ïwarjassssat
16 - 20-10-1978 - De Voorpost
DIANE D'HAESELEER
Ondanks de bijzondere rol die de oppositie in een demokratisch bestel is toebedacht gebeurt het in realiteit maar al te vaak dat deze er gewoon voor spek en bonen
mag bijzitten. Er wordt ook van steriele oppositie gesproken wat meer een pleonasme dreigt te worden gezien de wijze waarop elke meerderheid systematisch elke
oppositieinbreng afwijst
Wellicht is het vanuit deze ervaring dat PW-volksvertegenwoordiger Diane D'Haeseleer, kroonprinses en troonopvolger door afstamming zoals dit alleen nog bij
enkele overbodige zichzelf overlevende en slechts symbolische monarchieën het geval is, welke bovendien noch wetgevende, noch uitvoerende bevoegdheden
hebben, haar geplande vakantie niet wenste op te offeren aan hetzelfde onvruchtbaar, vruchteloos en zinledig parlementair vakantiewerk.
De vrouwelijke oppositieinbreng in ons Aalsterse Eamontdossier beperkte zich dus noodgedwongen tot het schriftelijk stellen enerzijds en schriftelijk
beantwoorden anderzijds van hogergenoemde vragenreeks. Uit de antwoorden, die over gans de lijn politiek behoorlijk doordacht zijn opgebouwd, blijkt naar ons
gevoel dat niet over één nacht ijs werd gegaan en dat men de «koppen» bij mekaar heeft gestoken om via de gestelde vragen, op een haast analystische wijze, de
aangesneden onderdelen van het gemeenschapsakkoord stuk voor stuk van hun franjes te ontdoen en in hun minder fraaie konsekwenties uit te tekenen.
GHIS WILLEMS
Toen wij, in het begin van de verlofperiode, volksvertegenwoordiger Willems trachtten te bereiken leek het er naar dat hij doorlopend uithuizig was. Achteraf
gezien moeten wij meer dan gewoon geluk hebben gehad om, na herhaalde pogingen, tenslotte mevrouw Wilems aan de lijn te krijgen. Immers, ook voor het gezin
Willems was het vakantie toen. Voor Ghis Willems zelf echter kon er alleen met de week-einden een stuk vrije tijd worden meegenomen. Doordeweeks zat hij toen
vast, niet alleen aan, maar ook in het parlement Vandaar belde hij ons dan zelf op om, over ons via mevr. Willems gerichte verzoek het Egmontdossier toe te lichten,
een eerste gedachtenwisseling te hebben.
Van reeetaf aan leek het er naar dat onze arrondissementele CVP-volksvertegenwoordiger eigenlijk een hele boel dingen liever had gedaan dan precies dit
gemeenschapsakkoord toe te lichten en van persoonlijke aantekeningen te voorzien. Zoals dit aan juristen eigen is verstond hij als geen de kunst om terzelfdertijd
te slaan en te zalven, toe te zeggen en toch uit te stellen, afspraken te maken en tijd te winnen. Wij kunnen er voor een stuk wel inkomen dat politici zowel de geit
als de kool trachten te sparen om steevast alle kanten weer uit te kunnen als het zo uitkomt, maar menselijk hoogstaand lijkt dit ons allerminst
Het zal wel waar zijn dat de in de grondwet voorziene rechtstreekse volksvertegenwoordiging reeds lang een ommetje heeft gemaakt langs de partijcenakels.
Volksvertegenwoordigers vallen of staan inderdaad bij de gratie van de partijoekaze. De demokratie wordt alleen nog als vlag gebruikt die lang reeds de lading, van
de verdere en diepe ingreep in het bestel van ekstra-parlementaire standen en belangengroepen w.o. in eerste instantie de politieke partijen, niet meer dekt De
demokratie is vervangen door de partikratie, en de volksvertegenwoordiging akteert steeds meer, zoniet altijd, als één partijpolitiek blok dat alleen nog als een
door enkelen geprogrammeerde stemmachine funktioneert
Wij menen dat Ghis Willems zich ooit liet ontvallen dat de volksvertegenwoordigers, om bij deze politici te blijven, als met gouden ketens gebonden zijn... De
volksmond omschreef dit plastischer: «Omwille van de smeer....»
Zoals met de tijd zou blijken was het steeds opnieuw toezeggen maar inmiddels daadwerkelijk uitblijven van de inbreng van CVP-volksvertegenwoordiger Willems
niet toevallig. Het was het handig en berekend afwachten en uitkijken naar de dingen die te gebeuren stonden. Het zag er dus naar uit dat de typische
CVP-handelswijze, het tegelijk warm en koud blazen, hier door een volleerde discipel in toepassing werd gebracht De lampist had voor de vaagheid gekozen; hij
wist niet op welk van beide benen te kunnen staan. Vóór en tegen het akkoord tegelijk?! Met een van beide stellingnamen uitpakkend naargelang het politiek
opportuun en elektoraal gunstig lijkt te liggen?! Als enige leid-draad een gouden keten?! De CVP die als opgekalefaterd schild en zwaard van Vlaanderen uit het
Egmont-gevoel te voorschijn moet komen om straks weer een gooi te doen naar de absolute meerderheid?
Als partijpolitieke doelstelling wellicht zeer lofwaardig. Maar wij dachten dat het hier ging om een andere doelstelling, nL het oplossen van het kommunautair
probleem in dit land.
sten vóór het partij-kongres waar de ver
schillende mandaathouders zich tenslotte
definitef uitspraken De demokratie werd
dus ten volle gerespekteerd.
Diane D'Haeseleer De Liberale oppositie
werd nooit uitgenodigd tot het gesprek.
Voor het eerst konden wi| kennis nemen
van de grote lijnen van het Egmontakkoord
toen de heer Tindemans, de Eerste Minis
ter, de regeringsverklaring in de Kamer
voorlas op dinsdag 7 juni 1977.
Jan Caudron: Wie beweert dat het gemeen
schapsakkoord op een paar weken tijds in-
eengebokst werd weet er niets van of tracht
anderen te misleiden. De Egmontbespre-
kingen werden vele maanden zorgvuldig en
diskreet voorbereid door de federalistische
voormannen in de verschillende partijen die
de huidige meerderheid vormen.
Dat men bij deze diskrete voorbereidingen
voorzichtig tewerk gaat en er niet gans het
parlement bij betrekt is nogal vanzelfspre
kend. Ikzelf was er dus als volksvertegen
woordiger niet rechtstreeks bij betrokken
alhoewel ik wel wist dat er kontakten waren
met het oog op een grondige staatshervor
ming.
Op 24 mei 1977 werd het gemeenschap
sakkoord voorlopig geparafeerd in afwach
ting dat de respektieve betrokken partijra
den het akkoord zouden goedkeuren. Voor
aleer dit goed te keuren werden de VU-
parlementairen uitvoerig en omstandig
voorgelicht door de ondertekenaars van het
pakt. Honderden vragen werden gesteld en
beantwoord. Hetzelfde gebeurde op de par
tijraad, waar van 10 uur tot 18 uur non stop
alles nog eens uit de doeken werd gedaan
en waar in een uitgebreid debat vóór- en
tegenstanders onbeperkt aan het woord
kwamen. Tot slot werd met £3 meerder
heid het Egmontakkoord goedgekeurd. Met
mijn zienswijze werd wel degelijk rekening
gehouden aangezien ik voorstander ben.
Ghis Willems: Het Egmont-akkoord is een
interpartijenakkoord. Meteen stelt zich de
vraag over de rol van de politieke partijen in
ons hedendaags politiek leven. Het scena
rio voor het tot stand komen van een zo
gewichtig akkoord als dit over de staatsher
vorming, is niet te bedenken zonder de
bemiddelende rol van de partijen en haar
leiders. Daaruit spruit geen enkel frustra-
tiegevoel voort bij de parlementsleden, die
toch ook al lang weten dat er buiten de
politieke beslissingen ook bv een
ekonomisch-sociale demokratie is ge
groeid met dito besluitvorming Het enkel
voudige parlementslid- dat- zogeheten- de-
ganse- natie- vertegenwoordigt, is een
grondwettelijk begrip dat wellicht ook aan
herziening mag toe zijn. Laat ons dus op dit
gebied erg relativeren. In deC.V.P. werden
op het kongres van Antwerpen (1970) de
princiepen van de toekomstige staatsher
vorming vastgelegd. Op het Kongres te
Gent werd het Egmontpakt, binnen partij
verband, goedgekeurd. De onderhande
laars hadden voordien regelmatig de par-
lementsfrakties geïnformeerd en naar hun
mening gevraagd. De onderhandelingspo
sities waren dus gekend; er werd vertrou
wen gegeven aan de onderhandelaars. Is
dit niet de hele normale gang van zaken?
Om nog meer te illustreren hoezeer ook de
parlementsleden betrokken werden bij het
tot stand komen van wat nu moet gestemd
worden: de leden van de Bijzondere Kamer-
kommissie werden door de regering volle
dig ingelicht over de wettekst vooraleer
deze werd neergelegd en nogmaals waren
alle suggesties welkom.
D.V.: 3. Deze staatshervorming die
de belangrijkste in de geschiedenis
van dit land wordt genoemd, wordt er
nu, na de jarenlange pré-
parlementaire- of embryonale-
periode, a.h.w. in een drafje doorge
draaid in volle verlofperiode dan
nog, waarin zowel de belangstelling
binnen als buiten het parlement mi
nimaal heet te zijn. Vindt u dit een
gelukkige zaak en kon dit nu niet
anders?
Mare Galle: Het is onjuist te zeggen dat die
staatshervorming op een drafje wordt be
handeld. In de Kamerkommissie hebben
wij nu al talrijke weken van 's ochtends tot
's avonds vergaderd. De parlementsleden
die lid zijn van de Kamerkommissie, nl. een
en dertig, hebben hard gewerkt mag ik zeg
gen, zowel de meerderheidspartijen als de
oppositie, om de tekst van het wetsontwerp
dw.z. het ontwerp dat uitgaat van de voltal
lige regering, van naderbij te onderzoeken
en te korrigeren. Ik mag hier verklaren dat
de teksten, dank zij uitstekende amende
menten van de verschillende partijen, beter
werden gemaakt dan zij waren. De meer
derheid in de Kamerkommissie vertegen
woordigt 80%vande totale volksvertegen
woordiging. Wij waren totaal vrij om amen
dementen in te dienen
Diane D'Haeseleer Een staatshervorming,
een wijziging van de grondwet, kan slechts
volgens de voorziene procedure in artikel
131 van de Grondwet doorgevoerd worden.
Deze behelst een waarborg tegen willekeur
vanwege een toevallige politieke meerder
heid of tegen machtswellustige partijvoor
zitters
De huidige regering gaat hier haar be
voegdheid ver te buiten door in een wet een
staatshervorming voor te stellen en aan een
land op te dringen, die slechts kan of mag
verwezenlijkt worden door een grondwets
herziening, dit is dus na raadpleging van
het kiezerskorps.
Jan Caudron: Ik moet u tegenspreken wan
neer u over een drafje spreekt. Het open
baar debat in Kamer en Senaat moet nog
beginnen! Na een ruime bespreking van de
teksten en van de ongeveer duizend am-
mendementen in de speciale kommissie
voor de staatshervorming wacht ons het
grote debat in de openbare vergaderingen
Wanneer u het grondige werk en de verbe
teringen in de kommissie volgt kunt u toch
bezwaarlijk van een «drafje» spreken.
Ghis Willems: Een ander veel gehoord be-
zwaar: de staatshervorming, zo belangrijk
geheten, wordt op een drafje doorgevoerd
en dan nog liefst binst het verlof zodat de
belangstelling binnen en buiten het parle
ment minimaal is. Men kan niet zeggen dat
het hele ding op een drafje wordt afgehan
deld, wel in moeilijke omstandigheden. De
leden der Bijzondere Kamerkommissie zijn
eensgezind: zij loven de briljante leiding van
kommissievoorzitter Martens, ledereen.
ook de langdradigste, heeft zijn volle ge
dacht kunnen zeggen. Hoe kan men gewa
gen van minimale belangstelling als men
weet dat regelmatig zowat 28 van de 31
leden de afmattende verlofzittingen van de
Bijzondere Kamerkommissie bijwoonden
Van eigen partij waren bestendig de 8
C.V.P.-ers aanwezig en de 4 plaatsvervan
gers bovendien ook.
D.V.:4. Als dit akkoord door het par
lement wordt goedgekeurd vindt u
dit dan de verwezenlijking van «uw»
politiek programma altans op dit ter
rein?
Mare Galle: De Vlaamse socialisten hadden
een ander programma om de Staat te her
vormen maar dit werd door de andere
meerderheidspartijen niet aanvaard vóór
die regering tot stand kwam Ikzelf vond het
een beter ontwerp omdat, indien dit werd
aanvaard, er geen gemeenten met facilitei
ten meer zouden hebben bestaan zodat wij
voor een klare situatie zouden staan Maar
de Volksunie en andere partijen hebben de
voorkeur gegeven aan wat in het Egmont-
kasteel is tot stand gekomen met dan de
uitwerking ervan in Stuyvenberg.
Diane D'Haeseleer ik zou moeilijk een po
litiek programma kunnen verdedigen die
tegen de geest van de Grondwet indruist.
Jan Caudron: Dit akkoord betekent inder
daad een gedeeltelijke verwezenlijking van
ons programma op dit terrein. Om het fe
deralisme zoals de VU het wil integraal door
te voeren is er niet alleen de absolute meer
derheid van onze partij nodig in dit land
maar daarenboven ook nog het akkoord van
de meerderheid van de franstaligen. Dit
laatste is het gevolg van de grendelgrond
wet van 1971waar niet de VU maar wel de
drie traditionele partijen verantwoordelijk
voor zijn. Daar de VU vooralsnog niet alles
te zeggen heeft moet zij zich voorlopig te
vreden stellen met de gedeeltelijke realisa
tie van haar programma. Hoe sterker de VU
wordt, hoe groter het zelfbestuur en hoe
kleiner de kompromissen.
Ghis Willems: (geen antwoord).
D.V.: 5. Hoe ziet u het toekomstige
Vlaanderen na de uitvoering van dit
akkoord? In hoeverre betekent dit
akkoord autonomie? Wordt Vlaande
ren een zelfstandige Staat?
Mare Galle: Vlaanderen zal autonomer
worden dan het nu is en zelfs heel auto
noom als men rekening houdt met de mate
ries die het te behandelen krijgt Met een
eigen parlement nl. het gewestelijk parle
ment en met eigen eksekutief. met eigen
regering dus. Wij kunnen ordonantiën uit
vaardigen met kracht van wet over al deze
materies en de nationale wetgever kan daar
mets aan wijzigen. Ik geloof wel dat dit dus
een grote autonomie is ten aanzien van de
materies die aan de gewesten werden toe
gewezen.
Diane D'Haeseleer: Een onderzoek naar de
in het akkoord vervatte nationale instellin
gen leert ons dat op nationaal niveau een
Kamer van Volksvertegenwoordigers met
212 leden en een Senaat, die zou samen
gesteld zijn uit leden van de gemeen
schapsraden, worden voorzien.
De Egmontovereenkomst heeft dus het
twee Kamerstelsel behouden, maar aan de
Senaat wordt een nieuwe rol toebedeeld én
een andere samenstelling gegeven
De Senaat zal bevoegd zijn:
1 voor de herziening van de Grondwet en
de met een speciale meerderheid te stem
men wetten;
2. Als reflektiekamer voor de basiswetge
ving op het gebied van het publiek, burger
lijk. handels-, straf- en fiscaal recht
(wat daartoe behoort is niet zo zeer duidelijk
afgelijnd).
In feite zal de Kamer van Volksvertegen
woordigers geen rekening moeten houden
met wat de Senaat, na reflektie. voorstelt.
3. Belangrijk is dat de Senaat als volgt zal
beslissen: «onverminderd de gevallen
waarin de Grondwet voorziet in een gekwa
lificeerde meerderheid, worden de beslis
singen van de Senaat genomen met de
meerderheid van stemmen in elke taal
groep, op voorwaarde dat de meerderheid
van elke groep aanwezig is»
Daaruit moet afgeleid worden dat de dooi
de Egmontovereenkomst voorziene struk-
tuur maar kan gewijzigd worden als de
voormelde meerderheden bereikt worden
Elke verdere stap naar ruimere autonomii
voor Vlaanderen zal dus betaald worden.
Jan Caudron: In het gemeenschapsak
koord zie ik een eerste soliede stap m di
richting van een autonoom Vlaanderen
waarbij een echt begin wordt gemaakt me
de nu al méér dan zestig jaar oude eis vai
onze Vlaamse frontsoldaten aan de IJzer
1914-18. Zij vroegen «Zelfbestuur ei
Vlaamse regimenten». Wij zullen méér dai
vroeger over onszelf kunnen beschikken
onze eigen pot koken en de nadruk kunnei
leggen op die zaken die wij, Vlamingen be
langrijk vinden. Wanneer wij nu eens extr
ons werk willen maken van de ruimtelijk
ordening, natuurbescherming, stedebouw
grondbeleid, huisvesting, dan zullen w
daar met een demokratische meerderhei
over beslissen Wanneer de Vlamingen n
menen dat in de toekomst méér het aksen
moet liggen op de gewestelijke ekonomi
sche expansie, het drinkwater, het uitbate
van onze natuurlijke rijkdommen, het ver
werken van onze afvalstoffen of de rationa
lizering van de interkommunale veremgin
gen, wel dan zal dat zo zijn zonder dat d
Belgische nationale regering daar iets t
vertellen heeft. Ziedaar een greep uit d
bevoegdheden van de gewesten.
De gemeenschappen wiens macht zie
voor de persoonsgebonden materies ui
strekt over het Vlaams gewest en over d
Vlamingen in het Brussels gewest erven d
bevoegdheden van de huidige kultuurr;
den, waaronder belangrijke aspekten va
het onderwijs. Daarbij komt nog de gr
zondheidszorg in grote lijnen, de welzijn;
zorg: materiële, sociale, psychologisch)
morele en opvoedende bijstand aan perst
nen, gezinnen, en diensten en de jeugdb
scherming.
Ook de ganse sektor van het Vormingsbi
leid zoals de didaktische. pedagogische
professionele vorming wordt voortaan dot
de gemeenschappen geregeld.
Ghis Willems: Na uitvoering van het E
montakkoord wordt Vlaanderen geen zei
standigè staat (munt, buitenlandse politie
enz)maar het verwerft wel een bclangri j
autonomie: de gewestraad krijgt 23 spet
fteke materies waarover het alleen bevoet
wordt en de kulturele autonomie wordt
gebreid tot de niet onbelangrijke zgn. pe
soonsgebonden materies
D.V.: 6. Als Vlaanderen dan een
stuk zelfsbestuur krijgt wat dan
met de Brusselse regeling waar
duidelijk wordt geopteerd voor
gemengd bestuur (inmenging van
het derde gewest Brussel via de
de franstalige gemeenschaps
raad in het Vlaamse gewest).
Kunt u de situatie in het Brus
selse overduidelijken voor wat de
toestand zal zijn of zou moeten
zijn na de uitvoering van het
gemeenschapsakkoord?
Mare Galle: Ook de Vlaamse gewe
straad kan samen met de Vlaamse ge
meenschapsraad vergaderen zodat bij
de Vafmingen uit het Vlaamse gewest
zich de Vlamingen uit het Brussels ge
west zullen kunnen voegen. Ik geloof
dus dat wij een echt sociaal, ekono-
misch en kultureel parlement zullen
krijgen met zeer grote bevoegdheden
zowel wat het onderzoek betreft, wat de
ordonatiën aangaat en ten aanzien van
de uitvoering daarvan. De toestand van
de Vlamingen in het Brusselse, dus in
de 19 gemeenten die daartoe beperkt
worden, zal aanzienlijk verbeteren. In
die zin bvb dat in elk van de Brusselse
gemeenten naast een Franstalige ge
meenschapskommissie ook een
Vlaamse zal worden verkozen en die
gemeenschapskommissie kan en moet
alle dokumenten van de gemeenteraad
en hetO.C.M .W. ter inzage krijgen, kan
eigenmachtig bepalen of. wat de
persoons- en kuituurgebonden aange
legenheden betreft, de Vlamingen niet
geschaad worden en mocht dat zo zijn
dan kunnen zij beroep aantekenen en dit
beroep os opschortend. Dit komt te
recht bij de Brusselse regering waarin
ook Vlamingen zullen zetelen, al was
het maar de Vlamingen die er aan toe
gevoegd worden van uit het gemeen-
schapseksekutief, en daar is een zoda
nig systeem ingebracht dat de Vlaamse
minderheid daar de hele zaak kan blok
keren, zodanig dat dit eksekutief eigen
lijk tot ontslag zou gedwongen worden
indien de Franstaligen niet zouden in
gaan op de Vlaamse eisen.
Diane D'Haeseleer Zoals blijkt uit de
teksten zullen in het overgangsstelsel
de gewestraden worden samengesteld
uit volksvertegenwoordigers en senato
ren.
Tegen dit overgangsstelsel kunnen de
Vlamingen heel wat bezwaren inbren
gen en meer bepaald waar het om de
samenstelling van de Brusselse Gewe-
straad gaat.
De Brusselse Gewestraad zal samen
gesteld zijn uit:
- de nederlandstalige parlementsle
den, verkozen in het arrondissement
Brussel, en die gedomilieerd zijn in het
Brussels gewest op het ogenblik van
hun verkiezing;
de Franstalige parlementsleden,
verkozen in het arrondissement en die
behoren tot de Franse taalgroep van de
Kamer of Senaat.
Dit wil met andere woorden zeggen, dat
in het voorlopig stelsel de franstaligen
ruimer gerekruteerd worden dan de
Nederlandstaligen.
Deze moeten in het Brusselse gewest
gedomicileerd zijn; de Franstaligen
moeten tot de Franse taalgroep beho
ren.
Welnu, de parlementsleden gekozen
door het Kiescollege van het arrondis
sement Brussel (dit is Brussel Hoofd
stad plus Halle-Vilvoorde) maken deel
uit van de Nederlandse of Franse taal
groep, naar gelang zij de eed in het
Nederlands dan wel in het Frans afleg
gen.
Dus de Franstaligen gekozen in de zes
randgemeenten (die deel uitmaken van
het administratief arrondissement
Halle-Vilvoorde en dus van het kiesar
rondissement Brussel) of andere ge
meenten van het administratief arron
dissement Halle - Vilvoorde, die de eed
in het Frans hebben afgelegd, zullen
deel uitmaken van de Brusselse gewe
straad; de Nederlandstalige niet, ver
mits zij in het Brusselse gewest (19
gemeenten) moeten gedomicilieerd
zijn.
Men kan zich terecht de vraag stellen
waarom de huidige Vlaamse Rege
ringspartijen deze discriminatie dulden
Jan Caudron: Hier hebben onze
Vlaamse onderhandelaars onder het
nooit aflatende initatief van onze VU-
topmensen grote winstpunten uit de
brand gehaald. Zij zijn er in geslaagd de
vroegere bespottelijke schijnpariteit
zonder bevoegdheden voor de Vlamin
gen om te buigen tot een machtspariteit
met reële macht Zoals u wel weet zul
len de gewestelijke regeringen uit zeven
ministers bestaan. Van de zeven Brus
selse ministers zullen er minstens twee
Vlamingen zijn, die nu eens bevoegd
zullen zijn voor stedebouw en ruimte
lijke ordening, dan weer voor onderge
schikte besturen of financiën of eko-
nomie en tewerkstelling. Zij kunnen
even goed bevoegd worden voor het
huisvestingsbeleidstadskernhernieu
wing en grondbeleid.
Het grote winstpunt ligt in het blokke-
ringsrecht van de Vlamingen zodat
noch in het gewest Brussel noch in de
negentien Brusselse gemeenten iets
kan beslist worden tegen de wil van de
Vlamingen Wanneer wij tot nog toe
niets te vertellen hadden in Brussel en
slechter behandeld werden dan de gas
tarbeiders (een Noord-Afrikaanse kel
ner mag ons nog vernederen) zullen wij
er nu zelf de lakens helpen uitdelen en
voor de nodige fondsen zorgen. De
gemeenschapskommissies kunnen zo
nodig gans het Brussels gemeentebe
leid lam leggen tot de Vlamingen krijgen
waar zij recht op hebben.
Ghis Willems: Voor Brussel blijft, na
uitvoering van het gemeenschapsak
koord, voor de Vlamingen de volgende
zekerheid: de taalwet van 1963 blijft
ongeschonden van toepassing; in
plaats van pariteit komt machtspariteit
we zijn maar met 2 maar we hebben
evenveel macht als de 4 andere). We
liswaar werd een ingewikkelde proce
dure uitgedacht.
De mensen die er moeten gebruikt van
maken, zullen ze gewoon moeten wor
den.
D.V.: 7. Men gaat er van uit dat
de Egmont-wetgeving nu eens
wel afdoende zal zijn voor Brus
sel, in tegenstelling met de tot op
heden duidelijk in gebreke geble
ven zij het niet wetgeving dan
toch de toepassing van de wetten
en regelingen die tot stand ko
men door en bij vroegere toege
vingen aan Brussel. Gelooft u eer
lijk in de zogeroemde pacifikatie
Denkt u echt dat de «No.s-
pesterijen» na Egmont ineens zul
len wegvallen? De ervaringen van
de Vlaamse Brusselaars op dit
vlak zijn zeker niet zo dat enige
hoop kan worden gekoesterd op
een mentaliteitsverandering bij
de franstaligen. Welke waarbor
gen biedt «Egmont» dan in kon-
sies in de 19 gemeenten kan hij dus.
kunnen zij allen samen, een grote in
vloed uitoefenen op de gemeenten van
de Brusselse agglomeratie. Deze rege
ling is helemaal verschillend van de
taalweregeling aangezien de vaste
kommissie voor taaltoezicht alleen
maar adviezen kon geven die de heer
Nols o.m. naast zich kon leggen. Maar
hier heeft men dus de mogelijkheid om
de verdere werking van de 19 gemeen
ten totaal te blokkeren, tot schade he
laas van iedereen, maar ik geloof met
dat de gemeenten het zo ver zullen laten
komen dan dit vroeger het geval is ge
weest. Bovendien beschikt in elk van
die gemeenten de nederlandstalige
minderheid over tenminste 20% van de
gehandhaafd
Diane D'Haeseleer: De Egmontover
eenkomst bepaalt dat de grenzen van
het Brussels gewest, deze zullen zijn
van de huidige grenzen van de Brus
selse agglomeratie.
Nochtans bepaalt de Egmontovereen
komst eveneens:
1in de zin van artikel 59bis van de
Grondwet en van de Uitvoeringswetten
ervan, zullen de franstaligen van de zes
randgemeenten mot faciliteiten, voor
de cultuur en persoonsgebonden aan
gelegenheden dezelfde rechten genie
ten als de nederlandstaligen in Brussel;
2. dezelfde instellingen en dezelfde
strukturen als die van het Brussels ge
west zullen in die gemeenten worden
6. op het normatieve vlak (dekreten)
zullen de Franstalige instellingen van de
genoemde gemeenten afhangen van de
Franse gemeenschapsraad;
7. in de zes randgemeenten met facili
teiten, in de zeven hiernavermelde sek-
ties van gemeenten: Dilbeek, Groot-
Bijgaarden. Strombeek-Bever, Sint
Stevens-Woluwe, Sterrebeek, Beersel,
Alsemberg en in de wijken 't Goor,
Jezus-Eik en Zuen zullen de inwoners
binnen een bij de wet vastgestelde ter
mijn en modaliteiten hun woonplaats
kunnen kiezen in de gemeenten van het
Brussels gewest Deze keuze verleent
hun stemrecht bij de wetgevende ver
kiezingen in de gekozen gemeente
]PEHDBR WAAS I
iGENrl
pwov o^Lw
ssB55 i y
\linsuag\
WDVLIMftUHS
VL
l»t//o-w*3T </LHAnoentn\
WLAAMÓ-GEWEST
BESTUURL 'JKE INDELING
volptns 'Epmontakkoord
5 Provincie-goeverneuae
rrnrurt Komen tuntn kude aam
oordtUjknrid ktrviwrtp
- 11ÖUB-GEWESTEN MtT UITVOERENDE RAAD
kreto voor de toepassing van de
zoveelste wettelijke regeling?
Mare Galle: Met betrekking tot deze
vraag kan ik zeggen dat, wat de Vlamin
gen betreft en ook het Nederlandstalig
onderwijs, een burgemeester zoals
bvb. Nols niet meer kan uithalen wat hij
vroeger heeft uitgehaald. Ook de Neder
landstalige gemeenschapsraad ten an
dere is bevoegd voor de persoons- en
kuituurgebonden materies in het Brus
selse en ook de nationale minister van
nationale opvoeding blijft dus bevoegd
Samen met de gemeenschapskommis-
kredieten die bestemd zijn voor kultu
rele doeleinden en zij zelf zullen hier
over beschikken zonder verantwoor
ding te moeten afleggen. Mocht uit de
verkiezingsuitslagen van de gemeente
raadsverkiezingen van 1982 blijken dat
bvb. in een van de 19 gemeenten, of in
meerdere hoop ik, meer den 20% van
de stemmen naar Vlaamse kandidaten
is gegaan, dan wordt dit bedrag aange
past aan die uitslagen. Mocht echter
blijken dat zij minder dan 20% van de
stemmen halen dan blijft het percen
tage van de kredieten toch op 20%
opgericht (dus gemeenschapskom
missies);
3. deze instellingen en strukturen zul
len tegenover hen (de zes randgemeen
ten) dezelfde bevoegdheden uitoefe
nen;
4. de gemeenschapskommissies zul
len een recht van hoger beroep hebben
bij de kulturele leden van het Brussels
exekutief;
5 bovendien zullen de Nederlandse en
Franse kuituurkommissies van Brussel
bevoegd zijn, respektievelijk voor de
Nederlandstalige en Franstalige inwo-
Deze keuze van hun woonplaats heeft
ook gevolgen in administratieven. ge
rechtelijke en fiscale aangelegenheden
8. de voogdij op de randgemeenten
met faciliteiten zal verder worden uit
geoefend door de centrale staat.
Gevolgen van die bepalingen
1Vooreerst weze opgemerkt:
a de zes randgemeenten behoren tot
het Nederlands taalgebied, dit was dui
delijk, gelet op het taairegime en de wet
van 2.9.1963 (gecoördineerd bij K B
dd. 18.7.1966).
de wet van 23.12.1970 heeft ovel
alle twijfel weggenomen.
Bovendien bepaalt artikel 3bis v
Grondwet (Grondwetherziening
24 .12 .1970) dat in de grenzen v
taalgebieden geen verandering o
rectie kan worden aangebracht, d
een wet aangenomen met de du
gekwalificeerde meerderheid.
b. de deelgemeenten waarvan s
behoren tot gefusioneerde gemet
te weten Dilbeek, Grimbergen, Z
tem en Beersel en de wijken beho
tot Vilvoorde. Overijse en Sint P
Leeuw dat wil zeggen. Vlaams
meenten zonder uitzondering.
c. het begrip «wijk» is thans een
administratief recht met bestaan
grip. Men goochelt hier met begi
waarvan men met eens de juiste u
kent.
De bepalingen van de Egmontovi
komst hebben voor gevolg dat
grenzing-van het Brussels gewest
huidige gemeenten louter fiktie
a De franstalige inwoners van
randgemeenten verkrijgen, zowe
de kuituur- als voor de persoo
bonden materies, dezelfde recht
de Vlaamse Brusselaars in de
stad: ofwel hebben deze franstalk
deze Vlaamse gemeenten di
rechten als de Vlaamse Brussela
Brussel en bestaat het Brussels g
uit 25 gemeenten, ofwel zgn deze
staligen niet gelijkwaardig aan di
mmgen uit de zes genoemde faci
gemeenten, maar dan zijn o(
Vlaamse Brusselaars tweede ram
gers te Brussel.
b. In de zes randgemeenten mog
met Vlaamse instanties meespre
Franstalige gemeentelijke gei
schapscommissies;
Brusselse kuituurkommissie!
de kulturele Leden van het Bri
exekutief;
de Franse gemeenschapsrad
eventueel: Franstalige voog
nisters;
het nationaal parlement
c. Men vraagt zich af in welke
betrekkingen tussen de vermeil
stanties. die een werkelijke bev
heid uitoefenen, en de besturen
zes randgemeenten zullen verlop
d De oorspronkelijke bedoeling'
beperkte administratieve facilitei
de zes randgemeenten was de Fn
ligen zich te laten aanpassen aan i
van de streek. Die bedoeling we
ontkracht,
e. De tekst van de Egmontove
komst heeft niet alleen nieuwe ai
stratieve faciliteiten (gevolg van
schrijvingsrecht) maar ook inzak
derwijs wordt de huidige wetgevi
de helling gezet.
De huidige toestand wordt bepaalt
de wet van 30 juli 1963 houden
taalregeling van het onderwijs. Ir
kei 4 werd het beginsel - streekt
onderwijstaal - vastgelegd Een
gemeenten, waaronder de zes ra
meenten, werden echter begiftig
•een speciale regeling met het o
de bescherming van hun mmd
den». De speciale regeling b«
hierin dat in deze gemeenten
kleuter- en lager onderwijs aan d
deren mag verstrekt worden in
