DE VOORPOST SPRAK MET FRITZ DE BISSCHOI
WAT KINDEREN KUNNEN
OVER KLOKKEN
EN KLOKKENMUZIEK
IK HEB GEWETENSVOL MIJN DIENST GEDAAN
12 - 3-3-1978 - De Voorpost
M
Maria Goedertier, moeder van Fritz De Bisschop, de goedheid zelf
soneel die de zaak draaiende heb
ben gehouden alsof het hun eigen
WEDEROPBOUW
EN NIEUWBOUW
Het was toen 1946 en het leven
moest verder gaan. De zware klap
pen waren geïnkasseerd Ook bin
nen de familie was hij niet gespaard
gebleven. In 1942 was zijn broer
Alfons overleden en in 1946 over
leed ook nog zijn broer Lucien.
Hierdoor kwam de last van de zaak
in zijn volle gewicht op zijn
schouders terecht En Fritz De Bis
schop zou zich letterlijk gaan kapot
werken En de tragische gebeurte
nissen stapelden zich op, en lieten
telkens hun sporen na.
In 1951 overleed vader Louis De
Bisschop en maakte het dus net
niet meer mee dat de zaak. die hij
had uit de grond gestampt, in een
moderne nieuwbouw zijn intrek zou
nemen.
En dan was er het tragisch en on
verwacht overlijden van zijn enige
zoon Louis in 1954.
Het is duidelijk dat dit voorval de
reeds wankele gezondheid van
Fritz De Bisschop ten gronde ging
ondermijnen.
Fritz De Bisschop zag toen de dood
in de ogen. Hij woog amper nog 48
kg en was zonder dat het echter in
zoveel woorden was gezegd, door
onze klassieke geneeskunde op
gegeven.
Gelukkig dat hij in die jaren kon re
kenen op zijn zeer toeaewijd oer-
zaak was
Maar als de nood het hoogst is, is
de redding nabij.
Een zakenrelatie die hem thuis
kwam opzoeken vertelde over de
tenslotte 4 weken vol.
Naast de voeding was er ook de
opvoeding. In het tentenkamp do
ceerde SEN-SEI OSHAWA zijn
leer. of liever, de leer van VIN en
YANG.
Fritz De Bisschop was na 4 weken
kuur-kamp, zo mogelijk nog ma
gerder geworden. Ook zijn huids
kleur en gans zijn fisionomie was
veranderd. En toen hij met de trein
terugreisde en bij de aankomst in
het Zuid-station te Brussel door zijn
homeopatische geneeskunde en
verwees naar een dokter die te
vens de homeopatie beoefende.
Na zes maanden behandeling was
er niet de minste winst geboekt en
het leek er dus op dat hij reddeloos
verloren was. Als een'uiterste red
middel verwees deze arts, Fritz De
Bisschop naar een Japanse na
tuurgenezer OSHAWA die ergens
in Bretagne zijn natuur - leef - en
geneeswijze «doceerde- in een
tentenkamp op een grote weide
Deze SEN-SEI (professor) OS
HAWA bracht niet alleen nieuwe
hoop maar tenslotte ook daadwer
kelijke verbetering.
Het volgen van deze metode ei
genlijk het geheel veranderen van
levenswijze en van eetgewoonten
was echt geen lachertje
Hij werd op een streng dieet gezet
van uitsluitend ongepelde rijst en
gekookte groenten. Dit moest hij
drie vier weken volhouden. Na
enkele dagen kon hij het eten niet
meer door z'ri strot krijgen en at dus
maar niets. Na twee dagen vasten
echter was hij toch weer verzoend
met het schrale menu en hij hield
vrouw werd opgewacht, herkende
deze hem niet meer. Deze kontak
ten met OSHAWA zouden niet al
leen tot een vriendschappelijke re
latie uitgroeien maar hebben ook
nog daadwerkelijke resultaten ge
had voor het verspreiden van de
natuurgeneeswijze en de daarmee
verbonden natuur-voeding in
Vlaanderen. Fntz De Bisschop zou
samen met OSHAWA en nog en
kele anderen, het natuurwaren be
drijf LIMA opzetten.
Men mag zonder meer stellen dat
opnieuw, met de hem zó tekenende
standvastigheid, Frits De Bisschop
aan een wederopbouw heeft ge
werkt; zij het dit keer aan de weder
opbouw van zijn eigen leven. Deze
ervaring uitdragen en voor de me
demensen beschikbaar stellen zou
de zoveelste opgave voor hem
worden.
ASCEET
Het menu van Fritz De Bisschop
ziet er dagelijks als volgt uit; als
ontbijt: graanmeel met Tamari-
saus (rijk aan proteïnen), 's mid
dags: rijst of boekweit met ge
kookte groenten, 's avonds: rijst en
gierst met gekookte groenten.
Het is duidelijk dat het volgen van
een dergelijke levenswijze en
vooral het vasthouden aan dit
menu geheel onmogelijk zou ge
weest zijn zonder de steun en de
hulp van zijn vrouw.
Deze aangepaste levenswijze zou
vooral bepaald worden door de
Weense dr. Rauch die Fritz De Bis
schop in het OSHAWA-
tentenkamp in Bretagne had leren
kennen. Deze dokter was toen half
gewonnen voor de metode van de
Japanner. Maar ergens had hij toch
zijn reserves. Wat voor het Oosten
wellicht goed was moet daarom niet
noodzakelijk ook voor net westen
goed zijn dacht hij. Na het overlij
den van OSHAWA was Fritz De
Bisschop als het ware op deze dr
Rauch aangewezen Deze wou
zich echter eerst verder in de mate
rie verdiepen en verzocht om een
jaar respijt. Na een jaar bleek hij
klaar te zijn en nodigde hij Fritz De
Bisschop uit voor een kuur te We
nen.
Deze kuur duurde 3 weken en was
een kombinatie van een streng di
eet met massage. De massage ge
beurde zelfs in de Weense Opera
door de balletmeester die een Si-
beriër was. Van deze
balletmeester-masseur is hem het
gezegde bijgebleven. «Een lijk
wade heeft geen zakken!»
Vijfjaar achtereenvolgens zou Fritz
De Bisschop te Wenen gaan kuren.
Inmiddels is z'n dagelijkse levens
wijze al een kuur op zichzelf, al-
tans voor de buitenstaander.
Alles wat men smalend kwakzal
verij zou kunnen noemen of met
een «up to date» omschrijving de
alternatieve geneeskunde, draagt
de belangstelling weg van Fritz De
Bisschop. Hij houdt het bij YIN en
YANG als filosofie en levenswijze,
bij HOMEOPATIE als geneesmid
del en bij AKKUPUNKTUUR
Men kan hierover tot in het onein
dige filosoferen en polemiseren,
maar het is een feit dat Fritz De
Bisschop er het levensbehoud aan
te danken heeft. En meteen moet
hij hieruit zijn onuitputtende werk
kracht halen die van hem de duivel
doet al heeft gemaakt zoals de
meesten hem het best kennen en
meemaken Hij is de man bij uitstek
die voor alles en nog wat warm
loopt, zich inzet, zijn werkkracht en
zjn materiële hulp aanbrengt en de
zaak aan 't rollen brengt om er na
dien stilletjes onderuit te trekken als
alles goed loopt en er mogelijk
reeds pluimen kunnen uitgedeeld
worden, waar hij dan liefst niet
meer bij is.
EEUWIG BEDRIJVIG
Pas twee jaar terug stapte hij ge
heel uit de zaak na 52 jaar trouwe
dienst. Zijn handtekening heeft er
geen enkele waarde meer en zijn
raad of advies kan men al of niet
uit respekt geduldig aanhoren
maar moet niet meer worden opge
volgd.
Toch blijft hij met het reilen en zei
len van deze zaak, zijn levenswerk,
begaan en er gaat haast gen dag
voorbij of hij komt er nog even de
atmosfeer proeven.
Naast zijn 52-jaar lange bedrijvig
heid als «zakenman» was hij als
geen een aktief in velerlei vereni
gingen en organisaties. Hij was de
aerste arrondissementele sekreta-
is van de V.V.B (Vlaamse Volks
beweging) en de eerste arrondis
sementele voorzitter van het IJzer
bedevaart komitee. Ook was hij de
oprichters van Broederband, een
organisatie die ontstond uit de kon
takten met de getroffenen van de
repressie.
Hij was tevens de motor van de
Vlaamse Klub in het Aalsterse toen
de partijpolitieke Vlaamsgezind
heid nog in zijn katakombentijd ver
toefde. Op deze wijze droeg hij bij
tot de bewustwording van het
Vlaamse Volk in een periode van
verdachtmaking van alles wat maar
enigszins met de naam Vlaams
dierf uitpakken
Fritz De Bisschop is tevens lid, en
jurylid van het André De Medts ko
mitee en van het Dr. Jef
Goossenaerts-komitee. En «last
but not least» is hij de man die aan
de basis ligt van het tot stand ko
men van de Vlaamse service-klub
«Marnixring» die in feite groeide
van uit de vroegere Vlaamse Klub
en soortgelijke verenigingen in het
Antwerpse, het Brusselse en 't
Gentse.
Daarnaast is hij een liefhebber van
toneel en is nog steeds lid van een
vijftal toneelmaatschappijen waar
onder: Het land van Riem, Taal en
Vrijheid, De Schakel. De Chatari-
IJzervaren L De Bisschop-Goederlier het ouderlijk huis v
nisten, e.a.
Als men 't over de hobby van Fritz
De Bisschop heeft dan komt men
voor het grootste stuk opnieuw bij
gezondheidszorg en natuurge
neeswijze terecht al gaat er ook
een groot gedeelte van zijn belang
stelling naar geschiedkundige en
aardrijkskundige onderwerpen
Dat dit alles vooral lezen en nog
eens lezen betekent is zo duidelijk.
Op reis gaan is er nooit bij, hoog
stens eens een «dag-tripje» omdat
het dieet onmogelijk op een be
hoorlijke wijze kan gevolgd worden
op «den vreemde». Uitgaan is ook
iets wat definitief tot het verleden is
gaan behoren. Het is echt niet pret
tig om in een gezelschap alsmaar
neen te moeten zeggen op alles
wat iedereen als gewoon vanzelf
sprekend verorbert. Fritz De Bis
schop rookt niet, drinkt geen alko-
holische drankdrinkt eigenlijk al
leen maar water en dan nog heel-
weinig weet niets van dat alles
wat voor de meesten van ons dage
lijks kost is: zeker geen vlees of vis,
tenzij alleen eens vis als hij er echt
niet aan uit kan om met de hoop
mee te eten. Ook de nationale frie
ten zijn uitgebannen maar ook aard
appelen in hun andere berei-
dingsvormen De trappisten zou
den dus nog in de leer kunnen ko
men bij Fritz De Bisschop. Vrij re
gelmatig gaat hij ook nog vrienden
van vroeger opzoeken, waaronder:
Fritz Courteaux, Ernest Van den
Berghe, Edgard De Cock, e.a.
En toen Mevr. Van Langenhove
hem vroeg mee te werken voor
haar St Hubertus hondenasiel te
Nieuwerkerken kon hij ook weer
niet neen zeggen
Daarnaast komt men van alle kan
ten aankloppen voor allerlei steun.
Al het pensioengeld van Fritz De
3isschop en als zelfstandige is
Jat heel wat zoals men weet
gaat naar lidmaatschappen, steun
n vele vormen, abonnementsgel
den, voor diverse publikaties.
e.d.m.
«Ik kan nu eenmaal mijn eigen in
komen niet voor mezelf opmaken.
Ik drink niet, ik rook niet en ik eet
i Fritz De Bisschop aan de Gentsest
weinig, dus besteed ik mijn geld op
deze wijze. aldus onze gastheer
«Wat zou ik trouwens met dat geld
moeten doen Denk maar eens aan
wat die Siberische balletmeester
zegde.» zegt hij verder nog. «Ik leef
geheel uit de hand van mijn vrouw,
om het zo te zeggen
Zijn grote wens, en hij hoopt deze
toch nog te realiseren, is het terug
winnen van zijn gezondheid. Ook
op dit terrein is hij dus een idealist
want «jongelui» van zijn leeftijd
vindt men niet zo dik gezaaid. Ve
len zouden reeds met heel wat
minder gezondheid tevreden zijn al
moet er toegegeven worden dat
weinigen zoveel over hebben voor
een gezond en evenwichtig leven
als precies Fritz De Bisschop.
PROTEA
Fritz De Bisschop stond onlangs
vermeld in een weekblad voor radio
en televisie, mede als lid van de
aan de linkse wat is dat eigenlijk
schandpaal geslijkerde pro-
zuid-Afrika vereniging: Protea.
Fritz De Bisschop die als er dan
toch etiketten moeten gekleefd,
van zichzelf zegt dat hij zich links in
het rechtse kamp situeert tussen
haakjes, hij is ook nog beheerder
van het weekblad «de nieuwe»
en zowel lezer is van hogerge-
noemd als van laatst genoemd
weekblad, tilt echt niet zo zwaar
aan deze hetze
«Ik weet dat alles in Zuid-Afrika ver
van ideaal is. en dat er heel wat
verkeerd loopt is mij zeker bekend
Maar het is duidelijk dat wij hier
slechts één soort informatie over
Zuid-Afrika doorgesijpeld krijgen.
Dat alle kwaad van een kant zou
komen is mij te veel om nog ge
loofwaardig te zijn. Het ligt er vin
gerdik op dat er met opzet alleen
aan ongenuanceerde berichtge
ving wordt gedaan. Dat men bo
vendien ageert tegen het opzet van
Protea, om ook de andere klok te
laten horen, lijkt mij ronduit ver
dacht. vooral dan vanwege zgn.
vrije geesten. Dit is je reinste oog-
kleppenmentalitet.
Op de opschorting van het kulti
akkoord met zuid-Afrika schua
onbegrijpend het hoofd «Als
kan gebeuren dan is het duict
dat er juiste informatie dient doe
komen over Zuid-Afrika en is)
bestaan van Protea meer dar;
verantwoord. Dit is een reds
meer om er mee door te gaan
BESLUIT
Een man als Fritz De Bissj
doorgronden of doorlichtere
het bestek van enkele gesprei
is geen makkelijke zaak Heti
mand die nooit rechtstreeks;
zichzelf spreekt. Steeds hee
het over datgene wat hij zelf e
ren heeft, wat hij betracht, vr,
hij gelooft en waarop hij zijn h
stelt.
Hij ziet zichzelf duidelijk als
onderdeel van een niet altijd;
funktionnerend mechanisme
de menselijke samenleving is.»
bij uitstek de man die zich be
en door keuze bij het voetvolk
vindt zonder hierbij afstand te c
van zijn «grandessa» en zond
te dalen op het goedkope nK
van de al te dikwijls hier te li
misplaatste zgn. volkse eem
die meestal het onvermogen i
bergt.
Zoals z'n vriend Emest, van de I
ghe zegde ter gelegenheid
"zijn zeventigste verjaardag: «G
aan beheerderstafels en gij ao
gelukkig met het rantsoen van»
Vietnamees, gij houdt van de f
en gij beweegt u tussen de rr
als een begaafde propagant
hebt de trekken van e<
minderbroeder en het c
een echte bisschop, gij f
naam van Mamix uit de geschil
nis gehaald en gij hebt uw Mar
feest geopend met een vorstir
Spanje, die gij met de ongedw
genheid van een edelman bl
leidde.»
I
Werk van beginnende kunstenaars SJ
Door de bestuarskommisie van de akademie voor schone kunsten
worden In verschillende deelgemeenten van Groot Aalst
bijafdelingen ingericht van tekenen en schilderen voor kinderen
vanaf zes jaar. Dit is ondermeer het geval in Erembodegem-centrum,
op Teijoden en in Hofstade
Amper 3 maand na het van start
gaan van de tekenateliers in
Erembodegem en Terjoden, kon
de stedelijke akademie uitpak
ken met een tentoonstelling van
werken door de leerlingen al
daar gemaakt. Meer dan 400
tekeningen gepresenteerd in het
sfeervolle wijkschooltje aan de
Ninovestraat te Terjoden getuig
den van het entoesiasme waar
mede de leerlingen daar werken.
De leerkrachten Backaert, Cop-
pens, Verhegge, De Smet en
Muylaert hebben zich terdege
samen met de leerlingen ingezet.
Tachtig jonge mensen van 6 tot
16 jaar verbeelden er hun wereld
op de autentieke wijze in zeer
spontane vormen.
Hoe zij werken kon een talrijk
publiek, waaronder schepen
Herman Roels, meemaken tij
dens de open deur van het
voorbije week-ende.
R.D
hijn en werkelijkheid, werk van leerlingen uit de afdeling
Akademie te Erembodegem (SJ)
Vlaamse literatoren en ook schoolkinderen in hun opstelle
tjes hebben zich wel eens de zin laten ontvallen waarin «de
klokjes van onze beiaard lustig klingelen». Het is immers
gebruikelijk, het staat mooi, brengt op zichzelf reeds
stemming en men voelt het ook zo wel aan. Toch is het
anderzijds ook zo dat diezelfde schrijvelaars over hun
beiaard en alles wat er mee samenhangt bitter weinig
weten en er ook zeer zelden aandachtig naar geluisterd
hebben. Daar is nu echter wel wat aan te doen.
Zopas vernemen we, langs
de mededelingen van het
stadsbestuur, en ook langs
een persoonlijke uitnodi
ging, dat het stadsbestuur
een voordracht inricht, ge
houden door onze stads-
beiaardier, de heer P.De
Smedt, over «klokken en
klokkenmuziek». Het kleine
groepje, waaronder ook uw
verslaggever dat verleden
jaar de beiaardkonserten
volgde, weet, dank zij de
toen verstrekte toelichtin
gen, reeds heel wat meer
over deze materie, en on
dervond vooral dat er heel
wat over te vertellen valt en
dat dit ook op een boeien
de. aangename en licht-ver-
teerbare manier kan ge
schieden.
Hier te Aalst werd reeds in
het jaar 1432 gebeierd. Wat
dat «beieren» dan wel bete
kent zullen wij op de voor
dracht wel vernemen. Rond
1588 was er al een bei
aard ..of mogen we dat zo
nog niet noemen? Ook daar
weet de stadsbeiaardier
meer over. Het is in elk ge
val zo dat een beiaard een
typisch instrument van de
Lage Landen is, dat reeds
minstens een 500-tal jaar
bestaat, en wel in praktisch
ongewijzigde vorm. Dat is
wel merkwaardig en ver
dient dat wij er wat meer
over weten. Het is inder
daad een feit dat wij aan
buitenlandse bezoekers een
onvergetelijke impressie
meegeven door hen een
beiaard van dichtbij te laten
bekijken, door hen mee te
nemen naar een beiaard-
koncert.en door hen er iets
meer over te vertellen.
Wanneer we echter aan on
ze buitenlandse gasten iets
willen vertellen, moeten we
eerst zelf de nodige infor
matie bezitteneen reden te
meer om de voordracht bij
te wonen Spijtig genoeg
wordt uiteraard wegens
de overvloed van stof, het
zeer beperkt nationaal ka
raktervan het instrument
in kursussen over muziek
geschiedenis te weinig aan
dacht besteed aan onze be-
aarden en hun specifieke
muziek. Ook wel, wellicht,
omdat de beiaard nog te
veel beschouwd wordt als
folklore, als achtergrond
muziek. Wij weten dat onze
stadsbeiaardier dit facet ze
ker niet verwaarloost, en
dat hij de beiaard deze rol
laat spelen (tijdens
markt, en op zondagnan
dag). Toch weten wij dal
er ook bijzonder aan ho
de beiaard te propage
als volwaardige kunst
strument. Wij hadden d
zelf aanvankelijk heel
twijfels over, maar door If
bijwonen van de koncei
hebben wij toch deze zii
wijze moeten bijtreden,
wij zijn er van overtuigd I
de stadsbeiaardier in
voordracht dit punt zekf
zal toelichten.
In het programma lazen
ook dat de beiaardier of
een woordje gaat zeggj
over een idee dat onze Ie?
zeker voortdurend al in zf
hoofd had, «maar waart*
speelt die beiaard vals?»
Op de parking van de Kapr
lestraat ondervonden f
verleden jaar dat orJ
stadsbeiaardier de gave bj
zit moeilijke dingen op et
gemakkelijke, eenvoud'?
en aangename manier
de man te brengen. We ku'
nen U dan ook alleen maf
deze voordracht ten stellf
ste aanbevelen
vrijdag 3 maart
in de feestzaal van
huis.
