HET ELFDE WERELDFESTIVAL VAN
DE JEUGD EN DE STUDENTEN TE CUBA
10 - 18-8-1978 - De Voorpost
De wereldfederatie van de Demokratische Jeugd, waarbij verschillende jeugdorga
nisaties over de hele wereld aangesloten zijn, organiseren geregeld een wereldfesti
val. Het eerste ging door van 20 juli tot 17 oktober 1947 te Praag. Nu was het de beurt
aan Cuba, het eerste socialistisch land in Amerika en eveneens het eerste land in
Latijns-Amerika dat uitgekozen werd als centrum voor het festival. De feestelijkhe
den gingen door van 28 juli tot 5 augustus in Havanna, de hoofdstad van Cuba.
Ongeveer 50.000 jongeren uit alle landen hebben er hun vredeswil, hun vriendschap
en hun anti-imperialistische solidariteit uitgedrukt. Dit gebeurde doorheen politieke,
kulturele en sportieve aktiviteiten, waarvan de jongeren die deelnamen een uitge
breid programma ontvingen. Mensen uit 125 landen waren er vertegenwoordigd. Zij
kwamen uit alle werelddelen. In de verschillende nationale komitees waren meer dan
2000 organisaties vertegenwoordigd. Ook het Belgisch Nationaal Komitee voor het
elfde Wereldfestival van de Jeugd en de Studenten, bestond uit 32 organisaties.
Bossche (studente politieke
wetenschappen aan de univer
siteit te Brussel).
Opmerkelijk is wel dat er van de
90 Belgische deelnemers 22
kommunisten aan de oproep
beantwoordden.
Op dinsdag 18 juli werd in
groep afgereisd naar Praag.
Daar had de organisatie gun
stige transportvoorwaarden
naar Cuba verkregen. Vervol
gens werd naar Havanna ge
vlogen. Een kleine groep Bel
gen kreeg daar de gelegen
heid een vierdaagse «uitstap»
te maken (van 24 tot 27 juli)
naar Santiago del Cuba om de
viering mee te maken van de
25ste verjaardag van de be
storming van de Moncada-
kazerne, waarvan Fidel Castro
indertijd de leiding had. Na dit
bezoek vervoegden de 15
deelnemers weer de Belgische
Delegatie in Havanna. De Bel
gen werden er formidabel ont
vangen: zij vormden één van
de eerst-aangekomen delega
ties. Bij hun aankomst speelde
een Cubaans orkest typische
muziek uit hun vaderland. De
leden van de delegatie werden
ook bestormd door kinderen,
die een handtekening vroegen
of probeerden postkaarten te
ruilen. Cuba was in feeststem-
ken werden tonnen aarde aan
gevoerd om een vruchtbare
landbouwgrond te kreeëren.
De grootte ervan wordt geschat
op 100 hektare. Vanuit Canada
en Nederland werden koeien
ingevoerd. De bedoeling hier
van was ze te kruisen, zodat
men een ras verkreeg dat zich
aan het plaatselijk klimaat kon
aanpassen én produktief is. Nu
geven de dieren 25 liter melk
per dag. Hier vinden wij een
bewijs dat het eerste en groot
ste probleem opgelost is: vol
doende voedsel aan de bevol
king verstrekken. Hierdoor be
wees Cuba dat het mogelijk is
onafhankelijk te zijn van de bui
tenwereld. De cfirekteur van het
bedrijf is Raymond Castro, een
broer van Fidel.
Op 28 juli begon dan het inter
nationale festival te Havanne.
Het werd geopend met een
grootse openingsplechtigheid:
alle delegaties én de Cubanen
stapten voor de tribunes op. De
stoet werd geopend door de
DDR, omdat het festival 1977
doorgegaan was. Aan het
einde liep de Cubaanse verte
genwoordiging als inrichtend
land. Wat zeer simpatiek over
kwam was de Nederlandse
voorstelling: zij defileerden
per fiets! De toeschouwers
werden vergast op enkele li
chaamsoefeningen, uitgevoerd
door duizende Cubaanse kin
deren. Zij zetten de kroon op
hun werk met een geweldige
piramide. Nadat de vlam ont
stoken werd door de olympi
sche kampioen Guanto Renna,
werd de openingsplechtigheid
afgesloten met een reusachtig
vuurwerk.
Dagelijks verscheen er een
dagblad «Festival Informa», dat
de deelnemers de werkzaam
heden op het festival uitlegde.
Er waren zeven grote aktivitei
ten voorzien. Volgens hun aard
gingen zij binnenshuis of in
Veel aktiviteiten voor studenten hadden plaats in de Université de la Havanne
tage van de bevolking er posi
tief achter staat.
Een groot deel van de festival-
aktiviteiten bestond uit politiek.
Naast de solidariteitsmeetings
(onder meer met het Pales
tijnse volk) waren vijf centra
opgericht, waar verschillende
kommissies elk een tema uit
werkten. Iedere delegatie ging
dan naar een bepaalde kom-
kolonialisme en het racisme.
(Wij menen er hier te moeten
bijvoegen dat Cuba geen en
kele vorm van racisme kent.
Moeten we dit vergelijken met
Aalst waar de kleurlingen in
bepaalde herbergen geweerd
worden?)
3. De nieuwe ekonomische vi
sie en de onafhankelijkheid.
4. Tegen uitbuiting door de
ma.
Het kind werd echter niet verg
ten: vele aktiviteiten van r
voor kinderen lokten mass!
volk: debatten over de opvd
ding en de bescherming v»
kinderen en jeugd, spreekbeu
ten door kinderen die zelf aa
wezig waren, (meestal uit a
cialistische landen),
leder land had een kulturq
Deze ordewoorden pasten bij
zonder goed in het algemeen
tema van het festival: «anti-
imperialistische strijd voor
vrede en vriendschap»...
Wie akkoord was met deze or
dewoorden, werd uitgenodigd
een plaatselijk komitee op te
richten. Overal in ons land wer
den dergelijke komitees ge
sticht: Antwerpen, Brussel,
Leuven, Mechelen, Luik, Char
leroi, Doornik.. Te Aalst ging
het enige serieuze initatief uit
van de kommunistische jeugd.
Zij nodigde alle verenigingen ue Ulvmpische Kampioen ontsteekt de vlam.
ming: hei is de eerste maal dat
dit land zo een geweldige
Stroom «toeristen» mocht ont
vangen. De Belgische delega
tie werd netjes gelogeerd in
een school voor de opleiding
van kinderverzorgsters, op on
geveer acht kilometer van het
centrum.
Zij mochten er zich eveneens
op verheugen, ontvangen te
worden door Baron Allaert, Bel
gisch Ambassadeur in Cuba
i ijaens lange gespreKKen De-
wees de ambassadeur een po
sitieve instelling te hebben over
het bewind en de levensom
standigheden op Cuba.
De eerste dagen rustien de le
den van de delegatie even uit
op het Cubaanse strand. Zij
hebben een paar bezoeken af
gelegd, waarvan de meest
spektakulaire een enorme
boerderij was. Deze hoeve was
door mensenhanden gereali
seerd: op de enorme rotsblok
open lucht door. Vooreerst wa
ren er de zogenaamde speciale
aktiviteiten. De reis naar San
Trago del Cuba was daar één
van Verschillende algemeen
gehouden meetings konden
bijgewoond worden. De be
langrijkste speciale aktiviteit
was echter de Verklaring van
de Jeugdcode. Dit is een wet,
waarnaar de jeugd zich moet
gedragen.
Opmerkelijk hierbij is de manier
van onderzoeken: de verant
woordelijken beginnen hun
taak bij de regering, maar dalen
al snel af naar de gewone bur
gers, die een echte inspraak
hebben en een informatieve rol
vervullen. Geladen met deze
ondervinding gaan de onder
zoekers met een wetsvoorstel
naar de regering, die dan nog
een volksraadpleging houdt.
Dit proces duurde (in verband
met de Jeugdcode) twee volle
jaren, maar heeft dit grote
voordeel dat een hoog percen-
De voornaamste hiervan zijn:
de kommunistische jeugd, de
jong-socialisten, de K.A.J., de
vrienden van Cuba, de ABW-
kadetten, een belangrijke
groep van Elkerlic en de kom
munistische studenten. Wij
wensen er hier op te wijzen dat
het Belgisch Nationaal Komitee
uit een brede waaier van orga
nisaties bestond.
die lid zijn van de Jeugdraad
uit om deel te nemen aan "t
komitee. Spijtig genoeg waren
er maar drie verenigingen die
gunstig reageerden: de kom
munistische jeugd, de vrienden
van Cuba en de Jong
socialisten. Deze laatsten ver
ontschuldigden zich voor de
eerste vergadering en... daag
den nooit meer op!
Estadio Latino - Americano: hier had de openingsplechtigheid van het II wereldfestival plaats.
missie en luisterde naar de
voorgedragen speeches. Er
werd echter de nadruk gelegd
op de dialoog: iedereen mocht
tussenkomen.
Indien de tijd het toeliet kon
men luisteren naar de repliek
van andere delegaties uit een
van de andere deelnemende
landen. Wegens tijdgebrek kon
er echter niet overgegaan wor
den naar debatten. De Belgi
sche delegatie werd aangeduid
om tussen te komen als een
«kapitalistisch ontwikkeld
land». De vijf behandelde te-
ma's waren:
1 De wereldvrede, de ont
spanning en de ontwapening.
2 Tegen het imperialisme, het
kapitalistische landen, de mo
nopolies en de demokratische
vrijheden
5. De opvoeding, de weten
schappen en de maatschappij.
Ook enkele geleide rondgan
gen en bezoeken aan realisa
ties werden gerekend tot de po
litieke aktiviteiten
Tijdens het festival dat toch ge
deeltelijk ingericht was voor de
studenten, kreeg deze groep
deelnemers de keuze tussen
verschillende, specifiek voor
hen ingerichte aktiviteiten:
spreekbeurten, debatten, aller
lei gesprekken over kunst, fol
kloristische ontmoetingen en
ontspanningsaktiviteiten, ston
den dagelijks op het program-
groep meegenomen naar Q
ba Voor België bestond dé
uit de zanger Jean Vvan 0
chêne, vier journalisten oni
wie Daniël Buyle van de BF
radio, Gal de bekende kartoi
ist, en Wollstein, de kartoofi
van Drapeau Rouge.
Per dag werd door een bepaf
land een kulturele avond ge#
ganiseerd.
Men bracht dan volksdans#
ballet, zang. Op een bepaal
avond trad zelfs een H<|
gaarse popgroep op, wat v#
bijval kende. Verder was ere#
«ontmoeting van het politie#
lied» voorzien, waar alle#
groeperingen optraden n*
hun liederen over politieke
In alle regio's werden komitees
opgericht. Ze organiseerden
diverse aktiviteiten in voorbe
reiding van het elfde Festival
Dit gebeurde op basis van het
politieke platform dat door alle
deelnemende organisaties
aanvaard werd. De ordewoor
den van het Belgisch Komitee
waren de volgende:
voor de eenheid in de strijd;
voor steun aan het verzet in
Chili en in heel Latijns-
Amerika;
tegen appartheid, voor de
bevrijding van Zuidelijk Afrika;
voor de eerbiediging van de
rechten van de mens en van de
volkeren;
tegen de wapenhandel,
voor de omschakeling van de
wapenindustrie;
tegen de werkloosheid,
voor anti-kapitalistische struk-
tuurhervormingen;
voor anti-imperialistische
solidariteit, vrede en vriend
schap.
Toch werden verschillende
informatie-avonden en
diskussie-avonden georgani
seerd. Op deze wijze werd het
internationaal gebeuren op de
voorgrond gebracht en werd de
aandacht gevestigd op het
tema en de problemen. Ten
slotte werden de mogelijke
deelnemers door de plaatse-
fijke komitees voorgedragen en
goedgekeurd door het Natio
naal Komitee te Brussel. Voor
Aalst werden drie vertegen
woordigers uitgenodigd de reis
naar Cuba te maken: Claude
De Smedt (kommunistische
partij), Etienne Coole (sociaal
werker ABW) en Rita Van Den
