r9-
fi
EGMONT ONTHOOFT GEMEENTERAAD
Raymond Uyttersprot doet 5
voorstellen inzake perso'neelsbeleii
fi
l\t
Pleidooi voor duur
zamere beplanting
AALST KAN ALLEEN MAAR
WEL VAREN BIJ JUMELAGE f|
k( II
GEMEENTERAADSELS
6 - 8-12-1978 - De Voorpost
Vervolg pl op
een landmijn was gelopen.
De vennootschap bleef zelfs
niet één dag in leven. Op 17
november viel deze een
dagsvlieg beneden. (Indien
onze informatie juist is, is
men uitgegleden over de
huiden van de geslachte
beestjes, maar in dat potje
gaan we nu niet verder roe
ren). Het is een feit dat er
sinds 17 november geen
nieuwe voorstellen meer
binnenkwamen, zo zei
schepen Van Den Eede. Dus
ging de openbare koncessie
door. In principe ging
raadslid Bogaert hiermee
akkoord. Toch zag hij de
periode waarin door de kon-
cessiehouder de kontrakten
moeten worden nageleefd,
liever verlengd van twee tot
vier jaar. Verschillende uit
baters hadden immers be
langrijke investeringen ge
daan. Schepen Van Den Ee
de kon hieraan geen gevolg
geven. Er was geen tijd
meer, aangezien de aanbe
steding nu echt wel drin
gend wordt. Deze vertraging
in de procedure zou een bij
komende belasting van het
dossier betekenen, zo zei
hij.
Vervolgens kregen we nog
maar een keer lezing van dit
bloederig slachthuisdrama.
Raadslid Redant (PVV) had
blijkbaar zijn zaag goed
aangespannen. Wie de cij
fers nog niet mee gehoord
had, kon nogmaals zijn oor
te luisteren leggen. «Nu al,
zo zei het raadslid, kan wor
den gesteld dat op het ein
de van dit jaar een exploita
tieverlies van 50 miljoen zal
bereikt zijn». Volgens zijn
berekeningen zou het ver
lies voor 1979 ruim 12 mil
joen bedragen: «...ziedaar
wat deze openbare dienst
opslorpt aan gemeen
schapsgelden...Het slacht
huis moet geen winst na
streven, maar voorzien in
een aantal kollektieve be
hoeften. Maar de prijs is te
hoog opgelopen. Het finan
ciële offer overtreft hier het
kollektieve nut...We maken
hier niet alleen het proces
van het stedelijk slachthuis,
maar ook van een openbaar
bedrijf in het algemeen. We
zijn niet rijp voor dit soort
openbare bedrijven». Het
raadslid draagt de openbare
bedrijven dus geen goed
hart toe. Maar toch zette hij
nog een bloemetje naast de
grafzerk. Hij gooide geluk
wensen naar het stadsbe
stuur omwille van het kor
date optreden, en omdat
het schepenkollege alles
deed om het personeel te
behouden.
Deze uitspraak tegen het o-
penbaar bedrijf, veroorzaak
te kortsluiting bij raadslid
Van Hoorick (BSP). Hij be
weerde dat het slachthuis
slechts bij naam een open
baar bedrijf was. En dat en
kelen dik verdiend hadden
op kosten van de stad.
Daarom was zijn fraktie
voorstander van de konces
sie: het moest nu maar
eens gedaan zijn.
Raadslid Bogaert hield zich
aan zijn amendement om de
duur tot naleving van de
kontrakten op 4 jaar te bren
gen. Het kwam tot een
stemming waarbij de CVP
zich onthield om achteraf
uit te vallen tegen de manier
waarop bepaalde zelfstandi
gen waren bejegend.
Wat de koncessie zelf aan
gaat: hierin zijn niet begre
pen het appartement van de
huisbewaarder en het kafe-
taria. Voor de rest kan het
ganse kompleks met meu
bilair en materiaal door de
koncessiehouder worden
gebruikt. De duurtijd van de
koncessie is 12 jaar, en de
instelprijs werd vastgelegd
op 4,5 miljoen minimum.
Maar meer mag ook. De
koncessiehouder int de
keurrechten, maar moet wel
5% overdragen aan de stad.
De waarborgsom bedraagt 1
miljoen. Ook huur, gas en
elektriciteit vallen ten laste
van de koncessiehouder. De
lopende kontrakten moeten
zoals gezegd, voor min
stens 2 jaar behouden blij
ven. Het statuut van open
baar slachthuis wordt be
houden. Dat wil zeggen dat
er noodslachtingen moeten
kunnen gebeuren op alle u-
ren van dag en nacht. Ook
moet het EEG-stempel be
houden worden. De konces
sie gaat in principe naar de
meest biedende. Maar er
worden wel «morele en ma
teriële garanties» geëist.
Van schepen De Neve hoor
den we verder ook dat de
sportschuur volgend jaar
rond Pasen in gebruik zal
kunnen genomen worden.
De burgemeester krijgt zelfs
méér dan zijn wens: drie
motoren in plaats van twee.
Maar dan wel met 500 cc
i.p.v. 1000. De motivering
voor deze motorenhonger
noemde raadslid Bogaert
aan de magere kant. «Voor
de regelmatige dienstrege
ling» zei de burgemeester.
«Precies of er zijn er onre
gelmatige», pikte raadslid
Bogaert terug.
Raadslid Uyttersprot had
het ook over de verspilling
bij de aanplantingen op be
paalde plaatsen. Daar zou
elk jaar een nieuwe beplan
ting plaatsvinden. Het
raadslid vroeg om meerjari
ge planten. Er zouden er
dan ook minder verdwijnen
of kapot gaan.
Raadslid Stockman zocht
naar een alternatief om met
minder kosten hetzelfde re
sultaat te bekomen in de
Nieuwstraat en Grote
Markt. Maar dan wel zonder
luxe-bestrating. Het ver
schil kan gebruikt worden
voor akkomodatie voor ge
handicapten. Met deze stel
ling werd hij ook bijgetre
den door raadslid Van Mos-
sevelde.
Een grappig intermezzo lag
eerder op het fonetisch
vlak. Raadslid Uyttersprot
vroeg of er op de nieuwe
straatnaamborden de afkor
tingen van de deelgemeen
ten niet konden vermeld
worden. (Bijvoorbeeld «Ba»
voor Baardegem, «Me» voor
Meldert, «Mo» voor Moor-
sel). «Ba, Me, Mo, Er, Ni,
He, Ho,...» er zat wel klank
in. Molenstraat Ba, Lange-
straat Ho, Kerkstraat He,...
Maar voor reizigers zou dit
toch een uitstekende hulp
betekenen, vond raadslid
Uyttersprot.
Luidruchtig werd ook stil
gestaan bij het voorontwerp
van de bijzondere plannen
van aanleg voor het Cen
trum, St.Jozefstraat en Sta
tion. De oppositie trok in
twijfel of er inderdaad wel
inspraak wordt verleend,
zoals werd beweerd. Frak-
tievoorzitter Willems kon
zich niet akkoord verklaren
met de gevolgde procedure
in deze belangrijke zaak:
«Er zijn belangrijke opmer
kingen gemaakt. Maar het
voorontwerp is in die zin
niet herwerkt. De objekties
werden gewoon erbij ver
meld als een soort appen
dix... U vroeg dan aan de
frakties dat zij kennis zou
den geven van hun opmer
kingen. Wij moeten hun op
merkingen. Wij moeten dus
een gewijzigd plan opma
ken, en dus doen wat u na
laat. Dat is vlucht van ver
antwoordelijkheid. U voegt
er de bemerkingen gewoon
aan toe, i.p.v. het vooront
werp te herwerken. We vra
gen dus eerst uw werk te
vervolledigen en het dan ter
goedkeuring op de gemeen
teraad te brengen». Het
voorontwerp moet immers
ook in Gent en Brussel wor
den besproken. Gevreesd
wordt vanwege de oppositie
dat opmerkingen niet bin
dend zijn, en dat de hogere
instanties op hun beurt be
merkingen kunnen maken,
waardoor het geheel op
nieuw op de lange baan
wordt geschoven. Ghis Wil
lems: «U gaf de schijn van
welwillendheid. U gaf de in
druk inspraak te geven.
Maar in feite hield u met
niets rekening». Striemende
woorden dus, die door
schepen De Neve werden
beantwoord met de mede
deling dat de bezwaren in
het eigenlijk ontwerp zou
den opgenomen worden.
Hij wees erop dat het hier
slechts om een vooront
werp ging. Ook raadslid
Van Hoorick legde daar de
nadruk op, toch zei hij met
veel in dit BPA niet akkoord
te kunnen gaan. «Ik vraag
me af, aldus het raadslid, of
we geen psychologische
vergissing begaan door dit
voorontwerp nu in deze
vorm goed te keuren. De
mensen kennen de proce
dure niet. We willen wel on
ze goedkeuring geven, maar
vragen toch te overwegen of
er niets inzit waarmee we de
geïrriteerdheid kunnen ver
mijden.
Raadslid Van De Sijpe:
«Het plan bevat zeker waar
devolle elementen. Gun ons
nog één maand om te zor
gen dat het ook psycholo
gisch overkomt».
Schepen De Neve dacht dat
deze tussenkomsten adders
waren in het gras om de
hele opzet te vertragen. Hij
zette er een andere psycho
logische waarde tegenaan:
«We willen gewoon zo vlug
mogelijk de bestemming
van de eigendommen vast
leggen. De mensen willen
weten waar ze aan toe zijn».
Hij ging evenwel met de ver
daging akkoord.
En toen betrad Egmont pas
voorgoed de politieke tribu
nes, stevig bij de hand ge
nomen door raadslid Van
Hoorick. De datum 17 de
cember was trouwens al va
ker als een bal over en weer
gekaatst, telkens gestopt
door de burgemeester.
Maar deze «smasj» kon hij
blijkbaar niet tegenhouden.
Het aanraken van het Eg-
montpakt bleek nodig om
uit te leggen dat onze stad
bij een nationale perso
neelsdienst gaat aansluiten
op een ogenblik dat het
land gaat federaliseren. Dit
was dan ook meegepikt. We
zaten duidelijk de nationale
toer op. Maar voor de stad
kwam het erop neer dat er
onder het personeel een re
ferendum werd gehouden
dat zich hoewel met een
kleine meerderheid, uit
spreekt voor aansluiting bij
de nationale dienst. Raads
lid Van Hoorick liet duide
lijk verstaan dat de opposi
tie op het stadhuis mollen-
werk had verricht om bij de
grote broer aan te sluiten.
Raadslid Uyttersprot veerde
overeind: «Het is spijtig dat
ge eerst konsultaties houdt
om er nadien geen rekening
mee te houden». Schepen
van personeel, Blommaert,
gaf wel toe dat de perso-
neelskommissie niet was
geraadpleegd, «Maar, zo zei
hij, ik ga dat niet uitleggen,
want dat gaat te lang du
ren». Ook raadslid Van
Mossevelde deed in naam
van zijn «groep» een oproep
om op 17 november toch
maar niet te vergeten hoe
zijn groep het Egmontpakt
de nek had omgedraaid. De
burgemeester vond dat hij
dit raadslid toch maar beter
het woord had afgenomea.
«We hebben in onze groep
geen last van de vakbon
den» zo had het raadslid
ook nog gezegd.
Raadslid Bogaert infor
meerde naar de weerslag
van dit hele verkiezingsge-
doe op de begroting. De be
spreking van de interpella
tie van raadslid Uyttersprot
betreffende het personeels-
reglement van inwendige
orde, raakte verward. Er le
ken wel kraaiepoten uitge
strooid. En met het voorstel
tot glijdende werkuren was
de Gemeenteraad helemaal
in een politiek mijnenveld
gesukkeld. Er werd plots zo
'n mijn geraakt, en de zit
ting werd geschorst voor
beraadslaging. Toen de ge
moederen enigzins gekal
meerd waren, vernamen we
nog dat de personeelskom-
missie ai twee keer was sa
mengekomen. Schepen
Blommaert daarop: «In het
vorig bestuur slechts één
keer, en dan nog slechts
voor twee minuten». Dat zal
wel een zacht gekookt eitje
geweest zijn, dat daar ge
peld is. Maargoed. De ruzie
liep weer hoog op. De bur
gemeester klopte bijna zijn
voorzittershamer stuk,
waarna raadslid Vanderve-
ken (BSP) deze hoogst pa
thetische zin uitbracht:
«Had de burgemeester de
kans gehad, hij had ook zijn
ontslag aan de koning aan
geboden». Bijwijlen leken
we inderdaad wel in een na
tionaal parlement te zitten.
Van Hoorick had ook nog
wat op zijn lever liggen:
«Eerst stookt ge het perso
neel op, en nu keert ge uw
kazak!» Hiermee oogstte hij
storm bii de CVP, die even
wel stilaan luwde.
Schepen Demaght oogstte
anderzijds applaus met haar
oproep om een milieuvrien
delijke verkiezingskampag-
ne te houden. De burge
meester had tevoren al de
tijdelijke politiereglemente-
ring hieromtrent toegelicht.
Ook fraktievoorzitter Wil
lems vroeg met aandrang
om tegen wildplakkers op te
treden.
Raadslid Chris Borms had
nog enige vragen omtrent
de werken aan de Mustereel
in Meldert, waar de Natio
nale Landmaatschappij wo
ningen wil zetten. Zij toon
de zich ongerust omdat de
aanbesteding voor de aan
neming reeds was gebeurd,
terwijl de toegangsweg tot
de bouwwerf nog moet aan
gelegd worden. En na 6
maanden vervalt de aanbe
steding. De aannemer kan
dan met zijn prijs omhoog.
Schepen De Neve replikeer
de evenwel dat bedoelde
wegeniswerken door staats
diensten moeten worden
uitgevoerd, (infrastruktuur-
werken).
Hierna raakten de bespre
kingen weer enigzins poli
tiek verhit. Meer een echo
van wat vooraf was gegaanf
Een nieuwe oprisping eerj
der. Erg duidelijk was hetl"1
toen allemaal niet meerf
Want de burgemeester zelft®
zag er niet klaar meer inf
«Mag ik u vragen wie heil
woord heeft?»... r®
WLfv
Onlangs keurde de gemeenteraad van Aalst het basiskader
en het administratief statuut van haar personeel goed. Dit
vormt echter slechts een gering onderdeel van het perso
neelsbeleid. Om de bijkomende aspekten zoals mobiliteit,
arbeidsvoorwaarden, enz. te regelen hebben de meeste ad
ministraties specifieke verordeningen of reglementen van
inwendige orde uitgevaardigd. Dit gebeurde ook in Aalst waar
een dergelijk reglement goedgekeurd werd in de gemeente
raad van 31.3.1945!
Daar dit reglement, ook omwille
van de fusies verouderd is,
deed oppositielid Uyttersprot
op de jongste gemeenteraad
een vijftal voorstellen inzake
enkele «persoonsgebonden
materies»
VIJF VOORSTELLEN
Het eerste voorstel betrof het
vaststellen van de bezetting
per dienst en het nemen van
affectatiemaatregelen.
Door een lijst zou ieder perso
neelslid moeten kunnen vast
stellen of alle diensten wel vol
ledig bezet zijn en of er geen
overplaatsingsmogelijkheden
voorhanden zijn. Willekeurige
overplaatsingen vb. om poli
tieke redenen zouden volgens
het raadslid dan onmogelijk
zijn.
Ten tweede deed hij een vraag
tot het opmaken van een se-
mestriële of jaarlijkse naam- en
ranglijst van het personeel. Dit
stelt de personeelsleden in
staat hun bevorderingskansen
vast te stellen. Deze nomina-
tieve lijst kan dan ter beschik
king gesteld worden van het
personeel. Hierin zouden zo
wel niveau, graad, rang, dienst-
anciënniteit enz. kunnen
vermeld worden.
Het volgende voorstel was het
in toepassing brengen van het
K.B. van 26.5.1975 inzake
sommige verloven. In artikel 3
van dit K.B. wordt aldus het
part-time werk geregeld Deze
maatregel kan volgens Uytter
sprot zonder veel moeilijkhe
den worden ingevoerd.
Als voorlaatste punt behan
delde hij het inrichten van een
refter Uitgaande van de vast
stelling dat een personeelslid
niet eens over enige uitrusting
beschikt om zijn maaltijd te ge
bruiken, vroeg hij de oprichting
van een personeelsrefter. die
tevens tot een ontmoetings
plaats zou kunnen uitgroeien.
In de toekomst moet men er
trouwens aan denken ook
warme maaltijden aan het per
soneel aan te bieden.
Het laatste voorstel betrof het
invoeren van de glijdende
werktijd Als verdediging van dit
agendapunt verwees de inter-
pellant naar de collectieve ar
beidsovereenkomst voor de
openbare sektor van
28.10.1977 tussen Regering
en gemeenschappelijk vak
bondsfront. Spreker was zich
bewust van de wijzigingen die
dergelijk voorstel betekenen in
de arbeidsvoorwaarden van
het personeel. Voor de invoe
ring van de flexibele werktijd
ging hij dan ook uit van een tien
tal principes.
Het invoeren van de verorde
ningen moet aldus de ver
standhouding tussen diensten
en personeelsleden onderling
in de hand werken, en bijdra
gen tot de materiële en sociale
werkvoorwaarden van het
stadspersoneel. Uyttersprot
preciseerde dat het slechts ba
sisprincipes betrof, die als ge-
spreksbasis kunnen dienen
Voor de punten 1 tot 4 stelde hij
voor dat het Schepenkollege
een ontwerp aan de gemeente
raad zou voorstellen vóór einde
juni 1979 Voor het vijfde punt
stelde hij de datum van
1.4.1979 voorop.
DEBAT
Op alle voorstellen werd door
Schepen van Personeel An-
toon Blommaert uitvoerig ge
antwoord Hij preciseerde on
dermeer dat de aanwerving
van een personeelslid nooit
gebeurt in een bepaalde dienst.
Een organigram is voor het
personeel trouwens niet ver
plichtend, enkel verklarend.
De bezetting van een bepaalde
post behoort tot de bevoegd
heid van het Schepenkollegc.
Daardoor wijzigt de feitelijke
toestand voortdurend.
Het tweede voorstel vond de
Schepen tijdrovend en zinloos,
leder personeelslid krijgt trou
wens op het departement dat
hij beheert steeds alle inlichtin
gen. Volgens Antoon Blom
maert werd het K.B. van
26.5.1975 reeds toegepast in
de stad Aalst, onder meer wat
de verloven betreft, waar hij
een aantal voorbeelden bij
vermelde. Wel was hij akkoord
dat het reglement van inwen
dige orde van 1945 dringend
aan verandering toe was.
De oprichting van de perso
neelsrefter noemde hij een
probleem van ruimte en van in
vesteringen.
De uitwerking van de flexibele
werktijd stelde volgens hem tal
rijke problemen. Men hoeft
maar te denken aan het kontro-
lesysteem dat perfekt en uitge
breid moet zijn. Een aantal per
soneelsleden zoals politie,
brandweer, reinigingsdienst
enz. komen hiervoor bij voor
baat niet in aanmerking. Het
systeem zou dus enkel kunnen
gelden voor het administratief
personeel, maar dan moeten
enkele primaire voorwaarden
vervuld worden.
De Schepen beloofde alleszins
de voorstellen voor te leggen
op de volgende vergadering
met de syndikaten, die tot op
heden geen enkele vraag ter
zake aan hem gericht hebben.
CVP-er Uyttersprot was niet zo
gelukkig met het antwoord van
de Schepen van Personeel. Hij
Op vrijliggende stroken aan de «Ingang Deprez» zullen
aangepaste beplantingswerken uitgevoerd worden. Raadslid
Uyttersprot, die op de jongste gemeenteraadszitting zeer
aktief was. maakte van de gelegenheid gebruik om het
stadsbestuur te vragen de mogelijkheid te onderzoeken voor
het aankopen van meerjarige beplantingen. Hijzelf had
immers aan het monument van de gesneuvelden te Moorsel
bemerkt dat nieuwe planten na amper enkele maanden uit de
grond werden genomen en op een hoop werden gegooid, dit
omdat ze niet tegen de vorst bestand waren. Hij drong dus aan
op meersoliede planten, zodat de stedelijke bcplantingsdienst
niet steeds tot dezelfde vernieuwingen zou dienen over te gaan.
Schepen van Leefmilieu. De Maght die akte nam van het
positief voorstel, diende te bekennen dat in het verleden
inderdaad ieder jaar nieuwe planten dienden aangekocht te
worden.
De interpellant kreeg tenslotte voldoening met zijn
tussenkomst vermits de burgemeester het agendapunt afsloot
met de woorden: «Wij zullen uw voorstel in de praktijk
uitvoeren».
VEHE
wees er vb. op dat het nemen
van reafektatiemaatregelen de
doodgewoonste zaak is in de
Ministeries. Het belet trouwens
de willekeurige overplaatsin
gen. Een personeelslijst be
staat anderzijds in ieder minis
terie en hij wordt ieder jaar aan
alle werknemers opgestuurd.
Spreker bekende wel dat men
op het departement van Sche
pen Blommaert zonder moei
lijkheden inzage van de perso
neelsleden krijgt.
Wat de refter betreft herinnerde
hij eraan dat geen enkel privé-
bedrijf zich zou kunnen veroor
loven wat de stad Aalst zich
veroorlooft. Voor de lexibele
werktijd tenslotte drong Uytter
sprot nogmaals aan op een in
tegrale toepassing. Burge
meester D'Haeseleer ging niet
in op de vraag om stemming
over de besproken voorstellen,
omdat hij het antwoord van de
heer Schepen bevredigend
vond.
Hierop kwam raadslid De Pau\
(CVP) tussen met de bemerl
king dat een personeelslijst wa
in het OCMW bestaat. Hq
moet dus ook mogelijk zijn eet
dergelijke lijst op de stadsadj
ministratie in te voeren
Mevr. Lievens-Borms vrc
terloops of men in Aalst c
zomeruur kon invoeren, zoall
in zoveel andere steden bef
staat. Dit lokte reaktie uit I
PVV-er Marcel Lorie, die zei
dat in de ASLK, waar hij werlJ
een dergelijk zomeruur nJ
korte tijd terug werd afgeschaft]
Van Hoorick (BSP) besloot hel
debat met het voorstel de punj
ten te bespreken in de persd
neelskommissie, die dan ze|_
een termijn van uitvoering kal
vaststellen. Hij wees er terf
loops op dat het invoeren vai
de glijdende werktijd ook negaJ
tieve aspekten heeft, zoals hel
invoeren van een prikklok.
VEHS"
Op de jongste: Gemeenteraad hield raadslid Chris Borms eererd
up oe jongste uemeenteraad hield raadslid Chris Borms eererc
pleidooi voor verzustering van onze stad met een andere. ZL eri
haalde de woorden van Kanselier Adenauer aan, uitgespro...!
ken n.a.e. de ig° verjaardag van de «Raad van Europese Ge» a.
meenten»: «E^tppa kan niet worden verwezenlijkt tenzij mer
U "™^yjijker flat nne ifArUinflt flaM ...mI U
ken n.a.»r. de 10' verjaardag van de «Raad van Europese Gei
ie£rH
it c
ns
op te wekken...» De Belgische
van die «Raad yan.Eur. Gemeenten» viert thans haar 25 jarit
bestaan. en v
Het raadslidweel'erop dat
steeds meer''gemè^hten ver-
zusteringsakkoorden afsluiten
met gemeenten uit de E.E.G.-
landen, en haalde ook enkele
voorbeelden aan van Aalsterse
verenigingen die hiertoe al
waardevolle initatieven hadden
genomen, gaande van sport
manifestaties tot kulturele uit
wisseling en studentenvakan
ties. Na deze drie noemde het
raadslid ook een vierde ak
koord zeer belangrijk: de han
delsrelatie tussen twee of meer
steden van de EEG. Op de
vooravond van de eenwording
van Europa, kon Aalst onder
zoeken op welke wijze het aan
deze aktie kon deelnemen: een
eerste stap zou zijn kontakt op
te nemen met de Belgische
Sektie van de Raad der Eur.
Gemeenten om te vernemen
welke steden van gelijke be
langrijkheid een jumelage ver
langen. Onder jumelage, zo zei
het raadslid, verstaan wij een
ontmoeting van twee of meer
gemeenten van de E.E.G die
verklaren dat zij zich verenigin
gen om te handelen in een Eu
ropees perspektief. Dit kan vrij
blijvend aangevraagd worden
Een nog belangrijker mogelijk
heid was volgens het raadslid
aandringen opdat Aalst zou
aangeduid worden bij de ste
den en gemeenten die deel
uitmaken van de «Europese
Vereniging van Lokale Bestip,
ren», die zetels als advieso a
gaan bij de Raad van Europi r.
en waar de bestuursaangeli<ke
genheden en opdrachten va ur"
de gemeenten worden besprtFar'
ken.
Aangezien Aalst aangeslotelk
is bij de vereniging van Belgfrr v
sche Steden en Gemeentel >'se
vroeg het raadslid dan ook iat
het Kollege van Burgemeest
en Schepenen al aangedror
gen had om ook tot die steek
te behoren die deel uitmakt
van de Europese Verenigini
Het wil ons voorkomen, zo
sloot mevrouw Chris bori
haar interpellatie, dat op
vooravond van de regionalis
ring er dus een Vlaamse af<
ling van die Belgische federal
zal opgericht worden, waarc
wij ons moeten voorbereide 1
Zij stelde dan ook voor dat h ej
Kollege de zaak ter studie z( !r'ai
nemen, en bij de betrokk<Btz'
verenigingen plus de minist
van Binnenlandse Zaken ze?' e
zou aandringen opdat de kaï
didatuur van Aalst zou aa Brie
vaard worden voor deelnaifds t
aan de aktiviteiten van de E
ropese Federatie van de loka '9ar
en regionale besturen ar 'c
De burgemeester antwoord! 8 v0
dat dit inderdaad zou gebe r9elP
ren. Jn
W. iet a
angr
en e
tget
et rej
Ml-
-01
ck fl
Omwille van het smeer, likt de Raad de daeseleer.
Een schepen. «Ik ga het u niet uitleggen, want dat zou te
lang duren».
Het stadspersoneel wil aansluiten bij de nationale
bond. Een fraktievoorzitter van de meerderheid: «eerst
maakt de oppositie het personeel op om vóór te stem
men bij het referendum. Nu zijn ze tegen. Straks moeten
wij nog tegen ons eigen gedacht stemmen!»
De Raad gleed uit op de glijdende werkuren van raadslid
Uyttersprot. De zitting werd geschorst nog vóór er met
dossiers kon gepaard worden.
Het was een prikkelende Gemeenteraadszitting. Hevige
diskussie of er dan weer een prikklok komt of niet. In het
vrouwenhuis komt er dan misschien een prikkelklok?
Ze gingen daar weer hun blauw boekje te buiten.
Zelfs de burgemeester raakte er niet meer wijs uit:
«Mag ik vragen wie het woord heeft?» En een raadslid
vroeg of hij mocht weten wat hij voorgesteld had.
Iemand uit het publiek: «Er zijn zeker verkiezingen op
komst?»
ve
•zen
erd
that
et re
Dor c
ale k
Dorle
aafd
den,
n vc
nde
1st hi
et r(
ikter
leid
)p de
jan s
Ingsti
oenir
'artir
chap
Dgeh
inden
niks
ans v
Je v
pee di
