Hm bn| my rag
Vraagtekens rondom de
verharding der landbouwwegen
DE NEUS NAAR KARNAVAL
RAVOTTEN MAAR DAN
ZONDER GEBROKEN BOTTEN
OOK PAARDENSPORT
LIEFHEBBERS
STAAN SKEPTISCH
Dat er in en rond de Fiber Fleet nog heel wat moet gewerkt worden kan ze zo wel zien. De fietsen en
bromfietsen moet je voorlopig ergens anders kwijtraken. (EDV)
6 - 27-10-1978 - De Voorpost
Naast dc reeds genoemde akteurs vinden wij ook nog in de hoofdrollen
Gella Allacrt als Adeline de dienstmeid op het kasteel, en Stephen
Windross als Petereken, de zoon van Jan Boel, maar vriend van Bcnja-
In zaal 1 van het Feestpaleis eveneens een film die veel kans maakt het
veertien dagen vol te houden op het witte dock, -Game of death- de
laatste film van de beroemde karatespecialist Bruce Lee. Zoals steeds ook
hier een eenvoudig verhaaltje van de goede tegen de slechten waarin dc
dcugdzamen de overwinning behalen.
Wij krijgen te maken met een gangstersyndikaat dat alle voorname
vedetten van film, music-hall en sport onder zijn bescherming wil nemen
om ze aldus beter uit te buiten. Dc jonge filmakteur Billy Lo en zijn
verloofde die als zangeres naam maakt, weigeren zich echter te onder
werpen aan dc wetten van het syndikaat dat voor geen gemeenheid
achtcruitdeinst. Billy Lo wordt zelfs tijdens opnamen getroffen door een
revolverkogel. Een bevriend joemalist zal hem dc raad geven de dode te
spelen om aldus een eind; te stellen aan dc vervolgingen. De jonge man
staal toe maar keert onder diverse vermommingen terug om op een
radikalc wijze af te rekenen met dc hele bende. Een bonte waaier van
karate, aikido, kendo en andere Oosterse krijgskunsten. Zeer speklaku-
lair maar helemaal op geweld gebouwd zal deze film zeker de mensen
lokken die Bruce Lee op zijn best willen zien
In zaal 2 tenslotte van cinema Feestpaleis een Franse prent geschrevenen
gerealiseerd door Bcrtrand Bliei -Preparez vos mouchoirssnuit uw
neus een doorsnee Franse prent met minder gekende namen zoals
fierard Dcpardicu. Patrick Dcwacre, Carole l.aurc, Michel Serrault en
Eleonorc Hirt.
S.J.
De staat van dc speeltuigen op liet speelplein De BiekorJ is echt om zich zorgen over te makenDe
speeltuigen zijn ofwel lialj'afgebroken ofwel halfverrot. Ouders van spelende kinderen mogen zich
wel aan gebroken armen oj henen verwachten, tenzij zij in de kortst mogelijke lijd wat druk uitoefenen
hij de betrokken stadsdienst. EDV
In de Studio van cinema Palace loopt vanaf vandaag -That darn cat-
De Duivelse katEigenlijk is dit een blij weerzien van een veertien
jaar oude Disney-film die nog niet veel geleden heeft onder de tand des
tijds. Hij is nog altijd even fris en men kan nog immer met spanning de
belevenissen volgen van een stelletje mensen die betrokken worden bij de
opsporingsaktie van een gekidnapte bankbediende. Bij dit speurwerk
speelt een kat de hoofdrol en als het er op aankomt zal ze zelfs de
gangsters klein krijgen die de brave bankbediende naar de andere wereld
wilden helpen om hun buit veilig te stellen. De naam van deze virtuoze
kat is ons onbekend maar in ieder geval wordt zij waardig omringd door
gekende menselijke partners zoals Hailey Mills, Dean Jones, Dorothy
Provine. Gregory Benson en Neville Brand.
In de Benedenzaal van cinema Palace een andere belangrijke prent
- Verloren Paradijs- van Harry Kummel, tevens ook de laatste Vlaamse
langspeelfilm die in België is uitgekomen.
Aangezien beide hiervoorgenoemde films minstens veertien dagen op net
Aalsterse scherm zullen te zien zijn beperken wij ons deze week tot de
korte inhoud. Volgende week gaan wij iets verder in op deze naar mijn
persoonlijke mening zeer goede Vlaamse film.
Benjamin Rolus (Hugo Van den Berghe) is van vader op zoon burgemees
ter in Hameien, een karaktervol Vlaams dorp. Hij ziet zijn paradijsachtig
kasteeldomein bedreigd als de autoriteiten op zijn privégronden het
trajekt van de nieuwe autosnelweg laten uitlekenen
Rolus zou de snelweg liever een vreemde bocht zien maken dwars door de
dorpskom Een aantal minder begoeden dienen daarvoor te worden ont
zet. Dat is koren op de molen van de oppositieleider Jan Boel (Bert
André) die aan de familie Rolus vernederende jeugdherinneringen over
houdt en zich geen tweede maal wil laten belazeren.
Pascale (Willeke van Amelrooy). een aantrekkelijke jonge vrouw,
speelde als klein meisje een beslissende rol in de levensloop en de
vijandschap tussen Boel en Benjamin.
Twintig jaar na het gedenkwaardig en obsederend gebeuren in het jacht-
paviljoen. wordt Pascale opnieuw naar het-Jcasteel van Hameien gelokt.
Met welke bedoelingen? Er staat duidelijk meer op het spel dan landelijke
politiek.
Het verloren paradijs is een film waarin dc bedrogen liefde en de blinde
passie van weleer terug oplaaien tussen het gekronkel van dorpsintriges,
gemeentelijke demagogie en kuiperijen op grote schaal.
Het verloren Paradijs is ook dc film die met heel wat hedendaagse
-Belgische- problemen de draak steekt, zelfs al laat men op het scherm
verschijnen dat vergelijking met nog bestaande personen en toestanden
louter toevallig zou zijn. Het is een zeer spontane film, zeer realistisch, af
en toe misschien wat op het randje van het karikaturale, iets wat de indruk
wekt dat men af en toe wat overdrijft. Desniettemin de beste - Vlaamse
film.
Vervolg p 1
opkomst van de traktors en de
moderne landbouwmachines,
allen met bredere wielen uitge
rust. worden de landbouwwegen
veel minder op de proef gesteld.
Zij worden praktisch niet meer
doorploegd, zodat zij zeker het
ganse jaar door goed berijdbaar
zijn met de moderne middelen.
Een tweede element dat sterk
doet twijfelen aan de noodzaak
is de geringe landbouwaktiviteit
in onze streken. In streken als
West-Vlaanderen waar de land
bouwnijverheid nog zeer sterk
ontwikkeld is, zijn verharde
landbouwwegen zeker noodza
kelijk. Maar in onze streken
waar de landbouwbedrijvigheid
achteruit gaat zijn verharde
wegen enkel een welgekomen
luxe.
Waarom toch die grachten?
Alhoewel de noodzaak betwij
feld wordt, vinden de meeste
landbouwers de verharding wel
een goeie zaak. Maar er zijn heel
wat bijkomstigheden die bij deze
mensen een ongenoegen doen
ontstaan. Het belangrijkste
daarbij is wel de aanleg van
greppels naast de verharding.
Op nog geen halve meter van de
verharde wegen wordt een
greppel aangelegd van ongeveer
anderhalve meter breedte en één
meter diepte. De landbouwers
zijn het daar allen over eens dat
dit nog min noch meer overbo
dig is. Het is bovendien zeer
gevaarlijk, want als men bijvoor
beeld door een verkeerd
manoeuver van de verharding
raakt, is de kans zeer groot dat
men in de greppel terecht komt,
met alle moeilijkheden die
daarop volgen. Daarbij komt
dan nog dat bij regenweder de
kans zeer groot is dat er
grondverschuivingen zullen ge
beuren, zelfs tot odder de
verharding, zoals dit op bepaal
de plaatsen nu reeds het geval
is. Die greppels zijn er zeker niet
nodig, er mag bij regenweer wat
water en modder over de weg
stromen. Verder zijn er streken
waar het totaal overbodig is
gezien het er droog is en hoog
gelegen, zoals op de Erpse
kouter. Ten andere in gans
West-Vlaanderen waar honder
den kilometers verharde land
bouwwegen liggen, liggen er
nergens greppels naast. Hiermee
samengaand werd ons de op
merking gemaakt, dat het met
de aanleg van de grachten en
beddingen opmerkelijk is hoe
men met de goede grond
omspringt. Men haalt er die
eerst zorgvuldig af en voert die
met vrachtwagens weg. Naar het
schijnt zou voor de aanleg van
De talrijke personen die na de
dagelijkse sleur de rust opzoe
ken door een wandeling in de
natuur fronsen bedenkelijk de
wenkbrauwen. Deze mensen
vragen zich af of de landelijke
rust die er heerst niet zal
verstoord worden door wagens
en motorfietsen die langs daar
bijvoorbeeld een kortere weg
willen nemen of gewoon wat aan
joy riding willen doen. uiteraard
Een klein stukje van de 10,5 km. te verharden landbouwwegen in Lede.
Rechts is duidelijk de gekontesteerde greppel te zien. (EDV)
Nog een landbouwweg. Hoelang nog vooraleer hier een betonnen vloer de natuur verstoort? (EDV)
voor zover de rust al niet
verstoord is gewoon door de
aanwezigheid van die betonnen
wegen, in de harmonie met de
omringende -natuur. Het is wel
zo dat de gemeenteraad in zijn
zitting van 5 september 1978
beslist heeft verkeersborden aan
te schaffen voor deze landbouw
wegen, waardoor zij enkel zou
den mogen gebruikt worden
door voetgangers, fietsers, land
bouwvoertuigen en aangelan
den. Maar de vraag is terecht of
er hierop een degelijke kontrole
kan uitgeoefend worden.
Wel goed, maar niet noodzake
lijk
Tevens blijkt dat er met de
landbouwers, die zogezegd zo
heel tevreden zouden zijn over
de verharding van deze wegen,
ook wel enige problemen zijn.
Bij verschillende landbouwers
informeerden wij naar hun
opvatting over verharde land
bouwwegen. Als algemene lijn
viel daarin te herkennen dat de
meesten de verharding zelf wel
een goede zaak vinden. Maar!
De meesten waren het er over
eens dat die verharding niet
noodzakelijk is. Dit vooral als
gevolg van de evolutie van de
mechanisatie in het landbouw
bedrijf. Ten tijde van paard en
kar werden de landbouwwegen
veelal moeilijk berijdbaar ge
maakt door de paardehoeven en
de diepe karresporen die ge
maakt werden door de smalle
wielen van de kar. Door de
Nu reeds spoelt de grond onder hel
een tuin alras duizend frank
geboden worden voor een
kamion goede grond.
Anderzijds rijzen er voor de
landbouwers ook wel enkele
onbegrjpelijke probleempjes.
Bijvoorbeeld de verharding van
de Noenstraat, welke doorge
trokken wordt naar Hofstade.
De eerste driehonderd meter
vanaf de Bosstraat is inderdaad
landbouwweg. Maar verder naar
Hofstade op is dat gewoon een
voetweg van hooguit één meter
breedte. Voor de aanleg aldaar
van de drie meter brede beton-
strook en de greppel, moet
landbouwer Karei Annacrt uit
de Bosstraat bijna gans zijn
weide gratis afstaan. De zaak is
nog onbegrijpelijker omdat
langs dit stuk alle aangelanden
langs een andere goede land
bouwweg hun eigendom kunnen
bereiken. De landbouwers stel
len tevens de vraag waarom men
juist daar dat stuk wil verhar
den, terwijl wat verderop een
brede landbouwweg die uitgeeft
vanuit de Bosstraat op de
Zijpstraat te Hofstade, de Brigil-
lestraat genoemd, niet verhard
wordt. Men verdenkt er het
schepenkollege dan ook van dat
men één of ander vriendje een
pleziertje wil gunnen en een zeer
korte verbinding geven naar
Hofstade via de Noenstraat. Een
ongeveer identiek probleem stelt
zich op de wijk Speckaert.
Achter het bedrijf van Achiel
Annaert aan de Speckaertweg,
gaat men een landbouwweg
trekken waar er nooit een weg
gelegen heeft. Hiervoor moet
beton weg. de schuld van de greppels.' (EDV)
landbouwer Joos een ganse
partij sparren uit de weg ruimen.
Hier stellen de landbouwers de
vraag of men eigenlijk niet bezig
is met een ring rond Lede door te
trekken, in iedere geval legt alles
er zich zo op aan, aldus nog
ontevreden landbouwers.
In verband met het gratis
afstaan van de gronden door de
eigenaars is het wel zo dat deze
oplossing zich opdringt wil men
niet grote kosten hebben in het
kader van de verhaalbelasting.
In ieder geval is wellicht meer
dan negentig procent van de
Leedse bevolking niet heel
gelukkig met het projekt der
verharding van landbouwwegen.
De enen zijn de mening toege
daan dat er veel geld mee
weggeworpen wordt dat
andere zaken zou kunnen nj
bruikt worden en dan verwi er
men veelal naar het Kasteel v|et
Mesen. Anderen zeggen dat,
het onheil toch geschied is, ni f?
als beste oplossing kan kie216
voor het omvormen van
aangrenzende gronden
landbouwgronden in bot
gronden. Aldus zou men in L
aan een zeer grote vraag kun
voldoen en het probleem van
bouwgrondprijzen wat oploss uc
Maar hiermede zouden zeker
landbouwers niet gediend zi
Kortom, het is werkelijk
komplex probleem, maar
door Lede wandelt waant z
hoegenaamd niet in het Jaar t e<
het Dorp.
Tijdens onze gesprekken over de verharding der
landbouwwegen is nooit het standpunt der ruiters en
liefhebbers van paardesport naar voor gekomen. On
ze aandacht op dit aspekt werd evenwel getrokken
dooreen tussenkomst van raadslid Albert Van Achter
tijdens de raadszitting dinsdag. Hij vroeg het sche
penkollege om bij de planning van de verharding van
landbouwwegen in de deelgemeenten ook rekening
te houden met het standpunt van deze bovengesitu-
eerde groep. Raadslid Van Achter wees erop dat die
landbouwwegen een ideaal terrein zijn voor ruiters
om hun paarden eens te laten draven. Als gevolg van
de verharding van deze wegen is dat niet mogelijk
Het moet toch wel mogelijk zijn dat een aantal
landbouwwegen in hun oorspronkelijke staat behou
den blijven omdat deze door landbouwers steeds
maar minder gebruikt worden. Wel was raadslid Van
Achter de mening toegedaan dat sommige land
bouwwegen mogen verhard worden om met het
modern, breed landbouwmateriaal de velden te kun-,
nen bereiken. Er mag evenwel zeker niet overdreven
worden met de verharding van die wegen, besloot
spreker.
