4-
MAEKERS
OACHTE HERVORMING
IE TER VAN NATIONALE OPVOEDING
De Voorpost - 3-3-1978 - 17
•lukk&rr in België maar een onder-
lalipckers en volksvertegenwo
JM Ij
in cal generaties zouden opgeof-
_l' /orden, dus hun basisonder-
slechte omstandigheden
doormaken omdat de vo-
aot [eneraties niet genoeg kinde-
:bben gemaakt. Dit is zeer
adig uitgelegd, maar de reali-
in (4l ge
enkfaorc
ina if in
ir uien d
no
rile
het lerarenkorps naar de
draden. In het verleden werden
rel4 hgenraden, ouderkomltees, as-
hel pkve beheren opgericht? Dus
fwk. Of er daar binnen de
oer ^gemeenschap veel is veran-
is een open vraag. Sommigen
van niet. Men staat nog
van het systeem van onze
fkrburen waar de ouders spon-
'levsen kunnen komen bijwonen
fc leerkrachten helpen. Wat
janf u van deze raden en zijn her-
het vooruitzicht?
aar
14- zienswijze is juist. Ik zal begin-
et de evaluatie van de toe-
In feite zijn die raden, dat
lat Attatief beheer ontstaan per ge-
Ma t«tt We hebben nu zo'n pe-
5eet s achter de rug waar alles in-
Ttwil kuituurraden, sportra-
tnz. Op het gemeentelijk vlak
look niet altijd gelukkig verlo-
its 'ft denk voor wat het associa-
in o kheer betreft dat het niet aan
lan peem ligt, dat is geldig, en wij
sten "en het toch ingang laten vin-
W l,maar veeleer aan het feit dat
tfc eerste maal was dat ouders
leerkrachten zouden samen-
tlten. Er zijn aan weerskanten
a gebeurd. Leerkracht en die
ialleen meester waren in hun
iwaren niet gelukkig met pot-
jn ijkers en bemoeials en ook ou-
ht "ie het niet altijd goed begre-
hdden dachten dat zij het nu
oesten gaan uitleggen aan de
rijzer of aan de leraar. Dus
dikiqn nog niet volledig op elkaar
:rt Speeld Ik hecht zeer veel be
rk' laan de relatie «school-gezin»
ral iwds nu hebben wij in de ticgro-
verhoging voorzien van
het krediet voor het nationaal se-
kretariaat voor de oudervereniging
opdat zij een bestendig sekretariaat
zouden kunnen vormen en dat pro
vinciaal, kantonaal en plaatselijk
zouden kunnen uitbouwen. Een
zeer eenvoudige maatregel werd
ook al genomen. De oudervereni
gingen krijgen nu gelijktijdig als de
scholen alle omzendbrieven van de
minister, zodat zij weten wat er ge
beurt. We hebben de ouders ook
gekonsulteerd over de school-
plichtverlenging. Ik hecht daar zeer
veel belang aan, vooral omdat ik
meen dat wij aan een stuk opvoe
ding van de ouders moeten doen. Ik
stel iets vast dat mij verontrust.
Men spreekt zeer veel over opvang
voor en na de school, ik ben pro.
Wij leven nu eenmaal in een maat
schappij waarin jonge koppels Dei-
den gaan werken en zij moeten
hun kinderen kwijt voor en na de
werkuren. Maar de school mag
geen
«afkapplaats», ik noem dat zo,
worden waar men zijn verant
woordelijkheid opgeeft. Ik ben
voor verantwoord ouderschap en
dat wil dus zeggen als ge ze verwekt
hebt, dan zijt ge verantwoordelijk.
We komen terug op die kinder
rechten van daar straks. Ik denk
dat wij nu aan een stuk opvoeding
van de ouders doen. Ik geef u een
voorbeeld. Men zegt dat de jeugd
agressief is en baldadig, dat de jon
geren geen respekt meer hebben
voor elkaar en voor niets goed.
Een eerste vaststelling is dat de
jeugd een produkt is van onze
maatschappij, die wij volwassenen
hebben gemaakt. En wanneer men
dan spreekt over baldadigheden,
we! dan ga ik u uitleg geven over
mijn slogan «meer bloot en minder
geweld». Het is voldoende om het
telejoemaal op te zetten. Wat krijgt
u te zien? Terrorisme, oorlog, alle
maal baldadigheden. De kleine
mannen zitten daarbij en als dat
voorbij is dan krijgt u nog één of
andere Kojak of ander superman,
die zinloos op elkaais gezicht liggen
te timmeren. Wat heb ik daarop te
zeggen, dat het mij verwondert dat
als er een beetje bloot op TV komt
de protesten binnenstromen en
over al dat geweld hoor ik niets. Ik
heb dus gezegd, liever een beetje
bloot en minder geweld. Diegenen
die dat slecht interpreteren en die
zijn er, dat zijn verdraaide geesten,
perverse geesten. Als ik zeg een
beetje meer bloot dan wil ik niet
zeggen naakt. Er zijn misschien
wel dames die als ik zeg meer bloot,
die vent al naakt zien staan.
Alles evolueert, ook in het onder
wijs. We kennen nu het vaak ver
nieuwd sekundair onderwijs, het
vernieuwd basisonderwijs, de her
vormingen aan de universiteit. Deze
hervormingen kosten veel geld. ge
lukkig voor de privc-sektor. Maar
niet iedereen is daarmee tevreden.
Leerkrachten moeten een recycla-
gekursus volgen. De overgangspe
riode verloopt stug, Ouders kunnen
de evolutie niet meer volgen. Zijn
die omschakelingen verantwoord en
welke resultaten ziet u voor de leer
lingen?
Er is een te grote onrust geweest in
dat VSO. Men is vertrokken in 70.
En het oorspronkelijk VSO bestaat
nu nog in de stedelijke scholen in
Antwerpen en Gent.
Zonder examens?
Dat is nu een andere vraag, dat is
het probleem van de evaluatie.
Daar ook hebben wij al wijzigingen
in gebracht. Toen ik pas op m'n ka
binet zat hadden de meeste brieven
betrekking op die evaluatie. Ouders
smeekten mij toch iets te doen aan
die evaluaties. Men heeft het exa
men afgeschaft zegden ze, maar nu
staan onze kinderen bestendig on
der stress, gans het jaar door met al
die toetsen. Tussen examen en toet
sen bestaat er een verschil, maar
het is afhankelijk van hoe men het
doet. Mijn bedoeling is de volgen
de: ik wil terugkeren naar het VSO
in zijn oorspronkelijke formule,
maar eerst wens ik een tijd rust,
omdat iedereen zou weten waar wij
staan. In de eerste plaats de leer
krachten zelf. Ik heb ook een bro
chure in de maak die de juiste ter
minologie en de duidelijke struk-
tuur van het VSO bevat. Er is ook
een paar miljoen voorzien voor de
uitgave van een brochure in zeer
eenvoudige taal, met tekeningen en
zo meer ,om de ouders in te lichten.
Dat is belangrijk, want een aantal
ouders weten niet meer, niet alleen
in Aalst maar in gans Vlaanderen
waar hun kinderen zitten en waar
ze naartoe kunnen. Tijdens de pe
riode van rust wens ik te weten
waar we staan, en iedereen eens
goed te informeren wat het VSO is,
wat er in dat VSO gebeurt en welke
de mogelijkheden zijn van het
VSO. Aan het principe zelf twijfelt
men niet meer Men wil dat zelf
doortrekken tot op de universiteit,
tot in de eerste kandidatuur.
De studenten moeten na dit jaai
nog de kans krijgen om eventueel
van richting te veranderen.
Nu het probleem van jonge mensen
die na hun studies terecht komen bij
het RVA. Dat is niet aleen het pro
bleem van nationale opvoeding,
dat is het probleem van gans de
struktuur van onze maatschappij,
een ekonomisch, financieel en een
probleem van machtverhoudingen
in die maatschappij. Ik geloof dat
veel van die universitair afgestu
deerden nu tot de vaststelling ko
men dat inderdaad die maatschap
pij, geen rechtvaardige maatschap
pij is. Want een jonge mens die
vroeger universitaire studies ge
daan had kreeg de kans om aan het
werk te gaan, maar juist zolang tot
zijn werkgever oordeelde dat hij
produktief was. Wanneer hij uitge
perst was kon hij plaats maken voor
iemand met nieuwe en frisse idee-
Mare Galle:
En goedkoper was!
Inderdaad, dat komt er nog bij. Dus
dat is het probleem van die ganse
maatschappij.
Mare Galle:
Maar het moet toch mogelijk zijn
om een prognose te maken en te
zeggen, kijk binnen vier jaar zal er
een te veel zijn aan dat en een te
kort aan dat, zonderde mensen na
tuurlijk te verplichten een be
paalde keuze te maken
Het is niet juist wanneer men zegt
dat er een te veel aan onderwijzend
personeel is. Ik bedoel daarmee
niet alleen kleuterleidsters, on
derwijzers, regenten en licentiaten.
Vroeger wanneer een promotie uit
de normaalschool kwam of uit de
universiteit, betekende dit niet dat
ze allemaal naar het onderwijs gin
gen. Als ik mijn promotie bekijk dat
was die van 1942, dan vind ik daar
nu een minister, een ambassadeur,
een man aan de top van ons reken
hof, vanzelfsprekend ook onder
wijsmensen, een direkteur en een
inspekteur. Maar voor licentiaten is
dit nog veel sterker. Die konden na
de universiteit alle kanten uit. In de
private sektor zat men er op te
wachten. Maar nu vluchten ze naar
het onderwijs omdat het allemaal
zo onzeker geworden is. Neem nu
een technisch ingenieur, dit is nu
toch geen richting die naar het on
derwijs gaat. Maar ze willen alle
maal in het onderwijs. En dan zeg
gen ze, er is geen plaats voor ons in
het onderwijs, terwijl zij daar niet
voor opgeleid zijn.
Maar het moet toch mogelijk zijn de
ouders voor te lichten, de studenten
voor te lichten over de toekomstmo
gelijkheden. Ik denk hievoorbeeld
aan het medisch personeel, daar is
een tekort aan gediplomeerd perso
neel. Het beroep trekt op diverse re
denen niet zo aan.
Ik wil uw vraag niet ontwijken,
maar ik kan ze langs een andere
weg beantwoorden. Ik geloof dat
wij moeten afwijken van die idee,
dat wanneer men sekundair on
derwijs doet, men absoluut naar de
universiteit moet. Er moeten wel
beroepen geherwaardeerd wor
den. beroepen die de mensen af
schrikken, maar die helemaal niet
zo afschrikwekkend zijn. Ik denk
hier aan de bouw, daar wordt veel
geld verdiend en de vrijdagnamid
dag om 4 uur heeft men gedaan.
Het huidige personeel van het
bouwbedrijf is niet meer dat wat we
vroeger gekend hebben, nu komt er
ook heel wat denkwerk bij te pas.
Er zijn ambachten die totaal ver
dwenen zijn en die nochtans hun rol
opnieuw beginnen te spelen. Dat is
hetgeen Spitaels wil doen, hij heeft
daar niet veel krediet voor gehad.
Het doeleinde is het humaniseren
van die arbeid.
Mare Galle:
Louter in het onderwijs nu. Het
moet toch mogelijk zijn om op ba
sis van gegevens van jaren en jaren
terug om een prognose te maken
hoeveel licentiaten Romaanse, Ge
schiedenis, Klassieke, men zal no
dig hebben over 4 of 5 jaar?
Men zegt ons nu dat die demografie
nog gaat doorwerken tot in '82. Tot
in het sekundair zal dat niet zo erg
gevoelig zijn, want niet iedereen
komt daar terecht, daar vergist men
zich als men dat doortrekt. Indien
dan die demografische kurve her
neemt dan is al een groot deel van
de zaken opgelost. Men moet geen
numerus clausus maken. Maar
zoals in andere landen allemaal van
dezelfde basis vertrekken. Ieder
een die in het onderwijs wil moet
dezelfde studies doen die zouden
gaan tot in de eerste kandidatuur.
Daarna zou een keuzemogelijkheid
bestaan: kleuteronderwijs, lager
onderwijs, buitengewoon onder
wijs, regent, of licentiaat. Wij zitten
in ons land met de barema's, 60
voor de onderwijzer, 80 voor
regent en licentiaat. Daar is iets in
dat onlogisch is. Want het basison
derwijs is zeec belangrijk. De man
in het eerste studiejaar die de
grondslag legt voor de toekomst
van het jongetje van zes, dat onder
schat men een beetje. Het is on-
ubetekenen. Ik heb de betrokken
scholen verwittigd dat zij hun pro
gramma vroeger moeten voorleg
gen. Wat nu des kosten betreft, dat
bewijst nog eens dat het onderwijs
niet kosteloos is. Ik vind het onaan
vaardbaar dat een aantal kinderen
niet mee kunnen omdat hun ouders
het niet kunnen betalen. Er zijn
vriendenkringen die bijpassen,
maar er zijn ook plaatsen waar die
kinderen thuis moeten blijven en
dat vind ik zielig, dat gaat dwars
door mijn hart. Daar moet een op
lossing voor gezocht worden.
Nu er te Aalst een sportkomplex
komt voor de rijksscholen, stelde
Mare Galle u de vraag om deze ak-
komodatie en polivalente zalen,
taalpratikums en sportpleinen open
te stellen voor de gemeenschap.
Welk antwoord gaat u hierop geven
en zullen ook politieke partijen hun
bals verder in turnzalen van de
rijksscholen mogen geven?
Ik begin met de laatste vraag. Dat is
al geregeld, daar waar zalen zijn
heb ik de opdracht gegeven, ze
open te stellen voor iedereen van
welke overtuiging ook. Wat nu de
sportkomplexen betreft wil ik ver
wijzen naar Boom. Ik heb zo'n
sportkomplex, verbonden aan de
sporthumaniora van Boom, inge
huldigd. Aan het gemeentebestuur
hebben wij gezegd dat die na de
schooluren ter beschikking staan
van gans de bevolking. We zullen
natuurlijk een reglementering ter
zake opstellen. Maar voor het ove
rige is m'n mening, dat de school
precies die leefgemeenschap moet
zijn, waar onze kinderen maar ook
onze ouders komen, waar ook de
verenigingen komen.
Nu kom ik opnieuw terug op wat ik
daarstraks zeihadden we maar één
onderwijsnet, wij zouden op een
ideale wijze kunnen werken. Maar
zelf in deze omstandigheden meen
ik dat de rijksschool moet toegan
kelijk zijn voor iedereen.
Zijn er nog plannen om in Aalst de
bestaande onderwijsnetten nog uit
te breiden?
Dat is afhankelijk van het volgen
de: wij zijn de besprekingen be
gonnen over de rationalisatie. Dat
duurt al jaren. We hebben een to
taal nieuwe formule die stoelt op
een geografische indeling, dus ge
ografische gemeenschappen, waar
binnen al wat onderwijs kan zijn
aanwezig moet zijn. Verschillende
opties en zo. Vanaf dat oeenblik
wordt de schoolstop opgeheven,
streek per streek zou onderzocht
worden. En er ziin in heel wat stre
ken nog mogelijkheden.
denkbaar dat die man zo veel zou
verdienen als een licentiaat. Dat
zou natuurlijk mogelijk zijn als de
studies vertrokken van eenzelfde
basis met achteraf specialisatie.
Te Aalst heeft de burgemeester de
intentie om verkeersbrigades in het
leven te roepen zoals in het buiten
land. Leerlingen en studenten wor
den hier nauw betrokken bij de ver
keersproblematiek en leren verant
woordelijkheid dragen. Zeer posi
tief zou men kunnen zeggen maar
wat bij een verkeersongeval? Wie
zal dan ter verantwoording geroe
pen worden en is ons verkeerson-
derricht daaraan aangepast?
Mijn antwoord is zeer eenvoudig.
Ik ben een aantal jaren schepen ge
weest in de stad Mechelen en wij
hebben daar, altijd verkeersbriga
des afgeweerd. In de wegkode noch
in de wetgeving staat iets ter zake.
Ik heb natuurlijk geen raad te geven
aan de burgemeester, maar hij
neemt daar een verantwoordelijk
heid die wij nooit hebben durven
nemen. Als er iets gebeurt...
Ik ben anderzijds voorstander van
verkeersonderricht. Dat gebeurt nu
al in de basisschool. In Mechelen
werd daarbij gebruik gemaakt van
het verkeerspark. Dat gebeurt ook
in andere steden. Er werden daar
wedstrijden gehouden, met finales
op nationaal vlak. Maar we zijn nu
ook bezig met het verkeersonder
richt voor het sekundair onderwijs.
Daar is het nog belangrijker. Neem
nu bievoorbeeld de krant de maan
dagmorgen. Hoeveel jonge mensen
verongelukken niet tijdens het
weekend. Ze rijden snel en dat is
eigen voor de mensen die zeer sterk
beïnvloed zijn door de reklame:
wees een man, neem een snelle wa
gen, enz.Wat mij wel verontrust is
het probleelm van de alkohol. Men
spreekt wel veel over drugs, maar
mijns inziens is het alkoholpro-
bleem veel erger bij adolescenten.
Er is al heel wat gediskussieerd over
vakantiespreiding om de Horeca-
sektor tegemoet te komen. Wat
denkt u ervan?
Ik heb daarover eens een verkla
ring afgelegd, nl. in het hol van de
leeuw, te Brugge Ik geloof nooit
dat dat ons lukt. Er speelt hier im
mers een grote faktor mee, het kli
maat. In Zwitserland kan men rus
tig vakantie geven in februari, dan
trekKen de ouders de bergen in en
gaan skién met hun kinderen. In de
landen waar het in september in het
Zuiden ook nog mooi weer is,
vormt dat ook geen probleem.
Maar dit is niet het geval in ons
land. Ik geloof ook niet dat het eko
nomisch voor het toerisme aan de
kust voordelig is. Een hotel is ren
derend bij en maximum percentage
bezetting en zij komen in het hoog
seizoen amper tot een volledige be
zetting, Men mag ook niet vergeten
dat de vakantie geregeld is door de
paritaire kommissies. Ik heb een
ander idee die ook een vorm is van
vakantiespreiding. Wat doet men
immers met de zogenaamde sleu
telkinderen die in buildings wonen
en een ganse grote vakantie met de
sleutel rond hun nek op straat lopen
omdat hun ouders beiden uit wer
ken zijn? Je leest dan natuurlijk van
die verhaaltjes van al die avontuur
tjes. We kunnen dus eens spreken
of we een week of veertien dagen
van dat groot verlof afnemen en
waar we dat in de loop van het
schooljaar plaatsen. Men is nog niet
tot grondige besprekingen geko
men. De vraag is me nog niet ge
steld. Maar ik zeg daar zeer open
hartig mijn mening over, wat niet
wil zeggen dat ik me niet wil laten
overtuigen als blijkt dat een andere
oplossing aanvaardbaar is. Aan de
kust heeft men één mening, ik heb
een andere, we zullen zien.
IJ sprak daar over skiën, wat denkt
u van de skiklassen en vindt u ze niet
diskriminerend? leder ouder is im
mers niet in staat om de financiële
lasten van zo'n onderneming te dra
gen?
Ik geloof niet dat men dat moet af
schaffen, noch de sneeuwklassen,
noch de zeeklassen, noch de bos
klassen. Maar er is een wildgroei
geweest. Nu noemt men dat de ge
ïntegreerde werkweek. En daar
wringt juist het schoentje. Maakt
men daar inderdaad een geïnte
greerde werkweek van. Voor een
aantal scholen hebben wij nu maat
regelen moeten nemen. Ik aan
vaard 't niet meer dat men mij 'n
week voor het vertrek een dossier
voorlegt waar ik mijn akkoord
moet voor geven. Als dat dossier
dan niet in orde blijkt, als er geen
genoeg details in vermeld zijn dan
kan ik weigeren. Maar dat is dan
bijna niet mogelijk, want dan weten
de betrokken scholen dat slechts
twee dagen voor het vertrek. En dat
zou ik over mijn hart niet kunnen
krijgen voor die kinderen. Ik ben
zelf vader en grootvader en weet
wat zoiets voor de kinderen zou
Vader en grootvader. Minister Ramaekers met een groot hart voor het kind (JM)
Liever bloot dan geweld, daarmee bedoel ik, liever een beetje bloot en een beetje minder geweld (JM
Het alkoholprobleem is zeer onrustwekkend bij de adolescenten, daar wil ik iets aan doen (JM)
INTERVIEW ROEL VAN DE PLAS
FOTO'S JAN MUYLAERT
r
'i gezellig etentje, een minister die praat over zijn taak; een minister is gebonden door allerlei
in de eerste plaats door de schoolpaktkommissie, waar hij telkens de unanimiteit moet behouden
