INTERNATIONAL FIELDDAY 1978: HOOGDAG VOOR RADIO-AMATEURS NIEUWERKERKEN ONTVANGT MINISTER WIJNINCKX hallo neueeR VAHVetu/)iie m Heggen urn ij/F we ter o/jrvoenv f eer ons 3° nujoe/u af MTmten uü 6 - 9-6-78 - De Voorpost goniometrisc het water klu wcklc mens Vervolg van blz. 1 waarbij het erom te doen is zoveel mogelijk kontakten, met zoveel mogelijk landen, tot stand te bren gen. Dit in 'n tijdspanne van vier entwintig uur. Er wordt kontinu gewerkt met aflossingssysteem. Vooral 's nachts een vrij ver moeiende bezigheid, maar de deelnemers hebben dit er graag voor over. Tenslotte is dit zowat de hoogdag van de radioamateurs. Op zo een velddag werkt elke af deling volledig onafhankelijk. Ze zoeken zelf een open terrein, waar ze hun installaties in tenten op slaan. Ze bouwen er zelf hun an tennes en maken er zelf hun no dige elektriciteit. Op dit terrein werd in twee tenten gewerkt. De eerste bevatte een twee-meter band installatie, en in de tweede zocht men kontakten over de ge hele wereld via de korte golf. De weersomstandigheden en de zon nestand waren vrij ideaal en de verwachtingen lagen dus hoog. De mensen van de sektie Aalst hoop ten een zevenhonderdtal verbin dingen te kunnen tot stand bren gen. Ze hadden zich dan ook geen enkele moeite getroost. Zo bouw den ze bijvoorbeeld een antenne waarvan de top ongeveer tweeentwintig meter bedroeg. Voor een tot stand gebrachte ver binding met een vast station kre gen ze één punt toebedeeld, voor een kontakt met een veldstation vijf punten. Zondagvoormiddag reeds hadden ze al met heel wat verschillende landen «gewerkt» zoals dat in hun vaktaaltje heet. Een greep hieruit is bijvoorbeeld zowat heel Europa, maar ook de westkust van de Verenigde Staten, Cuba, Zuid-Afrika, de Canarische Eilanden en Aziatisch - Rusland. Voor ons, leken, bijna onwaar schijnlijk, voor deze gehaaide zendamateurs blijkbaar niets den- derends. VOOROORDELEN De sektie Aalst, die ongeveer veertig leden herbergt, maakt deel uit van de U.B.A. of de Unie der Belgische Amateurzenders. Een goed georganiseerde beweging "met circa tweeduizend vijfhon derd entoesiaste leden, die aan be paalde wetten en bepalingen on derworpen zijn. Toch bestaan er tegenover deze vorm van vrije tijdsbesteding, want dat is 't wel degelijk, nog tal van vooroorde len, meestal uit onwetendheid. Het is helemaal onjuist te denken dat deze mensen oorzaak van sto ringen zouden zijn. Ze werken op nauw afgebakende frekwenties die speciaal voor hen voorbehouden zijn. Evenmin houden zij zich be zig met oneerlijke praktijken zoals afluisteren. Zij beoefenen hun hobby op een eerlijke en entoe siaste wijze en hebben dus ook geen nood aan dergelijke mis plaatste praktijken. Spijtige ge noeg worden zij al te vaak verward met in het wilde weg opererende individuen. Deze laatste zijn pira ten, in de autentieke zin van het woord. Zij hebben geen enkele be trekking met wat wij hier «zenda mateurs» of «radioamateurs» noemen. Wij wensen er dan ook op te drukken dat, alle goedprate rij ten spijt, de piraten een reeël gevaar vormen, omdat elke on georganiseerd gebruik van radio zenders niet mogelijk is zonder wederzijdse beïnvloeding of sto ring van andere draadloze verbin dingen. De piraten beschikken evenmin over een officiële ver gunning die men slechts door het afleggen van een eksamen kan be komen. HULPVERLENING De mensen, waar wij het wensen over te hebben, zijn officieel geli- cencieerde amateurs die integen deel heel wat goed werk leveren. Een, bijna historisch, voorbeeld hiervan is het ongeval dat de Ita liaans graaf Nobile had. toen hij met èen Zeppelin de Noordpool verkende. Onder de overlevenden bevond zich de markonist van de dirigeable die noodsignalen begon uit te zenden op amateursfrekwen- ties. Hij werd in Lokeren gehoord door een radioamateur en op zijn aanwijzingen werd de bemanning teruggevonden. De naam van deze zendamateur staat niet in de ge schiedenisboeken vermeld. Daar willen wij aan verhelpen. Adriaan Blanckaert is nog steeds te Loke ren aktief onder de roepletters ON4KD. Een ander voorbeeld van hulpverlening is het werk van de radioamateurs tijdens de grote overstromingsramp in 1953. Tij dens deze chaos waren zij het die als eerste in de lucht waren om informatie uit te wisselen en de hulpverlening te koördineren. Evenals tijdens de overstroming in de provincie Antwerpen. De naam Ruisbroek ligt iedereen nog vers in het geheugen. Kommuniekatie en Koördinatie werden toen in uiterst effektieve samenwerking met het Rode Kruis door de amateurs ver zorgd via een amateur relaisstation. De namen van al deze mensen zijn niemand be kend, maar velen danken hen het leven. Een recent voorbeeld is ze ker de E3-rallye te Aalst. De sektie Aalst zal hieraan deelnemen om, via radioverbindingen van hun mobiele wageninstallaties, de vei ligheid op het parkoers te waar borgen. EVEN WAT UITLEG Er zijn over de wereld duizenden radioamateurs, die de mogelijk heid hebben tot onderling kontakt. Het kontakt, of de overdracht van informatie, kan mondeling (tele fonie), telegrafisch, via telex en zelfs via teeveebeelden gebeuren. Om die kontakten tot stand te brengen heeft de zendamateur de beschikking over een aantal fre- kwentiebanden in korte golf, VHF.UHF enzovoort. Elke fre- kwentieband heeft specifieke ei genschappen betreffende voort planting en draagwijdte van de ra diogolven. Afhankelijk van de af stand die hij wil overbruggen en van het tijdstip van de dag, kiest de amateur een bepaalde frekwentie binnen de amateursbanden, waarop hij een CQ of algemene na 20 effektieve dienstjaren, maar op voorwaarde vóór de leeftijd van 60 jaar geen lucra tieve aktiviteiten te hebben uit geoefend. Ook wordt de mogelijkheid ge boden om op 60 jaar met ver vroegd pensioen te gaan wan neer men 20 geldende dienst jaren heeft. De minister legde er de nadruk op dat dit slechts de voornaam ste maatregelen waren die hij de regering wilde voorstellen. «Hierbij, zo zei hij, heb ik me vooral laten leiden door de plicht om een grotere recht vaardigheid tot stand te bren gen, meer zelfs dan om tot eenvormigheid van de stelsels te komen». Na dit «gloeiend betoog», zoals Mare Galle zei, werd de «Socia listische Internationale» aan geheven, «een lied gemaakt door een landgenoot». Mare Galle zei tot slot nog dat de so cialistische parlementsleden, maar ook de basis, hun steun moesten geven aan de ge dachte dat de hoogste inko mens naar omlaag, en laagste naar omhoog moesten worden getrokken, om een zo hoog mogelijke gelijkheid te berei ken. De parlementairen moes ten hierin het voorbeeld geven. Voorzitter Vleurinck dankte de aanwezigen, waarna nog ruim de gelegenheid werd geboden om vragen te stellen. De Socia listische gepensioneerden van Nieuwerkerken beleefden hiermee een uitzonderlijke dag, en waren daar ook ten volle van overtuigd. (Mare Galle vergat ook niet schepen Hooghuys te vernoemen die om medische redenen niet aanwezig kon zijn). Minister Wijninckx had zeer ernstige problemen te behandelen, toch verloor hij er zijn goed humeur met (EL) Vervolg van blz. 1 Het is daarom dat ik liever minister van gepensio neerden dan van pensioenen genoemd wordt. Het grootste deel van hen behoort tot dege nen die het niet te breed heb ben. Dus moet er op de eerste plaats aan hen worden gedacht om hun pensioenen te verho gen. Maar er is een harde reali teit waaraan we niet kunnen voorbijgaan: de slechte eko- nornische en budgettaire toe stand in ons land». De minister herinnerde aan de periode van de jaren '30. «Alleen zijn we nu sociaal beter bewapend, zo zei hij, maar toch moeten we voorzichtig zijn, wil len we de sociale verworven heden niet in het gedrang brengen. Maar ondanks deze ongunstige situatie is er onder de invloed van de socialistische ministers toch reeds een verbe tering gekomen in het lot van de gepensioneerden», (herwaar deringsvergoeding sept. 1977, vanaf 1978 opgenomen in het pensioen, dat volledig aan de index onderworpen is. In 1978 juli wordt opnieuw een herwaarderi ngsvergoedi ng toegekend, die op haar beurt bij het pensioen zal worden ge teld). Verder had de minister het over verhoogd vakantie geld, toekenning van een geïn- dekseerd forfaitair bedrag en het verhoogd minimumbe staan. Hij argumenteerde sterk tegen verkeerde kranteartikels die doen uitschijnen dat het overheidspersoneel fabuleuze pensioenen geniet. Verder had de minister het ook over on aanvaardbare onrechtvaardig heden wat betreft het bedrag der pensioenen, en over solida riteit van de sterken t.o.v. de zwakken. In die zin, zo zei de minister, heb ik maatregelen voorge steld aan de regering ter op name in de anti-krisiswet. We hielden rekening met drie be langrijke punten: op struktureel vlak een harmonische en pro gressieve sanering doorvoeren van de verschillende pensi oenstelsels. Op conjunktureel vlak moeten we rekening hou den met de voortdurende ver mindering van de sociale bij dragen van de aktieve werk nemers. En op demografisch vlak zien we een verlenging van de levensduur. «Om een einde te maken aan bepaalde en overdreven bevoorrechte pensioentoestanden stel ik voor een «absoluut» plafond in te voeren voor het geheel van de pensioenen die aan één en kele begunstigde worden uitbe taald. (3/4 v.h. salaris van een sekretaris-generaal bij een mi nisterie). Bij het doorvoeren over 5 jaar van deze maat regel worden minder dan 200 personen getroffen. Daarte genover staan er bijna één mil joen gepensioneerden die al gelukkig zouden zijn met de helft van dit maximum pensioen». In dezelfde geest van grotere rechtvaardigheid en gelijkheid wil de minsster ook «relatief» plafond invoeren voor alle rust pensioenen die beperkt zou den blijven tot 75 van het beroepsinkomen. De diskriminatie-maatregel (sinds 1.1.77) tussen nieuwe en oude pensioenen door het systeem van de bijkomende jaren, wil minister Wijninckx terug schroeven op het vroeger sys teem. «Ik ben niet blind voor bepaalde wantoestanden», zo zei de mi nister ook, «daarom stel ik dat de regels die de cumulatie be palen tussen het uitoefenen van een aktiviteit en het genie ten van een pensioen dienen herzien te worden om een einde te stellen aan bepaalde onaanvaardbare toestanden, en veralgemening van deze cumultatieregels tot die pensi- oensektoren die hieraan nog niet onderworpen waren. De minister voorzag ook maat regelen ter uitvoering van de 6e collektieve overeenkomst 1978-79 voor de openbare sec tor. Zo zal het uitgesteld pensi oen kunnen toegekend worden Mare Galle verwelkomde minister Wijninckx op het gezellig samenzijn in de zaal Rio te Nieuwerkerken (EL) Algemeen zicht op het zendstation VHF en de speciaal opgerichte a tenne voor de velddag '78 van UBA (EL) oproep doet. Zowat elke amateur kan op dergelijke oproep ant woorden, en het gesprek dat erop volgt handelt meestal over techni sche problemen: de antennes, de apparatuur, de voortplanting van de radiogolven en dergelijke meer. Ook de koffieklets over al les behalve technische stuff ont breekt niet. Ter bevestiging van zo'n verbinding zenden de beide stations mekaar een QSL-kaart toe, waarop datum, uur frekwen tie, rapport en dergelijke voorko men. Onder de zendamateurs vindt men mensen die zich met bepaalde aspekten van deze hobby bezighouden. Een eerste groep kan betiteld worden als DX'ers of diplomajagers. Dit zijn de ra dioamateurs die met gespitste oren de amateurbanden afluisteren, in de hoop in een nieuw land te «werken». Voor hun prestaties kunnen zij diploma's bekomen in dien zij kunnen bewijzen, meestal aan de hand van QSL-kaarten, dat zij een zeker aantal landen of we relddelen gekontakteerd hebben. Zeer begeerde diploma's zijn on der andere het DXCC diploma, voor honderd verschillende lan den, en het WAC diploma voor alle werelddelen. In een tweede groep vindt men de zelfbouwers. Wat opvalt is dat deze mensen nooit tevreden zijn met hun werk. Zij bouwen zenders, ontvangers, antennes en nog meer. Zij doen er enkele proeven mee en beginnen dan volop verbeteringen aan te brengen. Het zijn deze enkelingen die de techniek vooruit helpen. Zij deden bijvoorbeeld als eersten aan Slow-Scan teevee, dit is niet be wegende beelden via korte golf over zeer grote afstanden door zenden, ook slaagden zij erin ver bindingen op VHF en UHF via de maan (Moonbounce) en via satel lieten te maken. Een derde groep is deze van de luisteramateurs (ONL's) die geen gebruik maken van zenders doch die voor de rest alle amateursaktivitciten van zeer nabij volgen. Een groot gedeelte is tijdelijk ONL met het oog op het afleggen van een eksamen en het bekomen van een zendvergunning. Dit is een technisch eksamen, af te leg gen bij de R.T.T. na zelfstudie, en handelt over elektronika, elektrici teit en radioelektriciteit. Naar het zeggen van de amateurs hoeft men echt geen kei te zijn op dit gebied om er door te komen. Er zijn ech ter ook vele luisteramateurs die geen interesse hebben voor het werken met zenders, doch die zich intensief bezighouden met het be studeren van de eigenaardige ge dragingen van de radiogolven op verschillende frekwenties. De re- flekties op de ionosfeer. de ver strooiing van VHF EN UHF t diogolven in de onderste lagen vj de atmosfeer enzovoort. Uiteraa zijn deze groepen niet zo sche afgelijnd en kan men bij de mees amateurs een kombinatie van hierboven vermelde aktiviteiti terugvinden. Buiten de technisc aspekten van deze interessar manier van vrijetijdsbestedin vermelden we graag nog de opvi lende verstandhouding en kam raadschap onder de zendamatei over de gehele wereld, de berei heid om belangeloos mekaar nj ook de gemeenschap te hclpe zonder enig onderscheid op po tiek of godsdienstig vlak. AKTIVITEITEN De radioamateurs van de sek Aalst hebben een uitgebreide ak viteitenkalender. Zij houden o O] der meer: maandelijkse vergaderingen; hun lokaal café 't Landhuis aan Grote Markt. Deze gaan door elke vierde vrijdag van de wekelijkse vergaderingen het klublokaal. Dit is gelegen ven jeugdklub Kreja en gaan op alle andere vrijdagen de jaarlijkse Vindt dit jaar plaats op de zondag van de maand Aan de hand van peilingen zoeken de amt een verdekt opgestelde «vos». Dit met behulp van ontvangers uitgerust met peila tennes. jaarlijkse velddag: radioweek-end in tenten. uitstappen met de sektie verschillende radiotechnische zienswaardigheden. medewerking aan andere viteiten georganiseerd door Unie der Belgische Amateurzc Dt ders. noodnet Rode Kruis van gië. Voor onze lezers, die na het nemen van dit artikel de mond hebben gekregen, teerden we een paar adressen: CM Sectie Aalst Eddy Dc Heyn, Steenweg 7|ke; 9322 Gijzegem, tel. 05 Re 70.50.73. Public Relations William Becqué, Langestraat 9300 Aalst, tel. 053-70.27 Tot slot noteerden we nog ejdei schijnbaar onontwarbaar opgesteld door, hoe kan het anders, een radioamateur ond( roepnaam ONIMC, in het speciale jargon dat deze eigen is. Aan U, waarde lezer hoofpijn bij de Tnx dr om fr nice meet u agn in CW or in Cheerio. Officieel gelicencieerde amateurs kunnen met hun zender heel goed werk verrichten (EL)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1978 | | pagina 6