BRUSSEL KOMT
STORTEN TE AALST
'X
V - M
Weekblad van
Editie
Aalst
BRANDWEERBELEID NIET
ZO ERG BRANDSCHOON
INVERWACHTE BESTEMMING
fOOR HUIS VAN 00TEGHEM
xL i
XPIP
-v x mï
i 111911
Eerste Kiwanis-prijs
gaat naar
Amerikaanse pianiste
Susan Starr
Onblusbaar ongenoegen bij brandweer
een winkelcentrum in Aalst
Jj' I j
|i t
isib li?
De Voorpost
VRIJDAG 7 APRIL 1978
31e JAARGANG NR. 14 - 20 F.
EEN UITGAVE VAN
DRUKKERIJ-UITGEVERIJ
A. DE CUYPER-
ROBBERECHT P.V.B.A.
Verantwoordelijke uitgever.
A. DE CUYPER
Oude Vest 34
9330 Dendermonde
Tel.: 052-21.40.60
PCR 000 0115692 J68
3 mama:
260 F
6 maand:
475 F
1 laar
Redaktie
Pontstraat 64 - 9300 Aalst
Tel. 053-70.41.19
i om-
in de
maar
gele-
een
i met
3 en Brusselse firma, Froidecoeur, weet met de Brusselse afval geen blijf meer. Ze zocht overal een voor
3 en geschikte stortplaats. Die vonden ze in Erembodegem op Ten Bos. Tot schepen De Maght (leefmi-
- Ieu> er lucht van kreeg en via schepen De Neve (openbare werken en ruimtelijke ordening) de w erken liet
1 oppen. Betreffende firma verhuisde dan naar een ander oord: het beschermde gebied Osbroeck,
3 aarvan een verslag elders in ons blad. Daar dit een geklasseerd gebied is (K.B. 30 november '77) werd
3 :t storten daar ook verboden. De Brusselaars vonden een eenvoudige oplossing: ze probeerden weer op
3 en Bos in Erembodegert;.
ie/zelfde zicht op de vijver, maar
een paar maanden
Tussen de autostrade E5 en de
even druk bereden steenweg
Aalst- Brussel, ligt een mooi na
tuurgebied, waar ondermeer ver
schillende bronnen zijn en waarde
Ressebeck zijn oorsprong vindt.
In de streek noemt men het ge
hucht Ten Bos. (de naam zegt
reeds genoeg!) Verscheidene
stadsbewoners hebben er een rus
tig buitenverblijf. Anderen bezit-
tei^er een vredig bosje populieren
of esdoorns. Ook mevrouw Her-
zeele, weduwe van wijlen de heer
René Herzeele en woonachtig op
de Steenweg op Brussel te Erem
bodegem, bezit er een mooie plek.
Daar het gebied min of meer moe
rassig was. liet de heer Herzeele.
gewezen gemeenteraadslid van
Erembodegem. een zestal jaren
geleden al de bomen kappen Hij
stelde zijn terrein een poosje ter
beschikking van de gemeente, die
er de restanten van opénbare wer
ken mocht storten: kasseistenen,
brokken beton, overtollige
aarde.. Zoals overal, maakten
vele buren misbruik van de situatie
om er allerlei vuilnis kwijt te ra
ken. Er belandden oude zetels,
versleten matrassen, ja zelfs hele
hopen rotte appels. Dit had natuur
lijk een belangrijk gevolg: de om
wonenden hadden flink wat last
van de ratten. Prompt werd klacht
ingediend Gevolg: het geheel
werd overdekt met een laag aarde.
De ingang werd versperd met een
-bareel». Twee platen -verboden
te storten- kregen er een welver
diende plaats. Alles ging goed, tot
11 januari laatstleden. Schepen
De Maght schreef volgende brief:
Mijn dienst leefmilieu heeft vast
gesteld dat door een zekere Her
zeele René, Brusselsesteenweg te
Erembodegem-Aalst op een ter
rein aldaar gelegen. Ten Bos, het
reliëf van de bodem AANMER
KELIJK gewijzigd werd door uit
gravingen van grond en het aan
brengen ervan. Er werd eveneens
vernomen van geburen in de om
geving van dit terrein, dat de wer
ken sinds twee maanden stopgezet
werden wegens het overlijden van
Herzeele Rcnc.
Deze zaak werd. gezien de ernst
ervan, reeds onmiddellijk monde
ling doorgegeven aan uw dienst
Urbanisatie.
De betreffende Brusselse firma,
Froidecoeur, moest dus een an
dere stortplaats vinden en ver
huisde naar Osbroeck, waar even
eens het storten verboden werd.
Lees door blz.4
De service-klub Kiwanis, afdeling Aalst, zal op maandag 10
april in de feestzaal van het stadhuis de eerste zijn. Kiwa-
nisprijs uitreiken aan Susan Starr.
De prijs bedraagt 50.000 frank en heeft als doel het steunen
van beloftevol muzikaal talent. Dat moet in de toekomst
jaarlijks gebeuren.
Hierbij geholpen door het Alex De Vries-fonds heeft Kiwanis
de Amerikaanse pianiste Susan Starr uitgeroepen tot eer
ste laureate Susan Starr konserteert nu al twaalf jaar lang,
debuteerde in Europa en haalde intussen te Moskou de
zilveren medaille in de Tsjaikowsky-wedstrijd. Bijgaande
foto is van haar recente optreden op het Witte Huis voor
president Carter.
De prijs zal worden overhandigd op 10 april 1978 te 20.30 in
het stadhuis. Onder de aanwezigen verwacht men de am
bassadeur van de Verenigde Staten.
Na de verwelkoming zal Susan Starr zich aan het klavier
zetten. Ook Aalsterse muzikanten komen op het podium
m.n. Jan Wellekens (cello), Frans Hendrickx (fluit) en Kristi-
aan Van Ingelghem (clavecimbei).
R.D.W.
De problemen bij de stedelijke brandweer zijn zeer kumpleks. En het ziet er niet naar uit dat de rook snel
zal optrekken. Zelfs integendeel.
Aalst heeft voorlopig maar misschien ook wel definitief— een gemengd brandweerkorps. Vrijwilligere
maken er sedert 1973 samen met beroepsbrandweermannen de dienst uit. En die hebben elkaar nooit in
het hart gedragen. Verdachtmakingen en beschuldigingen vliegen over en weer. Men beloert elkaar
argwanend. Men houdt de moeilijkheden zelf niet meer binnen de kazernemuren. Daarover is er destijds
nog geïnterpelleerd door de burgemeester zelf, die de geest bij de brandweer ronduit zeer slecht noemde.
Tenslotte is hij administratief verantwoordelijk voor de brandweer. De hoop geschilpunten begint al goed
hoogte te krijgen.
Maar de problemen komen niet enkel uit dit gedwongen huwelijk voort. De Interpellatie die raadslid Van
Vaerenbergh op de laatste gemeenteraad wilde houden, behandelt trouwens de problemen meer op het
vlak van de knelpunten tussen de twee groepen, en op het materiële vlak. Hjj stelt zich neutraal en
voorzichtig op tussen de twee linies. Maar het rammelt ook aan de top. De brandweer-overate met de rang
van kapitein-komman dan t, en de tweede in bevel, de kapitein belast met de administratie, zien elkaar
liever in rook opgaan. Het spreekt vanzelf dat ook dit ongenoegen naar onder dooreHpelt, en de
verstandhouding tussen de manschappen op de duur moet losweken. Ook hierdoor worden de geest en het
beleid gevaarlijk uitgehold: waar vonken spatten is brandgevaar.
Het betreft hier uiteraard twee
politieke benoemingen, waarvan
één destijds door de toenmalige
staatssekretaris D'haeseleer nog
net over de sloot werd gehaald.
De kapitein was werkzaam
geweest in het ministerie van
Binnenlandse Zaken. Hij kreeg
lond het «huis Van Oothegem» is de wolk van twijfels onlangs opgetrokken, sedert twee
ange mensen de nieuwe eigenaars zijn geworden van dit merkwaardig huis, en er al voor
t leuwe wolken zorgdenbinnenin zit alles alweer goed onder het stof omdat dadelijk druk
erd begonnen met aanpassingswerken vooreen nieuw winkelcentrum, waarin men reeds
september hoopt het openingslint te knippen. Wie oplettend de Molenstraat afzakte,
eeft gemerkt dat aan één raam de luiken geopend waren: voorzichtig teken van nieuw
ven na een lange, blinde winterslaap.
óór onze vinger op de bel wou drukken, hoorden we binnenin verre, holle timmergelui-
Bn. We baanden ons een weg over massieve eiken balken, en merkten dat de
mmergeluiden van heel dichtbij kwamen. Maar elke hamerslag klonk er zo leeg.
Er wordt niets afgebroken,
daar drukte men op. Alleen
verstevigd en veranderd. En
aangepast uiteraard. In gro
te lijnen zou men hef grond
plan als volgt kunnen nate
kenen (het is hierbijge-
voegd, maar we vullen in
wat er komen gaat): In het
midden bevindt zich van
aan de voorgevel tot aan
een centraal gelegen bin
nenkoer een gang die
links toegang geeft tot een
voorkamer en salon. Daar
achter ligt een eetzaal, ver-
derdoor een trapzaaltje,
waarna men in een keuken,
en nog eens in een eef-
plaats terecht komt. Gans
achteraan bevindt zich een
e stad kan dus best de
anen maar vegener komt
een archief, geen Daens-
luseum. Voor een archief
as de zoldering trouwens
iet zwaar genoeg, en bo-
indien leek die doolhof
gangen en berg-
laatsjes daarboven ook
inder geschikt om die
vare geleerdheid te ber
en.
>ch zullen de Aalstenaars
legang krijgen tot dit ge-
Duw Er werd een winkel-
ïntrum gepland door de
nee jonge eigenaars: Jan
astelain van woonin-
hting «Strooca»een beet-
dieper in de Molenstraat
63 en Walter Mi-
chiels, die entoesiast de ha
mer neerlegden en met ons
rondstapten in het gebouw
tot in het verste hoekje.
Overal zaten gaten in valse
muren en zolderingen,
«spionnetjes» om te kijken
wat er achter zat. Want het
is ongelooflijk met welk een
ijver in de loop der eeuwen
het huis staat er al sedert
de 17e eeuw - men soms
mooie dingen heeft be
pleisterd en beplakt. Ook
hier. De zolderingen worden
weer blootgelegd. Want er
blijken mooie eiken balken
onder het vals plafond te
zitten, nog gaaf en zo hard,
dat men er zelfs geen nagel
in krijgt.
washuis. Rechts daarvan,
afzonderlijk en achteraan
over de ganse breedte van
de binnenhof een magazijn,
Gans de rechterzijde, tot te
rug aan de voorgevel was
ingenomen door magazij
nen —(één heel lang: 19
meter en een klein bu
reel naast de ingang.
Aan de voorgevel is het ge
bouw 19 meter lang. De
lengte-doorsnede moet
goed 30 meter bedragen. In
de salon, de twee eetzalen
en de keuken, in de linker
flank dus, komt telkens één
winkel. In het magazijn ach
ter de binnenkoer wil men
een restaurant (met open
haard) inrichten met ver-
bruikplaats beneden en er
boven Hier zal zich trou
wens de enige ruimte op de
eerste verdieping bevinden
die toegankelijk zal zijn
voor het publiek Want in
het hoofdgebouw wordt al
les wat boven het gelijk
vloers ligt door de eige
naars zelf bewoond.
Lees door blz. 6
i t S' ï.f
v fc B
Voorgevel van de toekomstige
mooie voorgevel blijft t
D*ze ond(
de vereiste technische opleiding.
En de dienstjaren van vroeger
bleven meetellen.
Bij de kommandant liggen de
zaken enigszins anders. Hij is als
het ware «vogelvrij» benoemd.
Hij is niet vast aangenomen,
tekent van drie maand tot drie
maand, en neemt de plaats in
van een burgerlijk ingenieur. En
het is op dit vlak vooral dat de
huidige kommandant aangeval
len wordt. Het is immers zo, dat
een post met een dergelijke
zware verantwoordelijkheid in
de toekomst zal moeten bezet
worden door iemand die daar
voor de vereiste opleiding heeft
gekregen: men eist niet minder
dan een burgerlijk ingenieur.
Vaak hoorden we sinds we
met deze zaak bezig zijndat
de huidige kommandant niet de
vereiste bekwaamheid heeft, en
zelfs ernstige fouten maakt,
zowel op het gebied van beleid
en administratie, als bij brand
bestrijding. Men herinnerde ons
aan enkele feiten: de villa in
Denderhoutem die afbrandde
terwijl vrijwilligers verbod kre
gen om uit te rukken, een zaak
die zelfs bij de goeverneur
aanhangig werd gemaakt. Een
andere zaak: de brand in het
hospitaalklooster waarbij de
hulp van een helikopter werd
ingeroepen. Deze moest een
watertank boven de brand
leegstorten. wat gelukkig niet
gebeurde. Men wees ons op de
gevolgen indien die twee ton
water toch waren uitgestort
boven de blussende brandweer
mannen. of indien deze water
massa elders was terechtgeko
men. Klachten had men ook
over het materiaal dat uit
verkeerd opgevatte spaarzaam-
1vaak verkeerd wordt
lerhouden.
Lees door blz. 6
