Hubert Van Wambeke 10 jaar
arrondissementeel C.V.P.-voorzitter
WELZIJNSZORG IN DE GEMEENTE
TENTOONSTELLING VAN SPECIALE HOBBY'S
TE GIJZEGEM
30STE CVP-ARRONDISSEMENTEEL K0NGRES:
10 - -20-10-1978 -• De Voorpost
de onderwei
Nadat op het Arrondissementeel CVl'-Kongres voorzitters en sekretarissen van de Werkgroepen, Remi
De Backer en Edgard Saeys, Omer De Saedeleer en Roger Van Keymeulen, Hector Petit, Mark Van der
Poorten en Yvonne Janssens en hoofdpropagandist Hubert Diependaele letterlijk en figuurlijk in de
bloemen werden gezet en minister Luc D'Hoore en later premier I.eo Tindemans aan de eer waren
waarbij de bedrijvige Chris Borms op premierzoenen werd hedacht startte Clement Prieels, voor
Hubert Van Wambeke totaal onverwacht, de huldiging van deze dinamische werker voor zijn kwart
eeuw politieke bedrijvigheid en zijn tienjarig voorzitterschap van het arrondissement Aalst, een -moei
lijk- arrondissement.
Onverwacht inderdaad want toen
fde eerste minister in de zaal arri-
eerde, op een langdurig applaus
onthaald, realiseerde de heer Van
Wambeke zich nog niet dat het
eigenlijk om hem ging en wist hij
nog niet dat Clement Prieels met
zijn «schaduwkabinet» de hele
viering, op niveau, orkestreerde.
Zag de voorzitter wél de premier,
zijn eigen echtgenote had hij de
zaal niet zien binnenkomen want
deze ongewone gebeurtenis zou
hem wel een en ander hebben kun
nen doen vermoeden.
We stellen Hubert Van Wambeke
vlug even voor.
Hij werd geboren te Grotenberge.
49 jaar geleden en volgde huma
niora te Zottegem en te Eeklo waar
hij o.a. Luc D'Hoore (uit Waar
schoot) als vriend had. Na zijn
huwelijk is hij verhuisd naar
Zottegem-Stad. Administratief
behoort hij tot het RTT-personeel
maar reeds 12 jaar is hij gedéta-
cheerd op Buitenlandse Zaken,
meer bepaald als attaché bij de
persdienst.
D.\ I zei dat men moet gemili-
teerd hebben aan de basis om
gemotiveerd en realistisch te
kunnen werken op hoger ni
veau. Welke taken nam l gedu
rende uw loopbaan op?
H.v.W.: Nog zeer jong nam ik te
Grotenberge zelf het sekretariaat
van de lokale afdeling waar en van
'55 tot '68 werd ik sekretaris van
de afdeling Zottegem. In '54 had
ik dan te Zottegem de CVP-
jongeren opgericht waarvan ik 5
jaar het voorzitterschap waarnam.
In '65 werd ik arrondissementeel
Jongerenvoorzitter wat ik twee
jaar bleef. Van het arrondissemen
teel partijbestuur maak ik deel uit
van 1960enin"68.dusnutienjaar
geleden, werd ik er voorzitter van.
Sinds 1973 ben ik nu ook lid van
het Nationaal Partijbestuur. Ik kan
dus wel zeggen dat ik de verschil
lende trappen van de hiërarchische
ladder heb beklommen en dat ik
nog regelmatig herbron bij de ba
sis zelf.
D.V.: Als U zo aktief was in de
partij restte l waarschijnlijk
geen tijd meer voor andere be
zigheden buiten uw beroep?
H.v.W.Toch wel. De familiale
politiek en in/onderheid de aktie
van de Bond voor Grote en Jonge
Gezinnen heeft me steeds aange
sproken en geboeid. Ik werkte er
dan ook intens aan mee. Zes jaar
lang was ik voorzitter van «de
Bond» in Groot-Zottegem (van
'71 tot '77). sinds 1973 voorzitter
van de afdeling Grotenberge en
acht jaar, van '69 tot '77, mede-
ondervoorzitter voor het gewest
Aalst. Bij de oprichting van de
Gezinsraad in Zottegem was ik de
eerste voorzitter, taak die ik ver
vulde van '72 tot '76.
Zoals U kan zien moest ik. bij
tijdsgebrek, de laatste jaren wel
een en ander overlaten maar de
materie blijft me uiteraard belang
inboezemen.
D.V.: In het hele Vlaamse land
kent men L nog van de Kwis
100.000 of Niets» die U glans
rijk won. Vertelt U ons daarvan
eens wat.
H.v.W.: Daarvoor moeten we te
rug naar het jaar van de Expo, naar
'58. De schifting waarmee het
hele geval begon vond ik moei
lijkst want uit 120 kandidaten
hadden er slechts vier een kans. Ik
was bij de gelukkigen De eerste
proef ging door in hel Antwerpse
Apollo-teater gepatroneerd door
de vedetten van die tijd: Bob Van
Bael. Tony Corsari en Pros Ver-
bruggen. Vier weken na elkaar
werd er gespeeld, telkens op zon
dagavond. Het was een afvalsis-
teem: elke week werd iemand geë
limineerd en de vierde week bleef
ik alleen over. Ik was echter nog
niet gewonnen want de slogan
100.000 of Niets- bleef steeds
gelden. Winnen zou ik alleen als
ik een korrekt antwoord gaf op de
laatste vraag met liefst 27 onderde
len. Het ging over iets dat me wel
lag: de kennis van Europa. Het
lukte! De ov erwinning gaf me ook
het recht deel te nemen aan de in
ternationale Europa-kwis met de
finalisten van de zes landen van
het -Europa» van toen. Eerst zou
ik het echter nog moeten halen
van de finaliste van de RTB, een
dame, en ook dat ging goed, zodat
ik de officiële Belgische finalist
werd. In de finale v erliep het min
der schitterend. Ik werd vierde van
de zes bij een reeks vragen met
ekonomische inslag wat me min-
In aanwezigheid van de volksvertegenwoordigers Willems en Otte
en van senator Paula Dhondt werd zaterdag jongstleden in het
Groen Kruis het 30ste Arrondissementeel CVP-kongres gehouden,
dat in het tema gesteld was van «Welzijnszorg in de Gemeente».
De inleiding tot het kongres werd gehouden door arrondissementeel
"voorzitter Hubert Van Wambeke, die meteen gevierd werd voor zijn
10 jaar voorzitterschap.
N oor dé talrijke aanwezigen verantwoordde hij de keuze van het
kongrestema.
Volgens hem is de CVP steeds een partij geweest waar de mens
centraal staat, en deze kernidee wil men ook op het gemeentelijk
vlak laten doordringen. De gemeente is immers de plaats bij uitstek
waar men direkt gekonfronteerd wordt met de behoeften en verlan
gens van de bevolking.
Welzijnszorg kan volgens de
spreker ruim geïnterpreteerd wor
den. waardoor dan ook het ver
nieuwen of aanleggen van wegen
als welzijnszorg kunnen begrepen
worden. Het is echter in de eerste
plaats het beleid dat specifiek ge
richt is op de noden en de verzuch
tingen van de burger. Welzijns
zorg impliceert aldus een berede
neerde huisvestingspolitiek. Hier
bij stipte de inleider aan dat het
Gewestplan een bitter maar nood
zakelijk medicijn is. Voor alles zal
men zuinig moeten omspringen
met de beschikbare ruimte. De
heer Van Wambeke was trouwens
v an oordeel dat de gemeentebestu
ren in de toekomst meer aandacht
zullen moeten schenken aan ver
nieuwing en aanpassing van het
bestaand woningpatrimonium. De
CVP moet zich dan ook de vraag
durven stellen in hoeverre de poli
tiek van de gemeentelijke bouw-
De bedoeling van het kongres was
alleszins tot een diepgaande ge-
dachtenwisseling te komen over
de zin van de toekomstige wel
zijnszorg en de richting die de
CVP hierbij wenst in te slaan.
Maar dé rezoluties mogen geen
teoretische bespiegelingen blijven
maar moeten in het beleid gekon-
kretizeerd worden.
Na de inleiding werden de aanwe
zigen ingedeeld in drie groepen
De eerste, onder leiding van Remi
De Backer en met de heer E. Saeys
als sekretaris besprak het gezin en
de huisvesting. De tweede groep
onder voorzitterschap van de heer
Capeau en met RVan Keymeulen
als sekretaris besprak: jeugd, on
derwijs en kuituur en de laatste
groep onder leiding van de heren
Petit en Van der Poorten besprak
de gehandicapten, bejaarden en
gezondheidszorg.
Over de werking van deze werk
groepen, en over het verder ver
loop van dit Kongres leest U elders
meer in dit weekblad.
VEHE
Raadslid Robert De Pauw samen met premier Tindemans en volksvertegenwoordiger Otte. (JM)
premies nog beantwoordt aan wat
men ervan verwacht. Volgens
hem zou men beter het budget van
deze premies overhevelen naar de
toelagen voor het saneren vafl be
staande woningen. Ook over de
rechtvaardigheid van de verhaal-
belastingen stelde hij zich vragen.
Vervolgens werd ingehaakt op het
gezinsbeleid. De nationaliteitspo-
liliek is volgens de voorzitter een
opdracht van de staat. Het gezins
beleid dat trouwens niet losgezien
w orden v an het jeugdbeleid, zodat
beiden best toevertrouwd worden
aan één en dezelfde schepen.
De CVP is nooit voorstander ge
weest van grote kinderkribben.
maar wel van kleine opvangcentra
door privé-personen gehouden.
De uitbatingskosten van deze cen
tra moeten echter gedragen wor
den door de gebruikers zelf. Een
onderzoek naar de nood aan derge
lijke centra zag de spreker als een
typische gemeentctaak. Doorheen
de voorgestelde rezoluties liep
trouwens volgens de spreker als
een rode draad een dubbele be
kommernis: de gebrekkige infor
matie en de nood aan inspraak.
Hoe kan aan dit gebrek aan infor
matie worden verholpen? De heer
Van Wambeke dacht dat dit kon
langs de gemeentelijke informa
tiebladen en de probleemgerichte
informatie om. Gehandicapten en
bejaarden hebben immers geen
weet van wat er voor hen gedaan
wordt en waarop zij recht hebben.
In de tweede plaats werd in de
voorgestelde rezoluties de in
spraak behandeld. De gemeente-
verantwoordelijken moeten in
staat zijn om de inspraakorganen
bchiKvrlijk te laten lunktionercn.
Matfr dan moet. 'volgens de CVP.
de betrokken schepen er zelf in
geloven en raad en suggesties wil
len aanvaarden.
Vorig weekend organiseerde het Stedelijk Komitee voor
Vrijetijdsbesteding van de stad Aalst een ietwat bijzondere
tentoonstelling in het Gijzegemse Sport- en rekreatiecen-
trum, Schoorstraat 18.
Vier hobbyklubs werden hiervoor aangesproken, de fotoklub
Aalst, filmklub Kinova, de Unie van de Belgische amateur
zenders, sektie Aalst en de J.V.S.-kern Vulkan. De opzet was
enkele speciale hobby's te tonen.
Dus geen postzegelverzamelen,
luciferdoosjes inplakken, maar wel
hobby's waarbij een technische
vaardigheid en een zekere kennis
vereist is. Het werd een tentoon
stelling op een degelijk peil. Het is
daarom des te spijtiger dat de be
langstelling zo klein was. Slechts
op zondagnamiddag waren er en
kele bezoekers
Men probeerde echt om een zo
breed mogelijke publiek voldoe
ning te geven Er werd werkelijk al
les getoond: van een simpele ko-
dakfilm tot een ingewikkelde zen
der
De fotoklub
De blikvanger van deze stand was
een groot paneel met tentoonge
stelde foto's van de regelmatige klub-
leden. Als u het ons vraagt, waren
er een paar meesterwerkjes bij.
Wat opviel was het schrille kontrast
tussen de donker gehouden foto's
en de bijna uitsluitend witte Beide
drukten een andere sfeer uit, maar
kwamen goed over bij de bezoe
kers. Zij waren alle op het vereiste
wedstrijdformaat 30 bij 40 centime
ter
Op een tafel werd een overzicht
gegeven, hoe een foto tot stand
komt Men toonde een statief met
fototoestel, een ontwikkelaar, een
ontwikkeltank en een vergrotings-
raam. Verder waren alle hulpmid
delen aanwezig: flitslampen, films,
bakken voor de ontwikkeling
Ook de kennis en de ervaring van
anderen, weliswaar in boeken.
kreeg belangstelling. Een paar tijd
schriften lagen te keur.
De bedoeling van de klub is de
amateurs wegwijs te maken in de
opname- en afdruktechnieken. De
leden werden dan,ook verzocht een
groep uit te kiezen: zwart-wit dia's
of kleur. Teoretische lessen wor
den elke dinsdag vanaf 20 uur ge
geven in kafé De Nachtwacht
Praktische ervaring wordt opge
daan door model- of buitenopna
men te maken en te bespreken
De amateurzenders,
sektie Aalst
Deze vereniging heeft op de stand
een zo algemeen mogelijk beeld
willen ophangen van hun werk
zaamheden Iedere bezoeker had
er iets aan. Doorlopend werden er
gewone kommunikaties gemaakt
via de radio. Men sprak op die ma
nier met mensen die veraf wonen.
Dit gebeurde op twee manieren:
met morse seinen (telegrafie) of
met een mikro (telefonie)
Wij hebben eveneens geluisterd
naar een gesprek tussen twee Ne
derlanders en naar een oproep van
een Duitser.
Wij leerden dat een radiozender
een oproep in de lucht stuurt Een
tweede amateur, die de boodschap
ontvangt, zendt een antwoord uit
Hiervoor worden morsetekens ge
bruikt Onze man had het kode-
nummer ON6 (wat betekent België)
EJ (wat het «telefoonnummer» van
een radioamateur is). Zijn oproe
pen worden dus steeds voorafge
gaan door On 6 EJ. Wie graag een
gesprek maakt antwoordt. De
beide amateurs geven aldus heel wat
inlichtingen door welke apparatuur
ze gebruiken, over de antennes,
gegevens over technieken en
noem maar op. Het kan ook best
dat ze alleen maar een gezellig
babbeltje maken, in de plaats van
naar de TV te kijken..
Allerlei materiaal was er te bekij
ken een VHF-zender (ondermeer
voor de twee-meter- band), allerlei
meetapparatuur en de zenders en
ontvangers te testen, een piloon
met een antenne om via amateurs-
satelieten (oscars) via de VHF
verre verbindingen te kunnen ma
ken. In een glazen kijkkast lagen
verschillende onderdelen, die door
de leden bij het zelfbouwen van
hun apparatuur gebruikt worden.
Na een bespreking van een verbirv-
dingskaart namen we afscheid met
de gekende code 73. Dit betekent
«Veel geluk, de beste wensen en
tot later».
De filmklub Kinova
Wenst u goed te leren filmen in een
aangename en kameraadschappe-
'ijke sfeer? De Aalsterse filmklub is
bereid u hierbij te helpen. Met deze
vriendelijke woorden, werden wij
op de stand ontvangen door voor
zitter Van Der Schueren en public-
retationsman Herman Van Horen.
De bedoeling van de klub is dus
eenvoudig van een kamera-koper
iemand te maken die kan filmen
Tegelijkertijd treedt hij in het ver
enigingsleven en kan hij vrienden
maken, die vaak kunnen helpen.
Hiertoe worden geregeld lessen
gegeven. In samenwerking onder
de leden worden familiefilms, do-
kumentaire werken, tekenfilms of
genrefilms gemaakt. Het komt er
steeds op neer persoonlijk iets te
realiseren, dat niet iedereen kan.
Op het tweede en ondergeschikte
vlak. neemt de vereniging wel eens
deel aan wedstrijden. Op de stand
zelf was er niet zoveel te zien: pro-
jektieapparatuur, opnametoestel
len en een monteertafel met plak-
pers en vieuwer. Al deze apparaten
werden gratis ter beschikking van
de klub gesteld door een fotoshop.
die hierbij echter geen verkoop na
streefde De enige reden van hun
aanwezigheid was de bezoeker
een beeld te geven van wat alle
maal kan. Op deze wijze wensten
de verantwoordelijken de klub be
kend te maken bij een breed pu
bliek. Het is zeker nodig nieuwe le
den te werven: zij hebben ook
nieuwe ideeën uit te wisselen, zo
dat tenslotte iedereen van iedereen
leert. In een donkere kamer werden
geregeld eindprodukten getoond
Een slapstick over petanque ballen
(een film van vier minuten) boeide
ons Maar een dokumentair werkje
(van 6 minuten) over de pikkeling in
de Faluintjesstreek, trok onze bij
zondere aandacht Het was een
mooi gerealiseerd werkje, dat op
een provinciale wedstrijd brons be
haalde
De kerngroep Vulkan
De J.V.S. kern Vulcan Aalst is een
vereniging voor sterrekunde en
aanvullende wetenschappen,
(ruimtevaart, luchtvaart, biologie,
fysika). Deze groep jongeren noe
men zich de werkgroep voor alge
mene wetenschappen Hun hoofd
bezigheid is echter sterrekunde en
ruimtevaart In dit verband toonden
zij de bezoekers een sterrekaart.
die gebruikt wordt bij veldwaarne
mingen en een geologische kaart
van de maan Deze werd. evenals
de verschillende foto's van de
astronauten, foto's van verschil
lende planeten en enkele maquet
tes van maanlanders en maanrei-
ladder blijven trappelen kan men
ook zeker alleen maar désillusio-
neren.
Wat me echter zeer grieft zijn de
personenkwesties waar het alge
meen belang moet onderdoen voor
persoonlijke ambities. Ook is vaak
teleurstellend het absentéisme, het
afwezig blijven van leden die in
kiesperiodes uitermate aktief lij
ken maar na de verkiezing in pas
siviteit uit de cirkulatie quasi ver
dwijnen.
Clement I'rieels ziet bij Van
Wambeke slechts één oogmerk: de
partij dienen met een bestendige
ijver voor onderlinge verstand
houding en een voortdurende be
zorgdheid voor het behoud van het
imago van de CVP. Hij waardeert
deze man met kritische doch posi
tieve ingesteldheid om zijn be
langloze inzet, zijn onbesproken
integriteit, zijn politiek doorzicht
en rustige zelfzekerheid. De man
die steeds zelf wil vóórgaan, die
het tempo aangeeft en zich zelf
nooit spaart. Hij betrekt graag de
echtgenote van de voorzitter in
deze hulde want zonder haar ver
draagzaamheid en medewerking
was een dergelijke taak niet te vol
brengen.
Premier Leo Tindemans die erbij
was toen Van Wambeke met de
jongeren startte noemt Hubert als
één van de échte vrienden die hij in
de politiek maakte en graag kwam
hij, ook in deze speciale periode,
naar Aalst om van die vriendschap
en waardering getuigenis af te leg
gen.
Bij het ontstaan van het -Tijd
schrift der Jongeren- waren ze al
lebei betrokken en allebei moesten
ze alom gaan bedelen om de druk
kosten van de eerste vier versche
nen nummers te betalen want hun
«sponsor» deed het niet. In het
tijdschrift was do taak van Leo
Tindemans interviews te maken
met vooruittredende jongeren en
daarvan was Hubert er een. De
jongeren hadden destijds vaste
overtuigingen maar wensten te
weten welke de basis van de partij
was en wensten de ondergronden
bij het opstellen van een pro
gramma te kennen. Daar ze zo wat
hel-geweten - van de partij wilden
zijn werden ze er slechts gedoogd
en wanneer ze ergens wilden hun
stèm laten horen moesten z.c eerst
Premier Tindemans overhandigde aan de arrondissementeel
ringspenn ingJM
der lag.
Drie jaar later heb ik dan nog deel
genomen aan een Kwis in het
Radio- en Televisiesalon te Ant
werpen waar ik de derde prijs be
haalde
D.\.: Mijnheer de Voorzitter,
wil l ons een paar aktiv iteiten in
de CM' tijdens uw voorzitter
schap noemen waarop U, te
recht, lier zijt?
H.v.W.: Uiteraard had ik een hele
waaier aktiv iteiten en beslomme
ringen waarvan vele me de ge
noegdoening van de volbrachte
taak brachten. Toch ben ik bizon-
der gelukkig om wat ik voor een
drietal zaken kon realiseren:
Isteeds heb ik veel belang ge
hecht aan goede organisatie en bij
de voorbereiding van de fusie in
'76 waren we klaar met onze struk-
turenstrukturen die later bewezen
gewoon goed te zijn.
2. ook v an informatie heb ik altijd
het nut ingezien en er dan ook mee
gewoekerd. Informatie mondeling
via gesprekken allerhande en via
talrijke spreekbeurten in de vele
afdelingen van het arrondisse
ment. Informatie ook schriftelijk
via het oprichten van e?n Infoblad
voor kaderleden, nu «Tele-Aalst»
geworden. Dit blad heeft een op
lage van meer dan 1100.
3. het PIOVO richtte heel wat
kursussen in die onze kaderleden
en mandatarissen een ware vor
ming v erschaften. Ook daar ben ik
vaak.opgetreden als spreker,
meestal dan i.v m. mijn speciali
teit. de internationale politiek.
D.V.: Zo mooi zal zelfs voor l
niet het leven zijn geweest dat l
ook geen ontgoochelingen moest
beleven. Is het delikaat ook daar
eens naar te polsen?
H.v.W.: Zeker niet. Elke me
daille heeft twee kanten en ont
goochelingen werden me zeker
niet bespaard. Dat.kon ook niet
anders. Dat wc bij de laatste ver
kiezingen een volstrekte meerder
heid niet konden omzetten in het
kollege zoals te Geraardsbergen
en te Lede viel me zeker zwaar.
Ook te Erpe-Mere werd onze partij
in de po sitic gedrongen.
Dat ons arrondissement nog steeds
procentueel de rode lantaarn
draagt voor het hele land zodat we
steeds op de laagste trap van de
oorzitter Hubert Van Wambeke een Iterii
hun tekst binnenleveren.
Hubert die uit de school kwam
het kristelijk idealisme, de jeu
beweging, de KSA, het toneel,
milieu waar men nog van de n
sies sprak en ermee begaan w
specialiseerde zich én door
dossierkennis én door een ev
wichtige aanpak tot specialist in
internationale politiek, polit
die steeds maar gekompliceer
wordt.
Van Wambeke is voorzitter
worden en met hem kwam
nieuwe start, de heropbloei vat
CVP met opnieuw volledig 1
trouwen in het eigen Vlaams, ki
lelijk en sociaal programma
Tenslotte dankte de premier Vo
zitter Van Wambeke en wet
hem verder alle heil.
Wilfried Martens, liet zich
gens besprekingen met infon
teur Van den Bocynants
schuldigen en feliciteerde de fe
teling telegrafisch met wel
meende dank voor zijn voort
rende inzet.
Bloemen gingen dan naar V
Van Wambeke en de Voorzi
ontving allerhande geschenk
o.a. de reeds verschenen delen
de «Inventaris van Vlaams K
tuurbez.it» en ook een pracl
glasraam met de Grote Markt
Aalst, Lamoraal van Egmont v
Zottegem. de Koepoort van
nove en het stadhuis van
raardsbergen.
an Wambeke zelf is blijkb
ontroerd door zovele onv crwac
en indrukwekkende eerbetuij
gen en spreekt woorden van d
allereerst tot zijn begrijpe
echtgenote en tot zijn talrijke
dewerkers. Geëngageerd!!
heeft hij geleerd in de jeugdbe
ging en geëngageerd is hij gel
ven. Even terugblikkend ziet
zijn leven als een niet ophoude
tocht door hel hele arrondisseu
waar hij vaak de rol van biecht
der kreeg toegemeten doch (Mik
van scheidsrechter in vele ne:
situaties. Kontakt met de b
heelt hij altijd gehouden en
jarenlang hoopt hij de partij
kunnen dienen.
Met een receptie aangeboden d
hel «schaduwkabinet- werd d
v icring besloten.
Eén tafel was gevuld met
hande boeken over pi
psychologie De klubleden bei
deren enkele aspekten van d
wetenschap. De aktie die hie
volgt zouden wij debatten kun
noemen: de leden proberen
standpunt in te nemen en elka
mening te begrijpen De kindt
en hun vaders zagen wij even
staan voor de tafel «luchtvaart
Naast de boeken en tijdschri
(alle privé-bezit) waren er heel
foto's van verschillende vliegti
types te bewonderen.
Wij zijn zeker akkoord met de
ning van de heer Van Horen,
terecht zei dat het een tentoom
ling was met een hoog
Door de weinige bezoekers wer
de deelnemers wel iets ont<
cheld Sommigen voeren aan
weimg publiciteit gevoerd
Anderen zijn van mening
gewone
niet aangetrokken wordt
Wat er ook van zij: de
seerde bezoekers hebben er
iets aan gehad. Dat is missel
nog belangrijker dan een
niet-geinteresseerde bezoekei
zigers. bekomen van de Ameri
kaanse Nasa Tegelijkertijd kon het
publiek kennis maken met boeken
en brochures over het onderwerp,
meestal uitgegeven door de Ver
eniging voor Sterrekunde (Brus
sel). Er lag een hemelkalender ter
beschikking, zodat geïnteresseer
den konden opzoeken per dag wat
er aan de hemel duidelijk waar
neembaar is. Het hiervoor vereiste
materiaal kon gekeurd worden: een
sterrekijker, een fotoapparaat met
een 500 millimetertele en een ver
rekijker (20 x 70). Op de afdeling
plant- en dierkunde, waren even
eens een aantal boekwerken voor
handen. de leden gaan op zoek
naar planten. De zeldzaamste
worden gefotografeerd en van
deze aktiviteit kon de bezoeker ge
nieten Ook een eenvoudig herba
rium lag ter inzage De bedoeling
hiervan is de leden wegwijs te ma
ken in de voornaamste bomen en
grassen van Groot-Aalst. De leden
zijn momenteel aan een uitgebreid
onderzoek bezig: zij zijn een bos
aan het bestuderen als biotoop. Ze
zoeken een relatie tussen de sa
menstelling van de bomen en de
daarop levende fauna en flora
