'-SVE0 BOLS
HET GEWESTELIJK
11 JULI
PROGRAMMA
De Voorpost - 7-7-78 - 13
IN «KLEIN DIKSMUIDE»
Het Schaarbeeksefrankofone monument werd reeds meermaals het mikpunt tijdens de 11 -julivieringen te Impe
ring deelden leden van het
komitee briefjes uit waarin
de 11-juli-vierders verzocht
werden zich waardig te ge
dragen. Dit gebeurde ook.
Slechts twee personen wer
den opgeleid, onder hen de
huidige voorzitter van het
11 juli-komitee de heer Ro
bert Baeyens, die aldus 2
uur In het Impse, onbevlag-
de gemeentehuis vertoefde.
De enige gastspreker van de
Impse 11 juli-vlering die dus
nooit in Impe heeft gespro
ken maar dus wel op de
Leedse weide, in de scha
duw van de Impse kerk, was
Bernard Van Dijck uit Lan
den,toen ondervoorzitter
van de Vlaamse Volksbe
weging. Door deze moeilijk
heden kreeg Impe dat jaar
heel wat belangstelling in
pers, radio en T.V. Het werd
dan ook de definitieve start
van de massarijke vierin
gen. Heel wat gemeenten in
Vlaanderen gingen hun vie
ring schoeien op de leesf
van de Impse 11 juli-vlering.
Impe werd aldus een pio
nier.
In de eucharistieviering dat
jaar had de befaamde Kurt
Fleming Vlaamse liederen
gezongen en een fietsrally
sloot de dag af.
EEN GEWESTELIJKE
VIERING
Door dit enorm sukses wel
ke de viering in 1966 kende
kon het Impse 11 juli-komi
tee de organisatie niet lan
ger alleen aan en in 1967
werd een gewestelijk 11 ju-
ll-komitee opgericht. Ro
bert Baeyens, uit Ottergem,
die tot dan hard in de 11 ju-
li-vieringen had medege
werkt zou hierin een toon
aangevende rol spelen. Hij
werd voorzitter van het Ge
westelijk 11 juli-komitee.
Het bestuur werd aangevuld
met leden uit Lede, Aalst,
Mere, Erpe, Erondegem,
Ottergem, Vlekkem, Bam-
brugge, Burst, Wanzele,
Oordegem en Vlierzele.
In 1967 steeg de belangstel
ling vanzelfsprekend en op
10 juli sprak voor een zee
de kerk van Impe: het dekor voor de jaarlijkse 11 -julivieringenIn de nok
wappert fier de Vlaamse Leeuw
van volk de jongste volks
vertegenwoordiger van het
land en de held van de
Vlaamse jeugd, Mik Baby-
Ion uit Roeselare.
In 1968 werd de viering nog
meer uitgebreid. Naast het
klassieke senario der eu
charistieviering, met of
ferande en de kanselrede
waaraan hun medewerking
verleenden pater Pil
Huyens, Van Daele, Van
Laere, Wies Pee, Herman
Slagmulder, delegaties van
Broederband, Priester
Daensvrienden, St.-Maar-
tensfonds, VNJ, KSA, Chi-
ro enz...werd ook een ge
westelijke auto-rally inge
richt. In dat jaar was het de
grote Vlaming Professor
Raymond Derinne, toen
schepen der stad Antwer- He' rollend
pen en voorzitter van de bemerkt
Zaterdag 8 juli 1978
15.00 uur: Kerkhof Lede: bloemenhulde op het graf
van Jef Cool en daarna bloemenhulde op het graf van
Amedee Godefroit op het kerkhof te Impe.
19.30 uur: beiaardkonsert door de heer Jozef Heir-
mans.
20.00 uur: gemeentelijke 11 juli-viering in het Kultu-
reel Centrum te Lede. Gastspreker De Rouck uit
Ronse.
Optreden van de groep 't Snaartje.
Zondag 9 juli 1978
10.30 uur: traditionele 11 juli-mis in de kerk St.-De
nijs te Impe. Kanselrede door E.P. Aernoudts. Orgel
Wies Pee. ZangChris Pee met medewerking van het
parochiaal koor van Impe. Bindteksten: Frieda Dael-
man
Na de mis: 11 juli-toespraak door prof. Provoost, be
stuurslid IJzerbedevaartkomitee en V.O.S.
Deelname van broederband, VNJ, KSA, Priester
Daensvrienden, en St.-Maartensfonds.
13.00 uur: Feestmaal in gasthof Godefroit.
De ganse dag tentoonstelling van portretten van
Vlaamse figuren van de hand van John Pape in het
gasthof Godefroit.
iijks overrompeld met hon
derden Vlaamse vierders.
In de annalen van het 11 ju
li-komitee lezen we voor
1969 bijvoorbeeld: «tot
hiertoe de meest suksesrij-
ke viering! Wies Pee speelt
doorvoeld het orgel in de 11
juli-mis, terwijl de Aalster-
se tenor Herman Slagmul
der op ontroerende wijze
Vlaamse liederen zingt.
«Vlaanderen» van de pas
overleden Renaat Veremans
wordt op een enig mooie
wijze door hem ten aanhore
gebracht. Deze 11 juli-mis
is de allerlaatste mis te Im
pe opgedragen door de
volkse pastoor Achiel Sme-
kens die op zondag 13 juli
te Wichelen wordt aange
steld. Pater Dominikaan
Van Laere houdt op een
treffende wijze de kanselre
de. De 11 juli-reden wordt
op het dorpsplein gehouden
door niemand minder dan
Volksvertegenwoordiger
Hugo Schiltz, raadslid te
Antwerpen de meest gelief
de der Vlaamse fiuren in de
inrichters voor de eerste
keer moesten ervaren dat er
nog ander weer is dan goed
weer. Inderdaad, het regen
de pijpestelen, maar toch
was de Vlaamse massa aan
wezig. De 11 juli-viering in
Impe valt noch staat met de
weersomstandigheden. Het
is een monument.
In dat jaar ook richtte het
gewestelijk 11 juli-komitee
aan alle burgemeesters van
het gewest een schrijven
met het verzoek om op 11
juli de gemeentehuizen te
bevlaggen met de leeuw en
een dag vrijaf te geven aan
hun personeel. Het werd
een slag in de duisternis.
In 1973 was aanvankelijk
voorzien dat Jaak Van de
Meulebroecke, spreker na
mens de jeugd op de Ijzer
bedevaart er het woord zou
voeren. Jammer genoeg
was hij tijdens de week vóór
de viering het slachtoffer
van een verkeersongeval.
Hij moest noodgedwongen
vervangen worden. Maar
1973 was ook het jaar dat
talrijke TAK-betogingen op
hef maakten, dus geen pro
bleem voor de Impse orga
nisatoren. Piet De Pauw
werd bereid gevonden op
voorzitter van de Neder
landse Kuituurkommissie
te Brussel, in een verward
klimaat. Er was zeer veel
volk van de partij. Inder
daad, een steeds weerke
rende vaststelling.
1977. Het Egmontsjaar! Pol
Daels die een harde rol
speelt in het anti-Egmont
verzet sprak te Impe voor de
tweede keer. Het werd een
zeer opgemerkte rede tegen
de Egmontakkoorden en
een oproep tot waakzaam
heid bij alle Vlaamse vier
ders.
Ondertussen had sinds
1969 het komitee samen
met de familie Godefroit er
voor gezorgd dat in de na
middag de 11 juli-vierders
de innerlijke mens konden
versterken in het gezellige
gasthof Godefroit. Telkens
werd dit omlijst met het op
treden van een koor, ham
mondorgel en een ballon
netjeswedstrijd.
Dit jaar wordt het dus een
lustrumjaar. Een 2üste vie
ring. Het programma vind je
elders.
Mon D.G.
MON DEGENDT
Een zicht op de talrijke aanwezigen tijdens de toespraken op et Impse dorp. Op de voorgrond de fanfares va
K.S.A. en V.N.S.
materiaal van de rijkswacht te Impe in slagorde. Achteraan
de waterkanonnen.
De organisatoren
op een Leedse
miteeleden, Gerard lm pens
en Denis De Pauw zeer ak-
tief geworden in de Vlaam
se Volksbeweging. Zij zetel
den beiden in de Algemene
Raad ervan. Dit bracht met
zich mee dat de Algemene
voorzitter van de VVB, nota
ris Pol Daels uit Mechelen,
in 1972 fungeerde als gast
spreker op de Impse 11 juli-
viering. In dat jaar werd te
vens voor de eerste keer de
leeuwevlag in de kerktoren
gehesen. Ondertussen is
dit reeds een traditie.
1972: het jaar van Flor
Grammens, de taaie onver
woestbare man van de
daad. In het voorjaar had hij
met de verfspuit: de taal
wetten toegepast in het be
ruchte lokettenstandhuis
van Nols te Schaarbeek en
meteen de aanhef van een
jarenlang non-stop offen
sief op Nols en zijn trawan
ten.
Hij sprak hetzelfde jaar in
Impe op een viering waar de
het laatste ogenblik in te
springen.
In 1974 was Jaak Van de
Meulebroecke dan wel van
de partij op het spreekge
stoelte aan de kerk te Impe.
Ondertussen was hij de
jongste volksvertegen
woordiger voor Vlaanderen
geworden. Hij hield een op
gemerkte strijdrede. Op ini
tiatief van Mark Corthals
werd dit jaar de viering een
meer verzorgd uiterlijk ge
geven. Een prachtige dia
loog, een satire op de ak-
tuele politieke situaties,
werd ten tonele gevoerd
door Mark Corthals zelf, sa
men met Monique Van der
Eist. Het werd een fel toe
gejuichte viering met een
massa aanwezigen, en een
steeds prachtiger bevlag-
ging van Impe.
In 1975 was TAK-voorzitter
Piet de Pauw opnieuw van
de partij. In 1976 het jaar
der gemeenteraadsverkie
zingen, sprak Hugo Weckx,
Vlaamse T.V.-debatten. De
heer Robert Van der Gucht,
voorzitter van de Vlaamse
Volksbeweging arrondis
sement Aa^st brengt de
groet van een Waals federa
list. Chiromeisjes, KSA en
VNJ stappen op in de op
tocht. Prachtige viering. Er
hangen 31 leeuwevlaggen te
Impe. Een sukses!!» Tot
zover het relaas over de vie
ring van 1969, opgemaakt
door sekretaris De Pauw. In
1979 was het een zeer harde
tijd voor het Vlaams On
derwijs te Brussel. Het Et-
terbeekse gemeenteraads
lid Szandor Szondy slaagde
erin met beperkte middelen
een Vlaamse peutertuin in
het frankofone Brusselse
oase op te richten. Het was
dan ook maar logisch dat
hij op de viering van het
Vlaamse hoogfeest te Impe,
de lijst van zijn bekende
voorgangers kwam aanvul
len.
Ondertussen waren de ko-
Vlaamse Professoren te
Leuven, die voor een zee
van volk de jaarbalans van
Vlaanderens wel en wee op
maakte. Eveneens in dat
zelfde jaar 1968 had het ge
westelijke 11 juli-komitee
voor een viering op drie
plaatsen in het gewest ge
zorgd, met Impe als mid
delpunt. Onder impuls van
komiteelid Roger Quintijn,
thans voorzitter van de
Leedse kultuurraad, werd
met de 11 juli-viering be
gonnen in Lede, de dag
vóór de viering in Impe. Ook
deze viering in Lede is nu
reeds een traditie gewor
den. Na de zondagvoormid
dag in Impe, was er dan een
derde viering in Mere in het
patronaat met Al bert D'Ho-
ker en Paul Van der Heyden
als basismannen.
De publieke belangstelling
bleef maar stijgen in deze
jaren, leder jaar opnieuw
werd het een enorm sukses.
Het kléine Impe werd jaar-
De Impse 11 -julivierders samengetroept op een weide te Lede. Hier gold geen samenscholingsverbod.
