Verkeerskommissie raakt de auto's niet kwijt
BOONTJE VALT IN DE PRIJZEN
Garentwijndersdag
SEIN OP GROEN VOOR
AALSTERS HOSPITAAL
4 - 20-10-1978 - De Voorpost
De weg
is immers te smal geworden om
het verkeer langs beide richtin
gen nog door te laten (vraag
schepen De Neve).
In de Erembodegemse De
Boomstraat komt er eveneens
eenrichtingsverkeer van de
Heuvel naar de Brusselbaan.
En aangezien deze straat
nogal smal is op sommige pun
ten. zal halfmaandelijks beurte
lings parkeren ingesteld wor
den in het gedeelte waar mag
geparkeerd worden (3 meter
vrije doorgang naast gepar
keerde auto's).
Parkeerverbod wordt ingesteld
in de Gaston De Schepper
straat (Erembodegem). tot aan
het kruispunt met de Avaan-
straat. Parkeren deels op de
rijweg en deels op de berm is
verder uit den boze, omdat de
voetgangers daar geen levens
ruimte meer hebben. Wel zul
len parkeerplaatsen aangeduid
worden op de verhoogde berm
vóór de Avaanstraat en ter
hoogte van de school.
De verlengde Merestraat in
Nieuwerkerken wordt voorbij
het bedrijf van een bloemen-
kweker (vanaf de Gentse-
teenweg) nabij de wegversmal
ling afgesloten voor auto's en
motorfietsen. Langs de kant
van de Siesegembaan wordt
voor deze voertuigen even
eens de inrit verboden, uitge
zonderd landbouwvoertuigen.
Nijverheidstraat te Aalst: met
de NMBS zullen onderhande
lingen aangeknoopt worden
om op hun gronden naast het
vroeger postgebouw, in de
leegstaande hoek, een fietsen
stalling aan te leggen. In het
station zelf is er voor slechts
250 fietsen plaats. De andere
worden gewoon achtergelaten
op het voetpad langs de ber
men in de Majoor Claserstraat
en de Nijverheidstraat.
In de Dr. A. Goffaertstraat
werden meer parkeerplaatsen
gevraagd. De verkeerskom
missie zal het verkeersregime
in deze straat wijzigen: par
keerverbod over 20 meter aan
de drie aldaar gevestigde fir
ma's (enkel aan de kant van de
bedrijven), en invoering van
een eenvormig systeem van
halfmaandelijks beurtelings
parkeren in de F. De Hertstraat
en de Dr. A. Goffaertstraat.
Voor de volgende 4 straten
werd het verslag van de politie
genoteerd:
St. Vincentiusstraat: reeds
vroeger werd halfmaandelijks
beurtelings parkeren ingesteld.
Meer parkeerverbod blijkt niet
nodig Bolleweg: beurtelings
parkeren met verbod aan de
nummers 1 tot 13/15 en van 2
tot 6/8. Hertshage: Parkeer
verbod in het gedeelte tussen
de Borluitstraat en de De
Schutterstraat, aan beide zij
den, maar slechts van maan
dag tot vrijdag van 7 tot 18 uur.
Vervolg p
In
1949 werd hij medestichter van «Tiid
en Mens-, het belangrijkste naoor
logse Vlaamse literaire tijdschrift, en
in 1954 trad hij toe tot de redaktie van
«Vooruit-.
In 1972 neemt hij vervroegd pensioen,
maar schreef en schrijft wellicht nu
nog af en toe een kursiefje. Naast zijn
literaire werk houdt hij zich vooral be
zig met tekenen, schilderen en beeld
houwen.
VERNIEUWING
Louis Paul Boon wordt beschouwd als
de belangrijkste figuur van het
Vlaamse proza uit de twintigste eeuw,
die zijns gelijke niet heeft en wellicht
nooit zal hebben. Formeel gesproken
heeft hij achtereenvolgens zeer ver
schillende genres beoefend: de kro
niek, de roman van en over de roman,
het -situatie» verhaal de historische
parabel, de mythische roman en de ta
bel. Toch is Boon één der schrijvers
voor wie onderscheidingen als kritisch
en kreatief. poëzie en proza, epiek,
essay, filmscenario e.d. geen zin meer
hebben: hij opteert voor de totale
kunst, voor de verwezenlijking van de
integratie van alle kunsten in zijn
werk. Boon mengde bewust alle vor
men en veegde zijn voelen aan
schools-didaktische differentiëringen.
Door zijn grondige, kritische revisie
van alle waarden zowel van literair-
structurele als van socio-kulturele aard
is hij niet alleen de grondlegger van
de Vlaamse literatuur, maar staat hij
tevens aan het begin van de moderne
literatuurbeschouwing. Zijn oeuvre
wordt gezien als één der grootste ver
nieuwingen in de Vlaamse literatuur.
Van 1942 tot 1955 was in Vlaanderen
een vernieuwende tendens te bespeu
ren die alle traditionele opvattingen en
nonnen overboord gooide. De bewe
ging kristalliseerde zich rond het reeds
vernoemde tijdschrift -Tijd en
Mens-, waarvan o.m. ook Hugo
Gaus en Jan Wal ravens deel uitmaak
ten. Toch was Louis Paul Boon er de
voornaamste initiatiefnemer van; hij
belichaamde het best de geest en het
klimaat ervan en de richting die zij had
uit te gaan. Toen Boon in 1942 begon
te publiceren werd zijn werk als onge
meen agressief en verbeten ervaren.
Zonder genade ontmaskert hij alle lite
raire bedrog en verzet zich tegen alles
wat de mens als individu ten onder
gang doemt.
DE EXPERIMENTELE
ROMAN
De steeds veranderende nieuwe stmk-
turen in Boontjes werk. verwijzen
steeds naar een nieuwe, gegronde visie
op de literatuur of de kunst in het al
gemeen en op de werkelijkheid. Wat
Boon tot uitdrukking wil brengen is het
Leven als totaliteit, vandaar dat hij de
voorkeur geeft aan het allesomvat
tende relaas, waarin losse momentop
namen. doorlopende handelingen en
kommentaren mekaar afwisselen
De romanschrijver is echter steeds ge
bonden. in die zin dat het levensproces
met in één greep te boek te stellen is.
Vandaar dat de gelijktijdigheid, wordt
vervangen door de opeenvolging,
vandaar ook de veelheid aan verhaal
motieven: individuele ervaringen, met
daarnaast het gemeenschappelijke ge
beuren en de kommentaren van de au-
lndien hij in het begin meer aandacht
besteedt aan hel sociale, dan zal hij
weldra trachten de condition humaine
te doorgronden.
Boons eerste drie romans. -De voor
stad groeit-, -Abel Gholaerts-, en
«Vergeten straat- spelen zich voor
namelijk af in de sfeer van het sociale,
doch zowel op het vlak van het indivi
duele als van het kollektieve. In deze
romans brengt Boon vooral zijn on
wankelbaar geloof in de enkeling tot
uiting, de enkeling die zichzelf over
leeft ongeacht het regime of de sociale
verhoudingen. De romans behoren tot
het realistische genre: wat primeert is
de daad. het feiten verhaal, het gaat
hem hier om de afschildering van een
door iedereen verstaan wereldbeeld.
Aprioristische gegevenheden zoals
kontinuilcit en kausaliteit worden
aanvaard.
Boons tweede periode wordt ingeluid
door -Mijn kleine oorlog- (1946),
één van onze eerste modernistische
romans. Het is een mijlpaal in Boons
ontwikkeling, het betekent namelijk
de doorbraak van de subjekti viteitHet
aksent slaat over van het sociale naar
het existentiële. We hebben weliswaar
nog steeds te doen met de kroniek van
een kollektief gebeuren, doch de brok
stukken ervan sluiten noch logisch,
noch temporeel bij mekaar aan. De
vroeger onderschreven kategorieën als
logika en konologie worden overboord
gegooid. De kommentaren winnen aan
omvang zodat de subjektiviteit van de
auteur samengaat met een intersubjek-
tiviteit tussen schrijver en lezer. Het
verhaal zelf wordt het medium dat de
auteur in staat stelt de idee in te kleden
en te verduidelijken, en verliest aldus
alle zelfstandigheid. De roman wordt
de projektie, de zelf-ontdekking van
de gedachte. Een ander aspekt van de
existentie komt hierin tot zijn recht: het
zintuiglijke, algemene wereldbeeld,
dat de schrijver heeft leren wantrou
wen. ruimt de baan voor een explora
tietocht doorheen de sferen van zijn
eigen psyche.
De Kapellekensbaan- (1953) en
-Zomer te Ter-Muren- (1956) bete
kenen een verdere triomf van de sub
jektiviteit. Naast de verhaalmotieven
bevat dit tweeluik een roman van en
over de roman, waarin de vertelkunst
Even poseren, een Inclilje happen tussen twee werktijden door
L.P.Boon is momenteel bezig aan een Geu:cnboek. (JM i
OfL.P Boon zo gelukkig is met de
zichzelf onderwerpt aan een kritisch
onderzoek.
Met de derde faze in Boons schrijven
verlaten we hel gebied van de existen
tie en betreden dat van de essentie
(-Wapenbroeders, 1955; -De bende
van Jan de Lichte, 1957): het Leven
dat zich van de oppervlakte der dingen
losmaakt wordt in de geest van de au
teur gerekonstrueerd en herleid tot zijn
duurzaamste kern: het exemplarische,
het archetypische. Boon komt ertoe de
permanentie van het menselijk tekort
te ontdekken. De verdorvenheid van
de mens heeft iets weg van een erf
zonde waarvoor geen genade bestaat
Dit zich ontwikkelende geloof in de
wezenlijke boosaardigheid van de
mens heeft aanleiding gegeven tot hel
verwerpen van de traditionele uitbeel
ding van de werkelijkheid.
In -Pieter Daens- (1971) grijpt Boon'
terug naar zijn vroegere periode van
sociaal engagement, dat hij in dit boek
echter wetenschappelijk fundeert. Het
bock, waar jaren nauwgezet opzoe-
kingswerk aan vooraf ging, is in feite
geen roman. Het wordt beschouwd als
een historisch werk
Dat voorgaand beeld van Boons wer
ken erg hypothetisch en steeds voor
discussie vatbaar is, spreekt voor zich
zelf. Voor Louis Paul Boon zelf blijtt
het sociale element in zijn werk van
primordiaal belang.
BIJ BOONTJE THUIS
Naar aanleiding van zijn bekroning en,
naar we uit goede bron vernamen, de
voltooiing van een nieuw werk - -Het
Geuzenboek-gingen we bij hem thuis
even een praatje maken. Daar hij wat
grieperig was en daardoor rust nodig
had, staken we onder het drinken van
een geurende kop koffie maar dadelijk
van wal.
Aangezien wij er niet alleen waren
voor het gesprek een Nederlandse re
porter stond ons bij, werd het in het
A.B.N. gevoerd. Boontje is niet ge
woon A.B.N. te praten: -Het is geen
tegenzin voor het A.B.N. maar het
dialekt is gewoon mijn taal De taal die
ik spreek is de taal die ik schrijf, leder
een zou dat eigenlijk moeten doen. Ie
dere schrijver is daartoe verplicht,
want als die in een taal schrijft die niet
de zijne is. kan hij zich niet volledig
uitdrukken. Voor mij zou dat het geval
zijn moest ik iri het rans of het Engels
schrijven. Ik ben niet gewoon A B N.
te praten. Ik gebruik veel woorden die
uit het dialekt komen en die ik in mijn
woordenschat opneem. Indien men al
les verwerpt wat geen A.B.N. is dan
moet men Strcuvcls verwerpen, dan
moet men Timmermans verwerpen,
dan moet men Gezelle verwerpen.
Ook al die mensen hebben woorden uit
het dialekt in hun boeken overgebracht
en hebben daardoor, als ik het zeggen
mag. onze taal verrijkt-.
V.P.: Wat betekent de toekenning
van de staatsprijs?
L.P.B.: Ik bev venm
dat men maj juist die
Wij schrijvers onder elkaar noemen
dat een -fin de carrière--prijs. Maar
het docf me plezier, het is ergens een
teken van erkenning.
Het is de grootste onderscheiding die
men hier in België kan krijgen. Hel
prijs is een andere vraag. IJM)
wordt nu wachten op de Belgisch- Ne
derlandse Prijs, (glimlachend) en dan
komt natuurlijk nog de Nobelprijs. Hij
is mij twee. drie jaar geleden op het
randje ontglipt- Ik was algemeen kan
didaat. In -Der Spiegel» stond dat ik
de prijswinnaar zou zijn, en ook in een
Engelse krant werd het vermeld. Ook
die Zweedse uitgever heeft daar veel
nadruk op gelegd. Ik denk dat de jury
zich ginder in Zweden, een beetje op
gedrongen voelde, dat ze mij die prijs
moesten geven. Vandaar het ave
rechtse effekt. dat ze hem mij gewei
gerd hebben».
V.P.: Maar als ik het goed begrijp,
heeft Louis Paul Boon nog niet afge
daan?
L.P.B.: Nee. Ik heb nu juist een nieuw
bock, «Het Geuzenboek», waarin ik
de strijd van de Geuzen, vanaf de ge
boorte van Keizer Kareilot cn met dc
val van Antwerpen beschrijf. Eigenlijk
heb ik allemaal waar gebeurde feiten,
die in aparte werken behandeld wor
den. verzameld en in één boek samen
gebracht. Het bestaat uit korte stuk
ken.
Ik denk dal het een bepaald beeld zal
geven van wat hier gebeurd is. Het
enige -bezwaar- zou misschien wel
kunnen zijn, dat Willem dc Zwijger er
niet zo mooi vanal komt. want het lijkt
er wel op of hij Vlaanderen heeft laten
stikken, zich teruggetrokken heeft
naar hel noorden om daar weerstand te
kunnen bieden aan de Spanjaarden, en
Vlaanderen aan zijn lot heeft overgela
ten. Hij is ook op dat ogenblik gestor
ven en dat alles heeft meegewerkt om
Vlaanderen door de Geuzen te doen
verlaten. Ze zijn dan met duizenden
naar Holland getrokken.
Dc Amsterdamse bevolking is op dat
moment verdrievoudigd. Die bestond
dan vooral uit Vlamingen die naar gin-
derd zijn gevlucht. Ik heb onlangs,
daarop 'n beetje spelend, nog een a-
lorismc gemaakt: -Ook de Hollanders
zijn Vlamingen, maar ze zijn het ver
geten-
V.P.: Waarom heeft Willem de
Zw ijger V laanderen in de steek gela
ten?
L.P.B.: Het is niet zo gemakkelijk om
dat te omschrijven. Het lag niet meer
in zijn macht om Zuid én Noord te
vrijwaren van de steeds oprukkende
Spaanse troepen. Ten slotte heelt hij
zeer weinig aan die strijd kunnen ver
helpen».
V.P.: Wat leest U zoal van andere
V.P.:In uw werk komt de oude
tegenstelling van katolicisme en so
cialisme naar voor. Deze twee par
tijen reiken mekaar nu steeds meer
de hand. Hoe staat u daar tegen
over?
L.P.B.: - Ja, eigenlijk is dat zeer mooi
dat mensen van gelijk welke ideologie
mekaar ontmoeten. Dat is trouwens
ook het hoofdmotief geweest in -Pie
ter Daens-: de samenwerking tussen
liberalen, socialisten en katolieken.
Door het feit echter dat men samen
werkt is echter nog niet alles opgelost.
Elkaar begrijpen is pas mooi wanneer
men het goede nastreeft. Af en toe heb
ik de indruk dat de mensen die dc han
den in mekaar drukken, soms nog ge
boeid liggen en dat andere -hoge
omes» het voor het zeggen hebben.
Wijzelf kunnen aan de toestand weinig
veranderen.
V.P.:Hoe ziet u de toekomst? Opti
mistisch?
L.P.B.: Nee, met al te optimistisch. Ik
denk dat we voor de periode staan
waarin de algemene ekonomische toe
stand nog zal verslechten. Ik denk dat
er weinig hoop is om die algemene
toestand te redden. We zullen onze
levensstandaard moeten verlagen. We
verspillen teveel energie en zullen op
de duur verplicht worden matiger te
gaan leven».
V.P.: Hoe ziet u een toekomstige
samenleving?
L.P.B.: -Wel, dat heb ik trachten te
zeggen in -Vergeten Straat-, waar de
mensen trachten een nieuwe staat te
vormen. Dat mislukt omdat de mens in
welke maatschappij ook, toch een
mens blijft, met zijn deugden maar
vooral met zijn gebreken Waar men
ook gaat, in het Oosten of in het Wes
ten. in een kapitalistische staal of in
een kommunistische staat, steeds staan
daar mensen aan het hoofd, mensen
met hun gebreken. Welke staat ook
heeft die menselijke gebreken-,
V.P.: Meent u dat het schrijven zelf
de maatschappelijke verhoudingen
en de sociale strukturen kunnen
veranderen?
L.P.B.: -Neen, dat denk ik niet. Maar
we moeten doorzetten. Iedereen moet
zijn steentje bijdragen. Evenmin ech
ter als bijvoorbeeld pornografische
verhalen, de wereld verderfelijk kun
nen maken, kunnen ook de -zedcprc-
ken- de wereld niet verbeteren. Zo zul
len ook boeken die de sociale nood
aanklagen, weinig verhelpen aan dc
sociale noden zelf. Maar als men denkt
dat te moeten doen. dan is men ertoe
verplicht, de pastoor blijft op zijn
preekstoel staan, blijft preken, een par-
tijmilitant blijft steeds de heersende
wantoestanden aanklagen. Als schrij
ver heb ook ik daarop doorgchamerd.
Ik betwijfel of dat nut heeft, maar
kom, we zijn er nu eenmaal voor in de
wieg gelegd.»
V.P.: Minder bekend bent u als
schilder. Wat betekent dat voor u,
schilderen?
L.P.B.: «Ik heb eens gezegd dat ik als
schilder ontspoord ben. Ik had schilder
willen worden. Als jongen van vijftien
zestien jaar heb ik aan de akademie van
Aalst lessen gevolgd Toen mijn vader
ziek werd ben ik te Brussel in een auto-
fabriek gaan werken Dan is de oorlog
uitgebroken. Ik bleef schilderen en te-
Jan Bylstraat: halfmaandelijks
beurtelings parkeren. In de wijk
Horebekeveld werd een aan
vraag om het verkeersbord
«Aanwezigheid van spelende
kinderen» aan te brengen, en
de snelheid tot 20 km te beper
ken afgewezen. Die beperking
zou toch niet worden nage
leefd, en evenmin kan het weg
dek van deze nieuwe wijk wor
den opengebroken om er een
woonerf te maken. Tenslotte
zijn het voornamelijk de bewo
ners zelf die daar door de stra
ten rijden, en die kennen de si
tuatie voldoende.
Aan de Abrahamweg te Moor-
sel komen er geen katafoot-
paaltjes omdat ze wel het door
gaand verkeer hinderen, maar
de moeilijkheden van het krui
sen niet oplossen in dit zeer
smalle straatje waar nauwelijks
een auto doorheen kan.
De verkeerskommissie besliste
enkele richting in te voeren
vanaf de kerk, en de ingang
vanaf de Aalstersesteenweg te
sluiten.
Een gele lijn wordt aangebracht
aan de overkant van het bedrijf
van een handelaar in oude me
talen in de St. Kamielstraat.
Deze hoopt dat nu de in- en
uitrijproblemen met zijn
vrachtwagens achter de rug
zijn.
Aangezien aan de Moorsel-
baan de nieuwe parking van
het O.L. Vrouw-ziekenhuis
wordt aangelegd, zal men het
Ministerie van Openbare Wer
ken, dat beheerder is van deze
rijksweg, gevraagd worden
parkeerverbod in te stellen
langs de pare huisnummers
vanaf het O.L. Vrouwplein tot
aan de Schendelbeekhofstraat
waar geen verkeerslichten ko
men, evenmin als snelheids
beperking op de Moorselbaan
tot 40 km, wat ook in de Ach
terweg en de Kleistraat niet het
geval zal zijn.
Gunstig advies werd gegeva
om in de Weggevoerden
straat halfmaandelijks beurte
lings parkeren in te stellen.
Voetweg «Watermolen
kreeg voor het gevraagde va
keersvrij regime eveneen
gunstig advies. Fietsen en mo
to's zouden dus niet mee
doorheen dit slechts 1 m bred
weggetje mogen dat de Mooi
selbaan met de Rustoordstra.
verbindt.
Restert in Nieuwerkerkei
parkeerverbod aan de kant va
de pare huisnummers. Hi
smalle middenstuk van d
Doctoorstraat in Moorsel diei
verkeersvrij gemaakt te wo
den. En in de Aalsterse Hooj
straat worden parkeermetei
geadviseerd.
Tot zover de punten die op hi
agenda waren geplaatst. I
werden verder nog volgent
mededelingen gedaan. Do
de NMBS werd gevraagd o
de Terminus van de stadsbt
richting Rozendreef te voorzit
tussen de twee appartement
gebouwen van Deureco, waa
toe een grondverharding die
aangebracht. Schepen
Neve zou opdracht geven o
een onderzoek in te stellen
de nodige werken uit te voere
Parkeerterrein Keizershj
len: op aandringen van raad
lid Caudron en om het wano
delijk parkeren te verhindere
werd deze parking genivellee
en van steenslag voorzien. V<
ledige asfaltering valt echter
duur uit voor de stad, zodat h
aftekenen van parkeerplaats
vooralsnog onmogelijk is. 1
Herinrichting stationsplejl
op aanvraag van raadslid GIJ
Willems zal met de uitvoeril
daar gewacht worden tot I
Verkeerskommissie of de Gj
meenteraad hieromtrent defij
tief beslist heeft.
w:
Op
Me
Me
ho«
kui
vol
Jewezen premier Den Uyl maakte van zijn hezoi
gebruik om persoonlijk kennis te maken met de
bekende schrijver. (JM)
kenen en begon een linovcrhaal te
snijden. Dan ben ik er teksten begin
nen bij schrijven cn zo ontstond dan
mijn eerste boek: -De voorstad
groeit-, dat ik eigenlijk als een teken
verhaal had gezien. Zo ben ik als
schilder wat ontspoord geraakt en ben
ik schrijver geworden. Maar ik ben
wel blijven schilderen.
Telkens wanneer een boek voltooid
was. volgden een paar maanden rust en
schilderde ik. Nu -Hel Geuzenboek-
voltooid is. denk ik weer wat te schil-
i Nederland J
deren. Ik schilder even graag dan al
schrijven».
V.P.: U heeft een rijkgevulde c
rière achter de rug. Hoe kijkt
daarop terug?
L.P.B.: -Dat waren jaren van wel
wee. zoals bij iedereen denk ik Ik
er met ontevreden over. Ik heb ged
wat ik kon Er bestaat een oud spre
woord dat zegt: -Wie doet wat hij k
is een eerlijk man».
Dirk De Tro
Op zaterdag 21 oktober wordt o.a. In de FFR de traditionele
«Garentwijndersdag» gevierd.
Na de jaarlijkse plechtige eu
nUgcwer*
L.P.B.: -Ik houdt me vooral bezig
met het lezen van historische werken.
Na -Pieter Daens- heb ik dc -Zwarte
Hand- geschreven, een boek over de
anarchisten. Dan heb ik -Het Jaar
I90I - geschreven, naar politiearchie-
cn. cn nu -Het Geuzenboek- en dat
deelt ontzaglijk veel tijd cn moeite ge
kost om alle materiaal dat daarover
bestond te doorworstelen, op fiche te
stellen. Het boek zou trouwens in twee
delen moeten verschijnen, zo omvang
rijk is hel. Ik heb dc laatste jaren wer
kelijk geen tijd gehad om nog wal te
lezen van andere mensen-.
charistieviering met offers, ter
nagedachtenis van de afge
storven personeelsleden in de
St-Jozefskerk te 11 u. volgt
een banket te 13 uur in de
FFR-Feestzaal. Op het menu
Andaloesische room. Gevuld
flensje, Kalkoensuprême met
sinaasappels, tuinkers en kro
ketten, koffie met gebak. wijn.
Daarna komt de Marie-Tell-
Show met sopraan Maria Teil,
mezzo-sopraan Jeanine Van
de Ven, bariton Ward Goethals,
organist Jef D'Haese. Voor ge
luid en belichting staat Roger
Standaert in het geheel wordt
gepresenteerd door Willy
Brossé. Twee volle uren ont
spanning en luistergenot met
operettemelodieën, sketches
humor en liedjes van toen
Rond 17 u. uitreiking der Erete
kens in Nationale Orden.
Arbeidsereteken 2e klas:
Marie-Louise Cosyn (39 jaar
(Senst), Jeanine Van Caelen-
bergh (24), Simonne Galle (31
en Marie-Louise Tombeur (11).
Arbeidsteken 1e klas: Maria
De Coninck (32), Francine Van
Dyck (7) en Hélène De Smedt
Gouden Medaille der Kroon
orde: Jozef Ringoir (40) en
Roger Dooremont (40)
Daarna gezellig samenzijn met
het amusementsorkest «The
New Star Liners» gratis toe
gankelijk voor alle personeels
leden met vrienden en kennis
sen.
Verdere aktiviteiten
St.-Maartensfeest op zaterdl
11 november te 15 uur in i
FFR-Feestzaal voor kinder!
geboren tussen 1.7.66 f
30.6.75. Poppenspel «Non»
Aladin» met «Het Wonda
drankje».
Tijdens het St-Maar1ensfeest|
de refter der bedienden Kaaj
wedstrijd met 2500 fr vooni
Inleg 20 fr.
In «Het Bouwbedrijf- van 13 oktober jl. verscheen dc openbare
aanbesteding van het nieuw OCMW-ziekenhuis, De aanbeste
ding werd hiermee officieel geopend cn dc sluiting ervan wordt
vastgesteld op 13.12.197X in de gebouwen van het OCMW zeil.
Dit betekent dat alle wegen geel lend zijn om met de bouw van het
/olang verwachte nieuwe hospitaal te starten. Uit goed ingelichte
bron vernamen wij trouwens dat het OCMW van Aalst reeds een
planning heelt om het ganse dossier voor I januari 1979 klaar te
krijgen zodat het kan neergelegd worden bij de bevoegde minis
ter. De/c dient dan nog enkel te beslissen over de modaliteiten
van subsidiering. Dit vraagstuk werd ondertussen—op woens
dag IX oktober jl trouwens reeds besproken door de V'laamse
programmatickommissie inzake zickcnhuisbouw, waarover Mi
nister van Volksgezondheid Dhoore het trouwens heelt in een
interview elders in dit weekblad.
VEHE
