"TEATER LANSELOET MET
'OPPENKAST VERWENT
INZE KINDEREN
DE DRIE CHARELS IN DE ST.-ANNAZAAL
KAMERENSEMBLE
TREEDT VOOR
EERSTE MAAL OP
PIERRE DE SMEDT VERTELT OVER
BEIAARD-WETENSWAARDIGHEDEN
De Voorpost - 10-3-1978 - 9
maart werd voor een honderdtal kinderen een ware feestdag.
dag werd er door teatervereniging Lanseloet, een jeugdnamiddag georganizeerd. Iedereen genoot
de poppenkast «'t Ajuintje». Solospeler, Mare Van Laethem, vertelde het verhaal: De stier van
dbief.
dag en acht sekonden werkt. Ge
volg: het optreden van de bedrieg
ster werd een flop. De mensen
vroegen hun geld terug. Merlijn en
de ondertussen opgeroepen cham
petter vielen in als gelegenheidsar
tiesten. zodat het volk toch tevre
den huiswaarts keerde. Tegelijk
werden Heksemie en Jef Patat ge
vangen, terwijl de cirkusdirekteur
financieel gered was. Happy-end
van een flinke story.
Bij het begin van de voorstelling
werd een hartelijk woordje van
welkom gesproken door de voor
zitter. Toen werd het donker in de
zaal. Het toneel werd buitenge
woon fijn verlicht. De initiatief
nemers zorgden er ook voor dat
iedereen «kon zien»; de poppen
kast was twee meter boven het
verhoog opgesteld. Fijn dat jullie
daar aan dachten, jongens! De uit
voerder had een prachtige installa
tie mee, zo goed wat betreft de
verlichting als geluid. Hoewel
het laatste stond iets te scherp en te
luid. zodat de kleinsten zich onze
ker en onwennig verscholen in
moeders arm. Toch heeft iedere
toeschouwer, groot of klein, geno
ten van het fijne vertoon. De aan
dacht en de reakties van elkeen
bewezen dat.
Teater Lanseloet bestaat nu twee
jaar.
Voor volgend seizoen hebben de
inrichters ook al plannen: ze ko
men met een echte kindermusical
op de planken.
Doelstellingen van teater Lanse
loet:
De vereniging verricht kultureel
werk door het betere toneel te pro
grammeren door het zelf spelen
van stukken of door het uitnodigen
van gast - toneelgezelschappen.
Aan geïnteresseerde amateur
toneelspelers wensen zij de kans te
geven hun hobby uit te voeren.
Hierdoor helpen ze een zekere be
hoefte aan zinvolle vrijetijdsbes
teding te voldoen. Ze brengen te
vens jeugdtoneel op een artistieke
en pedagogisch verantwoorde
manier. Alle kinderen krijgen de
gelegenheid om verantwoord kin
dertoneel te beleven. Zij worden
aldus opgevoed naar een artistieke
ontspanning. Zij kunnen zich
eveneens verantwoord ontspannen
door de film, poppenteatcr en
kreativitcit.
De groep helpt ook informatie te
verspreiden over de kulturcle akti-
viteiten van eigen en vreemde
produkties om zo het toneclbezoek
aan te wakkeren. Tenslotte moe
ten wij vernoemen, dat teater Lan
seloet andere vormen van kuituur
steeds wil steunen, aanmoedigen
of aktiveren.
Voor de kinderen hebben wij ook
een prettig nieuwsje: om de veer
tien dagen brengt het Lanseloet-
gezelschap een voorstelling in het
«Kapelleken», Meuleschette-
straat. Eén maart was er een pop
penspel, 15 maart wordt het een
echte speelgoedruilbeurs, die van
start gaat om 13.30 u. Daarna is er
een film «Ezelsvel», een verruk
kelijk sprookje, vol poëzie, ele
gantie en moderne subtiele humor.
Interesse?
Wie verdere inlichtingen wenst, of
wie zich kreatief wil inzetten, kan
steeds terecht bij Willy Van Box-
tael, Ledebaan 19 of bij Amedee
Triest, Jozef Meganckstraat 24.
R. DEVUVER
En de poppen maar dansen (JR)
Een reusachtige sfeer achter de doeken (JR)
De Sint-Annazaal heeft vorige zaterdag het voorrecht genoten de
«Drie Charels» op het podium te krijgen in hun muzikale komedie
«Horen, zien en zwijgen» van Roger Piers, die als «Charel- deel
uitmaakt van het gezelschap.
Deze komedie in twee bedrijven
(13 taferelen), werd voorgesteld
door «Het Volksteater» een rei
zend gezelschap dat in het
Vlaamse land zeker niet onbekend
is, en Gent als thuishaven heeft.
De gebrachte komedie «Horen,
zien en zwijgen» is eigenlijk het
jubileumprogramma van het ge
zelschap dat vorig jaar 30 jaar be
stond. Meer dan 200 mensen
werkten tijdens deze 30 jaren mee
aan de suksesstukken van de 3
Charels, zo lezen we in het pro
gramma. Momenteel bestaat het
trio «De 3 Charels» uit Roger
Piers. Bert Joris en Lou Jacquet.
«Horen, zien en zwijgen» is hun
laatste produktie.
Het is puur volkstoneel, echt ont
spannend. En dit is misschien wel
de grootste verdienste van dit
rondreizend gezelschap waaraan
een diepe behoefte bestaat: de
mensen ongekompliceerd en op
gezonde manier laten lachen.
Want lachen doet men tijdens de
voorstellingen die door echte ras
artiesten worden gebracht. De
humoreske taferelen waren mees
terlijk vertolkt. En we weten nu
nog niet welke van de drie Charels
het meeste applaus verdient. Ze
zijn bijzonder goed op elkaar inge
speeld, evenals de dames: Geor
gette Piers als Rose, de vrouw van
Charel 2 (Roger Piers), Yvonne
Jacquet als Marie vrouw van
Charel 3), en Rosa Geinger als Fi-
lomène, de stiefmoeder van Ma
rie. Uitstekend in hun rollen waren
ook Paul De Lentdecker als File-
mon (vader van Rose), en Eric
Vanderbeken als «fakteur» Briek
De Martelaere.
De choreografie werd verzorgd
door het duo Silvya en Nicole. Het
hammondorgel werd bespeeld
door een meesterlijk «Gilbando»
alias Gilbert De Saedeleer die op
virtuose manier trouwens verschil
lende instrumenten de baas kon.
Het verhaal is eigenlijk eenvou
dig, en dient feitelijk om de ver
schillende humoristische gags aan
elkaar te lijmen, gags waarbij het
Gents dialekt helemaal niet stoort,
maar integendeel sterk op de lach
spieren van de toeschouwers
werkten. Om kort te zijn: tegen het
einde aan wordt één der Charels,
plots miljonair, en sticht een partij
die vooral leute onder het volk wil
brengen. Deze partij haalt bij jJe
verkiezingen een overdonderende
meerderheid in de gemeente, en de
toeschouwers zijn de goedlachse
getuigen van wat er zich daarom
trent allemaal afspeelt.
Werkelijk, het loont echt de
moeite waard om een avond met
de «3 Charels» door te brengen
wanneer de kans daartoe zich
voordoet!
Wilfried Lissens
Meester Merlijn heeft 'n eigen
aardige machine gekocht. Het
vas een steraanbieding in de
tan halve prijs. De naam: een uit-
vindmachine. Hij had ze absoluut
lodig. daar hij veel aanvragen
treeg. De één vroeg onderbroeken
net binnenzakken, de ander wou
jampers met ruitewissers. Zélfs
de minister in persoon had een
verzoekje: hij had een ezel die hij
graag aan het praten zou willen
j krijgen. Nou, voor een minister
idoe je wat! Daar zou Merlijn dade-
,A ijk aan beginnen. Met behulp van
Iroog water, werd al gauw een
ipuitbus gevuld met een magisch
drankje. Vooraleer de minister te
roepen, moest het middel eerst ge
test worden. Een onschuldige
te] worm werd het eerste proefkonijn.
Spanning enalgemene
vreugde: gelukt!
Heksemie. die toevallig voorbij
kwam, vond het verdacht dat een
worm kan spreken. Merlijn zal dat
gefikst hebben! Ze besloot het
wondermiddel te stelen. Na aller
lei perikelen, lukte het haar de to
verdrank te vervangen door een
slaapmiddel. Zo werden de toven
aar en de Franse minister letterlijk
in slaap gedaan.
Met behulp van Jef Patat, een be
rucht boosdoener, vluchtte Hek
semie naar Mozambik, waar ze
wilde dieren wou aan het spreken
krijgen. Haar plan was klaar: ze
zou in een cirkus enorm veel geld
kunnen verdienen. Na een mis
lukte leeuwenjacht, lukte een
slaande list met een grote, zwarte
vogel. Hij begon (na behandeling)
ineens te zingen als de «bietels-
Hij gaf zelfs de raad de stier van
cornedbief te vangen. Dat was een
uniek dier: de stier wandelde
steeds achter zijn staart aan. De
heksenbezem en de spuitbus de
den hun werk. zodat het slachtof
fer enkele minuten later de Franse
cancan danste.
De cirkusdirekteur was bankroet.
Heksemie ziet een ware kans. Zij
vraagt een hoge gage en treedt op
met haar dieren. Meester Merlijn
wist ondertussen uil te rekenen,
dat het wondermiddel slechts één
Aalst is een nieuw muziekensemble rijker. Leerkrachten van
de Stedelijke Akademie voor Muziek, Ballet en Toneel vorm
den immers een kamermuziek-ensemble dat in samenstelling
zeer origineel en ook wel zeldzaam kan worden genoemd. Het
vokale neemt de sopraan Rita Piron voor haar rekening, in
strumentalisten zijn Godelieve Weymeis, dwarsfluit, Beatrijs
De Laender, gitaar, Paul Van Nieuwenborgh, piano en ten
slotte klarinettist Francois Schllaert die ook de leiding op zich
neemt.
Op maandag 13 maart treedt dit ensemble voor de eerste maal
op, en dit in de feestzaal van het stadhuis te 20.00 uur. We
krijgen reeds vol verwachting uit naar deze manifestatie, want
dit ensemble zou, mits het voldoende gesteund wordt door de
belangstelling van het publiek, misschien wel een sukses-
volle toekomst tegemoet kunnen gaan. De nieuwe groep werd
«Polyhymnia» gedoopt.
De Drie Sjarels (SJ)
Op het programma staat werk
van minder gekende komponis-
Op vrijdag 3 maart (maart is dit jaar met de benaming «muziek-
maand» gaan lopen) ging in de feestzaal van het stadhuis een voor
dracht door, gehouden door stadsbeiaardier Pierre De Smedt. On
derwerp, hoe kan het anders: klokken en klokkenmuziek. De heer
De Smedt wist zodanig veel te vertellen dat de vooropgestelde tijd te
beperkt bleef. Niets ergs; we kijken reeds uit naar een vervolg op
deze voordracht, want de talrijke wetenswaardigheden over dit
muziekinstrument waren voor velen even nieuw als interessant.
Pierre De Smedt toonde zich een boeiend en humoristisch verteller.
Fijne opmerkingen stoffeerden zijn betoog.
tadsbeiaardier De Smedt tijdens zijn interessante toespraak JM
HANDBELLENKOOR
Pieree De Smedt zorgde tevens
voor een verrassing die wc. naar
we menen ook een muzikale Aals-
terse primeur kunnen noemen.
Voor de gelegenheid nodigde hij
de «Angeli Sonantes», geleid door
Gustaaf Van der Wcyden uit. Tien
dames houden in elke hand een
klok met wclbcpaaalde toon
hoogte.
Dit wil niet zeggen dat men slechts
op twintig tonen beroep kan doen
want vaak dienen een of meerdere
andere klokken die men bij de
hand heeft te worden aangespro
ken. Met dit geheel van tonen en
uitvoerders kwam men tot verras
send mooie rezultaten. Het leek
ons niet zo gemakkelijk te zijn om
een muzikale zin vlot te laten ver
lopen (elk «zingt» als het ware de
hem toebedeelde noten van de me
lodie), zeker als we in acht nemen
dat het niet om een alleenstaande
melodie ging. maar om een ge-
harmonizeerd stuk. Men dient dus
zowel horizontaal als vertikaal ge
lijk te blijven. De dirigent diende
dan ook strak de touwtjes in han
den te houden en mocht de maat
geen ogenblik uit het oog (lees
oor) te verliezen. Deze mensen be
reikten bewonderenswaardige re
zultaten.
Zeer charmant klonken
de stukjes waarin een blokfluit
werd begeleid door dit handbel-
lenkoor. Werkelijk boeiend om
aanhoren.
KLOKKEN
EN KLOKKENMUZIEK
Het zou ons te ver leiden om diep
in te gaan op alles wat Pierre De
Smedt die avond allemaal wist te
vertellen. Zijn kennis van het in
strument en de specifieke muziek
die ervoor werd geschreven is
enorm uitgebreid.
Beiaardier is «een der oudste be
roepen ter wereld», zo wist hij te
vertellen, maar voedde er veilig
heidshalve aan toe dat het niet hét
oudste is. Die eer laat hij beschei
den ter zijde liggen. Wist u beste
lezer, dat reeds in «Van den Vos
Reynaerde», daterend uit de der
tiende eeuw sprake is van de bei
aard? Wist u dat de Aalsterse bei
aard drie klokken teveel heeft en
één te weinig? Langs wiskundige
weg komt men voor dit probleem
tot geen oplossing. Wie het
waarom wil weten moet maar eens
even de klokkentoren opklauteren
en aan Pierre De Smedt vragen
waarom dit zo is. Wist u dat bij het
aanslaan van de beiaard de bespe
ler een kracht gaande van 3 tot 13
kilogram dient uit te oefenen? En
weet u waarom een beiaard vals
speelt? Allemaal vragen waarop
een antwoord werd gegeven.
Om de geschiedenis van de Aals
terse beiaard uit de doeken te
doen, bleek spijtig genoeg niet
voldoende tijd beschikbaar. Mis
schien komt dit een volgende keer.
Pierre De Smedt kondigde ook
reeds een en ander aan betreffende
het komende beiaardseizoen. Net
zoals vorig jaar zullen buiten
landse beiaardiers te gast zijn.
Meer hierover verneemt u later.
Het is duidelijk dat Pierre De
Smedt de Aalsterse beiaard in eer
wil herstellen door het instrument
regelmatig in de belangstelling te
laten komen. Een initiatief dat we
enkel maar kunnen toejuichen.
Gastbeiaardiers met wie we vorig
seizoen kennis maakten waren vol
lof over het instrument waarover
we beschikken.
ANDRF. DE GROF.VF.
Het beiaardkoor uit Kessel (JM)
ten en minder gekend werk van
bekende komponisten. Zo
hebben we het trio opus 16
voor fluit, klarinet en gitaar vèn
Joseph Kreutzer. De delen zijn:
Allegro resoluto, Adagio en Alla
Pollacca. Van Franz Schubert
horen we «Der Hirt auf dem
Felsen» opus 129 voor zang
stem, piano en klarinet. Mario
Castelnuovo-Tedesco, even
eens een suksesvol komponist,
wordt vertegenwoordigd met
de Sonatina opus 205 voor fluit
en gitaar. De delen van dit werk
zijn: Allegretto gracioso,
Tempo di Siciliano en Alle
gretto con Spirito.
Na de pauze volgt dan een
kompositie van Ton de Leeuw,
een trio voor fluit, klarinet en
piano (Introduzione, poco len
to; intermezzo, quasi recitativo;
Scherzando). Van de Franse
komponist Albert Roussel (be
luister van hem eens de suite
Bacchus en Ariadne voor or
kest) wordt het opus 26 nr. 1
«Deux poèmes de Ronsard»
gebracht, voor sopraan en fluit.
Vervolgens krijgen we «The
Songs of Innocence» van Ar
nold Cooke voor sopraan, kla
rinet en piano om dan te beslui
ten met een sonate voor fluit,
klarinet en piano van Maurice
Emmanuel met als delen: Alle
gro con Spirito, Adagio en Alle
gro molto e Leggierissimo.
Zoals u reeds gemerkt hebt,
lezer, een rijk en afwisse
lend programma met werken
die hoogst waarschijnlijk «Aals
terse» primeurs zijn. Wie graag
zijn muzikale horzonten uit
breidt. of gewoon eens andere
muziek wil horen zal vast in zijn
nopjes zijn met datgene wat de
kersverse kamermuziekgroep
ten gehore zal brengen. De in
gang tot dit konsert dat werd
georganiseerd door «Muza
VZ.W.» die mocht rekenen op
de medewerking van het
stadsbestuur van Aalst is gra
tis.
A. De Groeve
