Alleen ereplaatsen w Johny De Nul vocht tegen de bierkaai Lucien Van Impe schaaft aan Tourkonditie Oscar Dierickx meldt zich W V Wilfried Wesemael gereed voor de Tour EDDY PEELMAN KAN HET NOG SPORT M A R WIELRENNEN Beroepsrenners Al fietsend rond de wereld SCHOOLSTRAAT 54 KOOLSTRAAT 159 AALST (053/21.25.56) GROOTHANDEL SPORTARTIKELEN DE GROOTSTE SPORTZAAK Met de "Midi Libre" was Lucien Van Impe niet aan het einde van zijn miserie. Op de voorlaatste dag had de Tourwinnaar 1976 weer de glimlach. Hij "marcheerde" plots veel beter dan hij ooit had durven dromen. Lucien durfde zelfs al eens een sprongetje wagen tijdens een beklimming. In de slotetappe ging het weer erg slapjes. Samen met ver scheidene anderen moest Van Impe afhaken. Dramatisch is of was dat niet. Want van de "Midi" trok Lucien naar de omloop van de Aude, wat een nieuwe maar dan toch bijna ultieme gelegenheid bood om de wankele konditie te polijs ten en zelfvertrouwen te fokken Enkele shownummertjes opvoe ren of naar de zege dingen was Luciens opdracht niet. De Tour staat centraal. De rest is bijzaak. Komt Lucien Van Impe nog tijdig klaar voor die tot de verbeelding sprekende Ronde van Frankrijk? Hij kan wel licht zelf nog niet positief of negatief op die vraag antwoor den. Tijd brengt raad. Wat wel als een paal boven water staat is, dat die sleutel beenbreuk in de Waalse Pijl een dikke streep door de reke ning van een Tourfavoriet heeft getrokkenzijn voorbereiding werd ondersteboven gehaald. Mirakelen gebeuren niet op be vel. Lucien Van Impe verwacht niet dat met hem een wonder gebeurt. Wel is er goede hoop dat alles voor mekaar komt. Als die schoudermiseric voor goed tot het verleden behoort. Zelfs als de konditiepiek niet moest bereikt zijn op de eer ste Tourdag. dan mag gesteld dat een korte "inrijperiode" kan volstaan om de stukken te lijmen. (mm) Oscar Dierickx heeft, In zijn eerste profjaar, nog niet veel geluk gekend. De renner uit Baardegem wedde niet onmiddellijk op een lonend bestaan als broodrijder. Als boerezoon ben je realist genoeg om je tijd niet te vergooien aan steriele dagdromerijhij koos slechts nadat hij een diploma op zak had. Een appeltje voor de dorst. En meteen een geruststellingals het mis moest lopen, kan hij nog altijd de op school verworven kennis verzilveren. Een zware val waaraan hij een gecompliceerde armbreuk over hield, trok een dikke streep door zijn ambities. Een lange inaktiviteit hield hem maanden uit de pelotons en nadien stond hij konditioneel nergens. Niet zo heel lang geleden kon hij weer aan échte kompetitie- sport denken. Een beetje logisch was het dat Oscar een figuren- tenrol vertolkte. Diemckx werd intussen afge vaardigd naar de Ronde van Zwitserland. Een kei van een opdracht voor iemand die veel te weinig kilometers in de be nen heeft. De bedoeling van de bazen was echter duidelijk, lo gisch en simpelde Baardegem- naar klaarstomen voor wat nog komen moet. Oscar heeft op de tanden moeten bijten. Doch vol houden deed hij. Er kan dus geredelijk worden verwacht dat Dierickx in de komende weken in de gunstige zin van zich laat horen. (m.m.) Met een vierde prijs te Lede was JOHAN VAN UFFEL, teo- retisch althans de beste streek- prof. JOHNY DE NUL was zesde in Brussel-Ingooigem, 16e te Viel- salm en 32e te Lede. Voor ETIENNE DE BEULE werd het te Lede een zevende prijs en in Erembodegem-Terjoden was hij 20e. FRANK ARIJS was twee keer 8e in Brussel-Ingooigem en te Lede. WILFRIED WESEMAEL kwam te Léde als nummer 10 over de streep. Voor EDDY PEELMAN stak er te Koksijde een 11e prijs in. ETIENNE VAN DER SNICKT was 16e te Lede en 24e te Erembodegem-T er joden Voor RAF CONSTANT werden het een paar zijgaaien 20e te Lede en 22e in Terjoden en 28e in Brussel-Ingooigem. Voor LUCIEN VAN IMPE en OSCAR DIERICKX werd het ro deren in buitelandse rittenkoer sen. Eddy Van Hoof won te Lede de groepsspurt. Op dat moment was de Nederlandse prof Cees Priem al lang met de palm weg (EL) In Lede won de Nederlander Priem de beroeps rennerswedstrijd Wilfried Wesemael heeft niet deelgenomen aan de ronde van Zwitserland. De prof uit Gijzegem had die rlttenwedstrijd niet nodig als «rodage» voor de Tour de France. In Luxemburg had Wilfried geschitterd en met wat meeval stak er zelfs meer In dan een opvallende tweede plaats. Wesemael werd in Zwitserland door zijn goeie vriend Jan Raas vervangen. Intussen bleef Wil fried binnen onze eigen lands- grezen en hield de konditie op peil in de kermisritten. Defini tief is de selektie van Peter Post nog niet. doch er mag bijna metzekerheid gezegd dat de Gijzegemnaar aan dé start van de Tour verschijnt. Dat Hcnnie Kuiper de troefaas van het team wordt, is geen Rchoim. Iedereen zal in zijn dienst moeten fietsen Maar er dient ook op ritoverwinningen gejaagd. En er zijn ook ver scheidene nevenklassementen. Waarom zou Wilfried Wese mael eens of later niet op het ereschavotje mogen klauteren Hij heeft de leeftijd bereikt waarop een beroepsrenner tot volle maturiteit komt. Hij heeft «fond», spurt snel en kent de stiel. Alleen de etappes waarin hoge cols dienen beklommen, vreest hij een beetje. Doch zon der teegnslagen geraakt hij wel over die obstakels. (m.m) Johny De Nul is aan het komen. Niet alleen te Zele-Heikant heeft hij dat vorige week bewezende Schoonaardenaar was ook in Briissel-Ingooigcm steengoed. Johny poogde de beslissing af te dwingen en nam de Fransman Deléphine en Van Puyenbroeck als «wagons» mee. De Nul moest inderdaad bijna al het werk doen en was geduren de verscheidene kilometers lo- komotief voor de twee aanhang wagens. Dat de drie door het peloton «gepakt» werden, ver- Wonderde niemahd. Johny bleef vechten voor wat hij waard was en pikte een ereplaats mee. Te Lede kregen Cees Priem, Jacques Martin, Johan Van Uf- fel en Walter Nagels de vrij heid. Dat er fel zou gejaagd worden leek bijna onvoorstel baar omdat de ploegmaats van die vier er geen belang bij hadden de kastanjes voor ande ren uit het vuur te halen. Eén man wilde er wat aan doen: Johny De Nul. Hij werd niet al leen door de neerslaande slag bomen geremd; hij vond ook geen Het is Eddy Peelman de jongste twee seizoenen allesbehalve voor de wind gegaan. De prof uit Baasrode die destijds vooral op Spaanse wegen suksessen oogstte, geraakte door een samenloop van omstandigheden een beetje op de achtergrond. Dat betekent allerminst! dat Eddy, een man dia toch al meerdere keren zijn talent demonstreerde, het niet meer zou kunnen. Hij zit meer moreel dan lichamelijk wat in de put. Precies nu het minder goed gaat. zou hij best wat aangemoedigd moeten worden. Eddy Peelman mag niet afgeschreven worden. Dat bewees hij te Koksijde waar hij samen met Wilfried Reybroeck en Jos Gijsemans gedurende vele ronden op kop draafde. Dat de ontsnapping ten slotte werd opgedoekt, was niet zo onlogisch. Eddy werd 11e, wat niet onverdienstelijk mag genoemd. Pechvogel Rik Caethoven De altijd goedgemutste Rik Caethoven kon er ditmaal niet mee lachen onopgemerkt was zijn prestatie in de Ster finale te Aartselaar niet gebleven. Tussen Duffel en Rumst was hij samen met de pittige Hammenaar Peter Van Huffcl één van de bezielers van een kopgroepje van zeven dat poogde de beslissing af te dwingen. Rik liet het er niet bij nadien plaatste hij een kurkdroge demarrage en kreeg Ronan Ongenae en Daniël Joseph mee. Bijna anderhalve minuut voorsprong fietste het trio bij mekaar. Bij het binnenkomen van Aartselaar, waar nog enkele kleinere ronden moesten afgehaspeld, reed Rik lek. Meteen was de kadans gebroken. Hij werd ten slotte 31e, doch zonder pech had Caethoven de wedstrijd een beslissende wending kunnen geven. Patrick Lerno speelde ridder of mis Patrick Lemo heeft een boontje voor de Sterritten hij won de laatsto en was twee keer tweede. De Beriarenaar leefde als geen naar de Aartselaarse finale toe. Hij was vanzelfsprekend prezenl toen 21 renners de anderen In de vernieling reden. Vier ronden voordat werd afgevlagd speelde Patrick ridder of mis met Etienne De Wilde, Walter Schoonjans en Flip Van de Ginste koos hij de ruimte. Het kwartet ging er met de karwats op los, doch de voorsprong deinde nooit uit tot een onoverbrugbare kloof. Als een bende aasgieren viel het peloton de vier stoute jongens op de rug. Toen Eddy Planckaert en super- verrassing Jos Lieckens er voorgoed vandoor gingen, was het varkentje gewassen. De groep viel nog aan stukken en Patrick Lerno arriveerde in de staart van het pak. Hij had gespeeld en verloren. HIJ had even goed kunnen winnen. Doch in de sport liggen sukses en ontgoocheling erg dicht bijeen. Walter Blancquaert weer vooraan Walter Blancquaert, die in "zijn" Berlare de eerste seizoen- palm had meegegraaid, heeft te Aartselaar in gunstige zin bevestigd. Dat "grote namen" als Rik Caethoven, Etienne De Wilde en Patrick Lemo een vooraanstaande rol vertolk ten, vond iedereen de logika zelf. Voor Walter lagen de kaarten anders hij wordt zelden in één adem met de "stars" genoemd. Blancquaert heeft in de Sterfinale (een over 157 km uitgesmeerde wedstrijd) zijn onmiskenbaar talent gedemonstreerd hij finishte als 15e, een resultaat dat dik mag onderstreept worden. Johan Van Uffel toont zich Johan Van Uffel is geen "jonge belofte" meer. Evenmin een veteraan. En een vedette mag Je hem ook al niet noemen, want dat zou de waarheid geweld aandoen. Toch kan deze bescheiden streekprof meer dan sommigen ver moeden. Misschien is Johan een beetja te braaf. En wat te traag als het op spurten aankomt. Te Lede toonde Van Uffel zich. Hij zou dat al eens meer moeten doen. In de tweede ^van de dertien af te leggen ronden zat Van Uffel op de goeie trein de ontsnapping met vier hield tot onder het spandoek stand. Priem sloeg in de finale op hol en won. In de spurt voor de 2e plaats werd Johan Van Uffel derde... op drie. Danny en Luc Lemmens De tweelingbroers Danny en Luc Lemmens braken als junior nog geen potten. Het is geen drama zich aanpassen in een hogere kategorio duurt bij de meesten een poosje. Beide Buggenhoutse beloften zijn evenwel op de goeie weg: voor eigen fans was Danny 7. Niet denderend eigenlijk. In het Waalse Morlanwelz waren Luc en Danny op de voorposten te vinden. Slechts Freddy Hannecaert slaagde erin Luc achter zich te houden. Danny, die enkele sekonden achter de twee koplopers arriveerde, was zesde. Daar is Daniël Janssens Vorig seizoen werd Daniël Janssens, toen nog nieuweling, begroet als een "rijzende ster". De Buggenhoutse jongere torende er meer dan op zijn beurt bovenuit. Dit jaar sukkel de hij met de gezondheid, bleef een poosje aan lager wal schipperen en geraakte niet uit de schaduw. De donkere wolken lijken af te drijven Daniël koerste voor eigen fans en finishte als vijfde. Wordt dit de aanloop naar een spektakulaire wederopstanding Jenny De Smet bondgenoten om het tegen het kwartet met kans op sukses op te nemen. Drie keer moest het peloton voorsprong verlenen aan een voorbijflitsende trein. Als écht achter de koplopers was gejaagd, zouden ze nooit weg zijn gebleven. Maar ja... Intussen had De Nul zijn stij- dershart laten spreken. Maar ten slotte vocht hij tegen de bier kaai wie wilde meewerken was niet bekwaam. Wie het wel kon. zoals Wilfried Wesemael bie- voorbeeld. mocht niet omdat dit het belang van de ploeg kon schaden. (mm) Het wordt een beetje monotoon al doen we het graag als we over Jenny De Smef veel positiefs kunnen zeggen, dan betekent het dat de slanke "koereur" uit Hamme op een konditioneel hoog peil blijft "draaien". Een zege werd het te Zwevezele niet, waar de geroetineerde Katie Van Oosten-Hage weer de plak zwaaide. Wél een 5e prijs. Brigitte Janssens schittert De jonge Aalsterse Brigitte Janssens koerst er niet naast: met een 4e plaats te Kortemark en een 8e prijs te Zweve- rele was ze één van de betere "jeugdkoereurs". André Van den Steen koerst niet meer André Van den Steen was één van de grootste beloften die de jongste jaren in de pelotons zat. Eerst als nieuwe ling en nadien als junior fietste hij van de ene over winning naar de andere. Toen hij oud genoeg was om zich met de amateurs te meten, wisten de insiders onmiddellijk hoe laat het was deze sierlijke, prachtig gebouwde en stijlvolle atleet zou het heel ver brengen. Zonder tegen slagen althans. André won in één seizoen 2 klassiekers en op grond van zHn resultaten werd hij vorig jaar opgenomen in de preselektie voor de Olympische Spelen. Hij werd evenwel gewipt omdat hij in de rondo van Limburg niet genoeg ploegtucht kon opbrengen. Dat werd althans beweerd Hoe dan ook Van den Steen bleef in het sukkelstraatje zitten en dit jaar ging het allesbehalve beter. Een grondig medisch onderzoek leerde dat André er goed aan doet de wielrennerij te staken. Wat hij noodgedwongen doet. (mm)

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1978 | | pagina 19