|1ET FESTIVAL
/AN DE HOGE VESTEN
RVA IN WONINGNOOD
De story van
de plezante stouterik
Wei
Editie
Aalst
En verder...
EEN UITGAVE VAN
VRIJDAG 29 SEPTEMBER 1978 31* JAARGANG NR. 39 - 20 F
achtig jaar reeds, welgeteld van in 1898 vieren de bewoners van de Hogevesten hun kermis op de hun
;en speciale manier, 't Is te zeggen, intens en grondig. Zo was het vroeger, zo was het ook weer dit jaar.
ider de impuls van het bestuur, met als voorzitter, Beir Verbestel, beter gekend als 't Caoutchouken,
dervoorzitster Marie-Clothilde Van den Bossche en sekretaris-schatbewaarder Richard Amant is
ze tachtigste kermis opnieuw tot een sukses uitgegroeid. En telkens weer wordt er toch voor een of
idere stunt gezorgd waar dan later nog 'n beetje kan over nagekaart worden.
eegskens geven zonder le lachen- was de opdracht van de deelnemer a
tslen, waar door de omsiaanders duchtig gelachen werd. JM
deze aktiviteit op de hoge
is lesch Kermis, de grote kermis van het Dorp Erembodegem, kende
ok dit jaar zijn honderden bezoekers en kooplustigen. Gedurende
in fie dagen waren allerlei aktiviteiten gepland en deze lokten heel wat
?S |jk- en kooplustigen. Slechts één addertje onder het oreganisatori-
(he gras: een door de Aalsterse administratie afgelaste wielerwed-
Irijd.
r-|
Een aktiviteit die reeds van de eerste
dag en van het eerste uur af kijklusti-
gcn trok was wel de autotentoonstel
ling op de binnenkoer van de gemeen
teschool. een initiatief van het garagis
ten verbond van Erembodegem.
ZOVEEL WERKLOZEN EN TOCH NOG B0UWPR0BLEMEN
Aan net Keizerlijk Plein te Aalst is de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA) gehuisvest. Onze
wankele ekonomische toestand is er de oorzaak van dat deze niet altijd bijzonder geapprecieerde dienst
in woningnood zit en best een beetje ruimte meer kan gebruiken. Dus werken. Eigenlijk spijtig, want
weinigen gaan daar graag aan de deur kloppen. Wie er nu om de één of andere redenmoet zijn zal vast al
een ander oog opgetrokken hebben. Misschien ook al wel gefluisterd hebben over een schandalige
toestand. En inderdaad het personeel zit er middenin een bouwwerf.
Muren en vensters worden verwijderd, zodat het nieuw en oud gebouw met elkaar in verbinding staat.
Wie er ook staat is de winter en met die voor de deur wordt daar al wat afgerild. De aannemer klaagt ook
steen en been, want werken midden administratieve diensten is om er het hoofd bij te verliezen. De
ambtenaren zijn er niet over aan te spreken, stof te veel, verluchting te kort en verlichting absoluut
onvoldoende Om nog maar te zwijgen van de lawaaihinder. Er wordt van deze mensen ernstig werk
verwacht. Hoe ze dij fiksen in dergelijke omstandigheden lijkt ons een raadsel. Kon men deze diensten
niet tijdelijk onderbrengen in een ander, eventueel gehuurd gebouw? De villa Bosteels-De Smet,
momenteel leegstaand zou hier een ideale tussenoplossing gebracht hebben. Daar is immers plaats
voor vijftig man Maar met deze suggesties blijven de omstandigheden toch maar stoffig. Te bedenken
dat men voorziet dat de werken nog zo n twee jaartjes kunnen aanslepen. Zoude arbeidsinspektie dan in
eigen lokalen eens durven rondneuzen en verslag opstellen? In het kader van het Plan Spitaels kan men
ook nog wel een paar mensen aanwerven die zich met isolatie bezig houden, zodat noch de aannemer,
noch personeel hinder ondervindt van deze werkzaamheden.
ROEL VAN DE PLAS
DRUKKERIJ-UITGEVERIJ
A. DE CUYPER-
ROBBERECHT P V.B.A.
Verantwoordeli|ke uitgever:
A. DE CUYPER
Oude Vest 34
9330 Dendermonde
Tel052-21 40 60
PCR 000.0115692.^8
260 F"
475 F
I 11«r
900 F
1 Redaktie
1 Pontstraat 64 - 9300 Aalst
Tel. 053-70.41.19
Een stadsambtenaar geschorst
Weinig brandstofproblemen bij ons
Aalst karnaval steekt terug zijn kop op.
Interviews met Anne-Marie Van Hoorick,
Theo Van Gijsegem en Staf Van de Vreken.
24* Politiekorpsdag te Aalst
Kollektorenaanleg eerste stap naar schone
Dender
Liever objektieve gegevens dan dromen
zegt men in OC.M.W. kringen
en zeer veel liefhebberssportnieuws.
't Begon dit jaar op verleden za
terdag om 9 uur met een plechtige
openluchtmis, opgedragen door
E.H. Deken De Vos. En dit jaar
werd het zelfs een heel speciale
mis. Een primeur. Buiten de tradi
tionele herdenking van de in de
loop van het jaar overleden buren
van de Hogevesten en omgeving,
heeft het Bestuur het voor mekaar
gekregen dat deze mis tevens een
huwelijksmis werd. Jean-Claude
Hertsens en Marianne Ruyssinck
uit de Walstraat, werden op hun
kermis midden een enorme be
langstelling, kerkelijk in de echt
verenigd. De H. Mis werd gezon
gen door Mare De Cock. Dit uit
zonderlijk gebeuren heeft velen
werkelijk diep ontroerd. En dat
kon alleen maar weer eens gebeu
ren op de Hoge Vesten! Deze
plechtigheid werd besloten met
een receptie waar de kurken van de
schuimwijn knalden. En Hogeves-
tenkermis was in gang, voor vier
dagen. Vier dagen van volks ver
maak. lijk men het nog zelden er
gens aan kan treffen. En de zater
dag werd besloten met een muzi
kale uitstap, gevolgd door dan
sende buren in oude klederdracht.
Een twintigtal muzikanten uit
ErembodegemLees verder p 4
Tijdens de bradcrijfeesten waaraan een
ruil- en antiekbeurs gekoppeld was
waren er ook een achttal mensen die
ten believe van wie het allemaal wou
zien oude beroepen demonstreerden.
De afgewerkte produkten werden ach
teraf te koop aangeboden.
Specifiek voor de zaterdagnamiddag
was de fietsrally. een initia .tief dat
genomen werd in samenwerking met
de werkgroep - Jaar van het Dorp-. In
totaal kwamen zo'n 100-tal belangstel
lenden opdagen voor een ritje door het
nog groene en doipse Erembodegem.
Op zaterdagavond ging dan ook naar
nu reeds jaarlijkse traditie en als ekiva-
lent van de Aalsterse ajuinenworp de
Erembodcgemse Hoppeworp door.
Daarvoor hoeft men geen Prins karna
val of Bloemcnfee. Erembodegem
heeft zijn eigen Hoppeprinscs en haar
viel dan ook de eer tc beurt de hopbel
len te grabbelen te gooien.
Spijtig was wel dat men op geen van
deze manifestaties afgevaardigden van
de stad zag. Ook op het nachtbal in de
zaal Animo, een bal dat opgeluisterd
werd door Ray Franky en zijn orkest,
waren er weinig personaliteiten te be
speuren.
Duiven vliegen nog vrij in de lucht en
zij ondervonden dan ook geen hinder
Lees verder p 4
RAEDEMAEKERS FILMT JESPERS TE AALST
Een onderzoeksrechter werd aangehouden. Het werd een belangrijke 'affaire' zoals
dat heet. Guy Jespers heette de man. Niemand kende hem maar vanaf dat moment
werd hij voor heel Vlaanderen rot populair. Met nadruk op beide woorden. Zelfs in
Nederland stak men de neus boven water. Zo'n leuke stap is altijd vlug meegepikt.
Fons Raedemaeckers, nog maar pas bekomen van die roemruchte Mira-story, zag er
brood en film in.
Nu zit Guy Jespers in de nor en Raedemaeckers filmt er duchtig op los. Ook te Aalst
werd deze week het filmkamp opgeslagen.
MOORSELBAAN 312
Een vrij lange baan is het. Opgefleurd door een kerstversiering die momenteel nog aan haar
zomerslaap toe is en er dus vrij regenachtig en triest bijhangt. Huizen als alle anderen in dat
Vlaanderen van ons. Het huisnummer 312 ziet er wel een ietsje speciaal uitEr hangt een enorme lamp
voor. Nederlandse wagens en enkele huurauto's staan er waterachtig bij. Enkele werkloze mensen
staan dromend aan de deur een sigaretje te paffen.
Binnenin gonst het van drukte. Mensen achter het bureautje, mensen in de living, mensen in de
achterkeuken.
Onder hen Peter Faber. zowat de coming man in de Nederlandse filmindustrie. Faber speelt hier de rol
van Jules De Praetere, meteen de hoofdpersoon in de filmische story die «Mijn vriend of het
verborgen leven van Jules De Praetere» als titel meekreeg. Als tegenspeler is Frans Vercammen
akticf. Frank Aendenboom, bekend van de vroegere BRT-serie «Johan en de Alverman», speelt hier
de rol van rechercheur.
PLEZANTE GELIJKENIS
Regisseur Raedemaeckers houdt nog altijd staande dat elke gelijkenis met het Jespersproces volko
men toevallig is. Maar dat is een cliché die vroeger al in jarenoude boekjes stond en waaraan je niet al
te veel belang meer moet hechten. Temeer daar bepaalde faktoren uit de film duidelijk in die richting
wijzen. De namen alleen al: De Cramer werd De Praetere en Jespers vervangen door Jensen. Ook de
inhoud lijkt erg sterk op de echte story.
De Praetere blijft ook hier de vlotte, goedlachse kwajongen. Zelfs het rezuitaat van de twee
«uitvinders» blijft hetzelfde. De Cramers realizatic heette toendertijd ionylux. dat van filmvedette De
Praetere ozo-pur. maar beide vindsels proberen vuile lucht zuiver te maken.
MEVROUW POPPF.
VOOR EN NA
Het huis ligt er vuil bij. Het draagt duidelijk de sporen van dit bijna uitsluitend Nederlands
tilmondcronsje. De eigenares ervan, mevrouw Poppc, is niet zo erg opgezet. Ze heeft er een hele tijd
over gedaan eer ze toelating gaf voor het gebruik van haar (naar men zegt typisch Belgische) woonst.
Maar ook in de filmwereld klinken de goudvinkjes bekoorlijk. En daarvoor zwicht zelfs de properste
huismoeder. Eén akteurfof is het nou een aktrice want daarin zijn we nooit zo goed geweest) trok
er zich geen fluit van aan. Hij deed alles gratis. Louckyhet hondje van de buur, was juist goed genoeg
om met zo'n Hollandse stcrakteur een eindje uit wandelen tc gaan. Ook dat heet kuituur.
DB
Gust De Kegel is Aalstenaar in hart, nieren en alle an
dere ingewanden. Zijn verblijf in het rusthuis «Hoppe
rank» te Erembodegem kan daaraan helemaal niks ver
anderen. En toch is Gust ne speciaie Aolsteneir. Twee
redenen daarvoor. De eerste is verbonden met het feit
dat hij helemaal geen uien lust. En de tweede is zijn
leeftijd. Gust werd dit jaar negentig. En dat is een jaartij
dat ver boven dat van de doordeweekse Ajuin uitsteekt.
Feesten geblazen dus. En dat gebeurde vorige week
donderdag.
Gust zat er feestelijk bij. Als een
Plechtige Kommunikant op ja
ren. Zit mijn jasje goed, zit mijn
dasje goed, dan is alles o.k. om
het Aalsterse schepenkollege
te ontvangen. Deze politieke
heren hadden het waarschijn
lijk zo druk dat zij Gust een
flinke tijd lieten wachten. En
terwijl het voorgerecht warm en
de soep koud werd hadden wij
een beetje tijd om met Gust
over bijna vergeten dingen te
praten.
VAN BOERKEN TOT KO-
LENMARSJANG
De familie De Kegel had een
boerderijke in Aalst nabij het
park. Vrij groot zelfs. Een viertal
koeien, twee aankomelingen
en een viertal varkens was toen
al van aard om naar je moeder
te schrijven. Lees verder p 4
Met heel -de Hopperank- op het kiekje
