DAVIDSFONDS BAMBRUGGE BRENGT
KULTUUR MET GROTE K
HET BESTE ZANGKOOR VAN DE DEKENIJ
ZIJN ER GEEN SCHOLEN, DAN IS ER TOCH
JEUGD
SCHIJNWERPER OP BAMBRUGGE
■groeve
olijks 28£
telde en
Reeds ii
meente
ondergii
1225 «B
de chai
deze sc
latere n
zodat k
|ben me
■banal»
■ook de
W plicht v
F ovens»
^«Ban»
lof ook
Jsoonsni
Iwaafbij
alleen
zou he
«Bam»
voor ii
men z
en «Bj
tende
nu ze
Het is geen klein bier om in een landelijk dorp als Bam-
brugge aan hoogstaande kuituur te doen. Mensen die
van aanpakken weten, zijn er namelijk op je ene hand te
tellen. En toch zijn er uitzonderingen. Bambrugge is er
één van. Het Davidsfonds heeft zich een bestuur ge
vormd dat wijd en zijd gekend is om zijn organisatiezin
en werkkracht. Deze mensen weten een goeje keuze te
maken tussen het kaf en koren in de kulturele mogelijk
heden. Ze zijn niet bang om samen te spannen met
andere verenigingen en spelen dan graag hoofdorga
nisator. Koordinatie van de goede krachten is voor hen
dan een koud kunstje.
Uit de geschiedenis van
Bambrugge blijkt dat deze
gemeente een diep gewor
telde entiteit bezit De fusie
Erpe-Mere zal daar wellicht
weinig aan veranderen.
Daar is dan ook de reden te
zoeken waarom de kultu
rele aktiviteiten zo massaal
bijgewoond worden. Dit
dorp leeft nog als een echte
gemeenschap. De mensen
komen dan ook graag sa
men als er eens iets te doen
is. Door het hoge peil van de
aktiviteiten die het Davids
fonds brengt, is dit publiek
veeleisend geworden. Je
stuurt deze mensen niet
zomaar met een kluitje in
het riet. Drempelvrees is
hen onbekend geworden.
Hen is geleerd dat kuituur
uit het volk komt en geen
eliteschermwoord is.
In Bambrugge wordt aan
alle Vlaamse Davidsfond-
safdelingen het voorbeeld
gegeven hoe het moet. Het
Davidsfonds wil namelijk
een kristelijke beweging zijn
ter ontwikkeling van het
Vlaamse volk en zijn taal.
Puur kuituur dus. En in
Bambrugge is men nog niet
vergeten hoe het moet.
Lid zijn van het Davidsfonds
betekent in vele gemeenten
gewoon voor het minimum
bedrag aan boeken kopen.
Meer ambities kent men er
niet. Bambrugge zoekt het
hoger op. En op het ogen
blik dat men spreekt dat het
verenigingsleven dood is,
krijgt men hier meer dan ooit
de mensen bij elkaar.
Op 4 september 1980 zal
het 50 jaar geleden zijn dat
men met deze plaatselijke
afdeling van start ging. Van
voor de oorlog herinneren
zich nog velen de grote
openluchtspelen die door
gingen in de steengroef
«Steenberg». Staf Bruggen
was er de regisseur. Het
was een alom gekend
evenement. Van overal in
Vlaanderen kwam men
naar Bambrugge om te ge
nieten van een prachtig
schouwspel met de natuur
als dekor. Oude kranteknip
sels en foto's zijn de stille
getuigen van die gloriepe
riode.
Na de tweede wereldoorlog
begon voor het Davidsfonds
opnieuw een periode van
hoogaktiviteit. Zonnegem
en Vlierzele waren destijds
onderafdelingen van Bam
brugge. In 1950 kende men
een rekord aantal leden:
128. Nadien bleef het lede
naantal schommelen rond
de 40. Doch een ledenwer
ving voerde hen dit jaar naar
het streefgetal 100
Niettemin is dit cijfer nooit
echt representatief geweest
voor de belangstelling van
de bevolking voor de aktivi
teiten. Altijd kwam er een
ruim publiek opdagen.
Wat stond er dan allemaal
wel op het programma?
Studie- en ontspannings-
reizen naar West-
Vlaanderen. de Ardennen,
Walcheren, de abdij van
Orval. een brouwerij te Ma
ter. Frans Vlaanderen, de
Gentse kanaalzone, het hel
lend vlak van Ronquières,
het kasteel van Hooidonk,
de steenkoolmijn van Wa
terschei, het Donkmeer.
Gespreks- en informatiea
vonden: gezinsleven en ge
luk, een kijkje in de wereld
van de sport, de Brusselse
onderwereld, huwelijk
strouw. kultureel werk, 3500
maal Vlaanderen, Amerika,
ruimtelijke ordening, Egyp
te, humor in de sport, de
Vlaamse Beweging. Israël,
homofilie, drugverslaafden,
alkoholisme en nog veel
meer. Toneelbezoeken wa
ren ook regelmatige kost.
Vlaamse dansavonden,
wandelingen, fietstochten
zorgen voor de vermake
lijke kant. Alle aktiviteiten
opnoemen die deze groep
in de voorbije jaren uit
werkte zou ons te ver lei
den. We zien in de loop der
jaren wel een verschuiving
van louter ontspanning naar
informatie en kulturele ma
nifestaties. Aktiviteiten die
jaar in jaar uit op het pro
gramma staan zijn: een elf
juli mis of viering, eigen to
neelopvoeringen en biblio-
teek. Deze twee laatste ak
tiviteiten zijn zo ver uitge
groeid dat ze zowat onaf
hankelijk zijn gaan werken.
Populair zijn ze in elk geval.
Zo kreeg men bijvoorbeeld
vóór drie jaar 1200 mensen
bijeen op 4 voorstellingen
van het toneel.
Even kennis maken met
de bezielers van deze or
ganisatie.
De voorzitter Constant De
Winter weet zich in alle krin
gen te bewegen en is een
graag geziene figuur in de
gemeente. Jules Colen is
inwijkeling Hij wist de taak
van sekretaris echter goed
over te nemen Als pro
grammator fungeert Marcel
Van den Bossche. Irène
Baeyens is feestleidster. En
zo heeft iedereen zijn taak;
Herman De Somer (ex-
burgemeester van Vlek-
kem), Alfons Gabriels. Ed-
mont Rottiers, Herman
Bourgeois, Roger Ottoy,
Aimèe Opdekamp, André
Henderickx en Maurice
Eeckhout. Een voor een
keiharde werkers die vele
van hun vrije uurtjes opoffe
ren om de Bambruggena-
ren bijeen te krijgen. En ge
lukkig is Bambrugge een
gemeente wiens inwoners
durven buiten komen. Wat
niet van alle dorpen of ste
den kan gezegd worden
Davidsfonds Bambrugge is
een overtuigend voorbeeld
om aan te tonen dat kuituur
centralisatie in raden en
komitees niet direkt hoeft.
Ze springen maar wat graag
in de bres met andere ver
enigingen om door tijdelijke
samenwerking prachtresul-
taten te bekomen. Dit jaar
bijvoorbeeld; het 11-juli
komitee van Erpe-Mere
vond er een behoorlijke gas
theer en hoofdorganisator,
terwijl ook het feest in het
teken van het jaar van het
Dorp opgeluisterd werd
door onder andere ditzelfde
Davidsfonds. Erpe-Mere-
Kultureel vond er eveneens
een goed medewerker in
voor zijn galakonsert te
Burst.
Kortom: Davidsfonds Bam
brugge laat zich nooit onbe
tuigd als het om kuituur
gaat
Voor volgend seizoen zijn er
reeds plannen: het toneel
zal zijn traditionele voorstel
ling geven. Dit «Hoger Stre
ven» brengt het er dit jaar
ongetwijfeld terug degelijk
van af. Er zijn plannen om,
in samenwerking met
Erpe-Mere-Kultureel een
eindejaarskoncert te geven.
En, samen met Davids
fonds Burst, zal men trach
ten één der grootste phil-
harmonieën van Europa
hierheen te brengen. Na
men wil men vooralsnog
niet kwijt. We houden u wel
op de hoogte, het loont al
leszins de moeite om even
over te wippen naar deze
kleine gemeente!
Het Davidsfonds zal u dan
wel van harte welkom he
ten.
Mark Van Impe
Hel parochiaal zangkoor St.-Cecilia uit Bambrugge (JM)
Niet zonder enige fierheid zeggen ons voorzitter
Maurits Eeckhout en koster Marcel Van der Hoeven,
ook een fervente van de atletieksport, dat Bam
brugge fier mag zijn op zijn parochiaal zangkoor.
Het repeteert inderdaad
regelmatig, het heeft en
kele zeer bekwame
krachten en reakties van
mensen van andere ge
meenten bvb bij huwe
lijksmissen getuigen van
de gedegen kwaliteit van
dit koor dat een vijftien
tal mannelijke leden telt,
bij gelegenheid versterkt
door enkele dames.
Officieel bestaat het St.-
Ceciliakoor van Bam
brugge vanaf 1920 en het
repertorium gaat van ou
de polyfonie tot de mo
dernste werken. Profaan
treedt het echter niet op
en evenmin a capella.
Het telt onder zijn leden
twee oudere zangers die
gelauwerd werden voor
een paar jaar wegens 'n
halve eeuw trouw lid
maatschap en die verder
nog steeds aktief zijn
Gustaaf Goossens die di
rigeert als de koster be
geleidt en Kamile aVn d.
Veken.
Onlangs nam het koor
nog deel aan de dekana-
le zangstonde te Resse-
gem waar o.m. werd ge
tracht via het nieuw lied
boek «Zingt Jubilate» het
repertorium voor de ker
kelijke diensten uit te
breiden en meer eenvor
mig te maken.
Het oude orgel, nog af
komstig van Sinaai waar
niemand minder dan EdF)ru99e
gard Tinei het nog heeft Ouden
bespeeld, is geklasseerd Een gi
sinds 1977 en wacht nuze ge
op restauratie. vroege
Met zijn St.-Ceciliakoorvan V<
heeft Bambrugge op kul-gen. C
tureel en muzikaal ge-had ei
bied alvast een topper, de «M
LH. begin
bunde
pachtf
oppen
de X\
aan d
In Bambrugge vind je een diretal jeugdverenigingen.
Je hebt er de KSA - Sint-Maarten, de V.K.S.J., en de
dansklub Horra. We pikten er één uit; en het werd: de
V.K.S.J.
Die namiddag belden we, overigens geheel onver
wacht, aan op het nummer 25 van de Steenweg te Bam
brugge. We werden er gastvrij ontvangen door de ver
antwoordelijke leidster Martine Van Boxstael.
Martine, een frisse drieëntwintiger, die met een scherpe
blik en vlotte spraakvaardigheid haar intelligentie ver
raadt, stond ons bereidwillig te woord.
Aanvankelijk was er geen
georganiseerde meisjes
jeugdbeweging te Bam
brugge. De nood hieraan
werd echter steeds sterker
aangevoeld door een groep
jonge mensen die mekaar
troffen naar aanleiding van
enkele okkasionele bezin-
ningsavonden. De idee
kreeg langzamerhand meer
vorm tot men de knoop
doorhakte en besloot tot ak-
tie over te gaan.
Er werd een
dokumentatie-avond gep
land waarbij enkele mensen
van het provinciaal bestuur
werden uitgenodigd. Op
deze manier kregen zij een
inzicht in de struktuur en de
werking van een jeugdbe
weging. Er volgden nog een
paar samenkomsten en het
entoesiasme groeide.
Toen werd aan de hand van
de richtlijnen van het be
stuur overgegaan tot le
denwerving, wat resul
teerde in een groots opge
vatte en tevens geslaagde
openingsdag. Deze voor
geschiedenis dateert van
voor drie jaar. Sindsdien is
de V.K.S.J.-Bambrugge
onder de vaste leiding van
Martine Van Boxstael uit-
De St. Anna zaal liet kultureel centrum van Bambrugge (SJ)
gegroeid tot een goed geor
ganiseerde onafhankelijke
beweging, die geniet van de
steun en sympathie van de
ouders en familieleden. Op
dit ogenblik telt de bewe
ging een zestigtal leden. Bij
de aanvang lag dit hoger,
maar zoals steeds vielen
ook hier een aantal nieuws
gierigen uit, toen ze aan
voelden dat dit soort geor
ganiseerde ontspanning
toch niets voor hen was. De
mentaliteitsverandering bij
de jeugd is hier zeker niet
vreemd aan. Een probleem
stelt zich echter bij de lei
dingwerving. V.K.S.J.-
Bambrugge begon met
leidsters zonder brevet.
Temeer daar heel wat leden
nog te jong waren om de
verantwoordelijkheid over
de anderen te dragen,
drong zich de noodzaak van
een leidsterkursus op.
Naast het vaste aktivitei-
tenpakket dat een jeugd
beweging eigen is. kent
Bambrugge ook nog andere
vormen van ontspanning.
Zo is er zeker het filmforum
en eveneens de samen
werking met de K.S.A. zij
het dan sporadisch. Niet te
vergeten is het eveneens de
jaarlijkse ouderavond die
hier echter niet in het keurs
lijf van technische perfektie
wordt gedwongen, maar
heel spontaan en kreatief
de ouders laat meeleven in
het stukje geluk dat de kin
deren daar vinden
Hoogtepunt van de jaar
werking is natuurlijk het
kamp, waarvoor iedereen
zich ten volle inzet. Op het
programma stonden reeds
Harre-Saint-Antoine,
Louise Marie en Stanbert.
Dit jaar gaat hun voorkeur
uit naar Langdorp. Een zeer
grote steun ook krijgt de
groep ook van Zuster Brigit
te, een religieuse uit de orde
der Franciscanessen. Het
kan niet genoeg gezegd, zo
onthuld ons Marline, welke
steun zij van haar krijgen.
Ook op sacramenteel ge
bied zoekt de groep naar
vernieuwing. Dit vooral on
der impuls van hun proost,
Eerwaarde Heer Brondeel,
leraar godsdienst aan het
Seminarie te Gent en de
Normaalschool te Sint-
Niklaas. Samen met zijn
leidsters deelt hij een grote
bekommernis om zijn be
schermelingen en zoekt hij
naar nieuwe sacramentele
vormen die de jonge men
sen vandaag kunnen aan
spreken.
V.K.S.J.-Bambrugge is een
jonge beweging in een
kleine gemeente die voor
ziet in een behoefte van de
plaatselijke jeugd en die
bewijst dat ze leeft.
Martine. hou je taai!
JVS
Caroli
beste
In 18*
boerc
één v
10 to
van 5
De nog in werking zijnde maar omgebouwde oude watermolen
um Bambrugge. (SJ)
Sluikstorten vindt men er ook (SJ)
