DE RAAD VOOR SPEK EN DONEN
ALOIS VAN DEN BOSSCHE (BSP):
«DE MOED TOT HET DRAGEN
VAN VERANTWOORDELIJKHEID»
HET OVERBODIGE GROENE STEMBILJET
f?)BSP I (i) CVP iTRpB qjm\ (T)vl Bi iO; vu uriflMflDfl
Stuur uwprovinciaa'l raadslid in de woestijn?
De Voorpost- 8-12-1978 - 15
KIESKEURIG KIES-KEURIG KIESKEURIG KIES-KEURIG KIESKEURIG KIESKEURIG KIES-KEURIG KIESKEURIG KIESKEURIG KIES-KEURIG KIESKEURIG KIES-KEUMG KIES-KEUMG KIESKEURIG
En zo wordt de demokrati-
sche schijn maar weer eens
subtiel opgehouden. Wij
brave burgers hebben als
soevereine volk het recht,
wat hoor ik, de verdomde
plicht om te gaan stemmen
en ons eigen bestuursor
ganen op deze wijze met
de kandidaten van onze
politieke-partij-eigen keuze
op te vullen. Wij kunnen ons
dan weer eens op beide
oren ten ruste leggen want
nu kan ons niets meer ge
beuren want de bestuur-
derenworden op de vinj
gers gekeken en ge
tikt door onze bloedei
gen afgezanten ter plek
ke
Ooit al eens afgevraagd in
wat die demokratische kon-
trole precies bestaat? Na
tuurlijk! Onze instellingen
maken deze kontrole zon
der meer mogelijk. Beide
parlementen, onze provin
ciale raden en onze ge
meenteraden zorgen, op
deze verschillende en on
derscheiden niveaus, voor
een direkte inspraak van de
bevolking. En de bevolking
dat zijn wij. Dus... geen
problemen. Even naar het
kieshokje, het witte, het
roze en het groene stembil
jet even bijwerken met het
rode potlood en klaar is
kees. De vertrouwensman
nen van uw keuze worden
aangeduid en uitgestuurd
om in uw naam aan de be-
leidstouwtjes te gaan trek
ken. Maar doen zij het ook
zoals U verwacht? Of meer
nog, kunnen zij wel doen
wat U normaal van hen
verwacht? En hiermee be
doelen wij niet dat wij zou
den twijfelen aan hun be
kwaamheden. Neen. Wij
stellen ons alleen de vraag
of uw, onze, afgevaardig
den wel degelijk «au se-
rieuxworden genomen en
inderdaad in ons aller naam
het goede en het slechte
weer kunnen uitmaken.
Bij de gemeenteraden blij
ven wij deze keer uit de
aard van de verkiezings
zaak niet stil staan. Wat be
ide parlementen betreft
verwijzen wij naar de recht
streekse T.V. -uitzendingen.
Wij buigen ons voor de ge
legenheid eens over de
provinciale raden.
Op 17 december worden
op de verschillende partij
lijsten elk acht kandidaten -
provinciale raadsleden
voorgedragen voor het
kiesdistrikt Aalst, hetdistrikt
waar U en wij werden in
ondergebracht. Uit deze
veelheid aan gegadigden
blijven er na 17 december
acht uitverkozenen en
uitverkorenen over. Me
teen hebben wij de wijze
raad van onze respektieve
grootmoeders opgevolgd
en vooruitziend gehandeld
want wij hebben ons on
derdeel van de provinciale
raad van onze provincie
reeds nu uitgezocht terwijl
het pas einde 1979 zal
gebruiktdienen te wor
den voor het «echte» werk.
I.a.w. wij kiezen nu onze
provinciale raadsleden
voor oktober-november
volgend jaar. Inderdaad!
Want in de grondwet is
vastgelegd dat de provin
ciale raden slechts kunnen
vergaderen gedurende een
welbepaalde en aaneen
gesloten periode. Deze pe
riode loopt over, niet meer
of niet minder, zowat een
goeie maand en situeert
zich tussen het ruim beme
ten einde van het zomerre
ces en een zeer vroegtijdig
ingezet jaareinde, zo om
trent de maanden oktober
en november Tussendoor,
over het jaar uitgespreid
gebeurt het dan wel eens
dat de provinciale verga
deringsruimte dient gelucht
en gebeurlijk verwarmt voor
een of andere bijzondere
zitting waarbij dan meestal
benoemingen en aanstel
lingen pro-forma worden
afgehandeld door een
demokratische stem
ming». Aan één hand heb je
meestal genoeg om dat
soort zittingen op te tellen.
Na de verkiezingen komt de
provinciale raad ook nog
eens samen om de be-
stuursmeerderheid te vor
men en om de provinciale
ministers de bestendig
afgevaardigden aan te
wijzen. De provinciale koali-
tie is sedert vele jaren reeds
onveranderlijk en zal ook nu
weer van te voren vast
staan. Wat wel eèns voor
het nodige politiek vuur
werk kan zorgen, binnen de
partijen van de koalitie, is
de aanduiding van de «de
pute es». Deze hebben in
derdaad, naast een niet
onaardig traktementen een
soortement privé apparte
ment in het goeverne-
mentsgebouw, vooral een
haast onbeperkte en onge-
kontroleerde en zelfs
bijna onkontroleerbare
macht. De enige kontrole
op deze provinciale depu-
tees» die de eigenlijke «re
gering» vormen van de
provincie, het provinciaal
goevernement dus, dient te
gebeuren door de provin
ciale raad die dat hooguit
40 dagen per jaar effektief
kan doen, in een openbare
vergadering. De rest van
het jaar kan het goeverne
ment praktisch ongekontro-
leerd, althans zonder di
rekte kontrole van de raad,
heel wat dingen doorvoe
ren. Het hele beleid echter,
dat inderdaad door de raad
dient goedgekeurd, wordt
echter in vele honderden
bladzijden lange nota's aan
de raadsleden voorgelegd
die verondersteld worden
dit op enkele dagen door te
werken en er een oordeel
over te vellen. In de praktijk
betekent dit dat de raads
leden geen behoorlijk in
zicht hebben in het beleid
van het provinciaal goever
nement omdat zij materieel
en technisch niet in de mo
gelijkheid gesteld worden
om op een normale wijze
deze taak te vervullen. Als
U straks uw kandidaat voor
de provincie uitzoekt op de
lijst van uw keuze dan weet
U meteen wat U in het beste
geval van hem moogt ver
wachten.
Misschien echter wordt hij
uitgekozen als «bestendig
afgevaardigde» en dan...
Alleszins een sterke persoonlijkheid. Iemand die beslist niet onopgemerkt blijft en waar
men evenmin onverschillig kan tegenover staan. Men is voor hem of men is tegen hem.
Tussenin is geen weg. Dit betekent dat Alois Van den Bossche heel wat politieke en ook
wel andere vrienden en supporters heeft Maar diegenen welke hem niet in het hart
drager zijn al even talrijk. Een vechter! Beslist Maar niet tegen windmolens. Geen
dromer! Dat niet! Maar wel een idealist op zijn manier. Een doorzetter heelzeker en
iemand die nooit toegeeft..behalve als men hem wit op zwart van zijn ongelijk kan
overtuigen. Nadien merkt men dan wel dat hij op zijn stappen is gekeerd. Alois Van den
Bossche stapelt een hoopje functies en mandaten op mekaar alsof het niks is. En
bovendien lukt het hem nog deze allen meer dan behoorlijk te vervullen.
De Voorpost: Alois Van den Bossche is
zeker geen onbekende meer in de po
litiek. Toch zooden wij willen vragen:
Wie is deze man?
A. Van den Bossche: Om te beginnen
zou ik zeggen dat ik al lang geen begin
neling meer ben. Ook bij de vorige ver
kiezingen was ik lijsttrekker voor de
provincie op de BSP-lijst. Voordien had
ik Jules Van Droogenbroeck reeds op
gevolgd in de provincieraad na dienst
onverwacht overlijden. Trouwens, ik
heb in de loop van de jaren meerdere
malen op de provincieraadslijsten ge
staan en op alle mogelijke plaatsen zo
wat. Ook op gemeentelijk vlak was ik
steeds politiek bedrijvig. Ik was zelfs
nog schepen hier te Herdersem voor de
fusie met Aalst. Anderzijds ben ik nog
licentiaat wiskunde, en heb als leraar
wiskunde verschillende Atenea doorlo
pen
Tenslotte werd ik direkteur van het
RITO te Dendermonde en werd ook
aangesteld voor een tijdje als direkteur
van de Ri|kslagere Handelsschool te
Aalst Voor de avondleergangen ben ik
dit nog altijd daar. Momenteel ben ik
dan sedert dit jaar studieprefekt van het
Aalsterse Ateneum
De Voorpost: Inmiddels gaat U ge
woon door met aan politiek te doen.
Betekent politiek niet voor U het op
bouwen van een karriêre? Meestal
schoppen politiek geëngageerden het
behoorlijk ver in de overheidsdien
sten en de ambtenarij!
A.V.ILB.: Dit heeft bij mij nooit ge
speeld! Weliswaar zal uiteraard zelf een
ambtenaar nogal dikwijls, of steeds,
met de politiek worden gekonfronteerd
Inderdaad zullen er op de ministeriële
kabinetten steeds politiek betrokkenen
belangrijke funkties uitoefenen. Maar
dat is vanzelfsprekend, de minister zelf
heeft ook een politieke kleur. Als U ech
ter mij bedoeld dan zijt gij er naast.
Toen ik te Gent aan de R.V.G. afstu
deerde moest ik echt niet in de politiek
gaan om aan de slag te kunnen. Ik kon
zelfs terecht in het Vrij onderwijs. Men
bood zelfs 10% meer daar!
V.P.: Nochtans gaan zaer duidelijk po
litiek en karriêre vaak samen!
A-V.cLB.: Inderdaad! Dat is trouwens
nogal evident. Dit sluit trouwens aan bij
het al of niet hebben van ambitie. In
welke mate die ambities een allure gaan
aannemen waardoor niets of niemand
nog wordt ontzien hangt van de per
soon in kwestie toch zelf af. Dit echt"
niet goed te praten. Maar anderzi,UJ.
als men meent dat men tot iets in staat
is dan moet men ook de moed hebben
om zich daarvoor in te zetten, met en
via de beschikbare middelen, dus ook
via de politiek als men langs die weg
gelooft iets te kunnen verwezenlijken.
V.P.: Meer konkreet echter. Waarom
doet U aan politiek?
A.V.d.B: In de eerste plaats omdat ik
een overtuigde socialist ben. En omdat
ik bovendien meen dat er al te veel
beslissingen worden genomen, van
boven uit. omdat zich van onderuit te
weinig politiek bewusten aandienen.
Daarnaast dacht ik iets te kunnen doen
voor de samenleving Konkreet dan
voor ons arrondissement betekent dit
onder meer, en zoals U wellicht weet
ben ik ook lid van het direktie-Komitee
van de GOMOV, dat wij in het kader van
deze gewestelijke ontwikkelingsmaat
schappij reeds heel wat hebben gereali
seerd dat van ingrijpende ekonomische
betekenis is voor de streek
V.P.: Wat onder meer? Kunt U voor
beelden aanhalen?
A.V.d.B: Jazeker! Zo gingen wij reeds
participeren in bedrijven die met onder
gang waren bedreigd, te Kerksem, Ge-
raardsbergen en Ninove. Op dit ogen
blik lopen er nog soortgelijke projekten.
V.P.: Wat betekent eigenlijk een de
gelijke participatie?
A.V.&B: Dit impliceert het tot stand
brengen van gemengde N.V.'s. waar
veelal de overheid meerderheidsaan-
deelhoder wordt. Hier blijven dan de
oorspronkelijke bedrijven, zij het in een
andere vorm. bestaan wat dan weer
betekent, het niet teloor gaan van heel
wat arbeidsplaatsen Bovendien ge
beurt het veelal dat door deze inbreng
de meeste firma's het tot een nieuwe
opbloei kunnen brengen wat dan bete
kenen gaat dat het geheel opnieuw leef
baar wordt.
V.P.: Blijft het bij steun aan bedrijven
die in moeilijkheden zitten. En zo ja
krijgt U dan het medebeheer?
A.V.&B.: Wij vormen een naamloze
vennootschap waar de GOM toetreedt
met een aantal aandelen en op basis van
die aandelen worden de mandaten ver
deeld in de raad van beheer van de N V.
Tot op heden ten dit alleen nog in deze
vorm. Participatie in andere vennoot
schapsvormen werd nog niet gereali
seerd. Wij kunnen wel participeren in
bedrijven, ook in K.M.O.'s, als dan een
N.V. wordt opgericht. Uiteindelijk heeft
de GOM dan zijn vertegenwoordigers in
de beheerraad. Wij, in Oost-
Vlaanderen, werkten in deze aangele
genheden steeds samen met de N I M.
Naast onze eigen middelen, welke in de
vorm van dodaties door de regering ter
^schikking worden gesteld van de
GOM's, werkten wij dus met geld van
de N.I.M
V.P.: Wat is de rol van de provincie in
dit alles?
A.V.d.B.: De provincie komt eigenlijk
voor niets tussen Zij heeft wel de ver
dienste gehad, in het kader van de wet
op de ekonomische decentralisatie van
1970. deze G.O.M.'s te struktureren.
Deze GOM's zijn samengesteld uit
enerzijds vertegenwoordigers van de
partikuliere sektor, zoals partronaat,
vakbonden, middenstandsverbond,
boerenbond en anderzijds de overheid
met afgevaardigden van de provincie
raad. Als onderbouw was er reeds de
bestaande EROV (ekonomische raad
van Oost-Vlaanderen) waarop alles
verder werd uitgebouwd. Deze EROV
bestaat nu nog weliswaar op papier
maar de taak ervan werd in de aktivitei-
ten van de GOM opgenomen Ook de
personeelsinfrastruktuur van deze
EROV kon zo meteen naar de GOM
worden overgeheveld. Hierdoor kon
deze maatschappij praktisch onmiddel
lijk effektief gaan werken meteen reeds
bij de oprichting
V.P.: Wat doet de GOM eigenlijk. Hoe
werkt deze en op welke wijze!
A.V.1B: Dit zou ik als volgt kunnen
omschrijven Het is een orgaan dat in
eerste instantie moet trachten het
openbaar initiatief waar te maken. Het
is ook niet ondenkbaar dat de GOM zelfs
een eigen bedrijf zou oprichten. Op dit
moment zi|n er zelfs onderhandelingen
in die richting aan de gang in ons eigen
arrondissement met een privé partner
Het zou over de ekploitatie gaan van een
nieuw procédé, een nieuwe uitvinding
V.P.: Wordt dit dan toch woer een
gemengd bedrijf?
A.V.d.B
Wel, kijk eens. Ik weet wel, de harde
lijn in de BSP zweert bij het zuiver over
heidsinitiatief Mij schijnt dat mogelijk
te zijn in een socialistische maatschap
pij Dit is echter niet het geval. Op dit
ogenblik ben ik dan ook voorstander
van gemengde bedrijven.
V.P.: Stapt U dan af van de socialisti
sche stellingen terzake?
A.V.d.B.: Absoluut niet! Het streefdoel
blijft het zuiver ovérheidsinitiatiefin elk
geval. In de huidige omstandigheden is
het utopisch.
V.P.: Een bijzondere reden waar U
precies op die provincie-lijst fungeert?
A.V.d.B.: Ja. inderdaad, er is een bij
zondere reden voor. Op een bepaald
ogenblik ben ik ooit eens op een ver
kiesbare plaats terecht gekomen op de
provincieraadslijst. Dit als gevolg van
een bewuste keuze van de federatie
Aalst die op provinciaal niveau voor
stond dat er mensen aan bod zoude
komen met materiekennis wat het tech
nische onderwijs aanging En zoais U
wellicht weet heb ik vijftien jaar aan het
hoofd gestaan van een officiële techni
sche school zodat het niet toevallig is
geweest dat de keuze op mij viel Ook
Jules Van Droogenbroeck stond daar
ooit nog achter.
Maar sedertdien is het aksent gaan ver
schuiven van het onderwijs naar de
ekonomie. Dit lag eigenlijk voor de
hand omdat ik altijd van mening ben
geweest dat de ekonomische problema
tiek zeer belangrijk is voor een samen
leving. Zo ben ik ook via de provincie
raad voorzitter geworden van de Inter-
kommunale voor het Land van Aalst die
op initiatief van minister Moeyersoen
werd opgericht destijds
V.P.: Die is geen minister meer,
meer. ik te weten!
A.V.d.B: Inderdaad! Maar hij is het
driemaal geweest en wij noemen hem
nog steeds zeer devoot «Mijnheer de
minister».
V.P.: Gaat U verder.
A.V.d.P.: Toen burgemeester Frans
Boel van Erembodegem als voorzitter
van deze Interkommunale wegviel ben
ik dan zijn opvolger geworden.
V:P.: Zeer tot ongenoegen van de
Aalsterse burgemeester toen... Een
duidelijke CVP-BSP afspraak tegen
de PW.
A.V.1B: Ik steek dit met weg. Er waren
zekere afspraken tussen bepaalde par
tijen. En aangezien ik in de BSP zowat
diegene was die zich vnl. op de ekono
mische problematiek had toegelegd
ben ik gewoon vrij en vrank mi|n kans
gaan wagen
V.P.: Met bet bekende gevolg...en
even bekende ongenoegen dus.
A.V.d.B: Inderdaad. Dit strookte hele
maal niet met de plannen van sommige
mensen die zelf hadden gehoopt in de
voorzitterszetel terecht te komen.
V.P.: Hoe lang zit U reeds in die pro
vincieraad?
A.V.1B.: Het zal nu de tweede keer zijn
geweest. Een eerste maal was het al
opvoiger van Jules Van Droogenbroeck
en de keer daarop, bij de vorige verkie
zingen dus, ben ik rechtstreeks verko
zen. Het zal deze keer dan de derde
achtereenvolgende keer zijn.
V.P.: En zo te zien inderdaad dient li
aan Uw verkiezing niet te twijfelen.
Maar heeft die provincieraad eigen
lijk wel zin?
A.V.B.B.: Bah ja! Dit heeft zeker zin.
Neem bvb de provinciale begroting,
deze bedraagt meer dan één miljard.
Dat zegt toch al iets. met waar!?
V.P.: Maar als wetgevend orgaan...
A.V.d.8.: Naast de begroting is de pro
vinciale raad zeker niet zonder beteke
nis op het terrein van bvbde G 0M
V.P.: Dat willen wij graag aannemen.
Maar de provincieraad alsdusdanig,
de vergadering van die raadsleden die
op een provinciale lijst straks weer,
per distrikt, gaan verkozen worden,
wat houdt dat in?
A.V.ILB.: Wel. luister, daar is heel wat
kritiek op en ikzelf heb daar ook heel wat
kritiek op. Als U de werking van de
provinciale raad zelf bedoel moet ik
echter opnieuw teruggaan naar de be
groting om een en ander duidelijk te
maken. Zoals gezegd, de raadsleden
zelf, dus met diegenen welke behoren
tot het heiligdom van de bestendige
deputatie, delen zich vooraleer
de openbare zittingen beginnen, in be
paalde kommissies op. En als deze
kommissieleden dan worden opgeroe
pen dan krijgen die vandaag een dossier
met 500 S 600 bladzijden tekst waarin al
hetgene is samengevat waarover zij
zich over acht dagen moeten uitspre
ken, waarover zij moeten stemmen. In
werkelijkheid betekent dit dat de meeste
raadsleden hetzij het dossier amper
kennen, ofwel reeds van meetaf aan het
zinloze ervan inzien en het zelfs niet
meer inzien.
V.P.: Wat doet U daar nu tegen?
A.V.tLB.: Men kan daar doodgewoon
mets tegen doen. Op een bepaald mo
ment heb ik o.m. in de BSP fraktie dit
probleem gesteld Bij nader inzien, en
zeer terecht, heeft de deputatie mij
geantwoord dat dit niet anders kan lo
pen omdat de vergaderperiode van de
provinciale raden nu eenmaal grond
wettelijk zijn vastgelegd. Men kan ook
niet de vergaderingen spreiden, zoals
bvb. bij de gemeenteraden. Men kan
ook geen vergaderingen bijeenroepen
naargelang zich de problemen stellen.
Het is zo dat de provincieraad aan een
stuk door dient te vergaderen en dit
gedurende de maand oktober. Daarbui
ten zijn er wel enkele speciale zittingen
maar dat aantal is zeer beperkt.
V.P.: U hebt daarnet gesproken van de
«heilige deputatie»...
A.V.&B.: Zoals U weet is de macht van
een bestendig afgevaardigde zeer
groot. Vooral als kontrolerende over
heid ten aanzien van de gemeenten. Ik
ben dan ook van oordeel dat voor een
arrondissement, en voor een politieke
partij, een bestendig afgevaardigde ze
ker even belangrijk is als een parlemen
tair.
V.P.: Wij nemen aan dat U ambities
hebt in die richting.
A.V.dLB.: Nee, helemaal niet. Als pre-
fekt van het Koninklijk Ateneum zou ik
dienen te kiezen tussen beide En mijn
keuze is reeds gemaakt, ik verkies in het
onderwijs te blijven.
V.P.: Inmiddels werden reeds plannen
gemaakt om de provincies op te doe
ken. Wat dacht U hierover?
A.V.ILB.: De provincies hebben onbe
twistbaar diensten bewezen Anderzijds
als politiek orgaan, met de nadruk op
politiek, is het een feit dat de invloed
van de provinciale raad zeer klein is,
praktisch zeer weinig betekend. Ik
meen dat het als politiek orgaan door
wat anders moet vervangen worden.
Of dit nu in de vorm van sub-gewesten
moet zijn, is weer iets anders.
V.P.: Ziet U de sub-gewesten tot stand
komen?
A.V.d.B.: Zoals de situatie vandaag de
dag is geevolueerd, is het onvermijde
lijk geworden dat er nieuwe organen tot
stand komen. Trouwens, het wordt tijd
dat er een einde komt aan al die kommu-
nautaire strubbelingen. En als er dan
toch wat te gebeuren staat dan moet het
maar meteen liefst zo snel mogelijk ge
beuren. Het is duidelijk dat de ekono
mische problematiek, en hier zit ik te
rug op mijn stokpaardje, voorrang
moet hebben op al de rest
V.P.: Maar een sub-gewest raad op
hetzelfde patroon als de huidige pro
vincieraden verwerpt U nemen wij
aan?
A-V.cLB.: Zeer zeker. Dit zal in elk geval
anders dienen te zijn. Dit was trouwens
voorzien. Er zouden zeker belangrijke
materies onder de direkte bevoegdheid
vallen van de sub-gewesten. Onder
meerde huisvuilverwerking. Tussen
haakjes, wat dit laatste betreft werd op
dit ogenblik voor de streek van Aalst in
samenspraak van Inter-kommunale en
provincie een oplossing gevonden voor
dit probleem. Er komt een verkleinings
installatie welke te Vlierzele zal worden
opgericht; een verdichtingssysteem
met zeer moderne apparatuur.
V.P.: Dan wordt te Vlierzele opnieuw
huisvuil gestort op dat ogenblik.
A.V.1B.: Ja, maar op een andere wijze
dan tot nog toe. Het wordt een sanitair
stort en de volumes zullen vele malen
kleiner zi|n.
V.P.: Dient hierbij ook niet vooruitge-
dacht aan de «kompaktering» van het
slib-afval dat binnen afzienbare tijd
door de waterzuiveringesstations zal
worden voortgebracht Kan dit alles
niet beslist in een geheel worden ge
zien?
A.V.4.B.: Natuurlijk. Daar wordt aan
gedacht. Trouwens de Interkommunale
heeft reeds de optimalisatiestudie voor
de koliektoren aanleg gedaan en heeft
nu weer zijn diensten aangeboden aan
de stad Aalst om ook de studie van het
zuiveringsstation uit te voeren in op- j
dracht van de stad.
V.P.: Even overwippen naar de verkie
zingen nu. Wat dacht U, wordt het een
maat voor niks? Wordt het géén maat
voor niks en sleept de CVP een abso
lute meerderheid in Vlaanderen in de
wacht?
A.V.CLB.: Ja. Men heeft het over de
CVP-staat. Als zodanig is dit niet on- L
denkbaar maar volgens mij niet reali-
seerbaar. Als, vooral dan van Waalse
socialistische kant over CVP-staat i
wordt gesproken dan geloof ik dat dit te M
verklaren is door hun vrees voor moge- ii
lijke onverdraagzaamheid welke er uit j J
voort zou vloeien Ik betwijfel dit zelf
echter ten zeerste, zowel de haaibaar- |j
heid van de CVP-staat als de onver-1
draagzaamheid als dit toch mocht gebeu
ren Toch meen ik dat daar waar een
absolute meerderheid van een partij be
staat dit finaal nooit een goede zaak is.
Men is beter af met de openblijvende
mogelijkheid tot koalitievorming. Dit
hebben wij te Herdersem aan den lijve
kunnen ondervinden. Na zovele jaren
homogeen bestuur zijn wij er voor de
fusie toch nog in geslaagd om met een
CVP-BSP-koalite iets nieuws los te ma
ken en de gegroeide verstarring te
doorbreken. De geest in het dorp is
anders geworden.
V.P.: Maar de BSP sluit nu al jaren op
provinciaal vlak een akkoord met de
CVP af. Dit wordt toch ook stilaan een
onveranderlijke meerderheid. Is daar
zo iets als een ekslusieve tegen een
andere koalitie...
A.V.d.B.: Dit is geen homogeen be
stuur. Men dient er steeds rekening
mee te houden met de andere strek
king, wederzijds. Persoonlijk vind ik
een CVP-BSP de beste formule. En in j
de mate van het mogelijke wordt ook
met de andere partijen rekening gehou
den, zoals o.m. bij de verdeling van
funkties, bij de aanstelling van ambte
naren enz.
V.P.: Wat verwacht U nu voor de so
cialisten in Aalst?
A.V.1B.: Op zijn minst datgene wat vo
rige keer werd behaald. Maar ik geloof
dat wij zelfs vooruitgang mogen ver
wachten. vooral omdat hier in het Aals
terse de PW, die er steeds een onna
tuurlijke sterkte heeft gekend, door re
cente evoluties en tribulaties wel een
stuk van haar kiezers kan verliezen. De
BSP kan hier zeker een stuk meer
stemmen uit halen.
(geintervieuwd eind november door
Erik Van der Eist)
DE MAN DIE HET 2AL WAAQMAKfhJ
