Zandsteenmonument
uit eigen Meldertse bodem
Impe vierde voor de
20e maal onze
Vlaamse feestdag
Vlaanderen geeft geen morzel
grond meer vrfj
Dienstjaarrekening
niet zo rood als verwacht
©ifcllai tan laaitr -
Editie
Aalst
Wimbergen-,
11 JULI-VIERING TE AALST:
armx
9300 AAST - TEL. 21.56.00
DRUKKERIJ-UITGEVERIJ
A. DE CUYPEfi-
ROBBERECHT P.V.B.A.
Verantwoordelijke uitgever:
A. DE CUYPER
Oude Vest 34
9330 Dendermonde
Tel.: 052-21.40.60
PCR 000.0115692 X8
6 maand:
1 jaar
Redaktie
Pontstraat 64 - 9300 Aalst
Tel. 053-70.41.19
De Voorpost
VRIJDAG 14 JUL11978 - 31e JAARGANG NR. 2
EEN UITGAVE VAN
PORCELEIN-
EN GESCHENKENZAAK
HOOGSTRAAT 28 - 9300 AALST - TEL. 21.23.
kijkje nemen in het natuurgebied «DeGensjt»
die naam wordt deze plaats in de volksmond
I Wieeven iets uniek in de streek wil zien komt spoedig
(Genst, ginster. génêt betekenen gewoon brem en n:
genoemd).
Wanneer je aan het Meldertse dorpsplein, waar de aandachtige kijker reeds een verrassing w acht, de
straat naar Asse-Tcrheide. de aloude, gekasseide Putstraat in rijdt kom je na een paar honderd meter
jjlinksaaneen veldbaan juist voorbij een boerenhof. Ga of rij daar in en een houten bord met -DeGensjt»
I toont je datje op de goede weg zijt. Even verder, op een open plaats van ruim anderhalve hektare tussen
het vele groen, merkje een zee van zandsteen, voor een klein gedeelte als voorbereiding van Meldertse
I aktiviteiten in verband met het Jaar van het Dorp, blootgelegd.
Met een krachtige kraan en een
bulldozer tracht men deze grote
zandstenen boven te halen.
Het was vroeger een heuvel
waarop het «kasteeltje» in werke
lijkheid een herenhuis met trappen
hoog gelegen en de omgeving do
minerend), er in 1913 gebouwd
werd door Achiel Vereecken. Ook
(de Duitsers in wereldoorlog I von
den de plekke strategisch interes
sant en «logeerden» er enkele sol
daten.
Na wereldoorlog II verdween ech
ter dit kasteeltje en vóór een ze
vental jaren werd het hele gebied
uitgezaveld door Oscar De
Jonghe. Deze grond werd. en
I zulks gedurende vele weken met
niet minder dan zestien vrachtwa
gens. naar de Aalsterse Osbroek
overgebracht. Wegens onenigheid
over het al dan niet blijven voort
bestaan van een voetweg door de
«Zavelput» werd het werk hori
zontaal beperkt (het baantje is er
nog) maar ook vertikaal kwam een
eind aan de uitzaveling, want men
stootte alom op zandsteen.
Meldert was immers gedurende de
Middeleeuwen het voornaamste
centrum tussen Brussel en Aalst
door zijn zandsteengroeven. Met
Meldertse (men sprak toen liever
van Affligemse steen) werden tal
van kerken gebouwd in de omge
ving doch ook ver daarbuiten wer
den Meldertse zandstenen ge
bruikt zoals in de Antwerpse O.-
L.-V.-katedraal en in de hoofdste
delijke Finisterraekerk, Vele to
poniemen te Meldert verwijzen
inderdaad nog naar deze voor de
gemeente dan toch roemrijke pe
riode. «Putstraat» en «Hof te
Putte- staan vanzelfsprekend in
nauw verband met de uitbating
waar de harde zandsteen, steen die
vooral hard werd eens hij aan de
buitenlucht werd blootgesteld,
maar ook «Travoljeveld» (waar
aan de steen «getravailleerd»
werd) en «Huizekens» waar
steenkappers in nederige wonin
gen toefden dateren uit die tijd.
«Doment» komt voort van «Thi-
daumont», een gemeente in het
zuidelijk deel van de provincie
Luxemburg van waar de Waalse
steenkappers die de Meldertse
steen zouden bewerken voort
kwamen. Via de «Parijsstraat»
(vermoedelijk doelend op de rijk
dom en welstand die deze steen te
Meldert bracht) raakte de steen
dan te Herdersem verscheept op de
Dender.
Verleden week begon men nu met
het merkwaardig uitgestrekt ste
nen plateau bloot te maken en men
zag er een zee van grote zand-
stcenblokken, gemiddeld een
halve meter dik en variërend van
vorm en grootte. Stenen van 2 m
bij I m waren ver van een zeld
zaamheid. Met een krachtige grij
per verrezen deze stukken een na
een zodat men dra een overzicht
kreeg van de mogelijkheden die
Lees verder p. 4
De opgegraven zandstenen
ongeveer 60 cm. (jm)
de -Zavelput-. nu natuurgebied -De Gensjl- genoemd, hebben een dikte van
Het was niet dat traditionele lekkere weertje waarmee de 11 juli-vierders naar Impe afzakten. Integen
deel, dreigende onweerswolken hingen boven het feestelijk bevlagde dorp. Gelukkig lieten deze wolken
hun inhoud niet los, zodat alles in het Kleine Diksmuide normaal zijn verloop kreeg. En alles bleef ook bij
het normale, het oude. De organizatoren hadden de twintigste viering niet aangegrepen als een gelegen
heid om wat vernieuwing te brengen. We kregen dan ook het klassieke beeld van ieder jaar en wij kregen
dan ook de indruk dat de publieke belangstelling daar stilaan ernstig begint onder te lijden.
Misschien ook wel te wijten aan
het feit dat hel fenomeen der-l I
juli-vieringen overal de kop op
steken en ieder Vlaams-kulturcle
vereniging het als zijn taak aan
voelt rond die bewuste elfde juli
met een viering uit te pakken. Eén
van de gevolgen daarvan is dan
bijvoorbeeld dat de gastspreker te
Impe, professor Guido Provoost,
de avond voordien gesproken had
op de II juli-viering te Erondc-
gem. amper een paar kilometer
verwijderd van Impe. Misschien
wel van het goede teveel. Impe
/as een pionier in de II juli-
ieringen, maar staat nu niet meer
alleen en dit voelt het zeker aan.
TRADITIONELE
11 Jll LI-MIS
Alles begon zondagmorgen om
half elf met de traditionele eucha
ristieviering in de parochiale kerk
van St.-Denijs te Impe. Hiervoor
was een massa volk opgekomen en
de kerk zat dan ook proppens vol.
Lees verder p. 4 Professor Provoost van de Rijksuniversiteit Gent tijdens zijn - boeiende - rede. (jm)
Dinsdagavond vond op de Grote Markt een feestprograrrma plaats ter viering van de Feest
dag van de Nederlandse Kuituurgemeenschap. Het Sradolijk Feestkomité kreeg van het
stadsbestuur opdracht voor de organisatie van de viering. De leden ervan mogen voor deze
realisatie alvast een pluim op hun hoed steken. Mede door het zachte weer, was de publie
ke belangstelling, gelet op de vakantieperiode, re/atief groot. De belangstelling groeide
zienderogen, naarmate de voorbijgangers geïnteresseerd raakten door de aktiviteiten op
het podium.
Op dit podium, dat wel wat
ongelukkig met rood flu
weel als achtergrond voor
de gehesen Leeuwevlaggen
was gedrapeerd verwel
komde Frans Wouters,
voorzitter van het Stedelijk
Feestkomité, de aanwezige
prominenten en het opge
komen volk. Hij deed aan
ieder een oproep om niet
alleen op 11 juli Vlaming te
zijn maar ook op de daarop
volgende driehonderdvier
enzestig dagen. Hierna nam
burgemeester Louis D'hae-
seleer het woord. In zijn re
de stelde hij dat het recht
van elk volk is over zijn ei
gen lot te kunnen beschik
ken. Doelend op het Eg-
mont0akt, zei hij dat deze
realisatie wel niet voldoet
aan ieders verlangen, maar
meende evenwel dat elke
Vlaming zich gelukkig kon
achten met de idee en het
feit van de gewestvorming.
De gemeenschappen moe
ten hun eigen lot kunnen
bepalen, zo zei de burge
meester en zag de Bel
gische realiteit als deze van
twee volksgemeenschap
pen waaraan moet tege
moet gekomen worden.
Evenwel zag hij ook een
pijnlijke schaduwzijde aan
dit akkoord doordat twee
buren leven op eenzelfde
rchtsgrond, die nooit in
staat geweest zijn elkaar te
begrijpen. De burgemeester
zei dat het vertrouwen van
de Vlamingen in hun politici
geschokt is door het onont
warbaar kluwen van onaan
vaardbare kompromissen.
Het land is niet te redden
met strukturen alleen, zo
zei hij, we moeten ons her
bronnen en bewust zijn van
onze Vlaamse waardigheid.
Louis D'haeseleer eindigde
met de uitroep: «Leve
Vlaanderen!»
Als afwisseling tussen de
toespraken, nam de Leedse
formatie: «Stampen en Da
gen» plaats op het podium.
De groep kwam goed op
dreef nadat zij te lijden had
den gehad van wat, bijna
traditioneel, geknoei met de
geluidsinstallatie. Zij zorg
den voor zeer aangename
ontspanning met hun, vlot
te gebrachte nummers,
waarin geestige en juist ge-
dosseerde humor zat vervat.
«Stampen en Dagen» is een
uitmuntende, ontspannen
de muzikale formatie die ei
genlijk nog veel te weinig
wordt gehoord.
Na afloop van dit optreden
introduceerde Frans Wou
ters de gastspreker van de
avondProfessor Doctor
Alois Gerlo, pro-rektor van
de Vlaamse Universiteit te
Brussel, en tevens alge
meen voorzitter van het Au
gust Vermeylenfonds. Pro
fessor Gerlo zei dat Vlaan
deren door de grondswets-
herziening van 1970 een ei
gen vlag, een eigen hymne
en een eigen kultuurpakt
had gekregen. Onafgezien
hiervan moest het zevenja
rig immobilisme doorbro
ken worden. In deze tijd
spanne waren alle proble
men naar het kommunautair
vlak verschoven. Door het
gemeenschapspakt is dit
immobilisme vandaag ge
broken. De professor stelde
dat aan Vlaamse zijde vol
strekt geen aanleiding tot
paniek of wanhoop moet
zijn. Hij voegde er aan toe
dat Vlaanderen geen morzel
grond meer zal prijsgeven.
Brussel, zo zei hij, blijft be
perkt tot de negentien ge
meenten. Men moet bereid
zijn aldus de spreker, de
Vlaamse toegevingen niet
louter inhoudelijk te zien
Lees verder p. 4
De laatste gemeenteraad was een lang koord met niet minder dan 125 knopen erin die alle
ontward moesten worden. De éne al wat vaster dan de andere: met zelfs een gordiaanse
knoop erbij, die de oppositie niet wilde doorhakken, maar er wel de tanden in zette: de
dienstjaarrekening 1977, of hoe het stadsbestuur het er in cijfertjes had vanaf gebracht.
Nochtans zaten de stadsfinanciën volgens schepen Van Den Eede minder vast dan men in
de begroting voor datzelfde jaar 1977 had gevreesd.
Het werd intussen weer een vergadering met stokjes in de ogen, want de vertoningen van
juni én juli had men tot één avondvullend programma omgevord. Een vakantieprogramma
dan.
Stadssekretaris Chris Wil- bergh Scribtor was. De
lems was al naar de zon op schepenen Monsieur, Bour-
zoek, zodat dienstdoende Ion en Roels waren enkel
sekretaris Van Vaeren- door hun lege zetel verte
genwoordigd. Maar sche
pen Hooghuys was terug,
hoewel nog moeilijk te
been.
De raadzaal was van een
nieuwe geluidsinstallatie
voorzien «aangekocht,
huur was te duur» die
door burgemeester D'hae
seleer met gretig genoegen
werd gedemonstreerd. Wit,
zwart en rood knopje (geen
blauw). De micro's kan hij
uitschakelen, maar zal het
niet doen. (Dus knopje te
veel). Ook dit jaar nun lil men te Aalst terug op een ruime belangstelling rekenen (si)
Lees verder p.6