Onnoemlijk veel menselijkheid en idealisme
C.B.0. EN ONS ALLER LEEFMILIEU
m
DRIE IN EEN KEER
KERKSTRAAT 18,
AALST
De Voorpost 20-10-1978 - 7
Zondag jongstleden vierde de Vriendenkring der Vrijwillige
Bloedgevers De Pelikaan haar twintigste bestaan. Het spreekt
voor zichzelf dat het geen viering werd zoals een andere.
Alles begon in de morgen met een optocht begeleid door de
harmonie der Stedelijke Brandweer. Eerst werd een bloe
menhulde gebracht aan het gedenkteken der beide oorlogen
op het Vredeplein, waarna een H. Mis volgde in de St.-
Martinuskerk voor de overleden leden. Deze mis werd opge
luisterd door het koor «Cantate Domino» en het parochiekoor
onder leiding van E.H. Michel Gheys.
Itoedtrar
Om halftwaalf had dan een plech
tige akademische zitting plaats in
de stadsfeestzaal. Deze plechtig
heid werd geopend door Burge
meester L. D'haeseleer, die zicht
baar ontroerd was door het feit dat
het zeer talrijk opgekomen publiek
spontaan rechtstond bij zijn intre
de. Denkend aan de vele zieken en
verkeersslachtoffers, zei spreker,
dat het werk van de bloedigevers
voldoet aan één van de belangrijk
ste behoeften. Bij middel van een
aantal markante cijfers wees hij op
het gevaar van het steeds drukker
wordende verkeer in de stad Aalst,
liet alleen zijn er niet minder dan
18.810 leerlingen die de scholen
van het stadscentrum bevolken,
maar ook wordt de stad gekonfron-
teerd met zowat 12.000 pendelaars
de dagelijks door het centrum rij
den. Dit alles leidde vorig jaar tot
371 ongevallen met 9 doden, 6 do
delijke gewonden, 69 ernstig ge
wonden en 371 licht gewonden
zijnde in totaal 455 slachtoffers
jcÓver gans groot-Aalst komen wij
zelfs tot een totaal van 768 onge
vallen.
slachtoffers hebben U
ïard nodig» zo ging de burgemees-
er verder. Hij vroeg zich zelfs af
loe men het klaarspeelde om in
ille omstandigheden bloed ter be
schikking te hebben. «Daar moet
'en prachtige organisatie achter
schuilgaan Spreker legde vervol-
jens de nadruk op de onbaatzuch-
igheid en het idealisme van de
'dgevers. In naam van gans de
jevolking dankte hij dan ook de
|anse organisatie voor het gepres-
eerde werk.
'ervolgens nam de Heer Hoste,
jedurende 20 jaar voorzitter van de
eestvierende vereniging het
voord. Hij verwelkomde de talrijke
lanwezigen, waaronder delegaties
van gans het land, zelfs uit Wallo
on zei fier te zijn omdat hij op
leze dag zoveel leden bloedge-
in vers kon huldigen. Het bloedgeven
,„i loemde hij geen heldendaad,
naar een zich onbaatzuchtig ten
v lenste stellen van de ganse be-
olking. In zijn rede liet hij ook niet
aw ia hulde te brengen aan de afge-
torven leden inzonderheid Dr. De
ie(Jl lock en Maurice Van Acker, die
.j-H amen met hem de Vriendenkring
«sticht hadden,
ooraleer de leden gehuldigd wer-
n met 10 en 25 bloedgiften door
iHeer De Cock, voorzitter van het
ansfusiecentrum te Aalst
wrd het woord gevoerd door de
eneesheer van ditzelfde centrum,
Ir. Mathieu De dokter benadrukte
gyi» at de bloedtransfusie een zeer be-
l|tei ingnjke medische aktie geworden
sle 5. die niet meer weg te denken is
qeb it onze huidige geneeskunde. De
)rm loedgevers zijn hierbij een be-
ktie angrijke schakel. In alle anonimi
teit stellen zij zich ten dienste van
un medeburgers,
e medicus stelde vervolgens de
)als hij hetzelf noemde overbo
il i Jge Vfaag wat er zou gebeuren in-
geJen het bloedgeven gestaakt
terd. Dan zouden heel wat opera
nt, as. op verschillend vlak. niet larv
")er meer mogelijk zijn. Hij verwees
touwens naar de financiële en so-
o'sifcle gevolgen die een dergelijke
patong met zich zouden meebren-
IS. en Heel wat mensen hebben
e ouwens een broodwinning dank
!t al i riet bloedgeven, vb. in hospita-
nlal n en klinieken, in de bloedtrans-
van isie centra en in de gespeciali-
Jerde firma's die transfusiemate-
vervaardigen.
reian de hand van een aantal cijfers
tot érd de groei van het bloedgeven
gem inadiukl. In 1956 waren er in Bel-
71 bloedgiften. In 1977 was dit
enei&ntal gestegen tot 549.000. In
>ng( akst waren er in 1956 500 bloed-
namen en in 1978 was dit aantal
R igroeid tot 10.000.
aast de 2 ziekenhuizen van de
ad wordt op het transfusiecen-
tom dikwijls beroep gedaan door
idere klinieken zoals het AZ in
mt het VUB ziekenhuis in
fussel. Maar toch kon 22 maal
Kji in een oproep geen gevolg gege-
in worden. De bloedgevers
e «mde de geneesheer dan ook de
Bunpilaren van de moderne
„,d aatschappij. «Bloed is als een
ddmgsboei voor een drenkeling
aarmee hij de oever kan berei
kte Bn» Na het verhaal verteld te
iwe >bben van Apollo en Hyacyntus
i I de oude Griekse mythologie be
lts oot hij zijn toespraak met de uit-
W'l iep «Bloed betekent leven».
k diepen van Personeel en Volks-
wd izondheid Blommaert was de
Hgende spreker. Hij sprak on-
w.l irmeer over de moeilijkheid om
mensen te motiveren btoedge-
r te worden. In het kort vertelde
de geschiedenis van de bloed-
insfusie Zoals zijn voorganger,
heer Hoste, bracht ook hij hulde
n Dr. De Cock, die de eerste ge-
esheer van het Aalsters Bloed-
nsfusiecentrum was.
n redevoering werd besloten met
diensten te benadrukken die de
eedgevers aan de Aalsterse be
llang leveren.
•oraleer de tweede huldiging van
aedgevers met 40.60,80 en 120
tedgiften plaatshad hield de
»r paternoster, voorzitter van
t Nationaal Verbond der Vrijwil-
e Bloedgevers een toespraak,
wees op de banden die alle
edgevers van het land verenigt,
ilgens hem is het onmogelijk dat
bloedgevèrs ooit zouden sta
ken.
Hij hield eraan hulde te brengen
aan de bestuursleden van de Peli
kaan die gedurende 20 jaar op de
bres gestaan hadden. De weg die
zij bewandelden was dikwijls moei
zaam, maar het resultaat is prach
tig
De akademische zitting werd be
sloten door de Heer Van De Kerk-
hove, Direkteur-Generaal van het
Rode Kruis van Belgie die bena
drukte dat de vergadering een zeer
hoog peil bezat
Ook hij wees op de onmisbaarheid
van de bloedgevers in het geheel
van de Volksgezondheid Belang
rijk hierbij is dat een bloedgever
niet vraagt naar wie zijn bloed gaat.
Bloedgeven was voor de
Direkteur-Generaal gewoon een
gebaar van humanistische naas
tenliefde en een grote daad van
medemenselijkheid.
Hij viel scherp uit tegen de «handel
in bloed» die in sommige landen
zoals de Verenigde Staten gebeurt.
Hij stelde dat er nog nooit een on
geval gebeurde met bloed voort
komend van de Rode Kruis - bloed
transfusiedienst. Bij ons steunt al
les nog op vnjwillige inzet en idea
lisme Spreker hoopte dat dit nog
lang zou mogen duren Zijn toe
spraak werd dan ook besloten met
een rotsvast geloof in het ideaal
waarmee elke bloedgever bezield
is.
Na een receptie aangeboden door
het stadsbestuur, werd door de
Vriendenkring in de namiddag een
banket gehouden in de zaal Made-
Ion. De feestdag werd besloten met
een gezellig samenzijn.
Vehe
Het stadsbestuur, de leden van liet Rode Kruis e
liet stadhuis. (EDV)
i de vereniging - De Pelikaan- samen op de binnenplaats van
Burgemeester D liaeseleer uitte zijn bewondering voor het Rode Kruis en de jubilerende vereniging -De
Pelikaan - op de akudemisehe zitting van het bloedtransfusiecentrum Rode Kruis in de feestzaal van het
Stadhuis. (EDI)
Een zeventigtal belangstellenden, onderwijsmensen, mensen uit de
PMS-centra, de industrie, het bankwezen, de ministeries en milieu
groepen, brachten de moed op verleden woensdag 11 okl, een der
heetste dagen van het hele jaar, de hele namiddag in de feestzaal van
het Aalsters stadhuis te komen luisteren naar een reeks alleszins
merkwaardige referaten. Verontschuldigd waren oud-minister Dries
Dequae, de afgevaardigde van het departement van Nationale Opvoe
ding en Nederlandse kuituur, schepen Eddie Monsieur, député De
Cuyper en oud-schepen Etienne Bogaert
Dit colloquium gehouden ter gelegen
heid van de tweede lustrumviering van
het C80. het Kontaktcentrum Bedrijfs
leven Onderwijs, werd geopend door
Pater F. Timmermans die het doel van
CB0 uit de doeken deed. een korte his
toriek schetste en een overzicht bracht
van de belangrijkste aktiviteiten. vooral
gedurende het tweede lustrum.
Niet zozeer de referaten dan wel de erop
volgende diskussies noemde de voor
zitter essentieel maar in de praktijk ver
liep het wel even anders. Tema van de
besprekingen zou zijn, in het raam van
het jaarprogramma. «School. Industrie
en Leefmilieu» met de nadruk op het
ekologische.
LUCHT- EN
WATERVERONTREINIGING
Marcel Vandeven. koördinator voor de
bescherming van het leefmilieu bij
Esso-Belgium te Antwerpen noemde
Indien onze gegevens juist zijn moest Aalst, Groot-Aalst, vijftien jaar wachten om
nog eens een drieling zien ter wereld te komen. Deze blijde gebeurtenis gebeurde vorige
week donderdad in het Onze- Lieve- Vrouwziekenhuis aan de Leopoldlaan te Aalst.
De gelukkige moeder die het leven schonk aan deze drie telgen is Linda Van der Biest uit
Moorsel. De bevalling gebeurde in de achtste maand, maar desniettemin hadden de drie
boorlingen een flink gewicht: Sandra 2,120 kg. Petra 1,840 kg en Anja 2 020 kg
Het echtpaar Willy Van Hoeve - Van der Biest had reeds vier kinderen, Mario 7 jaar, Peter 6
jaar en de tweeling Kris en Ronny 4 jaar.
Op de bezoekuren van de kinderafdeling was het een drukke begankenis in de gangen naar
de couveuses waar de drie boorlingen lagen, ledereen wou het drietal zien. Uit de aldaar
opgevangen gesprekken bleek dat het grootste deel van de belangstellenden in gedachten
meeleefde met het wel en wee van een dergelijke gebeurtenis
Het jeugdige drietal zal zeker nog een maand in de couveuse moeten blijven, tot dat zij een
gewicht van ongeveer 2,5 kg. zullen bereikt hebben.
Langs deze weg willen wij de familie Van Hoeve - Van der Biest ook onze beste wensen
overbrengen naar aanleiding van deze heugelijke gebeurtenis
S.J.
Hel gelukkige echtpaar met de twee oudste kinderen. (SJ)
zijn tirma een milieuvriendelijke raffina
derij met de grootste distilleertoren ter
wereld
In een geleerd betoog schetste hij de
produktieprocédés en wees telkens
hierbij op het ekologisch aspekt. Zo
wordt door toevoeging van waterstof
alles ontzwaveld en het gebruik van een
«reformer» maakt het mogelijk weinig
lood te moeten bijvoegen.
Door het bouwen van hóge torens is de
luchtverontreiniging, althans op het
grondniveau dat ons hoofdzakelijk inte
resseert, tot een minimum herleid, ook
door de grote verdunning. Na de mo-
derqizering die een miljard kostte werd
in een straal van 5 km omheen de fa
briek het schadelijke verminderd van 98
tot liefst 4 mikrogram/m3.
Waar vroeger voor de zuivering van
koel-, produktie-, ballast- en regenwa
ter ruim 8.500 top/uur noodzakelijk was
volstaat na de modernizering een kleine
waterstroom en koelwater in gesloten
circuit.
Vroeger haalde men het nodige water
uit de dokken, nu is het kraantjeswater.
Ook bij de waterverontreinigingsbe-
strijding werden zeer belangrijke vor
deringen gemaakt
Moderator R De Feyter van het spon
sorend Vlaams Ekonomisch Verbond
konkludeerde met volgende stelling:
«Milieuverontreiniging moet vermin
derd, uitgeschakeld worden in de
eerste plaats door technologische
vooruitgang.» Zoals getracht werd de
TBC uit te schakelen als ziekte en niet de
TBC-lijder kan niet de industrie worden
afgeschaft maar dient ze verbeterd.
VERWERKING
VAN INDUSTRIËLE
AFVALSTOFFEN
H. Hoeyberghs, research-medewerker
aan het Studiecentrum voor Kernener
gie te Mol zou het hebben over verwer
king van afvalstoffen.
De autoriteiten kennen het probleem en
de technische mogelijkheden om hét te
remediëren, de publieke opinie is met
de problematiek voldoende vertrouwd
en ervoor gesensibilizeerd doch er is
geen georganizeerde aanpak omdat de
wetgever in gebreke blijft en er onvol
doende samenspel is tussen overheid
en privésektor.
Te Mol werden reeds veel studiën ge
daan over deze problemen.
Eerst werd grondige aandacht besteed
aan inventarizatie van de afvalstoffen
waarna ze werden ingedeeld volgens de
mogelijkheid tot verwerking
Inerte, niet-brandbare afvalstoffen
moeten meest gestort worden als
steenslag, asse, zang, glas, gips, mi
nerale slibs. Dit vormt een 70% van het
totaal.
Huishoudelijk vuil uit de industrie als
inpakmaterialen, textielresten,
kantine-afval kunnen verwijderd wor
den in inrichtingen van huisvuilverklein-
ing, huisvuilverbranding of gekontro-
leerde deponie
Minst omvangrijk is het industrievuil
dat wegens zijn toxisch, chemisch of
agressief karakter in aangepaste inrich
tingen moet worden verwijderd door
verbranding, neutralizatie. ontgiftiging
of inkapseling
Spreker stelt hierbij dat de afvalstroom
maar nauwkeurig zal kunnen worden
bepaald na wettelijke reglementering
met nauwkeurige uitvoeringsmodalitei
ten. Verder stelt hij dat opdat deze cen
tra zouden kunnen funktioneren rizi-
kodragend kapitaal vereist is Moeilijk
heid hierbij blijft uiteraard het gebrek
aan ervaring. Belangrijke centra op dit
stuk zijn de Antwerpse haven, de ka
naalstreek Gent-Zelzate en het Vilvoor-
dse.
De moderator poneert dan volgende
stelling «Tot hiertoe zijn de kontak
ten tussen industrie en onderwijs met
ERETEKENS
Ter gelegenheid van het jubileumfeest werden tal van eretekens
uitgereikt.
Voor tien bloedgiften: Clothilda Borms, Frangois Buggenhout,
Herman de Wael, Hugo Meert, Herman Meuleman, Jacques Pere
boom, Gaston Bogaert. Eric Borms, Etienne Buyle, Johny Cornelis,
Emiel Corthals, Anne Coppens, Lucie De Boe, Kamiel De Clercq,
Frangois De Cock, Herman De Dier, Louis De Geyndt. Alfred De
Kerpel, Alfons De Keyser, Prosper De Meulemeester. Walter De
Munter. William De Bock, Lucien De Pelsmaecker. Rita De Brau-
wer, Herman De Schutter, Maurits De Vijlder, Regina de la Kethule
de Reyhove, Etienne Scheerfinck, Gaston TTiomas. Jacques Van
Aelbroeck, Beatrice Vereecken, Herman Haeltermans, Herman
Haentjens, Marcel Hoevelinck, Josephine Geeroms, Marcel Ghijs-
sels, Willy Jacobs, Lutgarde Espenhout, Marc Kercke. Edward
Knepfle, Paul Leemans. Rita Matthijs, Leo Muylaert, Clementina
Pots. Alain Roelandts, Jozef Temmerman, Eric Van den Stock,
Guido Van den Bremt, Elsie Van Eeckhout, Gaetan Van den Borre,
André Van Nieuwenhove, Denis Van der Eecken, Renée Ver-
schueren, Norma Van der Biest
Voor twintig bloedgiften: Pierre Bucqué, Ghislain De Boitselier,
Yvonne De Block, Herman De Cock, Diane D'haeseleer, Frans De
Leeuw, Jozef Beek, Louis Bricqué, Louis Bosman, Albert De
Boeck, Germain De Bruyn, Rony De Bruyn, Hendrik De Geyndt,
Leo De Maeseneer, Odilon De Meyst, Frans De Wolf, Victoire
Fernande, Désiré Goethals, Marie-Thérèse Persoons, Jean-Pierre
De Luyck, Lodewijk De Neef, Pierre De Sterck. Irma De Strooper,
Willy De Waegeneer, Gerrit Greevelinck, Hilda Silverans, Etienne
Roelandt, Jan Roelandt, Maurice Smekens, Frans Standaart,
André Stockman. Achiel Temmerman, Julien 't Kindt. Clement Van
den Bulcke. Gustaaf Van Gijseghem, Paul Uyttersprot, Julien Van
Nieuwenborgh. Yvette Troch, Emiel Van den Broucke en Marie-
Louise Willems
Voor veertig bloedgiften: Edward Callebaut, Clementine De Ba
cker. Prosper De Beul. Willy De Bolle, Willy De Bruyne. Jan De
Prins, Noél De Cracker. Jozef De Paepe, Honoré De Stabele,
Mana De Schutter. Frans De Vriendt, Betty De Winter. Nazaire
Holderbeke, Raymond Pessemier, Luc Schatteman, Mane-Rose
Geerts, Hugo Janssens, Mane-Louise Roggeman, Frans Van der
Cammen, Constant Van der Eist, Frans Van der Eist, Frans Van
Gijsegem, Hilaire Van Handt. Wilfried Van Handt, Antoine Ser
geant, Raoul Van Boven, Jacques Van den Bussche.
Voor veertig bloedgiften: Pierre De Bruyne. Marcel De Cock, Frans
Van de Velde, Jozef Van Impe, Benediktus Verhulst, André Verze-
le. Hendrik Dekimpe, Eduard Geldhof.
Voor tachtig bloedgiften: Clement Hoste, Frits Nimmegeers, Irène
Van Herreweghe, René Van der Straeten, Augustin Daelemans.
Voor honderd bloedgiften. Karei Van Mol. Jeannine Van den
Meerssche.
Voor honderdtwintig bloedgiften werd Marcel De Bodt gevierd en
voor 160 bloedgiften kregen Adolf Liebaut en Joossens een erete
ken.
De erkentelijkheidsmedaille Koningin Elisabeth werd aan Paul
Troch uitgereikt voor veertig jaar ononderbroken medewerking bij
het Rode Kruis.
de Overheid, de Milieugroeperingen
en de Konsumenten té krampachtig.
Wederzijdse informatie dringt zich
hierbij dan ook op».
SCHOOL EN LEEFMILIEU
Het derde referaat wordt voorgedragen
door licentiaat chemie, leraar A. Ne
vens. Meer en meer wordt in het on
derwijs aandacht besteed aan het leef
milieu A priori is het kind milieu-lief. In
de kleutertuin wil men deze liefde ver
der doen openbloeien. In de bazis-
school wordt deze eerste sensibilizatie-
vorm uitgebouwd met voor zich zelf
sprekende tema's als «Bomen en
groene zonesonmisbaar levensde-
kor». «Water zoet of zout.onmis
baar». «Lawaai, een produkt van onze
moderne beschaving» of «En berg vol
vuil»
In de humaniora is er meer bewustwor
ding. grotere belangstelling en beter
begrip gepaard gaande met kritisch we
tenschappelijk gefundeerde kritische
opstelling en na een sterkere motivatie
opnemen van eigen verantwoordelijk
heid.
Door uitwerking van GWP's (Geïnte
greerde Werkperiodes) wordt ernaar
gestreefd via kenniselementen te ko
men tot attitudes die bijdragen tot per
soonlijkheidsvorming.
Gesteld wordt dan hierbij dat «Integra
tie van de leefmilieuproblematiek is
uit het eigentijds onderwijs niet weg
te denken. De programma's dienen er
toe worden aangepast»
WETTELIJKE MOGELIJKHEDEN
VAN GEMEENTELIJK
MILIEUBELEID
Op gevatte, kernachtige en klare wijze
situeerde schepen Annie De Maght dan
hét milieubeleid waarvoor de verant
woordelijkheid bij ons allen ligt. Voor
de begrensde gemeentelijke mogelijk
heden staan middelen klaar als meet
apparatuur. laboratoria, infocampag-
nes, aanstellen van milieuagenten, een
klachtendienst, enz.
De schepen ziet het geheel in verschil
lende aspekten:
qua ruimtelijke ordening en stede-
bouw zijn belangrijke instrumenten de
plannen van aanleg en de bouwvergun
ningen;
wat betreft gevaarlijke, ongezonde
of hinderlijke inrichtingen is de ge
meente beperkt tot de minst schade
lijke, deze van de 2e klasse. Onderzoe
ken de commodo et incommodo zijn
steeds belangrijk;
vaste afvalstoffen kunnen om het
even hoe worden verwerkt. De finan
ciële mogelijkheden zijn hier vaak de
terminerend,
i.p.v. «waterverontreiniging» hoort
de schepen liever spreken over behoud
van het proper water en hoe het vuile
proper maken Aalst is hier alvast op
goede weg met de koliektoren en de
lozingsvergunningen,
luchtverontreiniging door verkeer
en huisverwarming zijn nationaal gereg
lementeerd. Een gemeentelijk politie-
reglement en voorlichting en aktie kun
nen hierbij helpen;
voor geluidshinder zijn er slechts
twee uitvoeringsbesluiten verschenen:
testritten van motorvoertuigen en mu-
ziekhinder
Gekonkludeerd hierbij werd dan dat «de
rol van de gemeente in de beveiliging
van het leefmilieu een bazisrol is.
Veel is reeds gedaan maar nog veel
blijft te realizeren»
DE DISKUSSIE
Vielen de referaten nogal lang uit. de
diskussie leek ons té kort en viel bijna
«in het water».
Vooral de eerste twee referaten werden
door Jos De Geyter «gerelativeerd».
«Gelukzalige stellingen worden zo maar
in de zaal geslingerd! Waarom moet er
eerst reaktie zijn eer er aktie volgt? Over
de filantropische bedoelingen van de
privébedrijven heeft Jos De Geyter (en
hij niet alleen) grote twijfels. - Verder
stelt hij dat in de scholen de waarheid
over de oorzaken van vervuiling zou
moeten worden gezegd. Tenslotte he
kelt spreker «het verbruikersmodel»;
Met P.J. Spaak zei een lid van een rrii-
lieugroepering «nousavons peur1». De
tijd werkt tegen ons, zegde hij. De pro
blemen groeien sneller aan dan de op
lossingen en vaak ontbreekt het. niet
voor Aalst, bij de overheid aan politiële
moed.
Achteraan in de zaal bracht de Stichtiijg
Leefmilieu, vzw. onder de auspic$i
van de Kredietbank, een tentoonstellirta
met allerlei werken over de behandeltje
problemen en ook een reeks zeer mopje
aanplakbrieven was ter beschikking v^n
belangstellenden.
GEEFT MEER KOMFORT dff)
AAN UW VOETEN y
Schoenen in verschillende IC 1
breedten LI
Voetverzorging jf f"^
Steunzolen I I
Orthopedisch maatwerk
Spataderkousen
Erkend door alle Mutualiteiten 16)32/25/001
16/40/25002
Telefoon 053-21.59.23
