Het komt in alle eval in vervanging van het be- laande. Wordt het dan een- Dudiger? Het zou ook kunnen lat we het bestaande vervan- I |en door een even ingewik- Blde konstruktie. Dan zou men oeilijk van een vereenvoudi- *1 ing kunnen spreken. Vereen- oudigt het dan? Ik zou zeg- ien. vanuit demokratisch tandpunt gezien en dat is lijn toets voor de beoordeling- het vereenvoudigd, omdat let voor de burger doorzichti- |er zal zijn. De relatiedichtheid t de burger met het bestuur I groter worden. Voor een ot aantal dingen die de bur- ber aangaan, zijn de instellin- |en ingewikkeld. Aangelegen den die de burger direkt ingaan, zullen meer in eigen fcng worden behandeld. De Haamse leden voor de laamse Gemeenschapsraad jchtstreeks verkozen uit de bevolking voor de bevolking, jat zijn verkortingen. Een van gebreken van een modern atsbestuur is dat de depar- mentele indeling is achterge- leven op de werkelijkheid, zo- Janig dat de regering voortdu- md moet vergaderen in minis- iriële komitees. Drie vierden i de problematiek van het todern staatsbestuur is een roblematiek van koördinatie, bevoegdheidsover- hrijving. Wat wij nu doen is De arbeidsproduktiviteit zal toenemen als de administratie klein is en overzichtelijk, en als de bevoegdheden waarmee ze zich bezig houden koherent zijn. In de veronderstelling dat de overheidsuitgaven dezelfde blijven, dan is het nut van de burgers na de hervormingen, hoger en waardevoller. Er is een oude stelregel dat men een bestaande organi satie hoe goed ze ook is, om een bepaald aantal jaren men spreekt van 10 tot 12 jaar totaal moet herdenken, zoniet bouwt ze zichzelf zo danig op dat ze onoverzichte lijk wordt. Inderdaad, iedereen moet zijn adjunkt hebben, nog een paar staffunktionarissen enz. Bo vendien blijkt al eens dat de overheid bloot staat aan poli tieke druk waardoor benoe mingen niet altijd kunnen wor den doorgevoerd zodat alleen de bekwaamsten toegang krij gen tot promotie. Nadeel in uw redenering is dat u moeilijk ten gevolge van het gemeenschapspakt mensen kunt afvoeren. Wordt dat meer afbouwen op langere termijn? De bedoeling is in elk geval van de bestaande ambtenarij op te splitsen. Eigenlijk is het zo ge dacht, dat de ambtenaren die hebben we met Vlaamse Volksbeweging voor het eerst in België na de 2de wereld oorlog een manifest uigege ven over een federaal Belgie. Destijds heb ik daar bij mij thuis samen met Wilfried Martens grote stukken van voorbereid. Het was op dat ogenblik een niet-partijpolitieke opstelling. Ons beeld toen was volgens een dubbel adagio: een sterk centraal gezag waar nodig, en zoveel autonomie als mogelijk. Dat is vandaag nog altijd zo. Wanneer we dus gaan naar 'n herstructurering van Bel- gjë, dan is ons objektief niet de vernietiging van België. Een aantal bevoegdheden in de centrale staat blijven centraal. Met de huidige situatie is er toch een verschil: al dat gene wat aanleiding geeft tot het gedurig konflikt bij het be leid van de huidige Belgische staat, hebben we weggeno men. De konfliktzone is weg genomen, zidanog dat de be voegdheden die nu in de toe komst aan de centrale staat zouden worden toevertrouwd, precies bevoegdheden zijn die uitgezuiverd zijn van een kon- fliktuele situatie. Thans worden om de lieve vrede supplementaire uitgaven voorzien die weinig nut heb ben. De centrale staat blijft belang rijk voor de algemene ekono- trum van het land. Voor zover nu onevenredig veel macht in Brussel is gekoncentreerd zal een gedeelte van die macht worden verpulverd. Een deel van die macht en dat prestige zal worden meegenomen door de macht die zal worden uitge oefend in de twee grote gewes ten en de twee grote gemeen schapsraden. Is het federalisme of con- federalisme? Voor mij is het voldoende dat de instellingen die we oprichten beschikken over al de instru menten die de autonomie ken merken: een verkozen verga dering, wetgevende macht, een eigen uitvoerend orgaan (een eigen regering), een ad ministratie om het werk van die regering in werkelijkheid om te zetten, autonome financiële middelen en ten slotte het ver mogen om de wetten die men uitvaardigt te doen naleven Het moet steeds in hetzelfde gemeentehuis gebeuren. Alles wat grondgebonden is daar zijn zij rechtonderhorigen van de ordonanties die het Vlaamse gewest zal uitvaardigen. Dat is een andere manier om het in- scriptierecht te bekijken. Men meent vaak een onder toon te horen als zou men de kommunautaire problemen vooropstellen om de ekono- mische problematiek te ver doezelen. 1Tafels en stoelen verschuiven, plaatsen vrij maken voor verandering, daar komt het op aan. leen reorganizatie. Al de hui- haWdige bevoegdheden, die door iet nationale parlement en de nationale regering /orden uitgeoefend, die wor- n in drie groepen gebracht, groep die aan de nationale staat wordt toevertrouwd, de js é9roeP van bevoegdheden die nt? aan de gemeenschappen wor- ^den toevertrouwd en een groep ^van bevoegdheden die aan 3e gewesten worden toever trouwd. -Jat is een meer demokratisch iriTmodel. omdat het bestuur dich ter bij de mensen wordt ge bracht, een aantal relatiepro blemen oplost, door groepen van bevoegdheden die met el kaar te maken hebben tot een eenheid te herleiden. Ik verwacht daar veel van. Overigens wat kost dat? Het bestuur van het land kost nu veel geld. Er zijn 788 .000 men sen die een overheidsfunktie hebben. Die moeten betaald worden uit de belastingskas ivoj Spreken we af dat het niets meer gaat kosten dan vroeger. Dan ben ik ervan overtuigd dat het geld dat we uitgeven, beter gaat renderen. Nu is alles cen trale administratie. Vermits de t taken van de uitvoerende 5k macht in drie groepen worden he ^gedeeld gaat een deel van de administratie die hiervoor be voegd is, naar de gemeen schappen gaan. voor de ge meenschapsmateries en voor de gewestelijke materies naar de gewesten. We hebben ook uitgezocht welke de omvang is van de administratie die we moeten afhaken naar het ge west en welke de omvang is van de administratie die we moeten afhaken naar de ge meenschappen. Die zijn be trekkelijk klein. Mijn stelling is dat in het algemeen een be trekkelijk kleine administratie efficiënter werkt, dat naarmate een administratie groter is, ze ook logger wordt. verband houden met de dien sten die naar de gemeen schappen en de gewesten gaan, daartoe de gelegenheid zouden krijgen, zonder dat ze daartoe noodzakelijker wijze verplicht kunnen worden. Er zijn praktische problemen die komen kijken bij elke decentra lisatie. Dat is ook in andere lan den duidelijk zichtbaar ge weest. In beginsel is het zo dat men die ambtenaren zal probe ren aan te trekken voor de ge meenschappen en gewesten die verband houden met de diensten die naar de gemeen schappen en de gewesten worden overgebracht. In de administratie zijn ook ni veaus. Er zijn er die heel mobiel zijn. Het zal wel een bijzonder grote inspanning zijn die met de nodige fijngevoeligheid zal moeten doorgevoerd worden. Gelooft U in een ontlasting van Brussel op langere ter mijn? Dat is evident. Als de adminis tratie van de gemeenschap pen en van de gewesten naar de gemeenschappen en de gewesten toegaan, dan wordt Brussel met ettelijke tiendui zenden ambtenaren ontlast. Ook andere instellingen die daaraan geassocieerd zijn zul len volgen. Kan Egmont federalisme brengen als er drie gewesten worden gekreëerd, als het gewest Brussel dat ogen schijnlijk eentalig Frans dreigt te worden, dezelfde bevoegdheden krijgt als de andere twee geweten? Kan men verder spreken van fe deralisme als slechts een zeer klein deel van de natio nale bevoegdheden politiek gedecentralizeerd wordt, zonder dat Brussel als eko- nomisch en politiek machts centrum wordt ontmanteld? We moeten goed weten waar we naartoe gaan. In 1960-1961 mische politiek, de konkurren- tievoorwaarden, algemene fis- kale politiek, monetaire politiek. Bevoegdheden die later, wan neer het Europees eenma- kingsproces zich zal verderzet- ten. op hun beurt door de cen trale staat zullen worden afge geven aan een hogere politieke instantie, die moeten omwille van de efficiënte nationaal blij ven. Bijgevolg blijft Brussel verder fungeren als het een- De kommunautaire problemen zijn een realiteit. De ekonomi- sche en sociale problematiek zijn dat ook. Het geldt ook voor de financiële en de morele pro blemen. Zij doen zich gelijktij dig voor. Daar is niet aan voor bij te gaan. Maar een stuk van de moeite en de moeizaamheid waarmee een land als het onze op het ogenblik wordt gere geerd is het gevolg van de on- Belungrijk is dat je je werk met hart en ziel doet aangepastheid van de struktu- ren en de jonge mensen zou den mij kunnen begrijpen. Voortdurend is er onder hen een diskussie geweest; wij moeten de strukturen verande ren of verbeter de wereld, begin met jezelf. De strukturen zijn inderdaad van groot gewicht; m.b.t. de konkrete leefsituatie van iedere mens. Dat wil niet zeggen dat ik beweer dat we gedetermineerd worden door de strukturen. Ik kan evenmin het licht van de zon loochenen. Alle aspekten worden door elkaar beïnvloed. Door het oplossen van de ge brekkige strukturen wordt ook een impuls gegeven aan de ekonomische ontwikkeling. Ze zijn niet van elkaar te scheiden. Outers heeft gezegd dat de Vlaamse beweging nog nooit zoveel heeft toegegeven als met Egmont. Die uitspraak is mij niet bekend, dus kan ik ze moeilijk onder schrijven of bestrijden. Maar veronderstel dat het de uwe is, wat moet ik dan zeggen? Wat bedoelt men als men zegt dat de Vlaamse beweging veel heeft toegegeven. Ik denk dat men dan bedoelde de kwestie van Brussel, de zogenaamde pariteit, ofwel de kwestie rond Brussel, die eigenlijk te maken heeft met de afbakening van het Brusselse gewest. Hoe was de toestand? Hoe la gen de kaarten bij de onder handeling? Er waren twee ex tremen: het vanzelfsprekende Vlaamse standpunt: Brussel blijft beperkt tot de 19 gemeen ten; het standpunt van het FDF: rond Brussel moet er een volks raadpleging gebeuren en overal waar er francofonen meer dan X van de bevolking uitmaken, moet die gemeente of deelgemeente worden aan gehecht aan Brussel. Geen van beiden was onverkort haal baar, tenminste indien het de bedoeling is van de Belgische staat te herstruktureren. Om België te herstruktureren moet twee derden van het parlement aanwezig zijn en moet twee derden van de aanwezigen ook zijn goedkeuring verlenen. Daar is dus de quasi totaliteit van de vertegenwoordiging voor nodig. Wat heeft men nu gedaan: in scriptiekommissies zullen een meer dan adviserende be voegdheid hebben en ook de instellingen die we in de zes randgemeenten gaan inplan ten ten behoeve van de fransta- ligen, die dezelfde zullen zijn als de instellingen in de 19 ge meenten ten behoeve van de Vlamingen, die zullen een an der karakter hebben: het karak ter van de zes randgemeenten omdat zij tot het Vlaamse ge west behoren en helemaal af hankelijk zijn van de Vlaamse gemeenschapsraad, waarbij ook verworven is dat be staande taalwetgeving niet wordt gewijzigd. Brengt dit systeem de pacifi catie? Wel, mijn antwoord is daarop zeer kort. Als het systeem dat ik verdedig, in Brussel lukt, dan brengt het de pacifikatie. Als we het doorvoeren en het lukt niet in Brussel dan is dit het einde van België Degenen die de verantwoordelijkheid dragen voor de uitwerking van het sys teem moeten er zeker van zijn dat de zaak die we in Brussel ontwerpen zal funktioneren. Moesten we van het tegendeel overtuigd zijn, dan mogen wij het niet doordrijven, omdat de konsekwentie het uitblijven van de pacifikatie is en het uitblijven van de pacifikatie tot de vernie tiging van België leidt. We heb ben immers inmiddels zoveel macht gegeven aan Vlaande ren als gewest en gemeen schap en ook aan Wallonië als gewest, dat zulks het einde be tekent van België In hoever vindt U de opposi tie van bepaalde kulturele verenigingen zoals Davids- fonds, Vlaamse Volksbewe ging, enz., represetatief voor het Vlaamse volk? Als demokraat sta ik open en heb ik aandacht voor elke kri tiek. Want ik verlang niet dat de persoon die kritiek uitbrengt, datgene wat wij voorstellen of voorstaan, zo goed zou kennen en doorgronden als ikzelf, dat verlangen zou niet eerlijk zijn. Belangrijk is in een demokrati- sche samenleving dat de idee- en van burgers in groep of wat een afzonderlijke burger zegt en meent, zelfs al ze zich ver gissen dat dat alles beluisterd wordt, want wij werken voor de gemeenschap. Daar moeten wij op inspelen. We moeten ook aanduiden in hoeverre de mensen zich vergissen. Druk kingsgroepen hebben een ei gen taak en zending in de ledereen moet in een demokratische samenleving aan bod kunnen komen rnaatschappij Zij kunnen zich niet substitueren aan hen die de politieke verantwoordelijk heid dragen en daarvoor ver kozen zijn. Drukkingsgroepen hebben altijd tot taak een be paald deelbelang, waarvan ze menen goed op de hoogte te zijn, te beklemtonen. Wanneer nu de niet-partijpolitieke Vlaamse beweging erg door duwt op toestanden te Brussel die ze niet goedvinden of op gebreken die zij meent te ont waren in de oplossing die wij naar voor brengen, dan is dat hun goed recht. Dan bestaat er ook geen vijandschap tussen die mensen en tussen ons die de beslissingen en de verant woordelijkheid ervan dragen. Zo voel ik dat aanDat moet wel gebeuren met inachtname van de goede vormen. Geen per soonlijke aanvallen. Dan kun nen wij daar in zekere zin ons voordeel mee doen. België kan men nu eenmaal niet hervor men volgens een koncept van de Vlaamse Beweging alleen. De samenstelling van dit land maakt dat onmogelijk. Wat te zeggen over het feit dat wij in Brussel stilaan vooruitgang boekten. Ik neem aan dat zulks juist was. Dat er tekenen in die richting waren, maar ik heb het dossier ernstig bestudeerd, en ik weet waar we staan in de verschillende Brusselse ge meenten. Dat is nu niet om- grote triomfkreten over te uiten. Het is voor het eerst dat we de lieven naar het gemeentehuis van Dilbeek en dan weer naa: dat van Schaarbeek gaan. vol gens dat het hen goed uitkomt U bent gemeenteraadslid i Sint-Niklaas. Waar zit h> grootste verschil tussen c nationale en de lokale poi tiek en wat doet U het liefst Het is nogal duidelijk dat men i de lokale politiek het dichtst b de mensen staat. Maar onder tussen is het zo geworden dal mijn vele bekommernissen op nationaal vlak mij verwijderd houden van de plaatselijke poli tiek. Wat men nu het liefste doet is moeilijk te zeggen. Be langrijk is dat je je werk doet met harten ziel. üat geldt zowel in de nationale als in de lokale politiek. U en vooral uw echtgenote engageren zich nogal voor het lot van de gastarbeiders, vooral dat van de Chilenen. Kunt u hier iets over zeggen? Welja, we trekken ons het lot van de Chilenen nogal sterk aan. Dat kan ais voigt ver klaard: mijn vrouw kent uitste kend de Spaanse taal. Ze spreekt ze. schrijft ze, terwijl ik Spaans versta Chili is nu eer Spaanssprekend land ir Latijns-Amerika, waar wij bin dingen mee hebben. We ken nen er heel wat Vlaamse pries ters die er werken. We kennen er ook de voormalige president, de kristen-demokraat Eduardo moed hebben machtstrukturen Frey die door Allende werd op- op het gemeentelijk vlak te gevolgd Daarbij volgen we de Brussel te gaan opbouwen. Tot Chileense verwikkelingen op dusver hebben we ons verge- de voet. Maar je kan rustig stel- noegd met een algemene 'en dat we goede bindingen Vlaamse aanwezigheid te onderhouden met de Chi- Brussel. leense politieke vluchtelingen Nu proberen we in de gemeen- en de Vlamingen die in Chili ten beslissingsbevoegdheid te werken. Ze zijn bij ons welkom krijgen. en ze voelen er zich ook thuis. Dat is enorm nieuw. Brussel is geen eindpunt. We zullen er blijven voor ijveren dat het pro ces van de fusies van de ge meenten zich ook in Brussel Bent u tevreden als staats- sekretaris voor hervorming van de instellingen of ver kiest u eigenlijk een ander jr\ in uiuoaci - zou voltrekken. Dat zou de °ePartement. Landbouw bij zaak van Brussel erg dienen. voorbee'd- Ook de verstandhouding tus- Zoals u weet kiezen wij onze sen de twee gemeenschappen departementen niet. De Koning zou daar erg mee gediend zijn. benoemt ons. Maar ik ben te- In die stroming kan de Vlaamse weden met de opdracht die ik Beweging een aandeel heb- als staatssecretaris voor her ben vorming van de instelling Vele mensen beschouwen het kreeg. Belangrijk is naar mijn inscriptierecht, gezien vanuit hun oogpunt als negatief, het gaat dan om Vlaamse Brusse laars en Vlaamse Brabanders, omdat ze denken vanuit de be staande unitaire staat. Wij be kijken dat vanuit de nieuwe gevoelen dat je je werk graag doet. Kunt U iets zeggen over de ruilverkaveling in Sint- Gillis-Waas. Boerenbond Pro, U ook? struktuur. Zij die de inschrijving bedoelt waarschijnlijk dat in de Egmontgemeenten heb- me®rdere mensen menen dat ben genomen, en dus te Brus- ik via de Boerenbond senator sel gaan stemmen, nemen ook ben geworden Dat is dan een de rugzak mee, waarin ook ge- 'dee d'e deze mensen voor hun volgen zitten op gerechtelijk, rekening moeten nemen. Maar administratief en fiskaai vlak! wat ruilverkaveling in en zij hebben niets meer te ma- Sint-Gillis-Waas betreft daar ken met hun gemeente. Men den 'k inderdaad sterk voor. kan immers niet meer naar be-

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1978 | | pagina 17