INTERNATIONAL FIELDDAY 1978:
HOOGDAG VOOR RADIO-AMATEURS
NIEUWERKERKEN ONTVANGT MINISTER WIJNINCKX
hallo neueeR VAHVetu/)iie
m Heggen urn ij/F we ter
o/jrvoenv f eer ons 3°
nujoe/u af MTmten
uü
6 - 9-6-78 - De Voorpost
goniometrisc
het water
klu wcklc
mens
Vervolg van blz. 1
waarbij het erom te doen is zoveel
mogelijk kontakten, met zoveel
mogelijk landen, tot stand te bren
gen. Dit in 'n tijdspanne van vier
entwintig uur. Er wordt kontinu
gewerkt met aflossingssysteem.
Vooral 's nachts een vrij ver
moeiende bezigheid, maar de
deelnemers hebben dit er graag
voor over. Tenslotte is dit zowat
de hoogdag van de radioamateurs.
Op zo een velddag werkt elke af
deling volledig onafhankelijk. Ze
zoeken zelf een open terrein, waar
ze hun installaties in tenten op
slaan. Ze bouwen er zelf hun an
tennes en maken er zelf hun no
dige elektriciteit. Op dit terrein
werd in twee tenten gewerkt. De
eerste bevatte een twee-meter
band installatie, en in de tweede
zocht men kontakten over de ge
hele wereld via de korte golf. De
weersomstandigheden en de zon
nestand waren vrij ideaal en de
verwachtingen lagen dus hoog. De
mensen van de sektie Aalst hoop
ten een zevenhonderdtal verbin
dingen te kunnen tot stand bren
gen. Ze hadden zich dan ook geen
enkele moeite getroost. Zo bouw
den ze bijvoorbeeld een antenne
waarvan de top ongeveer
tweeentwintig meter bedroeg.
Voor een tot stand gebrachte ver
binding met een vast station kre
gen ze één punt toebedeeld, voor
een kontakt met een veldstation
vijf punten. Zondagvoormiddag
reeds hadden ze al met heel wat
verschillende landen «gewerkt»
zoals dat in hun vaktaaltje heet.
Een greep hieruit is bijvoorbeeld
zowat heel Europa, maar ook de
westkust van de Verenigde Staten,
Cuba, Zuid-Afrika, de Canarische
Eilanden en Aziatisch - Rusland.
Voor ons, leken, bijna onwaar
schijnlijk, voor deze gehaaide
zendamateurs blijkbaar niets den-
derends.
VOOROORDELEN
De sektie Aalst, die ongeveer
veertig leden herbergt, maakt deel
uit van de U.B.A. of de Unie der
Belgische Amateurzenders. Een
goed georganiseerde beweging
"met circa tweeduizend vijfhon
derd entoesiaste leden, die aan be
paalde wetten en bepalingen on
derworpen zijn. Toch bestaan er
tegenover deze vorm van vrije
tijdsbesteding, want dat is 't wel
degelijk, nog tal van vooroorde
len, meestal uit onwetendheid.
Het is helemaal onjuist te denken
dat deze mensen oorzaak van sto
ringen zouden zijn. Ze werken op
nauw afgebakende frekwenties die
speciaal voor hen voorbehouden
zijn. Evenmin houden zij zich be
zig met oneerlijke praktijken zoals
afluisteren. Zij beoefenen hun
hobby op een eerlijke en entoe
siaste wijze en hebben dus ook
geen nood aan dergelijke mis
plaatste praktijken. Spijtige ge
noeg worden zij al te vaak verward
met in het wilde weg opererende
individuen. Deze laatste zijn pira
ten, in de autentieke zin van het
woord. Zij hebben geen enkele be
trekking met wat wij hier «zenda
mateurs» of «radioamateurs»
noemen. Wij wensen er dan ook
op te drukken dat, alle goedprate
rij ten spijt, de piraten een reeël
gevaar vormen, omdat elke on
georganiseerd gebruik van radio
zenders niet mogelijk is zonder
wederzijdse beïnvloeding of sto
ring van andere draadloze verbin
dingen. De piraten beschikken
evenmin over een officiële ver
gunning die men slechts door het
afleggen van een eksamen kan be
komen.
HULPVERLENING
De mensen, waar wij het wensen
over te hebben, zijn officieel geli-
cencieerde amateurs die integen
deel heel wat goed werk leveren.
Een, bijna historisch, voorbeeld
hiervan is het ongeval dat de Ita
liaans graaf Nobile had. toen hij
met èen Zeppelin de Noordpool
verkende. Onder de overlevenden
bevond zich de markonist van de
dirigeable die noodsignalen begon
uit te zenden op amateursfrekwen-
ties. Hij werd in Lokeren gehoord
door een radioamateur en op zijn
aanwijzingen werd de bemanning
teruggevonden. De naam van deze
zendamateur staat niet in de ge
schiedenisboeken vermeld. Daar
willen wij aan verhelpen. Adriaan
Blanckaert is nog steeds te Loke
ren aktief onder de roepletters
ON4KD. Een ander voorbeeld van
hulpverlening is het werk van de
radioamateurs tijdens de grote
overstromingsramp in 1953. Tij
dens deze chaos waren zij het die
als eerste in de lucht waren om
informatie uit te wisselen en de
hulpverlening te koördineren.
Evenals tijdens de overstroming in
de provincie Antwerpen. De naam
Ruisbroek ligt iedereen nog vers in
het geheugen. Kommuniekatie en
Koördinatie werden toen in uiterst
effektieve samenwerking met het
Rode Kruis door de amateurs ver
zorgd via een amateur
relaisstation. De namen van al
deze mensen zijn niemand be
kend, maar velen danken hen het
leven. Een recent voorbeeld is ze
ker de E3-rallye te Aalst. De sektie
Aalst zal hieraan deelnemen om,
via radioverbindingen van hun
mobiele wageninstallaties, de vei
ligheid op het parkoers te waar
borgen.
EVEN WAT UITLEG
Er zijn over de wereld duizenden
radioamateurs, die de mogelijk
heid hebben tot onderling kontakt.
Het kontakt, of de overdracht van
informatie, kan mondeling (tele
fonie), telegrafisch, via telex en
zelfs via teeveebeelden gebeuren.
Om die kontakten tot stand te
brengen heeft de zendamateur de
beschikking over een aantal fre-
kwentiebanden in korte golf,
VHF.UHF enzovoort. Elke fre-
kwentieband heeft specifieke ei
genschappen betreffende voort
planting en draagwijdte van de ra
diogolven. Afhankelijk van de af
stand die hij wil overbruggen en
van het tijdstip van de dag, kiest de
amateur een bepaalde frekwentie
binnen de amateursbanden,
waarop hij een CQ of algemene
na 20 effektieve dienstjaren,
maar op voorwaarde vóór de
leeftijd van 60 jaar geen lucra
tieve aktiviteiten te hebben uit
geoefend.
Ook wordt de mogelijkheid ge
boden om op 60 jaar met ver
vroegd pensioen te gaan wan
neer men 20 geldende dienst
jaren heeft.
De minister legde er de nadruk
op dat dit slechts de voornaam
ste maatregelen waren die hij
de regering wilde voorstellen.
«Hierbij, zo zei hij, heb ik me
vooral laten leiden door de
plicht om een grotere recht
vaardigheid tot stand te bren
gen, meer zelfs dan om tot
eenvormigheid van de stelsels
te komen».
Na dit «gloeiend betoog», zoals
Mare Galle zei, werd de «Socia
listische Internationale» aan
geheven, «een lied gemaakt
door een landgenoot». Mare
Galle zei tot slot nog dat de so
cialistische parlementsleden,
maar ook de basis, hun steun
moesten geven aan de ge
dachte dat de hoogste inko
mens naar omlaag, en laagste
naar omhoog moesten worden
getrokken, om een zo hoog
mogelijke gelijkheid te berei
ken. De parlementairen moes
ten hierin het voorbeeld geven.
Voorzitter Vleurinck dankte de
aanwezigen, waarna nog ruim
de gelegenheid werd geboden
om vragen te stellen. De Socia
listische gepensioneerden van
Nieuwerkerken beleefden
hiermee een uitzonderlijke dag,
en waren daar ook ten volle van
overtuigd. (Mare Galle vergat
ook niet schepen Hooghuys te
vernoemen die om medische
redenen niet aanwezig kon
zijn).
Minister Wijninckx had zeer ernstige problemen te behandelen, toch verloor hij er zijn goed humeur met
(EL)
Vervolg van blz. 1
Het is daarom dat ik
liever minister van gepensio
neerden dan van pensioenen
genoemd wordt. Het grootste
deel van hen behoort tot dege
nen die het niet te breed heb
ben. Dus moet er op de eerste
plaats aan hen worden gedacht
om hun pensioenen te verho
gen. Maar er is een harde reali
teit waaraan we niet kunnen
voorbijgaan: de slechte eko-
nornische en budgettaire toe
stand in ons land». De minister
herinnerde aan de periode van
de jaren '30.
«Alleen zijn we nu sociaal beter
bewapend, zo zei hij, maar toch
moeten we voorzichtig zijn, wil
len we de sociale verworven
heden niet in het gedrang
brengen. Maar ondanks deze
ongunstige situatie is er onder
de invloed van de socialistische
ministers toch reeds een verbe
tering gekomen in het lot van de
gepensioneerden», (herwaar
deringsvergoeding sept. 1977,
vanaf 1978 opgenomen in het
pensioen, dat volledig aan de
index onderworpen is. In 1978
juli wordt opnieuw een
herwaarderi ngsvergoedi ng
toegekend, die op haar beurt bij
het pensioen zal worden ge
teld). Verder had de minister
het over verhoogd vakantie
geld, toekenning van een geïn-
dekseerd forfaitair bedrag en
het verhoogd minimumbe
staan. Hij argumenteerde sterk
tegen verkeerde kranteartikels
die doen uitschijnen dat het
overheidspersoneel fabuleuze
pensioenen geniet. Verder had
de minister het ook over on
aanvaardbare onrechtvaardig
heden wat betreft het bedrag
der pensioenen, en over solida
riteit van de sterken t.o.v. de
zwakken.
In die zin, zo zei de minister,
heb ik maatregelen voorge
steld aan de regering ter op
name in de anti-krisiswet. We
hielden rekening met drie be
langrijke punten: op struktureel
vlak een harmonische en pro
gressieve sanering doorvoeren
van de verschillende pensi
oenstelsels. Op conjunktureel
vlak moeten we rekening hou
den met de voortdurende ver
mindering van de sociale bij
dragen van de aktieve werk
nemers. En op demografisch
vlak zien we een verlenging
van de levensduur. «Om een
einde te maken aan bepaalde
en overdreven bevoorrechte
pensioentoestanden stel ik
voor een «absoluut» plafond in
te voeren voor het geheel van
de pensioenen die aan één en
kele begunstigde worden uitbe
taald. (3/4 v.h. salaris van een
sekretaris-generaal bij een mi
nisterie). Bij het doorvoeren
over 5 jaar van deze maat
regel worden minder dan 200
personen getroffen. Daarte
genover staan er bijna één mil
joen gepensioneerden die al
gelukkig zouden zijn met de
helft van dit maximum
pensioen».
In dezelfde geest van grotere
rechtvaardigheid en gelijkheid
wil de minsster ook «relatief»
plafond invoeren voor alle rust
pensioenen die beperkt zou
den blijven tot 75 van het
beroepsinkomen. De
diskriminatie-maatregel (sinds
1.1.77) tussen nieuwe en oude
pensioenen door het systeem
van de bijkomende jaren, wil
minister Wijninckx terug
schroeven op het vroeger sys
teem.
«Ik ben niet blind voor bepaalde
wantoestanden», zo zei de mi
nister ook, «daarom stel ik dat
de regels die de cumulatie be
palen tussen het uitoefenen
van een aktiviteit en het genie
ten van een pensioen dienen
herzien te worden om een
einde te stellen aan bepaalde
onaanvaardbare toestanden,
en veralgemening van deze
cumultatieregels tot die pensi-
oensektoren die hieraan nog
niet onderworpen waren.
De minister voorzag ook maat
regelen ter uitvoering van de 6e
collektieve overeenkomst
1978-79 voor de openbare sec
tor. Zo zal het uitgesteld pensi
oen kunnen toegekend worden
Mare Galle verwelkomde minister Wijninckx op het gezellig samenzijn in de zaal Rio te Nieuwerkerken (EL)
Algemeen zicht op het zendstation VHF en de speciaal opgerichte a
tenne voor de velddag '78 van UBA (EL)
oproep doet. Zowat elke amateur
kan op dergelijke oproep ant
woorden, en het gesprek dat erop
volgt handelt meestal over techni
sche problemen: de antennes, de
apparatuur, de voortplanting van
de radiogolven en dergelijke
meer. Ook de koffieklets over al
les behalve technische stuff ont
breekt niet. Ter bevestiging van
zo'n verbinding zenden de beide
stations mekaar een QSL-kaart
toe, waarop datum, uur frekwen
tie, rapport en dergelijke voorko
men. Onder de zendamateurs
vindt men mensen die zich met
bepaalde aspekten van deze hobby
bezighouden. Een eerste groep
kan betiteld worden als DX'ers of
diplomajagers. Dit zijn de ra
dioamateurs die met gespitste oren
de amateurbanden afluisteren, in
de hoop in een nieuw land te
«werken». Voor hun prestaties
kunnen zij diploma's bekomen in
dien zij kunnen bewijzen, meestal
aan de hand van QSL-kaarten, dat
zij een zeker aantal landen of we
relddelen gekontakteerd hebben.
Zeer begeerde diploma's zijn on
der andere het DXCC diploma,
voor honderd verschillende lan
den, en het WAC diploma voor
alle werelddelen. In een tweede
groep vindt men de zelfbouwers.
Wat opvalt is dat deze mensen
nooit tevreden zijn met hun werk.
Zij bouwen zenders, ontvangers,
antennes en nog meer. Zij doen er
enkele proeven mee en beginnen
dan volop verbeteringen aan te
brengen. Het zijn deze enkelingen
die de techniek vooruit helpen. Zij
deden bijvoorbeeld als eersten aan
Slow-Scan teevee, dit is niet be
wegende beelden via korte golf
over zeer grote afstanden door
zenden, ook slaagden zij erin ver
bindingen op VHF en UHF via de
maan (Moonbounce) en via satel
lieten te maken. Een derde groep
is deze van de luisteramateurs
(ONL's) die geen gebruik maken
van zenders doch die voor de rest
alle amateursaktivitciten van zeer
nabij volgen.
Een groot gedeelte is tijdelijk
ONL met het oog op het afleggen
van een eksamen en het bekomen
van een zendvergunning. Dit is
een technisch eksamen, af te leg
gen bij de R.T.T. na zelfstudie, en
handelt over elektronika, elektrici
teit en radioelektriciteit. Naar het
zeggen van de amateurs hoeft men
echt geen kei te zijn op dit gebied
om er door te komen. Er zijn ech
ter ook vele luisteramateurs die
geen interesse hebben voor het
werken met zenders, doch die zich
intensief bezighouden met het be
studeren van de eigenaardige ge
dragingen van de radiogolven op
verschillende frekwenties. De re-
flekties op de ionosfeer. de ver
strooiing van VHF EN UHF t
diogolven in de onderste lagen vj
de atmosfeer enzovoort. Uiteraa
zijn deze groepen niet zo sche
afgelijnd en kan men bij de mees
amateurs een kombinatie van
hierboven vermelde aktiviteiti
terugvinden. Buiten de technisc
aspekten van deze interessar
manier van vrijetijdsbestedin
vermelden we graag nog de opvi
lende verstandhouding en kam
raadschap onder de zendamatei
over de gehele wereld, de berei
heid om belangeloos mekaar nj
ook de gemeenschap te hclpe
zonder enig onderscheid op po
tiek of godsdienstig vlak.
AKTIVITEITEN
De radioamateurs van de sek
Aalst hebben een uitgebreide ak
viteitenkalender. Zij houden o
O]
der meer:
maandelijkse vergaderingen;
hun lokaal café 't Landhuis aan
Grote Markt. Deze gaan door
elke vierde vrijdag van de
wekelijkse vergaderingen
het klublokaal. Dit is gelegen
ven jeugdklub Kreja en gaan
op alle andere vrijdagen
de jaarlijkse
Vindt dit jaar plaats op de
zondag van de maand
Aan de hand van
peilingen zoeken de amt
een verdekt opgestelde
«vos». Dit met behulp van
ontvangers uitgerust met peila
tennes.
jaarlijkse velddag:
radioweek-end in tenten.
uitstappen met de sektie
verschillende radiotechnische
zienswaardigheden.
medewerking aan andere
viteiten georganiseerd door
Unie der Belgische Amateurzc Dt
ders.
noodnet Rode Kruis van
gië.
Voor onze lezers, die na het
nemen van dit artikel
de mond hebben gekregen,
teerden we een paar adressen:
CM Sectie Aalst
Eddy Dc Heyn, Steenweg 7|ke;
9322 Gijzegem, tel. 05 Re
70.50.73.
Public Relations
William Becqué, Langestraat
9300 Aalst, tel. 053-70.27
Tot slot noteerden we nog ejdei
schijnbaar onontwarbaar
opgesteld door, hoe kan het
anders, een radioamateur ond(
roepnaam ONIMC, in het
speciale jargon dat deze
eigen is. Aan U, waarde lezer
hoofpijn bij de
Tnx dr om fr nice
meet u agn in CW or in
Cheerio.
Officieel gelicencieerde amateurs kunnen met hun zender heel
goed werk verrichten (EL)