DE MEEST VERDIENSTELIJKE GAST OP HET STADHUIS
MARNIXRING 10 JAAR
SERAV
Meh pikkels of ajontjes
HULDE AAN MISSIONARIS VAN LAETHEM
VLAAMSE SERVICEKLUB GROEIT VERDER
HARMONIE ST. MARTINUS
BENELUX-LAUREAAT
TE LIER
KULTUURRAAD
SAMENGESTELD
AZOEI NI GEBOERD HEIN!
De Voorpost - 9-6-78 - 3
De 74-jarige missionaris en stadsgenoot E.H. Gustaaf Van Laethem werd op maandag 5 juni 's
ochtends gehuldigd op het kabinet van de burgemeester. Aldus onze burgervader tegen zijn
gast: «Toen ik uw levensverhaal hoorde vatt ik dat meteen samen als overgave, zelfvergetel
heid en naastenliefde». Daarmee leek inderdaad het essentiële gezegd over het vijftig jaar
lange priesterschap van gehuldigde.
E.H. Gustaaf Van Laethem is
sinds 2 juni jl. vijftig jaar pries
ter. Het is een voorrecht, aldus
spreker, deze «Darshan» in het
stadhuis op bezoek te hebben:
«Hij is wellicht de meest ver
dienstelijke mens die ooit dit
kabinet heeft betreden».
R.D.W.
«In de egoïstische sfeer van het
moderne leven is naastenliefde
een woord dat volstrekt in on
bruik geraakt is en dat Jan-
met-de-pet nauwelijks nog in
de mond neemt», zei burge
meester D'haeseleer in zijn
welkomstwoord. Hij herinnerde
eraan dat oud-minister Willy De
Clercq in zijn toespraak enkele
dagen voordien in hetzelfde
stadhuis als een van de belang
rijkste oorzaken van de krisis
onze leefgewoonten, onze le
vensstijl en ons gedragpatroon
zag. We leven in een zelfzuch
tige maatschappij van verwor
ven rechten.
Deze bemerking om te bena
drukken hoezeer Gustaaf Van
Laethem's leven schril afsteekt
tegen dat van de doorsnee
mens: «de drijfkracht en de mo
tieven van uw leven zijn een
waar toonbeeld voor ons, mo
derne mensen».
NIEUWERKERKEN
E.H. Gustaaf Van Laethem is
een geboren Nieuw-
Aalstenaar. Het is immers in
Nieuwerkerken dat hij op 13 ju
ni, precies 74 jaar geleden, het
levenslicht zag. r
Hij liep school bij de Zusters te
Sint-Denijs Boekei tot maart
1914.
Als zijn geliefde moeder over
lijdt, brengt hij 4 maanden door
in het Bisschoppelijk Kollege te
Geraardsbergen onder de
hoede van E.H. Cosijns, gewe
zen onderpastoor te Nieuwer
kerken.
HARTZIEKTE
Zijn verdere studies doet hij af
wisselend in Aalst en Brugge.
Als hij op 12 april zijn intrede
doet in het klooster te Edingen
>9~ heeft hij voor het eerst te kam-
j pen met een hartverzwakking.
Maar zijn wilskracht dwingt
'nc* hem om door te gaan. van sep
tember 1922 tot 1925 studeert
"3 hij Wijsbegeerte bij de paters
Kapucienen te Aalst, de vol-
J gende 4 jaar Teologie te Ize-
yg gem eveneens bij de paters
Kapucienen.
ijdN
De 2e juni 1928 wordt Gustaaf
Van Laethem te Brugge tot
priester gewijd.
b Leuven, waar hij het baccalau-
j reaat haalt in Thomistische
Wijsbegeerte en de vrije kur-
sussen in scheikunde, fysika,
eytl hygiëne en psychologie met
8 onderscheiding doorstaat,
pr
>er* INDIE
De daaropvolgende jaren is hij
professor van Frans en reken-
kunde in het klein seminarie der
j~3 Pateers Kapucienen te Brugge,
p» ,ot hiJ in oktober 1932 naar
'ej> Indië vertrekt. Tot juli 1936 is hij
er professor in de wetenschap-
pen aan de «Catholic Missio-
p.nary High School, Dalwal.Pun-
jab. India» en na die datum
!l a
ad
mo door «typhoïd fevér»
id«
missionaris in Amritsar tot juli
1940. Zijn gezondheid wordt
opnieuw ondermijnd, ditmaal
De twee eerste oorlogsjaren is
hij missionaris te Pasroer Hij
ne| wordt opgeroepen om dienst te
etn nemen bij de Belgische strijd
ige) krachten, maar de komman-
«of dant van het vertrekkende
schip weigert de missionaris
sen aan boord te nemen.
In Karachi werd hij voor de
derde maal door een zware
ziekte getroffen, namelijk een
dubbele dysenterie.
Hij keert terug naar Dalwal in
ieW oktober 1942 als professor in
de wetenschappen en wordt
daar door de inlandse mensen
lot «Daktar Sahib» uitgeroe
pen. een blijk van uitzonderlijke
waardering en genegenheid.
Nogmaals wordt hij door een
zware uitputting ondermijnd.
TERUG OM ZIEKTE
Hij wordt in oktober 1945 naar
België teruggeroepen om re
den van geestes- en lichaams
zwakte. Toch blijft hij op be
wonderenswaardige wijze
werkzaam als missiepropa
gandist te leper en te Brussel.
In 1951 doceert hij te Herentals
en in 1951 te Doornik, tot hem
in 1955 uiteindelijk een ver
plichte rust wordt opgelegd te
Edingen en te Bergen, waar hij
tenslotte ten prooi valt van een
zware zenuwinzinking.
erS Zijn vader wordt zwaar ziek in
1958 en terwijl hij te Versailles
onderhandelt met Magister
Renard om met vader in een
ouderlingengesticht als aal
moezenier te mogen verblijven,
sterft deze. Magister Renard
neemt hem dan aan als hulp
priester bij de zieke pastoor van
Vaucresson Daar blijft hij
dag-op-dag 4 jaar, tot 20 okto
ber 1963.
Tenslotte stelt de bisschop
hem voor om pastoor te worden
van Saint-Clair-sur-Epte. Hij
aanvaardt, wordt er benoemd
en is er vandaag nog steeds in
dienst.
VEELZIJDIG MAN
Burgemeester D'haeseleer be
schreef dit verhaal als een on
noemlijk verdienstelijke en bij
wijlen dramatische levensge
schiedenis van een veelzijdig
man, als jongeman reeds kam
pend met een zwakke gezond
heid en ondanks dat toch uit
zonderlijk bezorgd om zijn me
demens, zijn veelzijdigheid on
derstrepend door de vertaling
van verschillende teologische
werken uit het Frans en het En-
De man met de lange baard is E.H. Gustaaf Van Laethem. Burgervader D'haeseleer offreert de toast
In een gepaste sfeer en bijzonder suksesvol werd het tweede
lustrum van deze Vlaamse Serviceklub gevierd in een over
volle Elizabethzaal të Antwerpen. O.a. werd opgevoerd «De
Schelde» van Peter Benoit (27.5.78).
Deze Serviceklub, de Marnixring, betekent heel wat voor heel
Vlaanderen. De intitatiefnemers kwamen uit de Vlaamse Ar
dennen en uit de Denderstreek. Aalst speelde hierbij een niet
geringe rol. De eerste nationale voorzitter was trouwens een
gekende Aalstenaar: Fritz De Bisschop.
De bron voor de oprichting lag
evenwel bij wijlen Dr. Jef Goos-
senaerts. Maar luisteren we
naar Fritz De Bisschop zelf, die
in het feestprogramma de Ge
nesis van de Marnixring op
maakte.
In 1967 zaten Paul Van de
Noortgate en Remi Bogaert (in
de Kalvaar te Voorde) te praten
over de oude droom van wijlen
Jef Goossenaerts om een soort
Vlaamse Service-klub op te
richten. Tijdens de eerste jaren
na de oorlog leefde die ge
dachte in heel wat Vlaamse
clubs, o.a. te Aalst. Ideeën
werden uitgewerkt, en men
kwam terecht bij Fritz De Bis
schop, die tegenover deze idee
aanvankelijk wat skeptisch
stond, omdat al zoveel
Vlaamse initiatieven verkeerd
uitgelopen waren. Maar voor
de Vlaamse zaak deed hij het
dan toch maar weer.
Om te beginnen zou deze
«Vlaamse-Service-Klub» plu
ralistisch zijn. Eerste kontakt-
vergadering: 18 januari 1968 te
Voorde. Afgevaardigden voor
deze eerder zakelijke bijeen
komst, waren uit gans het
Vlaamse land komen opdagen.
Men had toen nog geen naam
voor de vereniging. Die kwam
pas op een van de volgende
bijeenkomsten. Het was Dr. H.
Elias die de doorslag gaf voor
de benaming (om raad ge
vraagd hieromtrent door Fritz
De Bisschop). In juni 1968 ging
een beslissende vergadering
door. Remi Bogaert bracht ver
slag uit van een belangrijk ge
sprek met Marcel Notebaert en
José De Schaepmeester dat
plaats had dank zij de tussen
komst van de Aalsterse kunst
schilder Etienne Lecompte.
Remi Bogaert en Fritz De Bis
schop vertegenwoordigden het
eerste bestuur dat verder be
stond uit Paul Van den Noort
gate, Raymond Vindevogel en
Jos Mertens. Op 13 juni werd
dus besloten dat de Marnixring
definitief zou starten. Eerste
gewesten: Z.O.-Vlaanderen,
Brussel, Antwerpen, Kortrijk en
Gent. Officiële stichtingsver
gadering: 3 december 1968 te
Voorde (Kalvaar). In de eerste
Raad van Beheer was Fritz De
Bisschop nationaal voorzitter.
Het is verder ook zo, dat Dr.
Goossenaerts, zelf een over
tuigd katoliek, fel opkwam voor
een nauwe samenwerking tus
sen gelovigen en vrijzinnigen.
In zijn flamingantisme stond de
mens vooraan. Hij hechtte
sterk aan de solidariteitsge-
dachte, ongeacht filosofische
of politieke overtuiging. De
Service-Klub zelf komt trou
wens voor dezelfde gedachten
op: trouw aan de eigen
vlaamse kuituur, maar ver
draagzaam op humaan vlak,
zonder grenzen.
Wilfried Lissens.
a'° Gedurende de periode van
1929 tot 1931 is hij student aan
de katolieke universiteit van
De Koninklijke Harmonie Sint-Martinus uit Oordegem heeft vorige
zondag nog een prachtig resultaat aan hun rijkgevuld palmares
toegevoegd.
zes troleeen te gaan lopen naar hun
Zij namen dan deel aan de haard. Zij werden uiteraard ook
Bcnclux-showkampioenschappen uitgeroepen tot het beste show-
te Lier. Gedurende de ganse zater- korps van de Benelux. De uitslag
dagnamiddag en de zondag voor
en namiddag waren er voorselek
tie en sclektie voorde grote finale
die 's avonds plaats vond en waar
toe acht korpsen toegelaten waren.
Deze acht korpsen waren overge
bleven na de strenge selekties tus
sen de talrijke Belgische, Neder
landse en Luxemburgse show
korpsen.
De finale vond plaats op de Grote
Markt te Lier in aanwezigheid van
de Lierse burgemeester en een ver
tegenwoordiger van de Minister
van Nederlandse Kuituur. In dit
selekt gezelschap slaagde de vol
tallige Harmonie St.-Martinus uit
Oordegem erin om met in totaal
zag er als volgt uit: St.-Martinus
Oordegem 91.9% 2) Oostende
87.1% 3) Venlo (Nederland)
82,6% 4) Baarle-Hertog 5) Hobo
ken 6) Merchtem 7) Tessenderlo
8) Meerhout.
Uiteraard was het groot feest ach
teraf bij de Oordegemse suppor
ters die met 3 autobussen en een
lange sliert personenwagens naar
de Pallieterstad waren afgezakt
om hun korps aan te moedigen.
Nu maakt het koips zich klaar en
konsentreert zich ten volle op de
volgende belangrijke opdracht,
namelijk op zondag 2 juli in
Knokkc-Heist waar de Belgische
titel op het spel staat.
MON D G.
Nadat eerst Voorzitter, ondervoorzitter en sekretaris werden ver
kozen door de afgevaardigden van de kulturele verenigingen uit
Groot-Aalst werden vóór enkele weken nog negen leden verko
zen.
In overeenstemming met de statuten en het dekreet moesten alle
disciplines vertegenwoordigd zijn zodat een verkozen lid de
plaats moest ruimen voor een afgevaardigde van de kategorie
«diensten», in casu Mw Mia Bosteels - Van Nuffel.
Ook de verschillende deelgemeenten moesten een vertegenwoor
diger in het bestuur krijgen en slechts Aalst. Erembodegem en
Gijzegem waren reeds vertegenwoordigd bij de twaalf verkoze-
nen zodat nog in Baardegem. Herdcrsem, Hofstade. Meldert.
Mooisel en Nieuwerkerken voor een vertegenwoordiger diende
te worden gezorgd.
De aanduiding van deze leden geschiedde verleden dinsdag te 20
u. gelijktijdig in de dienstcentra van de zes verschillende deelge
meenten en dit onder leiding van telkens twee leden van het reeds
verkozen bestuur.
Bij het ter perse gaan kennen we enkel het resultaat van Herder-
sem en Meldert. Voor Herdersem werd het Jef De Smet, verte
genwoordiger van de Davidsfondsafdeling, die met algemene
stemmen werd verkozen. Voor Meldert werd het Jos Muylaert,
afgevaardigde van de Meldertse Kulturele Kring, eveneens una
niem.
Nadere détails over de verdere samenstelling van de «Stedelijke
Raad voor Kuituur en Kulturele Vrijetijdsbesteding» leest U
zeker in volgend nummer.
LH
ARGEDTINIE
Naa beginne ze al den titel van mén pikkels of
ajontjes af te snoyn. 'k Vraog meh af worom. Allei,
op wa trok da na verleide weik? Da begost dor al zu
aal meh ne kier meh: Vliegen hier lanst alle kanten
verboy mén veinster.As ge da na leisdegen gelèk as
dat da dor stont, tèn zojje gon peizen da 'k on 't
vangen ben en da 'k begin meh pikkels of ajontjes
verboy zing te vliegen. En 'k was pertank
broeidnichter zee. Zelfs al hooi da na azoei ni
geweist, tèn 'n zien ek nog gien pikkels, ajontjes of
gien roze oelefantjes verboy vliegen. Wa da 'k tèn wel
zing, 'n zal ek ajjer toch ni vertellen, da zén ajjer
affeeres ni. Mor 't gein dat er most stoon da was
«Voegelen»...'k Vraog meh na woorlèk af worom da
ze da zolle kennen wegloten hemmen? Door es toch
niks kontroor' oon zeikes? Mor ja kom, da zal zeikes
weiral ne kier 'n drikfaat geweist hemmen? Wa
peisde gajjer?
Voesj van de rest es alles toef, kinne en ieste klas.
B'halven da 't er geer in de Kongao verom ai ne kier
boeveneirems opzitj. Lanst den iene kant zén ze kood
omdat er volges dat ze zeggen, Rissen en
Cubaneizen zollen tisse zitten. Lanst den andere kant
zén ze lasteg omda ze zeggen dat d' Ameirekonen en
de Fransmans en zelfs de Belzjen geer heren bebbel
gon roeren. En lodj ons na zeggen da ze alletwie
geloyk hemmenWorom lote ze die mensjen geer zelf
heer potjen ni koeken? En zuwel van den ienen as van
den andere kant heer poeiten thoois haven. Mor ja,
der zitten der dor «elangen» tissen gelèk as ze da
noemen.
En dad es de Groeite Polletiek, woor dammen wajjer
toch niet on te réttététten hemmen. Allien mor
knikken en jaa zeggen en op toyd in onze zak
schieten. In wieze zak da 't noding terecht komt dad
es 'n ander kelkesjoos en dad 'n zelle men ni klappen.
Mor ge meigd zeikes zèn da 't toch attoyd in dezelde
zakken zal zèn. Mor ni in den onzen...
En dènne zwèrte menier geer, meh da moesjken op
van biestevel, zol verom al ne kier kood zèn op ons.
Want wajjer 'n doeng volges hem nog ni genoeg.
Wajjer zollen nog mier moeten afdokken en nog mier
jonges van ons kanten nor geer stieren...mor ge 'n
meigd ni zeggen dazoyn sadoten broekschoyters zén
zee...Nie....de die zeilen 't geer allemool ne kier
kleren...as 't al lank al deir ander gedoon es. En es 'n
hè kood, hè moed hè da weiten....mor dat 'n tèn iest
aal dènne klaa veromgeift .die 't ons hier al kommen
aftroesjelen es. En damme wajjer allemool moeten
lammeren hemmen. Mor ja, dat 't er geer niet zuveil
koeper en kobalt en hoe hoeiten allemol die
kostelèkke dinges, mosten in de grond zitten, 't 'n zol
zuveil babaa ni oever gemokt werren. En de
Fransmans en d' Ameirekonen 'n zollen zu noyg ni in
de weer zèn vérdorvliemasjiemen en sadoten nor toe
te stieren. Ze 'n komme zeer hier wel ni helpen as 't er
meh Karnaval ienegte vremde looizen ambras komme
maoken meh pintjen kapot te smoyten en mensjen af
te taroeven...En naa roepe ze allemool ochiere oever
die sikkeleers van neigers. Mor wa zoy 'n ze tèn in
den toyd as die zélde sikkeleers hier 'n droeige kést
kwampe verdienen meh ne lange versleite pardessi
oon en ne platao op here kop meh zwèrte bollen van
Boma-Boma? Goed ver de vallink en ver de dikke
tèt...Of 'n es 't ni woor missching? Allemaan peist da
en allemaan wetj da, mor nimmand 'n mag da ni
zeggen. En sertoe ni op de radejo of op den teivei.
Want wie dat er door teift oever grippen vliegt meh
zèn klikken en klakken booiten. Wie weit 'n kroyg ek
hier t' noste weik oeik mennen bong ni? Allei, wajjer
zeilen nog zing. Mor wada 'k weit dad es daas ze naa
nog ne kier willen oerlog maoken vér de krisis op te
lossen-, da ze 't naa ne kier op 'n ander meigen doeng.
Wajjer hemmen hier al genoeg van de genieten
g'had! Peist na ni da 'k ajjer hier beizeg ben meh
benaad te maoken, mor 't mag toch allemool ne kier
gezeid werren hein. En as ge oever iet anders wiltj
hoeiren, legt tèn ajjeren teivei ne kier op: 't es toch
alle daogen voebaal. 'k Weit van ienen die hem
spesjool nen teivei in koleiren gekocht heid ver nor
da spel geer in Arzjentienen te zing. Allen aovenen.
En naa es 'n kood omdat den baal toch nog in
wit-zwart es...Worom 'n kenne ze dennen baal na
oeik ne kier ni in ander koleiren maoken, al was 't
morverdenne moeielèkken mensj kontent te stellen.
Moy 'n kaan 't ni schillen zee, want ik 'n zing dor toch
ni noor. 'k Hem ander weirk, per eksempel zérgen dat
er hier 't noste weik verom oever pikkels of ajontjes
gesproeke wert. Morlifst meh den titel van boeven...
DOLF
Leolux maakt gestoffeerde meubelen
zoals geen ander dat kan.
Met waardevolle materialen, echt
rundleder en hoogwaardige stoffen
scheppen vakmensen zitcomfort en
woonsfeer waarvan U jarenlang m volle
rust kunt genieten.
U wèet immers: Echt wonen begint
waar onrust eindigt.
WOONINRICHTING
Leolux meubelen
vindt U bij
MOLENSTRAAT, 70
TEL 053-21.76.08
AALST
