TOEN WAS ER
TIEN JAAR GELEDEN WERD
GHIS WILLEMS
VOLKSVERTEGENWOORDIGER
■HHhhH
Ts) j Al
De Voorpost - 17-3-1978 - 17
lierickx er
mening te konfrontefen n
alles heeft meegemaakt
1 ,-OjjfVièrjaar Uftf#jn wj
8.000 exemplaren te
ses,
2. Het béete
genwqor
tieke
stance
hier 6 to.
Ghis Wil
3. Langane
ten wèrp
opvoebr
4 Het tijdst
CVP-joht
van de\a
Tien jaar geleden werd Ghis Willems volksvertegen
woordiger voor het arrondissement Aalst.
De C V.P zijn partij was toen aan het afzakken
naar een diepterekordZijn verkiezing op 30.31968 zou
daarin een kentering ten goede brengen. Eerst geleide
lijk, daarna krachtig, is de C.V P teruggekomen. Ga
maar even na.
Toen Ghis Willems aankwam, beleefde men in de
C V P. van het arrondissement Aalst nog de tijd dat bij j
elke parlementsverkiezing de tweede kamerzetel door
provinciale «apparentering» moest bekomen worden en
dat die zetel zelfs aan een zijden draadje hing. Vele
mensen kijken daar van op en staan onbegrijpend
tegenover de mogelijkheid dat de grootste partij van het
arrondissement geen tweede zetel zou behalen, terwijl
twee kleinere partijen daar wel zouden in lukken. En
toch is zulks in België denkbaar Want, tot men het
afschaft of wijzigt, hetgeen men al jaren aankondigt, is >fl
hier nog altijd het systeem van de zetelverdeling na de i x
verkiezingen, een ingewikkeld en grillig spel van eerst -
allerhande delingen, waarvan men vervolgens de uit-
slagen en kwotiënten onderling moet gaan vergelijken
tussen de arrondissementen en de partijen van een- .p
zelfde provincie, om dan uit te maken welke partij met
haar stemmenoverschot een bijkomende zetel bekomt
bij de zetel(s) die zij'reeds rechtstreeks kon verwerven.
Dat laatste is iets gemakkelijker uit te maken: men
neemt gewoon de verkiezingsuitslag van elke partij
(voor de C V P. in 1977: 56.877 stemmen) en men 'B
deelt dit getal door het cijfer dat men nodig heeft om één
kamerzetel rechtstreeks te verwerven (in 1977:
27.470).
De uitslag in ons voorbeeld is 2,071De «2» vóór de
komma geeft te kennen dat men 2 kamerzetels recht-
streeks verworven heeft.
Het is dus duidelijk.
Een kamerzetel rechtstreeks verwerven geeft absolute
zekerheid. Een kamerzetel door provinciale apparente
ring toegewezen krijgen heeft zijn risiko's.
Uit het voorgaande blijkt nu dat de C.V.P. van het
arrondissement Aalst bij de parlementsverkiezingen van
1977 het was toen geleden van in 1961 voor hel
eerst sinds 16 jaar weer haar tweede kamerzetel recht
streeks in de wacht kon slepen, hetpéènhaar bovejidiebt*,.
weer in de gelegenheid steldenaareen dertjjë kaijrjazetel
te mikken. 'Vwv' J
De stemmenwinst van dé
bedraagt, nadat Ghi&Witlems votksvertegén
was geworden 3,57 3&93x&.tQr34;5n
Al laat dit cijfer het op$etëerste gezichi rtflsschien^
vermoeden, het is niettemin een bel^ng[i(ke winst,
partij herovert immersiniet zomaar een pak percer
op haar vroeger bereikte stemmena^tal.j voreerst i
dat het kiesgedrag vanl d? bevolking tame|fjk konstaf
kijk naar de jongsfg verkiezingen lini frankrijk
men zich aan heel wat grotere verschuivingen
rechts naar links hadj verwacht danfdit u|teindelijljhW—-
geval was en vervolgens omdat fepmpercent of een,
fraktie van een percent op het stenpenaantal vasjeeq
grote partij overeenkomt met zeerjveel mensen,
maal enkelingen, die nieuw moetenjciyertuifld. worden
van hun instemmjTOTTleLde^arfu^^^r^^^
Zeer konkreet beEéSfiDt-drt alles vöor'de C.V.P^var)
arrondissemefiLAalsUUU-deze partij, na de eerstejver^
kiezing van Ghis Willems tot yólksvertegenwoordfger in
1968 een stemmenwinst is gaan boeken van niefminder
dan 9.348 stemmen Tvan-47
56.877). JSJ
Welke partij zou hiermee niet gelukkig zijnt Welke par
lementair zou zijn eerste 10 jaar zo'n balans niet
willen voorleggen! «Wij hebben alle redertéf»öWWvfe-
den te zijn over de uitslag inbet arrondissement j\alst'/
schreef de arrortdissementeleC,. V.P.-voorzitter H. ydn
Wambeke na j de,c ijarlenip[]tsverkiezingen van
17.4.1977. «Onder ae 16 VÏaamse arrondissementen
bekleden wij de 8ste plaats wat de procentuele vooruit
gang betreft. Het is lang geleden dat wij dergelijk sukses
kenSen!».
Die vooruitgang en dat sukses is des te opmerkelijker
als men bedenkt dat de strijd in de laatste TO jaar op RT
nemen Was-tegeirdie andere keien aan het Aalsterse
politieke firmament. B Van Hoorick en L D'haeseleer,
op het toppunt van hun kunnen. En toch was het de
B.S.P. die sinds 1968 3 van haar stemmen verloor.
De P V V. boekte ook ruim 1 verlies over die periode,
terwijl de V U. stagneerde.
Dat is bij Ghis Willmes één van die vele verrassende
facetten die «recht» werken, waar de meesten het
«averecht» zouden verwachten
Een ander voorbeeld daarvan. Buiten de verkiezings-
kampagnes. tijdens dewelke alle kandidaten nu eenmaal
verplicht zijn sterk naar buiten te komen, wil hij het in
zijn dagelijkse aktiviteiten tegen «het boekje» van de
politieke reklame in niet hebben van spektaculaire
akties, veel wind en gedruis boven de oppervlakte,
waarvan men doorgaans geneigd is te menen dat het op
de kiezers indruk maakt. Hij wil gewoon zijn krachten en
fatsoen niet verspillen om zich de superstar te tonen die
torenhoog, met kop en schouders, boven iedereen uit
stijgt, zoals vele politici het rondom hem ten onrechte
wel pogen te doen.
Hij zoekt integendeel steeds naar een waarachtig optre
den. Dit doet hem in vele opzichten afwijken van het
normale patroon van «de politicus». Maar het maakt
hem van de andere kant des te gelijkender met de
gewone mens, de Aalstenaar, de Denderstreker.
Hij is bijvoorbeeld van inborst vriendelijk en zacht,
terwijl men er in de politiekzoals dat heet «keihard
tegenaan gaat», en dit als een ideaal vooropstelt
Hij is een strijder voor de humane waarden en stoort
zich hierbij niet aan het handige opportunisme van
zovele anderen.
Hij is een onvervalste kristen demokraat:
geen «werkmansgezinde» evangelische kasteelheer of
een «Kapitalistische» salon proleet die schatten ver
gaart. -
Hij staat, volgens «De Standaard» van 3 5 1977, in
de annalen geboekstaafd als één van de 9 (op 56)
C.V.P.-kamerleden, die bij geen enkele belangenstand
ondergebracht zijn en die men de echte C.V.P.-ers
noemt.
In het sukses blijft hij rustig. Triomfalisme, dat zo
dikwijls voorkomt in de politiek, werd ook al dikwijls
afgeschaft. Zet er maar namen naast.
Hij zoekt steeds naar een alaemene overeenstem
ming in de besluitvorming. Hij houdt dus niet al
liggen aie neigingen in de menselijke natuur geborgen
van diktatuut, autoritarisme en intolerantie, die in
wezen door niemand aanvaard worden, zeker niet door
de «historisch» onafhankelijk gezinde Aalstenaars en
Denderstrekers.
Of het hem meezit of tegengaat, hij blijlt ah ;C voort
doen Alle verhoudingen in acht genomenwerkt hij niet
met geluks- of ongeluksdagen zo mogelijk zonder ups
en downs. Hij tracht dit te beheersen.
Is hij minzaam, de tegenstrever misrekent zich niet.
want hij is ook weerbaar, taai zelfs als een reptiel
Mare Vermang
gewezen hoofdredakteur NU
oud-raadslid van Aalst
De naam van Ghis Willems zal onafscheidelijk verbonden blijven aan het experiment van politieke
vernieuwing dat in Aalst in de zestiger jaren groeide rond het tijdschrift NU en de gelijknamige
CVP-jongerengroep NU. Op het hoogtepunt van zijn bestaan bereikte het tijdschrift om de twee
maanden 8.000 abonnees en kon men in Aalst belangwekkende debatavonden van Groep NU
bijwonen.
Wat dit experiment voor de Aalsterse politiek en voor enkele mensen betekende, willen wij pogen
vanuit eigen herinneringen hier weer te geven.
VAN PARTIJBLAD TOT FRAKTIE
In 1966 of was het 1965? kreeg de ontevreden-
■Jdoende politieke «dienstbetoon» een
van een telefonische oproep-
Enkele jongeren die een deel
lolitieke leven wilden besteden
ngsplaats. Zij waren bekom-
leer aktieve plaatselijke par
idien een volwaardige plaats
Onder impuls van «de Wil-
femsen» groeide de iöeèvan een tijdschrift, waar Karei
NU» voor vond (achteraf
zondèNtoelating overgenomen
icialisten voor bun maandblad),
fag het eerste nummét het licht. Adver-
•x\ aantaP«wèEfótefters» zorgden ervoor dat
i blad gratis thuis-
ij de CVP was veel
hadden. Spot en
lar bij verschillen-
apprecieerdenwas
dufdfyijk. Ongewild werden *fyij al onmiddellijk in de
fraktie» gedrukt. Toch hebben wij vanaf
Si begin gepoogd de inspiratie van het Kerstpro-
politiek prggramma van de CVP in
_konkretizeren in aan de tijd
jepasie^
rfq^dln wij maandelijks samenkomen in
jfarel\}§g0£3UeHM^mii. Marcel De
:ker, Her-
Cieemput. MarïsVermang,
s maakten er plannen votirynieuwe
Sommigij-medewerkers verdwenen.
Royen en Laurèit Van-
versterkfêJ^Qe politieke aktualiteit,
lieuwing van tie CVP
vormden geleidelijken belangrijke agendapunten'. Een
soort werRJmmitóe bestaande uit Herman Gbossens,
Ghis Willems en de auteur van flit artikel, zorgde ervoor
dat alles (min of mèer) tijdig en in goede vorm bij de
drukker kwam, en nadrèn-bij-deJezers.
POLITIEKE ACCENTEN
In de standpunten die gepubliceerd werden!\vinden wij
een aantal accenten temgJie dikwijls aanfeurtden bij het
programma van de Ü/P-jbngeren in die dagen. Vanuit
onze toenemende onafhankelijkheid hebben wij ge
poogd opinievormend op te treden iryhpt CVP-milieu en
^bovendien de CVP te stuwen in eerj meer vooruitstre
vende rfchtmg, KenmerkentfWas vooraf het propageren
van
wat wij onder Nederlandse invloed «een kristen-
radikalisme» noemden. Wij meenden dat gelovi
gen, die zich aan het evangelie wilden inspireren,
een radikale houding moeten aannemen inzake so
ciale rechtvaardigheid, zowel nationaal als interna
tionaal Daarbij onderlijnden wij sterk de individuele
en kollektieve verantwoordelijkheden binnen een
volledig demokratische samenleving;
een ernstige aanpak van de ruimtelijke ordening en
de stadsvernieuwing te Aalst. (In dat verband gin
gen een aantal medewerkers van NU tweemaal te
rade in Nederland, waar verschillende nieuwe ste
den en stadswijken bezocht werden);
een verjongde, principieel geïnspireerde en demo
kratische volkspartij, los van de «bevoogding» van
de standsorganizaties,
politieke samenwerking met de BSP, omdat deze
partij ons op dat ogenblik de enige partij leek waar
wij het gemakkelijkst mee konden tot een akkoord
komen om elementen van ons «kristen-radikaal»
programma te verwezenlijken.
GROEP NU
De groep mensen rond NU beperkten zich niet tot het
uitgeven van 'n tijdschrift, maar vormden spoedig een
kern waarrond de werking van de CVP-jongeren in Aalst
zich kon vernieuwen.
Hij beschouwt «de politiek» als de mooiste van alle
«kunsten» die van de beoefenaar de meest vèeleisende
eigenschappen verwacht: eigenschappen van het hart
verstand, werkkracht, gezondheid, rechtschapenheid,
weerbaarheid
Hij meent dat al deze eigenschappen in hun gepaste
dosering op elk moment van de dag moeten aangespro
ken worden.
En zó werkt Ghis Willems al 10 jaar lang...
Is het te verwonderen dat de mensen, die in feite goed
de schijn van de werkelijkheid kunnen onderscheiden,
met de jaren steeds meer in hem zijn gaan geloven Met
zijn optreden bewerkte hij in de laatste 10 jaar een sterke
onderstroming, die heel wat moeilijker zal stilvallen dan
de wervelwind aan de oppervalkte. die hij nooit zoekt.
Eigenlijk moet men Ghis Willems ook een ideale wetge
ver noemen gezien vanuit zijn vorming als dokter in de
rechten en vanuit zijn zin voor nauwkeurig werk. Hij
hanteert ook vlot en genuanceerd de pen. Maar het
parlementair regime in België zit in dit opzicht op een
zijspoor Ue materies worden schaars waarin de indivi
duele parlementair nog wat vermag af te dingen of toe te
voegen aan wat de partijen of de regering vooraf over
eenkwamen. En dat gebeurt dan meestal nog bij het
Zo ontstond NU. Naargelang de omstandigheden zorg
den de groep NU ofwel het tijdschrift NU zelf voor
aktiviteiten gericht tot een breder publiek. Zo herinneren
wij ons:
debatten in Jodogne en Aalst met enkele jonge
PSC'ers (o.a. Ch F. Nothomb, F Herman, M.
Vandeput) over Waals-Vlaamse problemen;
voordrachten door H. Baeyens, J De Serano, Th.
Kerstiëns, Th. Lefèvre, L. Tindemans, J. Van-
damme, T. Van de Meerssche, R. Vermeire;
een colloquium over het buitenlands militair beleid
van België. (De teksten hiervan werden als dossier
gepubliceerd door Kuituurleven);
een simulatiespel in internationale betrekkingen dat
in samenwerking met de Universiteit van Leuven
werd georganizeerd voor de laatstejaarsleerlingen
van de Aalsterse scholen.
HOOGTE- EN LAAGTEPUNTEN
Een politieke groep die meer steunt op wederzijdse
vriendschap dan op gemeenschappelijke belangen kan
tijdens een vierjarig bestaan heel wat hoogte- en laagte-
punten kennen.
Een eerste hoogtepunt was zeker de verkiezing van Ghis
Willems tot volksvertegenwoordiger. Als uiting van de
wil om een blad van de CVP voor alle CVP-leden te zijn,
werd er noch aan de voorbereiding, noch aan de verkie
zingsuitslagen veel weerklank gegeven. Het feit dat één
van de onzen volksvertegenwoordiger was geworden
verheugde ons echter ten zeerste en moedigde ons aan
in onze vernieuwingsdrang.
NU zou echter meer en meer uitgesproken standpunten
innemen. Naar aanleiding van het arrondissementeel-
partijkongres van 16 november 1968 kwam het tot een
regelrechte botsing tussen de jonge garde, en enkele
ouderen Het werd een aanval op de partijmandarijnen
die enige weerklank kreeg, maar waardoor de jongeren
van NU nog meer geïzoleerd geraakten
Typisch voor de stilaan verworven maturitt^ënïnvloed
is de uiteraard door zeer 'weinigen gekènde «konferéntie
van de Mallejan». Naar aanleiding ygn ëSti9{udipre|
naar Nederland werden tijdens eei
Hotel De Mallejan heel wat planm
aktiviteiten van NU voor de toekom:
Zo herinneren wij ons dat afge
dige steun te geven aan Ghis Willem:
Anderzijds werd aan de auteur van dit
zich beschikbaar te stellen voor de gei
kiezingen.
Plannen werden gesmeed voor het om»
Keizerhof» tot een aantrekkelijk
werd overeengekomen Marcel De Bi:
genstaande zijn zwakke pozitie op datj
verder ten volle te steunen als partij'
Het triestig hoogtepunt uit de geschil
de gemeenteraadsverkiezing van
dige» niet-verkiezing van de
stemmen te veel werden uiteini
weinig!) en het niet-demokratisc|
toch goedgekeurd bestuursakkoord
gevolgtfdoor de woordbreuk van de CVP tégenover die
partij, hadden voor gevolg dat NU ploti
bestaan
INHOUD
Inhoudelijk is NU steeds zeer sterk afgestemd 'geweest
op de lokale politieke aktualiteit. Zoals reeds gezegd
poogden wij echter ook meer fundamentele artikels te
Ghis Willems, 10 jaar volksvertegenwoordiger
publiceren betreffende de werking en de toekomstige
evolutie van de CVP. De bijdragen van Laurent Vande-
"'"^ver internationale politiek hadden de degelijkheid
Tem gewoon zijn geworden Een
voorgeschiedenis en het ont-
iQXider enige bronvermelding
j' door een studentin die er
"li,mee werd. Onder de gele-
rnoemen wij nog Georges
jues.ya^lewalle.
weinig historisch pers-
1 NU te evalueren. Laat
uitnodiging zijn om uw
fie van één van hen die dit
:fin geslaagd een oplage van
(reiken. Voor een plaatselijk
ngetwijfeld een groot suk-
ti|d£chrift NU, met wat dit verte-
mqcht en invloed heeft de poli-
dfjelmdtièheifl van enkele niet-
lebdndert jongeren verhoogd. (Wij denken
aan dé verkiezing en aan het optreden van
tjjdsöhfift eè langs aanverwante aktivitei-
e^n rsèle bidrage geleverd tot de politieke
igl vopfal van de jongeren,
ifylft heeft de aktiviteiten van de Aalsterse
eq^esteund, en zo gezorgd voor enkele
iren van de CVP-Jongeren in Aalst,
ide plannen en ideeën werden uitge-
tn enKele met sukses (bv. de oprich-
van eeiMuralistisch Centrum Voor Levensvor-
gk ^efwTjl andere uiteindelijk mislukten (bv. de
lieuwing van het Keizershof).
Volksvertegenwoordiger en Aalstenaar Ghis Willems zit dit jaar voor zijn tiende
seizoen op de parlementaire bres. Tien jaar het volk vertegenwoordigen in de Kamer
te Brussel is natuurlijk geen flauw bieren dal mag gevierd. Ghis Willems doet dat op 1
april eerstkomende in de Keizershallcn te Aalst met een bal. De deuren gaan open om
20 uur en de sympatizanten en vrienden worden ten dans uitgenodigd vanaf 21 uur.
Het geheel voor de inkomprijs van 80 fr.
Willems is het feestvarken maar toch niet de aprilvis.
kommissiewerk Dus onttrokken aan het oog van de
burger, die op da vlak zijn parlementairen niet meer
gewaar wordt of kan beoordelen. Men moet al een
speurder of een vorser zijn zoals bijvoorbeeld ere-
stadsarchivaris A. Van der Hevden om te weten en.
zoals hij 't deed. te schrijven: «...Nog even had Aalst
zich nadien te verweren tegen het Wetsontwerp
Verroken-De Croo-Vernimmen, strekkende tot de over
heveling van het kanton Ninove naar Oudenaarde in
plaats van naar Aalst (Dendermonde)Dit zou niet alleen
voor gevolg hebben gehad dat de Ninovieters op het
verre Oudenaarde zouden aangewezen zijn, ook voor de
zaken waarvoor zij nu in Aalst terecht komen zoals voor
het handelsregister, de handelsrechtbank, de werkrech-
tersraad. Maar het zou tevens de rechtbanken van Aalst
nog enkel bevoegd maken voor de kantons Aalst, terwijl
't polarisatiegebied van Aalst toch heel wat uitgestrek
ter is. Volksvertegenwoordiger Gh, Willems heeft ech
ter op de vergadering van de kommissie van justitie van
maart 1970, waarvan hij trouwens lid is, de belangen
van Aalst en Ninove dermate goed tegen genoemde
aanspraken van Oudenaarde verdedigd dat hij in het
gelijk werd gesteld met 9 stemmen tegen 3 en 1 onthou
ding
Als wij hierboven de opgang van de C.V.P. vaststellen in
de laatste 10 jaar, gelijklopend met het 10-jarig mandaat
als volksvertqenwoordiger van Ghis Willems. zal het de
lezer ook duidelijk zijn dat hij niet de enige geweest is die
deze heropleving hielp bewerkstelligen. Hij-zelf, die van
samenwerking en participatie houdt, zou de eerste zijn
om dit tegen te spreken Er zijn ook de andere C.V P -
kandidaten geweestEr was wat men genoemd heeft het
«Tindemans-effekt» dat gunstig heeft gewerkt voor de
C.V.P. van gans het land, enz..
Toch is de inbreng van Ghis Willems in het bijzonder erg
belangrijk geweest: het feit dat hij met succes groepen
en mensen wist te vertegenwoordigen, die het anders
misschien vergeefs zouden zoeken bij andere kandida
ten van de C.V.P het feit dat die vertegenwoordiging
sindsdien met telkens meer dan 10.000 stemmen de
verkiezingsuitslagen van de C.V.P. is komen versterken
en mee bepalen, het feit ook dat hij sinds vele jaren
nieuwe inspiratie toevoegde aan de C V.P. -gedachte
en-aktie hetgeen onder meer moge blijken uit de bijlage
van M. Vermang die wij hiernaast afdrukken en die Ghis
Willems situeert als de katalisator van het tijdschrift NU
van de Groep NU uit de jaren 65 tot 70
