Wat nu met de VZW «Sport- en
rekreatiecentrum» te Gijzegem?
En nu (voorlopig) maar eindigen
Baardegem blij verraste gastheer
van «Tot Heil des Volks»
FEESTELIJKE VLAGGEWIJDING VAN
DAENSISTISCHE MUZIEKMAATSCHAPPIJ
GEBREK AAN ZELFZEKERHEID
18 - 27-10-1978 - De Voorpost
den» genoemd en krijgen «dekrete-
rende» bevoegdheid. Deze bevoegd
heid gaat over matenes als:
gezondheidszorg, echter met uit
zondering van de planning en financie-
ringsvoorwaarden van de infrastnik-
tuur, wat betekent dat men voor oprich
ting en inrichting van de nodige gebou
wen van de centrale overheid afhanke
lijk blijft.
de sociaal-maatschappelijke en pe
dagogische hulpverlening aan gezin
nen.
de algemene vorming, naast en bui
ten het openbaar onderwi|s
beroepsom- en bijscholing,
O.C.MW-bevoegd heden voor het
grootste gedeelte
Wat de huidige O.C M.W.'s betekenen
met betrekking tot vooral de sociaal en
maatschappelijk meest kwetsbaren is
overduidelijk. Dit doet de vraag rijzen
hoe de nederlandstalige Brusselaars,
langs de unitaire gemeentelijke
O.C.M.W.'s o.m. de teoretische be
voegdheid voor bepaalde O.C.M.W.-
materies van hun gemeenschapsraad
zullen kunnen ervaren.
Aangezien de Brusselse instellingen
niet meer onder nationale voogdij zullen
vallen maar direkt onder de bevoegd
heid van het Brussels gewest (lees
FDF-gewest) laat zich licht raden met
welke spitsvondigheden, vooral op dit
terrein, de Vlamingen het leven zuur zal
worden gemaakt
OVER KET INSCHRUVINGSRECHT
Hierover zegt arrondissementeel BSP-
senator Vernimmen: «Ik meen dat, als
men inschrijvingsrechten toekent, men
dit net zo goed had kunnen geven aan
de Vlamingen in Waals-Brabantse
randgemeenten» en wij zouden er wil
len aan toevoegen, ook aan Vlamingen
in Vlaams-Brabant.
Deze eenzijdige (weeral) toekenning
van (voor)rechten zorgt bovendien voor
verdere ongelijkheid op elektoraal vlak
en maakt het demokratische één man,
één stem tot een aanfluiting. In deze
kontekst menen wij dat de Vlaamse eis,
de splitsing van het kiesarrondissement
Brussel, van zijn oorspronkelijke bete
kenis wordt ontdaan. Voor de nationale
en Brussels-gewestelijke verkiezingen
kunnen (alleen) de franstaligen uit de
faciliteiten en inschrijvingsgemeenten
zich te Brussel inschrijven en daar elek
toraal meespelen. Voor de gemeente
verkiezingen spelen zij dan weer mee in
hun woonplaats zelf en gaan daar fran-
kofoon gewicht in de schaal brengen.
Omgekeerd valt het stemgewicht van de
Vlamingen voor de gewestelijke verkie
zingen te Brussel weg (deze uit de hui
dige gemengde kieskantons). Door dit
inschrijvingsprivilegie voor de fransta
ligen wordt voor het gewest Brussel de
frankotonie nog versterkt van uit
Vlaams-Brabant met al zijn gevolgen
voor de reeds in een minderheidsposi
tie verkerende nederlandstaligen, die
op zichzelf aangewezen zijn, binnen het
Brussels gewest
OVER DE VEREENVOUDIGING
OER INSTELLINGEN
Er werd gezegd dat de Egmontonder-
handelaars zich als doel hadden gesteld
met dit pakt bij te dragen tot de vereen
voudiging van onze openbare instellin
gen.
Straks krijgen wij aldus drie los van
elkaar staande staatsstrukturen, zes
regeringen, zeven wetgevende verga
deringen. negen administratieve pro
vincies. 25 subgewesten en 50 ge
meenschapskommissies.Dat eigen
aardig soort rationalisatie brengt al
leen mee dat wij ons, in het Egmont-
België, aan zowat 1300 nieuwe «hoog
waardigheidsbekleders» mogen ver
wachten. Aan een boofn zo volgeladen.
OVER DE EIGEN
FINANCIEN
De gewesten putten straks hun finan
ciële middelen uit eigen niet fiskale
ontvangsten, gedeelten van opbrengs
ten van sommige nationale belastin
gen. eigen fiskaliteit. leningen en dota
ties. Deze dotaties, welke door de na
tionale centrale overheid worden toe
gekend, worden berekend op basis van
1/3 van het inwonertal, 1/3 van de
gewest-oppervlakte en 1/3 van de in het
gewest geïnde belastingen. In de ver
onderstelling dat iedereen gemiddeld
evenveel direkte belastingen betaalt
zou men voor deze dotaties aan vol
gende verdeling toekomen:- Vlaams
Gewest 51,5%, Waals Gewest
42,70%, Brussels Gewest, 5,8%.
De dotaties voor de gemeenschappen
worden als volgt opgedeeld. Neder
landse gemeenschap 54.72%, Franse
gemeenschap: 45.28% (nu respektie-
velijk 57,58% en 42,42%) De Duitsta-
ligen kunnen ons inmiddels een zorg
zijn, die leven uit de hand van de Waalse
«goedgeefsheid». Deze cijfers worden
pas betekenisvol als men enerzijds gaat
kijken naar de veel-nullen getallen
waarvan deze een procent zijn en an
derzijds naar het werkelijke inwonertal.
(Wij Vlamingen leveren 65% van de
beroepsarbeid, betalen 60% van de be
lastingen, zorgen voor 61% van de
spaargelden en dragen voor 61% af
aan de R.M.Z.)
Van de nationale financiën blijft, in het
nieuwe België van morgen niet minder
dan 77% onder het centrale gezag. Een
Leuvense prof. heeft becijferd dat voor
elke 100 fr naar het Vlaamse gewest er
132 fr naar het Waalse gewest gaat.
Naar Brussel gaat 97%
OVER DE SUB-GEWESTEN
Deze instellingen hebben alleen uit
voerende bevoegdheden. Maar voor
diegene die weet wat er bij de uitvoe
ring van taken, die door gemeenten,
gewesten of staat worden opgedragen,
in de praktijk komt kijken zal het belang
van deze sub-gewesten voor de inplan
ting en uitbouw van macht en invloed
zeker niet worden onderschat. Op basis
van de huidige politieke stand van zaken
zouden deze sub-gewesten besturen
ais volgt zijn samengesteld: turnhout,
4 CVP en 1 BSP; Antwerpen-Mechelen,
St.Niklaas-Dendermonde, Zuid-
West-Vlaanderen en Limburg, 3 CVP, 1
BSP en 1 VU; Gent-Eeklo, Aalst-
Oudenaarde, Kust-Brugge en Leuven,
2CVP, 1 BSP, 1 VU, 1 PW; Halle-
Vilvoorde: 3 CVP. 1 VU, 1 PW Voor
Brussel valt het sub-gewest samen met
het gewest zelf en is het Brussels -
gewestelijk eksekutief bevoegd. Dit zou
als volgt zijn samengesteld. 3 FDF, 1
PSB, 1 PSC. 1 CVP, 1 VU.
OVER DE BRUSSELSE
FRANSTALIGEN
Onder de franstaligen worden te Brus
sel gevoeglijk al diegenen gerekend
welke niet uitdrukkelijk het Nederlands
als kommunikatiemiddel gebruiken
«Pour lès besoins de la cause- wor
den dus alle vreemdelingen ineens ook
autochtone franstalige Brusselaars. In
1977 telde men in de 19 Brusselse ge
meenten vfllgend procentueel vreemde
lingental: St. Gillis 42,9%, St. Joost
40,1%, Vorst 23,8%, Anderlecht
18,9%, Etterbeek 18,1%. Koekelberg
16,3%, Ukkel 16,1%, St Pieters-
Woluwe 14,4%, St. Lambrechts-
Woluwe 12%, Watermaal 9%, Jette
8,4%, Ganshoren 8,3%, Evere 8,1,
Berchem 6,5%. Alles samen is dit
21.1% op een bevolking van zowat 1
miljoen.
OVER DE NATIONALE
BEVOEGDHEDEN
De nationale volksvertegenwoordiging,
met de nationale regering als «ekseku
tief» blijft bevoegd voor volgende mate
ries: Buitenlandse zaken, Landsverde
diging, Justitie, Binnenlandse Zaken,
Financiën, Ekonomie, Openbare Wer
ken, Verkeer, Sociale Voorzorg, Ge
zondheidsbeleid en Administratief sta
tuut en bezoldiging (ook voor de gewes
telijke en gemeenschapsinstellingen).
De Senaat, die uit de leden der gemeen
schapsraden wordt samengesteld, is
bevoegd voor: grondwetsherziening,
wetten waarvoor speciale meerderheid
nodig is, amendementen en goedkeu
ren van nationale wetten inzake
publiek-, burgerlijk-, handels-, straf-,
en fiskaal recht, beoordelen van
gemeenschaps-moties op hun ge
grondheid (dit m.b.t eventuele diskri-
minatie van filosofische en ideoloj
sche minderheden), bepalen der ni
men voor de tweetalige socio-kultun
instellingen te Brussel
Ook voor een simpel advies zal er
beide taalgroepen een meerderhe
moeten zijn. Hierdoor kan een gerin
meerderheid de werking van deze i
stelling blokkeren.
OVER HET AKKOORD
ALSOUSOANIG
Volgens professor Leo Neels, assistt
aan het instituut voor grondwettel
recht aan de K.U.L. volgde men bij li
uitwerken der gemeenschapsakkoc
den de omgekeerde weg. Terwijl oi
de definitieve regeling nog niets op p
pier staat is de ganse overgangsret
ling reeds uitgewerkt. Men legde d
als het ware een weg aan zonder
weten waarheen, of liever de wegaa
leggers zeggen elk voor zich deze w
naar hun einddoel aan te leggen.
In tegenstelling met wat normaal k
worden geacht werkte men de ovi
gangsregeling niet uit naar de eindre»
ling toe maar gaat men omgekeerd
werk. Het lijkt niet erg logisch maar li
is nu eenmaal zoDe overgang naar if
wat nog niet bestaat werd op pap
gezet en het ziet er naar uit dat de defi
tieve regeling zal worden uitgewerkt
funktie van wat deze overgangsregeli
zal brengen!
Het zgn. Vlaamse probleem is het probleem van onze eigen zelfzekerheid met
name het gebrek eraan. Wij moeten niet op wettelijke regelingen rekenen om
dit probleem uit de wereld te helpen. Wetten lossen op zichzelf nooit iets op als
deze wetten niet omvatten of bevestigen wat reeds werkelijkheid is. En om de
werkelijkheid om te buigen moeten wij in onze eigen mogelijkheden geloven en
ons niet achter een beschermende (sic!) muur van schijnzelfstandigheid laten
terugdringen.
Zolang wij ekonomisch niet sterk ge
noeg waren hebben wij daarvan kultu-
reel en intellektueel de gevolgen gedra
gen en met die kwalijke erfenis zitten wij
nu nogHet gewicht van ons naderhand
sterk toegenomen ekonomisch poten
tieel hebben wij tot op heden echter
steeds niet kultureel en intellektueel
kunnen omzetten doordat wij ons
voortdurend als politieke dwergen heb
ben gedragen. Doordat steeds meer
beslissingsbevoegdheid naar de over
heid werd toegetrokken kon. door ons
ondermaats politiek aan bod komen, de
normale opgang van ons volk opnieuw
worden afgeremd. Als doekje voor het
bloeden waren er dan de taalwetten die,
daar waar zij voor bestemd waren en
dienden toegepast, niets aan de oorza
ken van de scheefgegroeide toestanden
konden wijzigen In werkelijkheid ridi-
kuliseerden dit soort steriele wetten al
leen maar de rechtmatigheid van alles
wat er ooit aan de basis van had gele
gen.
Daardoor werkten deze taalwetten ten
slotte tegen ons, direkt en indirekt,
doordat wij ons wettelijk beschermd
wisten en deze als alibi gingen gebrui
ken voor onze eigen lankmoedigheid.
«Het is bij wet geregeld, dus moeten wij
zelf niets meer doen!» Hierdoor viel het
ons des te makkelijker om onszelf op te
sluiten in het materiaa-konfortabel
getto van onze kleinburgerlijke zelfge
noegzaamheid welke voortdurend ons
minderwaardigheidskompleks door
kruist. Met Egmont gaan wij in dezelfde
richting door. Met deze nieuwe wette
lijke regeling verandert er op zichzelf
niets.
Alleen sluiten wij de oorspronkelijke
bewoners van het Nederlandse Brussel
voorgoed uit de volksgemeenschap
waar zij historisch toe behoren en gaan
wij een eindje verder toekijken tot het
straks onze beurt wordt. En over 10 jaar
kan het scenario weer herbeginnen..
Ongetwijfeld zijn er bij de politici, welke
mede tot de verdedigers van het ge
meenschapsakkoord behoren, velen
die oprecht menen dat alleen via deze,
zogeheten laatste kans, er een begin
kan worden gemaakt met een mentali
teitsverandering bij de gewone Vlaamse
man. Wij nemen tevens aan dat politici
nu eenmaal het politieke spel der gege
ven machtsverhoudingen dienen mee
te spelen.
Zij zullen echter ook moeten toegeven
dat, als men dan genoegen moet ne
men met duidelijk erkenbaar slechte en
initiaal verkeerde regelingen welke wel
iswaar de vrucht zijn van een kompro-
'mis wat tijdelijk enkele politieke voorde
len kan inhouden, deze, in beginsel
verkeerde en onrechtvaardige regelin
gen, niet minder alsdusdanig zouden
worden genoemd. Politici hebben zeer
zeker hun eigen politieke verantwoorde
lijkheden. Niet-poiitici kunnen onge
twijfeld al eens onvoldoende rekening
houden met dit politieke samenspel. In
de gegeven situatie zouden wij hiervoor
dankbaar moeten zijn.
Wannes Van de Velde zingt in zijn lied
over Pieter Breugel die zijn Braban# 1
Stede vandaag terugvindt, het
gende. «De Vlaming zit in het geval
van zijn kompleksen. De sleutel ligt]
bij. Kom geeft hem mij!» Wij willen ij
hier bij laten! r>
Erick Van der Eist
Stralenae gezichten, veel volk. Sfeer en stemming. Een
meevaller van een weertje. Tussendoor een muzikale inloop
dissonant waar wij niet aan tillen. Wijn proevende geeste
lijke en wereldlijke gezagsdragers. Vrolijke herbergvisites
met klantrijke improvisaties. Bier dat weer best was.
Bergen aValeerse» mosselen aan een gezellige feesttafel.
En de storende aanwezigheid van een schaamteloze dik
huid die echter de feestvreugde niet kon verstoren Kortom
alle ingrediënten voor een suksesrijk begin waren present.
Een beloftevolle inzet naar een hoopvolle nieuwe toekomst
voorde herboren demokratische muziekvereniging.
deze kerk, waar op deze ge
nadige herfstdag van 1978
werd aangeknoopt bij de
volksverheffende strijd van
de Kristen-Demokraten, die
andere strijder tegen ver
licht despotisme Jan Frans
Vonck ligt begraven. Zoals
dat bij een vaandelinwijding
gebruikelijk is waren het de
aangezochte «petera en
burgemeester, als «geus»,
nu met opzet zo tegen het
einde van de kerkelijke
plechtigheid aan te Baarde
gem arriveerde kunnen wij
alleen maar gissen. En of
de wijn welke door de plaat
selijke dorpsherder achteraf
aan «het magistraat» werd
«gekonsakreerd» een ordi
nair miswijntje is geweest
kunnen wij alleen maar ra
den al betwijfelen wij dit
sterk. Inmiddels werd door
de muzikale sliert de tradi-
De fusie van de gemeenten bracht heel wat miserie en mis
verstanden mee, dat is algemeen geweten. Immers: nieuwe
bazen, nieuwe wetten! De VZW «Sport- en rekreatiecentrum»
te Gijzegem heeft dit ook aan de lijve ondervonden. Wat is er
gebeurd?
sport, de ander voor kuituur... De
eerstgenomen initiatieven kenden
een groot sukses Er was een goed
beheer en het initiatief was zelfbe-
druipend: de gemaakte winsten
weroen oesieed om nieuwe mani
festaties of initiatieven te financie
ren. Veel geld werd er besteed aan
het vernieuwen en uitbreiden van
de bestaande akkomodatie. De le
den van de beheerraad kunnen dit
staven en willen steeds de boek
houding aan het stadsbestuur voor
leggen. Er werd steeds gewerkt
volgens hetzelfde principe: «alles is
aangekocht door de gemeenschap
en moet dus volledig ten dienste
staan van die gemeenschap -
De brouwerij Lamot verleende een
renteloze lening aan de VZW. In ruil
hiervoor vroegen zij dat bier van
deze brouwerij zou afgenomen
worden, tot op het moment dat de
lening zou afbetaald zijn. Door de
fusie is er in heel de situatie een
hele ommekeer gekomen. De
sportterreinen zijn automatisch in
gelijfd bij de VZW Aalsterse sport
centra. (Je direkt een aantal sport
velden heeft verhuurd. Hierdoor
verliest de VZW een aantal inkom
sten Er is echter weinig kontakt
geweest met het stadsbestuur
Vanuit de VZW zijn hiertoe verschil
lende pogingen ondernomen Die
liepen op niets uit. behalve één: op
een kontaktvergadering werd be
slist dat de VZW voorlopig verder
kon werken.
Op 2 februari '78 werd door Aalst
een koncessie verleend aan de
brouwerij De Gheest De heer De
Ridder, lid van de beheerraad,
heeft geen enkele uitleg voor de
stroeve houding van het stadsbe
stuur Hij vreest echter dat door het
in koncessie geven, voor het ge-
Door de fusie werd het rekreatie
centrum. Schoolstraat 18 te Gijze
gem, plots stadseigendom van
Groot-Aalst. De koncessie van de
verbruikszaal was door Gijzegem
aan de brouwerij Lamot toegewe
zen. Door het Groot-Aalsters ge
meentebestuur werd echter beslo
ten op 14 april 1977 dit kontrakt te
verbreken en de brouwerij De
Gheest alle winst te gunnen, (be-
sissing van 2 februari 1978) Voor
éénzelfde gebouw bestaan er nu
dus twee kontrakten. Het huidige
gemeentebestuur heeft een al of
niet geldig kontrakt verwaarloosd,
om er een nieuw aan te gaan, zon
der nader in te gaan op de gevol
gen van deze handeling.
Om de hele zaak beter te begrijpen,
vertellen we wat geschiedenis.
Vroeger was er te Gijzegem een
gebrek aan akkomodatie om het
verenigingsleven in deze ge
meente vlot te laten verlopen. Het
terrein van de vroeger kloosterge
meenschap. dat aangekocht was
door de gemeente, werd ter be
schikking gesteld om aan deze no
den te voldoen. Er waren reeds en
kele voorzieningen aanwezig, een
tennisterrein. een volleybalterrein
en een oude schrijnwerkerij. De
opgerichte VZW kreeg het beheer
over dit centrum, het huidige sport
en rekreatiecentrum. Er werden
dan mensen uit de verschillende
frakties (vertegenwoordigd in de
gemeenteraad) aangezocht om in
de beheerraad te zetelen. De
CVP-fraktie zorgde voor zes men
sen en de BSP-fraktie stuurde één
id De fraktie gemeentebelangen,
die liberaal getint is, toonde geen
belangstelling Binnen de beheer
raad kreeg ieder lid een specifieke
opdracht: de een zorgde voor
bruik van de lokalen zal moeten be
taald worden, iets wat vroeger gra
tis gebeurde. De VZW vraagt dan
ook ontlasting van haar bevoegd
heden: men is steeds bereid het
centrum te ontruimen en alies aan
de stad over te maken (zoals in de
statuten staat) wanneer zij volledig
van haar verantwoordelijkheid te
genover de brouwerij Lamot onthe
ven wordt.
Om de ganse zaak in het reine te
trekken zijn er twee mogelijkheden:
ofwel moet men de VZW aan de
huidige reaiteit aanpassen, ofwel
moet het beheer ervan overgeno
men worden door de VZW Aals
terse Sportcentra, waar de huidige
beheerraad konkreet zal blijven
meewerken.
Volledigheidshalve moeten wij
hieraan toevoegen dat de brouwerij
Lamot de koncessie bekwam tot
1982 van het Gijzegems schepen
kollege en niet van de Gijzegemse
gemeenteraad, Strikt genomen is
ze dus niet geldig! Wij wijzen er wel
op dat zowel de brouwerij Lamot
als de VZW van Gijzegem te goe
der trouw handelen. Brouwerij La
mot stelt echter schadevergoeding
te eisen, indien de Gijzegemse
koncessie zou verbroken worden.
Schepen Monsieur stelt dat de
VZW wordt opgedoekt. De sport
terreinen zijn reeds ingelijfd bij de
VZW Aalsterse sportcentra De ka-
fetaria en de bijhorende gebouwen
zijn reeds in koncessie gegeven
aan Safir. met dien verstande dat
zij alle verenigingen moeten toela
ten (maar onder welke voorwaar
den zegde hij niet).
De koncessie werd gegeven omdat
het beheer van het centrum voor de
stad zeker een verlieslatende post
zou worden!
Wat betreft de verantwoordelijk
heid ten overstaande van de brou
werij Lamot, zou er gezocht worden
naar een minnelijke schikking tus
sen het stadsbestuur en de VZW.
De VZW heeft er echter geen bi
bij: zij wordt als twistappel tuss
twee brouwerijen gebruikt. Daai
komt dat brouwerij Lamot van ge
wijken wil weten, zodat De Ghe
niet kan beginnen met de uitbatii
Een gemeenschapsgoed werd
zomaar in de handen gegeven v
een kommerciele privégroeperii
Is het beleid van de stad op dit p«
wel goed te keuren?????
Aan deze handelswijze zijn a
aantal gevaren verbonden
prioriteiten voor het gebruik van
lokalen zullen votjedig anders ga
iggen Winstgevende en verbr
kende initiatieven zullen zeker e
voorkeur krijgen op de kultun
manifestaties en vergadenngr
Zal men er in de toekomst n
vakantie-jeugdateliers kunnen
ganiseren?
Verenigingen die vroeger (mees
voor vergaderingen) gratis van
gemeenschapsgoed konden
bruik maken, lopen het gevi
hiervoor in de toekomst te moet
betalen.
Het stadsbestuur is er dus in j
slaagd een initiatief van de
meenschap dat financieel gezó
was, en dat door vertegenwoon
gers van de gemeenschap
stuurd werd, verlies te laten lijdt
Hel stadsbestuur heeft ook weii
moeite gedaan om tot een po
tieve dialoog te komen met
mensen die zich reeds jaren inz
ten voor dit initiatief, temeer daar
bereid zijn hun VZW aan te passs
Wij blijven er echter bij: wat van i
gemeenschap is, moet door i
gemeenschap beheerd worden t
moet ten dienste staan van die g
meenschap.
Welke oplossing het stadsbestu
hierop zal vinden is ons vooralsnc
een raadsei. Wij volgen de zaak o
de voet.
RD
E.H. De Fouck zegende de vlag van de maatschappij. Links en rechts van het banier meter en peter.
tionele veel-herbergen tocht
ingezet. Weldra ook ge
volgd door het van de pas
torie teruggekomen visite
ging het tenslotte in een
klankrijk opgewekt mars
tempo naar «Maxens» toe
waar intussen de voorbe
reidingen tot de mossel
slag, door een drukdoende
gelegenheidskeukenpiet
waren aangevat. Het werd
een echt broederlijke feest
avond verder noa. die allen
nog lang zullen heugen, C
die ongetwijfeld volgen
jaar zal worden overgeda<
zei het niet zo zeer «tot h« q
des volks» dan toch tot ee
ieders vreugde.
Baldi
Aangrijpende vlaggewijding
Zaterdag 21 oktober 1978
zal zeker niet zonder histo
rische betekenis blijken te
zijn. Dit zijn wellicht grote
woorden. Toch durven wij
hier zeggen dat dit nooit
verhoopte wonder, de we
dergeboorte van de Daen-
sistische Muziekvereniging,
een van die merkwaardige
feiten is waaruit het in de
harten van het volk diep in
gewortelde Daensisme on
tegenzeggelijk bewezen en
bevestigd wordt. Er werd op
die dag alleszins, zowel
door de plaatselijke kerke
lijke- als de wereldlijke o-
verheid, meer eerbetoon
aan de dag gelegd voor de
erfgenamen van het Daen-
sistisch gedachtegoed dan
dit ooit in het verleden het
geval is geweest. Onwille
keurig moeten wij hierbij
aan de volksspreuk denken
«Als de vos de passie
preekt...». Maar dat er in de
geesten heel wat verandert
is sedert destijds het Daen
sisme, in de persoon die
het als het ware belichaam
de, priester Adolf Daens,
werd verguisd en vergrui-
zeld is een van de zeldzame
aangename vaststellingen
van vandaag de dag, van
bepaald die bijzondere dag
van 21/10/1978. Het was
werkelijk een feestelijk ge
beurtenis in de echte bete
kenis van het woord en de
muzikale (toch nog iets te
veel om ze weg te wuiven)
zowel als de politieke (maar
zand hierover) wanklanken
kunnen in verre na de ba
lans niet doen overslaan. Er
was de stijlvolle en verras
send aangrijpende vlagge
wijding zelf omlijst met een
R.K.-Eucharistieviering.
Het zal wel de eerste maal
in de geschiedenis zijn ge
weest dat het groene vaan
del der Daensisten in een
dergelijke omlijsting met
een vernieuwd liturgisch ri
tueel werd ingewijd. De
Baardegemse St. Margriet-
kerk was een enig kader,
sober en aristokratisch te
gelijk, waardoor het geheel
nog meer betekenis en meer
diepte kreeg. Misschien is
het ook niet zo toevallig dat
precies in de schaduw van
«meter», Jules De Wit en
Mevr. Alloo, die de vreugde
volle optocht, achter «het
muziek» aan, naar het stille
Baardegemse kerkje inzet
ten. Zowel het nieuwe vaan
del van de muziekmaat
schappij als het vaandel van
de priester Daens vrienden
werden broederlijk verenigd
in de optocht naar de Mar-
grietkerk meegedragen. Zo
als dat in Brabant en Vlaan
deren gebruikelijk is gaat
«ernst» en «leute» meestal
hand in hand. De inzet «in 't
vroede» diende ook hier
onveranderlijk doorgetrok
ken naar een afronding «in 't
sotte».
MUZIKAAL MOSSELFEEST
Heel wat prominenten had
den gemeend zich mede in
het zonnetje van deze offi
ciële wedergeboorte te
moeten zetten. Er waren
schepenen, een volksverte
genwoordiger, provincie
raadsleden, gemeente
raadsleden en «last but not
least» de eerste burger
«himself» samen met me
vrouw D'haeseleer. Of de
De pas heropgericht muziekmaatschappij -Tot Heil des Volks- gaf enkele staaltjes van haar kunnen. JM
