Radio-amateurisme: Wat is dat?
/vVVvj\'K
Hoe wordt men radio-amateur of
zendamateur?
Radio-amateurisme kan nuttig zijn
Aktiviteiten van de radio-amateurs sektie Aalst
De Voorpost - 10-11-1978 - 15
EEK)
LEOPARD-
TAMKSKHKJ
WEHVJ DAT HEB0QJ
we WIET
MAARTFxi
EJu WEKJ Ml EO WE.
L.1CHTCEEK.LATA
'STADHUIS AALST
tici, Barry Goldwater in de Ver
enigde Staten en Koning
Hoessein van Jordanië beoe
fenen deze hobby.
Radio-amateurs kennen geen
rangen en standen: iedereen
wordt er aangesproken met de
voornaam of met de schert
sende eretitel: «old man». Ge
moedelijke vriendschap en
wederzijdse hulpvaardigheid
zijn de meest typische kenmer
ken van de amateurs
mentaliteit. Deze «hamspirit»
wordt door elke radio-amateur
nagestreefd.
Voor de lezers die plots zin krij
gen om meer. inlichtingen te
bekomen over deze hobby no
teerden we de volgende kon-
taktadressen: voorzitter Eddy
De Heyn, Steenweg op Aalst te
Gijzegem (70.50.73) en de
man van de public-relations: de
heer William Becqué, Brus
selse Steenweg te Aalst
(70.27.92).
Tenslotte nog dit: U kan steeds
terecht op de maandelijkse
vergadering die elke vierde
vrijdag van de maand doorgaat
in het lokaal kafé 't Landhuis,
Grote Markt 27 (66.64.30) tel
kens om 20 uur.
R.D.V.
Het spreekt vanzelf dat een
vereniging gestoeld is op zijn
leden. Daarom is het nodig en
nuttig deze leden geregeld bij
elkaar te brengen. De Aals-
terse radio-amateurs doen dit
elke vierde vrijdag van de
maand in hun lokaal 't Landhuis
op de Grote Markt Om 20 uur
begint daar de grote maande
lijkse vergadering. Toch doen
ze nog meer: wekelijks worden
de amateurs verwacht in het
klubhuis. Dit is gelegen boven
de jeugdklub Kreja in de Drie
Sleutelstraat to Aalst.
vierde) wordt hier jan en alle
man verwacht om ervaringen
uit te wisselen, vragen te stel
len enzomeer.
De jaarlijkse v'ossejacht, die
veertien dagen geleden door
ging, is telkens een «hoogdag»,
wat bewezen wordt door de tal
rijke opkomst. Het komt er op
aan een vos. dit is een verdo
ken opgestelde zender, te vin
den door goniometrische pei
lingen te verrichten De spe
ciale zenders kunnen werken
dank zij een peilantenne die
voor de gelegenheid op het dak
van de auto wordt gemonteerd.
Aan het verschijnsel «radio» zit veel meer vast dan we wel denken. Het was in navolging van
Marconi, die in 1901 de radio-telegraaf uitvond, dat lieden met snorren, baarden of bakkebaar
den, hun eigen toestellen in elkaar knutselden. Hiervoor gebruikten ze de meest verscheiden
en onvoorstelbare materialen-
Maar de geleerden deden nieuwe uitvindingen...en de radio-amateurs pasten ze toe. Het
zendamateurisme was geboren. Met deze vorm van vrijetijdsbesteding rezen plots een aantal
vooroordelen: de zendamateurs werden wel eens aangeklaagd omdat «de radiogolven door het
hoofd drongen en pijn veroorzaakten»!
Nu Is het radio-amateurlsme een interessante eigentijdse, ja zelfs sensationele hobby. Mis
schien hebben enkele lezers er wel eens van gedroomd dagelijks in kontakt te kunnen komen
met vrienden en kennissen over de hele wereld? Het is inderdaad een onvergetelijke ervaring,
geheel onafhankelijk van om het even wat of wie, alleen betrouwend op eigen kennis en
middelen, via de radio verbindingen te maken met vrienden-amateurs in binnen- en buiten
land. Als radio-amateur heeft men werkelijk de hele wereld in «het bereik van zijn vingertop
pen»: een draai aan een knop en gezeten in een knusse zetel bereiken u stemmen van overal
ter wereld.
Wij moeten echter één ding
duidelijk stellen. Overal waar er
sprake is van «radio
amateurs» of van «zendama-
i teurs» worden slechts de offici-
eel gelicencieerde amateurs
I bedoeld en niet de in het wilde
weg opererende individuen.
Deze laatsten zijn piraten. Alle
goedpraterij ten spijt, verte
genwoordigen deze lui een re-
laa ëel gevaar, omdat elk niet-
georganiseerd gebruik van ra-
'D» dozenders niet mogelijk is
zonder wederzijdse beïnvloe
ding of storing van andere
draadloze veroindingen. Denk
maar eens wat er zou gebeuren
bij een vliegtuiglanding in de
mist, indien de radioverbindin
gen gestoord worden! Voor het
bekomen van een officiële ver
gunning is het nodig een (niet
zo eenvoudig) eksamen af te
leggen. Nochtans is een derge
lijke proef niet aartsmoeilijk.
Men moet echt geen «krak» zijn
op het gebied van de radio
techniek. Met de kennis van
enkele grondprincipes eén
beetje logisch denkwerk en wat
oefening kan elke geïnteres
seerde een zendamateur wor
den. Onder de radio-amateurs
zijn er ook vriendelijke helpers:
mensen die beroepen uitoefe
nen of studies doen die met de
radio iets te maken hebben.
Het radio-amateurisme is dan
ook veel meer dan een louter
technische hobby. Het is een
middel bij uitstek om vrienden
te maken en liefst over de helë
wereld! De radio-amateurs
komen uit alle beroepen en
leeftijdsgroepen: de jongste
amateur is 16 en de oudste
werd reeds 88!
Er zijn zowel leraars als studen
ten, -technici, landbouwers...
aanqeslotem Zelfs enkele poli-
Men begint met een klein zendertje, doch eenmaal de mikrobe gevat breid je steeds maar uit. (EDV)
vereniging had een voorzitter
(Wakker), een technisch ma
nager of raadgever, een
public-relation-man en een
QSL-manager.
Nu zijn er van de 2.500 Belgi
sche radio-amateurs reeds 50
gelicencieerde hobby-isten
aangesloten bij de Aalsterse
sel. ..e. Niet minder dan 45 hier
van hebben een zendvergun
ning...
Ten slotte brachten wij een be
zoekje aan de «shack» van
Erik. Zijn zend-stalletje of kotje
(vertaald uit het Amerikaans)
bevindt zich in een ruime kel
derkamer. Daar staan verschil
lende toestellen netjes op plan
ken: een klok met de Greén-
wich -meantime, een generator
die signalen opwekt waarmee
de ontvangsten kunnen getest
worden, een frequentiemeter
om het ritme der signalen te
meten. Hierdoor weet de ama
teur hoeveel trillingen per se-
konde uitgezonden worden. Op
een oscilloskoop kan men deze
signalen zichtbaar maken. Er
staat een vaste zender
ontvanger, maar eveneens een
mobrele, die speciaal voor de
wagen ontworpen en verbeterd
werd. Want een shack is niet
alleen een rustig plaatsje, waar
een zender-ontvanger stil en
zonder storing van huisgeno
ten kan «werken». Hij vindt hier
ook een plaats om eens rustig
enige technische stof te lezen
of om iets te bouwen, repare
ren. Erik was bezig een voe
ding van 5 tot 30 volt ineen te
knutselen. Hij had nog even
last met het traploos regelen
van het toestel, maar we zijn er
van overtuigd: dit zal vlug in
orde komen...
RDv
Ook jaarlijks wordt er deelge
nomen aan de tentoonstellin
gen ingericht door de HRTS, de
VTI of ter gelegenheid van de
week van de vrijetijdsbeste
ding. Veder worden er geregeld
uitstappen gemaakt naar ver
schillende radiotechnische be-
zienswaaraigneden. üe Aals
terse afdeling werkt natuurlijk
mee aan andere aktiviteiten,
die georganiseerd worden door
de Unie der Belgische Amateur-
zenders. Tenslotte is er nog
steeds het noodnet van het Bel
gische Rode Kruis.
De grootste feestdag is echter
de jaarlijkse velddag of de in
ternationale fieldday, die dit
jaar doorging op de eerste zon
dag van juni. Het betreft hier
een radio-weekend in tenten,
waarbij het om doen is zoveel
mogelijk kontakten met zoveel
mogelijk landen tot stand te
brengen. Voor zo een dag ziet
men niet op enige moeite. Het
is een werkelijk ideale manier
om zijn kunnen te bewijzen,
zonder het storend
«wedstrijd»-element.
RDv
verboden radiozenders te ge
bruiken (ook walkie-talkies!!!)
zonder in hetbezit te ^j" van
een officiële vergunning. Stel u
even voor dat iedereen zomaar
mag beginnen te zenden, op
zomaar een toevallige frequen
tie: het zou een heksenketel
worden, waarbij vele officiële
diensten zouden kunnen ge
stoord worden!
De echte hobby-mensen zijn
echter gebeten om de finesse
betreffende hun hobby te we
ten te komen.
Om zich te installeren gingen
de meeste beginners naar een
stock-amerikain. Alles wat er
stond was van waarde voor de
amateur. De verkoper wist dt
toen nog niet en menig toestel,
(bij voorbeeld een morsesleu
tel) werd spotgoedkoop aan
gekocht. Op deze wijze kon
menigeen zich persoonlijk in
stellen, men werkte soms indi
vidueel, maar meestal met een
paar vrienden aan een «dege
lijke» inrichting.
Nadat onze beide vrienden een
officiële vergunning hadden
gekregen, (ronp de jaren 1968)
was er nog geen sprake van
een Aalsterse vereniging voor
radioamateurs. Er was wel een
klub in Gent, maar gezien de
ginder heersende mentaliteit
en de afstand, waren de Aals-
tenaars niet geneigd naar Gent
te reizen.''De echtgenoot van
apotekeres De Wakker (uit
Denderleeuw) zette echter een
aankondiging in een plaatse
lijke krant. Het gevolg was dat
er een heleboel radio
amateurs naar de eerste kon-
taktvergadering kwamen en...
besloten een klub te stichten.
De stichtingsvergadering werd
heel laat besloten, maar de
Een zend- en ontvangtoestel in de auto met een bereik van 40 km. (EDV)
Wij vonden het radioamateurisme een minder bekende hob
by. Der eerste vraag die rees was dan ook: Hoe wordt merA
radio-amateur? Om hierop een antwoord te kunnen geven,
legden we een paar bezoekjes af aan echte fans van deze
hobby. Wij vroegen hen hoe zij er toe gekomen waren, deze
hobby te verkiezen boven een andere, meer gekende...
Eric, druk in gesprek met een zender in IJsland. (EDV)
Eriks ouders hadden thqis een
radio. Zoonlief vond dit een
merkwaardig toestel: als men
aan een knop draait, komt er
muziek uit die door... Als de
knop omgekeerd werd ver
draaid, stopte de muziek. Dit
was een eigenaardig iets, dat al
vlug moest onderzocht worden:
de radio werd opengesmeten.
Erik had op die manier reeds
veel ondervinding op het ge
bied van elektrische-
schokken-krijgen. Toch bleef
het toestel hem fascineren. Èr
was iets in die radio dat beet.
Dat geheimzinnige trokkhem
aan. Hij bemachtigde een
boekje ove radio's en verslond
het meerdere malen. De inte
resse groeide en Erik ging op
school lessen elektriciteit vol
gen.zo bleef het maar groeien
en groeien, tot nu: Erik is een
volwaardig radio-en zendama
teur geworden.
Marcel was reeds op jeugdige
leeftijd geïnteresseerd voor de
techniek. Speelgoed dat draai
de, bewoog., kreeg een grote
voorkeur. Ook deze nieuwsgie
rige knaap begon zijn spullen
open te vijzen om te zien hoe
het werkte. Toevallig kwam hij
in kontakt met een echte radio.
De eerste (begrijjSëlijk!) waag
was: hoe werkt dat? Via vrien
den en met veel geduld werd
een Rlein radiootje ineenge
knutseld. Tenslotte waagde
Marcel zich aan een zendertje
op middengolf. Groot was de
verrassing én de blijdschap
toen het werkte! Maar hiermee
zenden mocht onze toen nog
jonge vriend niet: hij wou geen
piraat zijn! Daarom werd er
verdergewerkt, gezocht en on
dervonden. Na een eksamen
bij de regie behaalde hij een
vergunning onder het roep-
nummer ON 5 QT.
Ondertussen studeerde deze
amateur elektronika en blijft hij
iemand die door de hobby
«echt gebeten» is.
Hij zegt zelf: ik zal het nimmer
meer kunnen laten. Zenden en_
ontvangen zijn voor mij een"
echte passie geworden, waar
aan ik soms mijn nachtrust
opoffer.
Toch zijn beide ondervraagden
het er over eens: deze techni
sche hobby heeft een «onbe
kende». Dit blijft voor hen de
reden om hem verder te blijven
beoefenen. Het element elek
triciteit of de ekeltronika is nu
voldoende bekend (er is zelfs
een verklaring voor gevonden),
maar toch blijft de oorspronke
lijke lokroep!
Er is tevens de faktor «niet toe
gelaten». De uitzendingen
moeten steeds vriendschappe
lijk zijn, ze mogen noch kom-
mercieel noch politiek getint
zijn. Alleen de amateurs-
banden mogen gebruikt wor
den De belangrijkste van deze
golflengten zijn 80, 40, 20, 15,
10 en 2 meterbanden Deze
komen respektievelijk overeen
met 3, 5. 7, 14, 21, 28 en 144
Mhz.
Daar de radio in België een
staatsmonopolie is, wordt het
Door de radio, met zelf opgewekte elektriciteit, en volledig
onafhankelijk van alles en iedereen, kan een amateur een
verbinding maken met een andere radio-amateur. Dit kan in
bepaalde gevallen een (soms dringende) helpende hand be
tekenen voor mensen In gevaar...
Hierna volgen enkele voor
beelden die bewijzen dat radio
amateurs geen nutteloze men
sen zijn, die dat zomaar alle
maal voor hun plezier doen.
Een Italiaanse graaf Nobile
Umberto verkende de Noord
pool met een Zeppelin. Op 24
mei 1928 passeerde hij de
Pool, maar een hevige storm
zorgde ervoor dat de Italia
neerstortte. Acht bemannings
leden verloren hierbij het leven.
Onder de overlevenden was de
marconist, die op de amateurs
frequenties noodsignalen be
gon uit te zenden In Lokeren
werd hij gehoord door een
radio-amateur, Adriaan Blan-
ckaert. Op zijn aanwijzingen
werd de bemanning terugge
vonden en gered. Hij wordt ech
ter niet in de geschiedenisboe
ken, noch in de encyclopedieën
vernoemd, maar ere wie ere
toekomt.. Deze old-timer is
nog steeds aktief onder zijn
roepletters ON 4 KD.
In 1953 beleefde de wereld een
grote ramp: de overstroming
die aan verschillende Neder
landers het leven kostte... Het
waren weer amateurs cfie als
eersten in de lucht waren om
informatie uit te wisselen, hulp
verlening te koördineren, zelfs
ter plaatse. Niemand van deze
helpers is bekend, maar velen
danken deze radio-amateurs
hun leven!
Zeer recent is de overstro
mingsramp in de provincie
Antwerpen, beter bekend in
Rujsbroek Kanünikatie en
koördinatie werden toen in ui
terst effektieve samenwerking
met het Rode Kruis door de
amateurs verzorgd, via een
amateurs-relaisstation.
Hiermee poogden wij te bewij
zen dat radio-amateurs niet
alleen een hobby beoefenen,
maar tevens een zinvol be
staan hebben. Vooral als hulp
verleners in grote nopd.
RDv
-XV^\A-
