Baron De Bethune overleden
BURGEMEESTER ZORGT VOOR HIT-TEGOLF MET GRIM-LACH
OP HET GELAAT
MARCEL DE BISSCHOP
IN ZETEL VAN FEESTELIJKHEDEN
Het recht van de «sterkste» in de Zoutstraat
Ais de wind goed zit..
KWASTPROBLEMEN?
4 - 27-10-1978 - De Voorpost
Vervolgp 1 eige_
naar van het flikkerlicht
stond immers op vaste
grondhij had een toelating
van de stad, en tot het be
wijs van het tegendeel zou
hij aan zijn lichtreklame
niets wijzigen. Tenslotte
had deze hem 150.000 frank
gekost. En de stad moet
maar zien welke vergunnin
gen ze aflevert. Al die tijd
poogde de stad «met zachte
hand» de eigenaar de knip-
perknop te doen omdraaien,
tot burgemeester D'haese-
leer zelf de donderdagna
middag van vorige week on
verwacht fors tegen de zaak
kwam aangelopen, als een
vechtjas, het «harde» hoofd
van de politie. Er was een
stedelijke vrachtwagen met
een grijper erop meegeko
men. Zwaar materiaal wel,
om een licht uit te schake
len. De eigenaar: «De bur
gemeester vroeg me te slui
ten. Maar ik zei een vergun
ning voor die lichtreklame
te hebben, een vergunning
die nog niet was ingetrok
ken. Toen zei hij dat hij de
zegels ging leggen. Maar
dat gebeurde niet. Hij zou
de elektriciteit laten afslui
ten. De werkmannen be
gonnen toen plaveien in het
voetpad open te breken.
Maar ik vreesde kortslui
ting. Want lichtreklame
staat onder hoogspanning.
Ik liep binnen om zelf de
elektriciteit uit te schake
len. Kortsluiting kon im
mers een ramp veroorzaken.
En toen ik terugkwam was
het gebeurd. De vrachtwa
gen was het voetpad opge
reden. En met de grijper
had men de lichtreklame ka
pot gestoten. En toen zei de
burgemeester nog met een
duvelse glimlachbent u nu
tevreden, meneer? We wa
ren gewoon ontsteld door
dit plotse optreden. Dit kan
echter niet meer. Dit zijn
misdadige praktijken. Waar
is dan nog de democratie?
Dat is pure diktatuur»... De
eigenaar raakte uit zijn ver
ontwaardiging niet uit. Het
was inderdaad tot een vin
nige woordenwisseling met
de burgemeester gekomen.
Een levendig tafereel met
intussen veel publiek er-
rond. «Maar ook tevoren
waren we al geïntimideerd,
vervolgde de ontstemde ei
genaar. Meermaals kregen
we bezoek van politiemen
sen» En als je dan klanten
binnen hebt, stappen die
wel buiten...»
Andere handelaars van bin
nen en buiten de Korte
Zoutstraat schaarden zich
rond de eigenaar van de flik
ker-boetiek, en uitten
schampere beschuldigin
gen tegen de burgemeester,
de politie en de eigenaars
van de boetiek rechtover. In
de grond toch eigenlijk een
zielig gedoe. We vernamen
achteraf dat door sommige
handelaars het sukses op
zo'n korte termijn van de
boetiek rechtover een beetje
de ogen heeft uitgestoken.
En bovendien stapte de ei
genaar van bedoelde boe
tiek destijds weer uit de de
kenij. Het bleef zelfs niet bij
protest van de omwonen
den. Sommigen uitten zelfs
zware bedreigingen waar
door men de kinderen niet
meer alleen op straat durfde
te laten gaan. Er moest
zelfs politiebescherming
worden ingeroepen. Want
men zou de boel kort en
kle'r» slaan. Zover is het ui
teraard niet gekomen. De
bedreigingen kwamen ge
lukkig met verder dan de
ve'h: •<-- gemoederen zelf.
Br :'jien is het ook zo,
dat zeker niet alle hande
laars tegen de boetiek
rechtover gekant waren. In
het op de feiten volgend
weekeinde was het tij trou
wens ook al bij de meeste
dwarsliggenden gekeerd.
En kreeg de familie van
rechtover weeral een hoop
sympatiebetuigingen bin
nen. Waarschijnlijk reali
seerde men zich, toch wat
te ver te zijn gegaan.
De mensen van rechtover:
«Men stak het aanvankelijk
op ons, wat hier gebeurd is.
Maar wij wisten nergens
van. Wij hebben vroeger
nog gevraagd tot een over
eenkomst te komen. Pas la
ter zijn we naar de stad ge
gaan, omdat het allemaal
niets uithaalde. En wij wa
ren zeker niet de enigen die
last hadden van die lichtre
klame. Hij moest voor ons
niet uit. Hij moest gewoon
ophouden met flikkeren 's
avonds. Meer hebben wij
niet gevraagd. Wij zijn wel
erg tevreden dat het geflik
ker nu verdwenen is. We
staan er zeker achter dat er
maatregelen moesten geno
men worden. Maar deze
keuze hebben wij niet ge
maakt. Van de andere kant
moeten we toch opmerken
dat heel deze zaak al aan
sleept van in februari. Dat is
acht maanden. Het werd zo
ongeveer toch tijd dat er
een oplossing kwam. Van in
de maand mei heeft het Col
lege van burgemeester en
schepenen beslist dat het
uit moest zijn met flikkeren.
Maar er gbeurde niets. In
dien we voor geweld waren
geweest, had dit toch niet
zolang geduurd, dat laat
zichzelf toch begrijpen.
Maar onbegrijpelijk vinden
we de aanvankelijke tegen
kanting, die haat zelfs te
gen ons. Dat is nu gelukkig
blijkbaar over. Maar wij wer
den zelfs 's nachts uit onze
slaap gebeld.»...
Intussen geeft de eigenaar
van boetiek «Hit» geen haar
breed toe: «Begin deze
maand kwam er een aange
tekend schrijven waarin we
lazen dat we te storend wa
ren voor de buren en voor de
verkeerslichten wat verder
op aan het Keizerlijk Plein.
Maar dat wisten ze op het
stadhuis toch ook als ze de
vergunning afleverden! We
hebben de zaak al vroeger in
handen van een advokaat
gegeven. Hij gaat ermee
door. Maar hij kreeg nog
niet de kans om met de
burgemeester te praten!»...
Op te merken in deze zaak
is dat de meeste handelaars
die geen hinder hebben van
deze flikker-reklame, ook
niet wonen in deze handels
straat. Dat verandert wel
wat aan de beoordeling van
de situatie door deze men
sen. Maar nu is het licht
ineens uit en de situatie dus
opgeklaard, zou men den
ken. Dat is dan toch wel wat
te vroeg gesproken. De ei
genaar van de lichtreklame
legde klacht neer bij de
Rijkswacht. Afwachten dus
wat dit meebrengt.
Juridisch gezien kan een
stadsbestuur onder bepaal
de voorwaarden wel terug
komen op genomen beslis
singen, bijvoorbeeld als er
wijzigingen in de voor
schriften gekomen zijn. Bij
ekonomische noodzaak
kunnen er dwingende ver
plichtingen opgelegd wor
den. Of bij gevaar, zoals
onlangs in de Lange Zout
straat, toen men een gaslek
opspoorde. Dan mocht er
ook geen licht branden.
Veel hangt ook af van welke
beslissingen er genomen
zijn. Hier hield de toelating
een installatie in. Dan wordt
het ook al moeilijk om een
besluit te wijzigen. Maar
zelfs indien er een beslis
sing genomen werd, wat
hier blijkbaar het geval is,
dan nog heeft de betrokke
ne één maand de tijd om bij
de Bestendige Deputatie
beroep aan te tekenen. Is
dit al of niet gebeurd? Tot
hiertoe is de zaak nog dis-
kutabel. De rechtsmaterie is
hier ook erg ingewikkeld.
Maar eigenlijk ligt het hier
niet in een knoop.
Het koord brak wel op het
punt waar de burgemeester
«manu militare» ingreep. Er
bestaat namelijk een wetge
vende, een uitvoerende en
een rechterlijke macht. Dui
delijk van elkaar geschei
den. Burgemeester D'hae-
seleer stak ze evenwel alle
maal op zak. Een Kollege
van Burgemeester en Sche
penen is wetgevend, soms
uitvoerend (via de gemeen
teraad), maar nooit rechter
lijk. Zelfs als hoofd van de
politie kan de burgemeester
niet optreden zoals hij deed
bij de «demonstratie» van
vorige week donderdag.
Zijn (top)functie bij de poli
tie is louter administratief
en niet uitvoerend. De bur
gemeester handelde dus in
eigen naam. Hij zal dus ook
«in eigen naam» voor de fei
ten verantwoordelijk moe
ten worden gesteld. Want
aan een ongeluk gelooft wel
niemand die deze kracht
patserij heeft meegemaakt.
En er waren heel wat getui
gen! Toch is het hele ge
beuren als een ongeval
doorgegeven op het stad
huis. (En zal het stadhuis
geloofd worden.)
De gevolgen kunnen anders
wel verregaand zijn. Opzet
telijk beschadigen van goe
deren kan op een korrektio-
nele veroordeling uitdraai
en, gaande van schorsing
tot afzetting. Maar dit zien
we natuurlijk niet gebeuren.
Aalst zou dan het Europese
nieuws halen, iets wat z< rj
de veelkleurige en on-pai jt
dige ex-burgemeester,
nu feestelijke schepen
Bisschop nooit haalde,
zaken zullen wel burger^.1
geregeld worden. En r
het betalen van de schad>
het dan ook weer voor
Ingeval het géén onge tj
was, natuurlijk. Maar d
hebben wij het laat
woord nog niet over
hoord.
Wilfried Liss^c
Vervolg p l 0f wer(j v00raf tegen
sommigen een executief gesteld?
Of weegt hier ook het «full-time»
spook zwaar door? Waarom ging
burgemeester D'haeseleer, van wie
gezegd wordt dat hij niet zo dik
bevriend was met zijn voorganger
aan diens deur kloppen? Je kunt er
pasklare antwoorden op vinden op
gevaar af natuurlijk binnen de week
een loochenstraffing te ontvangen.
Van de kant van Marcel De Bis
schop is de beslissing op louter
menselijk vlak nog te aanvaarden
Het was immers altijd zijn grootste
droom om zijn politieke karrière als
schepen van feestelijkheden te
beëindigen. Zegt Marcel: «Nu kan
ik nog iets voor mijn stad doen
De kamavalisten hebben, wie weet
voorbarig, de gulle iach opgezet.
«Politiek of geen politiek, Marcel is
voor ons de juiste man, hij zal onze
belangen wel met hart en ziel ver
dedigen», hoor je in koor. Dat Mar
cel op een rijpe leeftijd zijn vrije tijd
en vrijheid wil opofferen is op zich
zelf een lovenswaardige zaak Maar
daarvoor zijn politiek verleden ver
loochenen en de daaraan verbon
den principes stoot menigeen
tegen de borst.
Maar zegt De Bisschop: «Ik wens
mij niet met politiek te bemoeien, ik
zal uitsluitend voor feestelijkheden
en de middenstand mijn beste been
voorzetten».
Diverse politici uit de meerder-
heidsgroepen zijn helemaal niet te
spreken over deze zet, maar ge
bonden aan het gegeven woord bij
de aanvang van de koalitie, willen
zij dit niet verbreken.
Zou een schepenkollege op derge
lijk wankele basis nog wel ernstig
genomen worden? Om dit ant
woord te weten zullen we best de
gemeenteraadsverkiezingen van
'82 afwachten.
FULL TIME OF NIET?
Een struikelblok bij de vorming van
het schepenkollege moet wel ge
zocht worden in de eis van de bur
gemeester om zijn schepenen als
full-time ambtenaar te zien. Wij wil
len nu geenszins betwisten dat een
schepenambt geen volwaardige
dagtaak met zich meebrengt. Het
Ministerie van Binnenlandse Zaken
verklaarde hieromtrent dat er geen
enkele noodzaak bestaat dat een
schepen bestendig op zijn kabinet
aanwezig is. In steden als Gent en
Brussel is het evenwel zo, maar te
Dendermonde oefent alleen de
burgemeester zijn ambt full-time
uit. Daar gaat men er van uit dat het
schepenambt niet full-time moet
waargenomen worden als dat maar
de kontinuïteit van het beleid kan
waarborgen
MINDERHEID NIET
ZO GELUKKIG
Ghisleen Willems. fraktieleider van
de CVP naar zijn mening gevraagd
betreffende het geval Marcel De
Bisschop verklaarde dat in CVP
kringen twee strekkingen aanwezig
zijn. De ene is van mening dat de
beste houding die van onverschil
ligheid is. terwijl de andere wil aan
tonen dat het huidige kollege ge
woon onsamenhangend is. De na
tionale CVP kent geen goed woord
over wat zich hier te Aalst afspeelt.
HOEVEEL KANSEN
MAAKT MARCEL?
Wij herinneren ons nog de verkie
zing van het feestkomitee waar de
CVP een handige zet deed door zelf
twee ondervoorzitters voor te stel
len tegen de voorstellen van de
meerderheid in Die werden ver
kozen. Men kan zich de vraag stel
len of de CVP nu met dezelfde plan
nen rondloopt. Alles moet immers
voor de gemeenteraad beslecht
worden, en dan is onze krant reeds
op de pers, zodat wij die geheime
stemming en de resultaten voor de
volgende editie moeten bewaren.
Marcel De Bisschop over die moge
lijkheid. «Als zoiets gebeurt dan zal
ik begrip opbrengen en zeker niet
wraaklustig zijn».
Marcel dus met zeer veel kansen op
de schepenzetel van feestelijkhe
den en middenstand. Benevens
gemeenteraadslid is hij ook nog
deken van de dekenij Molendries en
Hovenierstraat in opvolging van
Gust Van Der Stockt. Een midden
stander: «Benieuwd -zijn wij welk
standpunt hij zal innemen in de af
faire Delhaize die hij wel als eerste
Ja
Ioj
I
Denk aan de bisschoppelijke modetint voor deze winter! Aalst bezorgt U eet
Europese primeur! Zr
De nieuwe modetint: appelblauwzeegroen.
Ons verfachtig recept: Neem een flinke scheut ceeveepee-oranjegroen, doorroer heÊ
met een wolkje Vlaams peeveeveeblauw... Pb
je bekomt een meesterlijk regenboogeffect. *n<
Gewaarborgd succes! Wel regelmatig herhalen.
brok te verwerken zal krijgen».
Mevrouw De Bisschop neemt alles
rustig op, ze trekt er zich met zo
veel van aan, maar gelooft toch nog
niet dat hij verkozen zal worden.
STEMMEN UIT
DE MEERDERHEID
Bert Van Hoorick wees erop dat
een gegeven woord binnen de be-
stuursmeerderheid niet kan gebro
ken worden, «ledereen doet wat hij
wil. maar het is inderdaad onge
woon om op deze wijze je politieke
loopbaan af te sluiten».
Jan Caudron sprak uitzijn persoon
lijke naam en beaamde dat zo'n be
slissing met simpatiek overkomt bij
de kiezer die zo'n kleurwisseling
helemaal niet kan appreciëren. Hij
vindt het spijtig dat de PW in eigen
kringen geen geschikte kandidaat
vond.
Gilbert Bourlon kon zijn verwon
dering niet onder stoelen of banken
stekenmaar vond het wel goed dat
Marcel zijn opvolger wordt «Hij is
goed op de hoogte van feestelijk
heden».
Stem uit de straat: «Wij hebben er
genoeg van om nog naar de st#e'
bus te trekken, er wordt toch gfrai
rekening met onze mening gehlj.
den». ch
«Het is hoogverraad tegenoverf's
kiezer, hij heeft zichzelf verkoaat
maar ik verwacht dat hij nog »9
wroeging zal krijgen» oz
«Marcel, laat ons lachen» »oc
«Al die politieke boel hier in Aafijt
dat ze ons liever werk bezorgefcal
De man in de straat, hij kotst, p
in
Ion
Roel Van de Plan
Vervolg pl de ooit te Aalst
daar zijn voorouders gespeelde
politieke rol, in te vullen. Toch
heeft hij voor velen, ook na de 2e
wereldoorlog nog, heel wat
betekend als baten en als morele
steun in een tijd waarin bij
uitstek de oude waarden op de
helling kwamen te staan. Vooral
de lotsverbondenheid met de.
door deze nieuwe maatschappij
uitgestuwde enkeling, ging hem
ten harte. Hij nam het o.m., als
boer want zo noemde hij
zichzelfsteeds op voor de
boerenstand die het hard te
verduren kreeg toen.
Etienne de Bethune werd te
Aalst geboren op 10 december
1899 en werd dus net geen 79
jaar. Heel zijn leven zou hij te
Aalst verblijven. Zijn wens om
er. ook te sterven is met in
vervulling gegaan doordat de
noodzakelijk geachte medische
assistentie, toen de laatste
weken zijn toestand verergerde,
bij hem thuis niet kon worden
verzekerd.
Dinsdag 24 oktober j.l. werd
deze Vlaamse edelman, die er
meer nog trots op ging een
vlaamse te boer te zijn, in zijn
geboorte stad ter aarde besteld.
De eenvoudige uitvaar* had
pleats in het Kerkje van de St.
Jansparochi» aan de Immerzeel-
drecf. De godsdienstige plech
tigheid werd voorgegaan door
pastoor Pauwels hierbij geas
sisteerd door enerzijds pater
Geniets SK, een jeugdvriend, en
anderzijds Dom. Pierre de
Bethune osb., achterneef van de
aflijvige. Voordien hadden fami
lieleden. vrienden en kennissen
de gelegenheid gehad om het
stoffelijk overschot te groeten
dat opgebaard was in de
neo-gotische kapel van het
kasteel «La Rosenaie», de plaats
waar baron de Bethune het
overgrote stuk van zijn leven
heeft doorgebracht. Net als de
hem voorgegane Aalsterse de
Bethunes, werden de stoffelijke
resten van baron Etienne aan de
Aalsterse grond teruggegeven
waaruit hij is gesproken en
bijgezet in de laatste familie
rustplaats. Nadien kwamen de
naastbestaanden voor het rouw-
maal samen op het kasteel dat in
alles nog spreekt van de overle
dene. Wat er met de nalaten
schap van baron Etienne de
Bethune te gebeuren staat is
alsnog niet helemaal duidelijk.
Gesprekken welke wij zowel met
barones de Bethune. echtgenote
van de overledene, als zijn beide
zonen Alain en Bruno de
Bethune hadden gehad blijkt
wel dat. welbepaald voor de
Aalsterse nalatenschap, het in
familie bezit behouden van «La
Roseraie»en het park en domein
Oaarrond op half-langc termijn
niet houdbaar zou zijn. Volgens
de wilsbeschikking van baron
Etienne zelf is het steeds zijn
wens geweest om deze eigendom
in de ene of andere vorm aan de
gemeenschap terug te schenken.
Als oudstrijder van de eerste
wereldoorlog was het normaal
dat hij in de eerste plaats dacht
aan een tehuis voor slachtoffers
van oorlogsgeweld, voor na- en
naastbestaanden van door oor
logsleed getroffenen, meerbe-
paald voor deze mensen welke in
de herfst van hun leven zijn
.gekomen. In bredere zin echter
had de overleden baron echter
zeer duidelijk twee voorwaarden
vooropgesteld waaraan diende
te worden voldaan om gebeurlijk
tot een schenking te kunnen
overgaan: 1. Het kasteel dient
deel te blijven uitmaken van het
eigen Vlaams patrimonium en
dus zeker niet te worden beheerd
door franstaligen. 2. De bestem
ming ervan moet bij voorkeur
naar een sociaal doel gaan. Wij
geloven dat het, in het licht van
deze verklaringen, voor het
Aalsterse stadsbestuur nut|
kan zijn om. nu dit gebouw n
in zeer goede staat is. aan
mogelijke passende bestemmifc
te denken voor het gré
«landhuis» van Overhamme
voor een stuk mede ingebakl
zit in het sociaal-ekonomis^
en politiek verleden van
aloude Keizerlijke Stede.
Efc
Het stoffelijkoverschot van Baron tic Hcrlntnc -wordt naar buiten fichracht.
