SLACHTHUISBEDRIJF
STOPT EKSPL0ITATIE
ZAL «DE LEEUW»
KLAUWEN?
KLEURIGE GALARECEPTIE VOOR
SAMARITANEN VAN MALTA
FEESTEN IN DE LUCHT
Editie
Aalst
«RIDDERS VAN MALTA» TE GAST IN AALST
mammmammmmiaimmatm
EEN UITGAVE VAN
De Voorpost
VRIJDAG 30 JUNI 1978
31e JAARGANG NR. 26 - 20 F.
DRUKKERIJ-UITGEVERIJ
A. DE CUYPiA
ROBBERECHT P.V B A
Verantwoordelijke uitgever.
A DE CUYPER
Oude Vest 34
9330 Dendermonde
Tel 052-21.40 60
PCR 000.0115692 ^8
6 maand:
Redaktie
Pontstraat 64 - 9300 Aalst
Tel. 053-70.41.19
SLACHTHUIS
s*.
De vloot van de Aero-klub te Aalst wacht op het startsein van het tweede vliegfeest
van de vereniging. Een foto-reportage van deze hoogvliegende gebeurtenis binnen
in JM
Juli kent twee hoogdagen, 11 en 21 juli, veijaardagen enerzijds van de Slag der Gulden Sporen en
anderzijds van de Intrede van Koning Leopold I In ons land en Nationale Feestdag.
11 juli wordt dit jaar te Aalst
plechtig gevierd. Vooreerst is er
het welkomstwoord van de
voorzitter van het Stedelijk
Feestkomitee Frans Wauters.
Daarna zorgt tStampen en
Dagenvoor enige afwisseling en
komen twee sprekers aan de
beurt. Burgemeester Louis
D'haeseleer en professor van de
Rijksuniversiteit Gerlo. Het ge
heel wordt dan besloten met de
groep Alkuone die reeds inter
nationale faam wist te verwer
ven.
21 juli werd in Groot-Aalst,
volgens een enquête door het
Verbond der Vaderlandslieven
de Verenigingen, minder ge
vierd. In de deelgemeenten werd
hier en daar sporadisch eens een
bloemtuil gelegd aan het ge
denkteken der gesneuvelden en
enkel in Moorsel en Nieuwerker-
ken had er een echte viering
plaats, in Moorsel met bijwonen
van een te Deum en optocht met
een muziekmaatschappij naar
het Gedenkteken waarna de
oudstrijders werden ontvangen
ten gemeentehuizen en even
tueel eretekens werden uitge
reikt.'
Lees verder p. 4
Het slachtshuisbedrijf van Aalst is een veelbereden paard geweest in onze stad. Sommige barrages heeft
het glansrijk genomen zeker niet tot financieel ongenoegen van wel enige betrokkenen («Alleen het
slachthuis zelf verdient niet aan zichzelf"zo ongeveer schreven we vroeger) maar over de beslissende
muur van het deficit is het uiteindelijk niet meer geraakt. Het is met voor- en achterpoten blijven steken
in een plas rode cijfers. En daar heeft men het beest moeten afmaken. Op maandag 26 juni. In speciale
kommissie, w aar de zwarte vlag al boven de ingang hing, heeft dit bedrijf de hamer op eigen kop moeten
laten vallen. Lang heeft dit beest niet meer rondgesprongen, sinds het in die dure «manége" aan de
Albrechtlaan werd op stal gezet. Dat was in 1973.
of bij sluiting de terugbeta
ling van toelagen wel noodzake
lijk was. De kabinetchef van
staatssekretaris De Wulf, vroeger
burgemeester Van Landen, waar
zich een identieke situatie als die
in Aalst had voorgedaan, had im
mers te verstaan gegeven dat ook
Aalst die toelagen niet zou moeten
terugbetalen. (De toelagen zelf
hingen immers niet meer af van
Volksgezondheid
Op vragen hieromtrent van de
stad, werd door adviseurs bij het
ministerie van Volksgezondheid
geantwoord dat betoelaging (voor
de frigoruimte) ingevolge de re
gionalisatie afhing van het staats-
sekretariaat van de heer De Wulf,
wat we reeds vermeldden. Verder
wilde men nieuwe slachthuis
oprichtingen afremmen, en zou
elk slachthuis een export-
slachthuis moeten zijn (naar
EEG-normen, en dus zwaarder.
Aalst voldeed hieraan).
De stad vernam ook dat bij sluiting
geen schadeloosstelling mocht
worden verwacht, en dat terugbe
taling van toelagen moet gebeu
ren, hoewel hiervan «zou» kunnen
afgeweken worden (wat in 1971 in
Landen het geval was). Let wel:
«zou».
De heren Cobbaut en Bruyneel,
adviseurs, vonden evenwel dat het
toch wel spijtig was, dat 't slacht-
huis al na 4 jaar zou moeten slui
ten.
Zij drongen er op aan eerst alle
saneringsmiddelen te onderzoe
ken.
Een onderzoekskommissie werd
opgericht, zoals we reeds zegden
(gemeenteraad 21-12-1977), om
de oorzagen van het deficit op te
Het slachthuisbedrijf is feitelijk
alttijd maar dieper in de rode cij
fers weggezonken. Dat blijkt dui
delijk uit de jaarverslagen en be
grotingen.
In 1964 werd met de bouw van een
nieuw slachthuis aan de Albrecht
laan begonnen. Maar pas negen
jaar later kon het in gebruik wor
den genomen. De bouw had toen
100 miljoen gekost, 40% hoger
dan aanvankelijk werd gedacht: 56
miljoen eigen leningen, en 44 mil
joen subsidieleningen.
Het vervolg is ook gekend: verlies
in 1974: 7 miljoen; 1975: 8 mil
joen; 1976: 10 miljoen; 1977: 12
miljoen, en in de begroting voor
1978 voorzag men een verlies van
bijna 15 miljoen (14,7 om juist te
zijn).
Als oorzaak van deze zware ver
liezen werden de leninglasten
aangehaald, de afschrijvingen, het
waterverbruik (hoewel men eigen
waterputten had laten boren), en
de zware personeelslasten.
Men stelde ook vast dat er een
wanverhouding bestond tussen
slachtkapaciteit en de koelruimte
die veel te klein zou zijn indien
men op volle kracht wou slachten.
Over de uitbreiding van de koel
ruimte is trouwens nog heel wat te
doen geweest. Men kwam ook
moeilijk tot een vaste prijs. In de
begroting voor 1978 voorzag men
een prefab-frigo voor 9,5 miljoen,
plus de aanpassing van de be
staande koelruimte voor 3.5 mil
joen: maar ook nieuwbouw voor
40 miljoen was ter sprake geko
men.
De stad voelde zich verder ook
sterk benadeeld door de eenvor
mige slachthuisrechten die voor
alle slachthuizen provinciaal wa
ren vastgelegd. Deze zouden veel
lager liggen dan de kostprijs.
Niet weg te denken en misschien
wel doorslaggevend zijn evenwel
ook de klachten dat het slachthuis
te Aalst op het kommerciële vlak
onderbeheerd werd. Zelfs har
slecht, waardoor zelfs polentiele
klanten niet verder geïnteresseerd
bleken. Want het is eveneens ge
weten dat het Stedelijk Slachthuis
door slechts enkele zij het dan
grote (maar wat als die wegval
len?) klanten werd recht gehou
den: G.B. en Lokerse vleesvei
ling.
Het stadsbestuur zag dus in dat er
dringend naar een oplossing moest
gezocht worden. Er werd een
kommissie opgericht die een
grondig onderzoek naar de renda
biliteit van het slachthuisbedrijf
moest instellen.
Men zou besparingen onderzoe
ken wat betreft personeel en kos
ten, nieuwe rechten buiten het ei
genlijke slachten (waarde stad dus
wèl kon aan veranderen) en verder
wat betreft administratieve en
technische reorganisatie.
Ook de kommerciële kant van de
zaak zou aan een grondig onder
zoek onderworpen worden. Het
kollege van Burgemeester en
Schepenen oordeelde het evenwel
nuttig dat er vooraf over de pro
blemen gepraat zou worden op het
Ministerie van Volksgezondheid
(waaronder de Slachthuizen res
sorteren), meer bepaald o.a. over
de betoelaging bij eventuele uit
breiding van de kelder-,
ruimte, en over het feit
sporen en te onderzoeken, en om
maatregelen uit te werken om tot
een meer rendabele uitbating te
komen.
Ook zouden voorstellen worden
geformuleerd over voortzetting of
sluiting van het bedrijf.
Ook deze kommissie vond dat de
kostprijs van de bouw te hoog lag
(over-investering), dat de koel
ruimten niet in evenredigheid Ia-
gen met de slachtkapaciteiten, en-
zoverder.. Zaken die hier al wer
den aangehaald. Merkwaardig is
wel dat in een verslag wordt ver
meld dat «alleen de regie met ver
lies werkt. Al de anderen werken,
door het slachthuisbedrijf, met
winst.»
Sedert de oprichting van deze bij
zondere onderzoekskommissie
werd er in het stedelijk slachthuis
bedrijf erg druk vergaderd.
30-1-78: installatie-vergadering,
waarin de oprichting van sub
kommissies wordt besproken die
elk een specifiek probleem zullen
onderzoeken.
13-2-78: stoppen of voortdoen...,
werkgelegenheidspeciale
Voorwaarden aan de Lokerse
Vleesveiling en de pvba Euro-
slachters en G.B. wa
terputten die geen debiet geven..
6-3-78: met vooral belangstelling
voor syndikale aangelegenheiden
(aanwezigheid van het syndikaat
van de Verenigde Vleeshouwers),
allerhande verspilling (verwar
ming, electriciteit), teveel perso
neel... verloren geld bij het boren
van waterputten (omdat eerst de
insallatie werd geplaatst, en pas
daarna begonnen werd met naar
water te boren)... Er blijken ook
teveel keurders te zijn.
4-4-78: vergadering Technische
subkommissie (aansluitend op de
vergadering van 21-3-78) waaruit
blijkt dat in geval een bepaald pro-
jekt tot uitbreiden van de koel
ruimten
Lees verder p. 4
Aalst was vorige zaterdag het trefpunt van een even merkwaardig als voor het grote publiek
althans onopgemerkt gebeuren van internationaal formaat. De «Belgische Vereniging van
de Samaritanen van Malta» had onze stad opgezocht voor een bijzondere plechtigheid waarop
delegaties uit verschillende landen aanwezig waren.
In de kerk van het klooster der zusters Karmelietessen (Hoogstraat), werd een eredienst
opgedragen (ter ere van Sint Jan de Doper, onder wiens patronaat de vereniging staat) door
Mgr. Galavoti, Aartsbisschop en vertegenwoordiger van de Paus. Na die eredienst werd door
een tiental nieuwe ridders de plechtige eed afgelegd.
De ambassadeur van tie Ivoorkust tekent het Gultien Boek. Naast aurtbisschop Gavalotti staat Prins Bertrand
de Merode (met bril) (JM)
Vroeger zou men die eedaf
legging «tot ridder slaan» ge
noemd hebben. «Maar van dit
taalgebruik is men toch afge
stapt. zo zei ons prof. dr. Graaf
Bogaerts, voorzitter van de
Samantanen Benelux en Bel
gië want het is eigenlijk
veeleer «volwaardig lid» wor
den van de vereniging». Dat die
eedaflegging bij de Karmelie
tessen te Aalst gebeurde, was.
te danken aan het feit dat de
zuster van één van de nieuwe
ridders Dr. Vandekerkchove
daar kloosterlinge is. Als te
genprestatie restaureerden de
«Samaritanen» de kerk binnen
in grondig, op nauwelijks 8
weken tijd. bn kreeg de kerk
een geluidsinstallatie cadeau
De eredienst zelf werd opge
luisterd door het prachtig Ant
werps Bachkoor o.l.v. Michael
Scheck. Burgemeester D'hae
seleer was de ganse tijd ere-
genodigde van de vereniging.
Maar ook burgemeester
D'haeseleer liet zich niet onbe
tuigd. In het stadhuis werd de
vereniging een receptie aan
geboden door de stad. Hele
maal in de feestzaal, en die
wordt uiterst zelden voor recep
ties gebruikt!
Toen het gezelschap stilaan
binnenliep, leek het ér meer en
Mgr Gavalotti, aartsbisschop van het Vaticaan ontving een tinnen schotel van gala-burgemeester D'haese
leer Naast MgrGavalotti zier u Dr. Bogaerts. voorzitter voor de Benelux (JM)
meer op dat het hier inderdaaa
een gala-gebeuren betrof. Op
de uitnodigingen stond het
trouwens vermeld. «Kledij:
groot gala met eretekens». Er
volgde immers nog een gala
banket in de «Borse van Am
sterdam».
Vanwege de stad zelf was er
overigens niet zo 'n grote be
langstelling merkbaar. Aanwe
zig waren slechts, naast bur
gemeester en mevrouw D'hae
seleer. schepen en mevrouw
Bourlon. Schepen Blommaert,
en OCMW-lid mevrouw
Blancquaert-Bourgeois, ver
gezeld van haar echtgenoot
Het was 'n bijzonder merk
waardig en kleurrijk gezel
schap dat de helverlichte feest
zaal vulde. Rode en zwarte
mantels, met maltezer-kruisen
erop. Militair-aandoende, hel
rode uniformen, gouden épau-
lettes met rijen kleurige erete
kens eronder. En hier en daaar
het zwaard om het middel ge
gord. De dames uiteraard in het
lang.
Als bijzonderste genodigden
noteerden we: Mgr. Gavalotti.
Aartsbisschop en vertegen
woordiger van de Paus. Graaf
Losego (Rome), «Grootmees
ter Chevalier de la Paix». Prins
Bertrand de Merode. ere
voorzitter. Markies Don K. Vella
Haber. internationaal Groot-
Prior (Malta). Prof. Dr. Graaf
Bogaerts, voorzitter «Samari
tanen» Benelux en België De
ambassadeur en de direkteur
van de Nationale Bank van
Ivoorkust. Prof. Dr. Paelinck.
Orde St. Lazarus en sekretaris
van H.M. de Koningin. Lord
Clews (Ridder van Malta), bur
gemeester van Coventry. En
verder: delegaties uit Frankrijk.
Engeland, Zweden, Noorwe
gen. Denemarken. Portugal en
Italië. En uiteraard ook uit Mal
ta. O.a., de broer van de presi
dent.
«De Samaritanen van Malta»
is een vereniging (VZ.W sa
mengesteld uit leden van de
Ridderorde van St. Jan
Lees verder p. 4
