BART DE WINNE STRIPLAUREAAT
DE VIJFDE TENTOONSTELLING VAN
HOBBY EN VRIJETIJDSBESTEDING
WAS WEER EEN SUKSES
De Voorpost lezen,
aktueel wezen
PIETER DE BLOCK TOVERT MET KEIEN
in Hek ai
Pinkstf'1
hij vfJ"
suks
mens
wens
Bloemen, kunstwerkjes en andere kreatieve zaken in de hobbytentoonstelling JM
6 - 17-3-1978 - De Voorpost
In de woning van G. Renders, leraar aan de Rijksmidden
school I te Aalst zweeft nog de sfeer van de Aalsterse
komponist. vele jaren direkteur aan de Muziekakademie en
schepper van een kantate, een melodrama en talrijke
liederen, Gustaaf Pape, gestorven in 1920. De heer Renders
is immers de kleinzoon van deze beroemde Aalstenaar die
o.m. de «Pupillenschool» bezong. In de woonkamer staat
dan ook een orgel en aan de wand hangen oude, waardevol
le violen. Zeventiende -eeuws!
In hei kader van de Gentse
«Leniebeurs» in het «Casi
no» had een wedstrijd
plaats in verband mei het
stripverhaal. Hei ging er
niet om er een te tekenen
maar wel om bij een reeds
getekend verhaal zonder
teksten de tekstballonne
tjes gepast, gevat, spiri
tueel te vullen waarbij fan
tasie. kreativiteit. eruditie
en belezenheid een belang
rijke rol zouden spelen De
heer Renders, leraar Neder
lands en Engels te Aalst en
te Weiteren nam het lovens
waardig initialief er studen-
«en uit zijn klas, het tweede
middelbaar, heen te sturen
en schoot meieen de hoofd
vogel af. Dat «stripverhalen
lezen geestelijke luiheid
zou bevorderen» neemt de
heer Renders niet Wie
stripverhalen leest zal ook
nog wel andere teksten on
der de ogen krijgen en wie
niets anders leest heeft dan
toch nog de teksten van het
stripverhaal Beter iets dan
niet? Deze teksten zijn dan
bovendien uiiermate kern
achtig. vaak humoristisch
en doorspekt met een dosis
levenswijsheid.»
Op de prijsuitreiking waren
uiteraard een aantal strip-
auteurs aanwezig als Bob
De Moor (Barelli uit «Kuif
je»). Leo De Budt (Thomas
Pips uit «Het Volk»),
Francois Craenhals (de 4
helden uit «Robbedoes»),
Hek Leemans (Baekelandt
uit «Het Laatste Nieuws»),
Kamagurka (Harakiri uit
«Humo») en Peyo (De Smur
fen).
Na een welkomstwoord
door de Voorzitter van het
Literair Komitee, de heer
Ludwig Alene en de voor
stelling van de stripteke
naars door Nand Baert zag
men een kortfilm over de
striptekenaars en maakten
deze laaiste met vereende
krachten een reuzestrip aan
de lange wand terwijl tus
sendoor Jan Nekkers aan
gepaste anekdotes ten
beste gaf dit alles in een
uiterst gemoedelijke sfeer
Laureaten werden Ilse Van
Remoortel van het Instituut
Anna Piers te Beveren-
Waas voor wat de basis
school betreft. Bart De Wil
de van RMS 1 te Aalst voor
he' Lager middelbaar en
Hilde Dumarey uit Gent in
de reeks vrije deelname
(meestal volwassenen).
Eervolle vermeldingen gin
gen dan nog o.a. naar twee
stadsgenoten. Peter Van
den Bossche eveneens van
RMS 1 Aalst en Martine De
Wi' van het Technisch Insti-
tuur van de Dames van Ma
ria te Aalst.
De laureaat, student tweede
middelbaar, heeft het van
geen vreemde. Zijn vader,
Norber1 De Winne. onder
wijzer van beroep gaf on
langs in het kader van de
«Dichtersgroep Dimensie»
zijn eerste gedichtenbundel
uit onder de titel «De Roe
meense Ring», een suite
van liefdesgedichten waarin
vooral worden bezongen de
vrouw, de natuur en...de
wijn. Hij is immers ook re-
dakteur van het gastrono
misch magazine «Wijn en
Wijn» en Meester-Wijnproe-
ver in de schoot van de
Vlaamse Wijngilde. Verder
publiceerde hij gedichten,
recensies en artikelen in
«Mandragora», «Appèl»,
«Poëziekrant», «Schuim»,
«Kruispunt» en «Sumier» en
behoort hij tot de Vlaamse
inleesgroep van «Opwente-
ling». kodperatieve vereni
ging van auteurs voor pre
sentatie van literatuur. Hij
werd daarenboven geselek-
teerd in «Honderd Nieuwe
Dichters», zijn boek ver
schijnt in juni en is tegen
150 fr. verkrijgbaar bij de
auteur Kleistraat 36 te
Aals'
Ook moederstaat in het on
derwijs, nl. in de stads
school van de Binnenstraat
waar ze instaat voor hett
tweede leerjaar.
Bart zelf is een student met
zeer brede waaier aan
interessemogelijkheden
vooral dan wat kuituur en
technoligie betreft. Ook te
kenen zit hem in 't bloed en
in een der tekstballonnetjes
gaf hij ook blijk van zijn
tekenkunst. Hij loopt trou
wens akademie te Aalst
waar hij via kopijwerk de
'echniek tracht onder de
knie 'e krijgen doch ruim
schoots meer belang stelt
in meer kreatieve inbreng.
Zijn eers'e kennis deed hij
op bij de Aalsterse Jezuïe
ten doch vanaf het derde
leerjaar kwam hij in de
school van vader terecht in
de Binnenstraat. Nu volgt
hij er het tweede jaar VSO
(de vraag werd gesteld of
dat nu slaat op «vernieuwd»
of op «vernield» sekundair
onderwijs) waar het Latijn
hem maar matig interes
seert maar waar hij uitblinkt
in de technologische en de
lichamelijke opvoeding.
Machines, auto's, vliegtui
gen en dergelijke meer in
teresseren hem inderdaad
buitenmate en aan sport
doet hij zeer veel, vooral
dan aan de balsporten als
voetbal en tennis en op
school aan basket- en vol
leybal. Atletiek zelf ligt hem
minder Lezen deed hij
meer in de basisschool - nu
houdt hij het meer bij de
sport, maar toch verslindt
hij allerlei stripverhalen en
kompileert regelmatig Rea
ders Digest.
Op onze vraag wat hij later
worden wil antwoordt hij
zonder twijfel «piloot» doch
voegt er dadelijk aan toe dat
he( waarschijnlik niet zal
gaan wegens een gebrek arr
het zicht waarbij bruin en
groen in elkaar benaderen
de tinten voor Bart moeilijk
te onderscheiden zijn. Een
atavisme van Opa. Mis
schien wordt hij dan wet
au'o-racer. architekt of au
tomonteur. In zijn geest
heft hij dus een ruime ver
scheidenheid aan mogelijk
heden. Prijs van zijn presta
tie is een reis met het hele
gezin (hij heeft nog een
jongere broer, elf jaar) naar
Mallorca voor een hele
week. Hongarije zag hij
reeds en ook Frankrijk want
Met honderden zijn de bezoekers vorig weekend afgezakt naar 't
Apostelken te Aalst, waar de vijfde tentoonstelling van hobby,
vrijetijdsbesteding en ambachten werd gehouden. Voor alles wat
verband hield met nuttig tijdverdrijf, kon je terecht in deze galerij.
Benevens de stand van verschillende hobbymensen, was de bene
denruimte bedoeld om oude ambachten te doen herleven. Boekbin
der, klompenmaker, lederbewerker, pottenbakster, kant- en riet-
werksters, sigarenrolsters, enz. kregen de biezondere aandachtvan
het publiek.
Wie werkelijk elk hoekje wou ge
zien hebben, kon er gerust enkele
uurtjes over doen. De overige lo
kalen van 't Apostelken waren
eveneens leuk gevuld met aller
hande kreatieve prestaties. De hall
w^rd versierd met tekeningen,
schilderijen en beeldhouwwerk.
De bovenzaal bood de kijklustigen
een echte verrassing. Blikvangers
waren: de leuke keienfïguurtjes
van de heer De Block en de mi
lieuvriendelijke stand van Erik De
Grom, die oude flessen omtoverde
in dekoratieve vaasjes en asbak
ken. Tegenover het poppenspel
van Jo De Koninck, schilderde
mevrouw Van den Spiegel naar
stig bloempjes op fluweel. Haar
werkjes waren echt verfijnde ju
weeltjes.
Het geheel werd opgefleurd met
prachtige bloemstukken van Frans
De Block en planten ter beschik
king gesteld door de firma Bloe
menweelde. Volledigheidshalve
moeten we hier aan toevoegen, dat
niet alle deelnemers vernoemd
zijn, want er waren in totaal 25
expozanten, waarvan zeven groe
pen met verschillende aktiviteiten.
Deze tentoonstelling werd inge
richt door de Kosi-werkgroep
(Kuituur, Ontspanning, Sport, In
spraak). Deze werkgroep houdt
zich bezig met het organizeren van
allerlei aktiviteiten. Naast diverse
tentoonstellingen, worden er an
tiekbeurzen en prondelmarkten
ingericht. Éénmaal per jaar, vóór
de buiten-aktiviteiten, is er een
hobbytentoonstelling bestemd
voor enkelingen en groepen. Vaak
zijn er ook kulturele avonden
(spreekbeurten), sportaktiviteiten
(voetbal, volleybal en karate). In
het goede seizoen worden even
eens wandeltochten georgani-
zeerd. Deze hobbytentoonstelling
werd georganizeerd om de eento
nigheid van de verschillende
schildertentoonstellingen te bre-
dat land met zijn uitgelezen
wijnen oefent een sterke
aantrekkingskracht uit op
vader. Bart zelf houdt het
liever bij een fris biertje
of bij champagne.
Over zijn werk zefl vertelt hij
vlot. Het ging dus om een
getekend schema dat vat
baar was voor allerhande in
terpretatie mei als hoofdfi
guren een gitaar en een
springveer, een echt anima-
tieverhaal.
Gitaar en springveer zijn al
lebei verzot op muziek maar
dan elk op hun eigen manier
waarbij de veer de gitaar
steeds afkeurt wegens
«vals» spelen Als beiden
op een festival worden uit
gejouwd wil de gitaar rock
and roll eens beproeven
doch volgens de veer wordt
het een hopeloos geval.
Voor Bart was het eigenlijk
de eerste keer dat hij
ernstig aan een wedstrijd
deelnam. Wel won hij eens
in een wedstrijd van Pelikan
en een eigen stripverhaal
heeft deze beloftevolle
knaap die niet alleen mooi
kan schrijven, en flink teke
nen maar die bovendien een
vlotte causeur ook al op zijn
aktief.
L.H.
voor heeft de heer De Block
een geheime mengeling ge
vonden, die gemakkelijk
een trekkracht van 150 kilo
gram kan weerstaan. Een
kei is niet poreus en zeer
glad. Daar ze stevig aan el
kaar moeten zitten, vergt dit'
wel wat tijd. De droogtijd is
ongeveer 24 uur.
Het figuurtje wordt nu vol
ledig bedekt met een film
laagje plastik. Zoniet zou de
kei alle verf opslorpen.Te
gelijkertijd wordt de verdere
bewerking gemakkelijker.
Nu is het geheel klaar om te
beschilderen Dit is de be
slissende faze, daar de
kleuren en vormen het ka
rakter geven aan het uitein
delijk produkt. Tenslotte
wordt het geheel afgewerkt
me een laagje vloeibaar ple
xiglas, dat een machtige
glans aan het kunstwerk
geeft Pieter verklapte ons
nog, dat zijn echtgenote be
ter schildert dan hijzelf. Hij
beweert dat ze een liefde
volle hand heeft, die de fi
guurtjes een apart uitzicht
geeft. Ze heeft wel een
voorkeur voor hondjes en
katjes die ze met haar vrou
welijke elegantie tot echte
prachtstukjes maakt.
Deze tentoonstelling, in 't
Apostelken, was zo een
sukses, dat de kunstenaar
reeds met nieuwe ideeën
voor de dag komt. Hij zou
een reuzehond willen ma
ken, met een kei van 100 bij
50 centimeter.
De oren heeft hij reeds ge
vonden. Ze zijn elk 35 bij 25
cm.
Dit diertje zou hij graag in
een speeltuin plaatsen, zo
dat de trotse vaders er hun
kinderen kunnen opzetten
om nèn te fotograferen.
Zijn grootste werk tot nu
toe is een hond van 30cm
lang en 20cm hoog, die
luigi
maar eventjes 16kg wee
Zijn kleinste werkjes d.
entegen meten
vier bij vier, meestal schi
padjes. onali
Sommige mensen verzanjtev.
len die kleine diertjes,
door ontstond de idee
een boerderijtje of een
rentuin te vormen, met v^ndc
schillende beestjes van
zelfde grootte Maar
nog toekomst! Pieter
zijn echtgenote moeten
weer aan het werk,
reeds aangezocht
tentoon te stellen in
gem. Kort na dit
gebeuren, wordt hij
wacht teTernat.
Wij hopen dat het
van deze aardige
nog vergroot en
hen daarom veel
toe
Eén van de deelnemers aan de tentoonstelling van Hobby
en Vrijetijdsbesteding in het Apostelken was het speciaal
vermelden waard. Zijn stand trok iedereen aan. Zijn lieve
diertjes en komische mannetjes vermaakten jong en oud.
Pieter werkt in de zaak van zijn vader: hij maakt gedroogde
bloemstukken. Ondertussen vindt hij nog de tijd om lessen
beeldhouwen en skulpteren te volgen.
ken. Het eerste jaar was het een
tasten, zoeken en proberen. Maar
stilaan kwamen er nieuwe ideeën,
jongere deelnemers en een grotere
verscheidenheid van werken. De
bedoeling is tevens de niet-durvers
uithun tent te lokken, zodat iede
reen van hun kunst kan genieten.
Waarom door de Kosi-werkgroep
de galerij 't Apostelken als cen
traal punt gekozen werd. heeft een
hele geschiedenis, vertelt ons de
heer Luk Van Vaerenberg. In
1914 stond er op deze plaats een
klooster voor zusters. De eerste
pastoor liet daarnaast vier apostel
huisjes neerzetten. Daar konden
behoeftigen of ouderen gratis, of
tegen een zeer geringe vergoeding
wonen. Het eten mochten ze halen
in het klooster. Dit gebouw ver
dween, de huisjes bleven bestaan.
Ze geraakten echter in vervallen
toestand. Pastoor Goethals en on
derpastoor De Roeck wilden, ge
steund door vele anderen, de apos-
telhuizekens benutten om een kul-
tureel centrum te maken, met be
houd van de originele vorm. Bin
nenin werd alles vernieuwd, de
voorgevel toont nog steeds de vier
oorspronkelijke apostelhuisjes.
Vandaar de naam 't Apostelke.
De Kosi-werkgroep probeert deze
instelling zo doeltreffend mogelijk
te gebruiken, vandaar de vele ak
tiviteiten die er doorgaan.
Deze tentoonstelling was weer de
moeite waard! Een persoonlijke
mening geven over de voorge
stelde werken is zeer moeilijk.
Alle zaken waren evenwaardig.
Men moet hier opmerken
dereen deed wat hij kon.
tatief gebied, lag het
Enkele expozanten trok
de aandacht: het werken met
flessen, de figuren met
het werk met opgegraven
wortels. De inrichters
voor een groot pluspunt: er
veel kunstenaars aan het werk.
heel wat mensen aantrok.
De heer Van Vacrenbergh
er nog aan toe dat mensen met
originele hobby steeds hun
mogen afgfeven, met het
een volgende tentoonstelling,
kan gebeuren in 't Apostelke
of op zijn privc-adres: Beeksti
127. Aalst.
R DEVIJV
Ongeveer tien maand gele
den was hij, tijdens een ge
sprek met zijn vader, onbe
wust aan het spelen ge
gaan: hij stapelde keien,
die gebruikt worden in de
bloemschikkunst. Plots zag
hij er een mooi vormpje in
Naarstig werd gezocht naar
een manier om de keien an
elkaar te bevestigen. Toen
die probleem opgelost leek,
maakte hij verscheidene
vormpjes». In Kester, waar
hij zijn werken voor het
eerst aan het publiek toon
de, zakte hem de moed in
zijn schoenen. Men vond
zijn werk niet goed. Meer
zelfs: hij werd stiekem uit
gelachen!
Dank zij de steun van zijn
echtgenote, die meende (en
terecht) dat er meer karakter
in zijn werk moest, volhard
de hij. Er volgde weer een
periode van zoeken en pro
beren. Tenslotte is het ge
lukt de ambachtenmarkt in
Asbeek bewees het hem.
Hij had een reuzesukses
met zijn figuurtjes. Dit was
eveneens het geval in
Merchtem, Asse...Pieter
houdt het vooral bij diertjes
en klowns, omdat het mate
riaal zich daar uitstekend
toe leent. Op de vraag waar
hij al die keien vandaan
haalt, kwam een verrassend
antwoord: «Wij gaan ze zelf
zoeken. We rijden naar de
Ardennen, waar de meeste
stenen uit de Maas of de
Ourthe geschikt bevonden
worden. Zij moeten wel uit
hard materiaal bestaan: si
lex of kristallen. Zandkeien
zijn minder hanteerbaar,
daar ze gemakkelijk brokke
len. Dit is echter een tijdro-
end werk: als we op één
dag 50 kg keien verzamelen,
is dat veel
Zijn manier van werken
schijnt wel eenvoudig, maar
Pieter verzekerde ons dat
het een ingewikkeld en
langdurig werkje is. Voor
eerst moeten de stenen ge
kuist worden. Alle vetten
moeten er af zijn. Na een
droogtijd worden de vormen
gezocht, die kunnen dienen
als lichaam. Nadien wordt
er gepast en gemeten om de
juiste poten te vinden. Na
dien de steentjes voor kop,
neus, oren en staart er bij
gevonden zijn, kan gestart
worden met de langste be
werking: het lijmen. Hier-
In het Apostelken gaat een hobby tentoonstelling door met werk van de
leden van het Davidsfonds. Gastspreker was Lambert Van de Sijpe. Op
de voorgrond werk van Pieter De Block (JM)
Bart De Winne. laureaat van de literaire wedstrijd van het
fantaseert over zijn toekomst (JM)
