HET HOOFD
BU EGMONT
AALSTERSE VOLKSVERTEGENWOORDIGERS
OVER HET GEMEENSCHAPSAKKOORI
VOORAF
16 - 27-10-1978 - De Voorpost
Met dit tweede «Egmont»-luik wordt dit lijvig dossier
dah afgesloten. Wij realiseren ons wel dat het voor
velen een onverteerbare brok zal zijn geweest en dit
in vele opzichten. En inderdaad, ook het ganse
zogeheten gemeenschapsakkoord is in vele opzich
ten een moeilijk te verteren geheel. Dit kwam de
voorbije weken reeds duidelijk aan het licht met de
«mise en scène» van de plotse ongrondwettelijke
bezwaren door de kwantitatief belangrijkste koalitie-
partij met aansluitend daarop, of als gevolg daarvan,
de «coup de théètre» van de regeringsleider zelf.
Meer en meer was het inmiddels duidelijk geworden,
dat de verdeeldheid, over de wijze waarop door het
regeerakkoord de Kommunautaire problemen een
definitieve oplossing moesten krijgen, zonder onder
scheid in alle politieke formaties aanwezig was. Vaak
vertaalde zich zowel het onvoorwaardelijk of genuan
ceerd verdedigen of verwerpen van het «Egmontpakt»
vanuit louter politiek opportunisme. Voor sommigen
kwam zich daarbij nog, en niet in het minst, een
berekend elektoralisme voegen. Het is dus zeker
meer dan wenselijk dat, bij het lezen van verklaringen
en stellingnamen van partijpolitici, meer dan gewone
achtzaamheid ten aanzien van de werkelijke waarde
en betekeniservan, aan de dag wordt gelegd. Helaas
is het steeds minder zo dat onze «vertegenwoordi
gers des volks», die overigens goed worden betaald
om, zoals deze week nog door een onder hen werd
gezegd, «te zeggen en te doen wat de meeste gewone
mensen niet kunnen of durven doen.», steeds minder
blijk geven van deze onafhankelijke opstelling. De
vermenging van persoonlijke voordelen en belangen
met de bevoorrechte machtsposities welke uit partij
politieke macht resulteren, is het direkte belang van
de gemeenschap die wordt vertegenwoordigd derma
te gaan doorkruisen dat niet langer meer kan worden
gesproken over direkte dan wel van gemanipuleerde
demokratie. Straks zal dit alles weer duidelijk aan het
licht komen als met huizenhoge «Coca-Cola»-affi-
ches, voorzien van inhoudelijk niets zeggende slo
gans, de partijpolitieke wonder-wasmiddelen aan de
man en de vrouw zullen worden gebracht.
Zeerzeker is dit kommunautair probleem slechts een
onderdeel van de vele problemen die zich stellen.
Zeer zeker is met het in de kijker plaatsen van het
zgn. gemeenschapsakkoord slechts een beperkt as-
pekt belicht van wat zich op politiek terrein aandient
en afspeelt.
Toch hopen wij dat, mede door de vrijmoedige en
kritische benadering van zowel dit onderwerp als van
diegenen waarin wij tenslotte heel wat verwachtin
gen mogen en moeten stellen, onze volksvertegen
woordigers met name, wij bij hebben kunnen dragen
tot enig verhelderend inzicht, zowel in de «Egmont»-
materie als dusdanig als in het geheel van het
partijpolitieke opbod daaromtrent en ook daarbuiten.
fviysnaaA X, Qt-mni)
'cKkhdv azliatlt a/Petn deytn de trouufe musAehu-i fan a'e
P01TMS anus ArmcAUOforf en AM/f/S Wuttfts
D.V.: 12. De tegenstanders van
het akkoord zeggen dat hierdoor
federalisme met twee is opgege
ven en er in feite drie evenwaar
dige gewesten worden erkend.
Hierbij zit het derde gewest dan
op de wip als er ooit een federale
staat België zou komen en weegt
dus weer het zwaarst door en ver
andert er dus in feite niets aan de
oude Belgisch-Brusselse situa
tie. Hoe ziet U dit?
Mare Galle: Deze konfederatie heeft
een eigen karakter, is dus een instelling
«Sui generis». De twee kuituurge
meenschappen zijn autonoom wat de
kulturele aangelegenheden betreft En
ik mag zeggen: sociaal-kulturele aange
legenheden. Het Vlaamse-, het Waalse
en Brusselse gewest zijn autonoom wat
de geregionaliseerde zaken betreft. De
Vlaamse verkozenen in de Brusselse
gewestraad hebben de «alarmklok»
toegewezen gekregen waar zij rustig
gebruik van kunnen maken met alle ge
volgen voor dit gewest. Diezelfde Vla
mingen zetelen in de Vlaamse kuituur-
raad en in de gezamenlijke vergadering
van de Vlaamse Kultuurraad en de
Vlaamse gewestraad Ik zie dus niet
goed in hoe de franstalige Brusselaars
ergens op de wip kunnen zitten
Diane D'haeseleer: Zoals reeds eerder
gezegd wordt het land momenteel op
gesplitst in drie gewesten met in ieder
gewest een heersende politieke partij.
De taalverhouding tussen die gewesten
is ook al even duidelijk:
1. Nederlandstalig gewest en twee
franstalige gewesten
In de vroegere situatie met betrekking
tot Brussel komt wel één grote spijtige
verandering, de verkregen Vlaamse au
tonomie wordt mettertijd volledig ver
drukt.
Jan Caudron: Er komen drie gewesten
en twee gemeenschappen. Het Brus
sels gewest is niet gelijkwaardig aan de
twee andere aangezien voor de per
soonsgebonden materies de Vlamingen
van het Brussels gewest onder de be
voegdheid van de Vlaamse gemeen
schapsraad vallen en de Franstaligen
onder de Franse De tweeledigheid is
dus in het derde gewest ingebouwd.
Ook de senaat, die zal samengesteld
zijn uit de leden van de twee gemeen
schapsraden is uiteraard tweeledig.
Hier is van Brussel geen sprake.
De drieledigheid van België wordt sterk
afgezwakt ten voordele van de tweele
digheid aangezien bij de Vlamingen het
voornemen bestaat om de Vlaamse ge
westraad en de Vlaamse gemeen
schapsraad regelmatig te laten sa
mensmelten. Men zou zelfs één en de
zelfde voorzitter kiezen en één bureau
Aangezien het nu vaststaat dat de drie
gewesten nooit samen zullen vergade
ren kunnen er ook geen beslissingen
genomen worden waarbi| Brussel de
doorslag zou geven. Het zo gevreesde
front van Wallonië en Brussel tegen
Vlaanderen gaat dus met door
Bhis Wülems: (geen antwoord)
D.V.: 13. Op welke onderdelen
zou U het huidige akkoord gewij-
el
abi
zigd willen zien? Waar zitten de
rozen en de doornen?
Mare Galle: De Vlaamse socialisten
hebben het gemeenschapsakkoord
aanvaard hoewel zij zelf een beter voor
stel hadden waarin de faciliteiten wer
den afgeschaft. Ik heb zelf vroeger
voorgesteld dat aan het hoofd van een
gefusioneerde stad Brussel twee bur
gemeesters zouden worden aangesteld
en dat in het teken van de kulturele
autonomie twee schepenen van kuituur
zouden worden benoemd. Die voorstel
len werden niet in overweging geno
men. Nu zal men in elke Brusselse ge
meente gemeenschapskommissies in
stalleren en na een grondige studie van
hun bevoegdheden moet ik zeggen dat
zij een grote macht zullen hebben Ik
vind ze beter dan de door mij voorge
stelde toegevoegde schepenen omdat
die schepenen niet noodzakelijk tot de
politieke meerderheid in het schepen
kollege zou behoren, dat hij voortdu
rend onder druk zou staan van zijn taal
genoten, groeperingen, pressiegroe
pen enz en aan de andere kant door de
franstaligen zou kunnen worden gema
nipuleerd. Dit zal niet het geval zijn met
de gemeenschapskommissie waarin
alle politieke frakties vertegenwoordigt
zullen zijn en die ook minder zullen
kunnen worden gemanipuleerd. Zij ge
ven de Vlamingen dus een grotere
waarborg. Het princiepe van het in-
schrijvingsrecht is natuurlijk een
doorn, maar beter dan het behoud van
het kiesarrondissement Brussel - Halle
Vifvoorde dat een inschrijvingsrecht gaf
op een enorme schaal Het is in de
Egmontgemeenten gelukkig uitdoof-
baar zodat een kind dat over twee jaar
geboren wordt er niet meer zal van kun
nen genieten Een andere doom is de
terminologie. Ik heb een amendement
ingediend waarin ik voorstel dat wij het
zouden hebben over nationale wet.
gewest-wet. gemeenschapswee na
tionaal minister, gewest-mmister, ge-
meenschaps, nationaal parlement,
gewest-parlement, gemeen-
schapsparlement enz., wat toch heel
wat duidelijker zou zijn voor diegenen
die de wet moeten toepassen. Maar
daartegen hebben de konservatieven
zich gezet vnl. de PSC, zodat wij het in
de toekomst zullen moeten hebben over
het «lid van de eksekutieve van de
Vlaamse gewestraad»
Diane D'haeseleer De bezwaren die
wij als Vlaming tegen de fundamenten
van de hervorming kunnen inbrengen
zijn:
1al wat aan Vlaamse kant in het Brus
selse wordt toegezegd zal automatisch
aan de Franstaligen van de zes facili
teitsgemeenten worden toegegeven.
2. de pariteit in het beheer van het
Brussels gewest wordt prijsgegeven,
terwijl zij wordt gehandhaafd in de rege
ring
3. biezonder stemrecht wordt, via het
inschrijvingsrecht, verleend aan de
franstalige inwoners uit de tien rand
gemeenten of wijken, zonder wederke
righeid aan waalse kant.
4 terwijl de Vlamingen en de Walen
autonomie hebben verkregen op het
vlak van de kulturele en persoonsge
bonden materies wordt deze autonomie
niet echt tot stand gebracht voor de
Brusselse Vlamingen.
5. van kulturele autonomie voor de
Brusselse Vlamingen vindt men in het
ontwerp niets terug. De persoonsge
bonden materies komen niet uitsluitend
onder de bevoegdheid van Vlaamse in
stellingen en gezagsorganen.
De Vlamingen krijgen te Brussel geen
eigen beslissingsrecht, geen eigen or
ganen, geen eigen middelen.
6. Brussel kri|gt het statuut van een
franstalig gebied met 20% vlaamse
minderheid. Brussel verliest zijn rol als
ontmoetingsplaats van de twee ge
meenschappen
7. de botsingen zullen tot imobilisme
leiden en de Vlaamse minderheid zal
hierdoor de grootste schade ondervin
den
Jan Caudron: Er blijven inderdaad
zware pillen die moeilijk te verteren zijn
voor elk rechtgeaard Vlaming. Deze
toegevingen worden slechts aanvaard
baar wanneer wij goed beseffen wat het
ganse gemeenschapspakt ons aan
winstpunten aanbrengt. U moet ook
weten dat de frankofonen de uitdoof-
baarheid slechts hebben aanvaard na
dat voorzitter Schiltz de VU-minister-
portefeuilles te grabbel had gegooid en
gans het pakt dreigde te verzanden. De
grote vraag is hoeveel frankofonen in de
Egmontgemeenten van het inschrij
vingsrecht zullen gebruik maken Wie
de zware lasten en moeilijkheden kent
die aan het inschrijvingsrecht vastge
knoopt zitten mag terecht hopen dat dit
zeker geen aardverschuiving zal teweeg
brengen.
Een pikant détail is wel dat zelfs een
Lode CLAES destijds akkoord ging met
een referendum in het Brussels rand
gebied. Deze ontstellende teorie heb ik
hem persoonlijk horen en zien uiteen
zetten op de Vlaamse TV in aanwezig
heid van PL kamerlid Risopoulos, die
hem voor deze «genéreuse geste» met
Franse komplimenten in behoorlijk Ne
derlands overlaadde!!
Ghis Willems: Het gemeenschapsak
koord houdt rekening met vast afgeba
kende gewesten en het voorziet de
strukturen die de grenzen van de ge
westen kunnen bewaken. Het is een
uiterst positieve zijde van het akkoord.
Echter, geen rozen zonder doornen. De
keerzijde is inderdaad het inschrijvings
recht en het handhaven van de facilitei
ten
D.V.: 14. Wat met de financiën
van het Vlaamse gewest? Wordt
dit nu Vlaamse centen in Vlaamse
handen? Zullen wij over onze ei
gen «opbrengst» naar eigen be
lieven kunnen beschikken?
Mare Galle: De begroting zal worden
verzekerd door eigen met fiskale ont
vangsten door dotaties ten laste van de
nationale begroting, door ristorno's
van de opbrengst van sommige belas
tingen en door leningen
Diane D'haeseleer: Aangaande de fi
nanciering van de te Brussel bestaande
en te creëren socio-culturele instellin
gen, bepaalt de Egmontovereenkomst:
1 «de socio-culturele instellingen
mogen één ol tweetalig zijn. Wanneer
zij ééntalig zijn. vallen zij ten laste van
hun gemeenschapWanneer zij tweeta
lig zijn, zal de wet voorzien in een be
heersregeling die de samenwerking
tussen de twee gemeenschappen én de
voor het onthaal van elke gemeenschap
onontbeerlijke autonomie organi
seert».
2. «in elke gemeentebegroting van de
gemeenten van het Brussels gewest zul
len de kredieten voor de kulturele aktivi-
teiten bedoeld in de wet van 1971 die
niet worden besteed aan de werking van
de aan beide gemeenschappen ge
meenschappelijke aktiviteiten, onder
beide gemeenschappen worden ver
leend, in verhouding tot hun numeriek
belang». De kredieten zullen slechts
mogen worden vastgelegd op voorstel
of na éénsluidend advies van de be
voegde gemeenschapskommissie».
3. «De verdeling van de bevolking van
het Brussels gewest tussen beide ge
meenschappen zal forfaitair geschieden
naar rata van 20% voor de nederlands-
taligen, tot op het ogenblik dat uit het
resultaat van de gemeenteraadsverkie
zingen zou blijken dat het stempercen-
tage op de Vlaamse lijsten hoger is dan
20% van het totaal van de uitgebrachte
stemmen».
Hieruit kunnen wij onthouden dat de
Brusselse Vlamingen, via hun gemeen
schapskommissies, voorstellen zullen
mogen doen voor de besteding van
20% van die gemeentelijke kredieten
voor de tien culturele materies opge
somd in de wet van 21 juli 1971 die
overblijven na de financiering van de
tweetalige kulturele gemeentelijke akti
viteiten.
Ter illustratie kan men vermelden dat
bv de burgemeester van Ukkel voor
enkele maanden aan de nederlandsta-
lige kulturele verenigingen mededeelde
dat er in het gemeentebudget slechts
een 150.000 F in aanmerking kwamen
voor een dergelijke verdeling. Op grond
van hun jarenlange ervaring vrezen de
Brusselse Vlamingen terecht dat de 19
Brusselse gemeenten het zo zullen aan
boord leggen dat het leeuwenaandeel
van bedoelde kredieten naar officiële
tweetalige initiatieven zou gaan. Ze la
ten opmerken dat de forfaitaire 20% -
80% verdeling niet geldt voor de zoge
heten persoonsgebonden materies.
Ook hebben zij vragen naar wat precies
bedoeld wordt met «socio-kulturele»
instellingen. Daarenboven merken zij
op dat in bovengeciteerde passage uit
de overeenkomst blijkt dat de gemeen
teraadsverkiezingen even zoveel talen
tellingen zullen zijn en dat met de forfai
taire 20% - 80% verhouding, door de
Vlaamse onderhandelaars openlijk
wordt afgestapt van het beginsel van
gelijkberechtiging van de twee ge
meenschappen te Brussel.
Het valt op dat de gemeenschappen uit
sluitend zullen aangewezen zijn op do
taties ingeschreven in de nationale be
groting. terwijl de gewesten zullen kun
nen putten uit een hele reeks middelen,
waaronder een eigen fiscaliteit
Het vroeger kabaal van de Volksunie
tegen wat ze de «uitholling» van de
kultuurautonomie bij gebrek aan eigen
financiële middelen noemden, blijkt
nu licht|es belacheli|k. wanneer men
bedenkt dat deze partij nu zelf instemt
met een «kuituur autonomie zonder ei
gen middelen»
Jan Caudron: Nog niet, maar ik heb
goeie hoop dat het ooit zover komt. Hoe
meer het arme Wallonië aan de poorten
van het rijke Vlaanderen zal komen
kloppen om staatshulp te krijgen, des te
meer zelfbeschikkingseisen wij kunnen
stellen Zo van: «Goed vriend, gij krijgt
een boterham van mij, maar dan komt
gij even in mijn tuin werken». Zo zullen
wij beetje bij beetje een zelfbestuur ver
overen met financiële autonomie en een
bestemming van onze centen zoals wij
dat zelf willen. Het Egmontakkoord. dat
inderdaad een onvolkomen federalisme
betekent heeft een beweging in gang
gezet die niet meer te stuiten is en die
zal evolueren naar een maximale auto
nomie.
Ghis Willems: Uit het toekomstig par
lementair debat zal konkreter naar vo
ren komen op welke fiskaliteit het
Vlaams gewest zal kunnen rekenen. In
de overgangsfase is voor het gewest
Vlaanderen geen eigen fiscaliteit weg
gelegd: het zal zijn inkomsten putten uit
dotaties en ook wel eigen leningen. In
de definitieve fase is het niet onredelijk
te stellen dat het Vlaamse gewest gro
tendeels de huidige provinciale inkom
sten zal overerven en andere, nu natio
nale inkomsten
D.V.: 15. Op het gebied van het
onderwijs wordt in het Egmont
akkoord amper iets gezegd. Er
wordt dus zeker niet geregionali
seerd op dit vlak, laat staan dat
het gewest Vlaanderen over zijn
eigen onderwijsmjateries zal
kunnen beslissen. Vindt U dit een
gelukkige zaak? Kon er dan op
gewestelijk niveau ook niet zo
iets als een schoolpakt tot stand
komen? Nu lijkt het erop dat de
vrijzinnigen de unitaire onder-
wijskaart spelen uit angst voor de
zgn. C.V.P. staat? Is dit zo?
Mare Galle: Het is onze schuld nief dat
er een reeks van onderwijsnetten in ons
land bestaat. Het vrij onderwijs zal zich
zelf niet willen afschaffen. Wij wachten
nog op de aanvaarding van ons voorstel
om te komen tot pluralistische scholen,
hoewel die eigenlijk niet meer nodig
zijn, want de scholen van het rijk bvb,
zijn dat al. Ikzelf ben altijd bereid tot een
gesprek om te komen tot een Vlaams
schoolpakt maar ik denk dat dit voorstel
moet komen van diegenen die naast het
officieel onderwijs een konfessioneel
onderwijsnet hebben uitgebouwd U
weet dat de Vlamingen houden van ver
snippering.
Diane D'haeseleer: Het standpunt ver
vat in deze vraag lijkt mij een beetje te
extreem gezocht Momenteel is het on
derwijs toch ook niet meer op een uni
taire leest geschooid Inderdaad, beide
gemeenschappen hebben een ministe
rie van opvoeding en kuituur De toe
stand van het onderwijs in het Brussels
gewest werd reeds in een voorgaande
vraag verwerkt
Jan Caudron: Wanneer er op onder
wijsgebied nog met geregionalizeerd
wordt is dit niet omwille van de tegen
stelling Vlaanderen - Wallonië, maar
wel omwille van de tegenstelling
gelovige-vrijzinnige. De gelovigen in
Wallonië en de vrijzinnigen in Vlaande
ren vrezen geminorizeerd te zullen wor
den. Men spreekt van een PSB-staat in
Wallonië en een CVP-staat in Vlaande
ren. Zodra de minderheden de slui
tende waarborgen krijgen niet te zullen
worden platgedrukt, kan ook het on
derwijs gefederalizeerd worden. Zodra
wij het daarover eens zijn komt gans het
pakket van het onderwijs bij de auto
nomie. waar het nu feitelijk al
financieel-budgettair toe behoort. Dan
zal het er ook politiek toe behoren.
Ghis Willems: Op onderwijsgebied is
rekening te houden met het schoolpakt.
Zolang de argwaan tussen de filosofi
sche blokken niet luwt. zolang zal het
schoolpakt bestaan en zolang zal de
schoolmaterie grotendeels en nood
gedwongen nationaal blijven. Wat niet
onder het schoolpakt valt is gekulturali-
seerde materie, wordt dus geregionali
seerd.
D.V.: 16. Er wordt over sub
gewesten gepraat en ook over
bepaalde machinaties die bij de
vormgeving ervan zouden spelen,
(een herhaling van sommige min
der fraaie kanten van het fusie
ge-touw-trek). Wat wordt het nu
met deze sub-gewesten, wat zul
len zij inhouden, op welke basis
worden zij gevormd?
Mare Galle: Over de sub-gewesten
wordt niet gehandeld daar die pas ter
sprake zullen komen bij de grondwets
herziening. Er werden dus nog geen
voorstellen ingediend, dienaangaande,
behalve dan wat in het gemeenschap
sakkoord staat. Dit moet nog worden
uitgewerkt.
Diane D'haeseleer Het hoofstuk uit de
Egmontovereenkomst, gewijd aan de
zogeheten subgewesten is zeer vaag
Zo b.v
1 Wat betekent: «de territoriale on
derverdeling in provincies met even
tueel enkele grenskorrecties blijven be
houden...»
2. De provincie Brabant zal worden
opgesplitst en het Brusselse gewest
zou één provincie vormen met een
Gouverneur. Komen er ook provincie
Vlaams-Brabant en Waals Brabant?
3 Er wordt gezegd dat in de toekomst
aperentering mogelijk zal zijn tussen de
op te richten provincie Brussel en de
andere afgesplitste territoriale entitei
ten van de huidige provincie Brabant.
Ten einde de Vlaamse stemmen te
groeperen is zoiets wenselijk maar zal
hetzelfde gebeuren tussen de andere
provincies?
4 De plaats en de rol van deze entitei
ten wordt nergens op een degelijke
wijze toegelicht. De administratieve
voogdij wordt op het vlak van de poli
tieke verantwoordelijkheid naar het ge
westelijk exekutief overgeheveld Zoge
zien wordt de provinciegouverneur
wiens functie behouden blijft de verte
genwoordiger van het gewestelijk ge
zag en met langer de vertegenwoordi
ger van het centraal gezag Voor een
aantal aangelegenheden die bij het na
tionaal beleidsniveau blijven behoren,
maar waarvan de uitvoering aan de lo
kale besturen is opgedragen, zal even
eens een voogdij moeten blijven uit
geoefend worden, (bv. burgerlijk^
stand, militie). Hebben de Egmontonhuiy
derhandelaars zulks uit het oog verlt
ren?
Jan Caudron: Omdat de afstan et i
Gewest-Gémeente te groot is heeft me eer
er de subgewesten bijgesleurd. Zo z n i
het arrondissement Aalst met het ar >tte
Oudenaarde één subgewest vormer i v
Het subgewest zal geen politiek beslu rus
singsrecht krijgen Het zal slechts bekeic
paalde taken uitvoeren zoals huishoui ias,
ophaling en verwerking, waterzuive
mg. brandweer enz Het subgewe aui
zal de taak van sommige interkommi e
nales overnemen. Dat er bij de vormm aar
van die subgewesten touwtrekkerij bty. n
staat van zuivere politieke inspiratie z^ve
ik met ontkennen. Voor mij hoeven d adr
subgewesten met maar ik lig er ook nu v.
van wakker.
Ghis Willems: De diskussie over deakt
subgewesten blijft open. De afschaffm at v
van de provincies als politieke entiteit) a zé
en het in leven roepen van de subgèt ei
westen raakt de grondwet en komt di )ell
maar ter sprake bij de definitieve fasen
(grondwetsherziening). De zaak is teanc
gronde nog niet uitgepraat. De bedo i'
ling die voorligt in het Egmontakkooi OCI
is wel een einde te maken aan het o n
democratisch beheer van de intercon tt
munale. Zo is het mijns inziens got s n
mogelijk dat een subgewest «Oos »rj
Vlaanderen» in net ieven geroept
wordt met ondermeer als bevoegdhe ijler
deze van de huidige Oost-Vlaamse i
terkommunales
mki
D.V.: 17. Er wordt luidop gefluie v
terd dat «men» door het betref
ken van de V.U. bij dit Egmontafcp c
koord een heruitgave van de «(etc
kwidatie» van het R.W. verwaï
met deze keer de V.U. als «lijdelijk
onderwerp»Ziet U de rol van ei aan
partij als de V.U. uitgespeeld i)lks
dit «grote» akkoord tot staf*)
komt?
Mare 6alle: De Volksunie is in de eeri
plaats een taalpartij. Zodra de taalpi
blemen, waarvoor zij een oplossi
zocht, opgehouden hebben te bestaa
en dat is ons aller wens, zal de V.U. a
taaipartij geen of minder reden van b
staan hebben Er kan natuurlijk a
deze partij een andere inhoud word
gegeven maar ik zie nog niet goi
welke. De rechtsen van deze parti| zo
deren zich duidelijk af. Wat met
centrum ervan zal gebeuren weten i
met De progressieven weten waar
welkom zijn. zoals trouwens alle pd
gressieven. Dit zijn natuurlijk maar vfy."
onderstellingen want om precies te c
ten wat met de V.U gaat gebeuren zo
den wi| de toekomst moeten kuni
voorspellen.
Diane D'haeseleer: Opmerkelijk is
deze partij sinds haar regeringsdc
name (in maart jl.) beslist heelt a
klemtoon in de strategie te vprleoof Vc
Tot nog toe werd het streven naar I
deralisme geaccentueerd: voortaan
de aandacht meer gaan naai de soo
problematiek.
De partij zal llagmatischei lenge
afstand nemen van diukkimisiii
en dogmatische uitgangspunten
een rechtvaardigheidspaitn te woufjj
Ijv
J-St
;jhis
aio
g<
m
V.
*uss
intra
Itali
"T icht
rizo
