REGERINGSMEDAILLE VOOR AKTRICE
FRANCINE DE BOLLE
11 JULI-VIERING
TE ERPE-MERE
MAGDA DE MOL: VALERIUS DE
SAEDELEERPRIJS EEN WAARDERING
VOOR MIJN WERK
'v\
De Voorpost - 7-7-78 - 9
zodatwe nog met drieën
overbleven. Ik wil hier echter
benadrukken dat het hier niet
gaat om de medaille zelf, het is
meer een drijfveer voor jezelf!
Eigenlijk is de eer voor de
Akademie!
DV: Wie kan meedingen naar
de graad van uitmuntendheid?
F.D.: Men moet eerst de
stadsmedaille halen. Dit wil
zeggen dat men 80% der punten
moet behalen. Daarna kan men
meedingen naar de regerings
medaille, naar de graad van
uitmuntendheid, waarvoor 90%
der punten vereist zijn. Volgend
jaar zijn er waarschijnlijk weer
drie kandidaten: Luc De Blieck.
Mieke Hendrickx en Carole De
Jonkheere. (Deze laatste heeft
ondertussen reeds de regerings
medaille voordragen behaald!)
DV: Hoe ben je ertoe gekomen
mee te dingen?
F.D.: Van iemand die de
stadsmedaille behaalde wordt
dat verwacht. Dat volgt er als het
ware automatisch op. Ik ben
echter nog een jaar verder
gegaan omdat ik er zeker van
ben dat men altijd toch iéts
bijleert. Voor een speciaal jaar,
vóór de regeringsmedaille,
wordt er nog iets meer gedaan.
Het is een hele speciale manier
van werken!
DV: Nu zou ik een zeer delikate
vraag willen stellen: Waarom
heeft U gewonnen? Vertel eens
iets meer over Uw «konkurren-
ten».
F.D.: Zoals ik al zei, waren we
stadsmedaille. Daar heb ik
echter zeer veel tijd voor nodig:
wij moeten enorm veel teksten
kennen. In het begin gaf het wel
een aardig gevoel: ik voelde mij
zo alleen en zo verloren vergele
ken bij het toneel. Voordragen
en toneel zijn dan ook (voor mij
altans) twee tegenhangers. De
beide richtingen moeten ge
scheiden blijven. Zoniet gaat
men je verwijten teveel toneel te
spelen bij het voordragen of
teveel voordracht te geven bij het
toneelspelen.
DV: Heeft U nog meerdere
plannen: is U aangesloten bij
een toneelvereniging? Bent U al
bezig met het instuderen van een
stuk?
F.D.: Neen, ik ben nog geen stuk
aan het instuderen, wij zijn wel
stukken aan het zoeken. Eén
ervan staat reeds op het pro
gramma: Dansen op kristal.
Half augustus starten we weer.
Door het jeugdtoneel zal ons
seizoen zeker volzitten.
Wat betreft Uw eerste vraag
moet ik duidelijk stellen dat ik
«Arbeid en Kunst» trouw blijf!
Daar ben ik bijgekomen door
Ronald. Ik treed ook wel eens op
bij «De Schakel» of «K.L.V.».
Maar in principe zijn wij vrij
voor iedereen! Iedere toneel
vereniging kan een beroep op
ons doen: wij vinden het zeer
mooi en verdienstelijk dat men
«het juiste type» zoekt voor een
bepaalde rol.
Wij zijn ook steeds bereid in te
vallen als er plots iemand
De jaarlijkse Valerius de Saedeleer-prijs van de Stedelijke Akademie viel dit jaar te beurt aan de te
Wanzele wonende I.eedse \lagda De Mol, een huismoeder riiet drie kinderen. De jury besliste unaniem
over de toewijzing van deze belangrijke jaarlijkse prijs aan haar werk «Differentiatie vaneen tweeling».
Voor de laureate is deze toekenning een belangrijke episode in de beoefening van haar hobby, de
keramiekkunst. Zij ziet het als de waardering van een intens beoefende liefhebberij om uit de sleur van
het dagelijkse lf ven te komen.
DIFFERENTIATIE VAN EEN
TWEELING
Zij had het zeker niet verwacht,
want het is een jury, een aantal
personen die beslissen over d' al
dan niet toewijzing van deze prijs.
Zij had er zich wel reeds sedert
geruime tijd op voorbereid. Zij
had haar werk kwa afmetingen
aangepast en zij had er tevens voor
gezorgd dat de kwaliteit aanweV-ig
was. Maar het is wel moeilijk te
bepalen welke kwaliteitsnorm
juist nodig is. want daarover oor
deelt uiteraard de jury. Maar zij
was unaniem bij" de toekenning
van de prijs.
Haar gelauwerd werk kreeg de ti
tel: «Differentiatie van een twee
ling». Het zijn twee aparte wer
ken, koppen, die samen een groep
vormen en ondanks het feit dat zij
uit eenzelfde grondvorm ontstaan
zijn, zijn ze bij het uiteindelijke
resultaat toch helemaal verschil-
Een der uitzonderingen die zijn 11 juli-vieringen op 11 juli zelf
geven is brpe-Mere. Het is tevens een uitzondering omdat het
initiatief van de viering in handen ligt van een komite dat
samengesteld is uit een 15-tal kulturele en socio-kulturele
verenigingen van gans de gemeente. Een lovenswaardig ini
tiatief dat tot navolging strekt.
Vorig jaar werd dit Tl juli-
komité onder impuls van het
Vlaams Centrum van Mere op
gericht. Zij hadden de nood
zaak aangevoeld om op alge
meen gemeentelijk vlak de jaar
lijkse guldensporenviering een
kontinuïteit te geven. Deze kon
inderdaad niet gewaarborgd
worden door de vieringen die_
uitgingen van een of meerdere'
verenigingen Er was teveel
tweestrijd geweest om goed te
zijn.
Van bij het ontstaan was er ge
steld dat elk jaar een andere
hoofdorganisator zou gekozen
worden tussen de medewer
kers. Aldus zal elk der fusiege
meenten eens de hoofdaktivi-
teit van de viering op zijn
grondgebied huisvesten. Deze
hoofdorganisator dient voor de
algemeenheid in het pro
gramma te zorgen. Hij zal er
tevens over waken dat het pro
gramma van dien aard is dat
het bijdraagt tot de verspreiding
van de Vlaamse gedachte.
Dit jaar is hoofdorganisator Da-
vidsfonds Bambrugge won
derwel in dit opzet geslaagd. Er
werd een programma uitgedok
terd dat kan wedijveren met de
beste vieringen uit het Vlaamse
land; op dinsdag 11 juli 1978
vertrekt om 14 uur op het indus
triepark te Ottergem een auto
karavaan die al de fusiege
meenten van Erpe-Mere zal
aandoen.
Om 16 uur wordt er gestopt aan
de kerk van Mere waar kunst
groep Alkuone met internatio
nale vermaardheid een optre
den zal ten beste geven. Onge
veer 25 minuten lang zullen ze
een gevariëerd koreografisch
programma van dans, ritme en
vlaggezwaaien aan het publiek
aanbieden. Hun nummers
«Exodus». «Snijssens», «Evo
catie» en «Parade» werden we
reldwijd gewaardeerd.
Om 20 uur zal in het Centrum
St Anna te Bambrugge (thuis-
gemeente van de hoofdorgani
sator dus) een avondvullend
programma zijn verloop ken
nen. Het is echt de verplaatsing
uit alle andere fusiegemeenten
waard, toegangsprijs 40 fr.
+60-ers: 20 fr. Letterkundige
André Demedts zal de ope
ningstoespraak op zich nemen.
Hij is de aangewezen persoon
om te komen spreken over
Vlaamse bewustwording en
weerbaarheid van het Vlaamse
volk. Tine Ruysschaert zal een
bloemlezing geven uit de
Vlaamse poëzie die ons allen
nauw aan het hart ligt. Deze
voordrachtkunstenares heeft
genoeg begaafdheid om ieder
een gedurende lange tijd te
boeien. Luk De Mot (zang) zal
op piano begeleid worden door
Kristiaan Van Ingelgem. Zij, als
zeer gewaardeerde artiesten,
zullen een selektie maken uit
een gamma van populaire
klassieke Vlaamse gezangen.
De avond zal afgerond worden
door de Brabantse kleinkunst-
groep 't Kliekske die iedereen
nog zal kennen van zijn suk-
sesrijke huifkartournés. Op hun
oude instrumenten brengen zij
een reeks prachtige liederen
die onze oude volksmuziek ei
gen is.
Wie dan nog blijft voor het ge
zellige samenzijn zal geen spijt
hebben van zijn avond.
We mogen zeggen dat hier een
programma gebracht wordt van
hoog Vlaams-kultureel niveau.
Hiervoor staan borg: Davids-
fonds Bambrugge als hoofdor
ganisator, Erpe-Mere-
Kultureel voor de artistieke
vormgeving, Jeugdzorg Otter
gem voor hét financiëel beleid
en V.T.B.-V.A.B. Mere voor de
organisatie van de autokara
vaan. De algemene en techni
sche uitwerking ligt in handen
van Jeugdhuis Dido van Erpe.
Dansgroep Horra van Bam
brugge. het Vlaams Centrum
uit Mere en het Willemfonds,
afdeling Erpe-Mere. De steu
nende verenigingen zijn: Da-
vidsfonds Burst en Mere, to
neelgroep de Merelaar uit Me
re, werkgroep Gudrun uit Mere
en de Heemkundige Kring van
Erpe-Mere Daarbij zijn er nog
de sympathiserende vereni
gingen Jefi uit Mere, de Stro
halm uit Erpe en het Dr H Uyt-
tersprotcentrum uit Erpe-Mere
De viering gaat door onder
auspeciën van het Ministerie
van Nationale Opvoeding en
Kuituur, dienst Volksontwikke
ling en loopt in samenwerking
met het gemeentebestuur van
Erpe-Mere.
Deze ganse reeks verenigin
gen is de beste garantie voor
een feest voor ALLE Vlamin
gen. Ze onthouden zich van
elke politieke achtergrond Ze
willen enkel Vlaams zijn en aan
alle inwoners van Erpe-Mere
tonen dat men daar fier mag
over zijn. Hun initiatief is van
dien aard dat ze zouden bijge
sprongen moeten worden door
alle verenigingen van de ge
meente.
11 JULI VIERING TE ERON-
DEGEM
De Vlaamse Kring van Eronde-
gem brengt ons zondag een 11
juli-viering in de zaal Claudia
Ze brengen er een gevariëerd
programma om de Guldenspo
renslag te herdenken.
lend.
Het heeft de laureate, Magda De
Mol, heel veel plezier gedaan dat
zij deze prijs kreeg. «Het is fantas
tisch te ervaren dat uw werk ge
waardeerd wordt. Dan nog van
mensen die er ongetwijfeld een
zeer grote dosis verstand van heb
ben en de nodige kennis en erva
ring in huis hebben», aldus de
Zij kreeg van vrienden en beken
den uiteraard de nodige bloempjes
en er was ook reeds een speciale
felicitatie van V.U.-voorzitter
HugoSchiltz. «Het moet ook mijn
echtgenoot heel veel plezier ge
daan hebben. Het is een zeer
kalme mens en men kan geen emo
ties of zo bij hem aflezen, maar hel
was wel de eerste keer dat hij mee-
gewccsl is naar een prijsuitdeling
Dit wil toch veèl zeggen. Ik vind
het maar goed ook voor hem. want
mijn hobby vraagt van mijn echt
genoot zeer veel begrip. Ik ben
eraan begonnen in de Akademie
om uit de sleur van huisvrouw te
geraken. Dit betekent evenwel dat
hij praktisch iedere avond van de
week en de ganse zaterdag alleen
is met de kinderen. Daarom vind
ik deze prijs ook van zeer groot
belang voor hem»Magda De Mol
noemt zich tevens het voorbeeld
van een geëmancipeerde vrouw.
GEEN EINDPUNT
Het begon bij Magda De Mol al
lemaal in Aalst in de Rijkslechni-
sche School voor meisjes. Daar
volgde zij de richting sierkunsten
en keramiek genoot haar speciale
aandacht, van toen reeds. Na de
beëindiging van haar studies
werkte zij twee jaar in de publici-
teitssektor. Maar drie kinderen op
evenveel jaren tijd maakten van
haar een huismoeder. Tot het da
gelijkse leventje van huismoeder
haar teveel werd en zij uit die da-
gel ijkse sleur wenste los te komen.
In I974 NAM ZIJ DAN HET BE
SLUIT OM AAN DE Aalsterse
Akademie haar geliefde hobby
van keramiek verder te zetten. In
de richting socio-kulturele promo
tie volgde zij de specialisatie ke
ramiek. F.ersl hij mijnheer Vinde-
voghel, later bij de heer Muys en
ten slotte bij mevrouw Muylaerl.
Zij heeft nu de cyklus van vier jaar
doorlopen en is dus in feite afge
studeerd. Maar dit is zeker geen
eindpunt voor Magda De Mol. Zij
zal zeker verder doen aan de Aka
demie. Wat juist weet zij nog niet.
Wel zal zij verder gaan in de ke
ramiekkunst, maar waarschijnlijk
zal zij er sierkunsten bijnemen.
KOLLEKTIEVE TENTOON
STELLINGEN
In de richting keramiek zou zij nu
willen meer op haar eigen verder
werken, alhoewel dit niet gemak-
kei ijk zal zijn daar zij niet overeen
eigen installatie beschikt
Een professionele aanpak vindt zij
evenmin een oplossing want het is
praktisch niet rendabel. Zij zou het
wel willen, maar het is een utopie.
Tevens is het wel zo dat zij als
hobby de keramiekkunst veel
vrijer kan beoefenen, terwijl bij
een professionele aanpak de
dwang en de verplichting om te
presteren er is. Bij een hobby is het
anders, als men met tevreden is
overeen kreatie. kan men gewoon
herbeginnen, ook al is het half af
gewerkt. Dit is niet meer zo het
geval wanneer men het allemaal
professioneel ziet. Dus Magda De
Mol houdt het werkelijk bij de
kunst om de kunst.
Haar werken zijn allen te zien bij
haar thuis. Zij is nog niet naar bui
ten getreden met tentoonstellin
gen, omdat men dan een massa
werken nodig heeft en dit is voor
haar niet het geval. Wel zou Zij
graag aan groepstentoonstellingen
deelnemen. Misschien zit er dit
wel in het komend seizoen.
MON L).G.
wegvalt!
DV: Mag ik, als laatste vraag,
nog weten wat je echte droom
wens is, wij spreken over bet
Aalsterse toneel!
F.D.: Mijn grootste wens is een
degelijke schouwburg krijgen in i
de stad, waar we stukken
KUNNEN brengen, die we
zouden willen brengen. In de
stadsschouwburg, die we nu
mogen gebruiken, durven we
dergelijke stukken niet te bren
gen! Een tweede grote wens is
dat er een goede samenwerking
komt tussen de verschillende nu
bestaande toneelverenigingen.
Dit is echter reeds een «verre
toekomst», hoewel ik ervan
overtuigd ben dat het zal komen,
dank zij de stichting van
O.C.A.T. Deze goede samen
werking zou kunnen leiden tot
een maximum van drie toneel
groepen. in Klein-Aalst. Vereni
gingen van buiten Klein-Aalst
zullen mogen verder bestaan.
Hierdoor zullen wij totaal ande
re stukken kunnen spelen.
Indien er maar drie groepen
bestaan, kunnen wij meer ge
bruik maken van de schouw
burg. Wij krijgen meer moge
lijkheden om te spelen. Naast de
twee suksesstukken, die er
moeten zijn om de kosten te
kunnen dekken, zouden wij dan
één wensstuk kunnen opvoeren,
waaruit de mensen iets kunnen
leren. Dat kunnen wij nu niet
brengen...
Wij wisten genoeg. Wij felici
teerden Francine nogmaals met
het behalen van de regerings
medaille en dankten haar voor
de hartelijke ontvangst. Met de
wens «...en nog veel sukses!»
R. Devljver
Met Guido Klinck, voor twee jaar winnaar van de regenngsmeaanie in
-Een zondag in New York(Archieffoto)
Wij hadden enkel een tekst:
waar niet veel in stak. Er waren
geen nota's regie voorzien, men
kon met die tekst alle kanten uit!
Daarom hebben wij het dekor
volledig zeifin elkaar gestoken:
een stoel in isomo gevat, een
spiegel geprepareerd, enz. We
hebben zelf de kostumes ont
worpen en laten naaien, de
muziek opgenomen en de moei
lijke belichting verzorgd. Ik ben
echter zeer tevreden dat wij dit
fragment opgevoerd hebben!
«Ophelia» daarentegen, was een
zeer gevaarlijk stuk.
Daarmee konden we vallen of
blijven staan: dit was reeds een
uitdaging op zichzelf om het
voor het publiek en voor de jury
te brengen. Maar de scènes
waren goed te beleven, wij
konden ons gemakkelijk in de
verschillende karakters inleven.
De tweede oorzaak dat ik dit
fragment koos was, dat ik de
film toch zo mooi vond. De
tekstontleding bleek wel moei
lijk. maar onze leraar heeft ons
de verschillende gevoelens uitge
legd en «meegegeven».
Dat is wel het voornaamste
werk: de opzoekingen doen,
zoeken wat de bedoeling is om
de essentie te kunnen begrijpen.
DV: Welke waarde heeft de titel
«regeringsmedaille»?
F.D.: Geen! Ik heb de akademie
gevolgd uit persoonlijke interes
se. Ik kon op die manier mijzelf
uittesten, ondervinden wat ik
nog meer kon dan een blijspel
spelen. Aldus kon ik eens een
beter stuk proberen te spelen.
Wij waren met zijn zessen om
mee te dingen naar de graad van
uitmuntendheid. Spijtig genoeg
is één kandidaat verongelukt en
hebben twee anderen de exa
mens niet kunnen afleggen.
oorspronkelijk met zijn zessen.
Spijtig genoeg zijn er drie
kandidaturen weggevallen. Wij
waren er echter van overtuigd
dat we alle drie hetzelfde aantal
kansen hadden. Daar we alle
drie 90% der punten behaalden,
hebben we eigenlijk ook alle drie
gewohnen: dit is het mooiste
bewijs dat de jury ons evenwaar
dig vond. De grote vraag is
echter: Hoe komt het stuk over
bij de jury? Dit speelt een grote
rol! Heeft een jury-lid het stuk al
eerder gezien, zelf gespeeld,
geregisseerd...? Indien men iets
nieuws brengt, kan het erg
tegenvallen. Maar als het goed
is. wordt het ook als dusdanig
gewaardeerd! Ik had wel een
voordeel: Iemand had Ophelia
een week voordien ook gezien en
toen was het tegengevallen! Het
was misschien niet zo goed
gespeeld...
DV: Wil dat nu zeggen dat de
beide andere kandidaten al hun
moeite voor niets leverden?
F.D.: Zeker niet! Ook zij hebben
gedurende het ekstra jaar wel
iets bijgeleerd. Tegelijk kregen
zij beiden ook een prijs. Ronald
kreeg de (zeer te waarderen)
prijs van de Schepen van
Kuituur: een prachtig werk in
twee delen. Het doek gaat op
(door Van Thiemen). Olivia De
Roo kreeg de prijs van het
toneel, eveneens een mooi boek
werk. Ikzelf verwierf de prijs van
de voorzitter. (De idioot, van
Dostojefski)
DV: Welke zijn nu Uw verdere
plannen?
F.D.: In de eerste plaats ga ik de
«nieuwe» kursus regie volgen,
(zie ons blad van 23 juni). Verder
ga ik dit akademisch jaar naar
de «Hoger 2» Voordragen. Ik
kan nu beginnen voor de
Francine De Bolle behaalde de graad van uitmuntendheid, beter bekend als de «regeringsmedaille», op de
toneelauditie van donderdag 8 juni '78, met haar vertolking van: Ophelia (Hamlet van W. Shakespeare),
Leopold (Tango Palace van Fornez) en Marianne (Scènes uit een huwelijk van I. Bergman). Zij deed dit op
uitmuntende wijze, waardoor ze de leiding nam met 93% der punten.
Ronald Schollaert en Olivia De Roo, beiden eveneens kandidaat regeringsmedaille, behaalden 90% der
punten. In teorie verdienden zij dus ook een regeringsmedaille! Maar ere aan wie ere toekomt!
Daarom gingen wij een praatje
maken met de winnares: Fran
cine De Bolle.
D VU heeft de regeringsmedail
le gewonnen. Heeft U daar erg
veel inspanningen moeten voor
leveren?
F. De Bolle: ja, wij zijn daar
reeds zeer lang mee bezig:
eigenlijk van vorig jaar. Reeds
van vóór het verlof moesten wij
stukken kiezen, uitproberen,
teksten aanpassen, schrappin
gen aanbrengen...
D.V.: Zijn de fragmenten, die U
vertolkte, opgelegd of vrij geko
zen?
F.D.: Wij kozen de fragmenten
zelf. Er was wel één verplichting:
er moest een klassieker bij zijn.
Onze leraar, Roger De Wilde
kwam met het voorstel «De
Gecroonde Leersse» op te voe
ren, wat Olivia De Roo en
Ronald Schollaert ook gedaan
hebben. Maar in hoofdzaak was
het een vrije keuze. «Ophelia»
boeide mij wel, ik vond het het
proberen waard, met het gevolg
dat ik het opvoerde.
D.V.: Waren de teksten «gesne
den koek»?
F.D.: Neen, zeker niet! Aan
«Tango Palace» bijvoorbeeld,
was er zoveel werk, vooral
technisch, dat het niet volledig
het gewenste resultaat opbracht.
Ook in-Het prieelvoor Francine een glansrol(archieffoto)
<unt»ic L.W.1C. ui.«-no,, in a toneelstuk Harten twee. harten
drie- van Paul Rodenko. (archieffoto)
