CHAMPAGNE OP DE BEHOUDEN TERUGKEER VAN ONZE STADSGENOTEN UIT KOLWEZI K.0.0.-BOUWGRONDEN TE ERPE WORDEN NIET UIT DE HAND VERKOCHT BURGEMEESTER GRAVEZ SCHORST RAADSZITTING TE LEDE TOERISTISCHE NIEUWTJES UIT GROOT AALST 4 - 2-6-78 - De Voorpost Vervolg van blz. 1 veel groter was dan bij andere gewapende kon- flikten, temeer daar de stads genoten, het echtpaar De Block uit Baardegem en het echtpaar Blankaert uit Aalst, er ongewild in verwikkeld waren. Hij wees erop dat de media niet vol doende uiting kunnen geven aan de doodsangsten die de families ter plaatse, en ook de achtergebleven familieleden en vrienden, hebben moeten doorstaan. Hij haalde hierbij nog even het spijtige geval van de verkeerde berichtgeving aan in casu het doodwanen van de heer en mevrouw Blankaert. Mevrouw Blankaert werd door deze woorden zichtbaar bewo gen. De burgemeester ver klaarde verder dat hijzelf en het voltallige schepenkollege klaar stonden om de getroffen fami lies met raad en daad bij te staan. Hij was dan ook blij ver rast van mevrouw De Block te mogen horen dat al haar kinde ren reeds terug naar school konden gaan. Onmenselijk. Burgemeester D'haeseleer herdacht ook, in enkele be woordingen, de vrienden van de gevluchte families, die bij deze bloeddorstige opstand het leven hebben moeten laten. Hij zei dat de gruwel van Shaba veel groter is dan de meesten van ons wel weten. Hij ver klaarde hierbij zelf kennis te hebben van insideinformatie, gedokumenteerd met fotoma teriaal, dat echter door het on menselijke karakter ervan niet voor publikatie vatbaar is. Uit de houding van beide families mochten wij opmaken dat, wat deze vluchtelingen hebben doorstaan en gezien, heel wat erger is dan wat wij in ons land door persberichten en televi siebeelden krijgen meege deeld. Nieuw Aalst, nieuwe thuis. Als besluit van zijn toespraak nodigde de burgemeester de families uit om van het nieuw Aalst hun nieuw thuis te maken. Hij zei hierbij zelf te geloven in de predestinatie van de mens en was er dan ook van over tuigd dat de voorzienigheid nog wel toekomstplannen voor de getroffenen in petto had. Onder het flitslicht van de fotografen overhandigde burgemeester D'haeseleer aan de beide da mes een ruiker bloemen en aan de beide heren het plaquet van de stad Aalst, ter herinnering aan deze kleine plechtigheid en hun veilige terugkeer in hun vaderland. Samen praten. Na het meer officiële gedeelte van deze ontvangst op het stadhuis, drukte de burge meester de wens uit om samen te praten op gemoedelijke toon. Hij vroeg onder andere of het waar was dat de opstandelin gen voornamelijk uit jongere en zelfs jeugdige elementen be stonden. Hierop werd bevesti gend geantwoord. De heer De Block, die als ontwikkelings helper sinds 1966 in Zaïre wis- Vervolg van blz. 1 De klachten bij de provinciale overheid betreffen voornamelijk de willekeurige manier van toe wijzing van de percelen en het feit dat de KOO-raadsleden niet op de hoogte waren van de lopende pro cedure. In de loop van 1977 moesten de percelen opnieuw opgemeten worden omdat sommigen beweer den dat de oppervlakte van de per celen in realiteit en op papier niet gelijk was. Waarschijnlijk werd de beslissing van het provinciebe stuur daarom zo lang uitgesteld. WAT GEBEURT ER NU Wat het OCMW van Erpe-Mere met de percelen zal aanvangen, blijft vooralsnog een open vraag. Het meest voor de hand liggend is de openbare verkoping, maar dit is zeker momenteel een voorbarige veronderstelling. Immers, de raad zelf is nog niet officieel op de hoogte gebracht van de provin ciale beslissing, niettegenstaande het sekretariaat van het OCMW reeds begin april jl. in kennis ge steld werd. Op één van de ko mende vergaderingen zal de raad van het OCMW zijn houding moe ten bepalen. OOK DE KANDIDATEN- KOPERS NIET Het is dan ook duidelijk dat de kandidaten-kopers de beslissing niet kennen. We hebben dit im mers getoetst. Onze gesprekspart ner aan de telefoon toonde zich heel verwonderd. Voor de voorzitter en het dagelijks bestuur van het OCMW komt deze beslissing erg ongelegen. Begin april was men druk bezig met de aanwervingsmodaliteiten van een nieuwe sekretaris en een maat schappelijk werker. Ondertussen zijn beiden aan de slag gegaan. De raad besliste tot hun aanstelling op 24 april en reeds 's anderen daags kon men de nieuwe funktio- narissen op hun job aantreffen. Over deze kwestie ondervraagd, zei sekretaris De Langhe, dat de overgangsperiode tot nu toe erg druk geweest is. «Tot nu toe heb ik het dossier nog niet kunnen instu deren, zodat ik hieromtrent geen nadere inlichtingen kan verschaf fen.» Hij voegde eraan toe dat zijn aandacht eerst ging naar de men sen die steun kregen en nodig had den. Hij bevestigde alleen dat de kwestie nog niet door de raad be sproken werd en dat de kandidaten-koper nog niet op de hoogte zijn gesteld. ALLEEN VERLIEZERS Vanzelfsprekend heeft de provin ciale beslissing geen einde ge maakt aan de onzekerheid waarin de kandidaten-kopers tot nu toe leefden. De eerste vraag is: wan neer zal de raad zijn houding bepa len? Maar toch, welke plannen het OCMW ook uitdoktert, nu reeds staat vast dat de kandidaten de grootste verliezers zijn van een langdurig administratief spel. Feitelijk kent de kwestie alleen verliezers. Eerst en vooral wordt een waardevolle doelstelling, nl. het ter beschikking stellen van bouwgrond voor gezinnen, die beantwoorden aan minimale crite ria voor sociale woningbouw, af gestraft omdat hiervoor een zeer dubieuze procedure gehanteerd werd. De politieke partijen die elk het grootste deel van het laken naar zich wilden toehalen, krijgen in plaats het deksel op de neus. Waar op het eerste zicht het pro vinciebestuur ingaat op de klacht van CVP-zijde een motivering van de beslissing is ons onbe kend zien we dat deze partij aanvankelijk toch ook de verkoop uit de hand goedkeurde. We hopen dat deze kwestie een leerrijke er varing mag worden, zodat alle frakties hun verantwoordelijkheid terzake kunnen opnemen. Een be langrijke vraag is: hoe kunnen de politici hun argwaan onderdruk ken als er over belangrijke kwes ties als deze geen informatie mag verstrekt worden (zie OCMW- zitting van 17 mei '77: Schepen Johan De Wolf verhinderde toen een voorlichting van de raad). (wh) Vervolg van blz. 1 We zijn nu drie maanden verder, aldus raads lid De Pauw, en nog steeds kan de pastoor niet naar zijn pasto rij want er is nog niets in ge daan, er wordt niet aan ge werkt, ondanks de goeie be doelingen in het begin. De bewering dat er nog niets in gedaan is ontlokte heel wat pro test bij de leden van het sche penkollege. Burgemeester Gravez verduidelijkte de toe stand: hij wees erop dat de Impse pastorij zeer vervallen was, het was bijna een krot. Verder was de beslissing ge troffen om ze te herstellen om dat het spijtig zou zijn een der gelijk mooi gebouw gewoon af te breken. De burgemeester wees er ook nog op dat in een latere gemeenteraadszitting besloten was ook centrale ver warming in de pastorij te leggen en hierop blijft alles wat steken, want, aldus nog de burgemees ter, de pastoor heeft zelf ge vraagd om het verven en be hangen wat stop te zetten tot de centrale verwarming gelegd is om de beschadiging van de behang- en schilderwerken te voorkomen. De burgemeester somde ook nog op wat er reeds gebeurd is in de pastorij en dat zijn schilder- en behangwer- ken, vernieuwing van het dak op sommige plaatsen, het plaatsen van nieuwe ramen en binnendeuren, het leggen van de waterleiding en het volledig vernieuwen van de elektriciteits- leidingen. De burgemeester voegde eraan toe dat er mo menteel nog een ploeg schil ders aan het werk is en ook een elektrieker. Deze opsomming ontlokte de opmerking bij raadslid De Brouwer dat men beter een nieuw gebouw gezet had. Schepen Hendrickx ant woordde hierop dat 't onver antwoord zou geweest zijn in het jaar van het dorp een derge lijk oud en mooi gebouw ge woon af te breken en te ver vangen door een modern ge bouw. Raadslid Ruyssinck merkte nog op dat een meerderheids lid hem in privegesprek gezegd had dat het probleem hem ligt in het feit dat de aanwezige ploeg te klein is om permanent een opzichter bij te plaatsen. Ten andere, voegde meester Ruyssinck eraan toe, die werkmannen maken u toch wijs wat ze willen over het gepres teerde werk en als ge geen kon- trole uitoefent kunt ge daar niets op zeggen natuurlijk. Het was niet de eerste maal dat raadslid Ruyssinck de presta ties van het gemeenteperso- neel op de korrel nam. Daarna gaf burgemeester Gra vez uitleg over de werken aan de melkerij en dit ontlokte bij raadslid De Brouwer de op merking «ze doen alles zelf en de middenstanders moeten niet meer leven». Een laatste aanwending op de buitengewone dienst was het vaststellen van een ontwerp tot aanleg van centrale verwar ming in de pastorij te Impe. Na de opsomming van al de aanwendingen vroeg meester Ruyssinck wat dat allemaal gaat kosten. Er is alleen een raming voor de aankoop van de stoelen en tafels en voor de rest niets. Burgemeester Gravez wees erop dat de wet niet voor ziet dat een raming van de kos ten aan de gemeenteraad moet voorgelegd worden en voegde eraan toe dat hét praktisch on mogelijk is om een raming te maken met al die verschillende kleinere materialen die moeten aangeschaft worden. Van de zijde van de oppositie werd er verder aangedrongen op een kostenraming en raads lid Frans Roelandt zegde dat hij voor de ganse reeks aanwen dingen niet meer dan één mil joen wenste ter beschikking te stellen van het schepenkolle ge. Als dat miljoen op is moet ge maar met een verantwoor ding komen en kunt ge nog bij- krijgen, aldus nog het raadslid. Hierop rees er nogal wat pro test van de zijde van het sche penkollege dat de mening was toegedaan dat met een bedrag van één miljoen geen centrale verwarming kan aangelegd, grotere en kleinere materialen en tafels en stoelen kunnen aangeschaft. Burgemeester Gravez liet zich toch overhalen om een raming te maken van de kosten. De aan schaf van de stoelen en tafels was reeds geraamd op 160.000 fr. Voor de aankoop van kleinere materialen werd 500.000 fr vooropgesteld, voor de grotere materialen 2.150.000 fr en voor de aanleg van de centrale verwarming 350.000 fr. Dit maakte een to taalbedrag van ongeveer 3 mil joen. Raadslid Frans Roelandt riep uit bij zijn één miljoen te zullen blijven en niets meer te zullen geven en voegde eraan toe «als ge het daarmee niet kunt doen moet ge het dan maar niet doen». Burgemeester Gravez merkte op dat door een regatieve be slissing in de raad de werking geremd wordt en dat in af werking zijn gebouwen hier door onafgewerkt zullen blijven staan. Hij voegde er nog aan toe dat er in een volgende ver gadering dan opnieuw het zelfde op de orde moet komen en voor evenveel geld. De oppositie vroeg nog een splitsing van het punt en de za ken voor de pastorij in Impe te scheiden van de andere ge bouwen. Burgemeester Gra vez antwoordde dat zoiets on mogelijk is want het is moeilijk juist te bepalen hoeveel bak stenen, nagels enznodig zijn voor de pastorij enerzijds en voor de melkerij en het Wanzeelse gemeentehuis an derzijds. De burgemeester vroeg tenslotte dat iedereen tij dens de stemming zijn verant woordelijkheid zou opnemen, anders zult ge de gevolgen moeten dragen, aldus nog de burgemeester. Bij de stemming stemde de CVP-oppositie tegen. Er waren dus elf stemmen pro en elf kon tra, of met andere woorden sta king van stemmen. Hierdoor werden de aanwendingen op de buitengewone dienst ver worpen. Hierop schorste de burgemeester de raadszitting. Door de staking van stemmen zullen de verenigingen die ver gaderen in de gemeenteloka len moeten verder roeien met de beperkte meubilering die er voorhanden is. Zullen even eens in de afwerking zijnde ge bouwen als de melkerij, waar het gedeelte voor de brand weer bijna klaar is, enkele kleinere werken aan het ge meentehuis te Wanzele en de herstelling van de pastorij van Impe voor een zekere tijd stil liggen. Niemand is hiermede gediend, noch de verenigin gen, noch de Impse pastoor die zo vlug mogelijk zijn pastorij wenst te betrekken, noch de gemeentelijke technische diensten en de brandweer die zo vlug mogelijk in de melkerii moeten worden ondergebracht om praktische redenen. Al deze werken zullen nu stil lig- De familie Blanckaert erg ontroerd bij de ontvangst op het stadhuis (JR) kunde doceert, waarvan de laatste zes jaar in Kolwezi zelf, zei dat er van een invasie weinig sprake kon zijn aange zien de opstandelingen niet over voertuigen beschikten. Ze kwamen dus duidelijk van ter plaatse. Hierop inpikkend meende de heer Blankaert te weten dat reeds geruime tijd voor het konflikt uitbrak, de stad overspoeld was van wat hij als spionnen beschreef. Hij zei ook dat het Zaïrese leger, de MAS, dagenlang te voet door de brousse marcheerde in een poging de stad Kolwezi te om cirkelen. Mevrouw Blankaert verklaarde dat de opstand dui delijk tegen Zaïre is gericht. Als bewijs hiervan vertelde zij dat een manier om in leven te blij ven was, te verklaren dat je geen Zaïrees, maar wel een Katangees was. Het tegen overgestelde kon de dood tot gevolg hebben. Evenzeer wa ren zij er getuige van dat win kels gemittrailleerd werden, al leen omdat zij het opschrift «Alimentation Zaïroise» droe gen. De families waren er ook van overtuigd dat de opstand naar de binnenstad gericht was, aangezien de cité's on gemoeid werden gelaten. Men was het er over eens dat het doel van de rebellen de mijnen waren en zij niet zouden rusten voor ze het stilleggen hiervan zullen bekomen, om aldus een slag aan de Zaïrese ekonomie toe te brengen. Hoop voor de toekomst. Toen burgemeester D'haese leer aan de heer De Block de vraag stelde of hij eventueel nog terug zou willen keren, om zijn werk als ontwikkelingshel per verder te zetten, was deze daar zeer voorzichtig over. Hij zei op dit ogenblik op dergelijke vraag niet te kunnen antwoor den en het verdere verloop van de gebeurtenissen liever af te wachten. Hij vond dat hierop maar een antwoord moet ko men van de Minister van Ont wikkelingshulp en Ekonomi- sche Samenwerking, als deze zijn verantwoordelijkheid te genover zijn medewerkers wil opnemen. Hij voegde hieraan toe dat de politiek van onze re gering in de zaak Shaba, er zich op toelegt de hele ge schiedenis te kamoefieren om aldus de produktie van de rijke mijnenstad weer op volle toe ren te kunnen laten draaien) mede door het minimalist van cijfers en berichtgeving zake slachtoffers en gelei schade. De heer De Bk wenste verder geen publid rond dit drama te maken t dat, zo zei hij, hij twijfelde i de déontologie van de jo« alisten en hij geen story deze gruwelzaak wou br wen. Voor de familie Blankj stelt het probleem van eventuele terugkeer zich Inderdaad kan de heer kaert over zes maanden een verdiend pensioen ge ten. Op deze wijze werd dan even een tip van de verb< sluier in de Shabaaffaire o( licht. Laten wij aan de reg< over of ekonomische belai primeren op het leed dat z< mensen daardoor hel moeten ondergaan. j hÉ M0É«w r-,r MEe?- te I ht gr or O tri dc d€ gen tot een volgende gemeen teraadszitting en als de burge meester zijn belofte, gedaan bij het verlaten van de raadszaal, houdt zal dit pas over drie maanden zijn. WANZELE: DE RODE LAP VOOR DE STIER Nadat de burgemeester dus de zitting verlaten had ontstond er heel wat heen en weer gedis- kussieer. De meerderheidsle den beschuldigden de opposi tie ervan omwille van het poli tieke spel een aantal werken die ten nutte zijn van gans de Leedse gemeenschap te ver hinderen Een meerderheidslid zegde tot de oppositie: «wij vin den het spijtig dat ge zo klein zielig handelt tegenover de Leedse gemeenschap». In een privégesprek hoorden wij een oppositielid zeggen «ik weet het, maar wat wilt ge, wij moe ten meestemmen met de grillen van enkelen». Een meerder heidslid merkte op «als het woordje 'Wanzele' in de dag orde voorkomt, werkt dit op de CVP-oppositie als een rode lap op een stier. Telkens wanneer een beslissing moet getroffen worden in verband met Wan zele laat de oppositie zich door wraakgevoelens leiden en staat zij niet meer open voor een redelijke diskussie. De CVP-oppositie wraakt de ganse Wanzeelse gemeen schap». Tot zover een bittere opmerking van een meerder heidslid. Na enige tijd nam schepen De Paepe kontakt op met de bur gemeester en meldde dat de burgemeester weigerde nog te rug te komen. De burgemees ter had immers niet gemeld hoelang de schorsing zou du ren. Dan werden de oppositie leden die buiten even gaan wandelen waren teruggeroe pen in de raadszaal en eerste schepen Noël verklaarde de zit- Het park-domein «De Vis», in de omgeving van de afrit van de autostrade te Erembodegem zou geschikt zijn voor de vesti ging van een motel. Het restaurant kan ondergebracht wor den in het kasteel zelf terwijl in het bestaande groen over nachtingspaviljoenen kunnen worden opgetrokken. Oprichting van dergelijk motel, gunstig gelegen bij de snelweg en met een eventuele aantrek kingskracht op toeristen en za kenlui moet overgelaten wor den aan het privaat initiatief. Staat en stad zouden echter de verwerving van de terreinen moeten mogelijk maken. Reeds in 1974 werd dit voorstel door de S.E.R.U.G. in ovenwe ging genomen na een studie gemaakt in opdracht van het Departement van Openbare Werken. Het wandelpad te Herdersem, beschreven door de plaatse lijke Davidsfondsafdeiing als Alfons De Cockpad zal door de Provinciale Dienst voor Toe risme worden bewegwijzerd. Uit de zes Meldertse wandel- paoen, voor het ogenl enigszins in verwaarloos staat met verborgen, uitgeru of weggenomen wegwijzers kwasi onleesbare kaarten len er maksimaal twee wors geselekteerd die dan op m bestendige wijze kunnen w den bewegwijzerd. Anderzijds zou het Koll maatregelen nemen met oog op de verwijdering van towrakken, fornuizen en b kuipen uit het landschap vat Groot-Aalsterse deelgeme ten. ting voor heropend, in afwet °c heid van de burgemees Schepen Noël zegde: «gei k,r de gespannen toestand bij raadsleden oordeel ik dat beter is niet verder te verga he ren en ik verklaar de zitting t aa gesloten». Hierop verlieten 00 raadsleden de zaal. De rest van het agenda, nar lijk een interpellatie van deiM{ positieleden Van Achter, nn Deurwaerder, De Bru: Ruyssinck, De Brouwer en Pauw over het standpunt het schepenkollege be fende het voorbehouden het dorpsplein te Lede, ter legenheid van speciale geb tenissen en de geheime zi over de zitpenningen var gemeenteraadsleden, dus niet behandeld en zijn een volgende keer. Over maanden? MON

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1978 | | pagina 4