VREEDZAME MEETING VOOR GASTARBEIDERS
TANU'S STUDIEWEEKEND
EN NOG WAT
Filmklubs klubfilms
SPELEN IN ZAND
EN DENKEN AAN DE ZEE
In 1967 ondervindt de ekonomie de
eerste tekenen van verval. Vak
bonden eisen opnieuw de toepas
sing van de reglementering van
1936. En dat gebeurde ^Toch
kwamen nog vele Marokkanen.
Turken en Spanjaarden naar Bel-
gieduilekkerland over. Men verblijft
hier klandestien, tot de regering in
1974 ingrijpt. Men gaat over tot een
regulansenng van ongeveer 7.000
gastarbeiders. Prof. Martens schat
dat er momenteel nog zowat
20.000 klandestiene vreemdelin
gen in ons land ronddwalen. Sinds
1974 geldt er officieel een migra
tiestop, maar elk jaar reikt het mi
nisterie nog 3 tot 4.000 arbeidsver
gunningen uit. Familieleden mogen
noq overkomen, maar anderzijds
vragen bepaalde sektoren nog gast
arbeiders, bv. huishoudelijk per
soneel. De heer Martens besluit
zijn overzicht met de opmerking dat
momenteel niemand, die zonder
arbeidsvergunning in de hand bin
nenkomt, geregulariseerd kan
worden.
WERKLOOSHEID
Martens wil tenslotte de mvte uit de
wereld helpen Is zouden de gast
arbeiders de schuld zijn van onze
grote werkloosheidH ij cijfert uit dat
ongeveer 14 van de volledige
werklozen in België gastarbeiders
zijn, waarvan meer dan de helft het
E.E.G.-statuut hebben. Voorts be
spreekt hij het «voorstel De Munde-
leer», «dat erg veel ophang maakt
In ons land». De Mundeleer stelt
voor dat wie minder dan 5 jaar in
België verblijft en meer dan zes
maand werkloos is, zou uitgedre
ven worden «met een gouden ol
zilveren handdruk». Martens be
weert dat dit wetsvoorstel slechts
2.600gastarbeiders-werklozen be
treft. Hij verwijt de Mundeleer een
propaganda te voeren, die inder
daad grote weerklank vindt bij de
publieke opinie, die «meent dat
gastarbeiders ons werk afnemen».
«Bovendien horen gastarbeiders
bij de groep van handlangers, die
inderdaad vlug afgedankt geraken,
maar ook vlot opnieuw opgenomen
worden in het arbeidsproces». «Het
terugsturen van deze groep men
sen, zou weinig effekt hebben op
de wedertewerkstelling van de Bel
gen» Hij besluit dat het ekono-
misch effekt van het voorstel De
Mundeleer nul is. Vandaar dat hij
«dergelijke informatieavonden
over gastarbeiders noodzakelijk
vindt om een stuk publieke opinie te
vormen, die in een andere dan pro
pagandistische richting gaat den
ken».
De Internationale Nieuwe Scène, Mannen van de Dam met Vreemdelingen(SJ)
gezondheidszorg, «waar er zich
een bijzonder kommunikatiepro-
bleem stelt. Niet zozeer omwille
van de taal, maar vooral omdat
men op een heel andere manier
gezond-zijn en ziek-zijn bekijkt. In
Borgerhout werkt men zowel naar
de huisartsen als naar de zieken
huizen toe (waar men o m. met het
ziekenhuispersoneel speciale kur-
sussen inlegt!). Achteraf verna
men we dat het centrum een tolk ter
beschikking stelt in de ziekenhui
zen ten behoeve van de gastarbei
ders.
Tenslotte noemde Piet Janssen
een vijfde domein, waar Belgen
een bijzondere rol te spelen heb
ben, nl. de organisatie van studie-
en informatiedagen met Belgen en
gastarbeiders samen, zodat men
een stuk inzicht krijgt in eikaars
manier van leven. «De publieke
opinie gevoelig maken voor deze
problematiek is een moeizaam
proces, maar het is de moete
waard», besloot hij.
Het centrum aldaar startte in 1968
ais werkgroep te Borgerhout, o m.
op initiatief van de heer Janssen. In
1973 kreeg het centrum een zelf
standig bestaan en in 1975 verliet
Janssen het onderwijs om fulltime
in het centrum te werken. Momen
teel telt men zes voltijdse krachten
en een heel stel vrijwilligers.
MANNEN VAN DE DAM
EN DE SLECHTE GEWOONTE
«Jos» van de Mannen van de Dam
verklaarde tenslotte dat «de gast
arbeiders een onverbrekelijk deel
van de arbeidersbeweging vor
men, die slechts waard is wat de
zwakste schakel waard is.» Mo
menteel wordt de groep door be
paalde groeperingen sterk onder
vuur genomen. «Men organiseert
maandelijks een racistische beto
ging. Men zal daar een slechte ge
woonte van maken.» Hij voerde
aan dat wetenschappelijke argu
menten blijkbaar onvoldoende zijn
om de publieke opinie te overtui
gen. Zij riep openlijk op om een
deel te nemen aan een anti
betoging als er op 22 april een
nieuwe mars tegen de gastarbei
ders te Antwerpen op touw gezet
wordt. «Momentel zijn vele mach
ten tegen de gastarbeiders gericht
en we moeten ze met man en
macht verdedigen. Dat is geen
kwestie van paternalisme.»
SODIGA
Tenslotte bracht E.H. Foucquaert
een overzicht van de aktiviteiten
van de Aalsterse Sociale Dienst.
Hij verwees hier naar de dagelijkse
opvang voor individuele proble
men, de ontspanning voor de kin
deren en de taalkursussen. Hij
deed een oproep voor meer me
dewerkers, «alhoewel we momen
teel op enkele jonge krachten kun
nen rekenen». We vernemen dat
enkele jongeren zich zodanig wen
sen te engageren dat ze gestart zijn
met een taalkursus Turks en Ma
rokkaans.
Wijzen we er tenslotte op dat de
teksten van het paneelgesprek
vanaf vrijdag 10 maart te verkrijgen
zijn in HAK, Houtmarkt 5. Aalst of in
SODIGA, Geeraerdtslaan, 6 (enkel
's avonds).
(wh)
De Baardegemse Hoogstraat is nu een speelparadijs voor kinderen op zondag. De Hoogstraat was
hoog toe aan een vernieuwingsbeurt. Binnenkort ligt hier een gloednieuw wegdek (JM)
10 - 10-3-1978 - De Voorpost
«De Arbeidersbeweging is waard, wat de zwakste schakel
waard is, nl. de groep van de gastarbeiders», aldus Jos Van
De Mannen van de Dam die vorige vrijdag een toneelstukje
opvoerden als voorbereiding op een Info-avond over gastar
beiders. De vele toeschouwers waren niet gekomen om het
eerder zwak uitgevallen toneel te zien, maar om te horen wat
de panneelleden te vertellen hadden en om hun solidariteit
met de Aalsterse sociale dienst voor gastarbeiders te betui
gen. Sodiga staat in voor de opvang en zo mogelijk de integra
tie van een 800-tal gastarbeiders in het Aalsterse. De groep
bestaat grotendeels uit Turken en in mindere mate uit Marok
kanen. De zogenoemde «bevoorrechte» vreemdelingen, die
hier uit hoofde van buitenlands management verblijven dis-
tancieren zich van de problematiek rond gastarbeiders.
Bepaalde sektoren die in hun kui
tuur onbestaande zijn, worden hier
als zeer belangrijk aangezien».
INDIVIDUELE AANPAK
«Eerste domein», aldus de heer
Janssen, «waar men vanuit ons
centrum poogt op in te spelen, is
een hele gamma van individuele
problemen».
De meesten worden ermee gekon-
fronteerd: gaande van het vinden
van huisvesting tot het vervullen
van allerlei administratieve formali
teiten. Hiermee raakt men om de
haverklap in de knoei, deels omdat
ze geen onderwijs genoten heb
ben, deels omdat ze de papieren
wereld niet vertrouwd zijn, waar we
zelf vaak niet uit geraken»
Gezien de gastarbeiders mettertijd
zelf die praktische zaken moeten
kunnen regelen voor elkaar, wor
den een aantal vormingsaktivitei-
ten ingelegd. Eerst en vooral taal
kursussen, zodat er kontaktmoge-
lijkheden geschapen worden en de
kans erin zit om zichzelf uit de pro
blemen te werken. Daarnaast leert
men meer inzicht te krijgen in de
ganse samenleving hier, door info-
en diskussieavonden.
Een derde stap is het opzetten van
verenigingsleven, indien mogelijk
samen met Belgen. Aldus kan men
elkaar makkelijker terugvinden en
aan de gemeenschappelijke pro
blemen werken, bv de opvoeding
van de kinderen, kontakt van de
kinderen met de vroegere kuituur
(hetgeen als een enorm probleem
ervaren wordt). Het betreft dus een
ondersteuning van wat ze zelf wil
len uitbouwen.
Een vierde domein betreft het meer
toegankelijk maken van de be
staande strukturen, waarmee de
gastarbeiders in kontakt komen.
De heer Janssen citeerde twee
domeinen: het onderwijs, «waar
gastarbeiderskinderen als belang
rijk geacht worden tot 1 oktober,
maar daarna van generlei waarde
meer zijn» en de hele sektor van de 1
Jeugdhuis Tanu heeft zich dit jaar tot doel gesteld een zo
breed mogelijke kursussenreeks op te zetten als vormings
mogelijkheid voor jeugdhuiswerkers. In het kader daarvan
moet het weekend van 18 en 19 maart gezien worden.
Weekend
Voor de ronde som van 500
frank (eten en slapen inbegre
pen zegt men er argeloos bij)
krijgt men volgend programma:
Op zaterdag wordt men om 7u
verwacht aan jeugdhuis Tanu.
Vandaar vertrekt men naar
Bredene, waar men een uurtje
later reeds verwelkomd wordt
door alle lesgevers en mede
werkers. De rest van de voor
middag wordt opgevuld met
kreatief werken (o.l.v Leslie
Hooghuys) en diverse hobby-
klubs (o.l.v. Felix De Neef). Na
het middagmaal krijgt men van
Gerrit Vervecken een overzicht
hoe men zich kan nuttig ma
ken in een jeughuis. In de
vooravond leert men foto's
ontwikkelen en daar weet E.
Van Den Bossche over mee te
spreken Na het avondmaal is
men vrij.
De zondag is er een natuurex-
ploratie o.l.v. Brigitte Verhae-
ge. Ook nog in de voormiddag
kan men vernemen hoe het met
sportwerking in een jeugdhuis
gesteld is. N. De Smet leidt
deze sessie. Frans Bonnae-
rens leert na de middag volks
dansen en Tom Blanckaert
vertelt wat er allemaal komt kij
ken bij een aangepaste film
keuze in jeugdklubs. Volgt dan
nog een evaluatie van het stu
dieweekend, een avondmaal
en een bezoek, zij het dan kort,
aan jeugdhuis De Kim in Oos
tende, o.l.v. Julien Cooreman.
Om halfnegen vertrekt men
naar Aalst...
Dit weekend is dus zeer alge
meen, een specialisatiestage is
het dus zeker niet. Maar goed,
degenen die zich zo breed mo
gelijk willen informeren met de
bedoeling in een jeugdhuis de
gelijk te werken nadien, jon
gens, da's de kans van je leven!
Omdat maximum 34 personen
deze kans kunnen waarmaken,
moet je als de bliksem kontakt
opnemen met Frans De Rijbel
in Tanu, Houtmarkt 1, Aalst
Voor degenen die nogal thuis
zijn in Bredene. de plaats is
Tijdens een Russische avond in
Russische specialiteiten (EL)
Tanu was ook een stand met
«VREEMDELINGEN»
Het toneelstuk, dat de internatio
nale nieuwe scene opvoerde, viel
pover uit. Technisch wel goed ge
bracht, maarinhoudelijkzeerzwak.
Het gezelschap genoot destijds
een grote faam met de opvoenng
van Mistero Buffo. Ook te Aalst liep
de zaal van Okapi propvol. Sinds
hun koerswijziging, om ideologi
sche motieven, bereikt de Nieuwe
Scène maar een beperkt publiek.
Men koos ekspliciet stukken,
waarin de maatschappij verdrukte
groepen aan het woord komen.
Ook de politieke situatie van Chili
en Portugal stonden op hun reper
torium. Zoals gezegd: technisch
blijft de groep op een hoog niveau
akteren
Het stuk de vreemdelingen wordt
per se niet opgevoerd als er geen
informatie over de gastarbeiders
achteraf voorzien is. Het zou ten
andere maar een zwakke avond
worden. Het stuk is een verzame
ling van scetchen waarin de hou
ding van de Belgen ten aanzien van
gastarbeiders aan de kaak gesteld
wordt. En precies dan nog de
meest gekende vooroordelen: be
huizing, de uitbating door verhuur
ders, de zgn. hoge kriminaliteit, de
import van gastarbeiders, «ze zijn
de schuld van onze lagere lonen»
enz. Het paneelgesprek heeft de
avond goed gemaakt, dank zij een
duidelijke dokumentatie.
Na het welkomstwoord van E.H.
Foucquaert, verantwoordelijke van
Sodiga, werd het paneel voorge
steld. Piet Janssen, vrijgestelde
aan het Centrum voor buitenlandse
werknemers te Borgerhout; Luk
Michiels, vrijgestelde aan het Bra
bants centrum, «Jos» als gespreks-
Eartner van de Mannen van den
am, Albert Martens, assistent aan
het Sociologisch Onderzoekscen
trum van de K.U. Leuven en ten -
Alotte E.H. Foucquaert voor Sodiga.
IMMIGRATIEBELEID
De heer Marlens zette het gesprek
in met een overzicht van de immi
gratiepolitiek in België. «Ons land
heeft een immigratiepolitiek ge
voerd, gevraagd door het patro
naat, toegestaan door de vakbon
den en georchestreerd door de re
gering. En dit sinds 1930»
«Voor 1930 bestond er een vrij ver
keer van werknemers ledereen
kon hier binnen met een paspoort
en kon op vraag van de werkgever
een job krijgen In 1930, met de
ekonomische krisis, vragen de
vakbonden een reglementering op
de tewerkstelling van buitenlan
ders. Die kwam er in 1936:
1een werkgever mag slechts met
toelating van het Ministerie een bui
tenlander tewerkstellen.
2. de vreemde werknemer mag de
grens niet over zonder een ar
beidsvergunning
Deze bepalingen zijn nog steeds
van toepassing, met uitzondering
van de versoepelingen binnen de
E.E.G
STEENKOLEN
Tussen de twee wereldoorlogen
heeft men een beroep gedaan op
de buitenlandse arbeiders voor de
steenkoolnijverheid. Er worder
vanuit het steenkoolpatronaat er
de regering «rekruteringszendin
gen» naar Polen. Hongarije e.d
gestuurd. Bedoeling was het on
dergronds mijnwerk door deze «ru
rale mensen» te laten uitvoeren.
In 1945 kondigt men belangrijke
voordelen aan voor Belgische
mijnwerkers: o.m. via de RMZ, en
een gemiddeld hoger loon van 25
Toen telde Vlaanderen ook
100.000 werklozen en toch bleek
men niet bereid naar de mijnen te
trekken. Men heeft dan maar de ar
beidsmarkt gemanipuleerd: «zoals
men aardappelen importeert als er
in 't land geen meer zijn, werden
gastarbeiders aangevoerd». Zo
wat 70.000 Italianen kwamen de
40 000 krijgsgevangenen vervan
gen Per week werden er 2.000
binnen gehaald. Volgens prof. Mar
tens was de regering gekant tegen
de tewerkstelling van gastarbei
ders, terwijl het patronaat niet be
reid was steeds maar hogere lonen
uit te keren om Belgische krachten
in de mijn te krijgen (zoals in Schot
land het geval is)»
ZONDER BEPERKING
De heer Marlens betwijfelde de
noodzaak van die maatregel, ge
zien de mijnen toch een teruggang
kenden. «Ondertussen immers,
zag het patronaat van de staalnij-
verheid hoe men profijt kon halen
uit het aantrekken van gastarbei
ders Jawel, dan kent ons land een
perkxJe van hoogkonjunktuur In
vele sektoren van de economie
vraagt men naar arbeidskrachten
en vindt zijn heil in het aantrekken
van gastarbeiders.
Tussen 1962 en 1967 kan men op
nieuw met een toeristenpaspoort
het land binnen. Wie werk zoekt,
wordt hier naar z'n gezondheids
toestand onderzocht: de kapabe
len worden aanvaard en de zwak
ken worden teruggestuurd. De
reiskosten zijn voor betrokkenen
In deze periode kent het ministerie
van arbeid een 120.000 arbeids
vergunningen toe.
KFL
Op donderdag 16 maart e.k. wordt in de zaal van het kollet,
aan de Pontstraat te Aalst om 20 u de film «The Tenant
van Roman Polanski gedraaid. In Frankrijk kreeg deze fill]
de titel «Le locataire» mee, en wij kunnen die vrij vertalen al
«De huurder».
Trelkovsky, een hoogst verlegen genaturaliseerde Frans
man die als klerk in een archief werkt, huurt in een van d
meer armoedige buurten van Parijs een appartement c,
een derde etage. Dit appartementje is bewoond gewees
door Simone Choule, een jonge vrouw, die enkele dagi
tevoren uit het raam is gesprongen.
Door min of meer toevallige omstandigheden en ontm
tingen (o.a. een bezoek aan de stervende Simone in t
ziekenhuis, een ontmoeting en kontakten met Simone'j»
vriendin Stella, konflikten met de concierge, huiseigenaar
en buren e.d.) maar vooral door zijn gebrek aan zelfver
trouwen en door auto-suggestie, beeldt hij zich steeds sterf
ker in dat alle rond hem levende mensen tegen hem zijn. D
totdat hij tenslotte, geestelijk volledig ontredderd, 't voorjjc
beeld van Simone Choule zal volgen om aan zijn angstaar
jagende hallucinaties te ontkomen.
De regisseur Roman Polanski aan de cinefielen voorstelled
is overbodig. Reeds meermaals ook kregen wij in de KFLl®
cyclus een film van hem op het scherm. Te vermelden ij™
echter wel dat de regisseur samen met Gérard Brech ha
boek van Roland Topor omvormde tot scenario en dat hijL
zelf de hoofdrol (Trelkovsky) vertolkt. Naast hem treden o
nog op Isabella Adjani (Stella), Melvyn Douglas (Mijnheel
Zy) (Scope) Lila Kedrova (Mevrouw Gaderian), Schelle»
Winters (de huisbewaardster), Jo van Fleet (Mevr. Dioz)M
Berard Fresson (Scope), Rufus (Simon), Claude Pièpluf
Claude Dauphin, Romain Bouteille en Jacques Monoo. C
produktie van deze 126 minuten durende produktie berusttj
in de handen van Andrew Braunsbera, de muziek komt vat
Philippe Sarde en de fotografie werd verzorgd door Sves
Nykvist, een kineast die ook met Bergman reeds opmerkejj
lijke prestaties leverde.
ANTRAKT vzw
De vzw Antrakt deelde ons mede dat in tegenstelling r
wat wij reeds vroeger publiceerden de film «Djieje Grechujf®
van deBorowczijk maar pas vertoond wordt op zondag 1l^
maart e.k. om 20u30 (en niet op zondag 5 maart) en dit in c%n
Stadsschouwburg op het Vredeplein te Aalst. e g
Djieje Grzechu betekent de tijdelijke terugkeer van W. Baakt<
rowezijk naar zijn vaderland Polen, waar hem, naar ziiN
zeggen, zijn Franse films onvoldoende of helemaal niet keif;
vanwege de censuur 16 1
De verfilming van de in Polen populair zijnde, maar in ha
geniep gelezen roman van S. Zeromski, was volgens Ba
rowezijk een ideaal voorwendsel om van een in Poief
alomgekende melodrama een publieke film te maken a
gepast aan onze tijd. Dit rond tema als liefde in en buiten hej
huwelijk, vrouwenemancipatie, abortus en dergelijke meed
Tijdens deze 136 minuten durende film is geen pauze voorf
zien.
MARCELINOKLUB
«Les Clos Fleuries». Dit wee
kend kan inderdaad een bloem
van een sleutel worden voor
jeugdhuisleden en
verantwoordelijken.
Voor de twijfelaars: we nemen
aan dat ook mensen van buiten
Tanu zelf welkom zijn.
Radiodistributie en telever-
binding
We blijven in de kadervor
mingssfeer. Vanavond (ten
minste als je op vrijdag 10
maart deze krant openlegt) kan
je om 19u een sessie rond
«probleemstelling bij radiodis
tributie» meemaken. Felix De
Neef zorgt voor een degelijke
voordracht. Stageleider is Ju
lien Cooreman.
De vrijdag daarop, 17 maart is 't
dan al, de laatste wintervrijdag,
is er eveneens om 19u een ka
dervormingsavond rond «tele-
verbinding». Dit keer wijdt Paul
Van De Meersche zijn aa un
dachtig publiek in in dat w
reldje van moderne technit ai
Dezelfde stageleider. Iedere* <j
welkom telkens. uin
Elvis Presley oct
We sluiten muzikaal af. Tanu ar<
bekend voor zijn retrospektiei
muzieknamiddagen. Plaatje00
van gene tijd of gindse zangf
die allemaal dezelfde teruglui
tersfeer uitademen. Wel, op z us
terdag 25 maart wordt «Elv rat
Presley» uitgepluimd. M< lAf
heeft dat vorig jaar ook al eet
gedaan, maar deze keer wor
wel een unikum. Jo Vinck hir
self (hoofd van de Belgiscl a,
fanklub) zal voor de bijpa to'
sende achtergrondgeluid® ye
zorgen. Hij zal tevens ee^
reeks dia's vertonen... Van 14 Ik
tol 18u in jeugshuis Tanu, ei In
ne, de toegang is en blijft gratis 'el
I
OPNIEUW DE
VIJS EROP
FUNKT1E VAN EEN
CENTRUM VOOR GASTARBEI
DERS
Daarna kwam de heer Piet Jans
sen aan het woord. Hij «spreekt uit
zijn ervaring met gastarbeiders in
het Antwerpse: een grote groep
Marokkanen en een kleinere groep
Turken (resp. 12 en 4.000 men
sen). die door de samenleving als
de twee voornaamste probleem
groepen ervaren worden, omdat
hun kuituur het sterkst van de wes-
Op zondag 12 maart e.k. om 14u kan de jeugd terug van eefae'
spannende film genieten in de zaal van het Kapucijnenien
klooster te Aalst. Een wekelijkse atraktie van de Marcelinofe. I
klub. en
Voor deze week staat op 't programma «Sneeuwbair"
express», een Disney-film vol aangename ontspanning |®n'
Johnny Baxter erft van een verre oom het groot «Imperial-,.
Hotel» dat in het Rotsgebergte is gelegen. Met vrouw, zooil,
en dochter trekt hij erheen. Het is echter een grote ontlc
goocheling wanneer zij konstateren dat het hotel volledi
vervallen is. Johnny steekt er echter al zijn geld in en knaj.
het terug op. De luxe kan niet op wanneer er op bepaaldi
dag ook nog een grote skilift wordt geïnstalleerd. Wat zeel
fel tegenvalt is dat er maar geen klanten komen opdagen)
Op zekere dag echter is een trein met vakantiegangers
vastgeraakt in de sneeuw.
Het hotel wordt overrompeld. Voor de snowcars wordt een^
denderende wedstrijd ingericht. Nu maar pas begint er le-i al
ven in de brouwerij te komen. Deze gebeurtenis is dan oo
het hoogtepunt van de film. Kwa opbouw en vormgeving
erkennen wij diverse situaties die wij ook reeds zaoen in dej
Dolle Kever-serie. Een serie die trouwens door de zelfde
ploeg werd gerealiseerd en die op dat knotsgekke vlal
zowat onklopbaar blijkt.
MEDEDELING
Graag programmeren wij in deze rubriek films van diverse
jeugdklubs en verenigingen. Wij moeten echter vaststellen
dat bepaalde teksten of programma's ons te laat bereiken.
Data en eventueel teksten moeten ten laatste 8 DAGEN
VOOR PUBLIKATIE in ons bezit zijn, zoniet kan het gebeu
ren dat wij ze niet meer kunnen verwerken.
Jan Strickx
