DRAECKENDAG
DE KADEES» VOOR DE 2DE KEER
WANDELEN IN DE SPORTWEEK
WILLY ALLOO WIL
REINE MONUMENTEN
MEVROUW IRMA WILLEMS
TEN GRAVE GEDRAGEN
6 - 12-5-1978 - De Voorpost
Ter gelegenheid van de belaging -Arbeid is ons recht van 29 april II. was er een bloemenhulde aan
het monument van Priester Daens. Dat het ereperk in een niet te keurige toestand verkeert en dat het
monument zelf best eens een schrobben je zou kunnen krijgen viel toen ook spreker de heer Coppie-
ters, voorzitter van de kultuurraad voor Vlaanderen op. Willy Alloo vond dit een aanleiding om een
brief te sturen naar het stadsbestuur waarin hij vraagt het monument hij huldiging vrij loegangkelijk
te maken door het verwijderen oj verplaatsen van de wegwijzers, die frontaal voor het monument
geplaatst zijn zie hoven foto)H ij pleit eveneens voor het aanbrengen het ganse jaar door samen met
andere plantsoenen en zou liefst de opsmuk van het monument door vrijwilligers zien gebeuren zonder
studstussenkomslHoe de stad op deze brief gereageerd heelt konden we nog niet vernemen
(RVDP-JM)
redenaar, werd de geplande
bloemenhulde aan het stand
beeld van Dirk Martens dan
toch doorgevoerd. Om de
bloemenkrans tegen voortij
dige vernietiging door al te ijve
rige honden te beschermen,
werd hij niet aan ae voei van
het monument neergevleid,
maar op manshoogte aange
bracht. Op het lint lazen we dat
die laattijdige bloemenhulde
(verleden jaar tijdens het Dirk
Martensjaar door het gelijkna
mige komitee vergeten) aan
geboden werd door de oudleer
lingenbond van het Kollege der
Sterheren, waar Dirk ook nog
school heeft gelopen Het ba-
zuinengeschal dat hierbij te pas
moest komen kwam er niet. De
bazuin was verstopt. De band
opnemer die dan maar voor
vervanging moest zorgen,
deed het niet. De stoere ba
zuinblazer zorqde dan maar
voor 'n gepaste en indruk
wekkende stilte. De bedoeling
was in elk geval goed.
Zo rond twintig uur werden de
vrouwtjes opgezocht. Natuur
lijk hun eigen vrouwtjes. Om
samen het welverdiende
avondmaal te nuttigen. Op dit
Dit jaar grepen de festiviteiten
dus op zaterdag plaats. Ver
zameling was geblazen rond
veertien uur in hun lokaal. En
de safari kon beginnen. Er was
een vaandrig met een vlag. Er
was een Opperdraak die sa
men met de Gheheimscryvere
achter de vlag marsjeerden. Er
was een tamboer-majoor, een
fluitist, een lansknechttromme
laar. nog een andere tromme
laar en zelfs een «grosse-
caisse» ofte grote trom.
Tot daar het muzikale gedeelte
Volgden dan nog enkele ande
ren die elk hun eigen taak had
den toegewezen gekregen.
Een droeg een ganse verzame
ling rode rozen. Die werden
aan de waardinnen van te be
zoeken lokalen gratis ge
schonken, in het teken van de
komende moederkensdag.
Wat hier en daar een gratis
konsumptie opleverde die na
tuurlijk in alle dank aanvaard
werd.
De stoet, want er werd opge
stapt in rijen van één, werd zelfs
gesloten door een gekend per-
sonnage dat tot over enkele
maanden nog het hoogste
woord voerde in het bestuur
van onze stad. Hier droeg hij,
om in regel te zijn met de ver
keersreglementen, heel stijlvo
de rode lantaarn. Hoeveel ad
verteerders er die namiddag
juist werden bezocht kunnen
we jammer genoeg niet ver
melden: we zijn de tel kwijtge
raakt. Wel weten we dat er het
er tamelijk veel waren...
Een ganse namiddag hebben
de terras-zitters op de Markt,
het her en der stappende
groepje manteldragers kunnen
«bewonderen» en «beluiste
ren», onder het waakzame oog
van de dienstdoende politie
agenten die welwillend een
handje opstaken om het ver
keer in de beste banen te lei
den.
Zo rond zeventien uur, 'n beetje
later wegens vruchteloos
wachten op de gelegenheids-
De Draeckenieren brachten tijdens hun dag hulde aan Dirk Martens tJM)
De Draeckenieren, die zichzelf verzameld hebben in een sou-
vereine, dan nog keizerlijke Caemere, hebben verleden zon
dag nog eens hun dag gevierd.
En hoe! Op onze vraag waarom dit nu op een zaterdag plaats
greep in plaats van een zondag, zoals vroeger, kregen we een
steekhoudend antwoord. Er is opgemerkt, en terecht, dat er
op zondag-namiddag veel drankslijterijen gesloten zijn. En 't
is juist in dergelijke etablissementen dat het grootste ge
deelte van die Draeckendag gevierd wordtDe hoofdbrok
van het programma is inderdaad steeds een plechtig bezoek
aan de adverteerders van het Gele Boekje dat telkenjare rond
Karnaval zozeer door het humor-minnend aalsterse publiek
wordt gelezen. Tot op de draad.
Het was Daniel Jacobus die voor de bloemetjes zorgde (JM)
De Draeckenieren. met muziek, humor en de rode lantaarn (JM)
avondmaal was er, zoals naar
jaarlijkse gewoonte, een ere
gast uitgenodigd. Dit jaar was
het Keizer Kamiel plus echtge
note die mee de beentjes onder
de tafel staken.
De eregast mocht het ereme
taal van de Draeckenieren ont
vangen waarbij hij hen van de
weeromstuit nog een lang en
vruchtbaar Draeckenbroeder-
schap toewenste.
Terwijl hier en daar al een afval
lige te melden viel (men kan al
eens een slechte dag hebben)
werden er in de late avonduur
tjes nog een paar adverteer
ders opgezocht en de dapper
sten onder de dapperen beslo
ten het feest zelfs tot in een fu-
raken, en er wat moeite voor
over hebben om de eigen
streek te leren kennen». Wan
neer we met de bus «op ver
plaatsing» gaan, zijn we in de
namiddag terug. Voor gezin
nen is dit wel interessant Tot
zover Mare De Wolf.
Lokaal: Koszen Klub, Leo de
Bethunelaan, 105 9300 Aalst.
Tel. 21.67.67. Sekretariaat:
Mare De Wolf Lambrechtstraat,
48 Aalst. Tel. 21.65.36. Be
stuur: Voorzitter Antoine Cor-
Wandelsportvereniging «De Kadees», vorig jaar laureaat van
de stad Aalst, richtte op 4 mei haar «Tweede mars van de
Sportweek» in.
Hiermee zette ze 300 deelnemers in het zweet de zon moest
blijkbaar nog een hele achterstand inhalen die 10 of 20 km
ver moesten stappen om de stempel te verdienen in hun
wandelboekje, de trotse bijbel van de wandelaar, de wandel
pas in wandelpas volgestapt.
Roger Van der Spiegel, ondervoorzitter van de Stedelijke
Sportraad, overhandigde de trofeeën van de stad in het lokaal
van «De Kadees», de Koszenklub, aan de verenigingen die
met het grootste aantal voetzoekers was komen opdagen:
Wandelvereniging De Coene met 34 (behorend tot de familie
van «Levensvreugde»), Biljartklub Koszen-Klub (31), en dus
thuishorend onder hetzelfde dak als de inrichters, en de
S.O.I.-school uit de Binnenstraat (26).
«De Kadees» stappen al sedert
1973 regelmatig de baan op. In
1976 wandelden ze evenwel de
officiële WOWB binnen, de
West- en Oostvlaamse Wan-
delbond Toen: enkele liefheb
bers die de hoofden bijeen en
de benen uitgestoken hadden,
om wat van de natuur te gaan
genieten Nu: al 200 leden,
waaronder verschillende ge
zinnen, wat het effektieve aan
tal uiteraard nog wat verhoogt.
Voorzitter Antoine Cornelis
lag aan de basis van dit initia
tief. Hij was de eerste stapper
van het vroegste uur. Rond
hem groeide het.
nelis: ondervoorzitter Jan
Impe; Sekretaris: Mare
Wolf; bestuursleden Willy L
gelet (redaktie klubblad) Li
Bastiaens, Maria Scholia
Paul Rogghé (materiaalme
ter).
Vermeldenswaard is tenslo
nog het feit dat «De Kadees»
8ste plaats bekleden in
stand voor de Wisselbeker (n
tionaal).
Wilfried Lis
Sekretaris Mare De Wolf:
«Het is de bedoeling van onze
vereniging aan iedereen de
mogelijkheid te geven om te
wandelen Maandelijks hebben
we een geleide wandeling in de
eigen streek, in groep, van zo
wat 10 km. Antoine Cornelis
zoekt hier of daar een beziens
waardigheid uit die hij niet
verklapt en daar stappen we
dan heen. ledereen mag daar
aan deelnemen. Verder richten
we twee grote wandelingen in:
begin maart de mars van
Groot-Aalst, en tijdens de
Sportweek, de Mars van die
week. Maandelijks worden
voor de leden ook een of twee
busreizen inqelegd om aan an
dere wandeltochten in gans Bel
gië deel te nemen. Ons sei
zoen ligt tussen april en no
vember. Dat hangt ook van het
weer wat af».
De Kadees geven ook een zeer
verzorgd tijdschrift uit dat alles
over het wandelen uit de doe
ken doet. een kalender op
neemt, en verder ook een rui
mere algemene informatie
geeft
Het inschrijvingsgeld bedraagt
120 fr. Gezinnen: 2 x 120 fr.
kinderen tot en met 14 jaar zijn
gratis lid. Hiervoor biedt de ver
eniging: het klubblad, vermin
dering op busreizen, en gratis
verzekering.
De wandelingen gebeuren
volgens het eigen tempo. Geen
snelwandelen dus. Mare De
Wolf: «Het komt er op aan zich
in de gezonde natuur te bewe
gen. Met snelheid heeft dat
niets te maken. Hoe het eigen
lijk begonnen is? Heel eenvou
dig: alle goeie Belgen maken
een club vanaf het ogenblik dat
ze voor één of andere aktiviteit
met enige mensen samen zijn.
Wij dus ook. We trekken de na
tuur in. Men zoekt tegenwoor
dig intens de natuur op. Sedert
onze start zijn er ook meer
jonge mensen en meer gezin
nen bijgekomen die uit hun fy
siek immobilisme willen losge-
Hel bestuur van de WSV -De Kadees
Op 29 april overleed mevrouw Irma Willems-Kindermans, moeder van stadssekretaris Chris
en volksvertegenwoordiger Ghis Willems. Op zaterdag 6 mei werd ze piëtietisvol ten grave
gedragen, weemoedig begroet door haar kinderen, kleinkinderen, de talrijke familie, en een
ontelbare rij in de St-Jozefskerk binnenschuivende vrienden en bekenden
Irma Kindermans maakte 82 jaren lang andere mensen gelukkig. Zij was dit zelf ook. Ze wa:
dochter van een groot, overtuigd katoliek, en hardwerkend gezin. 1896: haar geboortejaar
lag diep in de periode van sociale ellende die nog lang zou duren. Zij groeide op in een sociaal
bewust klimaat, en nam daar zelf aktief aan deel vanaf haar jeugd.
Gewoon, ongekomplekseerd gelovig en vroom, zette zij zich in waar zij dit kon om de miserie
te helpen verzachten. Zonder evenwel over te gaan tot methodes-met-de-hamer. Zij kwam
graag geleidelijk tot oplossingen die bleven duren.
Zij was een bijzonder levenslustige en intelligente jonge vrouw. En bleef dit tot haar 82. Want
zelfs tiidens haar ongeneeslijke ziekte die zich sedert ongeveer nieuwjaar II. voorgoed
openbaarde, en zij in de kliniek werd opgenomen, bleef ze opgeruimd en jonq van opvattin
gen. Vol optimisme en humor: misschien wel één der meest gewaardeerde eigenschappen
waardoor ze zo graag werd opgezocht. Zij maakt van haar huis een thuis, een «warm nest»
Daarom laat ze nu kou achter. Daarom treuren zovelen om dit weggaan Men mist haar: ook
de Voorpost sluit zich aan bij de lange rij die haar meeleven komt betuigen om deze vrouw,
wie het doodgewoon om het menselijk geluk te doen was
W.L.
siegemeente waar ook erge
iets te vieren viel.
We kijken al uit naar toe!
mend jaar, maar intussen ht
ben we ook toch nog vernoi
dat er van de kant der C
nieren overwogen wordt al
deel te nemen aan de Bril
Week. Het tegendeel zou
sterk verwonderd hebben.
