a
RAYMOND UYTTERSPROT (CVP): «IK WENS GEEN
BEROEPSPOLITIEKER TE WORDEN»
WALTER JANSEGERS (VLAAMS BLOK):
«GEEN MAKKELIJKE MAAR EEN
ONVERMIJDELIJKE BESLISSING»
16 - 8-12-1978 - De Voorpost
Oud-burgemeester van Moorsel en zeer aktief gemeenteraadslid in de oppositie Raymond
Uyttersprot haalde vorige verkiezingen zowat 5.000 voorkeurstemmen achter zijn naam
op de provincielijst van de CVP. Hoewel die CVP daar momenteel in de meerderheid zit
gebeurt het niet dat Uyttersprot met een pakket Aalsterse reuzen naar Gent trekt Omdat
die stad geen beroep doet op de tussenkomst van C.V.P.-raadsleden. Over nog andere
problemen in de provincieraad gaf Uyttersprot zijn mening maar ook over «waarom C.V.P.
stemmen» werd doorgepraat
let als de andere geïnterviewden,
jraag een korte schets van uw poli-
k kwam in het CVP bestuur in 1962 Op
/raag van vrienden, ik was dus oor
spronkelijk geen politieker Ik stond in
le KAJ, maar ik heb mij toch politiek
jeëngageerd. In 1964 voerde ik al de
jemeenteraadslijst aan. In Moorsel wa-
en de meeste bestuursleden mensen
jp ouderdom en zochten dus kandida-
en voor de aflossing van de wacht. In
eite tegen mijn gedacht, ik ben van de
vijk Steven (een uitkant van Moorsel)
>n dus in die tijd niet zo goed gekend
daar als eerste op de lijst haalde ik
ingeveer 450 stemmen. Er waren drie
ijsten, de CVP, de witte partij aanleu-
ïend bij de PW en de BSP met één
»erkozene. We zijn in de koalitie gegaan
net de BSP (5-5-1) en hebben dus 6
aar bestuurd. Ik werd direkt burge-
neester In het begin was het wel wen-
len, vooral met doorwinterde politie-
lers om me heen. Na die 6 jaar kreeg de
jemeente Moorsel een herklassering,
'3 raadsleden i.p.v. 11Met de verkie-
:ingen van 1970 gingen we naar de
'olstrekte meerderheid van 8-4-1. Ik
taalde ongeveer 1600 stemmen (op
sn 3.000 kiezers).
n de provincie ligt de zaak analoog. In
968 stond ik tweede op de provincie-
ijst. Ik had het in de poll gehaald tegen-
iver Gilbert Claus. Ik werd direkt verko
len In 1971 werd ik lijsttrekker en be
taalde bijna 4.000 stemmen, en in
977 boekte ik een winst van 1.000
temmen. Ik kwam slechts één maal in
Ie oppositie terecht, nu bij de fusie
s de oppositie-pil al verteerd?
Jie pil is zeker al verteerd. Ik voel mij
eer op mijn gemak in de oppositieWat
nij echter stoort is het feit dat men ons
e veel zaken verwijt die voorgevallen
ijn in het Klein Aalst, en daar hebben
vij niets mee te zien. Bii mij schuilt er
jeen enkele rancune tegenover niemand
imdat de CVP in de oppositie zit Ik
racht in de oppositie mijn rol zo goed
nogelijk te spelenMisschien niet altijd
ip de beste manier, men beschikt niet
ttijd over voldoende inlichtingen, over
oldoende tijd. maar ik tracht steeds
«n positieve rol te spelen. Ik heb nu
ledurende een anderhalf jaar het per-
■oneelsbeleid afgebroken en met de
oorlaatste interpellatie heb ik gezegd
Nu zijn we tot aan het kader gekomen
iet administratief statuut, nu is de tijd
■an opbouwende voorstellen geko-
nen». Met de laatste raadszitting heb ik
lat gedaan en niet in funktie van de 17
lecember, want dan kon ik al mijn in-
erpellatie van vroeger ook in het kader
'an 17 december zetten. Ik zal trachten
»an een kontinu interpellatiesysteem
laar voren te brengen ten voordele van
lie meer dan 1.000 personeelsleden,
s de provincieraad voor u een wip-
ilank naar het parlement?
k ambieer geen nationaal mandaat.
'dkn van de eerste beweegredenen is de
jnverenigbaarheid tussen mijn funktie
lis ambtenaar en een politiek mandaat
n de provincie (bestendige afgevaar-
ligde) en op nationaal vlak. Ik wens
jeen beroepspolitieker te worden. Ik
wil mij voor de politiek inzetten maar
)en met geneigd (tot hiertoe) om er
mijn beroep van te maken
Me hebben de indruk dat de provin-
;ieraad geen demokratische instel
ing is. De député's besturen deze
■aad en de provincieraadsleden zitten
w bij voor spek en bonen.
Je hebt gelijk wanneer je dat beweert,
maar het feit dat de provincieraad gedi-
•igeerd en bestuurd wordt door de Be
stendige Deputatie ligt voor 90% aan
Je wetgeving zelf De wetgeving op de
arovinciale raad is zeer verouderd Men
wou de macht van de provincies be-
<notten, daardoor heeft men de sa
menkomsten van de provincieraad zeer
aan banden gelegd. Men mag slechts
Jénmaal op drie maanden vergaderen.
Men mag slechts in de maand oktober
één week samenkomen. De tweede
week met toestemming van de goever-
neur en de derde week met de toelating
van de Koning. Het is dus onvermijde
lijk dat de dagelijkse beheer enkel door
de deputatie wordt waargenomen. Alles
wordt maar bekrachtigd door de raad.
Er moet werkelijk iets gebeuren. De
provincieraad laten bestaan in haar hui
dige vorm met die reglementeringen is
absurd. Ofwel schaft men ze af. waar ik
in principe tegen ben, ofwel moet de
grondwet modern aangepast worden
Ik denk dat een organisme die zijn
deugdelijkheid bewezen heeft gedu
rende honderden jaren beter geschikt is
om in de toekomst te blijven bestaan
dan het oprichten van een nieuw orgaan
waarvan men niet weet hoe het zal funk-
tioneren.
Wat zijn de bevoegdheden van een
provincieraadslid en wat kan hij echt
realiseren voor zijn streek?
Een provincieraadslid moet de zaken
regelen die van provinciale aard zijn.
Het kan alleen maar zijn inbreng geven
in de algemene kontekst van de politiek.
Maar ik heb de indruk dat hij weinig
specifiek voor zijn eigen streek kan rea
liseren Hij kan wel een positieve in
breng geven die dan wel ten goede
komt van de streek
Als men bijvoorbeeld spreekt van pro
vinciale banen, een heel kompieks ge
heel, wel de provincieraad heeft er zich
over gebogen om de provinciebanen uit
te rusten jnet fietspaden e.d Destreek
van Aalst is nu een gebied die zeer
weinig provinciale wegen heeft De
provincieraadsleden van Aalst hebben
iit" .xn i: v "h rof gev-eeld.
Wfwnanc "-"hei; wat we
verkregen hebben inzake storten op de
vuilnisbelt te Vlierzele. Onder mijn im
puls heeft men de deputatie ter verant
woording geroepen over een besluit dat
bijna vast stond en waarover wij geen
inspraak gehad hebben. Men is zo ver
gekomen dat men ons na veel diskus-
siëren inspraak gegeven heeft, dat men
terug een nieuwe bespréKïngsrono'e
neen ingelegd met de interkommunale
van Aalst en dat we momenteel aan de
goedkeuring staan van een definitief
stort voor meerdere tientallen jaren te
Vlierzele. De belastingsdruk in het ar
rondissement Aalst blijft daardoor ge
voelig verlaagd tegenover het verbran
dingssysteem of het komposterings-
systeem.
Alle gemeentelijke dossiers moeten
goedgekeurd worden door de provin
cie. Vraagt men soms de tussenkomst
van de provincieraadsleden?
Dat gebeurt in het totaal met. Tenzij
men die tussenkomst vraagt aan de
mensen van de eigen koalitie. De Stad
doet in geen enkel geval beroep op de
tussenkomst van CVP raadsleden on
danks men zeer goed weèt dat de CVP
in de provincie in een meerderheidspo
sitie zit.
Het lijkt ons toch eigenaardig.
Dat is inderdaad eigenaardig. We krij
gen meer tussenkomsten van gemeen
tebesturen van buiten Aalst die zeggen,
de CVP zit in de meerderheid, we gaan
bij Uyttersprot of bij om het even wie
om iets te vragen of te bekomen, maar
van Aalst krijgen we geen enkele tus
senkomst. Men vraagt ons dus ook niet
bepaalde projekten in de provincie te
steunen
Zijn er kontakten met andere provin
cieraadsleden?
Ja er zijn kontakten met andere provin
cieraadsleden, zelfs zeer veel. Maar die
behoren niet tot het Stadsbestuur. Met
die raadsleden hebben we zeer goede
relaties, we verstaan elkaar goed in be
paalde gevallen. Zelfs ook met leden
van de oppositie en met provincie
raadsleden van de PW.
Hoe kunt u verklaren dat de provincie
raadsleden behorende tot het Stads
bestuur geen kontakt zoeken?
Dat is eenvoudig verklaarbaar omdat
men geen beroep wenst te doen op de
CVP Men wil niet de indruk verwekken
dat men ze nodig heeft.
De lijstvorming voor de provincie
heeft wat voeten in de aarde gehad.
De middenstandsgroep werd stief
moederlijk behandeld. Het ACW palmt
de verkiesbare plaatsen in. Is dat
normaal?
Ik vind het spijtig dat op de drie verlies-
bare plaatsen (de nrs. 1) niemand van
de middenstand of van de landbouwers
vertegenwoorigd is.
Wat ik toch met zekerheid kan zeggen
is, dat er van geen enkele groep een
georganiseerd verzet bestaan heeft
tegen middenstand of landbouw. Ook
niet tegen een persoon als Etienne Bo-
gaert Het is een samenloop van om
standigheden dat zowel in de provin
ciale poll als in de Kamer deze uitslag
naar voor is gekomen (N.v.d r
schijnbaar zou Erpe-Mere en Lede
slechts één kandidaat hebben voorge
steld wat vroeger niet het geval was)
Die samenloop van omstandigheden
kan ik niet uit de doeken doen, maar het
was zeker niet gewild of georganiseerd
Maar er was toch geen poll?
't Is te zeggen het was geen ledenpoll
In feite was het een poll op beperkte
schaal in de schoot van het arrondis
sementeel bestuur.
Ik kan mij niet voorstellen dat iemand
die naar behoren zijn mandaat heeft
vervuld, plots niet meer diezelfde
plaats krijgt
Er worden geen plaatsen aangeboden,
noch op het arrondissement, noch bij
een ledenpoll De plaats wordt door
demokratische stemming toegewezen.
Er is dus geen sprake van te zeggen dat
men terug de eerste of tweede plaats
krijgt. Dat is doodeenvoudig niet te
doen. Wat ik er spijtig van vind is het
feit dat de ledenpoll stilaan in onbruik
geraakt. De enige rechtstreekse in
spraak die het lid in de partij nog kan
doen gelden door middel van een le
denpoll is in feite onbestaande gewor
den En dat de plaatsen op de lijsten
worden uitgedeeld door een zeer be
perkte groep waarin een bepaald arron
dissement of kanton door zijn verte
genwoordiging een zeer zware inbreng
doet. En dat is met de weerspiegeling
van de opinie van de leden in het kies-
distrikt in het algemeen Dat is de fout
dat ik daaraan toewijs.
Kunt u een diagnose uitspreken wat
de verkiezingsuitslag betreft
Mijn pronostiek is de volgende, dat de
Kristelijke Volkspartij een winst gaat
boeken al zij het een klein percentage
Dat de PW misschien niet zozeer als
partij maar dan toch als aanzien ver
zwakt uit de verkiezingen zal komen.
Men gaat niet meer de kopman hebben
in de PW die men vroeger gehad heeft
Ik zie een merkelijk stemmenverlies
voor Van Renterghem, alhoewel dat
geen stemmenverlies in zijn geheel
voor de PW zal zijn De hoop stemmen
die Van Renterghem niet meer zal krij
gen achter zijn naam zal verdeeld wor
den over de ganse PW lijst. Maar er zal
een verlies inzitten. De mensen zullen
nu vrijer hun kandidaat kunnen kiezen
De Volksunie zal wellicht ook een ver
lies lijden, alhoewel niet zo veel omdat
de lijst van het Vlaams Blok nogal zwak
uitvalt.
De socialisten hebben zich volgens mij
niet waar gemaakt in de stad. En dat zal
zeker zijn invloed laten gelden.
Eén zaak is zeker, het verlies van de
Volksunie aan het Vlaamse Blok zal niet
ten goede komen aan het Vlaamse Blok,
dat het eventuele verlies van de PW
niet ten goede gaat komen aan de VU of
aan kleine partijen, maar dat het verlies
van de kleine partijen ten goede zal ko
men aan de grote partijen. We zullen
een belangrijkere zetelwinst kunnen
doen dan een belangrijker percentage te
behalen.
En wordt Vlaanderen dan een CVP
staat?
Ik geloof niet dat Vlaanderen een CVP
staat wordt. Moesten we het inzicht
hebben om er een CVP staat van te
maken dan zouden we op nationaal vlak
zeker niet die beslissingen genomen
hebben die we onlangs namen. Het kui
tuurdekreet laat die mogelijkheid niet
toe en dat gebeurde toch onder impuls
van de CVP. We lieten onze macht be
knotten. Indien we deze dekreten niet
hadden goedgestemd dan was inder
daad het gevaar groot dat we over zo'n
machtspositie zouden beschikken. In
de toekomst zou dan iedereen van de
kaart kunnen geveegd worden. Een
evenredige verdeling speelt hier een be
langrijk rol; dus het is een kwestie die
niet meer aan bod komt. We zien dat in
allerhande gewestelijke dekreten. De
CVP heeft er voor gezorgd dat een plu
ralistische visie naar voor kan treden in
iedere geleding van de maatschappij.
Het zou niet goed zijn dat een partii
werkelijk zo sterk zou worden dat zij niet
meer kan weggedacht worden van de
macht. Ik ben tegen twee zaken, dat is
zeggen voor de verkiezing «Een rege
ring in die konstellatie moet er komen
omdat er geen andere mogeli|k is» en
«een bepaalde partij moet in de rege
ring komen omdat anders geen rege
ring kan gevormd worden». Een demo
kratische meerderheid komt aan bod
vanaf het ogenblik dat ze de helft van de
zetels heeft. En die moet haar werk
kunnen doen
Geef eens een goede reden waarom
de CVP moet stemmen.
Ik geloof dat de CVP werkelijk heeft
kunnen steunen op de breedste lagen
van de bevolking om de welvaart in de
maatschappij zo ver te brengen als het
heden ten dage het geval is. We zijn een
zeer moeilijke partij, omdat we alle
standen in onze partij vertegenwoordi
gen. met alle moeilijkheden die daaraan
verbonden zijn. (De rivaliteit tussen
middenstand, boeren, werknemers en
dergelijke). Maar algemeen gezien in de
problematiek van de politiek durf ik toch
zeggen dat het alleen de CVP is die het
best geplaats is om het algemeen wel
zijn van iedereen van de bevolking te
behartigen. Dat is één van de grote
voordelen van de CVP. De andere par
tijen splitsen zich meer toe tot een be
paald publiek. Er zijn wel andere ten-
denzen. We hebben Bert Van Hoorick
toch horen zeggen dat een landbouwer
toch ook een werkman is.
De CVP kan een soort van dialoog tot
stand brengen die iedereen ten goede
komt. Dat is het grote voordeel van de
CVP Alhoewel we niet moeten ontken
nen dat in de schoot van de CVP, bij de
lijstvorming, bij de vertegenwoordiging
en bij allerhande zaken zeer veel moei
lijkheden schept en zeer goed moet af
gewogen worden om iedereen aan zijn
trekken te laten komen. Ik geloof dat de
voordelen opwegen tegen de nadelen.
Ik zou het spijtig vinden moest de CVP
zich morgen uitspreken als een uitslui
tende travaillistische partij of iets an
ders waar dus niet al die groepen van de
bevolking in één groep zouden kunnen
verenigd worden
Ik hoop maar één zaak voor het arron
dissement Aalst, een moeilijk arrondis
sement met veel tegenstellingen, het
arrondissement van België waar de CVP
in feite aan de staart staat, en waar we
als we een meeting organiseren altijd
het meeste volk lokken, het is kontra-
diktorisch maar het is zo.
Ik zou maar één ding graag zien en dat
is dat er ook in het arrondissement
Aalst een begrijpende dialoog zou tot
stand komen zowel tussen boeren,
middenstand als ACW om eens werke-
lijk de zaak onder ogen te nemen, niet
ten bate van de sociale organisatie,
maar zich werkelijk eens aan tafel zetten
met de overtuiging dat men gaat spre
ken als CVP-er en als we daarover uit
gepraat zijn, dan moet men eens praten
over de standen. Maar in eerste instan
tie de CVP.
(Geïnterviewd op 1 december 1978
door Roel Van de Plas)
Het is alsof men heel in de verte iets droefgeestigs meent te onderkennen bij deze stille,
bedaarde maar tevens vastbesloten man. Toch klinkt er een ondertoon door van bewust
gedempt entoesiasme, van doordacht beheerste strijdvaardigheid.
Een dromer? Wellicht! Een vechter? Zeerzeker! Maar dan een dromer met een klaarhel-
dere kijk op de dingen en een geweldloze vechter die liefst uit het politieke strijdperk zou
blijven uit angst iemand pijn te doen. En toch... «Ik kan niet afzijdig blijven» aldus Walter
Jansegers. «Datgene wat wij jarenlang van onszelf hebben gegeven, datgene wat wij
onbaatzuchtig en zonder enige berekening hebben ingebracht, kunnen noch willen wij
verloren laten gaan. Er zijn nu eenmaal dingen die niet te koop zijn!»
DE VOORPOST: Walter Jansegers, wat
zou jij om te beginnen over jezelf
kwijt willen?
Walter Jansegers: Het is me ooit ge
beurd dat ik op een lijst heb gestaan.
Het was op een VU-lijst, ergens in een
verloren hoekje, op de Kamerlijst. Als ik
nog verder teruggraaf in mijn politiek
verleden dan moet ik ook vertellen dat ik
nog meegewerkt heb in de CVP.
V.P.: Je bent dus oorspronkelijk een
CVP-er?
W.J.. Neen! Ik ben van huis uit geen
CVP-er en niemand bij ons thuis is ooit
CVP-er geweest. Men was Thuis dan
ook steeds verwonderd dat ik bij de CVP
ben gegaan destijds. De reden hiervoor
was de volgende: Wij dachten toen
langs die kant iets te kunnen bereiken
voor het Vlaamse volk. De Volksunie
was toen trouwens pas van de grond
gekomen en men kende een situatie die
een beetje te vergelijken is met de hui
dige. De vraag stelde zich toen ook voor
ons, wat moeten wij doen. Met ons hart
stonden wij bij de Volksunie, al onze
geestesgenoten, onze vrienden, onze
familieleden waren bij die partij. Met
ons verstand, en na de raad van velen
daarover te hebben ingewonnen, dach
ten wij toen meer te kunnen bereiken
voor de politieke ontvoogding van ons
volk langs de CVP. Deze situatie bleek
op de duur onhoudbaar om diverse re
denen. Al spoedig bleek dat wij als
Vlaams-nationalisten verplicht waren
om ons zuiver Vlaams-nationaal op te
stellen wilden wij ooit een minimum aan
verwachtingen ingelost zien. Op dat
ogenblik was het een hele opluchting
voor ons als wij met hart en ziel konden
gaan meewerken met de partij die zich
toen honderd ten honderd Vlaams-
nationaal opstelde.
V.P.: Bestond de VU reeds toen je nog
in de CVP zat?
W.J.: De Volksunie bestond toen wel
nationaal. Plaatselijk echter niet. Met
de parlementsverkiezingen was het wel
pijnlijk voor mij hoe ik dan moest toe
zien dat al mijn kameraden voor de VU
aan de slag waren terwijl ikzelf naar
buiten uit mijn CVP-imago diende op te
houden. Dit heeft slechts één verkiezing
geduurd. Het was onhoudbaar voor
mij. Het was een tegennatuurlijke situa
tie.
V.P.: Dit dan voor het verleden. Maar
op dit moment stap je dan opnieuw
over van de VU naar het Vlaams Blok,
naar de kontestatie, naar de scheur-
partij.
W.J.: Ik distancieer mij nadrukkelijk
van deze terminologie. Het is zo dat ik
gebleven ben wat mij steeds in de Volks
unie is voorgehouden om te zijn. Als ik
vergelijk enerzijds wat de Volksunie 20
jaar lang heeft verkondigd met ander
zijds datgene wat zij de laatste jaren zijn
gaan vertellen dan moet men deze din
gen gewoon maar naast mekaar leg
gen. Elke verdere bewijsvoering is
overbodig, men ziet het verschil me
teen. Als men het partijweekblad las,
dan was daar amper nog iets in terug te
vinden van de oorspronkelijke doelstel
lingen. Dat was voor mij reeds duidelijk
geworden vóór Egmont. Ik had toen
reeds ontslag genomen uit alle VU-
partijfunkties omdat ik principieel, en
dat is ook maar gegroeid zoals die over
stap van CVP naar VU, en in geweten
niet anders meer kon Het is lang geen
gemakkelijke beslissing. Van de ene op
de andere dag beslis je zoiets niet. Dat
groeit geleidelijk tot een beslissing. Er
zijn veel dingen die je doen aarzelen.
Toen ik destijds met de VU plaatselijk
aan de verkiezingen ging deelnemen
werd ik gekonfronteerd met het feit dat
men meteen een heleboel vrienden ver
loor van vroeger. Men deed noodge
dwongen deze mensen pijn door zich
politiek tegenover hen te zetten. Dit
heeft mij steeds zelf heel wat pijn ge
daan
V.P.: En toch opnieuw deze overstap
naar een andere formatie, naar een
andere politieke partij nemen wij aan.
W J Ja Inderdaad. En nochthansben
ik helemaal geen politieker. Ik ben he
lemaal niet entoesiast voor de politiek.
Ik doe het noodgedwongen omdat ik
denk dat wij ergens verplicht zijn om
ons te affirmeren als wij met de gang
van zaken niet akkoord gaan. En de
verkiezingen bieden hiertoe de enige
daadwerkelijke mogelijkheid
V.P.: Het was toch mogelijk om bin
nen de Volksunie te blijven ijveren
voor uw zienswijze.
W.J.: Laat ik eerst zeggen dat ik steeds
het idee heb gehad dat de Volks
unie een volledig andere partij was dan
de traditionele partijen Voor mij leek
het gewoon vanzelfsprekend dat wij
geen ander programma zouden gaan
verdedigen dan het kiesprogramma dat
wij aan onze kiezers hadden voorge
legd, op welke basis dezen trouwens
voor ons hadden gestemd. De Volksu
nie deelt nu appelen uit en dit brengt mij
er op dat op geen betere manier kan
worden geïllustreerd dat zij inderdaad,
net als de traditionele partijen, appelen
voor citroenen zijn gaan verkopen. Dat
kan wellicht een simplistische redene
ring lijken, maar zó eenvoudig liggen
die dingen nog voor mij.
V.P.: Gebrek aan realiteitszin!? Het
ontvluchten van verantwoordelijk
heid!?
W.J.: Ik aanvaard deze stelling uiter
aard. Men kan dit echter weer niet gaan
doortrekken. Het is voor elke persoon
verschillend, ledereen moet dat soort
dingen maar voor zichzelf beslissen.
Toch is het nodig dat je voor je eigen
denkwereld een basis vindt, een voe
dingsbodem eigenlijk, in je direkte om
geving Volledig afgezonderd en volle
dig tegen je eigen opvattingen in toch
maar in een partij werken, en weten hoe
weinig men met mensen rekening
houdt in partijen na 20 jaar kan ik
hiervan meespreken is verloren
werk. Wat kunnen wij per slot van reke
ning bereiken als men weet hoe elke
inspraak van onderuit wordt geneutrali
seerd
V.P.: Maar de meerderheid bleef
toch...
W J De meerderheid, de overgrote
meerderheid, in de VU, en daar ben ik
van overtuigd is helemaal niet gelukkig
met de koers welke de partijleiding de
laatste twee jaar gevaren heeft Het
enige wat men zou kunnen zeggen is,
voor de zoveelste maal, dat ook in de
VU de meerderheid berust, er zich bij
neerlegt uit gemakzucht, de dingen on
dergaat zonder meer. ledereen reageert
hier volgens eigen aard en ingesteld
heid. Het is nodig dat er ook mensen
zijn die zich niet neerleggen bij deze
gang van zaken, net zoals het vroeger
nodig was dat de VU zich niet neerlegde
bij de toenmalige gang van zaken.
Ik juich toe dat er mensen in de Volksu
nie blijven en zich inzetten om van bin
nenuit de dingen bij te sturen. Dat is
eenieders persoonlijke verantwoorde
lijkheid. Tenslotte zetten wij ons allen in
voor hetzelfde doel dacht ik. Een partij
is tenslotte maar een middel en geen
doel ledereen moet voor zichzelf maar
uitmaken met welk middel het gestelde
doel zo vlug, maar ook zo volledig mo
gelijk kan worden bereikt.
V.P.: Dus duidelijk voor U geen partij
tot en met, ook deze niet!
W.J.: Als het niet werkelijk nodig was
dan zou ik door niets of niemand te
bewegen zijn om aan politiek te doen
Politiek doe ik in zekere zin tegen mijn
gedacht, partijpolitiek dan! Er zijn zeker
andere bezigheden waar een mens zijn
tijd kan in steken die waardevoller zijn.
Ik vraag niets liever dan dat de zoge
noemde kommunautaire twisten nu
eens eindelijk gedaan raken om ander
en zinvoller werk te kunnen doen.
V.P.: Maar de andere partijen zeggen
dat ook...
WJEn ik geloof dat ook zij het ernstig
menen en ook graag een oplossing wil
len vinden en het einde ervan bereiken
Maar voor mij zijn de door hen voorge
stelde oplossingen geen definitieve op
lossingen En zich inzetten voor iets wat
van te voren reeds weer nieuwe konflik-
ten insluit heeft geen zin. Dan maar het
bestaande konflikt scherpstellen en
verder naar een einde voeren, liever dan
morgen weer met een nieuw konflikt bij
te zitten.
V.P.: Inmiddels doe ja dan als
a-polttikus, als anti-politieker mis
schien, toch maar aan partijpolitiek
en dan nog wel in een partij die eigen
lijk geen echte jsartij is maar een ver
zameling van mistevredenen.
W.J Daar wil ik niet op in gaan omdat
over iets niet tevreden zijn. vooral als
het duidelijk verkeerd loopt, zeker geen
verkeerde handelwijze is, wel integen
deel' En dat er heel wat verkeerd is
merk je eveneens als je de andere par
tijen hoort Alleen hebben zij het bewijs
geleverd de boel nog verder in het hon
derd te sturen. Daarover zijn wij inder
daad mistevreden. Dit is de redei
waarom wi| dan als niet politiekers toch
in het politieke strijdperk treden, wij
worden er toe gedwongen.
V.P.: Waarom kandidaat op de
provincieraads-lijst? Wat heeft dat
voor zin?
W.J.: Wel, ik denk dat het nodig is, dat
wij verplicht zijn, om een duidelijk ant
woord te geven Zoals ik zoëven heb
gezegd, ik beweer dat in de VU meer
dan de helft van de mensen niet geluk
kig zijn Dit moet duidelijk gezegd wor
den naar buiten uit Wij moeten de kans
geven dat dit inderdaad naar buitenuit
duidelijk kan worden gezegd. Voor mij
was het makkerlijker geweest om deze
gelegenheid aan te grijpen om nu defini
tief de politiek vaarwel te zeggen Dit
zou mij heel wat meer rust hebben be
zorgd. Maar als men ooit heeft aanv
aard dat datgene waarvoor wij hebben
gestreden «rechtmatig» was. zoals dat
ook in het VU-jargon heet, dan kan men
zich niet van de ene in de andere dag
van deze rechtmatigheid afzetten. Onze
eerste bedoeling is om duidelijk te ma
ken dat een hele boel mensen niet ak
koord zijn Wij hebben niet de bedoe
ling partijen af te breken of partijen op te
bouwen zonder meer. Onze enige be
doeling is gewoon duidelijk stelling
nemen voor alles wat toen en nu onve
randerlijk rechtmatig ons als volk toe
komt zonder daarvoor uiteraard iets te
moeten afstaan of toe te geven Dat het
Vlaams Blok volledige lijsten heeft in
gediend is van technische aard. Dat ik
op de provincielijst sta heeft op zichzelf
niets te betekenen, ik vul gewoon een
plaats op.
V.P.: Jullie mikken dus op VU-
ontevredenen. Is een verzwakking
van de VU dan geen al te groot risiko,
ook voor jullie doelstellingen.
W. JIk aanvaard de stelling niet dat wij
scheurmakers zouden zijn en de VU wil
len verzwakken Uiteindelijk streven wij
hetzelfde doel na. Alleen vinden wij dat
de dingen duidelijk moeten naar voren
gebracht en even radikaal als vroeger.
Misschien verzwakt de VU als partij
maar in het geheel van de Vlaams-
Nationale stellingname zal dit het doel
slechts ten goede komen Ik zou graag
zien dat er in de toekomst een ruimer
Vlaams Blok komt waarvan de VU op
nieuw deel gaat uitmaken met haar
oude strijdlust en haar oud pro
gramma. De VU is eigenlijk nog een
stuk van onsHet was niet makkelijk om
de stap naar het Vlaams Blok te zetten.
Het is veel makkelijker om er zich van af
te maken met te verwijzen naar mensen
als Frans Van der Eist en Wim Jorissen
en zich bij de feiten neer te leggen. «Als
zij in de VU blijven zal het wel niet zó erg
zijn!» Maar wij staan vrij en hebben vrij
kunnen beslissen en hebben zeker recht
op het stuk dat wij gedurende al die
laren met volle overgave hebben bijge
dragen Zeker evenveel recht als dezen
die in de VU zijn gebleven
V.P.: Het is dus zo dat je beweert
alleen echt «Vlaamsgezind., te zijn,
wat dit abstrakt begrip dan ook mag
inhouden?
W.J.: Absoluut niet. Er zijn zeker
Vlaamsgezinden in andere partijen. Het
is een kwestie van aksentlegging. Voor
mij primeert de volkse eigenheid. Wat
schieten wij er mee op als wij Materieel
welvarend zijn, als wij twee boterham
men kunnen eten in plaats van één, als
wij terzelfdertijd ons zelf niet meer kun
nen zijn, onze eigenheid hebben moe
ten prijsgeven. Dit wil niet zeggen dat
terzelfdertijd het sociale niet aan bod
kan komen, maar de affirmatie als volk
dient te primeren en mag niet worden
weggewerkt, zoals dit vaak gebeurd,
door precies deze sociale problematiek
Het is dikwijls een gemakkelijkheids
uitwijking maar lost op lange termijn,
ook op sociaal vlak. niets op.
Ik zou mij daar ook willen pn kunnen
voor inzetten Maar er zi|n er meer dan
genoeg die dat doen in praktisch alle
andere partijen. Er zijn er te weinig die
zich inzetten voor ons bestaan als volk
zelf. anders was heel deze problematiek
al lang uit de voeten.
V.P.: Met de verkiezingen zal dan blij
ken hoevelen zich op dat standpunt
plaatsen.
W.J.: In elk geval zal alles nu opnieuw
eens scherp worden gesteld Momen
teel loopt geen enkele partij hoog op
met wat toen als regeerakkoord uit de
bus kwam. Zij weten dat dit akkoord in
Vlaanderen wordt afgewezen Wij moe
ten hen dat in hun geheugen slaan an
ders zullen zij straks weer eenzelfde ak
koord willen doorvoeren als zij daar
door maar deel kunnen uitmaken van
een regering. Wij hopen dat de partijen
hun huidige verkiezingsprogramma's
straks zullen uitvoeren of er naar hande
len, dan komt er beslist geen volwaar
dig gewest Brussel, geen faciliteiten en
zeker geen inschrijvingsrecht en wel
licht ook zelfbestuur door federalisme
met twee. Alleen, uit ervaring weten wij
dal deze partijen een kort geheugen
hebben en alleen maar dingen onthou
den dia hen. stuk voor stuk, in verkie-
zingscijfers worden voorgerekend Al?
het zó is, zoals sommigen beweren, dat
het nu nog slechter zal worden, dan
betekent dit dat het nu al slecht was Wij
moeten dus zorgen dat het eerst weer
veel beter wordt dan kunnen wij wellicht
tevreden zijn als het een klein beetje
beter zal zijn nadat de politiekers aan de
onderhandelingstafel hebben gezeten.
(Geïnterviewd eind november door
Erik Van der Eist)
M1UEU VRJEKJDEUJWcï
OM PRAKTISCHE BÊDENEU \NORDEN 04) VOLGEN
DE VERKIOJMGOJ DE AAWPLAKGOBJ5EH ROVEN
op oe vuilnisbelt gepl/ï/xt&t.
