek was gehaald en
en dat alles een balkonleuning
ent01 er alleen maar was om het
lster atriciërshuis» van waaruit de
toev der w')zen kommentaar
j spi u geven, meer allure te ge-
nordn- n00'1 'n ons 'even
iet c bben we belangstellende
ame 'schouwers vanop hun bal-
ljsai n zo naar een stoet zien kij-
laref1- Rillend van de koude, de
inden in de zakken, angstval-
M dJ ver verwijderd van het bal"
')n, waarvan de stevigheid 't
ijkbaar niet al te veel vertrou-
en schonk. De warmte van de
fiiskamer was dus ver te zoe-
|n, zoals ook de warmte van
bij ons overgeslagen, ook al
omdat de sfeermakers ontbra
ken. Eenmaal was presentator
Mike Verdreng zo eerlijk zich te
laten ontvallen: «Ik wou dat we
konden horen wat daar gezegd
wordt». Maar dat hadden we
precies allemaal graag ge
hoord. Met lawaaierige karna-
valmuziek die door reusachtige
luidsprekers op overigens
prachtige wagens waren ge
monteerd, waren we slecht be
deeld. Wat daar beneden op de
Grote Markt aan grollen en
grappen werd verteld, het typi
sche Aalsterse taaltje, dat had
den we willen horen, ook al
zouden we er geen sikkepit van
begrepen hebben. Maar wat
kon dat geven. Wat we te zien
kregen waren een aantal wa
gens -we hebbe ze niet
geteld- die werkelijk biezonder
prachtig waren uitgevoerd. Dat
mocht wel, daar uit de bijzonder
boeiende kommentaar van de
na, kleine klowns op een wagen (JM)
De Voorpost - 10-2-1978 - 7
Met karnaval mag je de klown uithangen en dat deden alvast de Zwetmiljaaren (SJ)
Met deeg en andere Perrewettenmoakers een reuzetaart kneden EL)
De Berkens van Sint-Anne deden Pee Klak herleven (SJ)
De Foesjeleers hadden de eer vrouwelijk schoon in hun wagen te dragen: bloemenfee Magda en haar eredames
(EL)
De Klodderonnen, een dansende oranje sliert als eerste voor de TV kamera (JM)
deelte heeft tussen gezeten. Bij
nader inzien is het nog maar
eens gebleken dat wij geen
sfeermakers hebben, geen
mensen die met klank en beeld
de karnavalpret kunnen over
brengen van de straat naar de
huiskamer. En dat is jammer.
Wellicht kunnen de makers van
het programma nog naar Keu
len en de ARD om te leren wat
televisie maken eigenlijk is.
Maar ja, Keulen en Aalst zijn
ook niet op een dag gebouwd.
Staf Dewachter
matrozen de vervuilde Dender op. met d'Elementen (ÈL)
stadsarchivaris gebleken was
dat bepaalde mensen aan de
akademie kursus volgen in het
boetseren van koppen. Kijk, dat
hadden we meer willen horen,
hoe zo een wagen tot stand
komt, welk en hoeveel materi
aal er wordt gebruikt, wanneer
met de voorbereidingen wordt
begonnen, hoeveel dergelijke
wagen wel kost en of die een
maal wordt gebruikt? Een
reeks vragen die we nog kun
nen aanvullen. Weliswaar kre
gen we een onatwoord op een
groot deel van deze vragen, zij
het dan met flarden. Waaruit
men kan besluiten dat het ge
sprek dat Mike met zijn van
de kou bevangen gasten had,
met horten en stoten verliep en
nooit het peil van de beginpe
riode van de Vlaamse televisie
die toch al 25 jaar aansleept-
heeft overschreden. Was op de
straatkeien van Aalst de humor
niet uit de lucht en werd er be
neden ingespeeld op de ak-
tuele toestanden, om het dan
niet te hebben over de speci
fieke Aalsterse feiten, dan was
het enige gekruide gesprek
achter de kommentatorsmikro
het woordenspelletje tussen de
nar van Dendermonde en een
Herman Daelman. Maar men
sen die er geen weet van heb
ben dat er tussen Aalst en
Dendermonde een rivaliteit be
staat die met karnaval hoge
toppen scheert, zullen blijkbaar
de hele diskussie niet hebben
begrepen. Alhoewel, het
steekspel heeft ons kunnen
bekoren omdat beide heren
goed van de tongriem waren
gesneden. Ze hebben de dis
kussie netjes gehouden, met
de nodige grapjasserij en de
vegen uit de traditionele pan.
De stoet zelf, daarvan hebben
we helaas niet zo biezonder
veel te zien gekregen. Liep er
iets mank met de organisatie,
of zat de aanwezigheid van de
televisie er voor iets tussen of
was het de komst van de ko
ning, we weten het niet, maar
het ging met horten en stoten,
zodat de kijkers haast volle vijf
minuten hebben moeten staren
naar een klowneske figuur die
op zijn knieën gezeten een
koord uit de wielen van zijn
plastic treintje prutste. Een
boeiende bezigheid voor wie
ervan houdt, maar niet zo be
langrijk in een karnavalstoet die
net alleen voor de vijftigste
maal uitgaat, maar daarbij nog
de faam heeft de mooiste van
het land te zijn. Aan dat laatste
zullen de kijkers wellicht blijven
twijfelen, ook na de uitzending.
Zeven wagens, vier groepen,
een ajuinenboer en één enkele
reus, geef toe het is bitter
weinig voor een optocht met
dergelijke faam. Nu weten we
wel dat ook de koning zijn portie
nog moest krijgen. Ook hij lacht
immers graag. Maar dan moet
de BRT in het vervolg de uit
zending rond maken en ook de
koninklijke stoet erbij nemen.
Het protokol heeft gewild dat
Zijne Majesteit tien minuten na
de uitzending arriveerde.
Neen, het bleef ons allemaal te
koud en kil. De beelden in de
huiskamer gaven zelfs de in
druk van een statische stoet,
alhoewel we de gegronde
vrees koesteren dat de aanwe
zigheid van de koning en van
de tv daar voor een groot ge-
