IA, EGMONT? NEEN, DANK JE!
BELGISCH BLAASKWINTET TE
BAARDEGEM
NIEUWE CHIRO-AFDELING TE MERE
De Voorpost - 3-3-1978 - 9
Het gesprekspaneel: vlnr. M. Vandenbussche, J. Snoeck, R. Baeyens'gn M. Franssens (SJ)
,pn JTpe, zaterdagmorgen 9u30. Een gevulde inkomruimte van
aa>ugdhuis Dido. Deelnemer nummer 64 wordt ingeschreven
oor deelname aan de studiedag over het Egmontpakt. Hij
pkfl haast'9 z'jn fietsspelden van zijn broekspijpen en stopt
r|jn regenjas weg. «Adres, a.u.b.», vraagt men. «Korenstraat
n vani 1030 Brussel>>- antwoordde man. Hij herinnerde ons me-
epi h ^®n aan het tema van de studieda9: «Ontmoeting met Vla-
lingenuit Brussel en Vlaams-Brabant». Deze slogan werd in
,int1 e loop van de dag meermaals herhaald om de anti-houding
'°"e\ verantwoorden: «Het Egmont-akkoord is een kaakslag
anriJ)or de v,aamse Brusselaars. Het is onmogelijk dat te ver
oor deBr9en' Hoezouden we dan het Egmontpakt kunnen verdedi-
bij al waren de deelnemers erg gelukkig met deze vrij
L Tedokumenteerde studiedag. Het betreft hier een ingewik
kelde materie, zodat velen zich de vraag stelden of een demo
nisch beleid in onze samenleving nog mogelijk is.
Voorts legde hij de nadruk op de
dagelijkse druk die de Vlamingen
ondervinden, «die hun weerbaar
heid heeft gebroken». «Toch heb
ben ze zich de jongste jaren onge
looflijk georganiseerd met eigen
kulturele strukturen en ontmoe
tingsplaatsen, waar de gezond
heidszorg, het onderwijs, het milieu
onder de loep werden genomen.
Hierdoor is er een vrij groot zelfver
trouwen ontstaan. Nu heeft Eg-
mont die vooruitgang gestaakt».
Hij konkludeerde dat het Egmont
pakt voor de Brusselse Vlaming
onaanvaardbaar is «omdat hier
strukturen worden opgelegd die de
ontwikkeling van Vlaamse ge
meenschap onmogelijk maakt.»
Ve politiek geïnteresseerden voor het Egmontdebat in Dido (SJ)
gen: Wat heeft de Brusselse
Vlaming verspeeld?». Om nu
maar de pariteit te noemen Die
bestaat alleen in de agglomeratie-
raad en de voorzitter is bovendien
franstalig. De Vlaamse schepenen
in het kollege hebben nooit enige
bevoegdheid gehad. Op het ge
meentelijk vlak stellen we meer
dere FDF-meerderheden vast.
Nu zie ik toch 'n gemeenschaps
orgaan met wetgevende be
voegdheid; die ook de Vlaamse
Brusselaars insluit. Ik zie het ge-
meenschapsekutief dat uitvoe
rende maatregelen kan treffen, ook
in Brussel. Ik zie de Nederlandsta
lige kuituurkommissie, die het on
derwijs, de vorming en de kulturele
animatie op zich neemt. Het was
ook de bedoeling dat de gemeen
schapskommissies besluiten tref
fen met kracht van wet (ik zou zeer
graag de Stuyvenbergtekst zien).
Ik zie mechanismen in het pakt, om
de rechtspraak te verzekeren en
tenslotte zal er aan de taalwetge
ving te Brussel niets veranderen. Ik
hoop dat we hiermee voldoende in
strumenten in de hand hebben om
qua aanwezigheid en mogelijkhe
den te Brussel, niet achteruit te
gaan».
«Om deze strukturen een reéle be
voegdheid te geven, heeft men van
Vlaamse zijde geëist voldoende
kredieten in handen te krijgen»
ONVOLDOENDE DRUK
Daarop verklaarde Vandenbus-
sche dat de Vlaamse onderhande
laars onmiskenbaar gefaald heb
ben, maar «je krijgt slechts de on
derhandelaars die je verdient: In
dien men voldoende drukking had
ondervonden vanwege het
Vlaamse volk, dan zou men andere
standpunten kunnen verdedigen.
Met andere onderhandelaars zou
er waarschijnlijk hetzelfde pakt
verschenen zijn».
IN KADER VAN VLAAMSE
BEWEGING
schoolpakt hebben niemand in zijn
essentiële belangen geschaad.
Welnu, dat is met Egmont wel ge
beurd.»
De heer Clijsters meent dat Eg
mont slechts gedeeltelijk tegemoet
komt aan de strevingen van de
Vlaamse beweging en dat vooral
de pyschologische weerslag ervan
voelbaar zal zijn. «Brussel heeft
destijds lang gezaagd over de
«carcan» (grendelprocedure in de
grondwet). Deze bestaat nu niet
meer,» riep hij uit, «alhowel ik hier
voor geen cijfers kan aangeven».
«De Franstaligen kunnen opnieuw
de randgemeenten bebouwen»
Tenslotte verwees hij naar een be
wering van voorstanders als zou
«de dynamiek van het Vlaamse
Volk het wel halen; gezien er nu
toch een Viaamse staat gereali
seerd wordt». Als Vlamingen op
hun rechten stonden dan was er
geen gewestvorming nodig, ant
woordde Clijsters
STERKE AFWIJZING
Ook hier verzette de heer Jan De
Vuyst zich tegen de vrij pamflettaire
uiteenzetting, «waardoor de situa
tie helemaal vertekend wordt. «Als
ik de opdracht had, het Egmontpakt
te verdedigen, zou het voor mij zeer
moeilijk worden als ik niet over de
zelfde tijdsruimte beschik». Mr.
Coene vroeg zich tenslotte af of het
Egmontpakt wel zal gerealiseerd
worden, «hierdoor is er een grond
wetsherziening nodig en de huidige
regering kan die niet doorvoeren.
Anderzijds is er gemakkelijker mo
gelijkheid als men uitvoeringswet
ten voor artikel 107 quater uitvaar
digt, maar hier zit men dan opge
scheept met een
«gewestvorming-met-drie».
Naar het einde toe lanceerden en
kele 'studenten' de oproep dat
Vlamingen zich eensgezind zou
den opstellen (tegen het Egmont
pakt
INDERDAAD ANTI
Niettegenstaande de organisato
ren vooraf duidelijk een zgn onpar
tijdige houding op de studiedag
wensten, zodat een «open ge
sprek» mogelijk zou zijn, kan men
de anti-houding niet wegcijferen.
Sprekers toonden zich ontgoo
cheld over 't gemeenschapsak
koord «omdat de Vlamingen in
Brussel en in de randgemeenten in
de rug geschoten worden». Mr.
Coene dankte «de verdediger van
het Egmontpakt voor zijn aanwe
zigheid, want wat zouden we hier
anders komen doen?». Deze uitla
ting kreeg een warm applaus.
i het welkomstwoord door Robert
leyens en een korte uiteenzetting
■er het verloop, kon de heer Mi-
«el Van den Bussche met zieks
te stem vertellen wat 't Egmont-
tkoord allemaal inhield.
•CHNISCH
heer Michiel Vandenbussche,
jemeen sekretaris voor hel
Batselijk Sociaal Kultureel Werk
russel merkte op dat het Eg-
takkoord een nieuwigheid is in
geschiedenis: «Een akkoord,
t onmiddellijk talrijke reakties op-
ïpt. dat de Franstaligen een vrij
ed akkoord noemen, terwijl van
lamse zijde de afkeuring scherp
Dit genoteerd zijnde bracht
reker een uitgeDreide uiteenzet-
aar 0 over de voorgestelde struktuur
Bt een unitaire kamer, een senaat
der B samengesteld wordt uit de drie
het jwestraden en de twee gemeen
ten papskommissies. De volksver-
genwoordiging en de gewestra-
ze jn wordt samengesteld uit recht-
FBI reeks verkozen leden. De be-
kov >egdheid van de verschillende
ote ganen werd op een rijtje gezet,
iwl- aaruit men de konklusie trok dat
iet hoofdaksent ligt op de drie
>rdt (westen, en niet op de gemeen-
het jhappen»
od-t blijkt eveneens uit de kredieten-
Kdeling: «50 miljard voor de ge-
filia eenschappen en 120 tot 200 mil-
fd voor de gewestraden». Voorts
aam de «opheffing van de Brus-
de Nse pariteit ter sprake, die zoge
aar jemd niet funktioneerde, omdat
om a Franstaligen deze met de voe-
ing m traden».
iert eze technische uitleg lokte de
aaktie uit: «Hoe moeten we die in-
)e- ewikkelde wetgeving ooit begrij-
lon en Wat heeft dat nog met demo-
'he ratie te maken
laarna werd nog gesproken over
Ie konsekwenties van Egmont
oor de Europese verkiezingen en
na, wer de kans op een fusievorming
Bn enkele Brusselse gemeenten,
n is ITERKE BEVOOGDING
J" AarcelFranssen, sekretarisleefmi-
ieukomitee Vlaams-Brabant, vatte
tijn uiteenzetting aan met de op-
oerking dat Vlaanderen door de
geschiedenis heen gestreden heeft
/oor zijn zelfstandigheid, maar dat
Je beweging te Brussel ophield.
«Onze laatste vraag op de betoging
°a te Halle op 24.11.1974 naar de
splitsing van het kiesarrondisse-
a TOn' Halle - Vilvoorde, wordt
'9 zogezegd In het Eg-
montpakt gerealiseerd, maar
Het resulteerde in een veelvul-
di9 opgesplitst arrondissement
iHalle-Vilvoorde, dat nog sterker
afhankelijk is van het gewest Brus-
sel» Spreker ervaart deze voogdij
het pijnlijkst in een «onredelijke»
maatregel dat de Brusselse ge
goten onder voogdij van de
Brusselse gewestraad zullen
en 'Staan,
en terwijl de faciliteitengemeenten
0" rechtstreeks van Binnenlandse
Zaken zullen afhangen
uit «InBrussel is de taalwet nooit toe-
0" flepast, en was de regering niet in
ar staat op de schendingen te bestraf-
0r fen, terwijl men nu deze toestand
■ot j bevestigt. De faciliteitengemeen-
;t®n hangen nu niet af van het
sn Vlaamse gewest, maar van een na-
ijn tionale regering, die de verfransing
t^tkon tegengaan.»
te Hij verzette zich voorts tegen het
te Inschnjvingsrecht, waarbij inwo-
gt nersvan bepaalde randgemeenten
te j* kans krijgen zich administratief
jneenBrusselse gemeente kunnen
te «ten inschrijven «Momenteel telt
n I Brussel zo wat 10.000 illegale be
woners. ik geef ze de raad in de
0" Bgmontgemeenten te wonen Daar
jjndtmen ze nooit meer.»
J- JWkswacht
Defir. Franssen zei dat de Frans-
tokljen zich nu al voorbereiden op
de uitvoering van het pakt. «Reeds
14 dagen na de ondertekening van
het akkoord, meende Minister
Vanden Boeynants dat de eis voor
tweetaligheid in de afdeling van
Sint-Genesius-Rode wel een pro
bleem vormt. Hij heeft deze groep
meteen bij de Brusselse agglome
ratie gevoegd, zodat de Rijkswacht
aldaar uitsluitend Franstalig
wordt».
Spreker ziet hierin een voorbode
van de reorganisatie van diensten,
die momenteel Nederlandstalig in
de faciliteitengemeenten gevestigd
zijn, en die later in een Brussels
gewest zullen ondergebracht wor
den. Hij noemde gerechtelijke, fis-
kale en administratieve diensten,
waan/oor het inschrijvingsrecht
ook geldt.
«Men kreëert feitelijk een toestand,
die over 10 jaar aan nieuwe onder
handelaars geen andere mogelijk
heid biedt, dan de nieuwgeschapen
verfransing te regulariseren en te
bevestigen».
«Dat is de geschiedenis die men
met de faciliteitengemeenten nu
reeds .15 jaar kent. Toen stelde
men vast dat de burgers aldaar aan
het loket in het Frans te woord ge
staan werd en men heeft dit wette
lijk toegestaan. En precies daar
door krijgen we nu het gevolg er
van: dat deze gemeenten losge
weekt worden van de Vlaamse ge
meenschap. De oplossing bijkt nu
dat men oeze gemeenten aan
Brussel afstaat
Voorts zette de heer Franssen uit
een dat bijna heel het arrondisse
ment Halte-Vilvoorde een gebied
van het inschrijvingsrecht is, ge
zien het deel ervan, dat er formeel
niet bij hoort, feitelijk een dun be
volkte streek is. Tenslotte gaf spre
ker een overzicht van diensten (bv.
gezondheidszorg) in Brussel en
omgeving, waaruit hij de konklusie
trok dat de hele Brusselse omge
ving afgestemd is op het Brusselse
gewest gezien er in de randge
meenten geen diensten voorhan
den zijn.
PSYCHOLOGISCHE DRUK
Michiel Vandenbussche vertikte
dan het standpunt van de Vlaamse
Brusselaars. Hij vertelde dat op 24
mei 1977 een kongres van
Vlaamse Brusselaars doorging
(avond na het afsluiten van het
pakt). «Daar was men algemeen
akkoord dat het pakt getuigde van
een gebrek aan dossierkennis en
kennis van de globale situatie van
de Vlamingen in de Brusselse ag
glomeratie vanwege de onderhan
delaars» Feitelijk was de samen
komst getekend door een psycho
logische schok, die voortkwam uit
een titel in Le Soir» Vlamingen te
Brussel krijgen zelfde rechten als
Franstaligen in de faciliteitenge
meenten» De Vlamingen in Brus
sel hadden zich de jongste jaren
kompleksloos als gemeenschap
gedragen. Men had vooruitgang
gezien en nu wordt men in een
minderheidssituatie gedrukt»
Hij formuleerde verder de princi
piële kritiek die bij de Vlamingen te
Brussel leeft: 1. het gewest Brus
sel is geen ontmoetingsplaats van
de twee gemeenschappen, die ge
lijkberechtigd worden, 2. de pari
teit in de openbare besturen wordt
verwaarloosd in plaats van reël be
vestigd. nadat er «vaak wetsver
krachtingen» plaats hadden. 3. de
tweeledige struktuur van België
gaat niet door tot op het gemeente
lijk vlak: hier koncentreert zich de
grootste macht en deze is in han
den van Franstaligen, 4. de uitvoe
ring van Vlaamse aangelegenhe
den gebeurt in een tweetalig Brus
sels exekutief, dat reëel zal be
staan uit Franstaligen en Vlamin
gen «die geen woord Nederlands
kennen».
WAT HEBBEN WE KWIJTGE
SPEELD?
De uiteenzetting van M. Van den
Bussche lokte bij raadslid Jan
De Vuyst een bewogen reaktie
uit.
«Uw rederenigsbasis is totaal ver
keerd», zo begon Jan De Vuyst zijn
interventie. «U gaat uit van het
standpunt dat Brussel een
Vlaamse stad is, zodat je inder
daad tot geen ernstige oplossing
komt. Ik zou konkreet willen vra-
Vreugde alom dus te Mere omdat
een verwaterde jeugdbeweging
weer nieuwe moed schept en een
elan krijgt. Drie meisjes, die vroe
ger de Chiro meemaakten en er
zich geestdriftig in uitleefden,
hebben de koe bij de horens gevat
en op eigen houtje gingen ze reeds
vele ouders opzoeken om hun
voorstel te bespreken. Een onver
wachte pozitieve reaktie en steun
vanwege de ouders betekende
voor hen een por in de rug om
onmiddellijk te starten. Vorige
zondag was het dan zover: een eer
ste bijeenkomst verzamelde 11
meisjes van uiteenlopende leef
tijd. Men verwacht dat er volgend
Tenslotte kwam de heer Eddy Clijs
ters aan het woord. Hij plaatste als
politikoloog het Egmontpakt in het
teken van de geschiedenis van de
Vlaamse Beweging, die een «twee
slachtig karakter heeft». «Eerstens
is de beweging gekenmerkt door
de drang van een elite, die gefrus
treerd was door een Franstalige
bevoogding en zelf het roer Ne-
derlandstalig in handen wilde ne
men. Anderzijds is het een bewe
ging voor demokratisering omdat
een volk, dat Nederlands spreekt
gepest werd.» Een drieledige doel-
weckend reeds meer dan 20 zullen
zijn, zodat een opsplitsing in
groepen zich opdringt.
EVEN TERUGBLIKKEN
Jawel, de teruggang van de meis-
jeschiro te Mere begon reeds na
het kamp te Grote Brogel in 1976.
Daar bleken ernstige meningsver
schillen in de leidstersgroep. De
kritische opmerkingen, die de
proost toen opwierp, hadden een
kloof tussen de leidsters tot ge
volg. Men ging zich voor of tegen
opstellen. Aan de proost wordt
verweten dat hij zijn kritiek op zijn
minst ontaktisch aanbracht. Na het
kamp, dat leidde tot het ontslag
stelling ligt aan de grondslag van
de Vlaamse beweqina:
1 het overleven van de Vlaamse
Kuituurgemeenschap, de erken
ning van de Vlaming als lofwaardig
burger afdwingen, 2. de gemeen
schap streeft naar kulturele en terri
toriale integriteit: eigen kultuurvor-
men en eigen gebied; 3. een stre
ven naar autonomie in dat territo
rium en over deze gemeenschap.
POSITIE VAN DE VOORSTAN
DERS
«De voorstanders», aldus Clijsters,
vinden dat we in ons land al lang
genoeg met de Vlaams-Waalse
kwestie opgescheept zitten en het
wordt tijd dat er een oplossing
komt. Velen denken erbij dat er
energie aan andere dingen kan be
steed worden» Die opvatting
heerst ook in de arbeidersbewe
ging en hoe tegengesteld?
ook in het bedrijfsleven».
Voorts vindt Clijsters de kontekst—
nl. de regeringsvorming waarin
het Egmontakkoord tot stand
kwam, een grote vergissing. «Men
was fysiek oververmoeid en dus
onbekwaam om een ernstige rege
ling uit te dokteren.
Ten andere, er was ook onvol
doende ruggespraak met de be
langengroepen die er mee te ma
ken hebben. Het sociale pakt na
de tweede wereldoorlog en het
van de hoofdleidster, ging de
groep stelselmatig de berg af.
Leidster na leidster gaf er de brui
aan en werd ontmoedigd. Hoofd
leidster Rita Verhoeven slaagde er
nog in de krakende wagen tot be
gin dit jaar voort te trekken, doch
om persoonlijke redenen werd ook
zij gedwongen het schip te verla
ten. Gevolg: nog 1 leidster en 10
meisjes stoten verder aan de
Chiro-kar.
OUDERKOMITEE
Zo wat twee jaar geleden werd te
Mere een poging gedaan om een
gemengde jeugdbeweging op te
zetten. Omwille van ons onge
kende faktoren strandde dit expe
riment. Het ouderkomitee staat
achter de Chiro-jongens, gezien
deze VZW het beheer heeft over
de lokalen, die ter beschikking
staan van de jongens. Nu zagen
enkele ouders met lede ogen toe op
cent literatuurgeschiedenis
voor koperinstrumenten aan
het Koninklijk Vlaams Kon-
servatorium te Antwerpen.
Het programma omvatte
komposities van Haydn, Pe-
lemans, Farkas, Danzi,
Poot en Ligeti. De heer Pe-
lemans zou elk werk afzon
derlijk aan het publiek voor
stellen, maar liep een been
breuk op en kon derhalve
niet aanwezig zijn. Het kon-
sert werd ingezet met een
Divertimento van F.J.
Haydn. Een mooie uitvoe
ring, maar naar onze me
ning iets te snel genomen
tempo. Ook ontbrak ergens
de typisch Weense charme
die eigen is aan talrijke
Haydn-komposities. Voor
de resteen meer dan voor
treffelijke uitvoering. Wie
enigzins vertrouwd is met
de klassieke of beter de
ernstige muziek, zal ge
merkt hebben dat het tema,
waarop Johannes Brahms
zijn beroemde Haydn-Varia-
tionen opus 56 a schreef,
afkomstig was uit het An
dante quasi Allegretto van
dit divertimento. Ook voor
ons was dit een ervaring
rijker.
Vervolgens werd een kom
positie van Willem Pele-
mans, het Kwintet Nr. 2 ten
gehore gebrachteen kom
positieopdracht van B.R.T.
de achteruitgang van de meisjes
afdeling. Zelfs kwam het zover
dat er enkele meisjes probeerden
aansluiting te vinden bij de
bloeiende jongensgroep. Hier
heeft men 'n uitgebreide leiders-
ploeg, die feitelijk een open
vriendengroep is. Vandaar dat de
werking er op volle toeren draait.
Ook hier kreeg men wel eens op
merkingen te horen, maar de in
terne samenhang vermag deze op
te vangen en eventueel in de prak
tijk om te zetten. Voor Faidoli (de
jongens) was het geen verrassing
toen enkele meisjes vroegen aan
hun werking deel te nemen. Het
stelde toch problemen.
De leiders legden het voor op een
samenkomst met het ouderkomi
tee. Hier werd besloten dat in af
wachting van een heropbloei van
de meisjesgroep, de nieuwkome-
nen inderdaad kunnen aansluiten.
Het ouderkomitee is zelfs bereid
de oude barakken ter beschikking
te stellen van een meisjesafdeling.
Misschien buiten de bedoeling van
het komitee, zien we dat de twee
groepen nu op hetzelfde terrein
hun aktiviteit hebben, zodat er op
nieuw een aanzet voor gemengde
jeugdbeweging kan gerealizeerd
worden.
Momenteel is men dus gedeelte
lijk uit de penarie. Er zijn reeds
kontakten gelegd met de
parochie-overheid, die pozitief
reageert, maar in de werking niet
direkt wenst tussen te komen. Er
blijven nog praktische problemen
met verzekering, maar die zullen
straks de laan uitgestuurd worden.
Men vindt het vandaag belangrijk
dat er met nieuwe moed gestart
wordt. Het ouderkomitee dat
dus nu ook de zorg voor de meisjes
op zich neemt heeft zijn ver
trouwen in de nieuwe leidsters:
Marijke Coppens, Machteld en
Hilde Van der Heyden.
(wh)
In de stemmige Sint Margaretakerk te Baardegem ging op
vrijdag 24 februari laatstleden een optreden door van het
Belgisch Blaaskwintet. Het konsert werd ingericht door de
Lionsclub - Aalst «Dirk Martens» en was ten voordele van
sociale werken. Dit verrechtvaardigt de volgens sommigen
te hoge toegangsprijs. Het werd een muzikaal festijn van
hoog niveau. De uitvoerders wisten ons te boeien met hun
virtuoze speelwijze en gaven tevens een staaltje weg van
mooi samenspel.
Het Belgisch Blaaskwintet
werd opgericht in januari
1973. Hun eerste optreden
op 4 mei 1973 werd meteen
een voltreffer. Sindsdien
verzorgden ze talrijke optre
dens in binnen- en buiten
land en maakten ook ver
schillende radio- en televi
sieopnames. Ze traden op
in het Festival van Vlaande
ren, het Festival van Wallo
nië; internationale optre
dens hadden plaats in En
geland, Verenigde Staten,
Iran, Frankrijk, Duitsland
e.a. landen.
Fluitist is Paul Vanwolle-
ghem.Hij studeerde aan het
Koninklijk Konservatorium
te Gent. Hij is solist bij het
Nationaal Orkest van Bel
gië. Hij is leraar fluit aan
het Koninklijke Konservato-
riumafdeling.
Guy Gerard, klarinet, stu
deerde aan de konservatoria
van Luik, Brussel en Ber
gen. Hij is solist klarinet en
basklarinet in het Nationaal
Orkest van België. Tevens
is hij leraar klarinet aan de
muziekakademie van Sint
Lambrechts-Woluwe. Fa-
gottist Vves Bomon kreeg
zijn opleiding aan het Brus
selse Konservatorium. Ook
hij bekleed een eerste les
senaar in het Nationaal Or
kest van België (fagot en
kontrafagot). Hij is leraar
fagot aan de muziekakade
mie van Sint-Pieters-Wolu-
we.
Louis op 't Eynde speelt ho
bo en althobo (Engelse
hoorn) bij het Kamerorkest
van de B.R.T.). Hij studeer
de eveneens aan het Brus
selse Konservatorium. Mo
menteel is hij leraar hobo
en kamermuziek in verschil
lende muziekakademies in
hel Brusselse. Hoornist Hu-
bert Biebaut tenslotte is
hoorn-solo bij het Nationaal
Orkest van België. Ook hij
kreeg zijn opleiding aan het
Koninklijk Konservatorium
van Brussel. Hij geeft les
samenspel aan het stedelijk
Konservatorium te Halle en
de muziekschool te Sint-
Kwintens-Lennik. Hij is do-
3 uit 1977. Een effektvol
werk, humoristisch en zelfs
populair aandoend tweede
beweging, een larghetto, en
het walsje midden in de der
de beweging.
In deze kompositie echter
kwamen ons verschillende
ander komponisten voor de
geest, wiens invloed on
miskenbaar is. Toch was
het werk boeiend genoeg
om onze aandacht vast te
houden. Vermelden we de
prachtige prestatie die de
hoornist Hubert Biebaut
hier leverde. Talrijke tech
nische moeilijkheden speel
de hij met verbijsterend ge
mak. Op plaatsen waar de
demper voorgeschreven
werd (die het typische
schrijnende geluid voort
brengt) wist Biebaut het ef-
fekt te bereiken zonder
demper; hij stopte gewoon
met de hand. Een schitte
rende Paul Vanwolleghem
was te horen in de laatste
van een reeks Hongaarse
Oude Dansen van Farkas
(Allegro). De kompositie op
zichzelf leek ons minder
boeiend.
Na de pauze werd vervolgd
met het kwintet opus 67 nr.
2 van Franz Danzi. Deze
komponist die leefde van
1763 tot 1826 schreef meer
van dergelijke werken. On
der andere het bekende
kwintet opus 56.Opvallend
in Danzi's opus 67 was de
konstant volgehouden mi
neur-stemming (het werk
staat in sol klein) en de
Beethoveniaanse roman
tiek. Bijna een symfonie
voor blaaskwintet, met als
derde beweging een heus
scherzo. Na de kleine feest-
mars van Marcel Poot, een
van de belangrijkste Bel
gische toondichters, volg
den zes Bagatellen van
György Ligeti (geboren
1923); naar ons inzien de
meest interessante kompo
sitie van de avond. Een
prachtig werk, met aangrij
pende momenten in het
Adagio mesto en fijnzinnige
dissonanten in het Rubato
Lamentoso. In beide hoek-
delen verwisselde Paul Van
wolleghem de fluit voor de
piccolo, waarmede Ligeti's
kompositie nog aan karak
ter won. Het hoogstaande
uitvoeringsniveau deed het
werk alle eer aan. De aan
wezigen reageerden entoe-
siast zodat het ensemble
een toemaatje weggaf.
Eveneens een moderne
kompositie van de hand van
Jean Frangais.
Alles bij elkaar, een zeer
geslaagde konsertavond
boeiend en leerrijk, met mu
ziek en interpreten van hoog
niveau.
André De Groeve
Menig Meers meisje verwijdert een dezer dagen de motten uit het
C hiro-uniform. Of het is reeds gebeurd? Want vorige zondag ver
zamelden elf meisjes rond drie leidsters om een vernieuwde Chiro-
afdeling te vormen.
Met groot entoeziasme zijn ze ermee van start gegaan. Met sympatie
van de ouders, die zich afvroegen wat er feitelijk aan de gang is?
