TWEE HARMONIEËN KONSERTEREN
PRIJSUITREIKING AKADEMIE VOOR
MUZIEK, BALLET EN TONEEL
WAT NU MET
SINT-HUBERTUS?
DE PIKANTE KASTAARS
VIEREN STATIONKERMIS
EEN GOEDE TUINTIP,
INDIEN U LAST HEEFT
VAN SLAKKEN.
f8 - 30-6-1978 - De Voorpost
Alvast buiten de traditionele gang van zaken verzorgde de
Koninklijke Harmonie «Al groeiend bloeiend» van Aalst een
koncert en dit in samenwerking met de Koninklijke Harmonie
«De Eendracht» uit Wetteren.
Wegens deze dubbele bezetting kon elke maatschappij uiter
aard slechts een half programma verzorgen wat vele geïnte
resseerden nieuwsgierig maakte naar de bedoeling van dit
hele geval. Vele mannen van de «Harmonie» willen trachten
de oude faam en luister van deze vereniging van eerste rang
terug te herwinnen maar anderen schijnen het over een meer
realistische boeg te willen gooien met meer uitstappen en een
moderner repertorium.
De afwezigheid van bepaalde
mensen van de harmonie
schijnt dan ook in dit licht te
moeten worden bekeken.
Voor het feest had men nu een
«te veel wind in de zeilen» want
wat gepland was als een kon
cert in openlucht op een zo
merse avond evolueerde tot
een binnengebeuren waarbij
veel* luister- en zelfs kijkgenot
teloor ging.
De wind had inderdaad zoda
nig in het zeil van de kiosk huis
gehouden dat het werkelijk
«paraplu» hing. Dan maar ge
speeld in een zijzaaltje van «'t
Apostelken» met alle gevolgen
van dien.
Onder leiding van Paul De Win
ter speelde Wetteren na een
openingsmars van De Cloedt
«Schoppenvrouw» van Suppé
op voortreffelijke wijze. De
«Sabeldans» van Katchaturian
werd in het gewenst dinamisch
en obsederend tempo gebracht
en met «Springtime», een verre
van gemakkelijk werk van Guy
Duyck, gewezen kapelmeester
van de Zeemacht werd beslo
ten. Speciaal goede punten
verdiende de fluitspeler maar
de Grote Trom was wel, altans
in deze beperkte binnenruimte,
naar de zware kant.
Onder leiding van Albert Vel-
deman, dirigent Van den Bos
sche is met ziekteverlof, bracht
de «Harmonie» dan de plech
tige Huldigingsmars van Ed-
vard Grieg. In «Lichte Ruiterij»,
ook al een stuk van von Suppé,
konden we virtuose trompetten
beluisteren en besloten werd
door de Harmonie met een
evergreen, de oude maar
steeds mooie wals «Goud en
Zilver».
Met een gezamenlijke uitvoe
ring van de moderne, gesinko-
peerde mars van Cardon
«Time is Over» bleek de kon-
serttijd inderdaad voorbij.
Beide verenigingen, elk van om
en bij de dertig spelende leden
waarbij ook wel énige verster
king, brachten een zeer ge
waardeerd konsert. Het luister
genot werd echter voor een niet
onbelangrijk deel bedorven
door het slechte weer en de
minder gelukkige opstelling in
dat zijzaaltje
Toch blijft de Harmonie van
voorzitter Etienne Bogaert nog
steeds een te appreciëren ver
eniging die presteert op niveau.
L
Optreden van de Koninklijke Harmonie "Al Groetend Bloeiend- dat wegens de slechte weersomstandigheden
in een ziilokaal van 't Apostelken doorging (JM)
Het akademisch jaar is ten einde. De eksamens zijn achter de
rug. Het «grote» ogenblik is aangebroken. Dit grote ogenblik
was er op zondag 25 juni, toen in de Stadsfeestzaal de uitsla
gen bekend gemaakt werden. Het officiële programma be
stond uit zeven gedeelten. Het werd geopend door Maria
Bogaert (piano), Godelieve Weymeis (fluit) en Vera Daelman
(cello) die een werk van Joseph Haydn brachten: Trio nr 31 G
Dur, fur klavier, flöte und violoncello, (eerste deel - allegro).
Martin Hutsebaut, voorzitter
van de Kommissie van Be
stuur, legde de werking van de
akademie uit. Tegelijk lichtte hij
het systeem van punten
toekenning toe, dat dit jaar voor
het eerst gebruikt werd en be
vredigend scheen, zodat het in
de toekomst verder zal doorge
voerd worden. Hij besloot met
een overzicht van de nieuwe
kursussen regie (zie ons blad
van vorige week).
Hierna werden de diploma's
notenleer en diktie uitgereikt.
De prijs met de grootste onder
scheiding en de gouden
stadsmedaille werd toegekend
aan Hans Servranckx. Mia Bo
gaert kreeg de prijs met onder
scheiding en de zilveren
stadsmedaille Nadat Carole
De Jonckheere (regeringsme
daille voordragen) haar beste
beëntje voorzette met «Ot en
Sien» door Michel Van Der
Plas, volgde de uitreiking van
diploma's, stadsmedailles, re
geringsmedailles en bijzondere
prijzen.
Wij dienen hier te vermelden:
Grote onderscheiding en gou
den stadsmedaille viool: Jacob
Hilde.
Prijs met grote onderscheiding
en gouden stadsmedaille: Guy
Van Der Veurst (houtenblaas
instrumenten). William Ruys-
sinck (88%) en Bruno Van Der
Vorst (87%) mochten beide de
prijs met onderscheiding en de
medaille van verdienste in ont
vangst nemen Zij behaalden
de graad van uitmuntendheid in
de klasse van houtblaasin-
strumenten.
In de klassen van gitaar be
haalde Danny Scheerlinck de
prijs met grote onderscheiding
en de gouden stadsmedaille,
terwijl Steven Van Den Bos
sche de graad van uitmuntend
heid verdiende met de prijs van
de onderscheiding en de me
daille van verdienste. In de klas
van slagwerk werd Philippe
Souvage met 91% der punten
bekroond met de prijs van uit
muntendheid: grote onder
scheiding en de regeringsme
daille.
Rita Piron behaalde in de klas
van lyrische kunst de graad van
uitmuntendheid: prijs met on
derscheiding en de regerings
medaille met 94% der punten.
Rosine Van Damme en Bruno
Van Der Vorst, respektievelijk
saxofoon en klarinet, behaal
den de prijs met grote onder
scheiding en de gouden
stadsmedaille in de klas van
kamermuziek.
In de Hogere graad tweede jaar
voordragen behaalden Mieke
Van Den Brulle, Conny De Roo
en Rita Piron de prijs met grote
onderscheiding en de gouden
stadsmedaille. terwijl de graad
van uitmuntendheid tweede
jaar toegekend werd aan Mieke
Hendrickx: prijs met onder
scheiding en de medaille van
verdienste. Tenslotte de klas
sen van toneel:
Mieke Hendrickx en Luc De
Blieck behaalden in de hogere
graad tweede jaar de prijs met
onderscheiding en de zilveren
stadsmedaille. Zoals nu al wel
geweten behaalde Francine De
Bolle (93%) de prijs met grote
onderscheiding en de rege
ringsmedaille, terwijl Olivia De
Roo en Ronald Schollaert (bei
den 90%) de prijs met grote
onderscheiding en de medaille
van verdienste mochten in ont
vangst nemen.
De bijzondere prijzen:
De prijs van Schepen van On
derwijs en Kuituur: Ronald
Schollaert uit de toneelklas van
de heer De Wilde.
Prijs van de Voorzitter: Fran
cine De Bolle uit de voordracht
klas van mevrouw Yserbijt en
de toneelklas van de heer De
Wilde.
Prijs van de direkteur: Gert
Coppens uit de klas van Noten-
leer, afdeling Binnenstraat, van
de heer De Loose
Prijs van Piano: Willy Moens uit
de klas van de heer Bauwens.
Prijs Bach: Teneinde in de pia
noklassen de studie van de
twee- en driestemmige inven
ties van Bach aan te moedigen
wordt deze prijs toegekend aan
de leerling die op deze proef de
hoogste kwotatie behaalde:
Mia Bogaert uit de klas van de
heer Bauwens.
Prijs voor houten blaasinstru
menten: André Corten uit de
klas van de heer Schollaert.
Prijs voor Koperen Blaasin
strumenten: Nina Van Der
Vorst uit de trompetklas van de
heer Verstraeten
Prijs voor Dwarsfluit: Lieven
Deroo uit de klas van dwarsfluit
van de heer Putteman.
Prijs voor slagwerk: Dirk Uyt-
tersprot uit de klas van de heer
Roosendans.
Prijs voor Gitaar: Lieven De
Maesschalck uit de klas van de
heer Duffelaer.
Prijs voor Blokfluit: Maria Boe
lens uit de klas van de heer Ke
tels.
Prijs voor Snaren: Koenraad
Bultynck uit de vioolklas van de
heer Laszio.
Prijs voor Voordraaen: Mieke
Van Den Brulle uit de klas van
mevrouw Yserbijt.
Prijs voor Toneel: Olivia Deroo
uit de klas van de heer De Wil
de
Prijs Muza: De prijs Muza (ver
eniging voor leerlingen, oud
leerlingen en vrienden van de
Muziekakademie) wordt toe
gekend aan: Hilde Jacob, Kris
Muylaert en Philip Souvage.
Prijs van Lysebethfonds: deze
prijs wordt geschonken aan de
meest verdienstelijke leerling
van de afdeling Erembodegem:
Marleen Mertens uit de klassen
van notenleer en piano.
Na dit plechtig gedeelte sprak
de heer Herman Roels, sche
pen van Onderwijs en Kuituur,
het slotwoord uit. De plechtig
heid werd besloten met een op
treden van Bruno Van Der
Vorst (klarinet), Rosine Van
Damme (Alto-sax) en Willy
Moens (piano). Zij speelden
Konzertstuck nr 1 in F Moll (F.
Mendelssohn) für B Klarinette,
Bassethorn und Klavier.
R. Devijver
Zoals reeds gemeld in ons blad van 16 juni, blijft het Aalsterse
dierenasiel open tot eind 1979. Deze vergunning werd ver
leend door de Bestendige Deputatie en loopt tot eind decem
ber van volgend jaar. Na die datum moet het asiel gesloten
zijn. Daar wij in verband met deze beslissing verschillende
geruchten opgevangen hebben, wilden wij er het fijne van
weten. We namen kontakt op met een lid van de beheerraad.
Volgend gesprek zal onze le
zers zeker interesseren en
sommige uit de lucht gegrepen
geruchten de kop indrukken.
D.V.: Sint-Hubertus mag nog
verder werken tot eind '79. Zijn
er reeds plannen gemaakt voor
de toekomst?
Antw.: Ja, toelating om verder
te werken kregen we wel. Maar
burgemeester D'haeseleer
gaat hiertegen in beroep In ie
der geval hopen we dat we vol
doende tijd zullen krijgen om
een nieuw asiel te bouwen.
D.V.: Waar?
Antw.: Op dit ogenblik zijn on
derhandelingen volop aan de
gang. Het gaat over een ge
schikte plek, ideaal voor een
dierenasiel en ver van de be
bouwde kom.
D.V.: Onderhandelingen met
het Stadsbestuur?
Antw.: (verontwaardigd) Het
Stadsbestuur heeft ons nooit
gesteund! Zelfs niet moreel
door begrip op te brengen of
enige simpatie te tonen voor
ons werk.
D.V.Gaat het in andere steden
beter dan in Aalst?
Antw.: Vorige zondag werd het
bestuur van Sint-Hubertus uit
genodigd op een vergadering
van de N.A.V.E.D. (Nationale
Vereniging voor Dierenbe-
Als wij biologisch gaan tuinieren, brengen we veel orga
nisch materiaal (kompost) in onze tuin. Uiteraard hebben
we dan ook last van slakkenvraat. Zeker bij een vochtig-
warm zomerweertje. Wat kunnen we hiertegen doen?
Vooreerst even dit: Er zijn twee soorten slakken: de huis
jesslakken en de naaktslakken. De eerste soort laten wij
onaangeroerd. Integendeel: we gaan ze vangen en in onze
tuin brengen. Waarom?
Huisjesslakken voeden zich alleen met rottend materiaal,
vooral organisch materiaal. Ze schaden onze planten-in-
groei niet Bovendien verdrijven zij de naaktslakken.
Deze laatste soort berokkent veel schade aan onze groen
ten. Er zijn twee soorten naaktslakken: de rood-bruine en
de zwart-grijze.
Hoe gaan wij die nu verdelgen?
We leggen 's avonds een zwart vel plastiek op de grond. Wij
bevestigen dit stevig door er bijvoorbeeld een paar stenen
op te leggen.
De daaropvolgende morgen nemen we het vel plastiek weg:
het kleeft vol met slakken. We moeten ze eenvoudigweg
vernietigen.
Een natte plank, ingesmeerd met varkensvet of boter zal
nog meer effekt geven!
Een plat aarden of glazen kommetje, half gevuld met bier,
geeft goede resultaten. We graven het tot aan de rand in de
grond in. De slakken worden door de biergeur aangetrok
ken. 's Morgens kun je ze rustig vernietigen. Men mag
echter niet vergeten het verschaalde bier na enkele dagen
te vernieuwen.
Probeer het eens: U zal tevreden zijn!
R. Devijver
scherming). Dit is een over
koepelend orgaan, dat de ver
schillende verenigingen voor
dierenbescherming in België
zou willen groeperen, zowel de
Nederlandstalige als de Fran
stalige.
De maandelijkse vergadering
was deze maal te Mechelen
georganiseerd, ter gelegen
heid van de opendeur-dag van
het Mechels dierenasiel. Na
deze vergadering werden de
17 deelnemende verenigingen
ontvangen op het prachtige
stadhuis van Mechelen. De
heer Schepen Michiels, die de
burgemeester vertegenwoor
digde, hield een hartelijke toe
spraak waarin hij alle vereni
gingen feliciteerde om hun in
zet en het prachtige werk dat ze
verrichten, waarbij de ganse
gemeenschap baat heeft. Hij
voegde er zelfs aan toe: er zijn
nog onbaatzuchtige verenigin
gen, voor toneel en muziek bij
voorbeeld. Maar de aktiviteiten
die deze verenigingen inrichten
zorgen steeds voor plezier. De
verenigingen die zich het lot
van de dieren aantrekken, wor
den integendeel dagelijks ge-
konfronteerd met leed: zij moe
ten dagelijks onaangename
karweien opknappen.
D.V.: Dus staat het Mechels
Stadsbestuur positief tegen
over een dierenasiel?
Antw.: Natuurlijk, want we kre
gen een prachtige receptie
aangeboden. Dit zou in Aalst
ondenkbaar zijn: in onze stad is
de erewijn gereserveerd voor
de karnaval en de vogelpikver-
enigingen. Dat is nu éénmaal
ons niveau
D.V.: Doet het Mechels Stads
bestuur iets konkreets voor het
dierenasiel?
Antw.: Ja, zeker! Alle nodige
bouwmaterialen worden aan
gevraagd en meestal verkre
gen Er is nu een voorstel in de
gemeenteraad ingediend op
dat stadswerklieden zouden
kunnen ingeschakeld worden
in het werk op het asiel.
D.V.: Hebben andere vereni
gingen iets verteld over mede
werking of tegenwerking van
hun Stadsbestuur?
Antw.: Momenteel wordt in
Brugge een asiel gebouwd op
een grond, eigendom van de
stad. De ruwbouw wordt bekos
tigd door de stadskas en de
huisbewaarder zal een stads-
bediende zijn.
De rest van het werk wordt ver
richt door vrijwilligers en simpa-
tisanten. Ik kon mijn oren niet
geloven!
Er zijn dan toch nog intelligente
en progressieve mensen in de
stadsbesturen. Maar kom, alle
Jaarlijks richten -De Pikante Kastaars- een badmington-tornooi in (EL)
Hoewel de zon niet van de partij was en de wind een spelbre
ker zou blijken, verloren de Pikante Kastaars vorige zaterdag
hun goed humeur niet. Op die dag richtten zij een derde groot
badminton-tornooi in, gevolgd door de tweede pikante
vlaaien-avond.
Om een goed verloop te waarborgen hadden de inrichters
gezorgd dat de Majoor Ch. Clasenstraat verkeersvrij was
vanaf het Stationsplein tot de Cumontstraat. Volaens onze
zegsman hadden de organisatoren hieromtrent wel een
beetje last met 't stadsbestuur. Maar op vrijd. 16 juni kregen
zij de officiële papieren met de vereiste toelating.
Op onze vraag waarom de
«feestelijkheden» juist op 24
juni ingericht werden, kregen
we een direkt antwoord Het
was immers op die dag dat
kermis-Station begon. Voorzit
ter Corthals zei: Maar ge kunt
dat niet weten, want er staat
niets! De Pikante Kastaars be
sloten dus: als het Stadsbes
tuur niets doet, doen wij het! Nu
was er toch iéts te doen op de
Statie! In de Majoor Clasen
straat waren drie «olympische»
speelpleinen voorzien. De ver
schillende vakken waren duide
lijk met witkalk op het wegdek
geschilderd, leder terrein be
stond uit twee helften van 6,70
meter, gescheiden door een
net op 1,5 meter hoogte.
Reeds vóór twee uur werden
W'J ZO" lrouwe wakers en vriendelijke dieren. Neem ons mee RDV
hoop is nog niet verloren!
D.V.: En hoe zie je de toekomst
nu in?
Antw.: Met vertrouwen! De be
volking staat achter Sint-
Hubertus. want onze vereni
ging heeft het bewijs geleverd
dat zij noodzakelijk is! Hoe lan
ger, hoe meer krijgen we blijken
van simpatie en steun.
D.V.: Loopt de werking van
Sint-Hubertus nu op rolletjes?
Antw.: Neen!
Het is iedere dag opnieuw wer
ken, plannen maken, mensen
benaderen, de organisatie ver
beteren Boven alles pogen
wij de mensen te sensibiliseren
voor het lijden, niet alleen van
de mensen, maar tevens van
het weerloze dier.
R. Devijver
de spieren los-gespeeld. Alle
pleinen én een geïnproviseerd
oefenplein, waren bezet. Hoe
wel het officiële begin voorzien
was tegen 14 uur, weten we uit
ervaring dat dit niet te nauw
moet genomen worden. Zeker
de Pikante Kastaars konden
niet op tijd beginnen, hoewel de
organisatie perfekt voorzien
was. Om 14.45 uur werd dan
toch gestart!
Acht karnavalgroepen waren
opgekomen om elkaar vreed
zaam te bestrijden. De leden
van Doar zemme na. de Klod-
deronnen, de Toisjers en de
Zeepeerekens werden alras
uitgeklopt. Het supporteren van
de voorzitter van het stedelijk
feestkomitee, de heer Frans
Wauters. noch de aanmoedi
gende woorden van Jacky
D'Herde. van de Prinsencae-
mere, konden hier iets aan ver
anderen. De scheidsrechters,
de heren Hubert Corthals,
Frans De Wit en Jan Kennis
zorgden voor een eerlijke uit
slag. Tenslotte gingen de Pi
kante Kastaars. de Kornisses-
loipers, de Toiganners en de
Godstars (van Denderleeuw)
naar de halve finale.
Prins Michel speelde ook mee.
maar werd door zijn eigen
ploegmaten verslagen.
De overwinnaars van de halve
finale waren William Van Del
zen en Erik De Cooman voor de
Kornissesloipers. DeGoldstars
werden nog vertegenwoordigd
door Walter Van Gotthem en
Guido Stevens
Van de 21 deelnemers werden
tenslotte de deelnemers van de
Kornissesloipers de eindover
winnaars.
De vierde, de derde en de
tweede Dlaats werden beloond
met een niet onbelangrijke geld
som. De overwinnaars kregen
dezelfde som, maar mochten
tevens nog een mooie trofee in
ontvangst nemen: een gouden
pluimpje op een marmeren
voetje. De karnavalgroep die
het meest deelnemers mee
bracht, de Kornissesloipers ver
wierven eveneens de mooie
beker.
Uiteindelijk was iedereen een
beetje moe van de geleverde
inspanningen en kon de gezel
lige vlaaienavond beginnen,
ledereen kon (gratis) zoveel
boterhammen eten als hij lust
te, dik belegd met echte vlaai.
Op de heerlijke muziek van
«Band-zonder-naam» konden
nadien de hartjes nog eens op
gehaald worden. De Deste-
reirs, de matotten en de
Skrambullekrabbers waren
prins Michel komen vervoegen
voor een lekkere dronk en een
leutig dansje.
R. Devijver
