MET ALKUONE NAAR HET LAND VAN UNCLE SAM
JEUGDKAMP IN EEN NOTEDOP
-
Dl
8 - 8-9-1978 - Oe Voorpost
waar
versmadl
werden
Grand River te Lansing. Voor de
eerste maal maakten de Ameri
kanen kennis met een stukje
Vlaamse kuituur, een stukje
kuituur uit 'the old countries',
de landen waar hun grootouders
vandaan kwamen, en waar zij
soms met weemoed aan terug
denken. Een Amerikaan praat
graag over zijn bezoeken aan
Europa. Vooral ons midde
leeuws karakter dat bewaard
gebleven is in oude steden en
monumenten spreekt hem erg
aan. Dit eerste optreden in
Lansing was voor de groep een
toetssteen voor de volgende
voorstellingen. De start van het
programma met de voor Vlaan
deren en Nederland typische
beiaardmuziek was een schot in
de roos evenals het vlaggenspel
met de grote vaandels,
's Anderendaags, op woensdag
26 juli. startte Alkuone met wat
wij een 'middagkonsert' zouden
kunnen noemen: een optreden
in het centrum van Lansing. Op
die wijze werd aan de burokra-
ten. die 's middags hun lunch
pakket komen opeten in de
schaduw van de parkbomen, een
uurtje verpozing bezorgd. In de
latere namiddag verzamelde de
groep met zijn gastfamilie dan in
een grote tuin om er rond de
barbeque te gaan zitten voor een
gezellige echte Amerikaanse
«Pot Luck». een pic-nic waarbij
iedereen iets meebrengt dat dan
wordt bijgeplaatst op de grote
gemeenschappelijke tafel.
Op donderdagnamiddag 27 juli
moest men voor de eerste maal
met weemoed in het hart
afscheid nemen van de zeer
gastvrije families die Alkuone
gedurende drie dagen hadden
gehuisvest. Op dergelijke mo
menten beseft men maar pas dat
men op zeer korte tijd aan
personen kan gehecht geraken.
Een zeer grote bijdrage hierin
werd wel geleverd door de
plaatselijke organisatoren die de
hobby's en beroepen van zowel
Alkuoneleden en gastfamilies
met elkaar had vergeleken en de
korresponderende belangstel-
lingsgroepen bij elkaar had
geplaatst. Op die wijze brak men
reeds heel wat ijs. Het gesprek
kwam sneller los en er werden
rapper vriendschapsbanden ge
smeed.
Na anderhalf uur bus belandde
Alkuone in zijn tweede pleister
plaats, Farmington, even buiten
Detroit. Een van de atrakties
aldaar was het bezichtigen van
Canada. Detroit ligt immers aan
de Detroit River, de natuurlijke
grens met Canada.
Alkuone trad in Farmington en
Farmington Hills op naar aan
leiding van het op dat ogenblik
aldaar gehouden Founders fes
tival. een amusementsgebeuren
dat over meerdere dagen liep.
Niet minder dan drie optredens,
gesprijd over drie dagen, werden
daar verzorgd. Een daarvan was
o.a. het vendelen in een van de
klassieke Amerikaanse 'Para
des'. Klassiek vlaggenspel tus
sen bands, trappelende majoret-
ten en wuivende verkiezings
kandidaten door.
De volgende halte: Whitehall
Montague waar Alkuone de
eregast was. Het ganse stadje
hing vol met Amerikaanse en
Belgische vlagjes. Het bezoek
van Belgen dte de spiksplinter
nieuwe openluchtschouwburg
kwamen openen was voor dit
landelijke stadje iets buitenge
woons. Op één dag tijd, na het
optreden bij de openingsplech
tigheid. waren de Alkuoneleden
door zowat het ganse stadje
gekend. Overal werden zij
vriendelijk ontvangen. Het af
scheid aldaar zou dan ook een
van de zwaarste worden.
De kleinste stadjes zorgden
echter verhoudingsgewijs voor
het grootste aantal toeschou
wers. Bij de opening van de
schouwburg kwamen en gingen
zo'n tweeduizend kijklustigen.
In het nabijgelegen hoofdkwar
tier van de Blue Lake Fine Arts
-kampen werd een optreden
verzorgd voor een vierduizend
jonge mensen die de Belgische
gasten na de voorstelling op een
minuten durend rechtstaand
Na een vakantieperiode van twee maand, waar de schoollo-
pende jeugd heeft kunnen van genieten, kan men zich allerlei
vragen stellen over de wijze waarop de jonge mensen hun
vakantietijd doorgebracht hebben. Het is vanzelfsprekend dat
er honderd en meer mogelijkheden zijn om een prettige
twee-maand te hebben. De mogelijkheden zijn op dit vlak
gedurende de laatste jaren sterk uitgebreid en via allerlei
organisaties voor vrijwel iedereen toegankelijk gemaakt.
Toch blijft er een vorm van georganiseerde vrijetijdsbeste
ding nog steeds in trek voor een niet onbelangrijk deel van de
jongeren. De jeugdbeweging blijft nog steeds IN!
Alhoewel het niet te ontkennen
valt dat de jeugdbewegingen
een vrij harde tijd gekend heb
ben om te overleven, strijd
waar sommige afdelingen nog
niet helemaal van bekomen
zijn. toch kan men vaststellen
dat er nog zijn die het helemaal
niet moeilijk hebben. Voor de
mensen die ermee begaan zijn
j is het prettig te horen dat een
jeugdbeweging, zoals Chiro
Sjaloom, nog steeds op een
uitgebreid ledenaantal kan re
kenen wat dan ook een goede
werking kan verzekeren. Wor
den er tijdens het jaar heel wat
aktiviteiten op touw gezet, dan
blijft de bekroning van een
kampjaar toch steeds weer het
jaarlijkse kamp. of zoals dat bij
de Chiro heet: het bivak. Dit
jaar koos de leiding voor een
kamp te Oostmalle. van 14 tot
24 augustus. Pas terug thuis
van een bivak in La Thuile, een
i kampplaats in het zonnige Ti-
rol. werd er druk gewerkt aan
de voorbereiding van een
groepskamp waar uiteindelijk
honderdzevenenveertig Chi
romeisjes zouden aan deelne
men. Voor dit kamp werd ge
streefd naar soberheid en krea-
tiviteit. Twee waarden die bij
jonge mensen nog tot uiting
kunnen komen. Het kamptema
werd gekozen in het teken van
de verschillende afdelingen:
-Hoera, wij wonnen een we
reldreis!». Alle afdelingen na
men deel aan dit kamp. De as
piranten. met 23 meisjes: de
tippers, 13-14 jaar, een groepje
van 19; de kwiks. 11-12 jaar,
met 25; de speelklub, 9-10 jaar,
met een groep van 23 en ten
slotte de pinkels, 7-8 jaar. met
een ploegje van 23 kleine ravot-
ters.
Honderdzevenenveertig in to
taal. dus een hele groep. Al
hoewel er in feite met zeven
verschillende afdelingen te re
kenen viel, was het grote
streefdoel toch één grote fami
lie te vormen. Om dit te beko
men* werd elke nieuwe dag
aangevat met een groepsope-
ning. Dit als uitdrukking van het
groep-zijn Enkele keren werd
aan evaluatie gedaan binnen
de afdelingen, om de kleine
grieven en ongemakken te
kunnen uitspreken, dit omdat
elk Chiromeisje belangrijk is in
Sjaloom. Erwerdookdemokra-
tisch gewerkt. Vooraf werden
zeer duidelijke en goed afge
lijnde afspraken gemaakt, zo
dat elk wist waaraan zich te
houden. Dit draagt ook bij tot de
persoonlijke karaktervorming,
iedereen kan het eens moeilijk
hebben, en tevens tot een eer
lijke groepsgeest. Sjaloom is
een Christelijk geïnspireerde
jeugdbeweging, dus werd er
ook plaats gemaakt om «gelo
vig mens» te worden. Ze stellen
het zelf zo: «Bij onze jonge
mensen leeft een krachtige
beweging om het geloof op een
nieuwe wijze uit te drukken. Ve
len staan voor de keuze om of
wel niet te geloven, ofwel de
termen van het geloof te ver
schuiven. Deze ruimte voor
gelovig-mens-zijn proberen wij
te realiseren langs het uitbou
wen van een boeiend afdelings
leven. De oppervlakkigheid van
het gewone leven willen wij
doorprikken om het schone en
Pinkels en speelkluppers tijdens de groepsopening.
liefdevolle bij God en de ande
ren te ontdekken.» Vooral de
leidingsploeg heeft van dit
kamp gebruik gemaakt om zich
te bevragen rond het evange
lie. Omdat het moeilijk is om de
volheid van zo'n bivakgebeu-
ren te beschrijven werden ou
ders en sympatisanten in de ge
legenheid gesteld er zich per
soonlijk van te overtuigen.
Daarom werd een bezoekdag
gepland, waarop niet minder
dan vijfhonderd kijklustigen
verschenen. Het kamp heeft,
door de geslaagde aktiviteiten
en de groepsgeest, een nieuwe
en verruimende kracht gege
ven waaruit deze meisjes kun
nen putten voor hun volgend
werkjaar. «Op kamp proberen
wij aandacht te hebben voor tal
loze kleine dingen die een
mens verderop helpen, dingen
die onbelangrijk schijnen, maar
het niet zijn, wetend dat we niet
alleen op weg zijn. maar ge
steund door vele jonge men
sen.»
JVS
s S
De volledige groep Sjaloom in Oostmalle.
De aspiranten op hel einde van hun dauwtrip tijdens
n bezinning in het bos.
Te Farmington, een deelgemeente van Detroit, werd een optreden verzorgd voor de derde leftijd.
aanwezigen heel wat Vlaamssprekenden. Detroit heeft immers nog zijn Vlaamse wijk. (SJ)
Een Vlaamse evokatie op het Amerikaans Jenison Football Field. (SJ)
applaus begroetten.
Maar schone liedjes duren niet
lang. De tijd vloog sneller dan
iedereen verwachtte. Er wachtte
een nieuwe gastfamilie in Grand
Rapids, meer bepaald in Jeni
son. Hier stonden twee optre
dens op het programma. Een op
de vermaarde Calder Plaza en
een ander op het Jenison
Football Field. Nog één halte.
Mount Plesant, en het verblijf in
Michigan liep ten einde. In
Mount Plesant werd opgetreden
in het Universitaire Bush-thea-
ter. een prachtige schouwburg
met ruim 500 plaatsen. Deze
toneelzaal bezit één van de twee
op de wereld bestaande gekom-
puteriseerde lichtorgels (het an
dere bevindt zich in Canada).
Veiligheidshalve verkoos Al
kuone voor het optreden een
manuele bediening en gelukkig
maar want achteraf, toen men
ons fier de werking wou demon
streren. liep er iets mis. de
komputer vertikte het zijn
geprogrammeerd programma
kronologisch af te werken.
Washington
Na een heerlijk verblijf van twee
weken in de staat Michigan was
het ogenblik aangebroken om
verder te reizen naar de presi
dentiele hoofdstad van de USA.
Washington.
Waar Alkuone in Michigan had
kunnen genieten van de lande
lijke rust in de kleinere stadjes,
werd de groep nu gekonfron-
teerd met het drukke en
gevaarlijke leven in grote we
reldsteden. Het verblijf bij
gastfamilies behoorde ook lot
het verleden. Te Washington
vond de groep een onderkomen
in de Georgetown University. De
plaatselijke verantwoordelijken
aldaar waarschuwden het
grondgebied van de universiteit
niet te verlaten wanneer men
niet in groep was. Vooral 's
avonds is het niet aangeraden
om uit te gaan. Men blijft best
binnen. Alhoewel soms mis
schien wat overdreven moesten
wij later in New York toch
ondervinden dat er konstant een
dreiging in de lucht hangt in
dergelijke grote steden.
Hoe dan ook. er stond een
middagvoorstelling op het pro
gramma in Washington, en het
kontrak? moest nageleefd wor
den. Daar dit optreden temid
den van een drukbezochte plaats
gebeurde en er heel wat loense
kerels de buurt onveilig maak
ten moest de groep inderhaast
een soort lijfwacht organiseren
die zowel op de bagage als op de
meisjes van de groep moest
passen. Wanneer een paar
meisjes naar de nabijgelegen
kraampjes gingen kijken was er
steeds minimum een van de
jongens mee. Met de overblij
vende vlaggenstokken was on
dertussen rond de bagage een
geïmproviseerde omheining op
getrokken om vingervlugge ke
rels uit de buurt te houden.
Het optreden ging door. maar op
dergelijke wijze werken is alles
behalve gezellig. Wat een ver
schil met stadjes zoals Whitehall
waar je alles in een wagen met
openstaande deuren kon laten
ligge zonder dat er ook maar iets
verdween.
Ook het nemen van een paar
publiciteitsfoto's voor het alom-
gekende Witte Huis werd een
ware stund. In het park geraken
is omzeggens onmogelijk. Alles
moest dan ook gebeuren voor de
tralies, op het voetpad. Dat was
een echt kunst en vliegwerk. Niet
alleen waren er de talrijke
toeristen die zich voor het
traliewerk verdringen en fo
tootjes nemen, er was ook nog de
drukke rijweg die voor het Witte
Huis loopt. Wachten op een
geschikt ogenblik dat er geen
wagens waren, de toeristen weg
houden en de dansformaties
opstellen, deze drie kombineren
en een fotootje schieten, dat
was echt niet van de poes.
New York
Zowat van de hak op de tak was
het van Washington naar New
York. de stad van het Vrijheids
beeld en van de Wolkenkrab
bers.
Het logies hier gebeurde in het
Taft Hotel. De direktie raadde
iedereen aan waardevolle voor
werpen mee te nemen en de rest
in valiezen te stoppen en op slot
te doen. Men nam geen verant
woordelijkheid omtrent de be
trouwbaarheid van het eigen
personeel. Dat er mensen met
rappe vingers zijn in New York
ondervond onze plaatselijke
verantwoordelijke.
Tijdens een gesprek met de
verantwoordelijke technikus van
het Lincoln Center in het
Cafetaria van het Hotel kwam zij
plotseling tot de konstatie dat
haar handtas verdwenen was.
Alhoewel deze tas flissen twee
personen stond had niemand de
verdwijning opgemerkt. Het
enige dat men op dat ogenblik
kan doen is de politie waarschu
wen. de bankrekening blokke
ren en de hoteldirektie verwitti
gen om een dubbel slot op de
deur te plaatsen.
New York met zijn genummerde
straten en avenue's lijkt voor
vreemdelingen op het eerste
ogenblik een doolhof. Eigenlijk
is het systeem heel eenvoudig.
New York is gelegen tussen twee
rivieren. Westwaarts de Hudson
river en Oostwaards de East
River. De wegen die parallel
lopen met deze rivieren zijn de
avenue's en zijn genummerd van
Oost naar West. De andere
wegen die daar haaks op lopen
zijn genummerd van Zuid naar
Noord en zijn de 'Streets'. Er is
slechts één uitzondering, één
straat in New York die diago
naal loopt: Broadway.
Zowel in Washington als in New
York blijf je binnen in de
gebouwen, niet alleen omwille
van de veiligheid, ook omwille
van de koelte. Alleen in de met
airconditioning uitgerustte ge
bouwen is het uit te houden. New
York is op snikhete dagen
moordend. De warme lucht van
de airconditioning wordt de
straat opgeblazen, de uitlaat
gassen van de wagens verpesten
de sfeer, de zon priemt tussen de
wolkenkrabbers. De aldusge-
Vervolgp 1
Deze -Chief', heeft van een indianenreservaat, bij wie Alkuone een
gezellige dag doorbracht werd bereid gevonden met de dansgroep op te
treden. Hij was het dan ook die in het Bush-teater de show opende (SJ)
voor een
welverdiende nachtrust. Voor de
meesten was deze heenreis een
slapeloze vijfentwintigurentocht
geweest.
Michigan
Aangezien het tournee verliep in
samenwerking met het «Blue
Lake Fine Arts Camp Interna
tional Exchange Program», een
organisatie die vooral in de staat
Michigan haar vertakkingen
heeft, werd voornamelijk binnen
deze staat opgetreden.
Als eerste pleisterplaats had
men Lansing, de hoofdplaats
van Michigan. De plaatselijke
'chairmen'. Bob en Brenda Huil,
hadden er alvast voor gezorgd
dat iedereen na die late aan
komst de volgende morgen kon
uitslapen. Het eerste deel van
het rijkgevulde Amerikapro-
gramma begon dan ook met een
vrije morgen en namiddag bij de
gastfamilies. 's Avonds diende
iedereen echter op het appel te
zijn voor de eerste vuurproef,
een optreden in het park aan de
Amerika toonde via zijn
king en zijn steden een
wereld. Een wereld
kan van houden, maar
wereld die men kan
Ondanks dat alles
echte
smeed. In de
moet men dan ook niet
derd zijn wanneer nu
van deze bladzijden
Alkuone Amerikaanse
of groepen tc gast zal he
av(
vormde ongezonde atmosftder
drukt je als het ware ten grond tot
Mc
Nabeschouwingen
Achteraf bekeken kan gek* de
kludeerd worden dat het Am<- ger
katournee van Alkuone n Na
alleen een financiële steun
de leden vroeg, maar ook
fysische steun. Vooral het
blijf bij gastfamilies is
vermoeiend. Aangezien
maar twee of drie dagen
dezelfde plaats blijft en mett
alles op die korte tijd wil 1^
zien, blijft er niets anders o
dan van 's morgens tot 's avof
de baan op te gaan. En, er mof
ook nog opgetreden worden! t
Al bij al was iedereen t<f
tevreden iets dergelijks belef
te hebben en de kennis overt
verre kontinent zal nu
vollediger en reëler zijn
datgene wat wij gewoonlijk al
Amerika lezen in boeken of a
op TV. 1
Amerika is en blijft het land I
tegenstellingen. Rijk leeft I
naast arm, eerlijkheid bloeic
naast korruptie.
Amerika kijkt en luistert I
nog graag naar Europa, the
countries, omdat de voorvac
uit onze gewesten komen,
treft er zelfs Amerikanen aan
nog nooit een voet op Ne<
landssprekend grondgebied
zet hebben maar die toch
aardig mondje Nederlands k
ten. Zo ontmoette men
Jenison een aantal families
nog vlot Nederlands sprek
Gewoonlijk leerde men dat
de vader of de moeder die 1
België of Nederland was gei
greerd in het begin van o
eeuwwisseling. Het moet je
ook niet verwonderen wanne*
een man of een vrouw plots
het Westvlaamsedialekt tege
hoort beginnen.
In de buurt van Grand Raj
treft men trouwens ook nog
woonwijk aan die de naam
'New Holland' draagt. D
leven vooral uit Holland af
stige gezinnen.
Nabij Kalamazo is een g
dat 'Holland' noemt e
Amerika bekend staat
van zijn treffende gelijkeni
het landschap van onze no<
buren. Je treft er inde
windmolens, grachten et
penvelden aan. In de
huisjes wonen nog met
getooide boerinnen en de
penmaker
werk. Elk jaar gaat er
ook nog een tulpenfestival
Toeristisch, maar een
kopie van Nederland.
