WAT VOLGEND SEIZOEN OP
AALSTERSE PLANKEN
ROBERT GRASLOT FASCINEREND PIANIST
i
POP-TELEX
Film bij ons
Film b
De winterkapel van de Capucienen liep vol voor het pianorecital (EL)
Het konsert is uitgegroeid
tot een artistiek sukses.
Vooral dan Robert Groslot
wist de luisteraars in de ban
te houden van een meester
lijke pianistiek. Ook Ga-
briella Pushner mani
festeerde zich als een zeer
begaafde pianiste, maar
toch hadden we van haar
liever een meer gedurfde
aanpak gehoord. Vooral in
de eerste beweging van
Chopins b klein sonate
opus 58 schoot ze werkelijk
interpretatief tekort. Het
applaus dat na deze eerste
beweging de lucht in ging
begrepen we helemaal niet
goed. Misschien dachten
sommigen te maken te
hebben met de sonate van
Liszt in dezelfde toonaard!
Sterkst wist Gabriella
Pushner ons te overtuigen
in de zes preludes van
Hanson en in de finale van
de Chopin sonate. Ook de
langzame beweging van
Chopin opus 58 droeg ze
■■■■I
voor op gevoelige wijze.
Een dankbaar publiek
dwong dan ook een
toemaatje af. Pushner
speelde, bij wijze van
opluchting na de gevoels
ontladingen van Chopin,
een knappe humoreske van
(naar we menen) Alexander
Tsjerpnin.
Robert Groslot speelde de
sonate in sol groot (hob.
XVI-6) van Haydn, Maskera
de van Frederik Devreese (in
plaats van de aangekondig
de Valses nobles et
sentimentales van Maurice
Ravel) en «Trois Mouve-
ments» uit «Petrouchka»
van Igor Stravinsky. In elk
van deze werken toonde
Groslot een volmaakte
beheersing van de techniek.
Zijn Haydn leek ons ietwat,
koel, te weinig «gemütlich».
Het werk van Frederik
Devreese en Igor Stravinsky
werd op grandioze wijze
verdedigd en liet op menig
luisteraar een diepe indruk
na. De energieke aanpak en
de feilloze techniek stonden
volkomen in het teken van
Groslots persoonlijke visie
op de komposities zodat we
nergens de indruk kregen
dat aan pianistieke kracht
patserij werd gedaan, hoe
wel de aard der gespeelde
werken dit zou kunnen laten
vermoeden.
Opvallend ook was de grote
beheerstheid waarmede
Groslot zijn programma
afwerkte. Als uitvoerend
kunstenaar heeft hij enkel
getracht de muziek in een
zo voordelig mogelijke
positie te plaatsen tegen
over het publiek. Hierin
slaagde hij ook volkomen
Slechts één schaduwzijde
hing over deze muzikale
avond: de piano zelf. Het
instrument, een Yahama
kwart vleugel was van
klankkwaliteit niet evenre
dig met de muzikale
kwaliteiten der beide
plaatsen. Ook de akoes
tische omstandigheden wa
ren verre van ideaal. We
kunnen ons best voorstel
len dat mensen die achter
aan in de kapel plaats
hadden genomen heel wat
tijd nodig gehad hebben om
aan de klank te wennen.
Waarschijnlijk heeft dit het
muzikale genoegen niet
geschaad, want de dankbe
tuigingen van het publiek
brachten Groslot er toe op
zijn beurt te danken met een
toegift (Toccato van Proko
fiev).
Ook in dit werk trof ons de
krachtige aanpak en de
sterke overtuigingskracht.
Alles bij elkaar, een recital
op hoog niveau.
André De Groeve
Dendermonde wordt niet
alleen beroemd om zijn
jaarlijkse bijdragen op het
gebied van jazz (jazzfesti
val), maar de laatste tijd
zakken hoe langer hoe meer
rondtoerende popformaties
af naar de Denderstede.
Zo komt donderdag 29 juni
(einde v/h schooljaar)
HERMAN BROOD and HIS
WILD ROMANCE naar Zaal
Roxy (stilaan het pop-mek-
ka) en treden de week
nadien, nl. op zondag 2 juli
(vanaf 2 uur 's namiddags)
volgende groepen op tij
dens het eerste Dender-
monds popfestival (Sas-
pleintje): THE JETS (new-
wave), TOY (voor de derde
maal te D'monde),
STEWBALL, ONCE MORE
(Rock Rally 78) en als
klapper de Nederlandse
formatie VITESSE. Het
eerste gebeuren is een
realisatie Blendzjak. Het
tweede gebeuren n.a.v. het
5-jarig bestaan van jeugd-
kroeg VZW Spinnekop.
Prent het in jullie kale
hoofdje, knikkers.
Zij die geen «buis» hebben,
kunnen er allicht aldaar één
bestellen. Allen daarheen.
In het begin van de week kwa
men de toneelverenigingen
samen met kuituurschepen
Roels om de tijdsverdeling in
de nog vuiler wordende stads
schouwburg te bespreken.
Volgende data kwamen uit de
bus:
7-8-9 oktober opent De
Schakel het toneelseizoen mei
«Een verloren glimlach» van de
Aalstenaar David Meivis, in een
regie van Roger De Wilde. Met
dit werk gaat De Schakel naar
Turnhout waar ze op 25 no
vember deelnemen aan het
Landjuweel.
Op 21 -22-23 oktober is het de
beurt aan het Land Van Riem.
Zij vertolken het werk van
Claude Magnier «Oscar. Wie
de regie op zich neemt is ons
nog onbekènd.
Op 4 - 5 - 6 november komt
Arbeid en Kunst op de planken
met «Dansen op kristal» van
Luc Vilsen. Huisregisseur Jef
Bettens zal het stuk wellicht
hen/verken. Het is ook mogelijk
dat dit toneelstuk van ei
gen bodem pas tijdens de
tweede helft van het seizoen
gespeeld wordt.
Op 18 - 19 - 20 november
brengen de Catharinisten
«Mary Stewart» van Schiller in
de regie van Walter Boni.
Op 25-16-27 november vertol
ken Voor Taal en Vrijheid de
klassieker «De gekroonde
Leerse» van Michel De Zwaen.
Duivel-doet-al Jo Beeckman
neemt de regiezetel in beslag.
Het jaar wordt afgerond door
Kunst Licht en Vrijheid met «De
Beker» van Sean O'Casey in
regie van de Gentenaar Anton
Coogen.
Wat de tweede reeks opvoe
ringen betreft zijn er slechts
twee verenigingen die reeds
een stuk vastqeleqd hebben.
De schakel is er dan met
«De kinderen van Edward» (3,
4, 5 februari) en 't Land van
Riem met «Het huis in de
nacht» (24 - 25 - 25 maart).
Misschien een tip voor de zoe
kers: er bestaan nog goede
Vlaamse toneelschrijvers.
Arbeid en Kunst komt voor een
tweede maal op het plateau op
24 - 25 - 26 februari, de Catha
rinisten op 7 - 8 - 9 april, KLV op
21 - 22 - 23 april. Voor taal en
vrijheid op 5 - 6 - 7 mei.
Hoger Op en Nieuw leven
maakten hun programmatie
nog niet bekend.
Groep 75 liet op bewuste ver
gadering niets van zich horen.
Is deze groep ontbonden of
heeft men een nieuwe spe
ruimte gevonden? Wij wet
het niet evenmin als de led
van de «Overlegcentrale» e
organisatie die Groot Aalster 'i
toneelgroepen samenbrei f
om de typische teaterprob
men te bespreken en gezami z
lijk op te lossen.
Deze overlegcentrale komt 1
dens dit weekeinde bijeen.
een werkgroep waar een vo
zitter en een sekretaris wo
verkozen zal men pogen e
stichtingstekst en statui
klaar te stomen tegen j
1979. Er zullen voortdure e
kontakten gehouden wore
met de toneelverenigingen
met het stadsbestuur. D(
laatsten in de persoon v
schepen Herman Roels,
zeer positief staat tegenoverF
overlegcentrale. Ook de
neelverenigingen schijnen
nut van deze organisatie n«
waarde te schatten. De vere i".
gingen die principieel akko
zijn zich aan te sluiten enrr j
te werken zetten we hier op
rijtje: De Schakel, 't Land l
Riem, Arbeid en Kunst, De
tharinisten, Voor Taal
Vrijheid, Kunst Licht
Vrijheid, Nieuw Leven, Ho
Op, Lanseloet. Uit Herders* 3
«De Vriendenkring», en «D 1
derzonen», Hofstade is vei
genwoordigd door «Vast
Eik». De Meldertse toni
groep «De Claerhaegse
medie» en de Baardegen
«Hoop in de Toekomst», vei
genwoordigen de Faluintjes
Opnieuw Groep 75 die van 2
niet laat horen. Met de hoop t
dit overlegkomitee ook het
van de toneelstukken
hoogte in drijft.
Roel Van de F V
De Australische Gabriella Pusner, met muziek geboren (EL)
Gabriella Pusner en Robert Groslot. maken een-praatje voor hun optre
den. Misschien over de voorbije Koningin Elisabethwedstrijd (EL)
is op onze
stilte» haalde
in alle stilte,
aat is de film
van cinema
komedie die
e zorgen van
loopt vanaf
tot work» van
fdrollen Faye
:h en Robert
ahoefte aan
tegenover de
woorden of
kent.
aer medewer-
aan de deur
andere klank
arenlang het
nieuws, die
esluit echter
als velen van
het grootste
:ht; ik ga me
1».
n schorst de
foneren naar
enheid geeft
t echter een
dt aan de
s». Howard
genen die via
e Hp menspn
In de grote benedenzaal van cinema Palace loopt
«L'Age de Cristal» een Amerikaanse prent die als
oorspronkelijke titel «Logan's Run» meekreeg en die
wij op ons scherm krijgen als «het tijdperk van het
kristal». Een film van Michael Anderson met in de
voornaamste rollen Michael York, Jenny Agutter,
Richard Jordan en Peter Ustinov.
«Logan's Run» vertelt ons het avontuurlijke verhaal
van een man die op zoek is naar een schuilplaats
waar al diegenen van Magalopolis die ouder zijn dan
dertig jaar zich verbergen, evenals dat van een vrouw
die hem helpt in zijn moeilijke opdracht, evenals de
handhavers van de wet die iédereen trachten te
snappen die wil ontsnappen aan deze medogenloze
wet.
Waarover gaat het verhaal. Wij bevinden ons in de
23-ste eeuw. In Megalopolis, een stad die met haar
koepels, flats, parken en vervoermiddelen die ons
doen terug denken aan onze tijd, toch
fatamorganisch overkomt.
Alles in Megalopolis is ontworpen voor het plezier
van zijn bewoners. Zelfs de liefde wordt er door de
beide seksen vrij bedreven in de «Love shops».
Er is nochtans een nadeel aan dit gezellige leventje:
men mag er niet langer leven dan dertig jaar. Een
legertje oprderpolitie zorgt ervoor dat al diegene die
aan deze wet willen ontsnappen gevat worden.
Om te weten welke leeftijd de inwoners hebben
dragen alle bewoners van Megalopolis in de palm van
hun hand een kristal. Dit kristal is wit vanaf
geboorte tot het achtste levensjaar, geel vanaf 9 tot
15 jaar, groen van 16 tot 23 jaar. Vanaf 24 tot 30 jaar,
de laatste jaren van het leven, knippert dit kristal
zonder onderbreken, de enemaal zwart, de andere
maal rood...
Een science fictionfilm, voor de liefhebbers van het
genre.
In de studio van cinema Palace tenslotte loopt de
laatste nieuwe prent van Ken Russell «Valentino» een
film met Rudolf Nureyev in de hoofdrol.
VAUENIINU
VALENTIN0
28 - 23-6-78 - De Voorpost
Het toneelseizoen is nog maar pas geëindigd en men begint reeds met de voorbereidingen
voor volgend speeljaar. De stukken worden gelezen, afgewogen aan het spelerspotentieel en
gekozen. Wie zal de regie doen en zal het dekor niet te duur uitvallen zijn vragen die van belang
zijn. Er wordt en werd steeds naar gestreefd een hoger peil te bereiken. Laat onze hoop niet
ijdel zijn, misschien zullen sommige verenigingen eens een gastregisser uitnodigen om een
hoger peil of een vernieuwde speelvorm te bereiken.
Vrijdag 16 juni laatstleden had in de winterkapel van het
Kapucijnenkiooster een buitengewoon pianorecital plaats.
Op uitnodiging van Kiwanis Aalst hadden we niemand
minder dan Robert Groslot, laureaat Koningin
Elisabethwedstrijd voor piano 1978, in ons midden. Tevens
werden we in de gelegenheid gesteld nader kennis te
maken met een andere kandidate van dezelfde wedstrijd,
de Australische pianiste Gabriella Pushner. Zij verzorgde
het eerste deel van het recital.
en liep vol voor het pianorecital (EL)
Deze week terug drie nieuwe films op onze
schermen. De Vlaamse prent «In alle stilte» haalde
geen tweede week en verdwijnt dan ook in alle stilte.
Een film die wel zijn tweede week ingaat is de film
«Are you being served» in zaal 1 van cinema
Feestpaleis. Een anderhalf uur durende komedie die
je eens even doet wegdommelen uit ae zorgen van
het dagelijkse leven.
In zaal 2 van dat zelfde Feestpaleis loopt vanaf
vandaag de veel omschreven film «Network» van
Sidney Lumet. Een film met in de hoofdrollen Faye
Dunaway, William Holden, Peter Finch en Robert
Duval I.
«"Rentabiliteit, luisterdichtheid», behoefte aan
publiciteit, vernieuwing, verplichtingen tegenover de
adverteerders. Dat zijn allemaal woorden of
zinssneden die Howard Beale zeer goed kent.
uewoonlijk worden zij gebruikt wanneer medewer
kers van de kommerciéle televisie UBS aan de deur
worden gezet.
Ditmaal heeft het liedje evenwel een andere klank
want het is Howard Beale zelf, die jarenlang het
kommentaar leverde over het politieke nieuws, die
wandelen wordt gestuurd. Howard besluit echter
zich niet zomaar te laten afslachten zoals velen van
zijn voorgangers.
«Als afscheidsgeschenk bied ik u nu het grootste
spektakel dat de UBS u ooit heeft gebracht; ik ga me
voor u een kogel door het hoofd schieten».
De hogere direktie gaat in paniek. Men schorst de
uitzending maar zovele luisteraars telefoneren naar
het station, dat men Howard de gelegenheid geeft
zich te verontschuldigen. Howard legt echter een
verklaring af die niet beantwoordt aan de
verwachtingen van de «big bosses». Howard
brandmerkt op hartstochtelijke wijze diegenen die via
de TV de massa manipuleren. De TV die de mensen
belet te lezen, te denken en nog belangstelling te
voelen voor kulturele waarden.
Beale's populariteit stijgt opnieuw bliksemsnel.
Diana Christenson, de programmatrice van het
station, beseft onmiddellijk welk voordeel men uit
deze gebeurtenis kan trekken. Zij maakt een nieuw
programma «De Dolle Profeet» in het welke Howard
Beale, het onrecht en de hypocrisie van de moderne
wereld aanklaagt.
Zijn uitzending «Het Uur van Mao» is weldra nummer
één van de hit parade, ledereen die heeft af te
rekenen met de Amerikaanse maatschappij mag aan
het woord komen, zelfs een groep guerillastrljders
die een rijke dochter ontvoerden en er een
revolutionaire van maakten.
Howard is er zich echter niet van bewust dat hij op
diabolische wijze wordt uitgebuit door diegenen die
hij juist wenst te ontmaskeren. Het publiek, steeds
uit op een sensatie, keert zich weldra van Beale af.
De direktie besluit ook Beale van het scherm te laten
verdwijnen. Alle middelen zijn goed, er zal een
laatste maal over Howard Beale worden gesproken
hij wordt vermoord voor de kamera. Iets wat
aanleiding geeft tot een nieuwe reeks programma's
over het.terrorisme.
Een film die wij ten stelligste aanbevelen.
Fluent in/
23. Johrhundert
«Valentino» is eigenlijk een biografie van Valentino
zij het dan wel vertolkt door de wereldvermaarde
balletdanser Nureyev. Dat Nureyev zich ernstig op
zijn personage voorbereidde blijkt uit het feit dat hij
er aan hield de films van Valentino te zien, soms
zelfs in vertraagde beweging teneinde alle
bijzonderheden van de vedette te kunnen bestuderen.
«Eigenlijk beleefde ik een aangename verrassing,
zegt Nureyev. Ik weet dat Valentino voor de meeste
mensen slechts een «ster» was en geen akteur. Hij
was een idool, de gedroomde minnaar, juist goed om
zijn torso uit te stallen met de neusvleugels te trillen,
de ogen te rollen en patetisch te zuchten. Dit is een
totaal valse opvatting. In 'Monsieur Beaucaire' bv.
was de rol van Valentino (eerst poeet en dan schurk
erg moeilijk en vereiste dan ook een rijk gamma van
ekspressiemogelijkheden.
Wat mij echter het meest heeft getroffen is de
harmonie in de bewegingen van Valentino en de
plastische bewegingen van zijn gang. Nooit is hij
stijf of stroef. Zijn hele lichaam neemt deel aan elk
gebaar, een beweging van de hand of van het hoofd
zet zich over op het hele lichaam».
Ondanks de visie van Nureyev zelf was hij tijdens de
opnamen zeer gewillig zich aan te passen aan de
zienswijze van Russell. Dus een meesterwerk van
twee meesters. Een film die wij u warm aanbevelen.
S.J.
